http://hercolano8.blogspot.com/2012/03/blog-post_722.html
-------------------------------------
-------------------------------------
27 Μαρτίου 2012
ΧΡ. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ - Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ
http://hercolano8.blogspot.com/2012/03/1.html
----------------------------------
----------------------------------
Obama administration expands illegal surveillance of Americans
http://hercolano6.blogspot.com/2012/03/obama-administration-expands-illegal.html
--------------------------------------------------
--------------------------------------------------
The Judaisation of Jerusalem
http://hercolano6.blogspot.com/2012/03/judaisation-of-jerusalem.html
------------------------------------------------
------------------------------------------------
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ - Συνθηκολογημένοι Κεϋνσιανοί (μέρος Α')
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ
Συνθηκολογημένοι Κεϋνσιανοί (μέρος Α')
Καθώς
οι εκλογές πλησιάζουν, το καθήκον μας είναι ένα: να βάλουμε στο
μικροσκόπιο όσους θέλουν να μας κυβερνήσουν. Προφανώς πρέπει να σκύψουμε
προσεκτικά πάνω από τις διακηρύξεις τους για το τι θα κάνουν την
«επόμενη μέρα». Επειδή όμως έχουμε κάθε λόγο να μην βασιζόμαστε απόλυτα
στις διακηρύξεις τους αυτές, καλό είναι να βρούμε καινοτόμους τρόπους να
τους κρίνουμε.
Μία ιδέα είναι να μελετήσουμε πόσο συνεπείς είναι οι διακηρύξεις τους με
την ιδεολογία που οι ίδιοι λένε ότι τους βοηθά να κατανοήσουν τον κόσμο
ώστε να τον «αλλάξουν» (για να μην πω να του «αλλάξουν τα φώτα» και
θεωρηθώ κυνικός). Το λέω αυτό επειδή το πόσο συνεπείς είναι με την
ιδεολογία που οι ίδιοι διάλεξαν είναι ένας καλός μπούσουλας για να
καταλάβουμε πόσο συνεπείς θα είναι με τις διακηρύξεις τους.
Τρεις είναι οι βασικοί
ιδεολογικοί άξονες στους οποίους στηρίζονται μια σειρά από κόμματα που
ζητούν την ψήφο μας: (Α) Οι ευθεριάζοντες-νεοφιλελεύθεροι που
εναποθέτουν την πίστη τους στην «επιστροφή» σε μια ανόθευτη αγοραία
οικονομία όπου το κράτος συρρικνώνεται και οι μειώσεις μισθών και τιμών
οδηγούν στην έξοδο από την Κρίση. (Β) Οι Κεϋνσιανοί που, παραδοσιακά,
υποστήριζαν ότι έξοδος από την Κρίση δεν γίνεται χωρίς ένα κράτος το
οποίο παρεμβαίνει δραστικά για να ρυθμίζει την συνολική ζήτηση προϊόντων
και υπηρεσιών. Και (Γ) τους Μαρξιστές που θεωρούν ότι ούτε το Κράτος
ούτε και η αγορά δύναται να εκπολιτίσει και να «ρυθμίσει» ένα εξ
κατασκευής απολίτιστο, χαοτικό και αναποτελεσματικό σύστημα (τον
καπιταλισμό). Όλα τα κόμματα που σε λίγο θα αρχίσουν να μας βομβαρδίζουν
με προπαγανδιστικό «υλικό» εμπίπτουν σε ένα από αυτά τα τρία ιδεολογικά
ρεύματα. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κινούνται λίγο-πολύ στον άξονα Β (με τις μεταξύ
τους διαφωνίες να έχουν περιοριστεί στην σφαίρα των πολιτιστικών,
ιστορικών και προσωπικών διαφορών). Η Αριστερά, όπως είναι λογικό,
τοποθετείται στον άξονα (Γ). Τέλος, κόμματα όπως η Δράση και η
Δημοκρατική Συμμαχία προσπαθούν να αρθρώσουν ιδεολογικό λόγο
εκπορευόμενο από τον άξονα (Α). Έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσο συνεπείς
είναι όλοι τους με τον ιδεολογικό άξονα που επέλεξαν.
Την αρχή αυτού του «ελέγχου συνέπειας» τριών πολιτικών χώρων την έκανα σε προηγούμενο άρθρο με τίτλο «Δεσμευμένοι Ελευθεριάζοντες», αναφερόμενος
σε εγχώριους πολιτικούς, αλλά και γενικότερα διαμορφωτές της κοινής
γνώμης οι οποίοι δηλώνουν επηρεασμένοι από ριζοσπάστες του
νεοφιλελευθερισμού, π.χ. τον αυστριακό Friedrich von Hayek [βλ. άξονα
(Α) την προηγούμενη παράγραφο]. Η κριτική που τους άσκησα ήταν ότι, την
στιγμή που αρχίζουν να μιλούν για Μνημόνια και Δανειακές, για κάποιον
περίεργο λόγο, παύουν να είναι συνεπείς με την ιδεολογία και την θεώρηση
που οι ίδιοι λένε ότι ασπάζονται. Σήμερα ήρθε η σειρά των
«Συνθηκολογημένων Κεϋνσιανών» - πρόκειται για τον όρο που αποφάσισα να
χρησιμοποιήσω για να αναφερθώ σε πολιτικούς, συναδέλφους και εν γένει
σχολιαστές, οι οποίοι θεωρούν μεν τους εαυτούς τους οπαδούς του Keynes
αλλά των οποίων οι τοποθετήσεις ως προς τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα και
στην Ευρώπη σήμερα θα έκαναν, πιστεύω, τον φλεγματικό Βρετανό να φρίξει.
