ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!! ΠΕΝΤΕ ΟΜΙΛΟΙ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ ΤΩΝ ΗΠΑ!!!

ΤΟ 96% ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΜΜΕ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΕΞΙ ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ

ΠΗΓΗ http://ellinikoforum.blogspot.com/2011/07/96.html


Γεγονότα για τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ

Ηλεκτρονικές Ειδήσεις & Μέσα Διασκέδασης

Ο μεγαλύτερος όμιλος μέσων ενημέρωσης είναι σήμερα η Walt Disney Company, της οποίας o πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, Michael Eisner, είναι Εβραίος. Η αυτοκρατορία της Disney , με επικεφαλής έναν άνθρωπο που περιγράφεται από ένα αναλυτή των μέσων ενημέρωσης ως "φρικιό του ελέγχου", (“control freak”), περιλαμβάνει πολλές τηλεοπτικής παραγωγής (Walt Disney , Touchstone , Buena Vista), έχει ακόμη το δικό της καλωδιακό δίκτυο με 14 εκατ. συνδρομητές, και δύο εταιρείες παραγωγής βίντεο. Όσο για ταινίες μεγάλου μήκους, ο όμιλος Walt Disney Pictures, με επικεφαλής τον Joe Roth (επίσης Εβραίος), περιλαμβάνει την Touchstone Pictures, τη Hollywood Pictures, και τη Caravan Pictures. Η Disney κατέχει επίσης την Miramax Films, που διευθύνεται από τους αδελφούς Weinstein. Όταν η Disney Company διευθυνόταν από την Gentile (εθνική) οικογένεια Disney πριν από την εξαγορά της από τον Eisner το 1984, είχε ως βασικό στόχο την οικογενειακή ψυχαγωγία. Αν και εξακολουθεί να κατέχει τα δικαιώματα για την «Χιονάτη», όντας στα χέρια του Eisner, η εταιρεία επεκτάθηκε στην παραγωγή του σεξ και της βίας μέσω των κινουμένων σχεδίων.

Επιπλέον, ελέγχει 225 σταθμούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και είναι ιδιοκτήτης κατά ένα ποσοστό πολλών ευρωπαϊκών τηλεοπτικών εταιρειών. Το θυγατρικό της καλωδιακό κανάλι του ABC, το ESPN, έχει επικεφαλής τον πρόεδρο και διευθύνων σύμβουλο Steven Bornstein, που είναι Εβραίος. Αυτή η εταιρεία έχει επίσης το μεγαλύτερο μερίδιο της καλωδιακής τηλεόρασης Lifetime Television καθώς και της Entertainment Network . Το ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο ABC κατέχει έντεκα σταθμούς στα ΑΜ και δέκα σταθμούς στα FM, και πάλι σε μεγάλες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, Λος Άντζελες, και έχει πάνω από 3.400 συνεργάτες.

Παρόλο που κατά κύριο λόγο είναι μια εταιρεία τηλεπικοινωνιών, η Capital Cities / ABC κέρδισε πάνω από 1 δισ. δολαρίων στις εκδόσεις το 1994. Η εταιρία διαθέτει επτά ημερήσιες εφημερίδες: τις εκδόσεις Fairchild, τις εκδόσεις Chilton και τη Diversified Publishing Group.

------------------------
Η Time Warner, Inc, είναι ο δεύτερος κολοσσός των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνων Σύμβουλος, Gerald Levin, είναι Εβραίος. Η θυγατρική της Time Warner η HBO είναι το μεγαλύτερο συνδρομητικό δίκτυο καλωδιακής τηλεόρασης της χώρας. Η Warner Music είναι κατά πολύ η μεγαλύτερη δισκογραφική εταιρεία στον κόσμο, με 50 ετικέτες, η μεγαλύτερη των οποίων είναι η Warner Brothers Records, με επικεφαλής τον Ντάνι Γκόλντμπεργκ.

