ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ-Οι παρεμβάσεις στο Φοινικόδασος του Βάι

 ΣΧΟΛΙΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ:

ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ??? ΕΧΟΥΝ "ΛΕΠΤΑ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ" ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ ??? ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΗΡΘΕ ΝΑ "ΚΑΝΟΥΝ" ??? 

ΔΙΟΤΙ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ Η ΕΛΛΑΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΣ, ΝΑ ΓΙΝΗ "ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟΣ"!!! ΓΙ' ΑΥΤΟ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ, ΤΗΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ, ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ !!!! ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΡΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ !!!! 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ??? ΑΙ !!! ΤΟΤΕ ΑΣ ΜΑΣ ΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ (ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΕΙΠΟΥΝ !!! ΜΑΣ ΠΕΡΝΟΥΝ ΓΙΑ ΧΑΧΟΛΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΗΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΗΜΑΣΤΕ !!!)!!!

ΟΣΟ ΓΙΑ "το διαβόητο κόκκινο ρυγχωτό σκαθάρι" ΠΟΥΡΘΕ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ν-Α ΑΣΙΑ (ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ, ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΘΑΡΙ!), ΕΧΟΥΝ ΕΥΡΕΘΗ ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ, ΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ !!!

ΠΡΟΣΟΧΗ !!! ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ !!!! "Ο υποόροφος του σπάνιου δάσους, δηλαδή η βλάστηση μέσου ύψους, έχει αποψιλωθεί στο 40% της συνολικής έκτασης"! ΠΡΟΣΟΧΗ !!!Η ΑΠΟΨΙΛΩΣΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΟΡΟΦΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ! ΟΤΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟ ΔΑΣΟΣ ΣΕ "ΔΕΝΔΡΩΝΑ", ΣΕ "ΤΕΧΝΗΤΟ ΚΗΠΟ" (ΟΠΩΣ ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΦΟΙΝΙΚΕΣ!!), ΚΑΙ "ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ" ΠΛΕΟΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ !!!!

ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ: ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ Κ. ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟ ??? ΕΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ???

----------------------

Σε εξέλιξη, παρά τις προειδοποιήσεις, οι παρεμβάσεις στο Φοινικόδασος του Βάι

Ηράκλειο

Παρά τις επιστημονικές διαφωνίες της WWF, του Πανεπιστημίου Κρήτης και τοπικών φορέων, η Διεύθυνση Δασών του νομού Λασιθίου έχει ξεκινήσει δασοτεχνικές παρεμβάσεις στο Φοινικόδασος του Βάι στην Κρήτη, οι οποίες μεταξύ άλλων προβλέπουν εκχερσώσεις, αποψίλωση των θάμνων, διάνοιξη αποστραγγιστικών καναλιών και εκτεταμένη χρήση εντομοκτόνων.

Ο υποόροφος του σπάνιου δάσους, δηλαδή η βλάστηση μέσου ύψους, έχει αποψιλωθεί στο 40% της συνολικής έκτασης, ανακοίνωσε την Παρασκευή η WWF Ελλάς, έπειτα από αυτοψία που πραγματοποιήθηκε στις 11 Ιανουαρίου.

«Το Φοινικόδασος ανήκει στο δίκτυο Natura και ειδικότερα έχει χαρακτηρισθεί από τη νομοθεσία της ΕΕ (Oδηγία 92/43/ΕΟΚ) ως οικότοπος προτεραιότητας για προστασία» επισημαίνει η περιβαλλοντική οργάνωση.

Για τα δασοτεχνικά έργα, τα οποία εντάσσονται στο πλαίσιο της μελέτης «Καθαρισμός φοινικοδάσους για την αντιπυρική και υγειονομική προστασία του» έχουν επίσης γνωμοδοτήσει αρνητικά η Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Κατά των παρεμβάσεων έχουν επίσης ταχθεί η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη και ο βουλευτής του κόμματος Λευτέρης Αυγενάκης, και οι δύο βουλευτές Κρήτης.

Στην πρόσφατη κοινή αυτοψία διαπιστώθηκε ότι «η επέμβαση έχει αποκλειστικά κηποτεχνικό και όχι οικολογικό χαρακτήρα, καθώς γίνεται πλήρης αποψίλωση της βλάστησης του υποορόφου και βαρύ κλάδεμα των φοινίκων και άλλων δέντρων» αναφέρει η WWF στην ανακοίνωσή της.

Οι επεμβάσεις που είχε ζητήσει η Πυροσβεστική υλοποιήθηκαν στις αρχές Νοεμβρίου, ωστόσο εκπρόσωποι της Πυροσβεστικής δηλώνουν τώρα ότι σήμερα υλοποιούνται νέες εκχερσώσεις άσχετες με όσα είχαν ζητηθεί.

Εκτός από τον έλεγχο των φοινίκων για τυχόν προσβολή από το διαβόητο κόκκινο ρυγχωτό σκαθάρι, τα υλοποιούμενα έργα περιλαμβάνουν επίσης συντήρηση και βελτίωση του οδικού δικτύου, συντήρηση και διαμόρφωση των τάφρων, απομάκρυνση της «ανταγωνιστική» βλάστησης, κλάδεμα και διαμόρφωση της κόμης των ηλικιωμένων θάμνων και χρήση εντομοκτόνων σε 13.000 δέντρα και θάμνους.

