16 Οκτωβρίου 2011
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ-Χρ. Γιανναρας-Aνταρσία της ποιότητας
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Aνταρσία της ποιότητας
Tου Χρηστου Γιανναρα
Mε το ανθρώπινο υλικό που διαθέτουν τα δύο κόμματα εξουσίας, η συντελεσμένη καταστροφή της χώρας είναι αδύνατο να μην εξελιχθεί σε ιστορική τραγωδία. Kαι εντελώς αδύνατο να στοιχειοθετηθεί προοπτική ανάκαμψης.
Aνταρσία της ποιότητας
Tου Χρηστου Γιανναρα
Mε το ανθρώπινο υλικό που διαθέτουν τα δύο κόμματα εξουσίας, η συντελεσμένη καταστροφή της χώρας είναι αδύνατο να μην εξελιχθεί σε ιστορική τραγωδία. Kαι εντελώς αδύνατο να στοιχειοθετηθεί προοπτική ανάκαμψης.
Δεκαεφτά μήνες τώρα περιφρονείται βάναυσα η στοιχειώδης λογική: Δεν είναι δυνατό οι αυτουργοί της καταστροφής να διαχειρίζονται τη σωτηρία μας από τις εφιαλτικές συνέπειες των εγκλημάτων τους. Bασικό αίτιο της συντελεσμένης καταστροφής δεν είναι το κοινωνικό κράτος που το αφανίζουν, είναι το κομματικό, πελατειακό κράτος που δεν διανοούνται, οι αχρείοι, να το θίξουν έστω κατ’ ελάχιστο. Eίναι σκέτη παράνοια να περιμένουμε από τους φαύλους να πατάξουν τη φαυλότητα, από τους αποδεδειγμένα σπιθαμιαίους και ιδιοτελείς να συνεγείρουν την κοινωνία σε τιτάνιο άθλημα δημιουργικού μόχθου και αυταπάρνησης.
Σε δεκαεφτά ολόκληρους μήνες, από τους διακόσιους τριάντα εννέα βουλευτές κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν βρέθηκαν ούτε δέκα να λογαριάσουν την κοινωνία και την πατρίδα πριν από το κόμμα, πριν από την αρρωστημένη εξουσιολαγνεία τους. Aς ήταν έστω δέκα με ασυμβίβαστη ανιδιοτέλεια, στοιχειώδη νοημοσύνη και πατριωτισμό. Tόσον πατριωτισμό που να μην αντέχει την ντροπή, τη διεθνή διαπόμπευση του ελληνικού ονόματος κάθε μέρα. Kαι τόση νοημοσύνη που να αντιλαμβάνεται τι αντιπροσωπεύει το άδειο βλέμμα του πρωθυπουργού, γιατί τον κατέδωσε ο Στρος-Kαν σαν εντεταλμένο να οδηγήσει την Eλλάδα στο ΔNT, γιατί τόση η μικρόνοια και ευτέλεια των κειμένων που τον βάζουν να εκφωνεί. Aς υπήρχαν έστω δέκα βουλευτές που να καταλαβαίνουν τη σπαραχτική μετριότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τη μικρομπακαλική του ατολμία να βάλει νυστέρι στο σάπιο κόμμα του.
Aρκούσαν δέκα βουλευτές για να πετύχουν το καίριο: Nα εξαναγκάσουν τις ηγεσίες τους σε απόσυρση από την πολιτική σκηνή. Nα συμφωνήσουν τα δύο κόμματα για τον σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης από δοκιμασμένους, ταλαντούχους διαχειριστές της οικονομίας, της οργάνωσης, της διπλωματίας. Mε περιορισμένους στόχους: Nα διαχειριστεί ευφυώς τη χρεοκοπία.
Nα κατεδαφίσει μεθοδικά - θεσμικά το πελατειακό κράτος της κομματικής φαυλότητας. Nα πατάξει και διαλύσει, συνεπής στους όρους που θέτει το Σύνταγμα, όποια κόμματα με αυτάρεσκες δημόσιες διακηρύξεις και χρήση απροκάλυπτης βίας αρνούνται να τηρήσουν τους νόμους τους κράτους. Nα συγκαλέσει η υπηρεσιακή κυβέρνηση συντακτική εθνοσυνέλευση, για να αποκτήσει Σύνταγμα δημοκρατικού πολιτεύματος η χώρα.
Στη γερμανική κατοχή υπήρξαν τίμιοι Ελληνες πατριώτες που αντιστάθηκαν (ασυμβίβαστοι με τη δολιότητα των μανιακών του ολοκληρωτισμού), το ίδιο και στη χούντα. Διακινδύνευσαν, βασανίστηκαν, θυσιάστηκαν.
Σήμερα η Eλλάδα ατιμάζεται, εξανδραποδίζεται, καταδικάζεται να μείνει στο περιθώριο για δεκαετίες. Kαι δεν υπάρχουν ούτε δέκα πατριώτες στη Bουλή να αντιταχθούν στην ντροπή και στον εξευτελισμό που σαρκώνουν οι κομματικές ηγεσίες.
Δυο διευκρινίσεις:
Aρκούσαν δέκα βουλευτές για να πετύχουν το καίριο: Nα εξαναγκάσουν τις ηγεσίες τους σε απόσυρση από την πολιτική σκηνή. Nα συμφωνήσουν τα δύο κόμματα για τον σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης από δοκιμασμένους, ταλαντούχους διαχειριστές της οικονομίας, της οργάνωσης, της διπλωματίας. Mε περιορισμένους στόχους: Nα διαχειριστεί ευφυώς τη χρεοκοπία.
Nα κατεδαφίσει μεθοδικά - θεσμικά το πελατειακό κράτος της κομματικής φαυλότητας. Nα πατάξει και διαλύσει, συνεπής στους όρους που θέτει το Σύνταγμα, όποια κόμματα με αυτάρεσκες δημόσιες διακηρύξεις και χρήση απροκάλυπτης βίας αρνούνται να τηρήσουν τους νόμους τους κράτους. Nα συγκαλέσει η υπηρεσιακή κυβέρνηση συντακτική εθνοσυνέλευση, για να αποκτήσει Σύνταγμα δημοκρατικού πολιτεύματος η χώρα.
Στη γερμανική κατοχή υπήρξαν τίμιοι Ελληνες πατριώτες που αντιστάθηκαν (ασυμβίβαστοι με τη δολιότητα των μανιακών του ολοκληρωτισμού), το ίδιο και στη χούντα. Διακινδύνευσαν, βασανίστηκαν, θυσιάστηκαν.
Σήμερα η Eλλάδα ατιμάζεται, εξανδραποδίζεται, καταδικάζεται να μείνει στο περιθώριο για δεκαετίες. Kαι δεν υπάρχουν ούτε δέκα πατριώτες στη Bουλή να αντιταχθούν στην ντροπή και στον εξευτελισμό που σαρκώνουν οι κομματικές ηγεσίες.
Δυο διευκρινίσεις:
Γιατί όλη η ευθύνη αποκλειστικά και μόνο στους βουλευτές, γιατί απαλλάσσουμε τους πολίτες από το χρέος να υπερασπίσουν τα μέγιστα και τα τίμια του ατομικού και συλλογικού βίου; Διότι, απλούστατα, δεν υπάρχουν τρόποι και πρακτικές να αντιδράσει ο πολίτης σήμερα. Aν κατέβει στους δρόμους, θα τον καπελώσει το ΠAME, θα βρεθεί να «μάχεται» για τα εξωφρενικά συμφέροντα των πιο αδίστακτων συντεχνιών της φαυλότητας – όπως τα ανυποψίαστα σκολιαρόπαιδα των «καταλήψεων». Δεν υπάρχει άλλη ραχοκοκαλιά να συναρθρώσει την οργή των πολιτών, να τη συντονίσει σε γόνιμους στόχους, σε καρποφόρες ανατροπές. Oι «αγανακτισμένοι» πνίγηκαν στα ρηχά νερά του ερασιτεχνισμού, της φτηνιάρικης πολυαρχίας, της συναισθηματικής εκτόνωσης. Kάτι ανάλογο και η «Σπίθα» του Mίκη. H κομματοκρατία εξασφάλισε μεθοδικά, τριάντα χρόνια τώρα, την αδράνεια της εξηλιθιωμένης μάζας. Σήμερα ακόμα, ενώ η χώρα ρημάζει, η πασοκική (συνεπέστατα σοσιαλιστική) EPT πληρώνει 24 εκατομμύρια ευρώ για δικαιώματα μετάδοσης ποδοσφαιρικών αγώνων!
H δεύτερη διευκρίνιση: Ποιος εγγυάται ότι τα πρόσωπα στα οποία θα συμφωνήσουν τα δύο κόμματα εξουσίας, προκειμένου να σχηματιστεί «κυβέρνηση προσωπικοτήτων», δεν θα είναι οι γνωστοί μαϊντανοί παρακεντέδες κάθε εξουσίας; Πώς είναι δυνατό κόμματα που ανέχονται στους κόλπους τους τόση σαπίλα και τόσον κρετινισμό, να διακρίνουν και αξιολογήσουν την έκτακτη ανθρώπινη ποιότητα – να την επιστρατεύσουν σε «κυβέρνηση σωτηρίας»; Ποιος φαύλος ή ποιος μικρονοϊκός παραχώρησε ποτέ τη θέση του στον ανιδιοτελή και ταλαντούχο; Eδώ ακριβώς παρεμβάλλεται η ανάγκη για δέκα τίμιους αντιστασιακούς πατριώτες μέσα στη Bουλή. Που δεν θα διστάσουν να ελέγξουν με την ψήφο τους την ποιότητα όσων ανθρώπων προταθούν για την κυβέρνηση σωτηρίας. Aυτή τη φορά να μπει ο πήχυς, πραγματικά, πολύ ψηλά. Mια - δυο εφημερίδες, με εγκυρότητα αμεροληψίας, μπορούν να συμβάλουν στον αδυσώπητο έλεγχο. Eίναι θέμα, σχεδόν, ζωής ή θανάτου για τον ελλαδικό Eλληνισμό.
Σε τέτοιες ώρες το κύρος ανθρώπων και θεσμών μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από τις συμβατικές εξουσιαστικές προνομίες. Aν η Προεδρία της Δημοκρατίας τολμούσε να διακινδυνεύσει πρωτοβουλίες διακονίας των κριτηρίων για την επιστράτευση της ποιότητας. Aν οι Eνοπλες Δυνάμεις δεν είχαν απεμπολήσει τις συνταγματικές κοινωνικές τους ευθύνες και δεν είχαν δραματικά υπαλληλοποιηθεί. Aν έσωζε βεβαιωμένη στην κοινή συνείδηση αφιλοχρηματία το Δικαστικό Σώμα.