Ο Stuart Hersch είναι πρόεδρος της Warnervision, μονάδα παραγωγής βίντεο της Warner Music. Οι Goldberg και Hersch είναι Εβραίοι. Η Warner Music ήταν από τους πρώτους υποστηρικτές της "gangsta rap." Αποτέλεσμα της ανάμειξης της με την Interscope Records ηταν στο να βοηθήσει στην προωθήσει αυτού του είδους της μουσικής οι στίχοι του οποίου προτρέπουν ρητά τους Μαύρους να διαπράξουν πράξεις βίας εναντίον των Λευκών. Εκτός από την καλωδιακή και τη μουσική, η Time Warner συμμετέχει ενεργά στην παραγωγή ταινιών μεγάλου μήκους (Warner Brothers Studio) και των εκδόσεων. Το εκδοτικό τμήμα της Time Warner (με υπεύθυνο τον Norman Pearlstine, έναν Εβραίο) είναι ο μεγαλύτερος εκδότης περιοδικών στη χώρα (Time, Sports Illustrated, Sports Illustrated, People, Fortune).

Όταν ο Τεντ Τέρνερ, ο ‘εθνικός’ έκανε μια προσφορά για να αγοράσει το κανάλι CBS το 1985, προκλήθηκε πανικός στις αίθουσες συσκέψεων των μέσων ενημέρωσης σε ολόκληρο το έθνος. Ο Τέρνερ απέκτησε μεγάλη περιουσία από την διαφήμιση και στη συνέχεια είχε χτίσει μια επιτυχημένη καλωδιακή τηλεόραση- ένα δίκτυο ειδήσεων, το CNN.
Αν και ο Turner απασχολούσε έναν αριθμό Εβραίων σε βασικές διευθυντικές θέσεις στο CNN και ποτέ δεν είχε εκφράσει δημόσια απόψεις και θέσεις που να εναντιώνονται στα εβραϊκά συμφέροντα, είναι ένας άνθρωπος με μεγάλο εγώ και μια ισχυρή προσωπικότητα και θεωρήθηκε από τον πρόεδρο William Paley (πραγματικό όνομα Palinsky, Εβραίος) και τους άλλους Εβραίους στο CBS ως ανεξέλεγκτος: ένα κανόνι που ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον στραφεί εναντίον τους. Επιπλέον, ένας Εβραίος παρουσιαστής ειδήσεων ,ο Daniel Schorr, ο οποίος είχε εργαστεί για τον Turner, δημοσίως ομολόγησε πως το πρώην αφεντικό του είχε προσωπική αντιπάθεια για τους Εβραίους.