Η WWF εκτιμά ότι:

• Τα αποστραγγιστικά κανάλια έχουν αλλοιώσει την υδρολογία του υγρότοπου. Θα πρέπει να αφεθούν να φράξουν ώστε να μην τον αποστραγγίζουν. Άλλωστε η αποστράγγιση απαγορεύεται από το θεσμικό πλαίσιο, εκτός εάν αποδεδειγμένα εξυπηρετεί κάποιους διαχειριστικούς στόχους προστασίας.
• Όλα τα υπόλοιπα φυτά που συνυπάρχουν με τους φοίνικες δεν είναι «ανταγωνιστικά» και δεν πρέπει να απομακρυνθούν. Αντίθετα μαζί με τους φοίνικες συνιστούν τον οικότοπο προτεραιότητας 9370* η προστασία του οποίου αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους λόγους για τη θεσμοθέτηση της περιοχής ως τόπου κοινοτικής σημασίας.
• Δεν χρειάζεται κλάδεμα και διαμόρφωση της κόμης των ηλικιωμένων θάμνων. Αντίθετα τα ηλικιωμένα δένδρα και θάμνοι είναι πολύτιμα για τη βιοποικιλότητα.
• Η φυτοπροστασία 13.000 δένδρων είναι μια τεράστια επέμβαση σε ένα φυσικό οικοσύστημα μόλις 225 στρεμμάτων.
• Στη θέση του δρόμου προτείνεται η διατήρηση ενός απλού μονοπατιού.

Ακόμα, η WWF επισημαίνει ότι τα τελευταία χρόνια έχουν δαπανηθεί σημαντικοί εθνικοί και κοινοτικοί πόροι για την εκπόνηση σημαντικών μελετών για το φοινικόδασος.

Το περίεργο είναι ότι κανένα από τα μέτρα που προτάθηκαν δεν έχει εφαρμοστεί.

Newsroom ΔΟΛ

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ_Λειτουργούν απόλυτα ανθελληνικά οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου απέναντι στην Ρωσία

Πρόκληση μέσω ΑΠΕ κατά Ρωσίας: Mιλάνε για "καθεστώς του Πούτιν"

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πρωτοφανή χαρακτηρισμό για την ρωσική κυβέρνηση και προσωπικά για τον Ρώσο πρωθυπουργό Β.Πούτιν και βέβαιο επόμενο πρόεδρο της Ρωσίας, χρησιμοποιεί σε τηλεγράφημά του το ελληνικό κρατικό Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, του οποίου φυσικά η μετάδοση των ειδήσεων βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο της κυβέρνησης.

Στο τηλεγράφημά του το ΑΠΕ-ΜΠΕ χαρακτηρίζει την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Ρώσου πρωθυπουργού Β.Πούτιν ως "καθεστώς" (!) χαρακτηρισμοί που βέβαια αποδίδονται σε ολοκληρωτικές κυβερνήσεις τύπου Βόρειας Κορέας, Συρίας κλπ.

Συγκεκριμένα στο κείμενο αναφέρεται ότι  

"Το καθεστώς του Πούτιν, ο οποίος είναι υποψήφιος για μια τρίτη θητεία στο Κρεμλίνο, αντιμετωπίζει κίνημα αμφισβήτησης που ξέσπασε μετά τις βουλευτικές εκλογές της 4ης Δεκεμβρίου, τις οποίες κέρδισε το κυβερνών κόμμα Ενωμένη Ρωσία και οι οποίες στιγματίσθηκαν από νοθεία, σύμφωνα με παρατηρητές και την αντιπολίτευση. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ".

"Το καθεστώς του Πούτιν" λοιπόν για το κυβερνητικό ΑΠΕ!  
Δηλαδή τι θα έπρεπε να λένε στην ελληνική κυβέρνηση για τον Τ.Μπους που στις εκλογές  το 2000 στις ΗΠΑ με τις "μαϊμού" ψήφος στο Μαϊάμια και την εκλογή που έστησε ο αδελφός του, επίσης κυβερνήτης του Μαϊάμι" απέναντι στον Αλ Γκορ, κέρδισε την προεδρία έστω και αν είχε πολύ λιγότερες ψήφους παναμερικανικά.

Είναι πραγματικά εντωπωσιακό το πως λειτουργούν απόλυτα ανθελληνικά οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου απέναντι στην Ρωσία, τόσο με την περίφημη δήλωση του ΥΠΕΞ για την ρωσική διαμαρτυρία στην προφυλάκιση του Εφραίμ, όσο και για την δήλωση αναφορικά με τους αγωγούς, όπου "σβήνεται" από τον χάρτη ο South Stream.

Ως αντανάκλαση αυτών των κινήσεων, η Ρωσία έχει διατυπώσει τον σκεπτικισμό της στο ΔΝΤ, ως προς την επιτυχία του προγράμματος PSI και για την σκοπιμότητα συμμετοχής του ΔΝΤ σε μία τέτοια συμφωνία.
Η στάση της Ρωσίας έχει συμπαρασύρει και ολόκληρη την ομάδα των BRICS σε αρνητική θέση έναντι της Ελλάδας και σημειώνουμε ότι με την δανειοδότηση του ΔΝΤ κατά 20 δισ. δολάρια από το "καθεστώς Πούτιν" που λέει και το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Ρωσία παίζει πλέον σημαίνοντα ρόλο στο ΔΝΤ.


Με απλά λόγια, οι κυβερνώντες κατάφεραν και έβαλαν τη Ρωσία απέναντί μας. Αυτό, όντως είναι επιτυχία. Για τους εχθρούς της χώρας...

               
--------------
 ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ:

ΕΧΟΜΕ ΕΙΠΗ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΓΚΥΡΙΑ Η ΕΛΛΑΣ ΩΦΕΙΛΕ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΗ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟΝ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΟΖ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΩΝ ! 
Η ΕΛΛΑΣ ΠΑΡΕΧΩΡΗΣΕ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΒΑΣΕΙΣ (ΟΠΩΣ Η ΘΗΡΙΩΔΗΣ, ΤΗΣ ΣΟΥΔΑΣ) ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΥ ΗΛΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΑΝ (ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ ΩΣ ΠΑΙΓΝΙΟ --ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑΝ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΞΑΝΑΚΑΝΑΝ, ΕΡΕΙΠΙΑ-- ΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥΣ), ΑΓΓΛΟΓΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ, ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΗΣ !!! 
ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΧΑΡΙ ΤΗΣ ΑΙ ΗΠΑ "ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ"!!! ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ΣΑΝ ΠΙΣΤΟ ΜΑΝΔΡΟΣΚΥΛΟ ΤΟΥΣ (ΝΗΣΤΙΚΟ, ΘΕΟΝΗΣΤΙΚΟ ΟΜΩΣ, ΔΕΝ ΤΟΥ ΠΕΤΟΥΝ ΟΥΤΕ ΚΑΝΑ ΚΟΚΚΑΛΟ!) ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΣ, ΤΗΝ ΒΑΖΟΥΝ ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ, ΝΑ ΥΒΡΙΖΗ ΤΗΝ ΡΩΣΣΙΑ !!!
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ, Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΑΣ "ΣΑΝΙΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ"!!!
Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙ !!!!
---------------------