Η συνεισφορά του Keynes
Στις δύσκολες μέρες
του Μεσοπολέμου, τότε που η Κρίση θέριζε και παράλληλα έσπερνε τις
θύελλες που ακολούθησαν την επόμενη δεκαετία, ένας οικονομολόγος στάθηκε
όρθιος, αποτίναξε από πάνω του τα ιδεολογήματα που είχε κληρονομήσει
από τους δασκάλους του, και προσπάθησε να εξηγήσει κάτι που είχε
ξαφνιάσει τόσο τον ίδιο όσο και τους δασκάλους του: το γεγονός ότι όσο
και να έπεφταν οι μισθοί, όσο και να μειωνόταν το επιτόκιο, όσο και να
συρρικνώνονταν οι δημόσιες δαπάνες, η απασχόληση, οι επενδύσεις, η
οικονομική δραστηριότητα, τα ελλείμματα δεν έλεγαν να βελτιωθούν. Όσο
περισσότερο ήταν διατεθειμένοι να δουλέψουν για ψίχουλα οι εργαζόμενοι,
τόσο πιο έντονα διστακτικοί γίνονταν οι εργοδότες να τους προσλάβουν.
Όσο πιο χαμηλό το επιτόκιο, τόσο πιο πολύ απέφευγαν οι εργοστασιάρχες να
δανειστούν ώστε να επενδύσουν σε νέα προϊόντα, νέα μηχανήματα, νέους
ιμάντες παραγωγής. Ο καιρός πέρναγε, οι μισθοί έπεφταν, το επίσημο
επιτόκιο κατέρρεε, τα περιουσιακά στοιχεία εξανεμίζονταν, αλλά οι
«αγορές» αρνιόντουσαν πεισματικά να ανακάμψουν: οι επενδύσεις που θα
έλκυε η ραγδαία πτώση του εργασιακού κόστους και του κόστους δανεισμού
απλά δεν ερχόντουσαν.
Επρόκειτο για
πραγματικό μυστήριο. Στην λαϊκή αγορά, όταν δεν πουλιέται ένα λαχανικό ή
φρούτο, ο πωλητής κάποια στιγμή ρίχνει την τιμή του, συνήθως γύρω στο
μεσημέρι, κι εφόσον την ρίξει αρκετά η πραμάτεια του πουλιέται. Το ίδιο
και με τα αυτοκίνητα, τα σπίτια, τα αεροπλάνα: η μείωση της τιμής τους
προσελκύει αγοραστές. Γιατί δεν συνέβαινε στην περίοδο της Μεγάλης
Ύφεσης του Μεσοπολέμου κάτι ανάλογο με το αγαθό «εργασία»; Γιατί η
ραγδαία πτώση της «τιμής» του δεν οδηγούσε στην αύξηση της ζητούμενης
«ποσότητας» (δηλαδή των θέσεων εργασίας, της απασχόλησης); Αυτό το
μυστήριο ανέλαβε να κατανοήσει, και κατόπιν να μας εξηγήσει, ο Keynes.
Πως; Με μία απλή υπόθεση: ότι αυτό που ισχύει στις λαϊκές αγορές, στην
αγορά αυτοκινήτων και στερεοφωνικών δεν ισχύει σε δύο «τζαναμπέτικες»,
«δύστροπες» αγορές – στην αγορά εργασίας και στην αγορά χρήματος. Σε
όλες τις άλλες αγορές, όταν η τιμή πέφτει οι πωλήσεις αυξάνονται.
Σε
περίοδο Κρίσης όμως, έλεγε ο Keynes, σε αυτές τις δύο αγορές, όταν η
οικονομία μπει στην δίνη της Ύφεσης, η μείωση της «τιμής» δεν
συνεπάγεται αύξηση των «πωλήσεων». Στις αγορές εργασίας και χρήματος, σε
περιόδους που ολόκληρη η οικονομία φθίνει, η μείωση των «τιμών», δηλαδή
του μισθού και του επιτοκίου, μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε μείωση των
«πωλήσεων», δηλαδή της απασχόλησης και των επενδύσεων.
Με αυτή την σκέψη, ο
Keynes εισήγαγε στην οικονομική επιστήμη την ιδέα ότι αλλιώς λειτουργεί
«κατ’ ιδίαν» μια αγορά προϊόντων και υπηρεσιών και αλλιώς λειτουργούν
όλες οι αγορές μαζί. Ότι οι κανόνες που διέπουν το «επί μέρους» (π.χ.
την αγορά υπολογιστών) δεν ισχύουν για το «όλον» (για την οικονομία στο
σύνολό της). Από τότε, από την έκδοση της Γενικής Θεωρίας του (το 1936),
αρχίζει ο διαχωρισμός μεταξύ μικροοικονομικής (η μελέτη των «επί
μέρους») και της μακροοικονομικής (η μελέτη της οικονομίας ως ένα
«οργανικό σύνολο», με έμφαση στις «προβληματικές» αγορές της εργασίας
και του χρήματος). Με άλλα λόγια, ο Keynes ισχυρίστηκε, με πολλή πειθώ,
ότι στην οικονομία υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ του «μικρού» και του
«μεγάλου», μεταξύ των κανόνων που διέπουν μια επιχείρηση ή έναν κλάδο κι
εκείνων που διέπουν μια μακρο-οικονομία. Ήταν κάτι αντίστοιχο με εκείνο
που είχε συμβεί πριν μερικά χρόνια στον χώρο της Φυσικής, όπου
επιστήμονες όπως ο Neils Bohr είχαν αποδείξει πως οι κανόνες που ισχύουν
στον μικρόκοσμο, στο επίπεδο των κβάντων, δεν ισχύουν επ’ ουδενί στις
διαστάσεις που μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας.
