Ἐγὼ τώρα ἐξαπλώνω ἰσχυρὰν δεξιὰν καὶ τὴν ἄτιμον σφίγγω πλεξίδα τῶν τυράννων δολιοφρόνων . . . . καίω τῆς δεισιδαιμονίας τὸ βαρὺ βάκτρον. [Ἀν. Κάλβος]


******************************************************
****************************************************************************************************************************************
****************************************************************************************************************************************

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

****************************************************************************************************************************************

TO SALUTO LA ROMANA

TO SALUTO  LA ROMANA
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
****************************************************************************************************************************************

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΕΥΡΗΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΜΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ! ΙΔΕ:
Οι γίγαντες της Αιγύπτου – Ανήκε κάποτε το δάχτυλο αυτό σε ένα «μυθικό» γίγαντα
=============================================

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

17 Μαΐου 2010

ΛΥΡΙΚΟΝ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ 12

Tony Dallara-Romantica  (di Verde - R.Rascel) vince a Sanremo 1960

bambina bruna, sono l'ultimo romantico che canta per la luna... 
bambina bella, sono l'ultimo poeta che si ispira ad una stella... 
e voglio bene a te perche' sei come me! romantica.... tu sei romantica, 
amarti e' un po' rivivere nella semplicita', nella irrealta' di un'altra eta'... 
tu sei romantica, amica delle nuvole che cercano lassu' un po' di sol come fai tu... 
tu sei la musica che ispira l'anima sei tu il mio angolo di paradiso, quaggiu'.... 
ed io che accanto a te son ritornato a vivere 
e la raccontero' affidero' i sogni miei perche' romantica.... tu sei! 
tu sei la musica che ispira l'anima sei tu il mio angolo di paradiso, quaggiu'... 
tu sei romantica, amica delle nuvole che cercano lassu' un po' di sol come fai tu... 
perche' romantica.... tu sei!

Νέο αεροναυτικό επεισόδιο με τουρκική φρεγάτα και ελληνικά F-16


Νέο αεροναυτικό επεισόδιο με τουρκική φρεγάτα και ελληνικά F-16

17-05-2010 15:55:42
ImageΜία τουρκική φρεγάτα κλάσης O.H.Perry στις 14.18 σήμερα αποπειράθηκε να ελέγξει δύο μαχητικά αεροσκάφη F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας τα οποία πετούσαν νότια της Ικαρίας σε άσκηση ρουτίνας. Τα ελληνικά μαχητικά επιχευρούσαν σε χαμηλό υψόμετρο, μόλις 100 μέτρα επάνω από την θάλασσα σε απόσταση πέντε ναυτικών μιλίων από την τουρκική φρεγάτα. Η περιοχή δεν ήταν δεσμευμένη από κανέναν.Το τουρκικό σκάφος ζήτησε ταυτότητα, προορισμό και προθέσεις. Τα ελληνικά μαχητικά δεν απάντησαν και συνέχισαν την αποστολή τους.
Πρόκειται για την τρίτη ανάλογη επιθετική κίνηση της Άγκυρας στο Αιγαίο σε διάστημα μιας εβδομάδας. Στα Επιτελεία θεωρούν ότι πάμε για κλιμάκωση των τουρκικών ενεργειών αμέσως μετά την επίσκεψη Ερντογάν και τα όσα απίστευτα ζήτησε ο Τούρκος πρωθυπουργός  από ελληνικής πλευράς.
Η νέα τακτική της Άγκυρας έχει να κάνει με την εκτίμησή της ότι αν παγιώσει μία τέτοια τακτική στο Αιγαίο, ταυτοχρόνως ενισχύει και τηνν θέση της για ανάληψη του ελέγχου ανατολικά του 25ου Μεσυμβρινού...
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δ. Δασκαλόπουλος: Ο λόγος μου απειλεί τα προνόμια της εξουσίας


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 15ης Μαΐου

Δ. Δασκαλόπουλος: Ο λόγος μου απειλεί τα προνόμια της εξουσίας


Ο κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος δεν μασάει τα λόγια του. Γνωρίζει πολύ καλά τι λέει και μελετάει προσεκτικά το που και το γιατί «χτυπάει» αυτό που θέλει να «χτυπήσει» στην οικονομία, την πολιτική και την κοινωνία. Αυτός είναι και ο λόγος που ομόφωνα το σώμα των νέων και των «γερόντων» του  ΣΕΒ τον «υποχρέωσε» να κρατήσει το τιμόνι του ΣΕΒ μέχρι το 2012 (που θα κορυφωθεί η κρίση) και «με οψιόν» μάλιστα   (όπως εγκυρότατα γνωρίζω) άλλη μια διετία. Για τον ίδιο λόγο και παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του, τον  έπεισα να επανέλθει στα επίμαχα σημεία της ομιλίας του δίδοντας ερμηνείες αλλά και απαντήσεις στον ορυμαγδό των επικρίσεων που δέχθηκε από τον πολιτικό κόσμο εντός και εκτός Βουλής.

Συνέντευξη στον Γιώργο Κράλογλου
- Γιατί προκαλέσατε τον πολιτικό κόσμο κ. Δασκαλόπουλε με την ομιλία σας στην Γενική Συνέλευση. Ήταν κατάλληλη στιγμή;

Είπα τις απόψεις μου, που είναι σταθερές. Πιστεύω ότι το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης είναι συνυφασμένο με το κρατικοδίαιτο, πελατειακό μοντέλο της μεταπολίτευσης.  Είναι ένα μοντέλο που αποσυντίθεται, έχοντας οδηγήσει τη χώρα από την ευημερία με δανεικά στην πτώχευση.  Το ερώτημα που έθεσα και στη γενική μας συνέλευση είναι απλό:  μπορεί ένα κρατικοδίαιτο πολιτικό σύστημα να απεξαρτηθεί από το κράτος το οποίο εξέθρεψε για να το εκτρέφει;  Σε όλο το φάσμα του πολιτικού προσωπικού υπάρχουν εκείνοι που νιώθουν ότι η αναγκαία συρρίκνωση του κράτους και η ανεμπόδιστη ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας απειλεί τα προνόμιά τους, την εξουσία τους, τη θέση τους.  Αυτοί αποτελούν την τροχοπέδη ενός πολιτικού συστήματος που συνειδητοποιεί σήμερα ότι πρέπει να αλλάξει για να μη βουλιάξει...

- Καλώς. Αλλά να περάσουμε στην ουσία. Το πρόβλημα είναι το πολιτικό μοντέλο; 
Πρόκειται ευρύτερα για χρεοκοπημένο μοντέλο κοινωνικής λειτουργίας,  που είναι ασφαλώς προϊόν και συλλογικής ευθύνης.  Ουδείς αναμάρτητος.  Η πολιτική είναι σύμφυτη με την οικονομία και την κοινωνία.  Αλλά, στον τόπο μας, οι πολιτικοί κρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια και το μαχαίρι και το πεπόνι.  Φυσικό είναι λοιπόν να τους βαρύνει και το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης.  Αυτοί διαχειρίζονται την εντολή του λαού ασκώντας εξουσία και διαφεντεύοντας το τεράστιο κράτος.   Αυτοί είναι συνεπώς οι κατεξοχήν υπόλογοι για τη σημερινή κατάσταση. Φυσικό είναι από τους πολιτικούς να ζητούν πρώτα – πρώτα οι πολίτες αναγνώριση ευθυνών, αλλά και δείγματα μιας καινούριας πολιτικής αντίληψης και πρακτικής.
 
- Πιστεύετε όμως ότι είναι δουλειά του ΣΕΒ να κάνει πολιτικές παρεμβάσεις  της μορφής αυτής; 
Ο ΣΕΒ παρεμβαίνει με δυνατή και καθαρή φωνή εν ονόματι της επιχειρηματικότητας στα μεγάλα ζητήματα που αφορούν οικονομία και την κοινωνία μας.  Έτσι εννοούμε τον θεσμικό μας ρόλο.  Η φωνή μας ξενίζει μόνο εκείνους που θεωρούν ότι ο ΣΕΒ οφείλει να μένει έγκλειστος σ’ ένα στενά συντεχνιακό ρόλο, επιδιώκοντας στην καλύτερη περίπτωση να διεκδικεί παροχές και χάρες από την εκάστοτε εξουσία.  Έτσι μας θέλουν όσοι επιμένουν να μας βλέπουν ως μία κλειστή κάστα ανθρώπων και συμφερόντων, ως μία «καμαρίλα» οικονομικής εξουσίας, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την κοινωνία και, πάντως, κανένα δικαίωμα να απευθύνεται σ’ αυτήν.

- Άρα έχετε και γι΄ αυτά τα σχόλια κάποια απάντηση...
Σε όσους διατηρούν τέτοια άποψη, απαντώ ευθέως: Έχουμε όχι απλώς θεσμικό δικαίωμα, αλλά κοινωνικό χρέος και ευθύνη να παρεμβαίνουμε στα ζωτικά ζητήματα, στα μεγάλα προβλήματα, που αφορούν την πορεία της οικονομίας, την πρόοδο της κοινωνίας, την προοπτική του τόπου.  Ρισκάρουμε, επενδύουμε, πληρώνουμε φόρους, δίνουμε δουλειές.  Οι πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις μας αντιστοιχούν στο οικονομικό και κοινωνικό μας βάρος.