H χρεοκοπία της Kodak

Τα πέντε θανάσιμα αμαρτήματα των επιχειρήσεων και η χρεοκοπία της Kodak

Του Rick Wartzman

Παρασκευή, 20 Ιανουαρίου 2012 - 09:28

Εάν αναρωτιέστε πόσο θανάσιμα είναι τα «πέντε θανάσιμα αμαρτήματα των επιχειρήσεων» του Peter Drucker, του γνωστού οικονομολόγου και γκουρού σε θέματα διοίκησης, ρωτήστε την Eastman Kodak, η οποία διέπραξε τουλάχιστον δυο από αυτά και τώρα κατέθεσε αίτηση υπαγωγής σε καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές της.

Η είδηση βγήκε για πρώτη φορά στη δημοσιότητα στις αρχές του έτους: η Kodak, η οποία ιδρύθηκε το 1892 και για πολλές δεκαετίες έχαιρε ευρείας εκτίμησης ως μια από τις κορυφαίες εταιρείες του κόσμου, επρόκειτο να καταθέσει αίτηση υπαγωγής στο Άρθρο 11 του πτωχευτικού νόμου, εφόσον δεν κατάφερνε να συγκεντρώσει αρκετά χρήματα πουλώντας διπλώματα ευρεσιτεχνίας από το χαρτοφυλάκιό της. Η είδηση ήταν μια οδυνηρή υπενθύμιση του πόσο μεγάλη πρόκληση είναι η επιβίωση μιας επιχείρησης, ακόμη και της πιο εμβληματικής.

Πώς έφτασαν όμως εδώ τα πράγματα; Από ορισμένες απόψεις, η Kodak βρισκόταν σε θέση άμυνας ήδη από την εποχή που ξεκίνησε ο έντονος ανταγωνισμός της με την Fuji, εδώ και περίπου 30 χρόνια. Κατά βάση όμως, το πρόβλημα της εταιρείας ήταν ότι υπέπεσε σε δύο από τα πέντε σφάλματα που ο Drucker χαρακτήρισε σε ένα δοκίμιο του 1993 ως το κουιντέτο των «απευκταίων σφαλμάτων τα οποία πλήττουν ακόμη και τις μεγαλύτερες εταιρείες».

Το πρώτο λάθος της Kodak ήταν η προσκόλλησή της στα υψηλά περιθώρια κέρδους, ενώ το δεύτερο ήταν «η θυσία της ευκαιρίας του αύριο στο βωμό του χθες». (Τα άλλα τρία θανάσιμα αμαρτήματα, σύμφωνα με τον Drucker, είναι τα εξής: η “εσφαλμένη τιμολόγηση ενός νέου προϊόντος χρεώνοντας όσο σηκώνει η αγορά”, η «τιμολόγηση βάσει κόστους», και η «τροφή στα προβλήματα αφήνοντας τις ευκαιρίες ισχνές».

Τα μεγάλα κέρδη ήρθαν εύκολα για την Kodak

Λίγα πράγματα είναι τόσο δελεαστικά για μια επιχείρηση όσο τα μεγάλα περιθώρια κέρδους, και τα μικρά κίτρινα κουτάκια του φιλμ αποδείχτηκαν εξαιρετικά επικερδή για την Kodak για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Για μια εταιρεία σε αυτήν την θέση, «τα οικονομικά οφέλη των εναλλακτικών απλώς δεν αντέχουν στη σύγκριση», όπως δήλωσε πρόσφατα στην εφημερίδα The Australian ο Ziggy Switkowski, πρώην ανώτερο στέλεχος της Kodak.
 
Το πρόβλημα είναι ότι μια νέα τεχνολογία ή ένα ανατρεπτικό επιχειρηματικό μοντέλο κατά κανόνα θα κάνει διστακτικά την εμφάνισή του στην αγορά και τελικά θα πλήξει την εδραιωμένη επιχείρηση με τα μεγάλα περιθώρια κέρδους. Ο Clay Christensen περιγράφει τη διαδικασία αυτή στο βιβλίο του The Innovator’s Dilemma, ενώ ο Druckerστο έργο του είχε επισημάνει ένα παρεμφερές πρόβλημα.
 
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε επί μακρόν ήταν «σε μεγάλο βαθμό συνέπεια της εμμονής με τα περιθώρια κέρδους», έγραψε ο Drucker. «Έως το 1970, ο Σκαραβαίος της Volkswagen είχε κατακτήσει σχεδόν το 10% της αμερικανικής αγοράς, αντανακλώντας τη ζήτηση για ένα μικρό όχημα με καλύτερη απόδοση καυσίμων. Μερικά χρόνια αργότερα, μετά την πρώτη «κρίση πετρελαίου», η ζήτηση αυτή είχε ενισχυθεί και μεγάλωνε με γρήγορους ρυθμούς. Όμως για πολύ καιρό οι αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες αρκούνταν να αφήνουν την αγορά αυτή στους Ιάπωνες, καθώς τα περιθώρια κέρδους των μικρών αυτοκινήτων φαίνονταν να είναι πολύ χαμηλότερα σε σχέση με τα μεγάλα αυτοκίνητα. Σύντομα αποκαλύφθηκε ότι αυτό ήταν πλάνη –όπως συμβαίνει συνήθως».
 