Aν η Eκκλησία δεν ήταν ηθικολογική φιοριτούρα του δημόσιου βίου. Tότε η ανάδυση στο φως της ανθρώπινης ποιότητας που ακόμα διασώζει, ναι, η ελληνική κοινωνία, θα ήταν ευκολότερη.
Tώρα μοναδική μας ελπίδα είναι να βρεθούν δέκα πατριώτες Eλληνες μέσα στη Bουλή, αποφασισμένοι για όλα.
Tην καταστροφή την αντέξαμε αρκετές φορές: το ’97, το ’22, το ’46 - 49. Tην ντροπή δεν αντέχουμε, τον εξευτελισμό. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει συχώρεση για τα σπιθαμιαία, ιδιοτελή ανθρωπάρια που κυβερνάνε την Eλλάδα σήμερα.
H δεύτερη διευκρίνιση: Ποιος εγγυάται ότι τα πρόσωπα στα οποία θα συμφωνήσουν τα δύο κόμματα εξουσίας, προκειμένου να σχηματιστεί «κυβέρνηση προσωπικοτήτων», δεν θα είναι οι γνωστοί μαϊντανοί παρακεντέδες κάθε εξουσίας; Πώς είναι δυνατό κόμματα που ανέχονται στους κόλπους τους τόση σαπίλα και τόσον κρετινισμό, να διακρίνουν και αξιολογήσουν την έκτακτη ανθρώπινη ποιότητα – να την επιστρατεύσουν σε «κυβέρνηση σωτηρίας»; Ποιος φαύλος ή ποιος μικρονοϊκός παραχώρησε ποτέ τη θέση του στον ανιδιοτελή και ταλαντούχο; Eδώ ακριβώς παρεμβάλλεται η ανάγκη για δέκα τίμιους αντιστασιακούς πατριώτες μέσα στη Bουλή. Που δεν θα διστάσουν να ελέγξουν με την ψήφο τους την ποιότητα όσων ανθρώπων προταθούν για την κυβέρνηση σωτηρίας. Aυτή τη φορά να μπει ο πήχυς, πραγματικά, πολύ ψηλά. Mια - δυο εφημερίδες, με εγκυρότητα αμεροληψίας, μπορούν να συμβάλουν στον αδυσώπητο έλεγχο. Eίναι θέμα, σχεδόν, ζωής ή θανάτου για τον ελλαδικό Eλληνισμό.
Σε τέτοιες ώρες το κύρος ανθρώπων και θεσμών μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από τις συμβατικές εξουσιαστικές προνομίες. Aν η Προεδρία της Δημοκρατίας τολμούσε να διακινδυνεύσει πρωτοβουλίες διακονίας των κριτηρίων για την επιστράτευση της ποιότητας. Aν οι Eνοπλες Δυνάμεις δεν είχαν απεμπολήσει τις συνταγματικές κοινωνικές τους ευθύνες και δεν είχαν δραματικά υπαλληλοποιηθεί. Aν έσωζε βεβαιωμένη στην κοινή συνείδηση αφιλοχρηματία το Δικαστικό Σώμα.
Aν η Eκκλησία δεν ήταν ηθικολογική φιοριτούρα του δημόσιου βίου. Tότε η ανάδυση στο φως της ανθρώπινης ποιότητας που ακόμα διασώζει, ναι, η ελληνική κοινωνία, θα ήταν ευκολότερη.
Tώρα μοναδική μας ελπίδα είναι να βρεθούν δέκα πατριώτες Eλληνες μέσα στη Bουλή, αποφασισμένοι για όλα.
Tην καταστροφή την αντέξαμε αρκετές φορές: το ’97, το ’22, το ’46 - 49. Tην ντροπή δεν αντέχουμε, τον εξευτελισμό. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει συχώρεση για τα σπιθαμιαία, ιδιοτελή ανθρωπάρια που κυβερνάνε την Eλλάδα σήμερα.
Πολύτιμοι άνθρωποι
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Πολύτιμοι άνθρωποι
Tου Αλεξη Παπαχελα
Ενα κράτος πρέπει να έχει έναν ζωτικό πυρήνα εργαζομένων οι οποίοι πληρώνονται καλά και νιώθουν ότι προστατεύονται σε δύσκολες στιγμές. Μιλάμε για τους ανθρώπους που ξενυχτάνε στα νοσοκομεία κάνοντας εφημερίες σε σκληρές συνθήκες, τους αστυνομικούς που προστατεύουν τους πολίτες και τη δημόσια περιουσία, τους στρατιωτικούς που πραγματικά παράγουν έργο και φυλάνε Θερμοπύλες είτε βρέχει είτε χιονίζει στα σύνορα ή σε ένα απομακρυσμένο νησί και μερικούς ακόμη. Δεν είναι πολλοί αυτοί οι άνθρωποι, είναι όμως πολύτιμοι και χωρίς αυτούς το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να λειτουργήσει. Δυστυχώς ο πανικός και οι ερασιτεχνισμοί των κυβερνητικών σχεδιασμών τούς έχει αφήσει απροστάτευτους. Οι οριζόντιες περικοπές ήταν προφανώς η εύκολη και γρήγορη λύση για ένα πολιτικό σύστημα που δεν εξετάζει πάντα ποιος δουλεύει και παράγει και ποιος όχι, αλλά το ποιος είναι «δικός μας πελάτης» και ποιος όχι. Δεν ξέρω τι μπορεί να πει ένας πολιτικός σήμερα στον ευσυνείδητο αστυνομικό ή γιατρό που βλέπει τον μισθό του να μειώνεται δραστικά την ίδια ώρα που κάποιος άλλος εργαζόμενος σε ΔΕΚΟ ή μεταταχθείς υπάλληλος σε καθεστώς ειδικής προστασίας ζητεί (ναι, είναι αλήθεια) να φτιάξει η νέα υπηρεσία του ένα υπόστεγο για να μπορεί να καπνίζει και να πίνει φραπέ τώρα που θα χαλάσει ο καιρός...
Η τρόικα έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν ήταν δική της ιδέα οι οριζόντιες περικοπές, κάθε άλλο. Χρειάζεται όμως οργάνωση, επαγγελματισμός και σχέδιο για να μπορέσεις να στηρίξεις το λειτουργικό κομμάτι του κράτους. Η ζημιά θα είναι όμως μεγάλη γιατί το ηθικό έχει πέσει απίστευτα στην καρδιά του κράτους και φοβούμαι ότι θα έλθει η ώρα που το φιλότιμο και το μεράκι δεν θα φτάνουν για να ισοφαρίσουν την οργή και την αίσθηση αδικίας. Αν κάποιοι δικαιούνται να δηλώνουν αγανακτισμένοι, με βούλα και πιστοποιητικό, είναι ακριβώς αυτοί οι άνθρωποι· ούτε οι υπάλληλοι που πήραν σύνταξη στα 48, ούτε οι ενήλικες κόρες αξιωματικών και άλλων οι οποίοι απεβίωσαν προ δεκαετιών. Υπάρχει, όμως, μια ακόμη αδικία που θα συντελεστεί με την περίφημη εφεδρεία, η οποία θα ωθήσει στην έξοδο από το Δημόσιο μια μεγάλη ομάδα έμπειρων δημοσίων υπαλλήλων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο μέσος όρος στην κορυφή της ιεραρχίας στο Δημόσιο είναι σήμερα πολύ χαμηλός, γιατί έφτασαν εκεί τα «μπουλούκια» που μπήκαν χωρίς κριτήρια και με βάση κομματικές και μόνο διασυνδέσεις. Και εκεί όμως κρύβονται μέσα στον πολτό και τους αριθμούς ικανοί και έμπειροι άνθρωποι οι οποίοι βάστηξαν πάνω τους ολόκληρα τμήματα και υπηρεσίες. Θα μου πείτε «τέτοια ώρα, τέτοια λόγια», πού να τους βρεις και ποιος να κάνει την αξιολόγηση. Συμφωνώ ότι αυτό έπρεπε να γίνει σε συνθήκες ηρεμίας, όταν δηλαδή επρόκειτο να γίνει η περίφημη επανίδρυση, η οποία έγινε απλώς μεγέθυνση, όχι βελτίωση του κράτους. Εν πάση περιπτώσει ακόμη και τώρα, μέσα σε δύσκολες συνθήκες, θα έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να παραμείνουν στο Δημόσιο οι λίγοι ικανοί επαγγελματίες που προσφέρουν.
Ξέρω ότι τίποτα δεν είναι εύκολο αυτές τις ώρες, ειδικά γιατί μια κυβέρνηση που μπορούσε να κάνει πολλά (χωρίς μάλιστα να τα χρεωθεί πολιτικά) άργησε εγκληματικά πολύ και τώρα αυτοσχεδιάζει με το... πιστόλι στον κρόταφο. Δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε όλοι εμείς. Ισως το μόνο που μπορεί να έχει μια αξία για αυτούς τους ανθρώπους είναι την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε ένα δημόσιο νοσοκομείο ή κοντά σε μια ομάδα αστυνομικών της ΔΙ.ΑΣ. να σφίξετε το χέρι σε αυτούς που συνεχίζουν να δουλεύουν με πενταροδεκάρες για να προστατεύσουν όλους εμάς τους υπόλοιπους, αναγκαζόμενοι πολλές φορές να βάζουν και από την τσέπη για υλικά που το κράτος δεν τους προμηθεύει. Και βεβαίως εκείνοι που μπορούν ακόμη να βάλουν το χέρι στην τσέπη, οφείλουν τις δύσκολες τούτες μέρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Αβέρωφ, του Συγγρού και άλλων, ενισχύοντας τις ζωτικές λειτουργίες του παραπαίοντος ελληνικού κράτους.
