ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ - Όμηρος ληστών ο πρώην δήμαρχος Μενιδίου - ΕΔΕΡΝΑΝ ΑΛΥΠΗΤΑ!

Όμηρος ληστών ο πρώην δήμαρχος Μενιδίου

NEWSIT -- Τελευταία ενημέρωση: 02.03.2012 | 19:41

Οι ληστές παραμόνευαν στο γκαράζ του σπιτιού του πρώην δημάρχου. Φαίνεται ότι είχαν καταστρώσει καλά το σχέδιό τους.
Παραμόνευαν μέχρι να επιστρέψει στο σπίτι η σύζυγος του Τάσου Μουστακάτου. Την αιφνιδίασαν. Την ακινητοποίησαν την ώρα που έβαλε το αυτοκίνητο στο γκαράζ και ουσιαστικά την ανάγκασαν να τους ανοίξει την πόρτα του σπιτιού για να μπουν.

Ο πρώην δήμαρχος αλλά και ο γιος του ζευγαριού βρισκόταν ήδη στο σπίτι και όταν είδαν τη γυναίκα να μπαίνει... με συνοδεία πάγωσαν.

Οι ληστές ήταν πέντε και δεν άφησαν το παραμικρό περιθώριο αντίδρασης.

Υπό την απειλή των όπλων κανείς δεν μπόρεσε να αντιδράσει.

Οι δράστες μάλιστα χτύπησαν άσχημα τον πρώην δήμαρχο και το γιό του. Ο πρώην δήμαρχος μάλιστα χρειάστηκε να μεταφερθεί στο ΚΑΤ για τις πρώτες βοήθειες.

Οι ληστές “σήκωσαν το σπίτι στον αέρα”, άρπαξαν χρήματα και χρυσαφικά, πήραν και τα κλειδιά των δυο αυτοκινήτων της οικογένειας, τα άρπαξαν και αυτά και εξαφανίστηκαν.

Λίγο μετά οι αστυνομικοί που ειδοποιήθηκαν από τη σύζυγο του δημάρχου και ξεκίνησαν έρευνες εντόπισαν το ένα από τα δύο αμάξια κοντά στο προπονητικό κέντρο της ΑΕΚ κοντά στη Λ.Θρακομακεδόνων, όμως οι δράστες παραμένουν άφαντοι.

-------------------------------------------------

ΣτΕ -Αντισυνταγματική και παράνομη η διακοπή ρεύματος αν δεν πληρωθεί το χαράτσι της ΔΕΗ!

Αντισυνταγματική και παράνομη η διακοπή ρεύματος αν δεν πληρωθεί το χαράτσι της ΔΕΗ

NEWSIT --- Τελευταία ενημέρωση: 02.03.2012 | 22:52

- Η ολομέλεια του ΣτΕ αποφάσισε οτι η ΔΕΗ δεν μπορεί να διακόψει το ρεύμα σε όσους δεν το πληρώσουν
- 'Εκρινε όμως συνταγματική και νόμιμη την επιβολή του ειδικού τέλους ακινήτων
- Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε να κρίνει και πάλι τη συνταγματικότητά του αν το χαράτσι γίνει μόνιμο

Η ΔΕΗ δεν μπορεί να διακόψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε όσους δεν πληρώσουν το έκτακτο ειδικό τέλος ακινήτων αποφάσισε αργά το βράδυ της Παρασκευής σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (πρόεδρος ο Παν. Πικραμμένος και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Ευαγγελία Νίκα) έκριναν ότι η επιβολή του "χαρατσιού" ή όπως επίσημα λέγεται του έκτακτου ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών, είναι συνταγματική και νόμιμη.

Και αυτό γιατί το ειδικό τέλος ακινήτων δεν είναι πάγιος φόρος (δηλαδή δεν θα πληρώνεται μόνιμα και σταθερά), αλλά είναι έκτακτος, καθώς έχει επιβληθεί για δύο χρόνια. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τους δικαστές, η επιβολή του δεν προσκρούει σε καμιά συνταγματική επιταγή.

Αντίθετα, οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν, σχεδόν ομόφωνα, ότι είναι αντισυνταγματική και παράνομη η νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει ότι η ΔΕΗ θα διακόπτει την παροχή του ρεύματος σε περίπτωση κατά την οποία ο καταναλωτής δεν πληρώσει το ειδικό τέλος ακινήτων που περιλαμβάνεται στον λογαριασμό του ρεύματος.

Πάντως, το δικαστήριο επιφυλάχθηκε σε περίπτωση που το «χαράτσι» από έκτακτό που είναι σήμερα μεταβληθεί με νομοθετική ρύθμιση, σε πάγιο να κρίνει και πάλι την συνταγματικότητα ή μη της επιβολής του. Και αυτό εφόσον βέβαια προσβληθεί και πάλι η νέα νομοθετική ρύθμιση στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο.

Στο ΣτΕ προσέφυγαν τον περασμένο Νοέμβριο οι Δικηγορικοί Σύλλογοι Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Καλαμάτας, Βόλου, Ηρακλείου, Σύρου και Καβάλας, η ΑΔΕΔΥ ο Δήμος Πυλαίας - Χορτιάτη, η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Πελοποννήσου, το Επιμελητήριο Καβάλας, το Σωματείο «Έλληνες Φορολογούμενοι», ιδιοκτήτες ακινήτων, κ.λπ. Όλοι στρέφονται κατά της από 10.10.2011 απόφασης του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών (εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση του Ν. 4021/2011) με την οποία καθορίζεται ο τρόπος και η διαδικασία είσπραξης του έκτακτου ειδικού τέλους και ζητούν να ακυρωθεί.

Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν, μεταξύ των άλλων, ότι το έκτακτο ειδικό τέλος ακινήτων δεν είναι ειδικό τέλος, αλλά επιβολή νέου φόρου κάτι που είναι αντίθετο σε πλειάδα συνταγματικών διατάξεων (αντίθετη στα άρθρα 1, 2, 4, 5, 20, 26, 48, 78 και 101 του Συντάγματος) και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που προστατεύει την ιδιοκτησία.

ΣΧΟΛΙΟΝ: ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑΡΚΟΜΑΝΗ !

ΠΑΤΡΙΩΤΗ, ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ" ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΩΝ ΤΑΧΑ ΣΥΜΠΟΝΕΤΙΚΩΝ ΜΚΟ ΠΟΥ ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΝΑΡΚΟΜΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΡΙΧΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΘΡΑ ΤΟΥ ΟΚΑΝΑ ΚΑΙ ΤΩΝ "ΚΕΝΤΡΩΝ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ" (ΜΗΧΑΝΕΣ ΠΟΥ ΤΡΩΝΕ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑΚΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ)! ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΚΑΛΑ, ΟΤΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑΡΚΟΜΑΝΗ !

ΔΙΑΒΑΣΕΤΗΝ ΕΙΔΗΣΙ: ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!! «Εμείς πιάνουμε τους εμπόρους ναρκωτικών και εσείς τους αποφυλακίζετε;»

ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΜΕ ΑΛΛΕΣ ΧΙΛΙΕΣ-ΔΥΟ ΙΣΧΥΡΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΕ ΜΕΤΑ ΛΟΓΟΥ ΓΝΩΣΕΩΣ: ΝΑΙ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑΡΚΟΜΑΝΗ !

-----------------

ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ:

ΗΜΟΥΝ, 11 Η ΩΡΑ ΤΟ ΠΡΩΪ, ΣΤΟ ΚΟΥΡΕΙΟ ΤΗΣ ΣΤΟΑΣ ΤΗΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΖΑΜΑΡΙΑ ΒΛΕΠΑΜΕ ΕΝΑΝ ΝΕΓΡΟ, ΑΠ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΖΟΥΝ ΤΗΝ ΣΤΟΑ, ΝΑ ΠΩΛΗ ΗΡΩΪΝΗ ΣΕ ΔΥΟ ΝΑΡΚΟΜΑΝΕΙΣ! ΚΑΛΑ, ΕΔΩ, ΜΕΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ, ΕΙΠΑ! 

Ο ΚΟΥΡΕΑΣ ΜΟΥ ΑΠΗΝΤΗΣΕ, "ΤΗΝ ΗΡΩΪΝΗ ΤΗΝ ΠΩΛΟΥΝ ΟΙ ΜΑΥΡΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΛΑΚΟΥΤΣΑ ΚΕΦΑΛΙΑ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΝ ΤΟ ΟΤΙ ΕΚΠΟΡΝΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΟΥΣ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΟΥΣ"! 

"ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΑΖΕΥΤΗΚΑΝ ΕΔΩ ?" 

"ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΗΡΩΪΝΗ ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΚΙ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΠΑΤΑΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ --ΕΙΠΕ Ο ΚΟΥΡΕΑΣ"! 

"ΔΗΛΑΔΗ, ΕΙΠΑ, ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΗΝ ΗΡΩΪΝΗ ΤΗΝ ΠΩΛΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ"!