Ο Drucker πίστευε ότι αντί να επικεντρώνεται στα περιθώρια κέρδους, μια εταιρεία είναι πιο σκόπιμο να δίνει βαρύτητα στο συνολικό κέρδος, το οποίο συνίσταται στο περιθώριο κέρδους επί τον όγκο των πωλήσεων, καθώς αυτό είναι που διασφαλίζει τη βέλτιστη θέση στην αγορά. 

Η δεύτερη αμαρτία

Η δεύτερη αμαρτία της Kodak ήταν η υπερβολική προσκόλληση στο παρελθόν, αψηφώντας το μέλλον. «Η μεγαλύτερη αποτυχία της Kodak ήταν ότι δεν κατάφερε να αντιληφθεί ότι η εποχή των παραδοσιακών χημικών φωτογραφιών με τα μεγάλα περιθώρια κέρδους όδευε προς το τέλος της», δήλωσε ο Switkowski, ο οποίος εργαζόταν στην εταιρεία από το 1978 έως το 1996 και διηύθυνε τις επιχειρήσεις της στην Αυστραλία. «Η στρατηγική της Kodak ήταν η μεγιστοποίηση των εσόδων σε μια βιομηχανία που επρόκειτο να εξαφανιστεί».

Περίπου πριν από μια δεκαετία, η Kodak πράγματι προσπάθησε να περάσει πιο δυναμικά στις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές. Όμως δεν μπορούσε να καταλάβει πώς να βγάλει κέρδος, ακόμη και όταν κατέλαβε την πρώτη θέση στις εγχώριες πωλήσεις. Για κάποια χρόνια έβγαζε εκτυπωτές υψηλής τεχνολογίας. Όμωςτίποταδεν «έκανε κλικ».

Από ορισμένες απόψεις είναι δύσκολο να μην δει κανείς με συμπάθεια τον αγώνα της Kodak να αποκομίσει ένα αξιοπρεπές κέρδος από τα ψηφιακά προϊόντα της. Εξάλλου, το φιλμ είναι ένα είδος που χρειάζεται διαρκή ανανέωση, όπως τα ξυραφάκια. Αντιθέτως, η ψηφιακή φωτογραφία δεν παρέχει μια αντίστοιχη διαρκή ροή εσόδων.

Ωστόσο, η ριζική αυτή αλλαγή υπογραμμίζει το γεγονός ότι η Kodak θα έπρεπε να είχε εισέλθει στον ψηφιακό κόσμο πολύ πιο γρήγορα και πολύ πιο τολμηρά. Έτσι θα κέρδιζε ίσως τον απαραίτητο χρόνο και χώρο για να αναδιαρθρώσει πλήρως τις δραστηριότητές της και να τοποθετηθεί καλύτερα στην αγορά, για να μπορέσει να λειτουργήσει με επιτυχία τον 21ο αιώνα.

Το χειρότερο είναι μάλλον ότι η Kodak είχε την ευκαιρία να κάνει μια αλλαγή πλεύσης. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, μια συμβουλευτική εταιρεία ονόματι Index Group υπέβαλε μια έκθεση στην Kodak, η οποία προέβλεπε ότι μέχρι το 2000 η ψηφιακή τεχνολογία θα είχε αντικαταστήσει την αναλογική. «Απέρριψαν τις προβλέψεις μας λέγοντας ότι αυτό θα συνέβαινε μετά το 2020», λέει ο Adam Crescenzi, ο οποίος συμμετείχε στην εκπόνηση της ανάλυσης της Index. «Δεν πήραν σοβαρά την προειδοποίησή μας».

Το δίδαγμα της Kodak είναι σαφές: το μέλλον πάντα καταφθάνει νωρίτερα απ’ όσο φανταζόμαστε. Όμως το να αντισταθεί μια εταιρεία στα θανάσιμα αμαρτήματα των επιχειρήσεων δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.

Ο Rick Wartzman είναι εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Drucker στο Claremont Graduate University.

ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΝ! ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!!!

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ -- ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ

Αποσυμφόρηση και σκληροί εγκληματίες

Πολλά ερωτήματα προκαλούνται από την πρωτοβουλία του υπουργείου Δικαιοσύνης για την αποφυλάκιση κρατουμένων που εκτίουν βαριές ποινές. Οι κακοπληρωμένοι Ελληνες αστυνομικοί έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με εγκληματίες οι οποίοι εκμεταλλεύονται τη νομοθεσία, αποφυλακίζονται και δρουν ανεξέλεγκτα. Η αποσυμφόρηση των φυλακών δεν μπορεί να γίνεται δικαιολογία για να αφήνονται ελεύθεροι πρόωρα σκληροί εγκληματίες. Η κυβέρνηση οφείλει να εισακούσει τις σοβαρές ενστάσεις των διωκτικών αρχών και πολλών βουλευτών και να αποσύρει την επίμαχη διάταξη που θα ξαναφέρει στους δρόμους επικίνδυνους κακοποιούς.

ΜΑ ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΝ, ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ, ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ, Ε.Ε. ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΕΡΙΦΗΣ "ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΗΣ" !!! ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ !!!! ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ ΡΑΓΙΑΔΕΣ, ΦΟΒΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΑΡΜΕΝΑ ΣΚΥΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΥΠΟ ΤΑ ΣΚΕΛΗ !!! ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΗ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΔΩ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ ΑΦΕΝΤΑΔΕΣ ΠΙΑ ΟΙ ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΑΡΜΠΑΡΙά (ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ ΦΥΣΙΚΑ --ΟΙ ΜΩΑΜΕΘΑΝΟΙ, ΓΕΝΙΚΑ!)!!!