- Υπάρχει συνεπώς κατά την άποψή σας ένα «δια ταύτα» . Ποιο είναι αυτό; 
Υπό τις σημερινές συνθήκες, η αποσύνθεση του μεταπολιτευτικού κράτους υπαγορεύει την ανάγκη ενός συνολικού επαναπροσδιορισμού.  Και η κεντρική διαχωριστική γραμμή σήμερα, στον τόπο αυτόν, σε τούτη την οριακή καμπή, είναι ανάμεσα στην κρατικοδίαιτη Ελλάδα και στην Ελλάδα της ελεύθερης δημιουργίας.  Ανάμεσα στην Ελλάδα της στασιμότητας και στην Ελλάδα της πρωτοβουλίας.  Ανάμεσα στην Ελλάδα των αγκυλώσεων και στην Ελλάδα των εξελίξεων.

- Και έχει ρόλο σ΄ αυτά η επιχειρηματική κοινότητα; 
Σήμερα, που η κοινωνία μας βιώνει τον φόβο, την ανασφάλεια, την αγωνία μιας πρωτόγνωρης κρίσης, η ιδιωτική οικονομία είναι το μόνο πεδίο μιας νέας ανάπτυξης.  Οι σύγχρονες παραγωγικές δυνάμεις είναι οι μόνες που μπορούν να δημιουργήσουν ανάπτυξη και πλούτο, να αιμοδοτήσουν το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, να ανασυγκροτήσουν πάνω στην καμένη γη της δημόσιας οικονομίας μια σύγχρονη, δυναμική οικονομία, ικανή να προσφέρει προοπτική και προκοπή σε όλους. Τι χρειάζεται η ιδιωτική πρωτοβουλία για να κάνει τη διαφορά;  Κατάλυση του πελατειακού κράτους, υλοποίηση ριζικών θεσμικών αλλαγών, άρση όλων εκείνων των εμποδίων που συντηρούν έναν επιχειρηματικό μεσαίωνα στη χώρα μας. 

Σχόλια Ανδρέα Ανδριανόπουλου 17/5/2010

Σχόλια Ανδρέα Ανδριανόπουλου --17/5/2010
http://www.andrianopoulos.gr/
ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ PUBLIC ISSUE ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ Η "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" ΜΑΛΛΟΝ ΣΚΥΘΡΩΠΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. ΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΔΩ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. 
ΓΕΝΙΚΗ ΤΥΦΛΩΣΗ
Ψάχνουμε με μανία για υπεύθυνους. Και τους ψάχνουν ιδιαίτερα εκείνοι που με την ψήφο και τις φωνές τους οδήγησαν τον τόπο έδω που έφτασε. Και βέβαια οι πολιτικοί είναι υπεύθυνοι για την διόγκωση του δημόσιου τομέα, για τις προσλήψεις και για τους δεκάδες καινούργιους κρατικούς φορές που ιδρύθηκαν. Αλλά υπήρξε έλληνας πολιτικός που να τα αρνήθηκε αυτά  και να ξαναμπήκε στη Βουλή η να ανέβηκε στα υψηλότερα κομματικά και πολιτικά αξιώματα; Ποιός κοινωνικός φορέας εντόπισε ποτέ προβλήματα και δεν ζήτησε παροχές, διορισμούς προσωπικού και περισότερο κράτος; Ολοι αυτοί δεν έχουν ευθύνη για τα σημερινά αδιέξοδα;
ΠΑΡΑΝΟΙΚΕΣ  ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΕΣ
Είναι απίστευτο, αλλά οι ίδιοι καρεκλοκένταυροι που γεμίζουν τις λεγόμενες επιτελικές θέσεις του Υπ. Οικονομικών εισηγήθηκαν, και τελικά έγιναν νόμος, διατάξεις που το ίδιο το Πασοκ είχε δικαιολογημένα καταγγείλει κατά το παρελθόν. Ποιός δεν θυμάται την περίφημη περίπτωση του Βασικού Μετόχου. Οπου προυπόθεση για ανάληψη δημοσίου έργου από εταιρία που είχε στην ιδιοκτησία της και ΜΜΕ ήταν η κατάθεση του πίνακα όλων της των μετόχων στην αρμόδια κρατική αρχή.  Η σχετική διάταξη κρίθηκε αντίθετη με το κοινοτικό δίκαιο και τελικά καταργήθηκε. Τώρα στον φορολογικό νόμο προβλέπεται κάτι παρόμοιο. Στο άρθ. 57 προβλέπεται έλεγχος μέχρι τελευταίου μετόχου και αναγκαστική έκδοση για τον καθένα χωριστού Α.Φ.Μ. στα νομικά πρόσωπα / εταιρίες που έχουν περιουσία η κάνουν δουλειές στην Ελλάδα. Βεβαίως θα πρέπει να φορολογούνται οι πράξεις και η περιουσία τους. Και να γίνεται έλεγχος πόθεν έσχες για την προέλευση των κεφαλαίων τους. Αλλά έκδοση Α.Φ.Μ σε κάθε μέτοχο; Κι αν θελήσει να κάνει ξενοδοχείο μιά μεγάλη πολυεθνική; Με δεκάδες χιλιάδες μετόχους; Θα βγάλουν όλοι αυτοί, για τον καθένα χωριστά,  A.Φ.Μ;  Αυτά είναι παρανοϊκά πράγματα. Θα πρέπει να υπάρξει κάποια διευκρινιστική δήλωση πως από την διαδικασία αυτή εξαιρούνται εταιρίες  που έχουν έδρα οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ. Αν θέλουμε βέβαία επενδύσεις και ξένο συνάλλαγμα...   

Ένας εκχυδαϊσμένος, βαλκανικού τύπου κεϋνσιανισμός

Ένας εκχυδαϊσμένος, βαλκανικού τύπου κεϋνσιανισμός



Για να ξεπεραστεί η κρίση, η ελληνική κυβέρνηση έκανε το μόνο πράγμα το οποίο ξέρουν να κάνουν καλά οι πολιτικοί μας από την Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, μέχρι σήμερα: πήρε ένα ακόμη δάνειο. Αυτή τη φορά μάλιστα ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας, αφού εξασφαλίσαμε το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί ποτέ σε μια χώρα από το ΔΝΤ.  
Βέβαια, σύμφωνα με τις υποσχέσεις που έδωσαν οι ηγέτες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το bail-out της Ελλάδας ήταν απαραίτητο ώστε η κρίση να μην επεκταθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όμως όσο οι ημέρες περνάνε , βλέπουμε τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια να βουλιάζουν, το ευρώ να κατρακυλάει και τα spreads σε Ισπανία και Πορτογαλία να φτάνουν σε νέα επίπεδα-ρεκόρ. Μήπως τελικά κάτι δεν πάει καλά με τα μεγαλεπήβολα σχέδια επί χάρτου των ευρωκρατών;

Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο από την οικονομική κατάρρευση μιας περιφερειακής οικονομίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν πιστέψουμε τις αναλύσεις που φιλοξενούνται τους τελευταίους μήνες στο διεθνή Τύπο, ίσως η Ελλάδα είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου. 
Από τη Μ. Βρετανία μέχρι την Ιταλία και από τις Η.Π.Α. μέχρι την Ισπανία , το πρόβλημα, αν και διαφέρει σε μέγεθος, είναι παντού το ίδιο : το υψηλό δημόσιο χρέος. Αναλυτές που ξεκινάνε από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, από τον οικονομολόγο Nouriel Rubini μέχρι τον κορυφαίο ιστορικό Niall Ferguson, μιλάνε ήδη για την επικείμενη κρίση του δημόσιου χρέους. Μια κρίση, που δεν πρόκειται να διατηρηθεί μόνο στις αδύναμες οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά, σε μια ειρωνεία της ιστορίας , θα επεκταθεί από την κοιτίδα του Δυτικού πολιτισμού, την Ελλάδα, σε ολόκληρο τον Δυτικό Κόσμο. Μια κρίση χειρότερη από ότι έχουμε δει μέχρι τώρα.
Οι δυτικές κυβερνήσεις , κάθε ιδεολογικής απόχρωσης, επέλεξαν να απαντήσουν στην οικονομική κρίση του 2008, μοιράζοντας κρατικό χρήμα με τέτοια ευκολία σαν να πρόκειται για χρήματα της Μονόπολι. 
Τρισεκατομμύρια ευρώ ξοδεύτηκαν σε τερατώδη προγράμματα κρατικής στήριξης της οικονομίας και διάσωσης των επιχειρήσεων, προγράμματα που στοίχισαν περισσότερο από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο , τον Πόλεμο του Βιετνάμ και το Σχέδιο Μάρσαλ μαζί . Μόλις πριν από 1,5 χρόνο, οικονομολόγοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι κάθε πολιτικής παράταξης και ιδεολογικού χρωματισμού, υπέκυπταν στη γοητεία του κρατισμού και του Κέυνς . 
Ήταν η εποχή που μέχρι και ο βρετανικός “Economist” ανακάλυπτε τις αρετές του κρατικού παρεμβατισμού και των bail-outs , ενώ το περιοδικό “Newsweek” απηχώντας το νέο consensus, έγραφε: «Είμαστε όλοι σοσιαλιστές ». 
Μόλις, 1,5 χρόνο μετά είναι πια φανερό , σε όλο και περισσότερους, πως ο παράδεισος που μας υποσχέθηκαν οι θιασώτες του «Μεγάλου Κράτους» δεν έφτασε ποτέ . Οι κρατικές δαπάνες εκτοξεύτηκαν σε επίπεδα ρεκόρ και τώρα καλούμαστε να πληρώσουμε το λογαριασμό. 
Το δημόσιο χρέος στην Ευρώπη , το οποίο βρισκόταν στο 61,6% του Α.Ε.Π. το 2008 , εκτοξεύτηκε στο 73,6% , μέσα σε μία μόλις χρονιά . Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 2014 θα ξεπεράσει το 100%.
Η Ελλάδα, πάντα στην πρωτοπορία, το 2013 θα έχει δημόσιο χρέος που , σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Υπουργείου Οικονομικών , θα φτάνει το ιλιγγιώδες 149,1% . Αυτό όμως δε σημαίνει πως τα πράγματα είναι καλύτερα για τις Η.Π.Α. «Οι Η.Π.Α. είναι ασφαλές καταφύγιο, με τον ίδιο τρόπο που ήταν ασφαλές καταφύγιο και το Περλ Χάρμπορ το 1941» , σχολίασε σκωπτικά ο Niall Ferguson . Η ίδια η αμερικάνικη κυβέρνηση υπολογίζει πως φέτος, για πρώτη φορά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το δημόσιο χρέος θα αγγίξει το 70% (ενώ το 2008 ήταν μόλις 40,8%) . Πολλοί αναλυτές προβλέπουν πως στο τέλος της δεκαετίας θα ξεπεράσει το 150%.
Οι συνέπειες της κρίσης του δημόσιου χρέους, πιθανόν να μην περιοριστούν μόνο στην κατάρρευση του ευρώ, ένα ούτως ή άλλως ουτοπικό σχέδιο των ευρωγραφειοκρατών που καμιά σχέση δεν είχε με τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας . 
Πείτε το κρατικοδίαιτο καπιταλισμό, πείτε το σοσιαλδημοκρατία ή πιο απλά κεϋνσιανισμό, το οικονομικό σύστημα που κυριάρχησε στον πλανήτη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ίσως ζει τα πρώτα στάδια του δικού του 1989 . Πρώτη κατάρρευσε η Ελλάδα, μια χώρα που εφάρμοσε έναν εκχυδαϊσμένο, βαλκανικού τύπου κεϋνσιανισμό. Όμως , και στις υπόλοιπες χώρες της Δύσης, η λογική του συστήματος δεν είναι και τόσο διαφορετική . 
Οι ιδέες του Λόρδου Κέυνς και των επιγόνων του , που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία 65 χρόνια, έδωσαν ιδεολογική επικάλυψη στο υψηλό δημόσιο χρέος , καθαγίασαν τις υψηλές κρατικές δαπάνες και , με τη δημιουργία ενός γενναιόδωρου «κράτους πρόνοιας», μας χάρισαν την ψευδαίσθηση του «δωρεάν γεύματος». Μόνο που πια η κυβέρνηση μεγάλωσε τόσο πολύ που οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να τη χρηματοδοτήσουν. 
Ο παραλογισμός και το αδιέξοδο του συστήματος, φαίνεται από το γεγονός πως οι στυλοβάτες του (πολιτικοί, οικονομολόγοι, τραπεζίτες) , σαν τους αλκοολικούς που δεν μπορούν να σταματήσουν να πίνουν , πιστεύουν και πάλι , όπως το 2008, πως η μοναδική λύση είναι η παροχή και άλλου κρατικού χρήματος, είτε με το τύπωμα νέου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, είτε με νέα πακέτα βοήθειας ύψους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ . 
Όμως, όπως προειδοποίησε ο θρυλικός επενδυτής Jim Rogers «Δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα υπερβολικού χρέους και υπερβολικών δαπανών με ακόμη περισσότερο χρέος και ακόμη περισσότερες δαπάνες- κάτι τέτοιο απλά ξεπερνάει τη λογική». Aν για την Ελλάδα χρειάστηκαν 110 δις ευρώ , πόσα θα χρειαστούν άραγε για τη διάσωση μιας χώρας σαν την Ισπανία, και από πού θα βρεθούν τα χρήματα, όταν ακόμη και οι πλούσιες χώρες του Βορρά , βλέπουν τα χρέη τους να αυξάνονται με ιλιγγιώδη ρυθμό;
Σε όσους προειδοποιούσαν πως η πολιτική του θα οδηγήσει στο μέλλον σε υψηλά ελλείμματα , ο Λόρδος Κέυνς συνήθιζε να απαντάει πως «Μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί». Μόνο που , δυστυχώς, αυτό το «μακροπρόθεσμα» φαίνεται να έχει φτάσει και τα σπασμένα θα τα πληρώσουμε όλοι…

ΛΥΡΙΚΟΝ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ 11

 The winning song at the Piedigrotta song festival 1950 "Luna Rossa, sung by Franco Ricci. Columbia label D.C.Q 49.

Μας δουλεύουνε χοντρά με τα οικονομικά μέτρα


Μας δουλεύουνε χοντρά με τα οικονομικά μέτρα


Του Γιώργου Κράλογλου
Το μόνο σίγουρο για την οικονομία και το μόνο χειροπιαστό μέτρο για εμάς τους «ιθαγενείς» φορολογούμενους είναι το χέρι που βάλανε στους μισθούς, στις συντάξεις και στα επιδόματα. Το δεύτερο χειροπιαστό μέτρο είναι οι αυξήσεις στα καύσιμα, στα ποτά, τα τσιγάρα και στον ΦΠΑ που σημαίνει μια ακόμη «βουτιά» στην τσέπη και των μισθωτών και των συνταξιούχων. Το τρίτο χειροπιαστό μέτρο είναι η τσεκουράτη φορολογία σε οτιδήποτε είναι ορατό.

Πάρθηκαν δηλαδή όλα τα εύκολα μέτρα. Εκείνα που πληρώνει ο μόνιμα ριγμένος μισθωτός, εργάτης και συνταξιούχος. Αυτός που θέλει δεν θέλει πληρώνει
κανονικότατα τους φόρους του.

Το πακέτο όμως των μέτρων που μας υποχρέωσαν οι δανειστές μας και το ΔΝΤ επιβάλλει και άλλες υποχρεώσεις.Διάλυση Οργανισμών του κράτους. Αποκρατικοποιήσεις.Μειώσεις θέσεων εργασίας στο δημόσιο. Άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Πραγματικό άνοιγμα των κλειστών αγορών ενέργειας, ύδρευσης, μεταφορών, λιμανιών, και διαμόρφωσης τιμών.

Στο μέρος αυτό των υποχρεώσεων οι άρχοντες του Μαξίμου με την απόλυτη συμπαράσταση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης (από την Νέα Δημοκρατία και το ΛΑΟΣ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ) σφυρίζουν αδιάφορα στον αέρα.

Το γιατί είναι απλό. Πώς να ανοίξουν μέτωπα με τις συντεχνίες με τα ψηφαλάκια τους και με το σύστημα των πελατειακών σχέσεων τους;

Για να μετριάσουν δε (έτσι νομίζουν) τον πόνο και την πείνα των «ιθαγενών» μισθωτών και συνταξιούχων άρχισαν τα γνωστά και από άλλες εποχές καραγκιοζιλίκια.

Αρχίζω λοιπόν να παρουσιάζω το δούλεμα που μας γίνεται από το μέγα καραγκιοζιλίκι της κατεδάφισης μιας κατεδαφισμένης παράγκας ενός σκυλάδικου στον Άγιο Κοσμά για να δοθεί (λέει) η παραλία στο λαό. Λες και αυτό είναι που κόφτει το λαό σήμερα. Και όχι αν αύριο θα έχει λεφτά να πάει μέχρι την παραλία να κάνει μπάνιο...