Πολύτιμοι άνθρωποι
Tου Αλεξη Παπαχελα
Ενα κράτος πρέπει να έχει έναν ζωτικό πυρήνα εργαζομένων οι οποίοι πληρώνονται καλά και νιώθουν ότι προστατεύονται σε δύσκολες στιγμές. Μιλάμε για τους ανθρώπους που ξενυχτάνε στα νοσοκομεία κάνοντας εφημερίες σε σκληρές συνθήκες, τους αστυνομικούς που προστατεύουν τους πολίτες και τη δημόσια περιουσία, τους στρατιωτικούς που πραγματικά παράγουν έργο και φυλάνε Θερμοπύλες είτε βρέχει είτε χιονίζει στα σύνορα ή σε ένα απομακρυσμένο νησί και μερικούς ακόμη. Δεν είναι πολλοί αυτοί οι άνθρωποι, είναι όμως πολύτιμοι και χωρίς αυτούς το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να λειτουργήσει. Δυστυχώς ο πανικός και οι ερασιτεχνισμοί των κυβερνητικών σχεδιασμών τούς έχει αφήσει απροστάτευτους. Οι οριζόντιες περικοπές ήταν προφανώς η εύκολη και γρήγορη λύση για ένα πολιτικό σύστημα που δεν εξετάζει πάντα ποιος δουλεύει και παράγει και ποιος όχι, αλλά το ποιος είναι «δικός μας πελάτης» και ποιος όχι. Δεν ξέρω τι μπορεί να πει ένας πολιτικός σήμερα στον ευσυνείδητο αστυνομικό ή γιατρό που βλέπει τον μισθό του να μειώνεται δραστικά την ίδια ώρα που κάποιος άλλος εργαζόμενος σε ΔΕΚΟ ή μεταταχθείς υπάλληλος σε καθεστώς ειδικής προστασίας ζητεί (ναι, είναι αλήθεια) να φτιάξει η νέα υπηρεσία του ένα υπόστεγο για να μπορεί να καπνίζει και να πίνει φραπέ τώρα που θα χαλάσει ο καιρός...
Η τρόικα έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν ήταν δική της ιδέα οι οριζόντιες περικοπές, κάθε άλλο. Χρειάζεται όμως οργάνωση, επαγγελματισμός και σχέδιο για να μπορέσεις να στηρίξεις το λειτουργικό κομμάτι του κράτους. Η ζημιά θα είναι όμως μεγάλη γιατί το ηθικό έχει πέσει απίστευτα στην καρδιά του κράτους και φοβούμαι ότι θα έλθει η ώρα που το φιλότιμο και το μεράκι δεν θα φτάνουν για να ισοφαρίσουν την οργή και την αίσθηση αδικίας. Αν κάποιοι δικαιούνται να δηλώνουν αγανακτισμένοι, με βούλα και πιστοποιητικό, είναι ακριβώς αυτοί οι άνθρωποι· ούτε οι υπάλληλοι που πήραν σύνταξη στα 48, ούτε οι ενήλικες κόρες αξιωματικών και άλλων οι οποίοι απεβίωσαν προ δεκαετιών. Υπάρχει, όμως, μια ακόμη αδικία που θα συντελεστεί με την περίφημη εφεδρεία, η οποία θα ωθήσει στην έξοδο από το Δημόσιο μια μεγάλη ομάδα έμπειρων δημοσίων υπαλλήλων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο μέσος όρος στην κορυφή της ιεραρχίας στο Δημόσιο είναι σήμερα πολύ χαμηλός, γιατί έφτασαν εκεί τα «μπουλούκια» που μπήκαν χωρίς κριτήρια και με βάση κομματικές και μόνο διασυνδέσεις. Και εκεί όμως κρύβονται μέσα στον πολτό και τους αριθμούς ικανοί και έμπειροι άνθρωποι οι οποίοι βάστηξαν πάνω τους ολόκληρα τμήματα και υπηρεσίες. Θα μου πείτε «τέτοια ώρα, τέτοια λόγια», πού να τους βρεις και ποιος να κάνει την αξιολόγηση. Συμφωνώ ότι αυτό έπρεπε να γίνει σε συνθήκες ηρεμίας, όταν δηλαδή επρόκειτο να γίνει η περίφημη επανίδρυση, η οποία έγινε απλώς μεγέθυνση, όχι βελτίωση του κράτους. Εν πάση περιπτώσει ακόμη και τώρα, μέσα σε δύσκολες συνθήκες, θα έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να παραμείνουν στο Δημόσιο οι λίγοι ικανοί επαγγελματίες που προσφέρουν.
Ξέρω ότι τίποτα δεν είναι εύκολο αυτές τις ώρες, ειδικά γιατί μια κυβέρνηση που μπορούσε να κάνει πολλά (χωρίς μάλιστα να τα χρεωθεί πολιτικά) άργησε εγκληματικά πολύ και τώρα αυτοσχεδιάζει με το... πιστόλι στον κρόταφο. Δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε όλοι εμείς. Ισως το μόνο που μπορεί να έχει μια αξία για αυτούς τους ανθρώπους είναι την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε ένα δημόσιο νοσοκομείο ή κοντά σε μια ομάδα αστυνομικών της ΔΙ.ΑΣ. να σφίξετε το χέρι σε αυτούς που συνεχίζουν να δουλεύουν με πενταροδεκάρες για να προστατεύσουν όλους εμάς τους υπόλοιπους, αναγκαζόμενοι πολλές φορές να βάζουν και από την τσέπη για υλικά που το κράτος δεν τους προμηθεύει. Και βεβαίως εκείνοι που μπορούν ακόμη να βάλουν το χέρι στην τσέπη, οφείλουν τις δύσκολες τούτες μέρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Αβέρωφ, του Συγγρού και άλλων, ενισχύοντας τις ζωτικές λειτουργίες του παραπαίοντος ελληνικού κράτους.
ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΝΕΟΙ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ !!!
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ "ΣΤΟΙΧΗΜΑ" ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ !!!
ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΟΝ ΛΑΪΚΟ ΗΓΕΤΗ ή
ΘΑ ΥΠΟΚΛΙΘΗ ΕΜΠΡΟΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΥΧΑΡΠΑΣΤΟ ΚΑΙ ΤΡΙΣΑΘΛΙΟ ΔΟΣΙΛΟΓΟ, ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΟΓΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΣΤΥΓΕΡΟ ΠΡΟΔΟΤΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΟΥ ???
ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ ΙΔΟΥ ΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ !!!
ΑΝ ΔΕΧΘΗΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ, ΤΟ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΟ ΚΑΙ ΦΕΡΕΦΩΝΟ ΤΟΥΣ, ΑΥΡΙΟ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΚΙ ΑΛΛΑ ΔΕΙΝΑ (ΚΑΙ ΘΑΡΘΕΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΗ ΟΛΙΚΗ ΠΤΩΧΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΕΚΛΕΙΨΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ) ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΜΦΕΣΑΙ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΣΟΥ ΤΥΧΗ, ΤΙΣ "ΣΥΝΘΗΚΕΣ" ή ΤΗΝ "ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ", ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΕΜΦΕΣΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΟΥ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ !!!
Οι πρεσβείες ψάχνουν τους νέους πολιτικούς ηγέτες
Γεύµατα, συζητήσεις και think tanks πίσω από τις κλειστές πόρτες της διπλωµατίας
ΤΟ ΒΗΜΑ -- ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 05:45
Από την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους οι Μεγάλες ∆υνάµεις προσπαθούσαν πάντοτε να έχουν στενή πρόσβαση και να επηρεάζουν τα πολιτικά πράγµατα στη χώρα µας. Στην αρχή ήταν το Γαλλικό, το Αγγλικό και το Ρωσικό Κόµµα, τα οποία είχαν πάρει τα ονόµατά τους από τις αντίστοιχες χώρες που είχαν διαδραµατίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική ανεξαρτησία.
Αυτή η κατάσταση δεν έπαυσε ούτε τον 20ό αιώνα. Η διαµάχη του αγγλόφιλου Ελευθερίου Βενιζέλου µε τον γερµανόφιλο βασιλιά Κωνσταντίνο οδήγησε στον Εθνικό ∆ιχασµό. Μετά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο τα νήµατα στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Ελλάδας κινούσε επί δεκαετίες η αµερικανική πρεσβεία, εκφράζοντας την πρόσδεση της Ελλάδας στο άρµα των ΗΠΑ.
Σήµερα, µε τα δύο µεγάλα πολιτικά κόµµατα είτε να βρίσκονται σε ραγδαία αποσύνθεση είτε να θεωρούνται φορείς ανεύθυνων πολιτικών, οι ξένες πρεσβείες έχουν τα µάτια τους ανοιχτά. Ανιχνεύουν πρόσωπα και διαβλέπουν φιλοδοξίες στη νέα εποχή της κρίσης και στο νέο πολιτικό σκηνικό που αυτή διαµορφώνει. Πολλοί ξένοι διπλωµάτες µιλούν για την ανάγκη µιας νέας πολιτικής ελίτ που θα ξεπερνά τα τζάκια του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, πέραν όσων ήδη έχουν θέση ευθύνης στο κόµµα τους, υπολογίζουν ότι πολύ σύντοµα θα αναδειχθούν και πρόσωπα τα οποία προς το παρόν παραµένουν στη σκιά.
Στα πολυτελή κτίρια των πρεσβειών, κυρίως των µεγάλων ευρωπαϊκών χωρών αλλά και των Ηνωµένων Πολιτειών, λαµβάνουν χώρα πίσω από βαριές κουρτίνες και σε κλειστό κύκλο συναντήσεις και δείπνα. Βασικό µενού είναι η τρέχουσα πολιτική κατάσταση και αστάθεια που επικρατεί. Παράλληλα, ξένα think tanks αναζητούν ελπιδοφόρα στελέχη και διοργανώνονται επισκέψεις και συνέδρια στο εξωτερικό. Προς το παρόν, το στελεχικό δυναµικό των δύο µεγάλων κοµµάτων αποτελεί προτεραιότητα. Ωστόσο δεν περιορίζονται σε αυτά, αλλά κοιτάζουν και προς άλλες... κατευθύνσεις.
Ποιους εµπιστεύονται από το ΠΑΣΟΚ
Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να εισπράττει τεράστια φθορά λόγω της οικονοµικής πολιτικής που σήµερα εφαρµόζεται, αλλά οι ξένες πρεσβείες γνωρίζουν ότι για το αµέσως προσεχές διάστηµα θα παραµείνει ο ένας εκ των δύο βασικών πυλώνων του πολιτικού συστήµατος στην Ελλάδα. Επιπλέον, σηµειώνουν ενηµερωµένες πηγές, υπάρχουν στους κόλπους του λίγα αλλά ικανά στελέχη – προερχόµενα κυρίως από το πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστικό µπλοκ – που τόσο στο πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ όσο και σε αυτό νέων πολιτικών σχηµατισµών που ίσως προκύψουν από την κρίση θα έβρισκαν άνετα θέση.
Φυσικά, η παρουσία του κ. Γ. Παπανδρέου παραµένει προς το παρόν κυρίαρχη – έστω και αν έχει τρωθεί σηµαντικά το προφίλ του – στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ο Πρωθυπουργός, µε γνώση της αγγλικής γλώσσας όσο λίγοι στο ελληνικό πολιτικό σύστηµα, αποτελεί προνοµιακό συνοµιλητή για την αµερικανική πλευρά.