Το Μέγα Έλλειμμα εν καιρώ Κρίσης, κατά Keynes
Από τα πιο πάνω
κρατάμε ένα: Για τον Keynes, η αρχή της κατανόησης του τι συμβαίνει εν
μέσω Κρίσης είναι το να κατανοήσουμε πως, με το που ξεσπά η Κρίση, η
μείωση των μισθών δεν αυξάνει την απασχόληση αλλά, αντίθετα, ενισχύει
την ανεργία. Παράλληλα, η μείωση των επιτοκίων αποτυγχάνει στο να
προσελκύσει επενδυτές στην πραγματική οικονομία. Ακόμα χειρότερα, όσο
ζει και βασιλεύει η Ύφεση, έλεγε ο Keynes, τόσο η απασχόληση όσο και οι
επενδύσεις θα υποχωρούν με κάθε συζήτηση για περαιτέρω μείωση μισθών,
συντάξεων αλλά και επιτοκίων. Πριν εξηγήσω το επιχείρημά του, να πω ότι ο
Keynes ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός στο να τονίζει πως τα παραπάνω
ισχύουν μόνο στην περίοδο της Κρίσης. Εν πολλοίς δεν πίστευε στην
συμμετρία. Άλλα ίσχυαν στους καιρούς των παχιών κι άλλα στους καιρούς
των ισχνών αγελάδων. Στις καλές εποχές, η μείωση των επιτοκίων πράγματι
ενισχύει τις επενδύσεις και η μείωση των πραγματικών μισθών μπορεί να
παίζει κι αυτή θετικό ρόλο στην αγορά εργασίας. Όχι όμως αφότου έχει
ξεσπάσει η Κρίση.
Τι σημαίνει Κρίση;
Σημαίνει ότι, αρχικά, κάποιοι ανακαλύπτουν ότι δεν μπορούν να
αποπληρώσουν τα χρέη τους (π.χ. τα στεγαστικά τους δάνεια, τις κάρτες
τους, τα ομόλογα τους). Καθώς τα χρέη αυτά «σκάνε», αρχίζει μια
καταστροφική ακολουθία καθώς σπάει σταδιακά η αλυσίδα της «πίστης». Ο
Γιώργος δεν δίνει αυτά που χρωστά στην Μαρία, η Μαρία καθυστερεί τις
αποπληρωμές της στον Κώστα, ο Κώστας φοράει φέσι στον Δημήτρη, εκείνος
στην Κατερίνα κ.ο.κ. Εάν κάποιοι από αυτούς, π.χ. ο Γιώργος, είναι
εργοδότης και αναγκαστεί να απολύσει τον Μάκη, τότε ο Μάκης μειώνει
δραστικά τις δαπάνες του και αργεί να πληρώσει το νοίκι. Κάπως έτσι
ξεκινά η χιονοστιβάδα της Ύφεσης. Με το που αρχίζει, όλοι μειώνουν τις
δαπάνες τους με σκοπό την μείωση των χρεών τους, με τραγικό όμως
αποτέλεσμα τα χρέη να αυξάνονται! Ας δούμε σε τι οφείλεται, σύμφωνα με
τον Keynes, αυτό το παράδοξο.
Είτε επειδή έχουν
μειωμένα εισοδήματα, είτε επειδή προβλέπουν (σωστά) πως θα έρθουν τα
χειρότερα, όλοι αποφασίζουν να κάνουν οικονομίες και, όσο το δυνατόν, να
μειώσουν τα χρέη που έχουν (σε τράπεζες, ο ένας στον άλλον, κλπ). Το
σινάφι μου, οι οικονομολόγοι, αναφέρονται σε αυτή την «φάση» ως «φάση
απομόχλευσης» (deleveraging). Προσέξτε τώρα τι πιστεύει ο Keynes ότι
είναι σημασία αυτής της «φάσης απομόχλευσης»: ο ιδιωτικός τομέας στο
σύνολό του, υπό καθεστώς πανικού, προσπαθεί να καλύψει τα ελλείμματά
του, να πάψει να δανείζεται, να αποπληρώνει όσο μεγαλύτερο μέρος των
δανείων του μπορεί. Αν τώρα προσθέσουμε σε αυτό το σκηνικό ένα δημόσιο
τομέα, ένα κράτος, είναι προφανές ότι, στην περίοδο αυτής της Κρίσης, τα
ελλείμματά του θα διογκώνονται. Γιατί; Επειδή η μείωση των εισοδημάτων
των ιδιωτών μειώνει τους άμεσους φόρους ενώ η μείωση της κατανάλωσης
μειώνει τους έμμεσους. Όσο αποτελεσματική και να είναι (ή να μην είναι) η
Εφορία, η Ύφεση μειώνει τα φορολογικά έσοδα την ώρα που αυξάνονται
πολλά από τα δημόσια έξοδα (π.χ. τα επιδόματα ανεργίας του ΟΑΕΔ). Αν
τώρα, όσο φουντώνει η «φάση απομόχλευσης» των ιδιωτών (νοικοκυριών και
επιχειρήσεων) έρθει και η κυβέρνηση να κάνει μεγάλες περικοπές στις
δημόσιες δαπάνες (για να μειώσει τα δικά της ελλείμματα), προσέξτε τι
συμβαίνει: Οι συνολικές δαπάνες στην χώρα, το σύνολο των ιδιωτικών και
των δημόσιων δαπανών, μειώνονται έντονα και απότομα. Με τι όμως, μας
ρωτά ο Keynes, ισούται αυτό το σύνολο δαπανών (ιδιωτικών και δημοσίων);
Μα με το εθνικό εισόδημα βέβαια, με το ΑΕΠ!