"ΟΧΙ, ΕΙΠΕ Ο ΚΟΥΡΕΑΣ, ΑΝ ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΑΝ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑΡΘΟΥΝ, ΘΑ ΕΡΧΟΝΤΟΥΣΑΝ" ! ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ, "ΑΚΟΥΣΤΕ, ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ, ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ, ΠΕΡΙΓΡΑΨΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΕΔΩ ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΕ 200 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΕΙΛΑΜΕ ΠΑΝΤΟΥ, ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ, ΑΠΟ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΔΙΩΞΗΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ ΕΩΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟ (ΤΟΤΕ ΗΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟΣ Η κ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ)! ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΑΠΗΝΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΑΝ, ΟΜΩΣ ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΕΔΩ, ΟΥΤΕ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΦΑΝΗΚΕ, ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΕ!"

--------------------------------------

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!! «Εμείς πιάνουμε τους εμπόρους ναρκωτικών και εσείς τους αποφυλακίζετε;»

«Εμείς πιάνουμε τους εμπόρους ναρκωτικών και εσείς τους αποφυλακίζετε;»

Επιστολή-φωτιά από τον διοικητή της Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου Γ. Φραγκουλάνδη. Διαβάστε τι καταγγέλλει. Διετάχθη ΕΔΕ (αναμενόμενο ) για τη δημοσίευσή της…. Αναταραχή προκάλεσε η επιστολή που καταγγέλλει τις δικαστικές αρχές πως δυσκολεύουν το έργο της αστυνομίας.

«Εμείς πιάνουμε τους εμπόρους ναρκωτικών και εσείς τους αποφυλακίζετε;», είναι το καυτό ερώτημα στην δημόσια επιστολή του με αφορμή την αποφυλάκιση 17 ατόμων που κατηγορούνται για διακίνηση ηρωίνης στη περιοχή μας από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου, που είχαν προφυλακιστεί τον Φεβρουάριο 2011 μετά από έρευνες πέντε μηνών.

Μάλιστα, ο διοικητής της Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου δημοσίευσε την επιστολή χωρίς να λάβει την απαραίτητη άδεια και για αυτό ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας διέταξε σε βάρος του ένορκη διοικητική εξέταση.

Παράλληλα, δεν έγιναν και αποδεκτές οι αιτήσεις απόσπασης που είχαν ζητήσει ο διοικητής, οι αξιωματικοί και αστυνομικοί του τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου...

Μεταξύ άλλων, ο Γ. Φραγκουλάνδης στην επιστολή που προκάλεσε σάλο αναφέρει πως «λένε, ότι ο καλύτερος κριτής είναι η ίδια η κοινωνία. Συγκεκριμένα, η κοινωνία της Ρόδου, εδώ και πολλά χρόνια, κατήγγελλε, καθημερινά στις διωκτικές και δικαστικές αρχές, όλους τους ανωτέρω κατηγορουμένους, που αποφυλακίστηκαν, ως εμπόρους ναρκωτικών, που σκόρπιζαν το θάνατο. Για αυτό και το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2010 και περατώθηκε τον Φεβρουάριο του 2011, προκειμένου να τους συλλάβει και να τους παραπέμψει στη δικαιοσύνη, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ, ως προσωρινά κρατούμενοι. Τους συλλάβαμε, τους παραπέμψαμε, αλλά τελικά θα δικαστούν, ως προσωρινά ελεύθεροι».

«Η πολιτεία, αντί να θεσπίζει νόμους, που να διευκολύνουν, το έργο των διωκτικών αρχών, καταρτίζει νόμους-τροχοπέδη, στην καταπολέμηση του εγκλήματος. Συγκεκριμένα, ψηφίζει νόμους, για πρόωρες αποφυλακίσεις και για την ισχυρότερη προάσπιση, των ολοένα και περισσότερων δικαιωμάτων των κατηγορουμένων» αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Σίγουρα δεν είμαστε εμείς αυτοί, που θα υποδείξουμε στην δικαιοσύνη, πως θα επιτελέσει το έργο της, αλλά είμαστε μέρος της κοινωνίας και για αυτό όλοι κρίνουμε και κρινόμαστε», προσθέτει και τονίζει πως «οι Αστυνομικοί, σας θυμίζουμε ότι, δεν είμαστε «ρομποκοπ», δεν είμαστε αναλώσιμες μηχανές».

«Η πιο πικρή απογοήτευση που νιώθεις είναι όταν προσφέρεις καλό στην κοινωνία και σου την ανταποδίδουν με αδικία, αδιαφορία και αχαριστία», λέει παραφράζοντας τον Πλάτωνα.

Αναλυτικά το περιεχόμενο της επιστολής του:

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

1.— Εκ μέρους του υπογράφοντα και όλου του προσωπικού, του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου, σας παραθέτουμε τα ακόλουθα:

2.— Παραφράζοντας τον Πλάτωνα, «η πιο πικρή απογοήτευση που νιώθεις είναι όταν προσφέρεις καλό στην κοινωνία και σου την ανταποδίδουν με αδικία, αδιαφορία και αχαριστία».

3.— Με μεγάλη έκπληξη και απογοήτευση, λάβαμε γνώση, πριν λίγες ημέρες, της απόφασης του Συμβουλίου Πλημ/κων Ρόδου, που αποφυλάκισε, πριν δικαστούν ενώπιον του ακροατήριου, 17 άτομα, ημεδαπούς και αλλοδαπούς (υπηκόους Αλβανίας), οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί (Φεβρουάριος 2011) και κριθεί ως προσωρινά κρατούμενοι, για εγκληματική οργάνωση, που δραστηριοποιούνταν, κατ΄ επανάληψη και κατά συνήθεια, στην εμπορία ναρκωτικών ουσιών, κυρίως ΗΡΩΙΝΗΣ.

4.— Θυμίζουμε, για όσους ξέχασαν ή δεν ανάγνωσαν σωστά, ότι η συγκεκριμένη δικογραφία, που σχηματίστηκε, από το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου, αποτελούνταν, από περίπου, τέσσερις χιλιάδες (4.000) σελίδες, οι οποίες, περιέγραφαν ανάγλυφα, την εγκληματική δραστηριότητα ( εμπορία ηρωίνης ), των αποφυλακισθέντων, πλέον, κατηγορουμένων. Επιπλέον, στην δικογραφία, περιλαμβάνονται και 25 καταθέσεις άλλων κατηγορουμένων, που κατονομάζουν τους αποφυλακισθέντες, ως εμπόρους ναρκωτικών.

5.— Διαβάσαμε, στο σκεπτικό της απόφασης του Συμβουλίου Πλημ/κων Ρόδου, ότι οι ανωτέρω κατηγορούμενοι, αποφυλακίζονται, παρόλο την αντίθετη γνώμη-πρόταση, της κυρίας Αντεισαγγέλεως Πλημ/κων Ρόδου, διότι κρίθηκαν τοξικομανείς και διότι, δεν συντρέχουν εξαιρετικές περιπτώσεις, για να παραταθεί η προσωρινή κράτηση, πέραν του έτους.

6.— Αναρωτιόμαστε, ποιες ήταν εκείνες, οι εξαιρετικές περιπτώσεις, που συνέτρεχαν και παράτειναν, την προσωρινή κράτηση, έως και 18 μήνες, των κατηγορουμένων ( σε άλλη υπόθεση ναρκωτικών- περίπτωση Κάλυμνος-Κως), που καταδικάστηκαν, (15 από 39 κατηγορουμένους), σε ισόβια κάθειρξη, από το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου, το Μάιο του 2011. Όσο για το αν, οι κατηγορούμενοι είναι τοξικομανείς ή έμποροι ναρκωτικών, επιτρέψτε μας, αυτό να το γνωρίζουμε, καλύτερα από τον καθένα, εμείς που υπηρετούμε στο Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών και βιώνουμε καθημερινά το πρόβλημα, της εμπορίας ψυχοτρόπων ουσιών. Θυμίζουμε και πάλι ότι, εκτός από εμάς, στοιχειοθετούν, το αδίκημα της εμπορίας ναρκωτικών, που διέπρατταν οι ανωτέρω αποφυλακισθέντες κατηγορούμενοι και αυτές οι λιγοστές 4.000 σελίδες, δικογραφίας. Επιπλέον, σας γνωρίζουμε ότι η τοξικομανία ατόμου, δεν αποδεικνύεται με απλά έγγραφα του δημόσιου νοσοκομείου της Ρόδου ή του Ο.ΚΑ.ΝΑ., που όταν τα αναγινώσκουμε, μας θυμίζουν, γνωματεύσεις ιατρών, που περιγράφουν ένα απλό κρυολόγημα. Ο Νόμος 3459/2006, καθορίζει αυστηρές προϋποθέσεις, για την ύπαρξη τοξικομανίας, που οι Υπηρεσίες της Ρόδου, δεν τις πληρούν. Εκτός και αν γίνονται αναλύσεις αίματος και ούρων ή υπάρχουν ειδικοί ψυχιατρικοί πραγματογνώμονες, στη Ρόδο και δεν το γνωρίζουμε. Ή εκτός και αν υπάρχουν μόνο τοξικομανείς και μόνο έμποροι ναρκωτικών και έχει εκλείψει αυτό, το «σπάνιο φαινόμενο» του εμπόρου-χρήστη ναρκωτικών.