Με σκοπό να μην γίνει αποδεκτή η προσφορά του Turner, τα στελέχη του CBS καλούν τον δισεκατομμυριούχο μεγιστάνα Laurence Tisch να δρομολογήσουν μια «φιλική» εξαγορά της εταιρείας κι έτσι από το 1986 έως το 1995 ο Tisch ήταν ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του CBS, εξαλείφοντας κάθε απειλή μη-εβραϊκής επιρροής στο κανάλι. Μεταγενέστερες προσπάθειες από τον Turner να αποκτήσει ένα σημαντικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο εμποδίζονται από την Time Warner του Levin , η οποία κατέχει περίπου το 20 τοις εκατό των μετοχών του CBS και έχει δικαίωμα βέτο σε μεγάλες συμφωνίες.
------------------------
Η εταιρια Viacom, Inc, με επικεφαλής τον Sumner Redstone (γεννηθείς με όνομα Murray Rothstein), ένας Εβραίος, είναι η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία πολυμέσων της χώρας, με έσοδα άνω των 10 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Η Viacom, η οποία παράγει και διανέμει τηλεοπτικά προγράμματα για τα τρία μεγαλύτερα δίκτυα, κατέχει 12 τηλεοπτικούς σταθμούς και 12 ραδιοφωνικούς σταθμούς. Παράγει κινηματογραφικές ταινίες με την Paramount Pictures, με επικεφαλής την Εβραία Sherry Lansing. Το εκδοτικό τμήμα της εταιρίας περιλαμβάνει τα Prentice Hall, Simon & Schuster, και βιβλία τσέπης. Διανέμει βίντεο μέσω παραπάνω από 4.000 πολύ γνωστών καταστημάτων . Η Viacom είναι ο μεγαλύτερος χορηγός στον κόσμο των καλωδιακών προγραμμάτων, μέσω του Showtime, MTV, Nickelodeon, και άλλα δίκτυα. Από το 1989, το MTV και Nickelodeon αποκτούν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο από το νεότερο ηλικιακά τηλεοπτικό κοινό. Έτσι έχοντας υπό τον έλεγχο τους οι Εβραίοι τις τρεις πρώτες, αλλά και με διαφορά τις μεγαλύτερες εταιρίες μέσων ενημέρωσης , είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ένας τόσος συντριπτικός βαθμός ελέγχου είναι απλά τυχαίος και δεν συγκεντρώθηκε συνειδητά, με συντονισμένη προσπάθεια εκ μέρους τους.
------------------------
Τι γίνεται με τις άλλες μεγάλες εταιρείες μέσων ενημέρωσης;
Το νούμερο τέσσερα στον κατάλογο είναι η Rupert Murdoch’s News Corporation , η οποία κατέχει την Fox Television και την 20th Century Fox Films. Ο Murdoch είναι "εθνικός", (αν και υπάρχει άποψη ότι έχει εβραικές ρίζες), αλλά ο Peter Chermin, ο οποίος ηγείται στα στούντιο παραγωγής ταινιών και επίσης εποπτεύει τις τηλεοπτικές παραγωγές του, είναι Εβραίος.
------------------------