Αυτό αποδεικνύεται από την επίσκεψη της αµερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον στην Αθήνα και την αναµενόµενη για τις αρχές ∆εκεµβρίου έλευση στην ελληνική πρωτεύουσα του αντιπροέδρου των Ηνωµένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν. Ωστόσο οι Αµερικανοί δεν κάθονται µε σταυρωµένα χέρια, ενώ σε ανάλογο κλίµα κινούνται και οι Βρετανοί. Μπορεί η Γηραιά Αλβιώνα να µοιάζει εσωστρεφής, γνωρίζει όµως άριστα το παιχνίδι της προσέγγισης – γι’ αυτό και η πρεσβεία της στην Αθήνα κινείται αδιάκοπα.
Το ερώτηµα είναι µε ποιους µιλούν οι Αµερικανοί ή ποιους προσεγγίζουν για αποστολές στις ΗΠΑ ώστε να γνωρίσουν πώς λειτουργεί το αµερικανικό σύστηµα και να έρθουν σε επαφές µε λήπτες αποφάσεων και αναλυτές σε κορυφαία think tanks.
Σύµφωνα µε απόλυτα εξακριβωµένες πληροφορίες, ένα πρόσωπο που έχει κάνει πολύ καλή εντύπωση πέραν του Ατλαντικού αλλά και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι ο κ. Α. Λοβέρδος . Ο υπουργός Υγείας, αν και οι ξένοι συνοµιλητές του µαρτυρούν ότι προσέχει ιδιαίτερα τον τρόπο που εκτίθεται και οικοδοµεί το ηγετικό του προφίλ, κινείται στοχευµένα και προσεκτικά. Αµερικανοί και Ευρωπαίοι έχουν εκτιµήσει τον εκσυγχρονιστικό και µεταρρυθµιστικό λόγο του ήδη από την περίοδο όπου ήταν υπουργός Εργασίας στις αρχές της «εποχής του µνηµονίου». Ο κ. Λοβέρδος θεωρείται πολιτικό στέλεχος που µπορεί να διαδραµατίσει σηµαίνοντα ρόλο σε ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Ο υπουργός Υγείας έχει αναπτύξει σχέσεις εµπιστοσύνης µε την τρόικα και σε Βρυξέλλες και Φραγκφούρτη υπάρχουν πολλοί που δεν διστάζουν να τον ονοµατίσουν όταν ερωτώνται: «Εσείς ποιον βλέπετε να παίζει ρόλο την επόµενη ηµέρα;». Επίσης, είχε φροντίσει εγκαίρως από την περίοδο όπου ήταν αρµόδιος τοµεάρχης του ΠΑΣΟΚ για την εξωτερική πολιτική και το κόµµα του βρισκόταν στην αξιωµατική αντιπολίτευση να αποκτήσει προσβάσεις στην αµερικανική πλευρά, οι οποίες µελλοντικά ίσως αποδειχθούν χρήσιµες.
Το «εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ» πάντως πάει γενικά καλά στο εξωτερικό. Αλλο ένα πρόσωπο µε πολύ καλές επαφές, κυρίως στον ευρωπαϊκό χώρο, είναι η κυρία Αννα Διαµαντοπούλου . Η υπουργός Παιδείας δεν άφησε τη θητεία της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πάει χαµένη. Εχτισε ένα πολύ καλό δίκτυο επαφών στις Βρυξέλλες, διατηρεί προσβάσεις σε γνωστά think tanks (π.χ. στο Friends of Europe) και αρκετές ευρωπαϊκές πρεσβείες στην Αθήνα µιλούν µαζί της και εκτιµούν τις απόψεις της. Η µεταρρύθµιση στην τριτοβάθµια εκπαίδευση – παρά τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει – της προσέθεσε «γαλόνια». Η τρόικα εµφανίζεται ενθουσιασµένη από την πυγµή που έχει επιδείξει η «ωραία Αννα» στην προώθηση των αλλαγών, καθώς και από τις απόψεις της ότι έχει έρθει η ώρα της συναίνεσης και της συνεννόησης – άρα και των κυβερνήσεων συνεργασίας – για την υπέρβαση της κρίσης.
Πρόσωπο που δεν πρέπει να υποτιµάται είναι ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου . Ο πρώην «τσάρος της Οικονοµίας» και σήµερα υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής αποτέλεσε επί πολλούς µήνες λόγω θέσεως προνοµιακό συνοµιλητή της τρόικας, των Γάλλων, των Γερµανών και των Αµερικανών. Από πολλές πρεσβείες τού αναγνωρίζονται λάθη, αλλά παράλληλα σηµειώνεται ότι αντιµετώπιζε σκληρότατη εσωκοµµατική κριτική και ότι ο ίδιος είχε ειλικρινείς προθέσεις. Χαρακτηρίζεται φρέσκο πρόσωπο, χωρίς αναφορές στο «παλαιό ΠαΣΟΚ», που δεν προέρχεται από «πολιτικό τζάκι» και συνδυάζει την αγγλοσαξονική κουλτούρα (σπουδές στη London School of Economics) µε την ευρωπαϊκή (εργασία στον ΟΟΣΑ). Ο κ. Παπακωνσταντίνου διατηρεί καλές σχέσεις µε τους Γάλλους και λόγω της προτέρας θητείας του στο Παρίσι ως στελέχους του ΟΟΣΑ. Εχει µάλιστα συµµετάσχει σε διάφορα κλειστά γεύµατα και συναντήσεις στο εντυπωσιακό κτίριο της γαλλικής πρεσβείας στη Βασιλίσσης Σοφίας απέναντι από το Κοινοβούλιο. Παράλληλα, η παρουσία του σήµερα στο υπουργείο Περιβάλλοντος τον φέρνει καθηµερινά σε επαφή µε ξένες εταιρείες και συµφέροντα που θα ήθελαν να επενδύσουν στον τοµέα της ενέργειας.
Ενδιαφέρουσα περίπτωση αποτελεί ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης. Επί αρκετά χρόνια, και κυρίως µετά τον κεντρικό ρόλο του στην εξάρθρωση της «17 Νοέµβρη», ο υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας εθεωρείτο φιλικά προσκείµενος στην αµερικανική πλευρά. Η συνεργασία σε θέµατα τροµοκρατίας υπήρξε άλλωστε κάτι παραπάνω από στενή. Ο κ. Χρυσοχοΐδης είχε µάλιστα επισκεφθεί και τις Ηνωµένες Πολιτείες στο πλαίσιο σεµιναρίων που διοργανώνουν σχεδόν πάντοτε µε απόλυτη επιτυχία οι Αµερικανοί για όσους θεωρούν υποσχόµενους ηγέτες. Η συνεργασία αυτή συνεχίστηκε και µετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ το 2009, όταν ο κ. Χρυσοχοΐδης ανέλαβε υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Σήµερα όµως – και λόγω θέσεως – ο υπουργός Ανάπτυξης έχει αναδειχθεί προνοµιακός συνοµιλητής των Γερµανών. Το Βερολίνο επιδιώκει να αναβαθµίσει την παρουσία του στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στον τοµέα των επενδύσεων. Ο κ. Χρυσοχοΐδης συνοµιλεί µε τη γερµανική πλευρά για την προώθηση διάφορων πρότζεκτ και ονειρεύεται µεγάλες επενδύσεις, όπως φάνηκε από την πρόσφατη επίσκεψη του αντικαγκελαρίου Φίλιπ Ρέσλερ στην Αθήνα την προηγούµενη εβδοµάδα.
Αν και για ορισµένους λιγότερο γνωστός, πολύ καλή απήχηση σε διεθνείς κύκλους έχει ο κ. Στ. Λαµπρινίδης. Ο υπουργός Εξωτερικών και πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει άριστες και εκτεταµένες επαφές στις Ηνωµένες Πολιτείες, όπου σπούδασε και εργάστηκε για αρκετά χρόνια σε κορυφαίο νοµικό γραφείο.
Ποιους «παρακολουθούν» από τη ΝΔ
Το βλέµµα στραµµένο στη Νέα Δηµοκρατία, στον πρόεδρό της κ. Αντ. Σαµαρά, αλλά και σε στελέχη της, έχουν τρεις βασικές πρεσβείες: των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Γερµανίας, που φροντίζουν να διατηρούν τακτική επαφή και να ανταλλάσσουν απόψεις για τις εξελίξεις µε πολλούς βουλευτές που θεωρούν ότι έχουν προοπτική εξέλιξης. Ο αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, παρά την κριτική που του άσκησε η αµερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Αθήνα, αποτελεί άνθρωπο µε άριστες επαφές στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Οι σπουδές του και η θητεία του στο υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και οι µακροχρόνιες φιλίες µε στελέχη της Οµογένειας τον καθιστούν αξιόπιστο «παίκτη» που... έρχεται στα πράγµατα.
Σταθερή αξία θεωρείται για τις ΗΠΑ ο αντιπρόεδρος της ΝΔ κ. Δ. Αβραµόπουλος , ο οποίος διατηρεί «χρήσιµες» υπερατλαντικές γνωριµίες µε µέλη της αµερικανικής πολιτικής και οικονοµικής ελίτ, ενώ έχει άριστες και φιλικές σχέσεις µε την οµογενειακή κοινότητα. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο κ. Αβραµόπουλος επισκέπτεται αυτές τις ηµέρες τις ΗΠΑ και έχει σηµαντικές επαφές, όπως µε τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ.
Υπερατλαντικές γνωριµίες έχει ο τοµεάρχης Περιβάλλοντος της ΝΔ κ. Κυρ. Μητσοτάκης, για τον οποίο υπάρχει πολύ καλή εικόνα σε πολιτικούς και οικονοµικούς κύκλους των ΗΠΑ. Ο κ. Μητσοτάκης θεωρείται για τους Αµερικανούς ένας από τους ανερχόµενους πολιτικούς στην Ελλάδα και γι’ αυτόν τον λόγο διατηρούν καλή σχέση µαζί του, ενώ είναι γνωστές οι σχέσεις της οικογένειάς του µε την οικογένεια Μπους. «Ιδιαίτερα εξελίξιµος» χαρακτηρίζεται από την αµερικανική πλευρά ο τοµεάρχης Ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκης, για τον οποίο λέγεται ότι είναι ένας πο λιτικός που θα έχει ρόλο στο µέλλον. Κατά χρονικά διαστήµατα και ειδικά από την περίοδο όπου ήταν υπουργός Ανάπτυξης ανέπτυξε τις υπερατλαντικές επαφές του µε αφορµή και τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Με προσοχή παρακολουθεί η αµερικανική πλευρά και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ κ. Ν. Δένδια που θεωρείται πρόσωπο το οποίο έχει, όπως λέγεται, όλα τα προσόντα να φθάσει πολύ ψηλά στην κοµµατική πυραµίδα. Λόγω και της θητείας του ως υπουργού Δικαιοσύνης, ανέπτυξε πολύ καλές σχέσεις µε αµερικανούς παράγοντες (ιδιαίτερα κατά τις συνοµιλίες για την κατάργηση της βίζας) και κρίνεται ως άνθρωπος µε σταθερό δυτικό προσανατολισµό.
