Πολιτική | 23.06.2010

Πληρώνει ο αμερικανικός στρατός προστασία στο Αφγανιστάν;

Τα νέα από το μέτωπο του Αφγανιστάν δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά για τον Αμερικανό πρόεδρο. Έκθεση επιτροπής του Κογκρέσου αναφέρει ότι χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων καταλήγουν στα χέρια πολέμαρχων.

 

Ο εφοδιασμός των αμερικανικών δυνάμεων που δραστηριοποιούνται στο Αφγανιστάν δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αφενός γιατί πρόκειται για συνολικά 100 χιλιάδες στρατιώτες, αφετέρου επειδή σχεδόν όλα όσα χρειάζονται οι στρατιώτες προέρχονται από το εξωτερικό. Νερό, τρόφιμα, βενζίνη και πυρομαχικά φθάνουν στις περίπου 200 αμερικανικές μονάδες με φορτηγά από διάφορες γειτονικές χώρες.

Ο αμερικανικός στρατός ανέθεσε τον εφοδιασμό σε αφγανικές επιχειρήσεις, τις οποίες πληρώνει μάλιστα πολύ καλά. Οι συμφωνίες με τις συνολικά 8 επιχειρήσεις έχουν συνολική αξία 2,1 δις δολαρίων. Ένα μέρος αυτών των χρημάτων όμως φαίνεται πως καταλήγει στα χέρια ορισμένων, τους οποίους οι Αμερικανοί δεν θεωρούν φίλους. Όπως εξηγεί ο Γερουσιαστής των Δημοκρατικών Τζον Τίρνεϊ, μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο CBS: "Τα λεφτά των φορολογούμενων χρηματοδοτούν τους πολέμαρχους αλλά και άλλους, οι οποίοι ενισχύουν τη διαφθορά στην αφγανική κυβέρνηση".

Η "Α.Ε. των πολέμαρχων"

Ο ίδιος είναι επικεφαλής της έρευνας που διεξήγαγε το Κογκρέσο και τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάζονται στην έκθεση με τίτλο: "Η Ανώνυμη Εταιρία των Πολέμαρχων". Βάσει της έρευνας, συχνά οι αφγανικές επιχειρήσεις πληρώνουν τους πολέμαρχους προκειμένου οι τελευταίοι να προστατεύσουν τα κομβόι που μεταφέρουν εφόδια για τους Αμερικανούς. Με απλά λόγια: οι πολέμαρχοι εγγυώνται την ασφάλεια των κομβόι σε περιοχές τις οποίες ελέγχουν. Η προστασία ή το "σέρβις" αυτό κοστίζει ανάμεσα σε 1500 και 15 χιλιάδες δολάρια. Ένας από τους πλέον ισχυρούς πολέμαρχους δραστηριοποιείται στην εξαιρετικά σημαντικά γραμμή μεταξύ Καμπούλ και Κάνταχαρ. Η μεταφορική που τον "πληρώνει" ανήκει σε δυο ξαδέρφια του Αφγανού προέδρου Χαμίντ Καρζάι.

Πληρώνουν και τους Ταλιμπάν;

Κατά τη διάρκεια των ερευνών δεν βρέθηκαν αποδείξεις αναφορικά με το ερώτημα εάν και οι Ταλιμπάν είναι άμεσοι αποδέκτες των χρημάτων. Σύμφωνα πάντως με εκτιμήσεις συγκεκριμένου μάνατζερ μιας από τις μεταφορικές εταιρείες, κάθε εβδομάδα καταλήγουν μέχρι και 2 εκατομμύρια δολάρια στα χέρια ανταρτών. Το βασικό ερώτημα τώρα είναι εάν με τα χρήματα των Αμερικανών φορολογούμενων αγοράζουν όπλα οι Ταλιμπάν; "Έχουμε αυτή την ανησυχία", θα πει ο κ. Τίρνει.