Καθώς λοιπόν μειώνεται το
ΑΕΠ, με ρυθμό που αντικατοπτρίζει τον ρυθμό μείωσης τόσο των ιδιωτικών
όσο και των δημόσιων δαπανών, μειώνονται τα εισοδήματα όλων (ιδιωτών
αλλά και του κράτους). Όμως το βουνό χρέους που τους πλακώνει (τόσο τους
ιδιώτες όσο και το κράτος), δεν μειώνεται αντίστοιχα. Άρα, τα χρέη
ιδιωτών και δημοσίου μεγαλώνουν, τουλάχιστον ως ποσοστό των εισοδημάτων!
Επί της ουσίας,
λοιπόν, το μάθημα που ήθελε να μας διδάξει ο Keynes ήταν ότι αυτό που
είναι εύλογο για μια επιχείρηση, ένα νοικοκυριό, έναν κλάδο (δηλαδή ότι
στις δύσκολες εποχές σφίγγεις το ζωνάρι για να μειώσεις τα έξοδα και τα
χρέη σου), όταν εφαρμοστεί γενικά, τόσο από τους ιδιώτες όσο και από το
κράτος, βαθαίνει την Ύφεση και εν τέλει αυξάνει (αντί να μειώσει) το
Χρέος. Ο λόγος για αυτό το απαίσιο παράδοξο, έλεγε ο Keynes, είναι ότι,
όσο ανθίζει η Κρίση, το μοναδικό έλλειμμα που διέπει τις ζωές μας και
συντηρεί την Κρίση είναι το έλλειμμα ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών.
Δεν
είναι ούτε το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού, ούτε το έλλειμμα
στον ισολογισμό των επιχειρήσεων, ούτε το θεσμικό έλλειμμα
(δυσλειτουργίες του κράτους), ούτε η διαφθορά, ούτε η Μαφία. Όλα αυτά
είναι προβλήματα. Μεγάλα προβλήματα. Αλλά είναι προβλήματα που δεν θα
αντιμετωπιστούν αν δεν βρεθεί πρώτα απάντηση στο Μέγα Έλλειμμα Ζήτησης.
Ο ρόλος των επιχειρήσεων, κατά Keynes
Την λύση θα την δώσουν
οι επιχειρήσεις αυξάνοντας τις επενδύσεις τους, προσλαμβάνοντας
εργαζόμενους, προχωρώντας τα σχέδιά τους για νέα προϊόντα και υπηρεσίες.
Σε αυτό ο Keynes συμφωνούσε με τους συναδέλφους του. Διαφωνούσε όμως
έντονα στο πως θα επιτευχθεί η βελτίωση του ελιχειρηματικού κλίματος.
Του έλεγαν ότι οι επιχειρήσεις θα πράξουν το «καθήκον» τους με το που θα
δουν τους μισθούς να μειώνονται, τα επιτόκια να πέφτουν, τις
διαρθρωτικές αλλαγές να καταργούν τους φραγμούς που αντιμετωπίζει η
επιχειρηματικότητα, το κράτος να μειώνει τις δαπάνες του ώστε να μην
χρειάζεται να τους φορολογεί βάναυσα κλπ. (Ναι, σωστά το παρατηρήσατε –
τίποτα το καινούργιο υπό το φως του ηλίου! Η ίδια συζήτηση γινόταν και
τότε.) Η απάντησή του; Ανοησίες!
Και βέβαια οι
επιχειρηματίες, έλεγε ο Keynes, προτιμούν να πληρώνουν χαμηλότερους
μισθούς και επιτόκια, χαίρονται να βλέπουν το κράτος να μειώνει τα έξοδά
του (και να τους ζητά λιγότερους φόρους), ποθούν διαρθρωτικές αλλαγές
που τους λύνουν τα χέρια. Όλα αυτά σωστά. Εκτός θέματος όμως στον Καιρό
της Κρίσης! Στην φάση της απομόχλευσης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (βλ.