Ιδιαίτερες σχέσεις µε παράγοντες της γερµανικής πολιτικής, οικονοµικής και κοινωνικής ζωής διατηρούν δύο βουλευτές της ΝΔ που µιλούν άπταιστα γερµανικά: ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ευ. Αντώναρος και ο πρώην υπουργός και νυν γραµµατέας Προγράµµατος κ. Ευρ. Στυλιανίδης. Θεωρούνται «καλοί φίλοι» της Γερµανίας και έχουν την ευκαιρία ανά τακτά χρονικά διαστήµατα να συνοµιλούν µε αρκετούς Γερµανούς και να εµφανίζονται σε γερµανικά ΜΜΕ, ειδικά αυτή την περίοδο της κρίσης, προσπαθώντας να αλλάξουν και την εικόνα της ΝΔ στη γερµανική κοινή γνώµη.
Σταθεροί φίλοι της Γαλλίας είναι δύο τοµεάρχες της ΝΔ που θεωρείται ότι θα έχουν και ρόλο σε ενδεχόµενη µελλοντική κυβέρνηση του κ. Σαµαρά και οι οποίοι έχουν κάνει µεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι και είναι γαλλοµαθείς.
Ο ένας είναι ο τοµεάρχης Εξωτερικών κ. Π. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος πολύ συχνά συνοµιλεί µε τον εκάστοτε γάλλο πρεσβευτή στην Αθήνα και υπάρχει σχέση αµοιβαίας εµπιστοσύνης. Ο κ. Παναγιωτόπουλος, που εί ναι και αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Οµάδας Φιλίας Ελλάδας - Γαλλίας, θεωρείται πάντα από τους σταθερούς προσκεκληµένους σε γιορτές και δεξιώσεις της γαλλικής πρεσβείας. Ο άλλος, στέλεχος της νεότερης γενιάς, είναι ο τοµεάρχης Εσωτερικών της ΝΔ κ. Χρ. Ζώης, ο οποίος παλαιότερα συµµετείχε στο Κλαµπ Φίλων του Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί, καθώς ήταν επί σειρά ετών πρόεδρος της Ελληνογαλλικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Φιλίας.
Τη βαριά σιδερένια πόρτα του... σοβιετικής τεχνοτροπίας «παγωµένου» κτιρίου της ρωσικής πρεσβείας στην Ελλάδα ελάχιστοι έλληνες πολιτικοί έχουν ανοίξει και ειδικά από τη ΝΔ, παρά την πρόσφατη παρουσία του κ. Αβραµόπουλου στο συνέδριο του κόµµατος «Ενωµένη Ρωσία», παρουσία των Βλαντίµιρ Πούτιν και Ντµίτρι Μεντβέντεφ. Στο Παλαιό Ψυχικό, όπου και η έδρα της πρεσβείας, είναι πολύ προσεκτικοί και τα τελευταία χρόνια, ειδικά µετά την πτώση της κυβέρνησης Καραµανλή, αποφεύγουν τις επαφές, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Στενή σχέση µε τη ρωσική πλευρά διατηρεί επί πολλά χρόνια ο βουλευτής της ΝΔ κ. Σ. Κεδίκογλου που έχει σπουδάσει και στο Πολυτεχνείο Γκρούπκινα της Μόσχας και µεταβαίνει αρκετά συχνά στη ρωσική πρωτεύουσα. Ο κ. Κεδίκογλου, ο οποίος είναι και πρόεδρος της Ελληνορωσικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Φιλίας, συνοµιλεί µε αρκετούς παράγοντες της ρωσικής κυβέρνησης.
Κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον κ. Κ. Καραµανλή και το άνοιγµα στη Ρωσία αρκετοί βουλευτές επιχείρησαν να ανοίξουν δίαυλο επικοινωνίας µε τη ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα, αλλά οι Ρώσοι κινούνται όπως την εποχή του... Ψυχρού Πολέµου.
Ενα πρόσωπο οι κινήσεις του οποίου παρακολουθούνται από αρκετές πρεσβείες είναι ο τοµεάρχης Παιδείας κ. Αρ. Σπηλιωτόπουλος, που κυρίως έχει καλή σχέση µε τη γαλλική πλευρά, ενώ διατηρεί και υπερατλαντικές επαφές. Στον... κατάλογο των πρεσβειών υπάρχουν βουλευτές από τη ΝΔ τους οποίους θεωρούν ότι στο µέλλον µπορεί να διαδραµατίσουν ρόλο: οι κκ. Κ. Μαρκόπουλος (διατηρεί καλές επαφές µε πολλά πρόσωπα-«κλειδιά» σε κρίσιµες χώρες), Μ. Βαρβιτσιώτης, Στ. Καλαφάτης, Κ. Μουσουρούλης, Μ. Μπεκίρης, Χρ. Σταϊκούρας, ο ευρωβουλευτής κ. Γ. Κουµουτσάκος (θεωρείται πρόσωπο µε άριστες προδιαγραφές), καθώς και ο αναπληρωτής τοµεάρχης Οικονοµίας κ. Νότης Μηταράκης. Στην ευρύτερη οικογένεια της Κεντροδεξιάς, πρόσωπο-«κλειδί» για τα επόµενα χρόνια θεωρείται ο Γραµµατέας της ΚΟ του ΛΑΟΣ κ. Μ. Βορίδης . Τους τελευταίους µήνες πυκνώνει τις επαφές του µε ξένες πρεσβείες οι οποίες αναζητούν ως συνοµιλητές φρέσκα πρόσωπα στον κεντροδεξιό χώρο. Αλλωστε, µια σταθερή αξία στο ελληνικό πολιτικό χρηµατιστήριο, η πρώην υπουργός Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, βλέπει τις µετοχές της να πέφτουν µετά την αποχώρησή της από τη ΝΔ. Ωστόσο το όνοµα του γιου της Κώστα Μπακογιάννη , νυν δηµάρχου Καρπενησίου, συζητείται ευρέως στα διπλωµατικά τραπέζια των Αθηνών.
Γεύµατα, συζητήσεις και think tanks πίσω από τις κλειστές πόρτες της διπλωµατίας
ΤΟ ΒΗΜΑ -- ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 05:45
Από την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους οι Μεγάλες ∆υνάµεις προσπαθούσαν πάντοτε να έχουν στενή πρόσβαση και να επηρεάζουν τα πολιτικά πράγµατα στη χώρα µας. Στην αρχή ήταν το Γαλλικό, το Αγγλικό και το Ρωσικό Κόµµα, τα οποία είχαν πάρει τα ονόµατά τους από τις αντίστοιχες χώρες που είχαν διαδραµατίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική ανεξαρτησία.
Αυτή η κατάσταση δεν έπαυσε ούτε τον 20ό αιώνα. Η διαµάχη του αγγλόφιλου Ελευθερίου Βενιζέλου µε τον γερµανόφιλο βασιλιά Κωνσταντίνο οδήγησε στον Εθνικό ∆ιχασµό. Μετά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο τα νήµατα στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Ελλάδας κινούσε επί δεκαετίες η αµερικανική πρεσβεία, εκφράζοντας την πρόσδεση της Ελλάδας στο άρµα των ΗΠΑ.
Σήµερα, µε τα δύο µεγάλα πολιτικά κόµµατα είτε να βρίσκονται σε ραγδαία αποσύνθεση είτε να θεωρούνται φορείς ανεύθυνων πολιτικών, οι ξένες πρεσβείες έχουν τα µάτια τους ανοιχτά. Ανιχνεύουν πρόσωπα και διαβλέπουν φιλοδοξίες στη νέα εποχή της κρίσης και στο νέο πολιτικό σκηνικό που αυτή διαµορφώνει. Πολλοί ξένοι διπλωµάτες µιλούν για την ανάγκη µιας νέας πολιτικής ελίτ που θα ξεπερνά τα τζάκια του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, πέραν όσων ήδη έχουν θέση ευθύνης στο κόµµα τους, υπολογίζουν ότι πολύ σύντοµα θα αναδειχθούν και πρόσωπα τα οποία προς το παρόν παραµένουν στη σκιά.
Στα πολυτελή κτίρια των πρεσβειών, κυρίως των µεγάλων ευρωπαϊκών χωρών αλλά και των Ηνωµένων Πολιτειών, λαµβάνουν χώρα πίσω από βαριές κουρτίνες και σε κλειστό κύκλο συναντήσεις και δείπνα. Βασικό µενού είναι η τρέχουσα πολιτική κατάσταση και αστάθεια που επικρατεί. Παράλληλα, ξένα think tanks αναζητούν ελπιδοφόρα στελέχη και διοργανώνονται επισκέψεις και συνέδρια στο εξωτερικό. Προς το παρόν, το στελεχικό δυναµικό των δύο µεγάλων κοµµάτων αποτελεί προτεραιότητα. Ωστόσο δεν περιορίζονται σε αυτά, αλλά κοιτάζουν και προς άλλες... κατευθύνσεις.
Ποιους εµπιστεύονται από το ΠΑΣΟΚ
Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να εισπράττει τεράστια φθορά λόγω της οικονοµικής πολιτικής που σήµερα εφαρµόζεται, αλλά οι ξένες πρεσβείες γνωρίζουν ότι για το αµέσως προσεχές διάστηµα θα παραµείνει ο ένας εκ των δύο βασικών πυλώνων του πολιτικού συστήµατος στην Ελλάδα. Επιπλέον, σηµειώνουν ενηµερωµένες πηγές, υπάρχουν στους κόλπους του λίγα αλλά ικανά στελέχη – προερχόµενα κυρίως από το πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστικό µπλοκ – που τόσο στο πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ όσο και σε αυτό νέων πολιτικών σχηµατισµών που ίσως προκύψουν από την κρίση θα έβρισκαν άνετα θέση.
Φυσικά, η παρουσία του κ. Γ. Παπανδρέου παραµένει προς το παρόν κυρίαρχη – έστω και αν έχει τρωθεί σηµαντικά το προφίλ του – στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ο Πρωθυπουργός, µε γνώση της αγγλικής γλώσσας όσο λίγοι στο ελληνικό πολιτικό σύστηµα, αποτελεί προνοµιακό συνοµιλητή για την αµερικανική πλευρά.
