Γνώμες
Κηδείες και κρίση
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 04/09/2011
Ο κ. Γιώργος Καµίνης, δήµαρχος Αθηναίων, παραβρέθηκε την περασµένη Τετάρτη στην πολιτική κηδεία του Λεωνίδα Κύρκου στο ιστορικό Α’ Νεκροταφείο της πρωτεύουσας. Στην κηδεία αυτή παραβρέθηκαν επίσης, µαζί µε κάποιες χιλιάδες πολίτες, πολλοί εκπρόσωποι της ηγεσίας της χώρας: δεξιοί, κεντροαριστεροί και αριστεροί. Είναι αδύνατον να µη διαπίστωσαν µερικά πολύ απλά πράγµατα.
Το πρώτο είναι ότι η σορός του Λεωνίδα είχε εκτεθεί σε µια νέα, µικρή αίθουσα, ειδική για τις πολιτικές κηδείες, και όχι στις γνωστές αίθουσες όπου µπορούµε να αποχαιρετήσουµε για ύστατη φορά, πριν από την εκκλησιαστική κηδεία, τους άλλους νεκρούς και να βρούµε, όταν τα βρίσκουµε, δυο λόγια παρηγοριάς για τους δικούς τους. Ποιο είναι το νόηµα του συµβολικού αυτού «απαρτχάιντ», αυτού του «από ‘δώ οι µεν, από ‘κεί ο άλλος»; Ισως ένας δύσκολος συµβιβασµός µε τους κληρικούς για τα όσα συµβαίνουν σε ένα νεκροταφείο που δεν τους ανήκει; Βέβαια, αποτελεί πρόοδο η έµµεση αυτή παραδοχή του θεσµού της πολιτικής κηδείας, γιατί ως πρόσφατα οι κηδείες αυτές ήταν (ψυχολογικά τουλάχιστον) ηµιπαράνοµες.
Το δεύτερο είναι ότι η πολιτική τελετή, ελλείψει άλλης λύσης, έγινε στον υπαίθριο χώρο µπροστά από το οστεοφυλάκιο. Οι οργανωτές είχαν εγκαταστήσει µερικά καθίσµατα για τους πολύ επίσηµους και καλά έκαναν γιατί οι περισσότεροι δεν θα άντεχαν την ορθοστασία. Η ΕΜΥ δεν είχε αποκλείσει βροχή _ ευτυχώς, δεν έβρεξε... Καυτό υγρό ήλιο είχε και δεν ήταν καλύτερα.
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ??? ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ, ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΙ "ΓΝΩΣΤΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ", ΟΜΩΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ΝΑ ΑΝΕΓΕΡΘΗ Ο "ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ" ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΠΤΟΣ (ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΦΑΜΜΙΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ Χ.Ο.) ΠΡΟΣ ΧΡΗΣΙΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΗ-Χ.Ο. ! ΟΙΚΟΘΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΕΑΝ ΕΜΦΑΝΙΣΘΟΥΝ ΠΟΛΛΑΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΑΦΗΣ ΠΙΣΤΩΝ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ (π.χ. ΜΩΑΜΕΘΑΝΩΝ ή ΠΑΠΙΚΩΝ) ΤΟΤΕ ΟΦΕΙΛΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΝΑ ΑΝΕΓΕΙΡΕΙ ΚΑΙ ΔΙ' ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΝ ΑΝΑΛΟΓΟΝ ΝΑΟΝ !
Το τρίτο είναι ότι δεν υπάρχει ακόµα υποδοµή για την καύση των νεκρών. Προφανώς, δεν είχε ζητήσει καύση ο Λεωνίδας Κύρκος, που είχε καταγράψει εν ζωή τις επιθυµίες του για την οργάνωση της κηδείας του. Ο καθένας όµως µπόρεσε να διαπιστώσει εκεί ότι η υποδοµή αυτή, που ξεκινά στη Θεσσαλονίκη από τον Μπουτάρη, για την Αθήνα και τον Καµίνη παραµένει στα «υπόψη». Κι ας µη διαθέτει Ανθιµο. Βιώνουµε µια σκληρή κρίση και το επιχείρηµα ότι άλλα προέχουν και όχι αυτά ακούγεται λογικό. Αλλά δεν είναι. Οσοι επιθυµούν «για µετά» την καύση και όσοι επιθυµούν πολιτική κηδεία δεν µπορούν να περιµένουν να τελειώσει η αγωνία µας µε την τρόικα: µία φορά πεθαίνουν, όπως µία φορά γεννήθηκαν.
Η ΚΑΥΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΩΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ, ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ, ΔΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟΝ.
Οπως είναι όχι µόνο λογικό αλλά απλώς ανθρώπινο το πρόβληµα µε τις µεταµοσχεύσεις. Οι µητροπολίτες µας, που ξέχασαν τις ανατριχιαστικές προσευχές τους να βρεθεί µόσχευµα για τον Χριστόδουλο, δηλαδή να πεθάνει κάποιος για να σωθεί αυτός, προσπαθούν µε κούφια και προσβλητικά επιχειρήµατα να εµποδίσουν τον νόµο του Ανδρέα Λοβέρδου που θα έδινε ελπίδα ζωής σε τόσους συνανθρώπους µας. Ολα αυτά υπενθυµίζουν, σε όσους επίµονα το αρνούνται, ότι πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσουν οι σχέσεις, φυσικά και οι οικονοµικές, Πολιτείας και Εκκλησιών.
Αναρτήσεις