--------------

Η τράπεζα που κυβερνά τον Kόσμο…

Η επενδυτική τράπεζα που κυβερνά τον κόσμο…

Είναι πανίσχυρη και απόλυτος κυρίαρχος των αγορών. O λόγος βέβαια για την Goldman Sachs, η οποία βρίσκεται παντού και, σύμφωνα με κάποιους οικονομολόγους, πρόκειται για έναν πολιτικό οργανισμό, μασκαρεμένο σε επενδυτική τράπεζα, οι άνθρωποι του οποίου πλαισιώνουν περισσότερα από 60 χρόνια τον αμερικανικό κρατικό μηχανισμό. Το περιοδικό "Rolling Stone" την έχει χαρακτηρίσει ως "ένα τεράστιο χταπόδι το οποίο είναι τυλιγμένο στο πρόσωπο της ανθρωπότητας", ενώ η Wall Street μιλά συχνά για την "τράπεζα-τεφλόν", αφού η ιστορία της Goldman Sachs έχει δείξει ότι καμιά κατηγορία δεν "κολλά" πάνω της για καιρό. Εδώ και χρόνια υπάρχουν υποψίες ότι η τράπεζα επιδίδεται σε παράνομο front running (δηλαδή επωφελείται από τις μεγάλες εντολές που διενεργεί για λογαριασμό των πελατών της "παίζοντας" με τα δικά της χρήματα).

 

Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ του 1929. "In God we Trust" γράφει κάθε δολάριο, «In Goldman Sachs we Trust», παρέφρασε ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για την κρίση. Στις δεκαετίες του "κρατισμού" που ακολούθησαν, η Goldman Sachs έγινε πιο προσεκτική, έφτιαξε το όνομά της και είχε μάλιστα μότο την "μακροπρόθεσμη απληστία". Διεύρυνε προσεκτικά την επιρροή της, διεισδύοντας σταδιακά και "φυτεύοντας" τους ανθρώπους της στα βασικά κέντρα οικονομικής εξουσίας ΗΠΑ και Ευρώπης, στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. 'Ώσπου, οι σταδιακές "απελευθερώσεις" της αγοράς χρήματος πέρασαν το κρίσιμο σημείο, στα τελευταία χρόνια Κλίντον, με Υπουργό Οικονομικών τον Ρούμπιν, επιτρέποντας στην τράπεζα να παίξει άγρια το "μεγάλο παιχνίδι" της, την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας "Αυτοκρατορίας του Χρήματος. Η Goldman Sachs εκμεταλλεύθηκε τις "απελευθερώσεις" και την κατάργηση των περισσότερων φραγμών και ρυθμίσεων (που συχνά προκάλεσε η ίδια), συμπρωταγωνιστώντας στο στήσιμο της μιας φούσκας μετά την άλλη. Μπόρεσε να το κάνει, γιατί επηρέαζε με τους ανθρώπους της καθοριστικά την αμερικανική και ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική. 

Η μεγάλη ευκαιρία της ήταν η κρίση του 2008. Πρωταγωνίστησε στον μπουμ των στεγαστικών δανείων προς αναξιόπιστους δανειολήπτες, μετά ανακάτεψε τα "τοξικά δάνεια" με υγιέστερα προϊόντα και τα πούλησε ως υγιή. Μετά κερδοσκόπησε εις βάρος των αγοραστών των προϊόντων της στην δευτερογενή αγορά CDS, των ασφαλιστικών συμβολαίων έναντι αναξιόπιστων χρεών, επιταχύνοντας την κρίση. Από τη μια κέρδισε μεταπουλώντας στεγαστικά δάνεια, από την άλλη ποντάροντας και συμβάλλοντας στην καταστροφή των προϊόντων της. Κύριο εργαλείο της ήταν η αγορά CDS (Credit Default Swaps), δευτερογενών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ασφαλίστρων έναντι χρεοκοπίας, μια από τις πιο αδιαφανείς και πιο απορυθμισμένες (αγορές).

Προνομιακός συνομιλητής

Ομως, η Goldman Sachs έχει καταφέρει να βγαίνει αλώβητη από κάθε κρίση, επιβεβαιώνοντας πάντα ότι αποτελεί τον νούμερο 1 παίκτη των αγορών και έναν προνομιακό συνομιλητή του Λευκού Οίκου. Το πόσο ισχυρή αποδεικνύεται και από το ότι έχει καταφέρει να έχει πρώην στελέχη της στο οικονομικό επιτελείο και στις 4 τελευταίες κυβερνήσεις, των Κλίντον και Μπους. Ενα από τα πρώην στελέχη της, ο Χένρι Πόλσον, ήταν ο τελευταίος υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Μπους, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως αρχιτέκτονας τους πακέτου διάσωσης των τραπεζών ύψους 700 δισ. δολαρίων. Μάλιστα λόγω του συγκεκριμένου πακέτου οι άλλες τράπεζες της Wall Street τής έβγαλαν το παραστούκλι "Government (κυβέρνηση) Sachs".

 

Μέτοχος στη Fed

Η Goldman Sachs όμως είναι και από τους μεγαλύτερους μετόχους της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), καθώς κατέχει ποσοστό περί το 22%. Οπότε γίνεται αντιληπτό πως διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ισχυρότερη κεντρική τράπεζα.

 

Oμως, ο αμερικανικός οίκος διαδραματίζει από το Νοέμβριο σημαντικό ρόλο και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και αυτό γιατί στο τιμόνι της ευρωτράπεζας ένα "δικό της παιδί", ο Mario Draghi, ο οποίος είχε διατελέσει αντιπρόεδρος της Goldman Sachs στην Ευρώπη μεταξύ 2001 και 2005, έχοντας αναλάβει τις διασυνοριακές συγχωνεύσεις και εξαγορές. Είναι σαφές λοιπόν πως η αμερικανική επενδυτική τράπεζα απλώνει τα δίχτυα της και στις διοικητικές τράπεζες. Το γεγονός ότι ένας πρώην ισχυρός άνδρας της Goldman Sachs, η οποία έχει κατά καιρούς επιστρατεύσει και άλλα μεγάλα ονόματα για την προώθηση των δραστηριοτήτων της στην Ευρώπη, όπως ο πρώην επίτροπος Πίτερ Σάδερλαντ, το "γεράκι" της Μπούντεσμπανκ Οτμαρ Ισινγκ και ο επίσης πρώην επίτροπος Ιταλός Μάριο Μόντι, ανέλαβε επικεφαλής της ΕΚΤ, δημιουργεί δεύτερες σκέψεις. Μέχρι τώρα η Goldman ανέβαζε και κατέβαζε τα χρηματιστήρια. Τώρα, όμως, περνά τη γραμμή της και στις δυο μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες. Σύμφωνα με κάποιους αναλυτές η Goldman Sachs θα βρει για μια ακόμη φορά την ευκαιρία, μέσω του δικού της ανθρώπου, του Draghi, να οδηγήσει τα πράγματα εκεί που θέλει. Αυτές τις πρακτικές τις γνωρίζει καλά η αμερικανική επενδυτική τράπεζα, που λύνει και δένει στις παγκόσμιες αγορές μετοχών, συναλλάγματος, εμπορευμάτων και ομολόγων.