Αυτό αποδεικνύεται από την επίσκεψη της αµερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον στην Αθήνα και την αναµενόµενη για τις αρχές ∆εκεµβρίου έλευση στην ελληνική πρωτεύουσα του αντιπροέδρου των Ηνωµένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν. Ωστόσο οι Αµερικανοί δεν κάθονται µε σταυρωµένα χέρια, ενώ σε ανάλογο κλίµα κινούνται και οι Βρετανοί. Μπορεί η Γηραιά Αλβιώνα να µοιάζει εσωστρεφής, γνωρίζει όµως άριστα το παιχνίδι της προσέγγισης – γι’ αυτό και η πρεσβεία της στην Αθήνα κινείται αδιάκοπα.
Το ερώτηµα είναι µε ποιους µιλούν οι Αµερικανοί ή ποιους προσεγγίζουν για αποστολές στις ΗΠΑ ώστε να γνωρίσουν πώς λειτουργεί το αµερικανικό σύστηµα και να έρθουν σε επαφές µε λήπτες αποφάσεων και αναλυτές σε κορυφαία think tanks.
Σύµφωνα µε απόλυτα εξακριβωµένες πληροφορίες, ένα πρόσωπο που έχει κάνει πολύ καλή εντύπωση πέραν του Ατλαντικού αλλά και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι ο κ. Α. Λοβέρδος . Ο υπουργός Υγείας, αν και οι ξένοι συνοµιλητές του µαρτυρούν ότι προσέχει ιδιαίτερα τον τρόπο που εκτίθεται και οικοδοµεί το ηγετικό του προφίλ, κινείται στοχευµένα και προσεκτικά. Αµερικανοί και Ευρωπαίοι έχουν εκτιµήσει τον εκσυγχρονιστικό και µεταρρυθµιστικό λόγο του ήδη από την περίοδο όπου ήταν υπουργός Εργασίας στις αρχές της «εποχής του µνηµονίου». Ο κ. Λοβέρδος θεωρείται πολιτικό στέλεχος που µπορεί να διαδραµατίσει σηµαίνοντα ρόλο σε ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Ο υπουργός Υγείας έχει αναπτύξει σχέσεις εµπιστοσύνης µε την τρόικα και σε Βρυξέλλες και Φραγκφούρτη υπάρχουν πολλοί που δεν διστάζουν να τον ονοµατίσουν όταν ερωτώνται: «Εσείς ποιον βλέπετε να παίζει ρόλο την επόµενη ηµέρα;». Επίσης, είχε φροντίσει εγκαίρως από την περίοδο όπου ήταν αρµόδιος τοµεάρχης του ΠΑΣΟΚ για την εξωτερική πολιτική και το κόµµα του βρισκόταν στην αξιωµατική αντιπολίτευση να αποκτήσει προσβάσεις στην αµερικανική πλευρά, οι οποίες µελλοντικά ίσως αποδειχθούν χρήσιµες.
Το «εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ» πάντως πάει γενικά καλά στο εξωτερικό. Αλλο ένα πρόσωπο µε πολύ καλές επαφές, κυρίως στον ευρωπαϊκό χώρο, είναι η κυρία Αννα Διαµαντοπούλου . Η υπουργός Παιδείας δεν άφησε τη θητεία της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πάει χαµένη. Εχτισε ένα πολύ καλό δίκτυο επαφών στις Βρυξέλλες, διατηρεί προσβάσεις σε γνωστά think tanks (π.χ. στο Friends of Europe) και αρκετές ευρωπαϊκές πρεσβείες στην Αθήνα µιλούν µαζί της και εκτιµούν τις απόψεις της. Η µεταρρύθµιση στην τριτοβάθµια εκπαίδευση – παρά τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει – της προσέθεσε «γαλόνια». Η τρόικα εµφανίζεται ενθουσιασµένη από την πυγµή που έχει επιδείξει η «ωραία Αννα» στην προώθηση των αλλαγών, καθώς και από τις απόψεις της ότι έχει έρθει η ώρα της συναίνεσης και της συνεννόησης – άρα και των κυβερνήσεων συνεργασίας – για την υπέρβαση της κρίσης.
Πρόσωπο που δεν πρέπει να υποτιµάται είναι ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου . Ο πρώην «τσάρος της Οικονοµίας» και σήµερα υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής αποτέλεσε επί πολλούς µήνες λόγω θέσεως προνοµιακό συνοµιλητή της τρόικας, των Γάλλων, των Γερµανών και των Αµερικανών. Από πολλές πρεσβείες τού αναγνωρίζονται λάθη, αλλά παράλληλα σηµειώνεται ότι αντιµετώπιζε σκληρότατη εσωκοµµατική κριτική και ότι ο ίδιος είχε ειλικρινείς προθέσεις. Χαρακτηρίζεται φρέσκο πρόσωπο, χωρίς αναφορές στο «παλαιό ΠαΣΟΚ», που δεν προέρχεται από «πολιτικό τζάκι» και συνδυάζει την αγγλοσαξονική κουλτούρα (σπουδές στη London School of Economics) µε την ευρωπαϊκή (εργασία στον ΟΟΣΑ). Ο κ. Παπακωνσταντίνου διατηρεί καλές σχέσεις µε τους Γάλλους και λόγω της προτέρας θητείας του στο Παρίσι ως στελέχους του ΟΟΣΑ. Εχει µάλιστα συµµετάσχει σε διάφορα κλειστά γεύµατα και συναντήσεις στο εντυπωσιακό κτίριο της γαλλικής πρεσβείας στη Βασιλίσσης Σοφίας απέναντι από το Κοινοβούλιο. Παράλληλα, η παρουσία του σήµερα στο υπουργείο Περιβάλλοντος τον φέρνει καθηµερινά σε επαφή µε ξένες εταιρείες και συµφέροντα που θα ήθελαν να επενδύσουν στον τοµέα της ενέργειας.
Ενδιαφέρουσα περίπτωση αποτελεί ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης. Επί αρκετά χρόνια, και κυρίως µετά τον κεντρικό ρόλο του στην εξάρθρωση της «17 Νοέµβρη», ο υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας εθεωρείτο φιλικά προσκείµενος στην αµερικανική πλευρά. Η συνεργασία σε θέµατα τροµοκρατίας υπήρξε άλλωστε κάτι παραπάνω από στενή. Ο κ. Χρυσοχοΐδης είχε µάλιστα επισκεφθεί και τις Ηνωµένες Πολιτείες στο πλαίσιο σεµιναρίων που διοργανώνουν σχεδόν πάντοτε µε απόλυτη επιτυχία οι Αµερικανοί για όσους θεωρούν υποσχόµενους ηγέτες. Η συνεργασία αυτή συνεχίστηκε και µετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ το 2009, όταν ο κ. Χρυσοχοΐδης ανέλαβε υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Σήµερα όµως – και λόγω θέσεως – ο υπουργός Ανάπτυξης έχει αναδειχθεί προνοµιακός συνοµιλητής των Γερµανών. Το Βερολίνο επιδιώκει να αναβαθµίσει την παρουσία του στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στον τοµέα των επενδύσεων. Ο κ. Χρυσοχοΐδης συνοµιλεί µε τη γερµανική πλευρά για την προώθηση διάφορων πρότζεκτ και ονειρεύεται µεγάλες επενδύσεις, όπως φάνηκε από την πρόσφατη επίσκεψη του αντικαγκελαρίου Φίλιπ Ρέσλερ στην Αθήνα την προηγούµενη εβδοµάδα.
Αν και για ορισµένους λιγότερο γνωστός, πολύ καλή απήχηση σε διεθνείς κύκλους έχει ο κ. Στ. Λαµπρινίδης. Ο υπουργός Εξωτερικών και πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει άριστες και εκτεταµένες επαφές στις Ηνωµένες Πολιτείες, όπου σπούδασε και εργάστηκε για αρκετά χρόνια σε κορυφαίο νοµικό γραφείο.
Ποιους «παρακολουθούν» από τη ΝΔ
Το βλέµµα στραµµένο στη Νέα Δηµοκρατία, στον πρόεδρό της κ. Αντ. Σαµαρά, αλλά και σε στελέχη της, έχουν τρεις βασικές πρεσβείες: των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Γερµανίας, που φροντίζουν να διατηρούν τακτική επαφή και να ανταλλάσσουν απόψεις για τις εξελίξεις µε πολλούς βουλευτές που θεωρούν ότι έχουν προοπτική εξέλιξης. Ο αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, παρά την κριτική που του άσκησε η αµερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Αθήνα, αποτελεί άνθρωπο µε άριστες επαφές στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Οι σπουδές του και η θητεία του στο υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και οι µακροχρόνιες φιλίες µε στελέχη της Οµογένειας τον καθιστούν αξιόπιστο «παίκτη» που... έρχεται στα πράγµατα.
Σταθερή αξία θεωρείται για τις ΗΠΑ ο αντιπρόεδρος της ΝΔ κ. Δ. Αβραµόπουλος , ο οποίος διατηρεί «χρήσιµες» υπερατλαντικές γνωριµίες µε µέλη της αµερικανικής πολιτικής και οικονοµικής ελίτ, ενώ έχει άριστες και φιλικές σχέσεις µε την οµογενειακή κοινότητα. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο κ. Αβραµόπουλος επισκέπτεται αυτές τις ηµέρες τις ΗΠΑ και έχει σηµαντικές επαφές, όπως µε τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ.
Υπερατλαντικές γνωριµίες έχει ο τοµεάρχης Περιβάλλοντος της ΝΔ κ. Κυρ. Μητσοτάκης, για τον οποίο υπάρχει πολύ καλή εικόνα σε πολιτικούς και οικονοµικούς κύκλους των ΗΠΑ. Ο κ. Μητσοτάκης θεωρείται για τους Αµερικανούς ένας από τους ανερχόµενους πολιτικούς στην Ελλάδα και γι’ αυτόν τον λόγο διατηρούν καλή σχέση µαζί του, ενώ είναι γνωστές οι σχέσεις της οικογένειάς του µε την οικογένεια Μπους. «Ιδιαίτερα εξελίξιµος» χαρακτηρίζεται από την αµερικανική πλευρά ο τοµεάρχης Ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκης, για τον οποίο λέγεται ότι είναι ένας πο λιτικός που θα έχει ρόλο στο µέλλον. Κατά χρονικά διαστήµατα και ειδικά από την περίοδο όπου ήταν υπουργός Ανάπτυξης ανέπτυξε τις υπερατλαντικές επαφές του µε αφορµή και τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Με προσοχή παρακολουθεί η αµερικανική πλευρά και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ κ. Ν. Δένδια που θεωρείται πρόσωπο το οποίο έχει, όπως λέγεται, όλα τα προσόντα να φθάσει πολύ ψηλά στην κοµµατική πυραµίδα. Λόγω και της θητείας του ως υπουργού Δικαιοσύνης, ανέπτυξε πολύ καλές σχέσεις µε αµερικανούς παράγοντες (ιδιαίτερα κατά τις συνοµιλίες για την κατάργηση της βίζας) και κρίνεται ως άνθρωπος µε σταθερό δυτικό προσανατολισµό.