Κατεδάφισαν άλλη μία φορά τα κατεδαφισμένα αλλά με λεφτά του ελληνικού λαού. Και ρωτώΓιατί δεν υποχρέωσαν τον ιδιοκτήτη του σκυλάδικου να καθαρίσει την παραλία αφού οι παράγκες ήταν αυθαίρετες; Ασφαλώς και δεν περιμένω πειστική απάντηση.
Συνεχίζω την διαδρομή του δουλέματος που μας γίνεται πιάνοντας το πρώτο δείγμα γραφής της κυβέρνησης για τακλειστά επαγγέλματα. Το νομοσχέδιο για το άνοιγμα του επαγγέλματος στις μεταφορές που όχι μόνο δεν ανοίγει το επάγγελμα αλλά κατοχυρώνει τα συμφέροντα των συντεχνιών με καλύτερο τρόπο.
Είδατε εσείς διαμαρτυρία των ενδιαφερομένων συντεχνιών για το νομοσχέδιο; Είδατε παρέμβαση της αντιπολίτευσης ότι ο νόμος είναι «μαϊμού» ως προς τον πραγματικό του στόχο; Απολύτως καμία.
Γιατί οι συντεχνίες προστατεύθηκαν μέχρι σκανδάλου από τις προηγούμενες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Για τα δύο αριστερά κόμματα δεν κάνω λόγο γιατί αυτοί έχουν μείνει ακόμη στο 1917 του κράτους πατερούλη... Άρα είναι με τις συντεχνίες. Τώρα το ότι οι Βρυξέλλες θα τους τρίψουν στα μούτρα το νομοσχέδιο είναι άλλο θέμα. Για τα άλλα κλειστά επαγγέλματα περιμένετε και θα δείτε... ότι δεν θα δείτε τίποτε. Απλώς ψάξτε να μάθετε γιατί οι φαρμακοποιοί μάζεψαν τις αντιστάσεις τους.

Πάμε τώρα στη διάλυση Οργανισμών και το άνοιγμα των ΔΕΚΟ στην ελεύθερη αγορά. Μας έριξαν το δόλωμα της διάλυσης ενός ξεχασμένου και από τους ίδιους κρατικού Ινστιτούτου για την μετανάστευση. Διαφήμισαν το κλείσιμο γιατί είχε μόνο 17 υπαλλήλους και άρα δεν έχουν πρόβλημα με νέα κοινωνικά μέτωπα.

Ας ρωτήσεις όμως τι θα γίνει με αποκρατικοποίηση του ΟΣΕ, της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ, της ΕΥΔΑΠ, όλων των λιμανιών, της ΛΑΡΚΟ, των κρατικών βιομηχανιών προϊόντων αμύνης, της ΑΤΕ και όλων των άλλων «χρυσών μαχαιροπήρουνων» του κράτους με τα οποία γίνεται εδώ και 30 χρόνια το μεγάλο φαγοπότι όλων των κυβερνήσεων θα αρχίσουν να τα μασάνε...
Για αυτό και κανείς δεν ακούει και κρύβει τεκμηριωμένες επισημάνσεις κορυφαίων Τραπεζικών ότι μόνο τον ΟΣΕ , την ΔΕΗ την ΔΕΠΑ, τα κρατικά ακίνητα και τα λιμάνια να πουλήσουμε θα βγάλουμε πάνω από 150 δισ. ευρώ και άρα του μεγαλύτερο μέρος του χρέους.

Προχωράμε τώρα στις μειώσεις θέσεων εργασίας στο δημόσιο και σας ενημερώνω ότι άνοιξαν τα παράθυρα και στον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και σε Οργανισμούς του Δημοσίου(που λένε μάλιστα ότι θα διαλυθούν) και ήδη βολεύονται συμβασιούχοι που έχουν «κομματικά προσόντα» παντός χρώματος...
Ρωτήστε δε οποιονδήποτε κυβερνητικό και πολιτικό παράγοντα να σας πει αν και πότε θα γίνουν αποκρατικοποιήσεις και μείωση του κράτους και αν πάρετε συγκεκριμένη απάντηση χωρίς μασημένα λόγια να μας την πείτε και εμάςΘα είναι είδηση, ΕΙΔΗΣΗ με κεφαλαία γράμματα.

Κατά τα άλλα όλοι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα περιμένουμε μπροστά στην τηλεόραση τα γνωστά φτηνιάρικα θεάματα του δήθεν κυνηγιού των φοροφυγάδων γιατρών και άλλων επαγγελματιών (βάζουμε και του Κολωνακίου έτσι για λίγο αριστερισμό).
Θεάματα που τα βλέπουμε, ανά τριετία τουλάχιστον, αλλάποτέ δεν μάθαμε τι εισέπραξε τελικά το κράτος από τους φοροφυγάδες αυτούς.
Το μόνο που ξέρουμε είναι τι εισπράττει από τους ανήμπορους να αντιδράσουν μισθωτούς και συνταξιούχους.

Ομόφωνα αθώοι οι του Δ.Σ. της ΔΕΚΑ ( Ζήτω η Κάθαρση!!!)


Ομόφωνα αθώοι οι έξι της ΔΕΚΑ και του Χρηματιστηρίου ( Ζήτω η Κάθαρση!!!)



Ομόφωνα αθώοι κρίθηκαν από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ο πρώην πρόεδρος και πέντε πρώην μέλητου διοικητικού συμβουλίου της Δημόσιας Επιχείρησης Κινητών Αξιών (ΔΕΚΑ) για την κατηγορία της απιστίας σε βάρος του Δημοσίου.
Η κατηγορία αφορούσε το διάστημα 9 Μαρτίου με 10 Απριλίου 2000 κατά το οποίο σύμφωνα με το κατηγορητήριο, προέβησαν σε μαζικές αγορές μετοχών με σκοπό την άνοδο του Γενικού Δείκτη του ΧΑΑ εν όψει επικείμενων βουλευτικών εκλογών, που είχαν ως αποτέλεσμα ζημία του Δημοσίου.
Το δικαστήριο με την απόφαση του έκρινε ότι από την όλη διαδικασία δεν προέκυψε ούτε ελάτωση της δημόσιας περιουσίας, ούτε δόλος των κατηγορουμένων με στόχο να αυξήσουν την δική τους περιουσία ή άλλων. Στην απόφαση επισημαίνεται επιπλέον ότι από τον ιδρυτικό νόμο της ΔΕΚΑ παραχωρείται στο δ.σ. η αρμοδιότητα να αξιοποιεί και να διαχειρίζεται κινητές αξίες και να προβαίνει όταν κρίνει σε αγορές μετοχών.
Απαλλακτική πρόταση για την υπόθεση είχε υποβάλει και η εισαγγελέας Έδρας Όλγα Σμυρλή, η οποία είχε αναφέρει μεταξύ άλλων ότι από την διαδικασία, όχι μόνο δεν προέκυψε ζημιά του Δημοσίου από τις επίμαχες αγορές μετοχών στις οποίες προέβη η ΔΕΚΑ, αλλά απεδείχθη ότι επρόκειτο για επιτυχημένες αγορές κερδοφόρες για το Δημόσιο το οποίο αύξησε την περιουσία του.

Η υπόθεση ξεκίνησε να εκδικάζεται τον περασμένο Φεβρουάριο για τρίτη φορά, καθώς οι δύο προηγούμενες απαλλακτικές αποφάσεις του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων αναιρέθηκαν από τον Άρειο Πάγο.

*****************

[ΧΑΡΑΣ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ!! ΑΚΟΥΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!! ΑΡΧΙΣΕ Η ΚΑΘΑΡΣΗ, ΠΑΝΕ ΦΥΛΑΚΗ ΟΣΟΙ ΔΙΕΣΠΑΘΙΣΑΝ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝ ΧΡΗΜΑ!!]

ΛΥΡΙΚΟΝ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ 10

Luciano Tajoli canta Granada


Υφαλοκρηπίδα και Πτήσεις στο Αιγαίο


Υφαλοκρηπίδα και Πτήσεις στο Αιγαίο 

 του Γιαννακόπουλου Βασίλη 
  
 Παρά την υπογραφή 21 συμφωνιών σε θέματα χαμηλής πολιτικής, η ελληνο-τουρκική συνάντηση επιβεβαίωσε την αγεφύρωτη διαφορά των εκατέρωθεν θέσεων, αναφορικά με τα θέματα υψηλής πολιτικής. 

Υφαλοκρηπίδα 

 Ως γνωστόν, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας συνιστά τη μόνη αποδεκτή διαφορά νομικής φύσης από ελληνικής πλευράς. Περίπου 40 ημέρες πριν την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού  στην Αθήνα, ο Έλληνας αναπληρωτής εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας, σε συνέντευξή του, είχε δηλώσει «στόχος μας παραμένει η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο»1. Λίγες ημέρες αργότερα επανέλαβε ότι «η Αθήνα επιδιώκει να δώσει ώθηση στη διαδικασία των διμερών διερευνητικών συνομιλιών, με στόχο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, εάν δεν τα καταφέρουμε σε εύλογο χρόνο, πρέπει να πάμε το θέμα στο 
Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». Τη θέση αυτή υποστήριξε και ο Έλληνας πρωθυπουργός, 
στις 14 Μαΐου, απευθυνόμενος στον Τούρκο ομόλογό του. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, πληροφορηθήκαμε από τον κ. Ερντογάν ότι ήδη έχουν πραγματοποιηθεί 44 συναντήσεις, στο πλαίσιο των διμερών διερευνητικών επαφών, για το θέμα αυτό. 