7.— Επιπρόσθετα, σας γνωρίζουμε ότι πριν από λίγους μήνες, για την ίδια ως άνω αναφερόμενη υπόθεση, αποφυλακίστηκαν, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημ/κων Ρόδου, άλλοι δυο κατηγορούμενοι. Στο σκεπτικό της τότε απόφασης του Συμβουλίου, για τον ένα εκ των κατηγορουμένων, αναφερόταν ότι δεν υπάρχει, αμετάκλητη σε βάρος του καταδικαστική απόφαση, παραβλέποντας το ποινικό του μητρώο, που ανέφερε το αντίθετο ( ότι υπάρχει αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση).

8.— Λένε, ότι ο καλύτερος κριτής είναι η ίδια η κοινωνία. Συγκεκριμένα, η κοινωνία της Ρόδου, εδώ και πολλά χρόνια, κατήγγελλε, καθημερινά στις διωκτικές και δικαστικές αρχές, όλους τους ανωτέρω κατηγορουμένους, που αποφυλακιστήκαν, ως εμπόρους ναρκωτικών, που σκόρπιζαν το θάνατο. Για αυτό και το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2010 και περατώθηκε τον Φεβρουάριο του 2011, προκειμένου να τους συλλάβει και να τους παραπέμψει στη δικαιοσύνη, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ, ως προσωρινά κρατούμενοι. Τους συλλάβαμε, τους παραπέμψαμε, αλλά τελικά θα δικαστούν, ως προσωρινά ελεύθεροι.

9.— Σίγουρα δεν είμαστε εμείς αυτοί, που θα υποδείξουμε στην δικαιοσύνη, πως θα επιτελέσει το έργο της, αλλά είμαστε μέρος της κοινωνίας και για αυτό όλοι κρίνουμε και κρινόμαστε.

10.— Η πρόληψη και η καταπολέμηση, του προβλήματος των ναρκωτικών, που μαστίζει έντονα, την κοινωνία της Ρόδου, δεν είναι μόνο ευθύνη της Δίωξης Ναρκωτικών και της Αστυνομίας γενικότερα. Είναι ευθύνη ΟΛΩΝ ΜΑΣ και κυρίως αυτών που έχουν και ασκούν εξουσία. Είναι ευθύνη, του ιερέα, του εκπαιδευτικού, του δημάρχου, του νομάρχη, των πολιτικών-βουλευτών, των δικηγόρων, των γονέων, των δικαστικών λειτουργών και του καθενός πολίτη. Μάλιστα, ειδικά στον τομέα πρόληψης, η Αστυνομία φέρει την μικρότερη ευθύνη, αφού έχει εκπαιδευτεί και εξειδικευτεί, από την ίδια την πολιτεία, κυρίως στην καταστολή, του συγκεκριμένου αδικήματος.

11.— Οι Αστυνομικοί, σας θυμίζουμε ότι, δεν είμαστε «ρομποκοπ», δεν είμαστε αναλώσιμες μηχανές. Είμαστε και εμείς άνθρωποι, με συναισθήματα, με συγκεκριμένα όρια ψυχικής και σωματικής αντοχής. Βρισκόμαστε, καθημερινά στην πρώτη γραμμή, για την καταπολέμηση του εγκλήματος, με κίνδυνο της ίδιας μας, της ζωής. Το έγκλημα, γίνεται ολοένα και πιο σύγχρονο, περίπλοκο και επικίνδυνο. Και η πολιτεία, αντί να θεσπίζει νόμους, που να διευκολύνουν, το έργο των διωκτικών αρχών, καταρτίζει νόμους-τροχοπέδη, στην καταπολέμηση του εγκλήματος. Συγκεκριμένα, ψηφίζει νόμους, για πρόωρες αποφυλακίσεις και για την ισχυρότερη προάσπιση, των ολοένα και περισσότερων δικαιωμάτων των κατηγορουμένων.

12.— Το τελευταίο χρονικό διάστημα, στη Ρόδο, είχαμε τέσσερις θανάτους, από ναρκωτικά. Ευχόμαστε βέβαια και ελπίζουμε, να μην υπάρξουν άλλοι, αλλά αν υπάρξουν, υπόλογοι δεν θα είναι μόνο οι τοξικομανείς-έμποροι. Θα είναι και οι έχοντες και κατέχοντες την εξουσία, να αποφασίζουν.

Υ.Γ. 1: Παρακαλούνται όσοι πολίτες, θέλουν, από τώρα και στο εξής, να προβαίνουν, σε καταγγελίες, για θέματα ναρκωτικών, που εμπλέκονται οι ανωτέρω αποφυλακισθέντες κατηγορούμενοι, να απευθύνονται αποκλειστικά, σε αυτούς που τους αποφυλάκισαν.

 

Υ.Γ. 2: Όσοι, από τους ανωτέρω, αποφυλακισθέντες ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΕΙΣ κατηγορουμένους, επιθυμούν συμπαράσταση και συμβουλές, προκειμένου να αποθεραπευτούν, μπορούν να προσέλθουν στο Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου, για άμεσα αποτελέσματα.

 

Ρόδος, 25 Φεβρουαρίου 2012

Ο Διοικητής του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου

ΦΡΑΓΚΟΥΛΑΝΔΗΣ Γεώργιος

Αστυνόμος Β΄

Το πείραμα του Wörgl (1932-1933) – Μια ιστορία σαν παραμύθι

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Το πείραμα του Wörgl (1932-1933) – Μια ιστορία σαν παραμύθι

Από: ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ

Μια μεγάλη απόφαση

Το Wörgl (Βεργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932. Ήδη η Ευρώπη είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergüggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους. Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια, ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους. Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής, είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια των πλουσίων επενδυτών του σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους προδώσει.

Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση.

Ο Δήμαρχος όμως είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη» του οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία του χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία. Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά. Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν, όσο περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία.

Ο Δήμαρχος βάζοντας σε εφαρμογή την παραπάνω θεωρία, ξεκίνησε το πρόγραμμα των Δημοτικών του έργων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς εργαζόμενους και εργολάβους, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η πληρωμή τους θα γινόταν με σελίνια (το νόμισμα της Αυστρίας) όχι εκτυπωμένα από την Εθνική Τράπεζα της, αλλά από τον Δήμο του Wörgl. Όντως εκτυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 σελίνια ως "Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας", κάτι σαν ένα δωρεάν χρήμα, διότι δεν είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, απλά αναγνώριζαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα. Κόπηκαν χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας στα 1, 5 και 10 σελίνια.

Τα χρήματα του Wörgl

Στις 31 Ιουλίου 1932 δόθηκαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, και η αξία των υλικών που αναλώθηκαν τον πρώτο μήνα στα δημοτικά έργα. Οι άνθρωποι που πήραν αυτά τα νέα σελίνια, μπορούσαν να πληρώσουν τους δημοτικούς τους φόρους, αλλά και να αγοράσουν ψωμί. Ο αρτοποιός παίρνοντας αυτά τα σελίνια μπορούσε να αγοράζει αλεύρι από τον μυλωνά. Ο μυλωνάς αγόραζε σιτάρι από τον γεωργό. Ο γεωργός αγόραζε εργαλεία από τον σιδερά. Ο σιδεράς αγόραζε παπούτσια από τον τσαγκάρη. Ο τσαγκάρης πλήρωνε τον δάσκαλο που έκανε μάθημα στα παιδιά του. Ο δάσκαλος αγόραζε ψωμί στον αρτοποιό. Και ο κύκλος κυκλοφορίας του χρήματος επαναλαμβανότανε συνεχώς και καθημερινά, σε τέτοιο σημείο ώστε ήδη την τρίτη μέρα, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της πόλης να είναι παραπάνω από 10πλάσιος από τα 1.800 σελίνια που δόθηκαν στη κυκλοφορία σε σημείο το να υποπτεύονται κάποιοι ότι κάποια σελίνια είχαν πλαστογραφηθεί. Ο Δήμαρχος όμως είχε εφαρμόσει μία πρόσθετη μέθοδο για να κάνει το χρήμα να αλλάζει συνεχώς χέρια με μεγάλη ταχύτητα:

Τα χρήματα του Wörgl έχαναν το 1% της ονομαστικής τους αξίας κάθε μήνα. Για να αποφευχθεί αυτή η υποτίμηση ο ιδιοκτήτης του γραμματίου το δαπανούσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ειδάλλως, την πρώτη μέρα του επόμενου μήνα, έπρεπε να αγοράσει ένα κουπόνι σαν γραμματόσημο, με αξία το 1% της ονομαστικής αξίας και να το κολλήσει στο χαρτονόμισμα. Υπήρχε δηλαδή μία λειτουργία αντίθετη από τον τοκισμό, που επέτρεπε στο χρήμα να κυκλοφορεί συνεχώς.