παραπάνω για τον ορισμό της απομόχλευσης), οι μειώσεις μισθών,
επιτοκίων και δημόσιων δαπανών, αντί να εμφυσήσουν αισιοδοξία και έφεση
προς τις επενδύσεις, κάνουν τους επιχειρηματίες ακόμα πιο απαισιόδοξους
και επιρρεπείς στις απολύσεις, στην περαιτέρω μείωση των επενδύσεων,
στην αποχώρηση ακόμα κι από την χώρα. Αυτό ήταν το ριζοσπαστικό
επιχείρημα του Keynes, με το οποίο έμεινε στην ιστορία. Πως το
υποστηρίζει;
Μπείτε στην θέση ενός
επιχειρηματία, μας προκαλεί ο Keynes, που εν μέσω Μεγάλης Ύφεσης βλέπει
μια ευκαιρία να επενδύσει σε κάποια νέα παραγωγική μονάδα με στόχο την
παραγωγή νέου, καινοτόμου προϊόντος. Το βράδυ, στο κρεβάτι του, είναι
άγρυπνος, ανήσυχος. Δεν ξέρει αν πράγματι πρέπει να προβεί στην επένδυση
αυτή ή όχι. Τον τρώει η αγωνία και η αβεβαιότητα για το αν το νέο
προϊόν, όταν και εάν παραχθεί π.χ. σε έξι μήνες, θα βρει αγοραστές. Ότι
θα το θέλουν οι αγοραστές, το γνωρίζει. Αυτό που δεν γνωρίζει είναι εάν
οι αγοραστές αυτοί σε έξι μήνες θα έχουν χρήματα (και διάθεση να τα
ξοδέψουν) για να το αγοράσουν. Από τι εξαρτάται; Από το γενικό κλίμα,
σκέφτεται. Και το γενικό κλίμα, από τι εξαρτάται; Από το εάν
επιχειρηματίες όπως ο ίδιος θα αποφασίσουν να πάρουν ρίσκα σαν αυτό που
εκείνος πασχίζει να δει αν τελικά θα αναλάβει ή όχι. Εφόσον ένα μεγάλο
ποσοστό επιχειρηματιών, όπως ο ίδιος, αποφασίσουν θετικά, τότε σίγουρα η
αγορά θα κινηθεί (καθώς θα έχει αυξηθεί η απασχόληση και τα εισοδήματα
θα έχουν, τουλάχιστον, σταθεροποιηθεί) και η ζήτηση θα ξαναγεννηθεί μέσα
από τις στάχτες της. Αν, αντίθετα, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό
επιχειρηματιών πάρει το ρίσκο και επενδύσει, τότε η ζήτηση δεν θα
υπάρξει σε έξι μήνες και ο ίδιος, αν είναι από εκείνους που επένδυσαν,
θα χάσει τα χρήματά του.
ΓΕΛΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ! ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΚΑΤΑ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ!
ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ! ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ κ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ, ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΠΡΩΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΓΕΛΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ!
Πανίσχυρη φυματίωση μεταφέρουν δεκάδες λαθρομετανάστες
Πανίσχυρη φυματίωση μεταφέρουν δεκάδες λαθρομετανάστες
Από : Δημοκρατία
Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι επιστήμονες για την εμφάνιση της πολυανθεκτικής φυματίωσης που μεταφέρουν στη Ελλάδα δεκάδες λαθρομετανάστες από το Σουδάν και το Πακιστάν, χώρες όπου «ευδοκιμεί» η νόσος. Οπως επισημαίνουν, η πολυανθεκτική μορφή της νόσου,αντιστέκεται στα φάρμακα, γεγονός που σημαίνει ότι η θεραπευτική αντιμετώπιση της φυματίωσης επιστρέφει στο σημείο μηδέν! Παρότι
τα κρούσματα της συγκεκριμένης μορφής της νόσου στη χώρα μας είναι
ακόμη ελάχιστα, ο κίνδυνος είναι μεγάλος, τονίζουν οι ειδικοί, αν
αναλογιστεί κανείς ότι ένας ασθενής που θα προσβληθεί από αυτή τη μορφή
της νόσου θα μολύνει ένα με δύο άτομα τον μήνα και 15-20 τον χρόνο! Τα
παραπάνω τόνισαν ο καθηγητής Πνευμονολογίας του Αριστοτέλειου
Πανεπιστημίου Κωνσταντίνος Ζαρογουλίδης και ο καθηγητής Πνευμονολογίας
του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Δημοσθένης Μπούρος με αφορμή την
Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης το Σάββατο 24 Μαρτίου.
Το πρόβλημα αποτελεί ήδη υγειονομική «βόμβα» για την περιοχή του Εβρου,
που αποτελεί τη βασική πύλη εισόδου «λαθραίων» στη χώρα μας, ενώ
σύμφωνα με τους ειδικούς ο αριθμός των κρουσμάτων της (κοινής όπως τη
γνωρίζουμε) φυματίωσης εκτιμάται ότι ξεπερνούν τα 1.500 στη χώρα μας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο στο νοσοκομείο «Παπανικολάου» το 2011
κατεγράφησαν 67 περιστατικά φυματίωσης, εκ των οποίων τα 27
πολυανθεκτικά. «Το πρόβλημα δεν είναι ποσοτικό, είναι κυρίως ποιοτικό, διότι ένας ασθενής με πολυανθεκτική φυματίωση θα μολύνει κι άλλους» επισημαίνει ο κ. Ζαρογουλίδης.
«Πέρυσι
καταγράφηκαν στο ΚΕΕΛΠΝΟ 600 κρούσματα φυματίωσης στη χώρα μας. Με
δεδομένο ότι δηλώνεται ένα στα τρία κρούσματα, ο αριθμός στη χώρα μας
πρέπει να ξεπερνά τα 1.500» σημείωσε ο κ. Μπούρος, ο οποίος είναι μέλος
της Εθνικής Επιτροπής Φυματίωσης, τονίζοντας ότι «το άτομο που θα
προσβληθεί από πολυανθεκτική φυματίωση θα τη διασπείρει γιατί δεν
υπάρχει φάρμακο για την αντιμετώπισή της». Η εμφάνιση της πολυανθεκτικής
φυματίωσης, σύμφωνα με τον κ. Μπούρο, είναι πιθανό να οφείλεται στο
γεγονός ότι οι ασθενείς με απλή φυματίωση δεν είναι συνεπείς στη θεραπευτική αγωγή τους, με συνέπεια το μυκοβακτηρίδιο της νόσου να αναπτύσσει αντοχή στα φάρμακα.