"Οι ληστές της Broad Street"

Πάντως η Wall Street δεν μπορεί να αποφασίσει εάν θαυμάζει ή εάν μισεί την Goldman Sachs. Το 2009, όταν οι άλλες αμερικανικές τράπεζες μάζευαν τα κομμάτια τους μετά το καταστροφικό πέρασμα της κρίσης των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων, στον αριθμό 85 της Broad Street πανηγύριζαν. Τα κέρδη της Goldman για το δεύτερο τρίμηνο του 2009 είχαν εκτοξευτεί σε επίπεδα-ρεκόρ, κάνοντας τη χειρότερη κρίση των τελευταίων ογδόντα ετών να φαντάζει σαν αμελητέο εμπόδιο στην πορεία της τράπεζας προς τον αδιάκοπο πλουτισμό. Το μυστικό της επιτυχίας της Goldman προκαλεί ερωτήματα και δημιουργεί σενάρια συνωμοσίας. Στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας "ανδρώθηκαν" πολλά μετέπειτα κυβερνητικά στελέχη, με αποτέλεσμα οι στενοί δεσμοί της Goldman με την Ουάσιγκτον να πυροδοτούν κάθε είδους φήμες. Στη Wall Street οι traders και οι τραπεζίτες της Goldman Sachs είναι γνωστοί και ως "οι ληστές της Broad Street".

Σε κάθε περίπτωση, η ανάκαμψη της τράπεζας από την κρίση ήταν εντυπωσιακή. Λίγο μετά τη χρεοκοπία της Lehman Brothers, ο διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, Lloyd Blankfein, αναγκάστηκε να τη μετατρέψει από επενδυτική σε εμπορική τράπεζα και να δεχτεί κρατική ενίσχυση 10 δισ. δολαρίων, την οποία επέστρεψε το 2009.

Aχαλίνωτη κερδοσκοπία

Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ του 1929. "In God we Trust" γράφει κάθε δολάριο, ΅In Goldman Sachs we Trust", παρέφρασε ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για την κρίση. Στις δεκαετίες του "κρατισμού" που ακολούθησαν, η Γκόλντμαν έγινε πιο προσεκτική, έφτιαξε το όνομά της και είχε μάλιστα μότο την "μακροπρόθεσμη απληστία". Διεύρυνε προσεκτικά την επιρροή της, διεισδύοντας σταδιακά και "φυτεύοντας" τους ανθρώπους της στα βασικά κέντρα οικονομικής εξουσίας ΗΠΑ και Ευρώπης, στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. 'Ώσπου, οι σταδιακές "απελευθερώσεις" της αγοράς χρήματος πέρασαν το κρίσιμο σημείο, στα τελευταία χρόνια Κλίντον, με Υπουργό Οικονομικών τον Ρούμπιν, επιτρέποντας στην τράπεζα να παίξει άγρια το "μεγάλο παιχνίδι" της, την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας "Αυτοκρατορίας του Χρήματος"

Η Goldman Sachs εκμεταλλεύθηκε τις "απελευθερώσεις" και την κατάργηση των περισσότερων φραγμών και ρυθμίσεων (που συχνά προκάλεσε η ίδια), συμπρωταγωνιστώντας στο στήσιμο της μιας φούσκας μετά την άλλη. Μπόρεσε να το κάνει, γιατί επηρέαζε με τους ανθρώπους της καθοριστικά την αμερικανική και ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.

Η μεγάλη ευκαιρία της ήταν η κρίση του 2008. Πρωταγωνίστησε στον μπουμ των στεγαστικών δανείων προς αναξιόπιστους δανειολήπτες, μετά ανακάτεψε τα "τοξικά δάνεια" με υγιέστερα προϊόντα και τα πούλησε ως υγιή. Μετά κερδοσκόπησε εις βάρος των αγοραστών των προϊόντων της στην δευτερογενή αγορά CDS, των ασφαλιστικών συμβολαίων έναντι αναξιόπιστων χρεών, επιταχύνοντας την κρίση. Από τη μια κέρδισε μεταπουλώντας στεγαστικά δάνεια, από την άλλη ποντάροντας και συμβάλλοντας στην καταστροφή των προϊόντων της. Κύριο εργαλείο της ήταν η αγορά CDS (Credit Default Swaps), δευτερογενών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ασφαλίστρων έναντι χρεοκοπίας, μια από τις πιο αδιαφανείς και πιο απορυθμισμένες (αγορές). Τρεις τράπεζες ελέγχουν το 75% της αγοράς, της Goldman Sachs, J.P. Morgan και Deutsche Bank.

Παίζει χωρίς αντίπαλο

Χωρίς να είναι πια αναγκασμένη να δίνει λογαριασμό στην Ουάσιγκτον, η Goldman Sachs δεν άργησε να επιστρέψει στα γνωστά της κόλπα. Οι traders της τράπεζας κάνουν αυτό που γνωρίζουν καλύτερα: Αναλαμβάνουν τεράστια επενδυτικά ρίσκα, παίζοντας κυρίως με δανεικά χρήματα. Το μοντέλο αυτό λειτουργίας θεωρείται υπεύθυνο για την παραλίγο κατάρρευση του χρηματοοικονομικού συστήματος και τη χειρότερη κρίση από το 1929. Πλην όμως, στα γραφεία της Goldman Sachs το νέο σύνθημα είναι "business as usual". Εξάλλου, οι βασικοί της ανταγωνιστές, απρόθυμοι πλέον να αναλάβουν μεγάλα ρίσκα, αφήνουν το έδαφος ελεύθερο. Και η Goldman τα παίζει όλα για όλα. Οι ανοιχτές της θέσεις μπορούν να προκαλέσουν ζημιά έως και 245 εκατ. δολαρίων κάθε ημέρα.