 Για τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου «η οριοθέτηση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι μόνο μία από τις εκκρεμείς διαφορές στο Αιγαίο»2. Η Τουρκία εμμένει στη διμερή επίλυση της διαφοράς, που θα προκύψει μέσα από τις διμερείς διερευνητικές επαφές (πολιτική επίλυση). Η Άγκυρα επενδύει 
στην «πολιτική επίλυση», προκειμένου να αποκτήσει δικαιώματα υφαλοκρηπίδας δυτικά των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου. Δηλαδή, περισσότερα δικαιώματα και διεκδικήσεις απ’ όσα θα τις προσέφερε μια πιθανή προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Για το λόγο αυτό, 
αφενός δεν αποδέχεται τη «νομική επίλυση» του θέματος και αφετέρου κάνει χρήση του όρου της «ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας», υποστηρίζοντας ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν δικαιούνται υφαλοκρηπίδα. Η θέση αυτή της Τουρκίας υποστηρίχθηκε από τον Τούρκο πρωθυπουργό, ο οποίος δήλωσε ότι «στο Διεθνές Δικαστήριο πάνε όσοι δεν μπορούν από μόνοι τους να λύσουν τα προβλήματά τους». Επιπρόσθετα, άφησε να εννοηθεί ότι «αν ευοδωθούν οι διερευνητικές επαφές και προκύψει κοινά αποδεκτή λύση, τότε θα επιλυθεί και το θέμα του casus belli». Δηλαδή, «διευκρίνισε το αυτονόητο».  

 Η ελληνική πλευρά αντιλαμβανόμενη ότι η πολύχρονη στρατηγική της Τουρκίας για το θέμα της υφαλοκρηπίδας αφενός αλλοιώνει το υφιστάμενο status quo του Αιγαίου και αφετέρου ωθεί την Ελλάδα σε υπερβολικά εξοπλιστικά προγράμματα, που με τη σειρά τους λόγω του τεράστιου κόστους δημιουργούν περαιτέρω παρενέργειες στην ελληνική κοινωνία, επιχείρησε να προτείνει για άλλη μια φορά τη «νομική λύση». Οι θέσεις όμως της Άγκυρας είναι συγκεκριμένες και πάγιες. Αυτό επιβεβαιώθηκε και κατά το διήμερο των ελληνο- τουρκικών επαφών στην Αθήνα. 

 Παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου και παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας από τις πτήσεις του τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών στο Αιγαίο 

 Ο Τούρκος πρωθυπουργός παραδέχθηκε ότι πραγματοποιούνται παραβιάσεις και παραβάσεις, και προέτρεψε «να μην πετούν ελληνικά και τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη υπεράνω του Αιγαίου» ή «να πετούν χωρίς να φέρουν οπλικά συστήματα».  
 Από την πλευρά του, ο Έλληνας πρωθυπουργός τόνισε ότι «το θέμα θα μπορούσε να λυθεί αν η Τουρκία έδινε σχέδια πτήσης, έτσι, δεν θα υπήρχαν αναχαιτίσεις».  

 Για λόγους ασφάλειας της διεθνούς αεροπορίας εντός του FIR Αθηνών, η Τουρκία οφείλει να υποβάλει σχέδια πτήσεως. Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία αναχαιτίζει, σύμφωνα με τις διατάξεις του ICAO (International Civil Aviation), κάθε αεροσκάφος που εισέρχεται στο FIR Αθηνών χωρίς υποβολή σχεδίου πτήσεως. Αυτό που θα πρέπει να τονισθεί για το 
συγκεκριμένο θέμα είναι η εμμονή της Άγκυρας για ανατροπή του status quo στο Αιγαίο, προκειμένου «να ελέγξει την περιοχή ανατολικά του 25ου μεσημβρινού» και να πιέσει την Αθήνα προκειμένου «να αποδεχθεί την πολιτική λύση», για το θέμα της υφαλοκρηπίδας.  

 Η εμμονή της Άγκυρας επιβεβαιώθηκε έμπρακτα κατά την πρώτη ημέρα των ελληνο- τουρκικών επαφών, καθώς, στις 09:20 της 14ης Μαΐου, έξι τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη εισήλθαν στο FIR Αθηνών, χωρίς να καταθέσουν σχέδια πτήσεως. Πραγματοποίησαν μία παράβαση των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών και στη συνέχεια 
παραβίασαν τον Εθνικό Εναέριο Χώρο της Λήμνου και της Λέσβου. Μάλιστα, τα δύο αεροσκάφη ήσαν οπλισμένα. Παρόλα αυτά, ο κ. Ερντογάν προέτρεψε τα ελληνικά ΜΜΕ «να μην αναπαράγουν ειδήσεις για παραβιάσεις του εναέριου χώρου, γιατί έτσι δεν μεταδίδουν τα 
σωστά μηνύματα». Με άλλα λόγια, συνέστησε στα ελληνικά ΜΜΕ «να αυτολογοκρίνονται». 
Στη συνέχεια, προκειμένου να επιδείξει διαλλακτικότητα, ανέφερε ότι «θα εξετάσει την πρόταση Παπανδρέου για την υποβολή σχεδίων πτήσεων» και πρόσθεσε «Δεν είμαστε οι δύο χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση. Μέχρι τώρα λειτουργούμε μέσω του ΝΑΤΟϊκού σταθμού, 
που μεταφέρει εκατέρωθεν τις πληροφορίες για τις υπερπτήσεις μας. Δεν βλέπω, όμως, γιατί να μην αλληλοενημερωνόμαστε για τις πτήσεις μας, ταυτόχρονα με την ενημέρωση προς το ΝΑΤΟ». 

«Στο Δια Ταύτα...» 

 Αυτό που προκύπτει από τη διήμερη ελληνο-τουρκική συνάντηση στην Αθήνα, αναφορικά με τα θέματα υψηλής πολιτικής, είναι ότι η Άγκυρα συνεχίζει να υποστηρίζει τις πάγιες θέσεις της και να εφαρμόζει την πολύχρονη στρατηγική της, προκειμένου να αποκτήσει περισσότερα δικαιώματα υφαλοκρηπίδας, από αυτά που απορρέουν απ’ το 
Διεθνές Δίκαιο, αλλά και να αναλάβει τον έλεγχο του ανατολικού Αιγαίου (αλλαγή του status quo του Αιγαίου). Ως «όπλα» για τις επιδιώξεις της συνεχίζει να χρησιμοποιεί κυρίως: 

· Το “casus belli” (αιτία πολέμου), ώστε να «στερήσει» από την Ελλάδα το αναφαίρετο δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών της υδάτων μέχρι τα 12 ν.μ., όπως προβλέπεται από το άρθρο 2 του Ν.2321/1995, κυρωτικού της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας, και όπως έχει πράξει η Τουρκία από το 1964 στον Εύξεινο Πόντο και την Ανατολική Μεσόγειο, όπου προέκτεινε τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. 
· Την «πολιτική λύση» στο θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, ώστε η λύση που θα προκύψει να είναι «ελεγχόμενη» και να ικανοποιεί τα συμφέροντα της Άγκυρας. Ενδεχόμενη προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα εξέθετε την Τουρκία, καθώς θα προέκυπτε «νομική λύση», που θα απέρρεε από το Διεθνές Δίκαιο. 
· Τις πτήσεις των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών υπεράνω του 
Αιγαίου, ώστε να «πιέσει» την Ελλάδα και να δεχθεί σε κάποια χρονική στιγμή την προτεινόμενη από την Άγκυρα «πολιτική λύση». 
· Τις «αβλαβείς διελεύσεις» των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού της 
Τουρκίας, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της θαλάσσιας περιοχής του Αιγαίου, που λόγω της αυξημένης συχνότητάς τους θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως «επιβλαβείς», «προκλητικές» και «επικίνδυνες». 
· Τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών», από τα μέσα της δεκαετίας του '90, ώστε να αμφισβητηθεί η ελληνική κυριαρχία των νησιών που δεν αναφέρονται ονομαστικά στις Συνθήκες, με τις οποίες παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα.  
· Την αποστρατικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, χωρίς 
καμία διάκριση, παραβλέποντας σκοπίμως ότι τα ελληνικά αυτά νησιά διέπονται από διαφορετικά καθεστώτα, όσον αφορά στους εξοπλισμούς. 

  Η υφιστάμενη ελληνική οικονομική κρίση δίνει πλεονέκτημα στην Τουρκία, έναντι των επιδιώξεών της για «συνδιαχείριση του Αιγαίου». Το γεγονός αυτό συνιστά και το σκοπό της διήμερης επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, με την πολυπληθή συνοδεία των 10 Τούρκων υπουργών και 100 επενδυτών, στην Αθήνα. 
  Τα βήματα της Άγκυρας στο Αιγαίο είναι μικρά και σταθερά. Πάντα, σε κάθε βήμα της, η Τουρκία φροντίζει έτσι ώστε «το διακύβευμα για την Ελλάδα να είναι περιορισμένο», 
προκειμένου να μην προκληθεί δυναμική αντίδραση από ελληνικής πλευράς. Η τακτική αυτή θα συνεχίζεται για όσο χρονικό διάστημα η Αθήνα «αρνείται» να καθορίσει «κόκκινες γραμμές», για τις οποίες βέβαια θα έχει προαποφασίσει ότι θα τις υποστηρίξει. 




ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Απόσπασε και την «υπογραφή» του Μίκη!


ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 15, 2010 -- http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4540
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Απόσπασε και την «υπογραφή» του Μίκη!