Ο Δήμαρχος φυσικά δεν μπορούσε να προσλάβει όλους τους ανέργους της πόλης για τα δημοτικά έργα. Με την αύξηση του κύκλου εργασιών της πόλης όμως, ο αρτοποιός για παράδειγμα δεν προλάβαινε μόνος του να βγάζει τα ψωμιά που του ζητούσαν, υποχρεώθηκε λοιπόν να προσλάβει έναν βοηθό, τον οποίον πλήρωνε με τα σελίνια του Δήμου. Το ίδιο κάνανε και οι υπόλοιποι επαγγελματίες. Οι βοηθοί που προσλήφθηκαν όμως διευρύνανε την αγοραστική δύναμη της πόλης και έτσι οι επαγγελματίες είχαν να αντιμετωπίσουν μία περαιτέρω αύξηση της ζήτησης, σε σημείο που κανένας κάτοικος της πόλης να είναι άνεργος, αλλά αντίθετα να υπάρχουν παντού αγγελίες ζήτησης προσωπικού. Έτσι το σύστημα αρχίζει να αποκτάει μία δυναμική μορφή, και οι άνεργοι από τα γύρω χωριά έρχονται για να δουλέψουν στο Wörgl, επίσης οι παραγωγοί από τα γύρω χωριά που είχαν τα προϊόντα τους απούλητα (διότι μέχρι τώρα κανείς δεν είχε χρήματα για να τα αγοράσει) επιτέλους βρήκαν αγοραστές στο Wörgl, αλλά με τους νέους επισκέπτες διευρύνεται ακόμα περαιτέρω η αγοραστική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται και η παραγωγική δραστηριότητα. Οι ξένοι εργάτες παίρνοντας τα σελίνια του Wörgl, δυνάμωναν και τις δικές τους τοπικές οικονομίες, επεκτείνοντας την ανάπτυξη στα γύρω χωριά, αλλά το ίδιο το Wörgl έβγαινε αλώβητο, από αυτή την έξοδο του χρήματος. Ο Δήμαρχος είχε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα: Ήταν αυτός που εκτύπωνε το χρήμα. Δεν ήταν ένας ιδιώτης τραπεζίτης με σκοτεινά συμφέροντα κυριαρχίας από πίσω του, αλλά ένας άνθρωπος στην υπηρεσία των πολιτών.

Η πίσω όψη κάθε γραμματίου περιείχε αυτολεξεί την ακόλουθη συγκινητική δήλωση, κάποια λόγια που φαίνονται σαν να γράφτηκαν σήμερα, και όμως γράφτηκαν το 1932:

«Προς όλους τους ενδιαφερόμενους: Ο αργός ρυθμός που κυκλοφορεί το χρήμα έχει προκαλέσει μια πρωτοφανή ύφεση του εμπορίου και βύθισε εκατομμύρια ανθρώπους σε απόλυτη εξαθλίωση. Από οικονομικής απόψεως, η καταστροφή του κόσμου άρχισε! -Είναι καιρός, με αποφασιστική και έξυπνη δράση, να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε την πτωτική βουτιά του εμπορίου και έτσι να σωθεί η ανθρωπότητα από αδελφοκτόνους πολέμους, χάος και διάλυση. Οι άνθρωποι ζουν μέσα από την ανταλλαγή υπηρεσιών τους. Η υποτονική κυκλοφορία έχει σταματήσει σε μεγάλο βαθμό αυτή την ανταλλαγή και έτσι ρίχνονται εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν να εργαστούν εκτός εργασίας -Πρέπει, συνεπώς, να αναβιώσουμε αυτή την ανταλλαγή υπηρεσιών και έτσι οι άνεργοι να επιστρέψουν στην παραγωγική τάξη. Αυτός είναι ο στόχος του πιστοποιητικού εργασίας που εκδίδεται από την αγορά της πόλης του Wörgl: Να μειώσει τα βάσανα και το φόβο, να προσφέρει δουλειά και ψωμί».

Η επιτυχία του Wörgl

Σε περίοδο 13 μηνών, ο Δήμαρχος εκτέλεσε όλα τα έργα που είχε σχεδιάσει: Ύδρευση, δρόμοι, φωτισμός. Επίσης κατασκευάστηκαν νέα δημόσια κτίρια, ένας ταμιευτήρας νερού, μία πίστα για σκι, και μια γέφυρα. Επίσης έγιναν αναδασώσεις, γιατί αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι του τότε, που ζούσαν πιο κοντά στη Φύση, το μελλοντικό κέρδος από την ύπαρξη των Δασών.

Σε έξι γειτονικά χωριά επεκτάθηκε το σύστημα με επιτυχία. Ο Γάλλος πρωθυπουργός, Eduard Dalladier, έκανε μια ειδική επίσκεψη για να δει το "θαύμα του Wörgl". Τον Ιανουάριο του 1933, το νέο οικονομικό σύστημα επεκτείνεται στη γειτονική πόλη της Kirchbühl, και τον Ιούνιο του 1933, ο Δήμαρχος του Wörgl συναντήθηκε με εκπροσώπους από 170 διαφορετικές πόλεις της Αυστρίας που ενδιαφέρονταν για την γενικευμένη εφαρμογή του συστήματος και στις πόλεις τους.

ΦΩΤΟ: Το Wörgl σήμερα

Η παρακάτω έκθεση συντάχθηκε από τον Claude Bourdet, έναν αυτόπτη μάρτυρα Καθηγητή του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης:

«Επισκέφθηκα το Wörgl τον Αύγουστο του 1933, ακριβώς ένα χρόνο μετά την έναρξη του πειράματος. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα αποτελέσματα φτάνουν το θαύμα. Οι δρόμοι, περιβόητοι για την άθλια κατάσταση τους, συναγωνίζονται τώρα την ιταλική Autostrade (Ιταλική Εθνική Οδό). Το Συγκρότημα των Δημαρχιακών γραφείων έχει ανακαινιστεί όμορφα ως ένα γοητευτικό σαλέ με ανθισμένες γλαδιόλες. Μια νέα τσιμεντένια γέφυρα φέρει περήφανα την πλάκα: "Χτισμένο με δωρεάν χρήματα το έτος 1933". Παντού βλέπει κανείς νέους φανοστάτες στους δρόμους, καθώς και ένα δρόμο με το όνομά του Silvio Gesell. Οι εργαζόμενοι στα πολλά εργοτάξια είναι όλοι ένθερμοι υποστηρικτές του συστήματος του δωρεάν χρήματος. Στα καταστήματα τα γραμμάτια είναι αποδεκτά παντού, παράλληλα με τα επίσημα χρήματα. Οι τιμές δεν έχουν αυξηθεί. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το σύστημα που πειραματίστηκε στο Wörgl εμποδίζει την φορολογική ισότητα, γιατί ενεργεί σαν μία μορφή εκμετάλλευσης του φορολογουμένου. Φαίνεται να υπάρχει ένα μικρό λάθος σε αυτό τον τρόπο σκέψης. Ποτέ στο παρελθόν δεν είδε κανείς τους φορολογούμενους να μη διαμαρτύρονται έντονα κατά την αφαίρεση των χρημάτων τους. Στο Wörgl κανείς δεν διαμαρτύρονταν. Αντίθετα, οι φόροι (σε μορφή γραμματίων) καταβάλλονται εκ των προτέρων στον Δήμο. Οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με το πείραμα και διαμαρτύρονται στην Εθνική τους Τράπεζα η οποία αντιτίθεται στην έκδοση των νέων αυτών χαρτονομισμάτων (των τοπικών γραμματίων). Είναι αδύνατο να αποδώσει κανείς τη γενική βελτίωση του Wörgl μόνο στη «νέα μορφή των φόρων». Δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει με το Δήμαρχο ότι το νέο νόμισμα εκτελεί τη λειτουργία του πολύ καλύτερα από το παλιό. Αφήνω στους ειδικούς για να διαπιστωθεί αν υπάρχει πληθωρισμός, παρά την κατά 100% κάλυψη των βασικών καταναλωτικών αγαθών. Παρεμπιπτόντως, αυξήσεις των τιμών, το πρώτο σημάδι του πληθωρισμού, δεν εμφανίζονται. Όσον αφορά την οικονομία, μπορούμε να πούμε ότι το νέο νόμισμα ευνοεί την εξοικονόμηση κατά κυριολεξία και όχι την αποθησαύριση του χρήματος. Δεδομένου ότι τα χρήματα χάνουν την αξία τους κρατώντας τα σπίτι, μπορεί κανείς να αποφύγει την υποτίμηση αυτή επενδύοντάς τα σε μία τράπεζα καταθέσεων. Το Wörgl έχει γίνει ένα είδος προσκυνήματος για τους μακρο-οικονομολόγους από διάφορες χώρες. Ο καθένας μπορεί να τους αναγνωρίσει αμέσως, από τις εκφράσεις τους, κατά τη συζήτηση τους στους όμορφους δρόμους του Wörgl, ή ενώ κάθονται στα τραπέζια των εστιατορίων. Ο πληθυσμός του Wörgl με χαρά, περήφανος για τη φήμη τους, τους καλωσορίζει θερμά.»