Η Goldman και το «μαγείρεμα» του ελληνικού χρέους

To 1998 η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως κύρια επιδίωξη την ένταξη στην ΟΝΕ. Τα νούμερα δεν έβγαινα κι έτσι η Αθήνα επέλεξε το μασκάρεμα του χρέους. Για να το κάνει απευθύνθηκε, σύμφωνα με τους New York Times και τη Wall Street Journal, στη διαβόητη Goldman Sachs. Με τη μέθοδο αυτή, η Αθήνα χρησιμοποίησε διάφορα δομημένα προϊόντα για να κρύψει το πραγματικό ύψος του χρέους επιτρέποντας στην Ελλάδα να εκπληρώσει τεχνικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τα κριτήρια του Μάαστριχτ, πρακτική που άρχισε το 1998 και συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 2009. Η Goldman Sachs και η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησαν ένα "νεφέλωμα" διεθνών εταιρειών που ειδικεύτηκαν στην αγοραπωλησία ελληνικών τίτλων μετασχηματισμένων σε ιδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.¨Όλα ήταν νόμιμα, υποστηρίζεται σήμερα. Και τα δάνεια στους άστεγους που ανατίναξαν το τραπεζικό σύστημα νόμιμα ήταν, δεν ήταν όμως προς το δημόσιο συμφέρον. 

Β. Βιλιάρδος-ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΔΙΑΓΡΑΦΗ, ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΔΙΑΓΡΑΦΗ, ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: H Ευρωζώνη καταπολεμά τη λάθος κρίση – αφού θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι τα δημόσια χρέη και όχι η μη ισορροπημένη κατανομή ελλειμμάτων και πλεονασμάτων, στα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών των χωρών-μελών της

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

“Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ευρωζώνης έχει προβλεφθεί στα χαρτιά – αλλά μόνο σε αυτά, αποτελώντας ουσιαστικά «ασκήσεις επί χάρτου». Για τη Γερμανία είναι σημαντικότερο το ίδιο όφελος, από την Ευρωπαϊκή Ιδέα.

Το Φθινόπωρο η Κομισιόν δημιούργησε έναν πίνακα με οικονομικούς συντελεστές, με στόχο τη μελλοντική καταπολέμηση των ανισορροπιών εντός της Ευρώπης. Ο πίνακας αυτός τοποθετεί ανώτατα όρια για την παροχή πιστώσεων, για την αύξηση των τιμών των ακινήτων, καθώς επίσης για τα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών.

Εν τούτοις, οι «διαπραγματευτές» του Βερολίνου κατάφεραν να επιβάλλουν μία εξαίρεση: ενώ οι πλεονασματικές εισαγωγές θα τιμωρούνται, εάν ξεπερνούν το 4% του ΑΕΠ, οι πλεονασματικές εξαγωγές θα αντιμετωπίζονται ανάλογα, θα επιβάλλεται πρόστιμο δηλαδή, μόνο όταν ξεπερνούν το 6% του ΑΕΠ. Κατά σύμπτωση(!), οι πλεονασματικές εξαγωγές της Γερμανίας είναι σήμερα 5,7% του ΑΕΠ” (Die Zeit).

Κατά την άποψη μας, η Ευρωζώνη καταπολεμά τη λάθος κρίση – αφού θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι τα δημόσια χρέη και όχι η μη ισορροπημένη κατανομή ελλειμμάτων και πλεονασμάτων, στα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών των χωρών-μελών της. Οι αγορές το έχουν προφανώς κατανοήσει και δεν πρόκειται να ηρεμήσουν, εάν δεν διαπιστώσουν την υιοθέτηση τέτοιων λύσεων.

PSI  (ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ)

Η παγίδα του PSI, με «δόλωμα» τη διαγραφή και το επιτόκιο, είναι η αποδοχή του αγγλικού Δικαίου – όχι λόγω της επιβολής αναγκαστικών κατασχέσεων επί των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου κλπ. αλλά, κυρίως, λόγω της αδυναμίας της Ελλάδας να υιοθετήσει πλέον εθνικό νόμισμα, μετατρέποντας το δημόσιο χρέος της σε αυτό.

Στην περίπτωση της αποδοχής του αγγλικού Δικαίου (μάλλον αυτό προετοιμάζεται, ενώ η προσοχή όλων μας είναι στραμμένη στη διαγραφή, στο επιτόκιο, στις δόσεις κλπ.), τυχόν υιοθέτηση της δραχμής αφενός μεν θα μείωνε το ΑΕΠ μας (εκπεφρασμένο σε Ευρώ) κατά το ποσοστό της υποτίμησης, αφετέρου θα παρέμενε το χρέος σε Ευρώ – κάτι που θα το εκσφενδόνιζε έως και στο 700% του ΑΕΠ, καταδικάζοντας την Ελλάδα στη χρεοκοπία και στην υποδούλωση, για πάρα πολλές δεκαετίες.

Ας μην ξεχνάμε εδώ το ιδιωτικό χρέος (τράπεζες, επιχειρήσεις, νοικοκυριά), το οποίο μάλλον θα «καταναγκαζόταν» στην ίδια αντιμετώπιση – με συνέπεια την πλήρη οικονομική καταστροφή της Ελλάδας.

Παραθέτουμε μέρος από το κείμενο του νομικού κ. Μ.Σ. Μαρινάκου «Όλα τα παραπάνω είναι υποθετικές ασκήσεις επί χάρτου, οι οποίες όμως, αποδεικνύουν το πόσο σημαντικό είναι το διακύβευμα, σχετικά με το δίκαιο των ομολόγων.