Ένα ακόμη ερώτημα είναι ποιός γνωρίζει για αυτές τις πρακτικές; Βέβαιο θεωρείται ότι το υπουργείο Άμυνας στην Ουάσιγκτον γνωρίζει ότι ένα μέρος των χρημάτων καταλήγει στα χέρια των πολέμαρχων. Με άλλα λόγια: για να εγγυηθεί την ασφάλεια των κομβόι της, η αμερικανική κυβέρνηση υπονομεύει τις προσπάθειες που καταβάλλει η ίδια για να αντιμετωπίσει τη διαφθορά στο Αφγανιστάν.

Τετάρτη, 23 Ιουνίου 2010 - http://www.capital.gr/Articles.asp?id=996467

Αυτή την Ελλάδα μας ετοιμάζουν

Του Γιώργου Κράλογλου

Σε ποια Ελλάδα θα ζούμε μετά την κρίση; Τι Ελλάδα θα μας παραδώσουν οι Έλληνες πολιτικοί και οι δανειστές μας ως ανταμοιβή για τις θυσίες και τις απώλειες των σημερινών εισοδημάτων και κάθε μορφής κατακτήσεων μας; Θα είναι μια Ελλάδα που θα μας επιτρέπει να σχεδιάζουμε για το μέλλον ή μια χώρα που θα μας οδηγεί σε οικονομική μετανάστευση;

Είναι, νομίζω, δικαιολογημένα τα ερωτήματα αυτά μετά τις πανταχόθεν επίσημες διαβεβαιώσεις ότι τελικά η Ελλάδα δεν πρόκειται ούτε να πτωχεύσει ούτε να βγει από την ζώνη του ευρώ.

Επειδή όμως η εμπιστοσύνη μας προς την ελληνική πολιτική σκηνή έχει κλονιστεί και κλονίζεται καθημερινά με όσα παρακολουθούμε, δεν νομίζω ότι μπορούμε να εμπιστευτούμε τις απαντήσεις είτε στη σημερινή κυβέρνηση είτε στα άλλα πολιτικά κόμματα.

Ας το επιχειρήσουμε συνεπώς μόνοι μας αναλύοντας τα χειροπιαστά στοιχεία που έχουμε υπόψη μας.

Κατ΄ αρχήν όπως όλα δείχνουν (έχω τολμήσει την ίδια πρόβλεψη και σε παλαιότερο σημείωμά μου) το ΠΑΣΟΚ θα είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές όποτε και αν γίνουν.

Η Νέα Δημοκρατία έχει χάσει την αξιοπιστία της (ως κυβέρνηση) αλλά και την ιδεολογική της ταυτότητα σε σημείο που θα κάνει χρόνια να την βρει και να μπορέσει να πείσει ακόμη και τους ψηφοφόρους που την ψηφίζουν έστω και με βαριά καρδιά. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως και ότι μας πείθει και σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Όσο όμως είμαστε σε πορεία εξόδου από την κρίση εκτιμώ ότι μάλλον δύσκολα ο ελληνικός λαός θα επιχειρήσει πειραματισμούς. Οπότε εάν συμφωνήσουμε στην πρόβλεψη ότι θα έχουμε κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2017-18 θα πρέπει να αναζητήσουμε την προοπτική της Ελλάδας σύμφωνα με αυτά που η σημερινή κυβέρνηση μας αφήνει να εννοήσουμε. Και τα χειροπιαστά στοιχεία που μας δίνει η κυβέρνηση είναι τουλάχιστον ανησυχητικά. Αν όχι απογοητευτικά. Ο πρωθυπουργός δείχνει άτολμος να κάνει δυναμικές παρεμβάσεις σε θέματα και σε πολιτικές που είναι χρήσιμες για το αύριο. Οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ αλλά και κορυφαία και ιστορικά στελέχη είναι χωρισμένοι σε ομάδες που είτε λαϊκίζουν, για να γίνουν ευχάριστοι, είτε ακολουθούν τον δικό τους δρόμο πιστεύοντας ίσως ότι δεν υπάρχει δυνατότητα συνεννόησης ή και συντονισμού.