Επίσης,
όπως σημειώνουν οι καθηγητές, το μοναδικό κέντρο διάγνωσης της
ανθεκτικής και πολυανθεκτικής φυματίωσης βρίσκεται στην Αθήνα. «Παρότι
έχουμε ζητήσει πολλές φορές και από το υπουργείο Υγείας και από την
αρμόδια ΥΠΕ την προμήθεια του εξοπλισμού, που κοστίζει γύρω στα 50.000
ευρώ, για να γίνεται η διάγνωση στο νοσοκομείο “Παπανικολάου”, δεν
πήραμε καμία απάντηση» τονίζει ο κ. Ζαρογουλίδης. Αυτό σημαίνει, εξηγεί ο
καθηγητής, ότι οποιοδήποτε ύποπτο κρούσμα υπάρχει στο νοσοκομείο
«Παπανικολάου», που είναι εξειδικευμένο κέντρο για τους ασθενείς όλης
της Βόρειας Ελλάδας, πρέπει να μείνει απομονωμένο για 10 μέρες σε θάλαμο
μέχρι να έρθουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων από την πρωτεύουσα! Στο
διάστημα αυτό θα πρέπει να απομονωθούν και οι γύρω θάλαμοι, για να μην
προσβληθούν οι άλλοι ασθενείς, δημιουργώντας ένα επιπλέον κόστος.
Σφαγή Λίβυων μισθοφόρων σε ενέδρα στη Συρία - Εντοπίστηκαν με ρωσικό σύστημα
| Σφαγή Λίβυων μισθοφόρων σε ενέδρα στη Συρία - Εντοπίστηκαν με ρωσικό σύστημα |
|
| 27-03-2012 17:18:41 | |
Ένας μηχανοκίνητος λόχος του συριακού Στρατού έστησε ενέδρα στην ομάδα (περίπου 80 ένοπλοι) την ώρα που περνούσαν από την Ιορδανία στη Συρία και τους καταδίωξαν εντός του συριακού εδάφους. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή και οι περισσότεροι αντικαθεστωτικοί και μισθοφόροι σκοτώθηκαν επί τόπου.
Περίπου 30 από αυτούς κατάφεραν να φτάσουν στα σύνορα με τον Λίβανο και να περάσουν εντός του λιβανικού εδάφους. Οχυρώθηκαν σε αγροικία της περιοχής, μη περιμένοντας να εισβάλουν οι Σύροι, αλλά φευ: Δύο διμοιρίες συνοδευόμενες από ΤΟΜΑ BMP-1 και ΤΟΜΠ BTR-80 και δύο Τ-72.
Η αγροικία ισοπεδώθηκε με βολές αντιαρματικών βλημάτων Fagot και καταιγισμών βολών από πολυβόλα και πυροβόλα.
Αιχμάλωτοι δεν συνελήφθησαν...
Η εξέλιξη σηματοδοτεί μια έναρξη διαφορετικής τακτικής του συριακού Στρατού, που δεν αποκλείει ακόμα και προσβολή των βάσεων των μισθοφόρων μέσα στην Ιορδανία. Αν δεν βρεθεί άμεσα λύση βάσει του σχεδίου Ανάν (για το οποίο υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι θα προχωρήσει), τότε όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά για επέκταση των συγκρούσεων...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Ως "σκοτεινη" υπόθεση καταγγέλουν την Τουλούζη οι Ιταλοί
| Ως "σκοτεινη" υπόθεση καταγγέλουν την Τουλούζη οι Ιταλοί |
| 27-03-2012 18:53:20 | |
"«Ο Mohamed Merah εργαζόταν για πολλά χρόνια στους “barbouzes” [Direction générale de la sécurité extérieure (DGSE)], τους πράκτορες της γαλλικής μυστικής υπηρεσίας και ειδικότερα πήρε μέρος στην “απελευθέρωση” της Λιβύης, στις διαταγές των ατλαντικών μυστικών υπηρεσιών (αναφέρει συγκεκριμένα των Ομπάμα,Κάμερον και Σαρκοζί).
Ολοκληρώνοντας το έργο του στη Λιβύη, ήταν παρών τον περασμένο Οκτώβρη στη Homs [Συρία] και μαζί με άλλους συνεργάτες του άναψε το φυτίλι της τρομοκρατικής επίθεσης στη Δαμασκό, με θύματα αθώους Αλλαουίτες πολίτες.
Ανέλαβε να συντονίσει την “εξέγερση”, που αμέσως ανακηρύχτηκε σε “Λαϊκή” εξέγερση, αν και προερχόμενη από το εξωτερικό και "εξοπλισμένη" με πράκτορες της Τουρκίας, Σαουδικής Αραβίας, της γαλλικής μυστικής υπηρεσίας Dsge και της αγγλικής ΜΙ6.