Το νούμερο πέντε είναι η ιαπωνική Sony Corporation, αμερικανική θυγατρική της οποίας είναι η Sony Corporation of America, διοικείται από τον Michael Schulhof, ένα Εβραίο. Ο Alan Levine, ένας άλλος Εβραίος, είναι επικεφαλής του τμήματος παραγωγής ταινιών της Sony Pictures. Οι περισσότερες από τις τηλεοράσεις και τις εταιρείες παραγωγής ταινιών που δεν ανήκουν στις μεγαλύτερες εταιρείες ελέγχονται επίσης από τους Εβραίους.
Για παράδειγμα, η New World Entertainment, που ανακηρύχθηκε από ένα αναλυτή μέσων ενημέρωσης ως "η πρώτη ανεξάρτητη εταιρεία παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες," ανήκει στον Ronald Perelman, ένα Εβραίο.
------------------------
Η ποιο γνωστή από τις μικρότερες εταιρείες μέσων μαζικής ενημέρωσης, η Dreamworks SKG, είναι μια αυστηρά ‘kosher’ (καθαρή κατά τα ιουδαϊκά έθιμα) υπόθεση. Η Dream Works ιδρύθηκε το 1994 εν μέσω μεγάλης δημοσιότητας εξαιτίας της συμμετοχής, του κολοσσού της δισκογραφικής βιομηχανίας, του David Geffen, του πρώην πρόεδρου της Disney Pictures, Jeffrey Katzenberg, και του σκηνοθέτη Στίβεν Σπίλμπεργκ, όπου και οι τρεις είναι Εβραίοι. Η εταιρεία παράγει ταινίες, κινούμενα σχέδια, τηλεοπτικά προγράμματα, και μουσική.
Δύο άλλες μεγάλες εταιρείες παραγωγής, η MCA και η Universal Pictures, και οι δύο ανήκουν στην Seagram Company, Ltd . Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Seagram, είναι ο Edgar Bronfman ο νεώτερος, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κογκρέσου.
------------------------
Είναι γνωστό ότι οι Εβραίοι ελέγχουν την παραγωγή και διανομή ταινιών από την έναρξη του κινηματογράφου στις αρχές της δεκαετίες του 20ού αιώνα. Αυτό συμβαίνει ακόμα και σήμερα. Ταινίες που παράγονται μόνο από τις πέντε μεγαλύτερες εταιρείες κινηματογράφου που προαναφέρθηκαν-Disney, Warner Brothers, Sony, Paramount (Viacom), και η Universal (Seagram)-αντιπροσώπευαν το 74 τοις εκατό των συνολικών εσόδων του box-office για τους πρώτους οκτώ μήνες του 1995 .
------------------------
Οι τρεις μεγάλοι στη τηλεοπτική μετάδοση προγραμμάτων ήταν οι ABC, CBS και NBC. Με την ενοποίηση των αυτοκρατοριών μέσων μαζικής ενημέρωσης, τα τρία αυτά δεν είναι πλέον ανεξάρτητες οντότητες.
Όμως και κατά την περίοδο που ήταν ανεξάρτητες, κάθε μια από αυτές ελεγχόταν από έναν Εβραίο από την ίδρυσή της: το ABC από τον Leonard Goldenson, το CBS πρώτα από τον William Paley και στη συνέχεια από τον Lawrence Tisch, το NBC πρώτα από τον David Sarnoff και στη συνέχεια από τον γιο του Ρόμπερτ.
Για αρκετές δεκαετίες, τα δίκτυα αυτά στελεχώνονται από πάνω προς τα κάτω με τους Εβραίους, και η απαραίτητη εβραιοσύνη του τηλεοπτικού δικτύου δεν άλλαζε καθώς τα δίκτυα αυτά απορροφήθηκαν από άλλες εταιρείες.