Αντίθετα, αν το δίκαιο των ομολόγων παραμείνει το Ελληνικό, ως έχει δηλαδή σήμερα, ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα της επιτρέψει να προχωρήσει μονομερώς (με νομοθετική πράξη της Βουλής των Ελλήνων, σύμφωνα με το τεκμήριο της αρμοδιότητας) σε αναδιάρθρωση του χρέους της με νόμιμο τρόπο ή να το αποπληρώσει σε νέο εθνικό νόμισμα νομίμως, ενώ δεν θα κινδυνεύει από επίσπευση κατά της περιουσίας της».

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Παραθέτουμε μέρος του άρθρου: «Η χρεοκοπία της Αργεντινής», ως απάντηση σε ορισμένες απορίες:

Λόγω των καταστροφικών συνεπειών από την τεράστια υποχώρηση της τιμής του «Πέζος» για τις τράπεζες, η κυβέρνηση αποφάσισε τη λήψη έκτακτων μέτρων, τα οποία ονομάστηκαν «Corralon». Σύμφωνα με τα μέτρα αυτά,

(α) όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί, πάνω από ένα ορισμένο ύψος, μετατράπηκαν «καταναγκαστικά» σε βιβλιάρια καταθέσεων, με χρονικό όριο ανάληψης χρημάτων έως και το 2010 (ουσιαστικά κατασχέθηκαν για ορισμένο χρόνο).

(β) οι τραπεζικοί λογαριασμοί σε συνάλλαγμα (δολάριο), αποφασίσθηκε να αντιμετωπισθούν σαν λογαριασμοί σε «Πέζος», με αξία ανταλλαγής 1:1,40 και να αποδοθούν στους ιδιοκτήτες τους μόνο μετά από την πάροδο αρκετών μηνών – οι υψηλότεροι, αυτοί που εμφάνιζαν δηλαδή μεγάλο πιστωτικό υπόλοιπο, μετά από πολλά έτη.

(γ) οι οφειλές, τα δάνεια δηλαδή, μπορούσε κανείς να τα αποπληρώσει - κατ’ αρχήν με αξία ανταλλαγής Πέζο/Δολάριο 1:1 (συνέφερε επομένως η πληρωμή των χρεών).

Η επονομαζόμενη αυτή «ασύμμετρη Πεζοποίηση», απασχόλησε τα δικαστήρια της Αργεντινής για πάρα πολλά χρόνια – το αποτέλεσμα ήταν τελικά η υιοθέτηση ενός καινούργιου σχεδίου ομολόγων, με το όνομα «BODEN». Επίσης, ο υπολογισμός των χρεών με την ισοτιμία 1:1,40 - συν τον επίσημο πληθωρισμό (από το 2003 όμως και μετά, άρχισαν να ξεπληρώνονται οι τραπεζικοί λογαριασμοί Corralon, λόγω της, καλύτερης του αναμενομένου, πορείας της Οικονομίας της χώρας).

Σαπίλα

 ΚΑΘΕ ΔΕΝΔΡΟ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΙΝΕΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΑΥΤΟ !!!

ΙΔΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΕΝΑ ΠΑΝΕΡΙ ΠΛΗΡΕΣ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΤΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΕΩΣ, ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΤΕΡΟΝ, ΤΗΣ ΑΤΟΜΟΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΟΣ !!!

 ---------------

ΤΟ ΒΗΜΑ 

Σαπίλα

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  19/01/2012, 10:57

Το θεσσαλονικιώτικο κύκλωμα προστασίας, τοκογλυφίας, ξεπλύματος βρόμικου χρήματος και ρύθμισης φορολογικών υποθέσεων που αποκαλύφθηκε τις προηγούμενες ημέρες από τις αστυνομικές αρχές είχε επιχειρηματικό δομή, με θυγατρικές,διοικητική διάρθρωση,στελέχη μέλη και υπαλλήλους και πολιτική επαφή,διασύνδεση και υποστήριξη.

Τα πρόσωπα που το συγκροτούσαν επιφανή, πασίγνωστα στην κοινωνία της συμπρωτεύουσας, ορισμένοι υπεράνω υποψίας, με πολιτική ή συνδικαλιστική ιδιότητα και διεκδίκηση συμμετοχής στα κοινά. Ο ένας της ακροδεξιάς, ο άλλος της κεντροδεξιάς και ο τρίτος του ΠαΣοΚ, όλοι μαζί ένας κύκλος ταιριαστός γύρω από την απάτη,το φοροδιαφυγή και εντέλει το έγκλημα, όχι μόνο το κοινό, αλλά και το σημαντικότερο κατά της πατρίδας.

Και τα θύματά τους έμποροι,επιχειρηματίες, τζογαδόροι, της παραοικονομίας μέλη, που εκβιάζονταν είτε για την ασφάλεια των δραστηριοτήτων τους, είτε γιατί είχαν λάβει δανεικά ή απλώς επειδή διεκδικούσαν απαλλαγή φορολογική ή απλώς εργαλεία φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής.

Πολυπλόκαμη η εταιρία και πολυμελής βεβαίως. Αντανάκλαση όπως όλα δείχνουν της σαπίλας που έχει διαπεράσει κάθετα και οριζόντια την ελληνική πολιτική και κοινωνία, φανερώνοντας στην πράξη γιατί η οικονομία νοσεί, γιατί το κράτος παρανομεί και αδρανεί, γιατί οι φόροι είναι λίγοι και η ζωή των πολλών ανθρώπων δύσκολη και βασανιστική.

Η κρίση, παρ' όλη τη δυστυχία της ωστόσο αποκαλύπτει τη σαπίλα και μαζί το πρόβλημα και τη λύση του. Προσφέρει λοιπόν την ευκαιρία να τελειώνουμε με όλη αυτή τη διακομματική σαπίλα, που όλους προσβάλλει και εκθέτει τους πάντες, δικαίως ή αδίκως.