Το τέλος

Η Κεντρική Τράπεζα της Αυστρίας πανικοβλήθηκε, στο ενδεχόμενο το πείραμα του Wörgl να επεκταθεί σε όλη την Αυστρία και αποφάσισε να διεκδικήσει τα μονοπωλιακά δικαιώματα της, απαγορεύοντας δωρεάν νομίσματα. Η υπόθεση έφτασε ενώπιον του Αυστριακού Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο επικύρωσε το μονοπωλιακό δικαίωμα της Κεντρικής Τράπεζας για την έκδοση νομίσματος. Και έγινε ποινικό αδίκημα η έκδοση "νομίσματος έκτακτης ανάγκης". Το Wörgl γρήγορα επανήλθε στην ανεργία του 30%. Κοινωνική αναταραχή εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Αυστρία, διότι οι απλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνανε γιατί η Κυβέρνησή τους και η Δικαιοσύνη, που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών, δεν τους αφήνει να εξασκούν τη δοκιμασμένη λύση που βρήκανε στην αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά τους επιβάλει τα δικά της μέτρα που αποδεδειγμένα όπως και πριν τους ξαναβύθισε στη φτώχεια και την ανέχεια.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

“White Guilt”. Η θεωρία που λέει ότι πρέπει να νιώθεις πάντα ‘ενοχές’ που ανήκεις στην λευκή φυλή

“White Guilt”. Η θεωρία που λέει ότι πρέπει να νιώθεις πάντα ‘ενοχές’ που ανήκεις στην λευκή φυλή

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Σε καιρούς αβάσταχτης οικονομικής κρίσης και υποβάθμισης της ζωής από την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, η κρατική ΝΕΤ, την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012, στην εκπομπή των Κώστα Αρβανίτη και Μαριλένας Κατσίμη, θεώρησε ότι έπρεπε να παρουσιάσει τον σκηνοθέτη Πέτρο Σεβαστίκογλου και τον πρόεδρο την Νιγηριανής Κοινότητος, προκειμένου να μας διαφημίσουν την νέα φιλο-μεταναστευτική / ανθελληνική ταινία «Ελκυστική Ψευδαίσθηση» (Attractive Illusion, 2012).

Δείτε στο παρακάτω βίντεο τον Σεβαστίκογλου να μας λέει ότι είμαστε υποχρεωμένοι να περιθάλπουμε τους Αφρικανούς που έρχονται στην Ελλάδα, διότι ανήκουμε στην Λευκή Φυλή η οποία ευθύνεται για όλα τα κακά στην Αφρική..

Ο όρος “White Guilt” (“Λευκή Ενοχή”) αναφέρεται στην έννοια της ατομικής ή συλλογικής ενοχής που νιώθουν (ή πρέπει να νιώθουν) όσοι ανήκουν στην λευκή φυλή για την ρατσιστική συμπεριφορά τους στο παρελθόν απέναντι σε άλλους λαούς και κυρίως στους έγχρωμους.

Είναι η πεποίθηση, συχνά στο υποσυνείδητο, μεταξύ των λευκών «προοδευτικών» ότι το να είσαι λευκός είναι, από μόνο του, ένα μεγάλο βάρος έναντι του υπόλοιπου κόσμου, για το οποίο καλά θα κάνεις να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου ζητώντας συνεχώς εξιλέωση. Έτσι θα πρέπει συνεχώς ο λευκός να αποδεικνύει ότι είναι «μετανιωμένος», αγκαλιάζοντας τους πολιτισμούς και τις φιλοσοφίες των διαφόρων άλλων εθνικών ομάδων, (πολυπολιτισμικότητα) και την ίδια ώρα να υποτιμά τις δικές του ρίζες και να αδιαφορεί ή να ντρέπεται για την ιστορία του.

Ο George F. Will, ένας συντηρητικός Αμερικανός πολιτικός αρθρογράφος, δίνει τον ορισμό της «λευκής ενοχής», ως εξής:

«Η Λευκή ενοχή είναι μια μορφή αυτο-συγχαρητηρίων, όπου οι λευκοί προωθούν «παρηγορητικές πολιτικές» προς τους ανθρώπους του χρώματος, για να τους επιδείξουν την αθωότητά τους στο ρατσισμό».

Πολλοί έχουν υποστηρίξει ότι η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα βασίστηκε στη δύναμη του White Guilt. Ο Ρεπουμπλικάνος Joe Walsh (R-IL) είπε ότι ο μόνος λόγος που ο Μπαράκ Ομπάμα εξελέγη πρόεδρος είναι γιατί είχε «καλή άρθρωση» και ήταν «μαύρος».

"Γιατί εξελέγη; Για αυτό που ήταν. Ήταν μαύρος. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο ρατσιστικό από αυτό, "είπε ο Walsh σε μια συνέντευξη. "Αν ήταν ένας δυναμικός, λευκός, γερουσιαστής δεν θα είχε μπει στο παιχνίδι τόσο γρήγορα. Αυτό είναι που τον έκανε διαφορετικό. "

Ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής από το Ιλινόις πρόσθεσε ότι οι δημοσιογράφοι «ήταν ερωτευμένοι μαζί του, επειδή πάτησε το μαγικό κουμπί. Ένας μαύρος που ήταν ευκρινής, φιλελεύθερος, όλη η λευκή ενοχή μπροστά σας".

Ο Γουόλς μίλησε για τον παράγοντα «λευκή ενοχή» και την Αφρο-Αμερικάνικη εθνικότητα του Ομπάμα που είναι και οι λόγοι που τα μέσα ενημέρωσης θα συνεχίσουν να τον "προστατεύουν" και στις εκλογές του 2012.

Γεμάτα από μηνύματα White Guild είναι πολλές κινηματογραφικές ταινίες του Χόλυγγουντ. Τελευταία περίπτωση το ‘Avatar’, που για πολλούς ήταν η εξωγήινη έκδοση του ‘Χορεύοντας με τους Λύκους’, επειδή ένας λευκός πηγαίνει με τους «καλούς» ιθαγενείς και γίνεται μεγάλος ηγέτης τους. Παρόμοιο θέμα είχε και η ταινία ‘The Last Samurai’, όπου εκεί υπήρχαν και «κακοί» μη λευκοί (Ιάπωνες), μόνο που έμοιαζαν να έχουν «μολυνθεί» από την λευκή κουλτούρα.

Μια άλλη ταινία είναι το ‘District 9’, όπου ο λευκός ήρωας μας, ο Wikus, είναι υπεύθυνος για τον εντοπισμό των “prawns” των άσχημων εξωγήινων που προσγειώθηκαν στο Γιοχάνεσμπουργκ χρόνια πριν, και οι οποίοι τώρα έχουν μεταφερθεί σε ένα "καλύτερο" στρατόπεδο προσφύγων. Κάτι γίνεται όμως και μετατρέπεται και αυτός σε εξωγήινο. Εδώ είναι ο λευκός μας πολιτισμός και ο "άλλος" που είναι ο ξένος μας.

Στο άρθρο του ‘White Pride and White Guilt’ (‘Λευκή Υπερηφάνεια και Λευκή Ενοχή’) ο Michael J. Polignano γράφει:

Σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στα περισσότερα λευκά δυτικά έθνη του κόσμου, μόλις ένα λευκό παιδί μεγαλώσει αρκετά για να κατανοήσει τη γλώσσα, θα πρέπει να μάθει ότι θα πρέπει να αισθάνεται ενοχές για τα εγκλήματα των προγόνων του. Ενοχή για την εύρεση, κατάκτηση, υποδούλωση και εξόντωση των μη-λευκών σε όλο τον κόσμο ... Ενοχή, όχι για τα εγκλήματά του, αλλά για τα εγκλήματα των άλλων ανθρώπων της ίδιας φυλής. (Έτσι π.χ. η κυρά Καλλιόπη στον Κολωνό πρέπει να νιώθει «ενοχές» που ανήκει στην λευκή φυλή – έτσι γενικά – και να μην διαμαρτύρεται για την γκετοποίηση της γειτονιάς της και την παρανομία των μαύρων αλλοδαπών. Σε αντίθετη περίπτωση, θα είναι «ρατσίστρια»...)