Αποτέλεσμα είναι να μην αντιλαμβάνεται κανείς εάν και κατά πόσο η κυβέρνηση έχει πραγματικό όραμα για την Ελλάδα του αύριο. Την Ελλάδα που θα έχει ξεπεράσει τους μεγάλους κινδύνους από την κρίση.

Αυτό που προκαλεί δε την εντονότερη ανησυχία είναι οι μεγάλες και ακατανόητες αντιφάσεις της πολιτικής της κυβέρνησης. Καλεί χώρες και επενδυτές να επενδύσουν στην Ελλάδα ενώ ταυτόχρονα διατηρεί ακλόνητη την πίστη της και στο κρατισμό όπως δείχνει η πολιτική αποκρατικοποιήσεων που έχει προωθήσει μέχρι στιγμής. Μιλάει για αναπτυξιακά σχέδια στη βιομηχανία, στην ενέργεια και στις υποδομές, αλλά ταυτόχρονα υποκλίνεται στις συντεχνίες της ενέργειας, των μεταφορών, των λιμανιών που δεν κάνουν βήμα πίσω από την κρατικίστικη νοοτροπία. Υπόσχεται ανάπτυξη με ενεργοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας αλλά ταυτόχρονα κρατάει κλειστά τα επαγγέλματα, διατηρεί την πλειοψηφία στις μεγάλες κρατικές ΔΕΚΟ, και παρεμβαίνει με κρατικίστικες επιλογές στις Τράπεζες που μπορεί να ελέγξει. Μιλάει για αναθέρμανση της οικονομίας χωρίς να παρουσιάζει έστω και δείγμα γραφής για ενίσχυση και κίνητρα υπέρ των επιχειρήσεων, ενώ παράλληλα το κράτος παρουσιάζεται μόνο ως μπαμπούλας που κάνει εισπράξεις για να γεμίζει τον κορβανά του. Υπόσχεται συρρίκνωση του κράτους αλλά από την άλλη πλευρά δεν κάνει τίποτε για το άνοιγμα των κρατικών μονοπωλίων την απελευθέρωση των αγορών, την ανάπτυξη της οικοδομής και των κατασκευών.

Κυνηγάει (πολύ σωστά) την διαφθορά στον κρατικό τομέα υγείας αλλά από την άλλη τον διατηρεί σε όλη την έκτασή του. Υπόσχεται τουριστική ανάπτυξη και κάνει άρση του καμποτάζ με τρόπο που να μην «παρεξηγηθούν» οι συντεχνίες και οι αριστερές δυνάμεις του κόμματος.

Ποια λοιπόν είναι τα οράματα που επιτρέπουν σε όσους μπουν στην αγορά εργασίας να πιστεύουν ότι θα βρουν τον δρόμο τους στην Ελλάδα του αύριο; Προβλέπω συνεπώς ότι η απάντηση του ΠΑΣΟΚ ως εξουσία το 2014 θα είναι: Εμείς σας σώσαμε από την πτώχευση. Δεν σας υποσχεθήκαμε συγκεκριμένο αναπτυξιακό όραμα. Δώστε μας λοιπόν την εξουσία να σας δώσουμε και όραμα.

Η απάντηση της Νέας Δημοκρατίας θα είναι “ Εμείς στην εξουσία θα είχαμε σώσει την Ελλάδα αλλά θα είχαμε και όραμα. Δοκιμάστε μας τώρα και θα δείτε .”

Τρέχα γύρευε δηλαδή... Γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν έκανε τίποτε, μα απολύτως τίποτε διαφορετικό, από ότι κάνει σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Υπόσχεται πολιτικές που τις αναιρεί στην πράξη.

Oι μόνοι συνεπείς σε όραμα είναι και θα είναι τα αριστερά κόμματα. Με πελατειακό όφελος του 1,5-2% που θα έχουν εισπράξει από τους «αγώνες» της περιόδου της κρίσης θα υπόσχονται το γνωστό «μοντέλο ανάπτυξης» που είναι ήδη μουσειακό είδος σε όλη την Ευρώπη που ευτυχώς ανήκει και η Ελλάδα. 

george.kraloglou@capital.gr