Μετά την επιτυχία του στη Homs-Συρία, ο Mohammed Mesrah με γαλλικό διαβατήριο αναλαμβάνει νέα αποστολή στο Αφγανιστάν -στην ομάδα “Forzane Alizza”
Όταν έμεινε άνεργος και ένιωσε εγκαταλειμένος από τους εργοδότες του εκδικήθηκε με 7 φονικά και στο τέλος μετά από μια πολιορκία 32 ωρών προτίμησε να σκοτωθεί παρά να συλληφθεί.Αν και γνωστός για τις δραστηριότητές του σα "Μουτζαχεντίν" στα ΜΜΕ προβλήθηκε ενα "πειραγμένο" βιογραφικό. Φυσικά σε όλα τα Δυτικά ΜΜΕ και στα δικά μας (Ιταλικά) όλες οι αναφορές στο παραστρατιωτικό παρελθόν του χάνονται.
Ας πούμε την αλήθεια τώρα είναι πιο κατάλληλη μια εικόνα ενός αντι-σημίτη (αντι-εβραίου) που ταιριάζει κάλλιστα σε μία προεκλογική καμπάνια του Σαρκοζί."
Η καταγγελία του περιοδικού είναι σοβαρή και γιατί ο άνθρωπος αυτός κατά το περιοδικό ήταν δικός τους υπάλληλος και γιατί υποστηρίζεται ότι ο Σαρκοζύ επωφελλήθηκε από αυτή την ιστορία πράγμα που τουλάχιστον δημοσκοπικά έγινε. Ας μη ξεχνάμε ότι υπήρχαν υπόνοιες και για την περίπτωση του Στρος Καν ότι την περιβόητη υπόθεση του την είχαν στήσει οι Γαλλικές μυστικές υπηρεσίες για να βγάλουν από τη μέση το βασικό αντίπαλο του Σαρκοζί. Κοινώς υποστηρίζεται ότι οι Γαλλικές μυστικές υπηρεσίες βοηθούν άμεσα στην επανεκλογή Σαρκοζί.
Μη ξεχνάμε τις καταγγελίες της Le Monde το Σεπτ'εμβριο του 2011 ότι οι Γαλλικές υπηρεσίες κατασκόπευαν δημοσιογράφο της για να βρουν τους πληροφοριοδότες τους στην υπόθεση Μπετανκούρ που "έκαιγε"τον Σαρκοζί.
Εμείς αναφέρουμε καταγγελίες άλλων όμως υπάρχουν πολλές συμπτώσεις που πρέπει να διερευνηθούν και πολλά γεγονότα που δε μπορούν να αγνοηθούν.
Και κάτι ακόμα. Γνωρίζουμε ότι ο Φρανσουά Ολάντ είναι αρνητικά διακείμενος στο Δημοσιονομικό σύμφωνο σταθερότητας. Οπότε μια επανεκλογή Σαρκοζί βολεύει πολλούς που ζούν πίσω από τις κουρτίνες, δεν είναι έτσι;
Τμήμα ειδήσεων defencnet.gr
Το σκοτεινό "αστέρι" της αμερικανικής ενεργειακής διπλωματίας στην Αθήνα για deals...
| Το σκοτεινό "αστέρι" της αμερικανικής ενεργειακής διπλωματίας στην Αθήνα για deals... |
| 26-03-2012 21:29:16 | |
Μάλλον είναι "συμπτωματικό" που μετά την συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών ο R.Morningstar θα έχει συνάντηση με τον Γενικός Γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών πρέσβη Ι.Α. Ζέπο. Και το λέμε αυτό γιατί ο Ι.Α.Ζέπος, μόλις επέστρεψε από συνομιλίες που είχε στην Τουρκία, σε έναν ακόμα «κύκλο διερευνητικών συνομιλιών» αγνώστου περιεχομένου στους Έλληνες πολίτες, με τους Τούρκους συνομιλητές του.
Και ο R. Morningstar υποστηρίζει ανοιχτά την εξάλειψη κάθε ιστορικής διαφοράς μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε σχέση με τη Κύπρο, αλλά και στο Αιγαίο, και άλλα καίρια ζητήματα, με μια σειρά ελληνικών υποχωρήσεων που θα αναδιατάξουν τον χάρτη των δικαιωμάτων των δύο κρατών στο Αιγαίο και την Α.Μεσόγειο. Έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η μεταξύ τους συνεργασία ώστε να υπάρξει μια κερδοφόρα (για τις ΗΠΑ…) συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου του Αιγαίου, αλλά και της Α.Μεσογείου.
Το τι θα συζητήσει με Σ.Δήμα και Ι.Α.Ζέππο δεν έχει κοινοποιηθεί μεν, αλλά το ζήτημα είναι – τι άλλο; - το πώς θα προχωρήσει η ενεργειακή συνεργασία Ελλάδας και Κύπρου με το Ισραήλ προς όφελος της αμερικανικής ενεργειακής πολιτικής στην περιοχή, χωρίς να θιγούν ταυτόχρονα τα δικαιώματα της Άγκυραw.
To πόση εμπλοκή έχει ο R.Morningstar με το όλο ζήτημα καταδεικνύεται από το γεγονός ότι η Χ.Κλίντον μόνο αδιάφορη δεν είναι για το ενεργειακό παιχνίδι: Βασικός λομπίστας της Noble Εnergy στις ΗΠΑ είναι ο σύζυγός της πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μ.Κλίντον!