Αλλά λένε επίσης στο λευκό παιδί από μικρό, ότι δεν πρέπει να αισθάνεται υπερήφανο για τα καταπληκτικά επιτεύγματα της φυλής του. Καμία υπερηφάνια για τον Παρθενώνα, καμία υπερηφάνεια για τις τέχνες και τον πολιτισμό, καμία υπερηφάνεια για την συμβολή των Λευκών στην επιστήμη και τη τεχνολογία και την ιατρικής, καμία υπερηφάνεια για τις δόξες της ευρωπαϊκής ζωγραφικής και γλυπτικής και της μουσικής, καμία υπερηφάνεια για τον Πλάτωνα και τον Σαίξπηρ και τον Ντοστογιέφσκι, καμία υπερηφάνεια για την εξερεύνηση του πλανήτη και την κατάκτηση του διαστήματος. Υπερηφάνεια, όχι για τα δικά του επιτεύγματα, αλλά για τα επιτεύγματα των άλλων ανθρώπων της ίδιας φυλής.

Αλλά αν είναι λογικό να αισθάνεται Λευκή Ενοχή, τότε είναι λογικό να αισθάνεται Λευκή Υπερηφάνεια.

Στο βιβλίο του «Η Τυραννία της Μεταμέλειας: Δοκίμιο για το Δυτικό Μαζοχισμό», ο Γάλλος συγγραφέας Pascal Bruckner, γνωστός για το μυθιστόρημα «Τα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα», λέει ότι οι Δυτικοί είναι αιχμάλωτοι της λευκής ενοχής, εις βάρος του κόσμου. Στο βρετανικό περιοδικό Prospect συνοψίζει το επιχείρημα αυτής της αντι-μαρξιστική διανοητική, λευκής ενοχή ως «μια κατάσταση που μας επιβλήθηκε από τους αρχιερείς της αριστεράς» που έχουν γίνει οι «κληρονόμοι της χριστιανικής παράδοσης του προπατορικού αμαρτήματος»:
Η Ενοχή μας, λέει ο Μπρούκνερ, είναι στην πραγματικότητα ένας τρόπος για εμάς να διατηρήσουμε την υπεροχή μας στον μη-λευκό κόσμο, είναι ο μαζοχισμός μας, μια μορφή σαδισμού. Άλλωστε, αν όλα οφείλονται στα σφάλματα της Δύσης, τότε η δύναμη να αλλάξει ο κόσμος πέφτει στα χέρια των Δυτικών. ... Μια τέτοια ενοχή δικαιολογεί τη βαρβαρότητα δικτατόρων από τον Μάο ως τον Μουγκάμπε, οι οποίοι θεωρούνται ανεύθυνα παιδιά και τα εγκλήματά τους το αποτέλεσμα της αποικιοκρατίας, του ρατσισμού ή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Σχετικά με την δουλεία γράφει στο βιβλίο του ο Μπρούκνερ: «Δεν είναι εκπληκτικό το ότι τα πρώτα έθνη που κατάργησαν τη δουλεία, αφού πρώτα επωφελήθηκαν τρομερά από αυτήν, να είναι και τα μόνα προς τα οποία απευθύνονται κατηγορίες και αιτήματα για επανόρθωση; Με άλλα λόγια, το έγκλημα καταλογίζεται μονάχα σε εκείνον που έχει μεταμεληθεί - στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ που άλλωστε έχασαν ένα εκατομμύριο από τους γιους τους στον Εμφύλιο για αυτή την υπόθεση (σχ. ΚΟ: δεν ήταν αυτή βέβαια, η αιτία του «εμφυλίου πολέμου», όπως έχουμε γράψει αλλού) - και που έχει χαρακτηρίσει την αγοραπωλησία ανθρώπων ως βαρβαρότητα. Ο νόμος Τωμπιρά της 21ης Μαΐου 2002, που φροντίζει να μην ορίζει σαν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας παρά μονάχα το δυτικό δουλεμπόριο, συμβάλλει σε αυτήν τη μερική ανάγνωση του φαινομένου. Γιατί κατακρίνεται η Δύση και μονάχα αυτή όταν ο ανατολικός και αφρικανικός κόσμος, που ποτέ δεν μεταμελήθηκε γι’ αυτό, είναι απαλλαγμένος από κάθε κατηγορία; Επειδή η Δύση είναι πλούσια και ευαίσθητη στα ηθικά επιχειρήματα: εν ονόματι αυτών των επιχειρημάτων, πρώτα η Αγγλία το 1807, κατόπιν η Δανία και η Γαλλία άκουσαν τους αγωνιστές κατά του δουλεμπορίου, που κατάγγελλαν την αναγωγή μιας κατηγορίας ανθρώπων στην τάξη των «έμψυχων εργαλείων» (Αριστοτέλης), των κινητών αγαθών, σαν ένα όνειδος. (Ας θυμηθούμε πως το πρώτο αραβο-μουσουλμανικό κράτος που κατάργησε τη δουλεία ήταν η Τυνησία το 1846, αλλά ο νόμος δεν εφαρμόστηκε παρά με την παρουσία των Γάλλων το 1881. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ακολούθησε αυτόν τον δρόμο κατά τα τέλη του 19ου αιώνα. Το δουλεμπόριο κηρύχτηκε παράνομο στην Υεμένη και τη Σαουδική Αραβία μόλις το 1962, και στη Μαυριτανία ακόμα αργότερα, το 1980). Το να πει κανείς σήμερα πως υπήρξαν τριών ειδών δουλεμπόρια - το ανατολικό που άρχισε ήδη από τον 12ο αιώνα (17 εκατομμύρια αιχμάλωτοι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις), το αφρικανικό όπου από τη μια υπήρχε η ντόπια δουλοκτησία και από την άλλη δίκτυα εξαγωγικού εμπορίου (14 εκατομμύρια άτομα) και το ατλαντικό όπου, μέσα σε συντομότερο χρονικό διάστημα, έγινε διακίνηση 11 εκατομμυρίων αντρών, γυναικών και παιδιών - αποτελεί ακόμα ταμπού. Όποιος ιστορικός το αποτολμά, κινδυνεύει να καταδικαστεί για ρεβιζιονισμό.

Η Δύση, και μόνον αυτή, ανέπτυξε την ιδέα της κατάργησης του δουλεμπορίου για να τη διαδώσει μετά στην Αφρική και την Ανατολή. Περιμένουμε να δούμε τον αραβο-μουσουλμανικό κόσμο να εκδηλώσει δημόσια τη μεταμέλειά του για τον ρόλο του στο «κυνήγι των ανθρώπων με μαύρο δέρμα» και να αναρωτηθεί για τον ίδιο του τον ρατσισμό (στα αραβικά η λέξη abid, σκλάβος, από τον 8ο αιώνα και μετά έγινε λίγο πολύ συνώνυμη του Μαύρος. Το 2000, ο πρόεδρος του Μπενίν (πρώην Δαχομέη) ζήτησε δημόσια συγγνώμη για τη συμμετοχή των δυτικοαφρικανών στο δουλεμπόριο. Γνωρίζουμε την αντιπαράθεση μεταξύ των πληθυσμών της Καραιβικής και της Αφρικής σχετικά με αυτό το θέμα, όπου οι πρώτοι υποψιάζονται πως οι δεύτεροι τους πούλησαν καθώς μαρτυρούν πολυάριθμες εκφράσεις που διατηρήθηκαν στη σημερινή τους γλώσσα. Ήταν λοιπόν απολύτως νόμιμο να καθιερωθεί μια μέρα μνήμης της δουλείας, αφού ολόκληρη η ανθρωπότητα κηλιδώθηκε από αυτή τη βδελυγμία. Αλλά αυτή η μέρα θα έπρεπε να είναι και μια μέρα ευφροσύνης αφού θυμίζει τη συλλογική έξοδο της ανθρωπότητας από ένα από τα φριχτότερα αμαρτήματά της».

Μια άλλη διάσταση στην θεωρία του “white guilt” δίνει ο υπέρμαχος του Εθνοκεντρισμού, Kevin MacDonald (που αρθρογραφεί στο Occidental Observer), όπου μιλώντας για το βιβλίο του ‘Cultural Insurrections, Psychology And White Ethnocentrism’ όπου εναλλάσσονται οι έννοιες “implicit whiteness” («σιωπηρή λευκότητα») και “white guilt”, λέει:¨

«Έχω αναφερθεί στο πώς οι Εβραίοι στα πανεπιστήμια και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν την τάση της κατασκευής πολιτισμού. Εδώ βρίσκονται τα θεμελιώδη ζητήματα γύρω από τον λευκό εθνοκεντρισμό και συγκεκριμένα, την «σιωπηρή λευκότητα» και την «λευκό ενοχή».

Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ήταν τα εβραϊκά πνευματικά κινήματα του 20ου αιώνα που επέφεραν μια σημαντική μείωση στην πολιτιστική επιρροή των λευκών Αμερικανών. Αυτές οι εβραϊκές κινήσεις πότισαν την αμερικανική ζωή με μια κουλτούρα κριτικής που επιτίθεται στον δυτικό πολιτισμό ως κάτι ανεπαρκές, κάτι ύποπτο, κάτι γεμάτο με ηθικό ξεπεσμό.