Η εβραϊκή παρουσία στην τηλεοπτικές ειδήσεις παραμένει ιδιαίτερα ισχυρή. Όπως σημειώνεται, το ABC είναι μέρος της εταιρείας Disney του Eisner , καθώς και οι εκτελεστικοί παράγωγοι (executive producers)προγραμμάτων ειδήσεων του ABC είναι όλοι οι Εβραίοι: Victor Neufeld (20-20), Bob Reichbloom (Good Morning America), και Rick Kaplan (World News Tonight). Η CBS αγοράστηκε πρόσφατα από την Westinghouse Electric Corporation. Ωστόσο, ο άνθρωπος που διορίστηκε από τον Lawrence Tisch, ο Eric Ober, παραμένει πρόεδρος του CBS News, και ο Ober είναι Εβραίος.
Στο NBC, που τώρα ανήκει στην General Electric, στο NBC News ο πρόεδρος Andrew Lack είναι Εβραίος, όπως οι εκτελεστικοί παραγωγοί Jeff Zucker (Today), Jeff Gralnick (NBC Nightly News), και Neal Shapiro (Dateline).
------------------------
Ο έντυπος τύπος, μετά από τις τηλεοπτικές ειδήσεις και τις εφημερίδες, κατέχει το μεγαλύτερο μερίδιο επιρροής όσον αφορά στον τομέα της ενημέρωσης στην Αμερική. Εξήντα εκατομμύρια εντύπων πωλούνται (και πιθανώς διαβάζονται) κάθε μέρα. Αυτά τα εκατομμύρια κατανέμονται μεταξύ των περίπου 1.500 διαφορετικών εκδόσεων. Θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι ο μεγάλος αριθμός των διαφόρων εφημερίδων σε ολόκληρη την Αμερική, θα παρέχει προστασία κατά των Εβραίων, τον έλεγχο και την παραπληροφόρηση.
Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει. Υπάρχει λιγότερη ανεξαρτησία, λιγότερος ανταγωνισμός, και πολύ λιγότερο η εκπροσώπηση των συμφερόντων μας πράγμα που θα σκεφτόταν και ένας απλός παρατηρητής. Οι ημέρες κατά τις οποίες οι περισσότερες πόλεις και κωμοπόλεις είχαν ακόμη αρκετές εφημερίδες ανεξάρτητης ιδιοκτησίας που εκδίδονται από τον τοπικό πληθυσμό με στενούς δεσμούς με την κοινότητα αποτελούν πλέον παρελθόν. Σήμερα, οι περισσότερες "τοπικές" εφημερίδες ανήκουν σε ένα μάλλον μικρό αριθμό μεγάλων εταιρειών που ελέγχονται από τα στελέχη που ζουν και εργάζονται εκατοντάδες ή ακόμη και χιλιάδες μίλια μακριά. Το γεγονός είναι ότι μόνο το 25 τοις εκατό των 1500 εντύπων της χώρας, ανήκουν σε ανεξάρτητα άτομα. Τα υπόλοιπα ανήκουν σε πολυ-αλυσίδες εφημερίδων.
Μόνο μια χούφτα είναι αρκετά μεγάλη για να διατηρήσει ανεξάρτητα επιτελεία αναφοράς εκτός των ίδιων των κοινοτήτων τους. οι υπόλοιπες εξαρτώνται από αυτές τις λίγες για όλες τις εθνικές και διεθνείς ειδήσεις τους.
------------------------
Η αυτοκρατορία Newhouse των Εβραίων αδελφών Samuel και Donald Newhouse παρέχει ένα παράδειγμα της κάτι περισσότερο από έλλειψης πραγματικού ανταγωνισμού μεταξύ των ημερησίων εφημερίδων της Αμερικής: αυτό καταδεικνύει επίσης την ακόρεστη όρεξη των Εβραίων για όλα τα όργανα ελέγχου της γνώμης πράγμα που θα διευκόλυνε στο έργο τους...Η Newhouses έχει στην ιδιοκτησία της 26 ημερήσιες εφημερίδες, μεταξύ των οποίων αρκετές μεγάλες και σημαντικές, όπως η Cleveland Plain Dealer, τη Newark Star-Ledger, και η New Orleans Times-Picayune: το μεγαλύτερο εθνικό εκδοτικό κολοσσό όσον αφορά στις εμπορικές συναλλαγές. Τη Random House, με όλες τις θυγατρικές της. Η Newhouse Broadcasting, αποτελείται από 12 σταθμούς μετάδοσης τηλεοπτικών και 87 συστήματα καλωδιακής τηλεόρασης, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων από τα μεγαλύτερα καλωδιακά δίκτυα της χώρας.
Η συμπληρωματική Sunday Parade, με κυκλοφορία πάνω από 22 εκατομμύρια αντίτυπα την εβδομάδα, περίπου δύο δωδεκάδες μεγάλων περιοδικών, συμπεριλαμβανομένων και των New Yorker, Vogue, Madmoiselle, Glamour, Vanity Fair, Bride’s, Gentlemen’s Quarterly, Self, House & Garden, καθώς και όλα τα άλλα περιοδικά της ιδιοκτησίας του εκδοτικού οικου Conde Nast. Αυτή η εβραϊκή αυτοκρατορία μέσων ενημέρωσης ιδρύθηκε από τον Samuel Newhouse, ένα μετανάστη από τη Ρωσία.
Η καταβρόχθιση τόσων πολλών εφημερίδων από την οικογένεια Newhouse κατέστη δυνατή σε μεγάλο βαθμό από το γεγονός ότι οι εφημερίδες δεν υποστηρίζονται και συντηρούνται από τους συνδρομητές τους, αλλά από τους διαφημιστές. Είναι τα έσοδα από διαφημίσεις και όχι η συνδρομή που συλλέγεται από τους αναγνώστες της εφημερίδας η οποία πληρώνει κατά μεγάλο μέρος τους μισθούς των συντακτών και επιφέρει κέρδη στον ιδιοκτήτη. Κάθε φορά που οι μεγάλοι διαφημιστές σε μία πόλη επιλέξουν να ευνοήσουν μια εφημερίδα σε βάρος μιας άλλης με τις επιχειρήσεις τους, η ευνοημένη εφημερίδα θα ανθίσει ενώ θα βλέπει τους ανταγωνιστές της να πεθαίνουν.