Ιδιαίτερες σχέσεις µε παράγοντες της γερµανικής πολιτικής, οικονοµικής και κοινωνικής ζωής διατηρούν δύο βουλευτές της ΝΔ που µιλούν άπταιστα γερµανικά: ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ευ. Αντώναρος και ο πρώην υπουργός και νυν γραµµατέας Προγράµµατος κ. Ευρ. Στυλιανίδης. Θεωρούνται «καλοί φίλοι» της Γερµανίας και έχουν την ευκαιρία ανά τακτά χρονικά διαστήµατα να συνοµιλούν µε αρκετούς Γερµανούς και να εµφανίζονται σε γερµανικά ΜΜΕ, ειδικά αυτή την περίοδο της κρίσης, προσπαθώντας να αλλάξουν και την εικόνα της ΝΔ στη γερµανική κοινή γνώµη.
Σταθεροί φίλοι της Γαλλίας είναι δύο τοµεάρχες της ΝΔ που θεωρείται ότι θα έχουν και ρόλο σε ενδεχόµενη µελλοντική κυβέρνηση του κ. Σαµαρά και οι οποίοι έχουν κάνει µεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι και είναι γαλλοµαθείς.
Ο ένας είναι ο τοµεάρχης Εξωτερικών κ. Π. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος πολύ συχνά συνοµιλεί µε τον εκάστοτε γάλλο πρεσβευτή στην Αθήνα και υπάρχει σχέση αµοιβαίας εµπιστοσύνης. Ο κ. Παναγιωτόπουλος, που εί ναι και αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Οµάδας Φιλίας Ελλάδας - Γαλλίας, θεωρείται πάντα από τους σταθερούς προσκεκληµένους σε γιορτές και δεξιώσεις της γαλλικής πρεσβείας. Ο άλλος, στέλεχος της νεότερης γενιάς, είναι ο τοµεάρχης Εσωτερικών της ΝΔ κ. Χρ. Ζώης, ο οποίος παλαιότερα συµµετείχε στο Κλαµπ Φίλων του Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί, καθώς ήταν επί σειρά ετών πρόεδρος της Ελληνογαλλικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Φιλίας.
Τη βαριά σιδερένια πόρτα του... σοβιετικής τεχνοτροπίας «παγωµένου» κτιρίου της ρωσικής πρεσβείας στην Ελλάδα ελάχιστοι έλληνες πολιτικοί έχουν ανοίξει και ειδικά από τη ΝΔ, παρά την πρόσφατη παρουσία του κ. Αβραµόπουλου στο συνέδριο του κόµµατος «Ενωµένη Ρωσία», παρουσία των Βλαντίµιρ Πούτιν και Ντµίτρι Μεντβέντεφ. Στο Παλαιό Ψυχικό, όπου και η έδρα της πρεσβείας, είναι πολύ προσεκτικοί και τα τελευταία χρόνια, ειδικά µετά την πτώση της κυβέρνησης Καραµανλή, αποφεύγουν τις επαφές, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Στενή σχέση µε τη ρωσική πλευρά διατηρεί επί πολλά χρόνια ο βουλευτής της ΝΔ κ. Σ. Κεδίκογλου που έχει σπουδάσει και στο Πολυτεχνείο Γκρούπκινα της Μόσχας και µεταβαίνει αρκετά συχνά στη ρωσική πρωτεύουσα. Ο κ. Κεδίκογλου, ο οποίος είναι και πρόεδρος της Ελληνορωσικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Φιλίας, συνοµιλεί µε αρκετούς παράγοντες της ρωσικής κυβέρνησης.
Κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον κ. Κ. Καραµανλή και το άνοιγµα στη Ρωσία αρκετοί βουλευτές επιχείρησαν να ανοίξουν δίαυλο επικοινωνίας µε τη ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα, αλλά οι Ρώσοι κινούνται όπως την εποχή του... Ψυχρού Πολέµου.
Ενα πρόσωπο οι κινήσεις του οποίου παρακολουθούνται από αρκετές πρεσβείες είναι ο τοµεάρχης Παιδείας κ. Αρ. Σπηλιωτόπουλος, που κυρίως έχει καλή σχέση µε τη γαλλική πλευρά, ενώ διατηρεί και υπερατλαντικές επαφές. Στον... κατάλογο των πρεσβειών υπάρχουν βουλευτές από τη ΝΔ τους οποίους θεωρούν ότι στο µέλλον µπορεί να διαδραµατίσουν ρόλο: οι κκ. Κ. Μαρκόπουλος (διατηρεί καλές επαφές µε πολλά πρόσωπα-«κλειδιά» σε κρίσιµες χώρες), Μ. Βαρβιτσιώτης, Στ. Καλαφάτης, Κ. Μουσουρούλης, Μ. Μπεκίρης, Χρ. Σταϊκούρας, ο ευρωβουλευτής κ. Γ. Κουµουτσάκος (θεωρείται πρόσωπο µε άριστες προδιαγραφές), καθώς και ο αναπληρωτής τοµεάρχης Οικονοµίας κ. Νότης Μηταράκης. Στην ευρύτερη οικογένεια της Κεντροδεξιάς, πρόσωπο-«κλειδί» για τα επόµενα χρόνια θεωρείται ο Γραµµατέας της ΚΟ του ΛΑΟΣ κ. Μ. Βορίδης . Τους τελευταίους µήνες πυκνώνει τις επαφές του µε ξένες πρεσβείες οι οποίες αναζητούν ως συνοµιλητές φρέσκα πρόσωπα στον κεντροδεξιό χώρο. Αλλωστε, µια σταθερή αξία στο ελληνικό πολιτικό χρηµατιστήριο, η πρώην υπουργός Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, βλέπει τις µετοχές της να πέφτουν µετά την αποχώρησή της από τη ΝΔ. Ωστόσο το όνοµα του γιου της Κώστα Μπακογιάννη , νυν δηµάρχου Καρπενησίου, συζητείται ευρέως στα διπλωµατικά τραπέζια των Αθηνών.
ΕΙΣΠΝΕΟΥΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΕΩΣ !!!
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Η χειρότερη ομηρία
Tης Mαριας Kατσουνακη
Αρχές της εβδομάδας, 20 καθηγητές του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης κλειδώθηκαν επί 14 ώρες σε μια αίθουσα από φοιτητές οι οποίοι απαιτούσαν να αναπληρωθεί η εξεταστική που χάθηκε λόγω των καταλήψεων. Πριν από λίγες ημέρες το ίδιο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα ήταν το μόνο από την Ελλάδα που είχε συμπεριληφθεί στα 400 κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, στην κατάταξη του περιοδικού Times Higher Education.
Πώς βίωσαν την εμπειρία της ομηρίας (από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 2.30 το πρωί, ζητώντας άδεια για να πάνε στην τουαλέτα) οι καθηγητές; Κάπως έτσι: «Διάβαζα πρόσφατα τη βιογραφία του Καραθεοδωρή. Εκανα αμέσως τον συνειρμό με το κεφάλαιο στο οποίο ο κορυφαίος επιστήμονας περιγράφει την εισβολή των ναζί στα Πανεπιστήμια της Γερμανίας. Αν αφαιρέσετε τη μεγάλη φρίκη του Ολοκαυτώματος, η μικρή φρίκη είναι η ίδια ακριβώς. Οι ναζιστικές νεολαίες που έδιωχναν τους Εβραίους καθηγητές και οι προσπάθειές τους να γεμίσουν τα πανεπιστήμια με φιλοναζί καθηγητές». Ο συνομιλητής μου παίρνει ανάσα αυτοκυριαρχίας και συνεχίζει: «Δεν σας κρύβω ότι εγώ που έχω μια βαθιά ελληνικότητα μέσα μου, ντρέπομαι. Πώς θα πάω να κάνω μάθημα τώρα; Διαρρηγνύεται η πιο ιερή σχέση, καθηγητή - φοιτητή. Στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης υπήρχε ένα εξαιρετικό περιβάλλον μάθησης. Αναρωτιέμαι: έχουν θέση μέσα στα πανεπιστήμια όσοι ασκούν τόσο αδίστακτη βία; Δεν μπορεί να υπάρξει έτσι πανεπιστήμιο. Επί 30 χρόνια καταπατείται το άσυλο από την εσωτερική αστυνομία που ασκεί τρομοκρατία. Ντρέπομαι που τα λέω. Αυτό που εισπνέουμε είναι πνευματικό καυσαέριο. Εχουμε πάθει πνευματικό μιθριδατισμό. Εισπνέουμε το δηλητήριο σαν καθαρό αέρα». [….]
Η χειρότερη ομηρία
Tης Mαριας Kατσουνακη
Αρχές της εβδομάδας, 20 καθηγητές του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης κλειδώθηκαν επί 14 ώρες σε μια αίθουσα από φοιτητές οι οποίοι απαιτούσαν να αναπληρωθεί η εξεταστική που χάθηκε λόγω των καταλήψεων. Πριν από λίγες ημέρες το ίδιο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα ήταν το μόνο από την Ελλάδα που είχε συμπεριληφθεί στα 400 κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, στην κατάταξη του περιοδικού Times Higher Education.
Πώς βίωσαν την εμπειρία της ομηρίας (από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 2.30 το πρωί, ζητώντας άδεια για να πάνε στην τουαλέτα) οι καθηγητές; Κάπως έτσι: «Διάβαζα πρόσφατα τη βιογραφία του Καραθεοδωρή. Εκανα αμέσως τον συνειρμό με το κεφάλαιο στο οποίο ο κορυφαίος επιστήμονας περιγράφει την εισβολή των ναζί στα Πανεπιστήμια της Γερμανίας. Αν αφαιρέσετε τη μεγάλη φρίκη του Ολοκαυτώματος, η μικρή φρίκη είναι η ίδια ακριβώς. Οι ναζιστικές νεολαίες που έδιωχναν τους Εβραίους καθηγητές και οι προσπάθειές τους να γεμίσουν τα πανεπιστήμια με φιλοναζί καθηγητές». Ο συνομιλητής μου παίρνει ανάσα αυτοκυριαρχίας και συνεχίζει: «Δεν σας κρύβω ότι εγώ που έχω μια βαθιά ελληνικότητα μέσα μου, ντρέπομαι. Πώς θα πάω να κάνω μάθημα τώρα; Διαρρηγνύεται η πιο ιερή σχέση, καθηγητή - φοιτητή. Στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης υπήρχε ένα εξαιρετικό περιβάλλον μάθησης. Αναρωτιέμαι: έχουν θέση μέσα στα πανεπιστήμια όσοι ασκούν τόσο αδίστακτη βία; Δεν μπορεί να υπάρξει έτσι πανεπιστήμιο. Επί 30 χρόνια καταπατείται το άσυλο από την εσωτερική αστυνομία που ασκεί τρομοκρατία. Ντρέπομαι που τα λέω. Αυτό που εισπνέουμε είναι πνευματικό καυσαέριο. Εχουμε πάθει πνευματικό μιθριδατισμό. Εισπνέουμε το δηλητήριο σαν καθαρό αέρα». [….]