Οι ηγέτες αυτών των κινημάτων, όπως ο Franz Boas στον τομέα της ανθρωπολογίας και ο Σίγκμουντ Φρόιντ στο χώρο της ψυχανάλυσης, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως Εβραίοι, έχουν υποβάλει τον λευκό χριστιανικό πολιτισμό σε μια ριζική κριτική, ενώ την ίδια στιγμή έχουν εξιουδαϊσει αυτόν τον πολιτισμό καλλιεργώντας ακόμα και το φόβο, του να προσδιοριστείς λευκός.

Η «πολιτική ορθότητα», η οποία καθορίζει τώρα την αθωότητα ή την ενοχή, έχει επηρεάσει τη συλλογική συνείδηση ​​της Αμερικής και η συζήτηση των θεμάτων που σχετίζονται με την λευκή ταυτότητα έχει διαμορφωθεί και ελέγχεται από αυτά τα δύο εβραϊκά κυρίαρχα κέντρα εξουσίας, τα πανεπιστήμια και τα μέσα ενημέρωσης».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Η κυβέρνηση επιτίθεται στις … πατάτες και αποκαθιστά την τιμή των σούπερ μάρκετ

  ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΠΑΤΑΧΘΗ Η ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ, Ο ΑΓΟΡΑΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΕΒΑΛΕ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΩΜΕ Η ΤΡΙΣΚΑΤΑΡΑΤΗ Ε.Ε. !!!!

Η κυβέρνηση επιτίθεται στις … πατάτες και αποκαθιστά την τιμή των σούπερ μάρκετ

Από ANTINEWS στις 02/03/2012

Προβληματικές θεωρεί το Υπουργείο Ανάπτυξης τις πατάτες που πούλησαν οι παραγωγοί από το Νευροκόπι, καταργώντας τους μεσάζοντες! Τυχαίο; Ή κάποιος ενοχλήθηκε και «τράβηξε το αυτί» κάποιου;

Ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Σωκράτης Ξυνίδης μίλησε την Πέμπτη στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και αναφέρθηκε στο θέμα της πατάτας την οποία χαρακτήρισε υποτιμητικά ως «σλόγκαν των ημερών».
Έκανε δύο παρατηρήσεις
-ότι «πριν από λίγο καιρό σε μια συγκεκριμένη επώνυμη αλυσίδα σούπερ μάρκετ και συγκεκριμένα στον «ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ», πουλιόταν παρτίδα με πατάτες με 30 λεπτά το κιλό», ενώ η πατάτα Νευροκοπίου πουλήθηκε στα 28 λεπτά το κιλό.

-ότι η πατάτα Νευροκοπίου που δόθηκε είναι θέμα με τα σάκχαρα και γι’ αυτό ήταν φθηνή: «Υπήρξε και ένα ζήτημα σε σχέση με μια κριτική – και εάν θέλετε μια παραδοχή – ότι η ποιότητα της συγκεκριμένης παραγωγής έχει κάποια προβλήματα, όχι για τον καταναλωτή, αλλά ως προς τα σάκχαρα που έχουν δημιουργηθεί, οπότε είχε και λόγους να πωληθεί σε καλύτερη τιμή», είπε.
Μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει πως με όλες τις παρατηρήσεις που έκανε ο Ξυνίδης αφενός υποβαθμίζεται η ποιότητα της πατάτας Νευροκοπίου και αφετέρου αποκαθίσταται η «τιμή» των σούπερ μάρκετ; Τι συμπέρασμα να βγάλουμε ?
ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ, ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ, ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ, ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΔΕΣ ΕΔΩ)!!! ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΠΙΡΑΝΧΑΣ!!!
-------------------------------------------------- 

ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΟ NEWSIT ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ:

Απειλούν τους παραγωγούς να μην πωλούν απευθείας στους πολίτες φθηνά προϊόντα

- Μπλόκο των μεσαζόντων στις απευθείας πωλήσεις
- Τους απειλούν ότι δεν θα αγοράσουν τα προϊόντα λέει η Επιτροπή Ανταγωνισμού
- “Σαρώνει” το κίνημα των τροφίμων σε όλη τη χώρα

Πριν καν κλείσει η δεύτερη εβδομάδα απ' την αρχή του “κινήματος της πατάτας” που αμέσως μετατράπηκε σε “κίνημα τροφίμων” και η μαφία των μεσαζόντων αντέδρασε.

Ξεκάθαρα φάνηκε από χθες ότι πλέον οι παραγωγοί δέχονται απειλές, να μην μιλήσουν, να μην αποκαλύψουν (αν και είναι γνωστό δεκαετίες τώρα) πως οι μεσάζοντες εκτινάσουν τις τιμές και κυρίως να μην πουλήσουν.

Απειλούν ευθέως τους παραγωγούς και απαιτούν να σταματήσουν τις απευθείας επαφές με καταναλωτές, οργανώσεις και δήμους ανά την Ελλάδα και να σταματήσουν τις αποστολές προϊόντων.

Σύμφωνα με τον ΑΝΤ1 δεκάδες πατατοπαραγωγοί από την περιοχή της Θεσσαλονίκης... ξαφνικά δήλωσαν αδυναμία να κάνουν έστω δηλώσεις στην κάμερα της πρωινής εκπομπής του καναλιού για το πως αυξάνονται οι τιμές.

Κάποιοι φαίνεται φοβήθηκαν την πληροφορία που θέλει την πατάτα να φεύγει απ' το χωράφι στα 15 λεπτά και να πωλείται στο ράφι στα 0,80 ευρώ!

Κάποιοι φοβήθηκαν πως ο κόσμος θα καταλάβει ότι πληρώνει τουλάχιστον 40 λεπτά στους αεριτζήδες και θέλησαν να σπάσουν τον πρώτο κρίκο της αλυσίδας του κινήματος των τροφίμων.

Θέλησαν να “σπάσουν” τους παραγωγούς για μια ακόμη φορά, όπως κάνουν χρόνια τώρα.

Αν ο παραγωγός δεν πουλήσει απευθείας τότε θα γίνει αναγκαίος ο ενδιάμεσος, ο αεριτζής ο γνωστός-άγνωστος μεσάζοντας που καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων...

"Αυτό κάνουν χρόνια τώρα", επιβεβαίωσε μιλώντας στον ΑΝΤ1 ο πρόεδρος της Eπιτροπής Aνταγωνισμού.

Έχουν δύναμη. Αγοράζουν ολόκληρες σοδειές, από ολόκληρες περιοχές και όχι μερικούς τόνους τμηματικά όπως γίνεται τώρα τελευταία με το “κίνημα των τροφίμων”. Όπως εξήγησε ο πρόεδρος της επιτροπής ανταγωνισμού με την απειλή πως δεν θα αγοράσουν στο μέλλον τα προϊόντα των παραγωγών επιβάλλουν στόματα κλειστά, ώστε κανείς να μην μπορεί να πατάξει την αισχροκέρδεια.

Δεκαετίες τώρα. Τώρα όμως προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα.

Ειδικά από τη στιγμή που κάποιοι, νέοι κυρίως αγρότες προσπάθησαν να οργανωθούν ακόμη και στο διαδίκτυο ώστε να δέχονται μαζικά παραγγελίες απευθείας από καταναλωτές οι μεσάζοντες ένιωσαν απειλή και έτσι απάντησαν με την ίδιο τρόπο.

 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΠΑΤΑΧΘΗ Η ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ, Ο ΑΓΟΡΑΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΕΒΑΛΕ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΩΜΕ Η ΤΡΙΣΚΑΤΑΡΑΤΗ Ε.Ε. !!!! 

---------------------------- 

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΩΝ: Ο Βελόπουλος του ΛΑΟΣ έβγαλε στο εξωτερικό 400.000 ευρώ!

Παρασκευή, 2 Μαρτίου 2012

«Ο Βελόπουλος του ΛΑΟΣ έβγαλε στο εξωτερικό 400.000 ευρώ»

Με τον τίτλο «Ο Βελόπουλας του ΛΑΟΣ έβγαλε στο εξωτερικό 400.000 ευρώ» κυκλοφορεί η εβδομαδιαία εφημερίδα «Παρασκευή+13».

Όπως αναφέρεται στους υπότιτλους του κεντρικού θέματος «Εκπρόσωποι του έθνους – ανάμεσά τους και ο Βελόπουλας – έβγαλαν τα λεφτά τους το 2011 σε τράπεζες του εξωτερικού, την ώρα που καλούσαν τον λαό να μην παίρνει τις οικονομίες του από τις τράπεζες – Το νόμιμο είναι και ηθικό; - Επιτέλους δώστε όλα τα ονόματα στη δημοσιότητα!».

--------------------------------------------------- 

Σε πρωτοφανή αποκάλυψη προχωρά η εφημερίδα "Παρασκευή + 13", δίνοντας στη δημοσιότητα ένα ακόμα όνομα που εν μέσω οικονομικής κρίσης φυγάδευσε στο εξωτερικό μεγάλο χρηματικό ποσό.