Οφείλουμε να βγάλουμε το καπέλο μας στον Τούρκο ηγέτη Ερντογάν. Είναι ηγέτης μεγάλης πνοής: Με σαφείς στρατηγικούς προσανατολισμούς για την οικοδόμηση ενός ισχυρού «νέο-οθωμανικού», ιμπεριαλιστικού κράτους και με μεγαλοφυείς τακτικούς ελιγμούς.

Ο Τούρκος ηγέτης αξιοποίησε, με την απαράμιλλη εκείνη μαεστρία που χαρακτηρίζει τους ηγέτες μιας ανερχόμενης δύναμης, την κρίση του πλανητικού ιμπεριαλισμού και τον ανταγωνισμό των ισχυρών δυνάμεων για να:

α). Έρθει στην Ελλάδα σαν κυρίαρχος Σουλτάνος. 

β). Βάλει την τελική σφραγίδα στην κατοχή του μισού Αιγαίου και την οικονομική συνδιαχείριση των πετρελαίων του Αιγαίου υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ.

Δηλαδή ήρθε σε ένα ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο, σε μια κατεχόμενη Ελλάδα από το ΔΝΤ, ως ανεξάρτητη και ισχυρή ιμπεριαλιστική δύναμη και ΟΧΙ ως κατεχόμενη από τους Αμερικανούς, όπως η Ελλάδα!!!

γ). Ανοίξει, καταλυτικά, το δρόμο για τη μελλοντική «τουρκοποίηση» και «αρπαγή» της Θράκης!!!


δ). Υπογράψει στρατηγικές παραγωγικές επενδύσεις με τη μεγάλη δύναμη της Ρωσίας, εκμεταλλευόμενος, κατά τον καλύτερο τρόπο τους διεθνείς ανταγωνισμούς, αδιαφορώντας για δυσαρέσκειες και τις αντίθετες βουλές των Αμερικανών.

Η κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου με τους Ρώσους είναι ιστορικό γεγονός καταλυτικής σημασίας που δείχνει το πόσο δυναμισμό κρύβει μέσα της η ιμπεριαλιστική Τουρκία και πόσο ισχυρό πολιτικό ηγέτη έχει αυτός ο ιμπεριαλισμός… 

Και μόνο αυτά δείχνουν το ιστορικό βεληνεκές του Ερντογάν, το τεράστιο ηγετικό του μέγεθος, καθώς και το μικρό μέγεθος των σάπιων και ιστορικά χρεοκοπημένων αστικών ηγετίσκων της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης.

Φυσικά, οι μεγάλοι ηγέτες γνωρίζουν να σφετερίζονται και να εμπορεύονται τα πάντα: [b]Ακόμα και τα ιστορικά σου σύμβολα, τις λαϊκές, αγωνιστικές περγαμηνές, στο όνομα πάντα της «φιλίας» και της «ειρήνης» (χιλιάδες τα παραδείγματα).[/b]

Αυτό έκανε ο Ερντογάν και με το Μίκη. Ζήτησε να αποσπάσει τη συμβολική υπογραφή του στην επέλασή του στη χώρα μας ΚΑΙ το πέτυχε.

Στήθηκε και το ανάλογο συμβολικό τελετουργικό: Φωτογραφίες και όλα τα ΜΜΕ για να αποθανατίσουν το Μίκη μεταξύ του Σουλτάνου και του πρωθυπουργού της κατοχής μας!!!

Αυτός ο θεαματικός, τελετουργικός συμβολισμός είναι τεράστιας ιστορικής σημασίας.

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ο Μίκης νομιμοποιεί και επικυρώνει στην πράξη το ΕΓΚΛΗΜΑ που διαπράχτηκε εναντίον της Ελλάδας, στο όνομα μια μεγάλης απάτης: Της «ελληνοτουρκικής φιλίας» και της «ειρήνης στο Αιγαίο»!!!

Απάτη πολλαπλή: 

ΠΡΩΤΗ ΑΠΑΤΗ:

Η φιλία μεταξύ του ελληνικού και τούρκικου λαού δεν περνάει ΠΟΤΕ μέσα από το ΝΑΤΟ και από τα καπιταλιστικά κατεστημένα της Τουρκίας και της Ελλάδας: Αυτά τα κατεστημένα δολοφονούν τους λαούς, τους αφιονίζουν με εθνικιστικά μίση αλληλοσπαραγμού τους, τους εξαπατούν, τους εξοντώνουν οικονομικά και κοινωνικά, τους εξαθλιώνουν κακουργηματικά για να τους χρησιμοποιούν, όταν κρίνουν, τον ένα λαό εναντίον του άλλου.

Αν είναι δυνατόν να μη το γνωρίζει αυτό ο Μίκης και να ζητεί τη φιλία των λαών από τα χέρια του θηριώδους εκφραστή του τούρκικου ιμπεριαλισμού, Ερντογαν, καθώς και από το «πιόνι» των Αμερικανών, τον Πρωθυπουργό που οδήγησε συνειδητά την Ελλάδα στη δικτατορία του ΔΝΤ…

Αν είναι δυνατόν να ευλογεί ο Μίκης την κατοχή της Ελλάδας και το ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο, στο όνομα της «φιλίας των λαών»: ΤΟ ΝΑΤΟ σπέρνει παντού σφαγές, αλληλοσφαγές, πτώματα και στάχτες…

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΑΤΗ:

«Ειρηνικό Αιγαίο» δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει, κάτω από την μπότα του ΝΑΤΟ, όταν η Ελλάδα έχει παραχωρήσει τα εθνικά της κυριαρχικά δικαιώματα συνολικά στο ΝΑΤΟ και κατά το ήμισυ στην Τουρκία.

Όταν μιλάει ο Ερντογάν και ο δικός μας δούλος για «ειρηνικό Αιγαίο» εννοούν, ως «ειρήνη», την απρόσκοπτη εκμετάλλευση του Αιγαίου, εννοούν, την καταστροφή του Αιγαίου: Την «ειρήνη» εξόρυξης και εκμετάλλευσης, από τους διεθνείς ληστές, του Πετρελαίου… 

Ο Μίκης παγιδεύτηκε (ο παμπόνηρος Ερντογάν τον παγίδευσε) και έγινε «σκηνικό» στη σκηνοθεσία της μεγάλης απάτης και των ιστορικών εγκλημάτων κατά της Ελλάδας.

Πριν από λίγες ημέρες, έγραφε, μεταξύ άλλων, ο Μίκης εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4437


«Παρ’ ό,τι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απ’ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού…»

Άλλαξε τίποτα από όλα αυτά και ευλόγησε ο Μίκης την «ελληνοτουρκική φιλία» του Ερντογάν, του Γιωργάκη και των Αμερικανών;

Και γιατί, αφού δέχτηκε την πρόσκληση Ερντογάν, δεν τα κατάγγειλε μπροστά του, όλα αυτά που έγραψε πριν από λίγες ημέρες;

Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ είναι μεγάλη…

**************
[ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΘΥΜΙΟ]

ΛΥΡΙΚΟΝ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ 9

Giuseppe di Stefano "La donna e mobile" from Rigoletto

Από τα χαμόγελα στις απαιτήσεις


Από τα χαμόγελα στις απαιτήσεις

Αμετακίνητος στις ελληνοτουρκικές διαφορές ο τούρκος πρωθυπουργός, παρά το καλό κλίμα και τις 21 συμφωνίες

ΑΓΓ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ | Αθήνα - Κυριακή 16 Μαΐου 2010
OΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ αντέχουν στον χρόνο. Και παρά το θερμό κλίμα που με επιμέλεια καλλιεργήθηκε κατά τη σύσταση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας από τους κκ. Γ. Παπανδρέου
και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν την Παρασκευή, απεδείχθη ότι το «τέλος του δρόμου» είναι ακόμη πολύ μακριά. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας υπήρξε άλλωστε κάτι παραπάνω από ξεκάθαρος σε όλα τα «καυτά» ζητήματα μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας. Η ελληνική πλευρά κρατά τη 
δέσμευσή του ότι οι δύο χώρες θα γυρίσουν σελίδα στις σχέσεις τους και θα ενισχύσουν την οικονομική συνεργασία, κάτι που αποδεικνύουν οι 21 συμφωνίες που υπεγράφησαν, κυρίως σε τομείς χαμηλής πολιτικής, όπως ο τουρισμός, η ενέργεια και οι μεταφορές. 
Αμετακίνητη σχεδόν σε όλα εμφανίστηκε η Τουρκία, διά στόματος Ερντογάν, κατά την επίσκεψη του τούρκου πρωθυπουργού στην Αθήνα. Πολιτικοί και διπλωματικοί κύκλοι με τους οποίους συνομίλησε «Το Βήμα» εξέφραζαν σοβαρές ανησυχίες και προβληματισμούς μετά το τέλος της συνέντευξης Τύπου των δύο πρωθυπουργών. Το κλίμα στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος ήταν αρκετά βαρύ, καθώς δεν ήταν λίγοι όσοι έλεγαν ότι ο κ. Ερντογάν εμφανίστηκε «επιθετικός» καταθέτοντας στο τραπέζι πολλές απαιτήσεις.