------------------------
Από τις αρχές του 20ου αιώνα, όταν η εμπορική εξουσία των Εβραίων στην Αμερική έγινε κυρίαρχη οικονομική δύναμη, υπήρξε μια σταθερή αύξηση του αριθμού των αμερικανικών εφημερίδων που περνούσαν σε εβραϊκά χέρια, συνοδευόμενη από σταθερή μείωση του αριθμού των ανταγωνιστικών εφημερίδων που ανηκαν σε "εθνικούς"- κυρίως ως αποτέλεσμα της επιλεκτικής πολιτικής διαφήμισης από Εβραίους εμπόρους.
Επιπλέον, ακόμη και αυτές οι εφημερίδες που βρίσκονταν ακόμη υπό την ιδιοκτησία και διαχείριση των ‘εθνικών’ είναι τόσο καλά εξαρτημένες από τα έσοδα των εβραϊκών διαφημίσεων, που η συντακτική και εκδοτική τους πολιτική είναι κατά μεγάλο βαθμό περιορισμένη από το τι αρέσει και τι όχι στους Εβραίους. Ισχύει τόσο και στην επιχείρηση μιας εφημερίδας, όπως και παντού ότι αυτός που πληρώνει πάντοτε έχει τον πρώτο λόγο..

Τρεις εβραϊκές Εφημερίδες

Η κατάργηση του ανταγωνισμού και η δημιουργία τοπικών μονοπωλίων πάνω στη διάδοση των ειδήσεων και των απόψεων έχουν συνοδευτεί από την αύξηση του εβραϊκού ελέγχου στις εφημερίδες της Αμερικής. Η επακόλουθη δυνατότητα των Εβραίων να χρησιμοποιεί τον Τύπο ως όργανο κοινής αποδοχής της εβραϊκής πολιτικής δύσκολα θα μπορούσε να απεικονίζεται καλύτερα από ό, τι φαίνεται από τα παραδείγματα των τριών πιο διάσημων και μεγαλύτερης επιρροής εφημερίδων της χώρας: οι New York Times, η Wall Street Journal, και η Washington Post . Αυτές οι τρεις, που κυριαρχούν στα οικονομικά και πολιτικά κεφάλαια της Αμερικής, είναι οι εφημερίδες, οι οποίες καθορίζουν τις τάσεις και τις κατευθυντήριες γραμμές για σχεδόν όλες τις άλλες. Είναι αυτές που αποφασίζουν τι είναι είδηση και τι δεν είναι, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Από αυτές ουσιαστικά προέρχονται όλες οι ειδήσεις, οι υπόλοιπες απλά τα αντιγράφου. Και οι τρεις εφημερίδες βρίσκονται σε εβραϊκό χέρια.

Η New York Times, ιδρύθηκε το 1851 από δύο "εθνικούς", τον Henry Raymond και τον George Jones. Μετά το θάνατό τους, αγοράστηκε το 1896 από έναν πλούσιο Εβραίο εκδότη ,τον Adolph Ochs. Ο δισέγγονος του, ο Arthur Ochs Sulzberger ο νεότερος, είναι σήμερα ο εκδότης και διευθύνων σύμβουλος της εφημερίδας. Ο εκτελεστικός συντάκτης είναι Max Frankel, και ο αρχισυντάκτης είναι ο Joseph Lelyveld. Και οι δυο τους είναι επίσης Εβραίοι.
Η οικογένεια Sulzberger επίσης κατέχει, μέσω των New York Times Co, 33 άλλες εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένης και της Boston Globe. Δώδεκα περιοδικά, συμπεριλαμβανομένων των McCall και Family Circle με κυκλοφορίες των 5 εκατ. αντιτύπων το καθένα. Επτά ραδιοφωνικούς σταθμούς και τηλεοπτικές σταθμούς. Ένα καλωδιακό - τηλεοπτικό κανάλι και τρεις εταιρείες εκδόσεων βιβλίων.
Η New York Times News Service μεταδίδει ειδήσεις καθώς και φωτογραφίες από την εφημερίδα New York Times μέσω καλωδίων σε 506 άλλες εφημερίδες, πρακτορεία ειδήσεων, και περιοδικά. 

Παρόμοιας εθνικής σημασίας είναι η Washington Post, η οποία, έχοντας εγκαταστήσει τα δικά της άτομα σε κυβερνητικές υπηρεσίες στην Ουάσιγκτον, έχει μια εσωτερική ενημέρωση όσον αφορά τις ειδήσεις που αφορούν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Η Washington Post, όπως και οι New York Times, έχει μη-εβραϊκή καταγωγή. Ιδρύθηκε το 1877 από τον Stilson Hutchins, από τον οποίον την αγόρασε το 1905 ο John McLean, και αργότερα την κληροδότησε στον Edward McLean. Τον Ιούνιο του 1933, ωστόσο, στο απόγειο της μεγάλης οικονομικής κρίσης, η εφημερίδα αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση. Αγοράστηκε σε πλειστηριασμό πτώχευσης από τον Eugene Meyer, ένα Εβραίο χρηματοδότη.