Μετά τον σύζυγο της Ντόρας Μπακογιάννη, Ισίδωρο Κούβελο που "έβγαλε" από ελληνικούς καταθετικούς λογαριασμούς ένα εκατομμύριο δολάρια και παρά τις διαβεβαιώσεις του προέδρου της Βουλής, Φίλιππου Πετσάλνικου ότι "δεν υπάρχει Έλληνας βουλευτής που να έχει στείλει σε ξένες τράπεζες εμβάσματα", η εφημερίδα "Παρασκευή + 13" αποκαλύπτει ότι και βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΛΑΟΣ Κυριάκος Βελόπουλος, "έδιωξε" στο εξωτερικό 400.000 ευρώ.

Συγκεκριμένα, στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι πριν από λίγους μήνες ο βουλευτής που διατηρούσε, σύμφωνα με το "πόθεν έσχες" του, δύο λογαριασμούς σε ελληνικές τράπεζες, μετέφερε σχεδόν όλα του τα χρήματα, αλλά και άλλα που προέκυψαν πιθανότατα από άλλες πηγές (π.χ. πώληση ακινήτου) σε τράπεζα του εξωτερικού.

Το όνομα του Κυριάκου Βελόπουλου περιλαμβάνεται στη λίστα των δέκα προσώπων, νυν και πρώην βουλευτών και ευρωβουλευτών, αλλά και συζύγων τους που εξήγαγαν πάνω από 100.000 ευρώ το 2011 την περίοδο μάλιστα που συζητούνταν το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας.

Την περίοδο αυτή, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ με συγκεκριμένες τραπεζικές κινήσεις άδειασε τους λογαριασμούς του και μετέφερε σχεδόν όλα τα χρήματά του σε ευρωπαϊκή τράπεζα.

Το ζήτημα φαίνεται να αποκτά τεράστιες διαστάσεις, καθώς το ποσό των 400.000 ευρώ είναι πολύ υψηλότερο από τις καταθέσεις του που σύμφωνα με το "πόθεν έσχες" που υπέβαλε στη Βουλή το 2010.

Συγκεκριμένα, ο κ. Βελόπουλος δήλωσε στο "πόθεν έσχες" του ότι σε μία τράπεζα διατηρούσε 37.547 ευρώ, σε μία άλλη 46.106 ευρώ, ενώ τα μετρητά του ήταν 145.000 ευρώ. Δηλαδή, συνολικά οι τραπεζικές καταθέσεις, μαζί με τα μετρητά δεν ξεπερνούσαν τις 230.00 ευρώ.

Η ενέργεια μάλιστα αυτή έρχεται σε μία περίοδο που το κόμμα του κ. Βελόπουλου ήταν από τους πρωτεργάτες της στήριξης του μνημονίου, αλλά και των συνεχών εκκλήσεων να μην μεταφέρονται χρήματα στο εξωτερικό ή να επιστραφούν τα δισεκατομμύρια ευρώ που διοχετεύτηκαν έξω με το ξέσπασμα της κρίσης.

Απάντηση - διάψευση διά στόματος του βουλευτή

Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ μιλώντας στο ellispoint.gr διέψευσε κατηγορηματικά το δημοσίευμα λέγοντας: "Δεν έχω στείλει πουθενά 400.00 ευρώ, δεν έχω συνηθίσει να απολογούμαι για πράγματα που δεν έχω κάνει".

Πιο αναλυτικά, σε επίσημη ανακοίνωσή του υπογραμμίζει: "Είναι 100.000 ευρώ το Μάρτιο και 100.000 τον Ιούνιο, τα οποία επεστράφησαν τον Αύγουστο.

Τα χρήματα αυτά βγήκαν στο εξωτερικό για επαγγελματική δραστηριότητα δεδομένου ότι διατηρώ εταιρεία στη Γερμανία όμως επεστράφησαν πίσω όλα τον Αύγουστο.

Πρόκειται για 200.000 ευρώ και όχι για 400.000 ευρώ και δεν είναι για εξαγωγή συναλλάγματος, είναι για εταιρεία. Τα χρήματα είναι όλα στην Ελλάδα και είναι νόμιμα και δηλωμένα στο πόθεν έσχες".

Ακόμη, προανήγγειλε προσφυγή του στη Δικαιοσύνη, για το σχετικό δημοσίευμα, σημειώνοντας: "Επειδή ποτέ δε σύρομαι από οτιδήποτε, το λόγο πλέον έχει η ελληνική δικαιοσύνη".

ΜΙΑ ΑΚΡΙΒΗΣ ΑΠΟΤΥΠΩΣΙΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ!

Γνώμες

 

Μετά το Μάρτιο, στην ακίνδυνη χώρα!

Γεώργιος Π. Μαλούχος

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 02/03/2012, 08:34 | 

 

Οι χθεσινές αποφάσεις του eurogroup ήταν αυτό που όλοι περιμέναμε: ήταν η ασπίδα προστασίας, η «εξωτερική» διασφάλιση του ευρώ εν όψει της 20^ης Μαρτίου. Με τις αποφάσεις αυτές, η Ελλάδα θα «πληρώσει» κανονικά το λήγον χρέος της και το κοινό νόμισμα δεν θα απειληθεί. Ηταν η πρώτη πράξη στο νέο υβριδικό σύστημα που σταθεροποιεί το κοινό νόμισμα «προς τα έξω» και αφήνει το «μέσα» να είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα, κατέστη πλέον και «με τη βούλα» μια ακίνδυνη χώρα. Όμως, το τι θα γίνει «μέσα», είναι πλέον μια εντελώς διαφορετική υπόθεση: από εδώ και στο εξής, όλα είναι πλέον ανοικτά, ακόμα και η τυπική πτώχευση.
Όπως έχουν διαμορφωθεί πλέον τα πράγματα η Ελλάδα έχασε το ένα από τα δύο «όπλα» που είχε στα χέρια της: το φόβο ότι μπορεί η κρίση της να εξαπλωθεί. Το άλλο «όπλο», το θεσμικό, μένει να το δούμε, αν και όλα δείχνουν ότι οι ελληνικές ηγεσίες ούτε αυτού θα κάνουν χρήση, όπως ήδη αποφάσισε η κυβέρνηση της Ιρλανδίας, παραπέμποντας το Δημοσιονομικό Σύμφωνο σε δημοψήφισμα, το οποίο απειλεί να το τινάξει στον αέρα. Δημοψήφισμα που ουδεμία σχέση έχει με την καταστροφική ανοησία Παπανδρέου που έθεσε τη χώρα στην τελική ευθεία του κακού. Οι Ιρλανδοί δεν θα απαντήσουν σε ερώτημα του τύπου «μένουμε ή φεύγουμε από το ευρώ»… Η πίεση του δημοψηφίσματός τους, δεν θα είναι προς το εσωτερικό, αλλά προς τις Βρυξέλλες. Εκείνοι, θα κάνουν χρήση του θεσμικού «όπλου» όχι εναντίον της χώρας τους, αλλά υπέρ της…
Μετά τις 20 Μαρτίου, η Ελλάδα μη απειλούσα πλέον την εξωτερική σταθερότητα του ευρώ, θα έρθει μπροστά στη δική της μοναχική μοίρα. Τα περί ανάπτυξης, ουδόλως ενδιαφέρουν τον οποιονδήποτε έξω: είναι λόγια χωρίς αντίκρισμα. Ο δρόμος που επελέγη και διασφαλίστηκε τόσο θεσμικά όσο, πλέον, και μετά τις 20 Μαρτίου, πραγματικά, είναι ο δρόμος της εσωτερικής πτώχευσης, η οποία, από τις 20 του μηνός, θα είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να δείξει τα δόντια της, σε μια χώρα που θα είναι πλέον ακίνδυνη για όλους, πλην για τον εαυτό της…  
Μετά τον Μάρτιο, η Ελλάδα θα πληρώσει σωρευτικά και τοις μετρητοίς τα σπασμένα δεκαετιών, για τα οποία, ασφαλώς, έχει την πρώτιστη ευθύνη: για το κράτος που δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια. Και το οποίο ασφαλώς πρέπει να αλλάξει εκ βάρθων – το πρόβλημα είναι η βία με την οποία κάτι τέτοιο επιβάλλεται να γίνει και το που αυτή η βία θα οδηγήσει. Το πιο ιλαροτραγικό, όμως, είναι ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, που έφτιαξαν αυτό το κράτος μετά το 1981, με το ΠαΣοΚ να έχει αναμφισβήτητα το κύριο βάρος της ευθύνης, τα ίδια τώρα καλούνται να «σώσουν» τη χώρα κατεδαφίζοντάς το…
Όμως, στη διαδικασία αυτή, που κάθε άλλο παρά «ευγενής» και ανυστερόβουλη είναι, οι κίνδυνοι  για τη σταθερότητα του τόπου είναι τεράστιοι. Και εκείνοι που θα πρώτοι απ’ όλους θα καρπωθούν τα οφέλη της, και θα είναι μεγάλα, θα είναι εκείνοι που θα ελέγχουν ασφυκτικά πλέον αυτό που διεθνώς απεκλήθη «η πρώτη αποικία μέσα στην Ευρώπη»…