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας εμφανίστηκε άριστος γνώστης των ελληνοτουρκικών διαφορών και έθεσε πέντε βασικά ζητήματα:

1. Ζήτησε ουσιαστικά την εγκαθίδρυση ενός ειδικού καθεστώτος στο Αιγαίο. «Οταν ο κ.Ερντογάν λέει ότι τα μαχητικά αεροσκάφη, είτε τουρκικά είτε ελληνικά,πρέπει να πετούν άοπλα στο Αιγαίο, τι ακριβώς εννοεί;»αναρωτιούνται. «Σημαίνει μήπως αυτό ότι τα ελληνικά μαχητικά πρέπει να πετούν άοπλα και επάνω από ελληνικά νησιά;» προσθέτουν. Ο τούρκος πρωθυπουργός αναφέρθηκε επίσης στο θέμα των ασκήσεων, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο αυτές να γίνονται υπό προϋποθέσεις.

2. Ζήτησε πολυμερή διάσκεψη για το Κυπριακό και επίλυσή του εντός του 2010. Κατά τον τούρκο πρωθυπουργό, οι εγγυήτριες δυνάμεις, τα Ηνωμένα Εθνη και η Ευρωπαϊκή Ενωση, πρέπει να συμμετάσχουν σε μια πολυμερή διάσκεψη, τύπου Λουκέρνης, για να λύσουν το ζήτημα. «Απορρίπτει ουσιαστικά τα περί “κυπριακής λύσης” που κατά κόρον επαναλαμβάνει η ελληνική κυβέρ νηση» σχολιάζουν άνθρωποι που έχουν χειριστεί το κυπριακό πρόβλημα. Και το χρονοδιάγραμμα που τίθεται ως το τέλος του έτους «προδιαθέτει ότι η Αγκυρα έχει έτοιμο το “Σχέδιο Β” για τα Κατεχόμενα. Αυτό φάνηκε από την προειδοποίηση του Ερντογάν ότι το “ψευδοκράτος” έχει ήδη αποκτήσει καθεστώς παρατηρητή στον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης».

3. Απέρριψε ουσιαστικά τη λύση της προσφυγής στη Χάγη, λέγοντας ότι η Ελλάδα και η Τουρκία πρέπει να διευθετήσουν μόνες τους τις διαφορές τους στο Αιγαίο. «Εμείς θα τα διευθετήσουμε (σ.σ.: τα θέματα του Αιγαίου) . Ποιος θα έρθει να το κάνει για εμάς; Το υπογραμμίζω αυτό» είπε ο κ. Ερντογάν. «Εμμέσως πλην σαφώς,ο τούρκος πρωθυπουργός έδειξε ότι δεν προτιμά το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας» τόνισε μιλώντας στο «Βήμα» κορυφαία διπλωματική πηγή. Λίγες ώρες νωρίτερα ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλοςείχε αναφερθεί σε τρίτους, οι οποίοι είναι εντεταλμένοι να δίνουν λύσεις όταν υπάρχουν διαφωνίες για τον καθορισμό εδαφικών λεπτομερειών ή γεωγραφικών ιδιομορφιών.

4. Ξεκαθάρισε ότι το casus belli της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης έναντι της πιθανής επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων δεν πρόκειται να αρθεί μονομερώς από την Τουρκία και, κυρίως, όχι προτού αποδώσουν αποτελέσματα οι διερευνητικές επαφές. «Με τον τρόπο αυτόν» σχολιάζουν διπλωματικές και στρατιωτικές πηγές «ο κ. Ερντογάν ουσιαστικά αποτρέπει την Αθήνα από το να προχωρήσει σε οποιαδήποτε επέκταση, η οποία θα πρέπει να τελεί “υπό την έγκριση” της τουρκικής πλευράς».

5. Αναφέρθηκε σε αμοιβαιότητα στην εκλογή των ανώτατων θρησκευτικών ηγετών του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της θρησκευτικής ηγεσίας της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. «Κατά κάποιο τρόποο κ.Ερντογάν εξισώνει τον Οικουμενικό Πατριάρχη με τον μουφτή.Μήπως» αναρωτιούνται οι ίδιες πηγές «αυτό υποκρύπτει ευρύτερες τουρκικές επιδιώξεις, ώστε να υπάρχει εκλεγμένος μουφτής στην Ελλάδα με ευρύτερες αρμοδιότητες;».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=32&artId=302384&dt=16/05/2010

Έκρυψαν αναχαιτίσεις ελληνικών μαχητικών στον 25ο Μεσημβρινό


Έκρυψαν αναχαιτίσεις ελληνικών μαχητικών στον 25ο Μεσημβρινό και τουρκικές "καταγγελίες" στο ΝΑΤΟ!
16-05-2010 
Image







Αναχαιτίσεις ελληνικών μαχητικών Μirage 2000-5 στις 3 Μαΐου ... νοτιοανατολικά του Άη Στράτη (!), δηλαδή δυτικότερα των νησιών Λέσβου και Χίου «καταγγέλλει» η Άγκυρα στο ΝΑΤΟ, μαζί με ένα μπαράζ "παραβιάσεων" ελληνικών μαχητικών στις 29 και 30 Απριλίου και 4 Μαΐου! Σύμφωνα με πληροφορίες από τη Νάπολη, την έδρα του ΝΑΤΟϊκού στρατηγείου, στις 3 Μαΐου η τουρκική Αεροπορία «αναχαίτισε νοτιοανατολικά του Άη Στράτη μαχητικά Mirage 2000-5 τα οποία είχαν απογειωθεί από την Τανάγρα και είχαν εισέλθει παράνομα στον τουρκικό εναέριο χώρο»!
Ιδού και η ανακοίνωση του ελληνικού ΓΕΕΘΑ για εκείνη την ημέρα χωρίς καμία λεπτομέρεια βάσει της απαγόρευσης κοινοποίησης τέτοιων θεμάτων που έχει επιβληθεί με απαίτηση του υπουργείου Εξωτερκών: "Την 03 Mαϊου, 2 σχηματισμοί αποτελούμενοι από 16 συνολικά τουρκικά αεροσκάφη, πραγματοποίησαν 2 παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας και 5 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου. 8 από τα τουρκικά αεροσκάφη ήταν οπλισμένα. Όλα τα αεροσκάφη αναγνωρίσθηκαν και αναχαιτίσθηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια τακτική".
Το ίδιο και την επομένη 4 Μαΐου, οι Τούρκοι "καταγγέλλουν" στο ΝΑΤΟ, ότι «αναχαιτίστηκαν βορειοδυτικά της Μυτιλήνης αεροσκάφη F-16 της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας που εξορμούσαν από την Λήμνο και παραβίασαν μία φορά τον τουρκικό εναέριο χώρο».
Στις 29 και 30 Απριλίου αναφέρονται "παραβιάσεις" από F-16 και Mirage 2000-5 που εξορμούσαν από αεροδρόμια της Σκύρου και της Λήμνου.
Πέραν από το κωμικό του πράγματος, υπάρχει και η ουσία: Τι ακριβώς εννοούν «Παραβιάσεις νοτιοανατολικά του Άη Στράτη» οι Τούρκοι; Από πότε ο ενάεριος χώρος νοτιοανατολικά του Άη Στράτη βαπτίστηκε  «αμφισβητούμενη περιοχή»;
Η ελληνική πλευρά γνωρίζει τις ανακοινώσεις στο ΝΑΤΟ των τουρκικών Επιτελείων από την ίδια ημέρα που έγιναν. Δηλαδή ένδεκα ημέρες, τουλάχιστον ενωρίτερα για το περιστατικό του Άη Στράτη.  Τέθηκε το θέμα στις πρόσφατες συνομιλίες με τον Ταγίπ Ερντογάν; Αν δεν τέθηκε, σημαίνει ότι ο εναέριος χώρος ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού, σιωπηλά παραδίδεται στην Τουρκία στο πλαίσιο της μυστικής διπλωματίας που ασκείται από την κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου; To defencenet.gr γνωρίζει ότι όχι πλώς το θέμα δεν τέθηκε, αλλά έγινε και προσπάθεια να αποκρυβούν οι τουρκικές "καταγγελίες" για να μην "χαλάσει το κλίμα" της επίσκεψης Ερντογάν...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr -- http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=12187&Itemid=139

Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΙΣ ΤΗΣ 16/5/20109



ΗΟι κοινωνικές αντιδράσεις για τα νέα οικονομικά μέτρα

Κυριακή, 09 Μαΐου 2010




Πανελλαδική τηλεφωνική έρευνα, χωρίς κάλπη σε δείγμα 1.006 ατόμων, ηλικίας 18 ετών και άνω που διαθέτει το εκλογικό δικαίωμα, 06-10/05/2010. Πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της εφημερίδας Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗκαι του ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: 16/05/2010.