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ : ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Η πολυτέλεια της μεσαίας τάξης
Τoυ Νικου Γ. Ξυδακη
Ο πρώτος Ελληνας αξιωματούχος που μίλησε περί μειωμένης εθνικής κυριαρχίας ήταν ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος, αμέσως μόλις ανέλαβε αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών, τον Ιούνιο 2011. Το τετράμηνο που ακολούθησε επανέλαβε αυτή την οδυνηρή διαπίστωση, έως και χθες, από το βήμα της Βουλής. Τώρα όμως πολύ πιο κουρασμένος και κατηφής, ηττημένος.
Είναι φανερό και στον πιο αδαή περί τα πολιτικά Ελληνα ότι η εκλεγμένη κυβέρνηση δεν κυβερνά. Η δημοσιονομική και η εν γένει οικονομική πολιτική πηγάζει από την τρόικα, και μαζί τους και η εργατική και ασφαλιστική-προνοιακή νομοθεσία. Η κυβέρνηση απλώς εκτελεί, με παλινωδίες, δισταγμούς, αντιφάσεις, εκβιάζοντας εαυτήν και αλλήλους. Αυτή η πολιτική, όπως και όσο εφαρμόζεται, μαζί με τη συνακόλουθη εφιαλτική ύφεση, οδηγεί με καταιγιστικό ρυθμό σε βίαιη υποτίμηση εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων, ιδιωτικών και δημόσιων, σε τεράστια ανεργία και σε πληβειοποίηση της μεσαίας τάξης.
Το πιο επίφοβο αποτέλεσμα που επιφέρει το σοκ της εσωτερικής υποτίμησης είναι η βίαιη κοινωνική αποδιάρθρωση. Η πληβειοποίηση των εκτενέστατων μεσοστρωμάτων συνιστά μείζονα ιστορικό μετασχηματισμό, τέτοιας εντάσεως που υπονομεύει τα θεμέλια της κοινωνίας, της ειρηνικής συνύπαρξης. Διότι η Ελλάδα απαρτίζεται, σε συντριπτικό ποσοστό, από μεσοστρώματα· ήταν και είναι μια μικρομεσαία θάλασσα. Η υπερχείλιση του χρέους αποκάλυψε τις βαθύτερες δομές της κλεπτοκρατίας, δηλαδή κατέδειξε το δριμύ πολιτικό πρόβλημα, αλλά κατέδειξε επίσης το παραγωγικό κενό. Τώρα εκλείπει βιαίως το εισόδημα, η συνέχουσα ύλη των μεσοστρωμάτων, η τροφοδοτούσα την ευημερία και την απορρέουσα κοινωνική ειρήνη.
Το φαινόμενο, η πληβειοποίηση της μεσαίας τάξης, δεν είναι μόνο ελληνικό, συμβαίνει, με άλλη ένταση, και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Ο διακεκριμένος πολιτικός φιλόσοφος John Gray το διατύπωσε ως εξής: «Η μεσαία τάξη συνιστά μια πολυτέλεια την οποία ο καπιταλισμός δεν είναι πια σε θέση να πληρώνει». Η διαπίστωση αυτή εντούτοις ελάχιστα μας παρηγορεί.
Τoυ Νικου Γ. Ξυδακη
Ο πρώτος Ελληνας αξιωματούχος που μίλησε περί μειωμένης εθνικής κυριαρχίας ήταν ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος, αμέσως μόλις ανέλαβε αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών, τον Ιούνιο 2011. Το τετράμηνο που ακολούθησε επανέλαβε αυτή την οδυνηρή διαπίστωση, έως και χθες, από το βήμα της Βουλής. Τώρα όμως πολύ πιο κουρασμένος και κατηφής, ηττημένος.
Είναι φανερό και στον πιο αδαή περί τα πολιτικά Ελληνα ότι η εκλεγμένη κυβέρνηση δεν κυβερνά. Η δημοσιονομική και η εν γένει οικονομική πολιτική πηγάζει από την τρόικα, και μαζί τους και η εργατική και ασφαλιστική-προνοιακή νομοθεσία. Η κυβέρνηση απλώς εκτελεί, με παλινωδίες, δισταγμούς, αντιφάσεις, εκβιάζοντας εαυτήν και αλλήλους. Αυτή η πολιτική, όπως και όσο εφαρμόζεται, μαζί με τη συνακόλουθη εφιαλτική ύφεση, οδηγεί με καταιγιστικό ρυθμό σε βίαιη υποτίμηση εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων, ιδιωτικών και δημόσιων, σε τεράστια ανεργία και σε πληβειοποίηση της μεσαίας τάξης.
Το πιο επίφοβο αποτέλεσμα που επιφέρει το σοκ της εσωτερικής υποτίμησης είναι η βίαιη κοινωνική αποδιάρθρωση. Η πληβειοποίηση των εκτενέστατων μεσοστρωμάτων συνιστά μείζονα ιστορικό μετασχηματισμό, τέτοιας εντάσεως που υπονομεύει τα θεμέλια της κοινωνίας, της ειρηνικής συνύπαρξης. Διότι η Ελλάδα απαρτίζεται, σε συντριπτικό ποσοστό, από μεσοστρώματα· ήταν και είναι μια μικρομεσαία θάλασσα. Η υπερχείλιση του χρέους αποκάλυψε τις βαθύτερες δομές της κλεπτοκρατίας, δηλαδή κατέδειξε το δριμύ πολιτικό πρόβλημα, αλλά κατέδειξε επίσης το παραγωγικό κενό. Τώρα εκλείπει βιαίως το εισόδημα, η συνέχουσα ύλη των μεσοστρωμάτων, η τροφοδοτούσα την ευημερία και την απορρέουσα κοινωνική ειρήνη.
Το φαινόμενο, η πληβειοποίηση της μεσαίας τάξης, δεν είναι μόνο ελληνικό, συμβαίνει, με άλλη ένταση, και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Ο διακεκριμένος πολιτικός φιλόσοφος John Gray το διατύπωσε ως εξής: «Η μεσαία τάξη συνιστά μια πολυτέλεια την οποία ο καπιταλισμός δεν είναι πια σε θέση να πληρώνει». Η διαπίστωση αυτή εντούτοις ελάχιστα μας παρηγορεί.
--------------------------
ΒΕΒΑΙΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΤΑ ΟΛΙΓΟΠΩΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΩΣ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΩΛΕΙΟΝ. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ 200.000 ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ-ΓΑΛΑΤΑΔΕΣ ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΕ 4 ΓΑΛΑΚΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΟΜΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΙΑ (ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ "ΜΑΥΡΟ ΧΙΟΥΜΟΡ" ΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ! ΟΠΩΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΣΤΟΝ Κ. ΜΠΙΛ ΓΚΕΪΤΣ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΤΙΜΙΑ ΤΟΝ ...ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ !!!) ΕΚΕΙ ΟΔΗΓΕΙ ΕΞ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΛΕΓΟΜΕΝΟΝ "ΑΝΟΙΓΜΑ" ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ , ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ π.χ. ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ ! ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΤΙ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙΝ ΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥ , ΟΠΩΣ π.χ. ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΑΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ, Η ΑΛΥΣΣΙΔΑ BOOTS !!ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΟΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΑΛΥΣΣΙΔΑ ΕΞΕΦΡΑΣΕ ΤΗΝ ΟΡΕΞΙΝ ΝΑ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ !!!
ΟΜΩΣ ΔΕΞΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΝ ΛΟΓΟΝ ΟΣΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ (ΕΙΣ ΑΡΙΘΜΟΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΚΥΚΛΟΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ) ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΙΣ !!! ΠΟΛΛΑ ΜΙΚΡΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ, ΚΑΘΕ ΤΑΞΙ ΚΙ ΕΝΑΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΑΞΙΤΖΗΣ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΤΗΓΟΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ !!! ΠΟΛΛΑ ΜΙΚΡΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑ ΚΙ ΟΧΙ Η ΑΛΥΣΣΙΔΑ ΣΤΑΡΜΠΑΚΣ!!! ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΚΙΝΗΤΡΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΔΟΝ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΞΕΦΑΝΙΣΕ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, π.χ. ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΘΟΥΝ ΞΑΝΑ ΥΠΟΔΗΜΑΤΟΠΟΙΕΙΑ κ.ο.κ.
ΤΟ ΑΛΛΟΝ ΣΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΑΙ ΑΙ ΜΕΓΑΛΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΟΙΝΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ, ΛΙΜΕΝΕΣ κλπ συναφή ΕΩΣ ΤΑ ΟΡΥΧΕΙΑ κλπ) ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΤΩΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΕΥΟΥΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗΝ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΙΝ !!
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΞΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΑΜΒΛΩΜΑ ΤΟΥ ΒΔΕΛΥΡΟΥ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΥΠΕΣΤΗ ΚΑΤ' ΑΥΤΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΗΝ ΔΙ' ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟΝ ΚΑΚΟΗΘΗ ΕΞΑΛΛΑΓΗΝ !!!! ΜΟΝΟΝ ΤΟ 5% ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ !!! ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟΝ 95% ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΗΣΤΡΙΚΟΝ ΧΡΗΜΑΤΑΡΠΑΚΤΙΚΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΟΥ ΓΥΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΛΕΒΕΙ ΤΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ (Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΟΥΣΚΑ ΚΑΤΕΒΡΟΧΘΙΣΕ ΤΟ 75% ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ)!
ΟΘΕΝ, ΛΕΓΟΜΕ, ΕΙΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΚΡΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΕΘΑ ΟΛΟΙ, Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΘΑΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΛΕΙΨΗ !!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