Έτσι λοιπόν μόνο τυχαία δεν είναι η παρουσία του R.Morningstar στην τελετή υπογραφής του μνημονίου συνεργασίας σε θέματα ενέργειας, την οποία υπογράφουν οι αρμόδιοι υπουργοί Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ στο πλαίσιο του διεθνούς συνεδρίου ενέργειας του Economist, που διοργανώνεται στις 28 και 29 Μαρτίου 2012 στο ξενοδοχείο Divani Apollon Palace & Spa.
Το συνέδριο τελεί υπό την αιγίδα του ελληνικού Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του κυπριακού Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού.
Και θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η ομιλία του Richard Morningstar, αφού το περιεχόμενο του συνεδρίου έχει ακριβώς αυτό το αντικείμενο: τον επανασχεδιασμό του ευρωπαϊκού ενεργειακού χάρτη, τις προοπτικές στον τομέα της ηλεκτρικής διασύνδεσης αλλά και της μεταφοράς φυσικού αερίου, υπό το πρίσμα της δημιουργίας ενός τρίτου πόλου ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης.
Ο Richard Morningstar, ο οποίος ήταν και από παλιά σύμβουλος του προέδρου Κλίντον σε ζητήματα ενεργειακής διπλωματίας για την Κασπία Θάλασσα έχει «ψύχωση» με την Ρωσία. Θεωρείται ο «σκληρός» του αμερικανικού ΥΠΕΞ έναντι της Ρωσίας και βασικός παράγοντας στην γεωπολιτική προσπάθεια των ΗΠΑ να περικυκλώσουν την Μόσχα με εχθρικές φιλοδυτικές δυνάμεις, μια προσπάθεια που κατέληξε στον πόλεμο της Γεωργίας το 2008 και την συντριβή των αμερικανικών φιλοδοξιών.
Ο Morningstar, μαζί με τον γνωστό μας Matthew Bryza, αποτελούν τους βασικούς αρχιτέκτονες των ενεργειακών γεωπολιτικών εγχειρημάτων της Ουάσιγκτον, σε σχέση με τους αγωγούς ενέργειας, που είχαν σκοπό την απομόνωση της Ρωσίας, και της Gazprom, από την ΕΕ (ο Bryza είναι γνωστός πολέμιος του ρωσικού αγωγού South Stream).
Επίσης, έχει ζητήσει από την Αθήνα να "ξεχάσει" κάθε είδος συνεργασίας με την Ρωσία αναφορικά με τους αγωγούς Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολης και South Stream.
Τον Ιούλιο του 2011, που η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Hillary Clinton επισκέφτηκε την Αθήνα, μαζί με τον Morningstar, συνέβη κάτι το πολύ ενδιαφέρον: Τρεις μόλις ημέρες μετά την επίσκεψη της Hillary, η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε στη δημιουργία του Φορέα Ερευνών Υδρογονανθράκων…
Το ερώτημα είναι πως η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει μέσα σε όλη αυτή την σύγκρουση. Μετά το φιάσκο του αγωγού ITGI, το διαφαινόμενο βέβαιο φιάσκο του άλλους αγωγού Nabucco, υπάρχει μόνο ο South Stream ο οποίος εγγυάται χρηματοδότηση, ύπαρξη άφθονου φυσικού αερίου και εγγυημένη απορρόφηση. Αλλά η ελληνική πολιτική και οικονομική ελίτ, είναι σφιχταγκαλιασμένη με τις ΗΠΑ, οι οποίες ναι, μεν, τώρα είναι συγκυριακά υπέρ των ελληνικών συμφερόντων, αλλά κανείς δεν εγγυάται ότι αυτό θα εξακολουθήσει να συμβαίνει και αύριο…
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Iraq snapshot - March 23, 2012
http://hercolano6.blogspot.com/2012/03/iraq-snapshot-march-23-2012.html
-----------------------------------------
-----------------------------------------
Crying Wolf is Israel’s Best Defense
http://hercolano6.blogspot.com/2012/03/crying-wolf-is-israels-best-defense.html
-------------------------------------------
-------------------------------------------
ΓΙ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΒΛΕΜΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΛΑΨΗΣ!
ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠ' ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΟΣΜΟ!
ΓΙ' ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΟΧΘΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΒΛΕΜΜΑ ΠΟΥ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ ΕΜΑΘΑΝ ΤΗΝ ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΚΑΝΕΝΑ ΜΜΕ ΤΟΥ ΠΕΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΓΡΑΨΕΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝ, ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ή ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΑΠΟΠΑΙΔΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ "ΣΚΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ"!
http://hercolano6.blogspot.com/2012/03/familys-nightmare-beaten-and-kidnapped.html
-----------------------------------------------
Israel’s Exploitation Highlighted on Water Day
http://hercolano6.blogspot.com/2012/03/israels-exploitation-highlighted-on.html
---------------------------------------------
---------------------------------------------
New Report Shows Extent of Global Arms Complex
http://hercolano6.blogspot.com/2012/03/new-report-shows-extent-of-global-arms.html
----------------------------------------------
----------------------------------------------
U.S. Congress supports additional funding for Israel's Iron Dome systems
http://hercolano6.blogspot.com/2012/03/us-congress-supports-additional-funding.html
-------------------------------------------------
-------------------------------------------------
Three Nato-led Soldiers Killed in Afghanistan
http://hercolano6.blogspot.com/2012/03/three-nato-led-soldiers-killed-in.html
--------------------------------------------
--------------------------------------------
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