Τα θέματα του Βαρόμετρου:

Τα αποτελέσματα του Βαρόμετρου:

Η μεθοδολογία της εκτίμησης της εκλογικής επιρροής:

ΕκτίμησηΠεριθώριο σφάλματος εκτίμησης (+/-)95% Διάστημα εμπιστοσύνης
ΠΑΣΟΚ45243 - 47
ΝΔ27225 - 29
ΚΚΕ101,58,5 - 11,5
ΛΑΟΣ615 - 7
ΣΥΡΙΖΑ615 - 7
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ30,52,5 - 3,5
Η εκτίμηση δίδεται με στρογγυλοποίηση των ποσοστών, με ακρίβεια μισής εκατοστιαίας μονάδας. Το περιθώριο σφάλματος της εκτίμησης που δίδεται, προκύπτει από τα υποδείγματα χρονολογικών σειρών, με τα οποία πραγματοποιείται η εκτίμηση και δεν πρόκειται για το γνωστό δειγματοληπτικό σφάλμα (sampling error). Το διάστημα εμπιστοσύνης για κάθε κόμμα δίνει τα όρια της εκλογικής του επιρροής, τον τρέχοντα μήνα, στο 95% των περιπτώσεων.

Βαρόμετρο, Μάιος 2010: Τάση “εξόδου” από το εκλογικό σώμα, ισχυρός κλυδωνισμός του δικομματισμού & ενίσχυση της Αριστεράς

Κυριακή, 16 Μαΐου 2010

Οι πολιτικές συνέπειες της συμφωνίας Κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ

Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Η δυναμική της νέας περιόδου, στην οποία έχει εισέλθει η πολιτική σκηνή της χώρας μετά την έλευση του ΔΝΤ, εκδηλώνεται σε τρεις κατευθύνσεις (Η σειρά είναι ιεραρχική): Πρώτον, με την αλματώδη αύξηση των κοινωνικών διαθέσεων για αποχή και έξοδο από το εκλογικό σώμα. Δεύτερον, με τη σημαντική αποδυνάμωση που υφίστανται τα δύο κυρίαρχα κόμματα της διακυβέρνησης, τόσο στο επίπεδο της ηγεσίας τους, όσο και στο επίπεδο της κοινωνικής τους υποστήριξης. Τρίτον, με την εκλογική ενίσχυση της Αριστεράς.
Από την άλλη πλευρά, η κοινωνική προτίμηση για μονοκομματικές κυβερνήσεις μειώνεται σημαντικά. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός, ότι μόλις 1 στους 5 πολίτες (19%) τάσσεται σήμερα υπέρ των αυτοδύναμων λύσεων, ενώ αντιθέτως, το ήμισυ του εκλογικού σώματος επικροτεί είτε τις κυβερνήσεις συνεργασίας (35%), είτε την οικουμενική (15%). Επιπλέον, μέσα σε ένα μήνα διπλασιάσθηκε και το ποσοστό των πολιτών που επιθυμεί την συγκρότηση νέων σχημάτων (10%).

Εξάντληση της μετεκλογικής δυναμικής

Η κυβερνητική ικανότητα του ΠΑΣΟΚ τίθεται σε αμφισβήτηση. Η ικανοποίηση από την κυβέρνηση (22%) κατακρημνίζεται (-9%) και προσεγγίζει ταχύτατα το κρίσιμο ποσοστό κοινωνικής αποδοχής 20%. Έχει αποδειχθεί, ιστορικά, ότι εάν ένα κόμμα βρεθεί κάτω από αυτό, τότε η παραμονή του στην κυβερνητική εξουσία καθίσταται ευάλωτη. Στο δείκτη «καλύτερης κυβέρνησης για τη χώρα» σημειώνει μεγαλύτερη υποχώρηση (υπολογίζεται σήμερα σε 30%, -11%), ενώ η δημοτικότητά του, αν και παραμένει πλεονασματική, προσγειώνεται απότομα στο 44%, από 59% τον περασμένο Απρίλιο (-15%). Έτσι, η δημόσια εικόνα του καθίσταται πάλι ελλειμματική, επιστρέφοντας στα προ των εκλογών χαμηλά επίπεδα. Ο Γ.Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ δείχνουν να έχουν μηδενίσει την όποια ευεργετική επίδραση άσκησε υπέρ τους το εκλογικό αποτέλεσμα του περασμένου Οκτωβρίου. Το πολιτικό και επικοινωνιακό κεφάλαιο, που αποκτήθηκε, λόγω της συντριβής της ΝΔ έχει πλέον εξαερωθεί. Η μετεκλογική δυναμική έχει εξαντληθεί.

ΝΔ: Εικόνα διάλυσης

Αρκετά χειρότερη είναι η εικόνα της αντιπολίτευσης, η οποία εμφανίζει κυριολεκτικά χαρακτηριστικά διάλυσης. Η ικανοποίηση από τη λειτουργία της βρίσκεται πλέον κάτω από το 10%. Συρρικνώθηκε, μάλιστα, στο ήμισυ (μόλις 8%, από 16%). Η κυβερνητική της ικανότητα έχει σχεδόν μηδενιστεί (4%, έναντι 6% τον προηγούμενο μήνα). Η δημοτικότητα του Α.Σαμαρά σημειώνει μεγαλύτερες απώλειες (-19%) και καθίσταται για πρώτη φορά μετά την εκλογή του ελλειμματική, ενώ η συγκριτική του θέση στο δείκτη πρωθυπουργικών ικανοτήτων παραμένει αναιμική (18%, έναντι 43% του Γ.Παπανδρέου). Η επισημοποίηση του ηγετικού ρήγματος, με την πολιτική διαφοροποίηση και διαγραφή της Ν.Μπακογιάννη δημιουργεί σαφώς φυγόκεντρες τάσεις στη βάση του κόμματος. Η κομματική συσπείρωση της ΝΔ, κυμαίνεται περί το 50%, ενώ η ήδη άσχημη δημόσια εικόνα του κόμματος επιδεινώνεται περαιτέρω (-8%, μόλις 27% θετικές κρίσεις, έναντι 44% του ΠΑΣΟΚ).

Άνοδος της Αριστεράς

Από την αποδυνάμωση του δικομματισμού (αθροιστικά τα δύο κόμματα χάνουν 4,5%), αλλά κυρίως από τη σμίκρυνση του δυνητικού εκλογικού σώματος, λόγω των τάσεων αποχής, περισσότερο ωφελημένη δείχνει αυτήν τη στιγμή η Αριστερά, κυρίως το ΚΚΕ. Η ενίσχυση των κομμάτων της Αριστεράς δεν είναι μόνον ποσοστιαία, αλλά αντανακλά και μια (μικρή) αύξηση της πραγματικής κοινωνικής τους επιρροής.
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, το δικομματικό σύστημα δείχνει να προσεγγίζει με ταχύτητα το σημείο «πρόσκρουσης». Ωστόσο, η κατάσταση που αποτυπώνεται δεν συνιστά -τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή- «κατάρρευση». Η άνιση αποδυνάμωση των δύο πόλων του αναδεικνύεται σε σημαντικό στοιχείο της κρίσης. Η εξουδετέρωση της αντιπολίτευσης ευνοεί συγκυριακά το κυβερνών κόμμα και του επιτρέπει για την ώρα να διατηρεί τη σχετική πρωτοβουλία των κινήσεων, παρά τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει, εξαιτίας της κοινωνικής αγανάκτησης.

Έξοδος από το εκλογικό σώμα

Ωστόσο, η κύρια κατεύθυνση που λαμβάνει η διογκούμενη κοινωνική διαμαρτυρία είναι άλλη. Μεταξύ βουλευτικών Σεπτεμβρίου 2007 (είχαν ψηφίσει 7.355.000 πολίτες) και Οκτωβρίου 2009 (ψήφισαν 7.044.000), η πραγματική αποχή στην Ελλάδα αυξήθηκε από 10,7%, σε 14,5%, ενώ στις ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου που προηγήθηκαν των βουλευτικών, εκτοξεύθηκε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο 36%(υπολογισμοί της Public Issue). Η σημερινή «φωτογραφία» του εκλογικού σώματος παραπέμπει περισσότερο στο τοπίο των τελευταίων ευρωεκλογών. Στη μέτρηση του Μαΐου, ο σχετικός δείκτης του βαρόμετρου, που χρησιμοποιείται για την εκτίμηση της αποχής, έχει εκτιναχθεί στο 34%, από 21% τον Απρίλιο (+13%, ή αύξηση 62%), ενώ από την αρχή του έτους έχει υπερδιπλασιαστεί. Αυτό σημαίνει, ότι αυξάνεται σημαντικά η πιθανότητα το εκλογικό σώμα να συρρικνωθεί στις επόμενες βουλευτικές, πχ. σε 5.000.000 ψηφοφόρους, όπως ακριβώς συνέβη και στις ευρωεκλογές. Ειπωμένο διαφορετικά, πάνω από 2.000.000 απογοητευμένοι, ή/και οργισμένοι πολίτες σκέπτονται σήμερα σοβαρά, εάν θα προσέλθουν την επόμενη φορά στις κάλπες, ή εάν θα γυρίσουν την πλάτη στο πολιτικό σύστημα. Αν κάτι τέτοιο συνιστά σοβαρή απειλή για το τελευταίο, ή θα αποτελέσει βαλβίδα κοινωνικής παθητικοποίησης και «εκτόνωσης» της κρίσης του, δεν μπορεί ακόμη να εκτιμηθεί.