Η Washington Post διοικείται πλέον από την Katherine Meyer Graham, κόρη του Eugene Meyer. Είναι ο κύριος μέτοχος και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Washington Post Co. Το 1979, διόρισε τον γιο της Donald εκδότη της εφημερίδας. Κατέχει πλέον και τη θέση του προέδρου και Διευθύνων Σύμβουλος της Washington Post Co. Η εταιρεία Washington Post Co είναι μέτοχος σε σειρά από άλλα μέσα ενημέρωσης όπως εφημερίδες, τηλεόραση, περιοδικά και, με πιο αξιοσημείωτο το εθνικό εβδομαδιαίο περιοδικό το Newsweek το οποίο ειναι δεύτερο σε πωλήσεις.

Η εφημερίδα Wall Street Journal, η οποία πωλεί 1,8 εκατομμύρια αντίτυπα κάθε εργάσιμη μέρα, είναι η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της χώρας. Ανήκει στην Dow Jones & Company, Inc, μια εταιρεία της Νέας Υόρκης η οποία εκδίδει επίσης 24 άλλες ημερήσιες εφημερίδες και τα εβδομαδιαίους οικονομικούς πίνακες του Barron μεταξύ των άλλων. Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Dow Jones είναι ο Peter Kann, ο οποίος είναι Εβραίος. Ο Kann κατέχει επίσης τις θέσεις του προέδρου και του εκδότη της Wall Street Journal.

Οι περισσότερες από τις άλλες μεγάλες εφημερίδες της Νέας Υόρκης δεν είναι σε καλύτερα χέρια από ό,τι οι New York Times και η Wall Street Journal.
Η New York Daily News ανήκει στον Εβραίο κτηματομεσίτη Mortimer B. Zuckerman. Η εβδομαδιαία εφημερίδα Village Voice είναι η προσωπική περιουσία του Leonard Stern, του Εβραίου δισεκατομμυριούχου ιδιοκτήτη της Hartz Mountain -επιχείρηση προμήθειας προϊόντων για κατοικίδια.

Άλλα ΜΜΕ

Η ιστορία είναι λίγο πολύ η ίδια για τα άλλα μέσα, όπως είναι και για την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, και τις εφημερίδες.
Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τα περιοδικά. Τρία από αυτά που εκδίδονται στις Ηνωμένες Πολιτείες: Time, Newsweek, και U.S. News και World Report. To Time, με εβδομαδιαία κυκλοφορία 4,1 εκατομμυρίων, εκδίδεται από μια θυγατρική της Time Warner Communications. Ο διευθύνων σύμβουλος της Time Warner Communications, όπως προαναφέρθηκε, είναι ο Gerald Levin, Εβραίος. Το περιοδικό Newsweek, εκδίδεται από την Washington Post Company, από την Εβραία Katherine Meyer Graham. Η εβδομαδιαία κυκλοφορία του ανέρχεται στα 3,2 εκατομμύρια αντίτυπα. Τα περιοδικά US News και το World Report, με εβδομαδιαία κυκλοφορία 2,3 εκατ., ανήκουν και εκδίδονται από Mortimer Zuckerman, έναν Εβραίο. Ο Zuckerman κατέχει επίσης την Atlantic Monthly και μια μικρού σχήματος εφημερίδα της Νέας Υόρκης, την εφημερίδα Daily News, η οποία είναι η έκτη μεγαλύτερη εφημερίδα στη χώρα.

Όσον αφορά τους μεγαλύτερους εκδοτικούς ομίλους, η κατάσταση είναι επίσης μια εβραϊκή υπόθεση. Τρεις από τους έξι μεγαλύτερους εκδότες βιβλίων στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την εβδομαδιαίο περιοδικό για τους εκδότες και τις εκδόσεις, ανήκουν ή ελέγχονται από τους Εβραίους. Αυτοί είναι η (1η θεση) Random House (με πολλές θυγατρικές της, συμπεριλαμβανομένης της Crown Publishing Group), η (3ηθέση) Simon & Schuster, και η (6η θεση)Time Warner Trade Group (συμπεριλαμβανομένης της Warner Books and Little, Brown). Άλλος εκδότης με ιδιαίτερη σημασία είναι η Western Publishing. Παρόλο που κατατάσσεται μόλις στην 13η θέση σε μέγεθος μεταξύ όλων των εκδοτών των ΗΠΑ, κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των εκδοτών παιδικών βιβλίων, με περισσότερα από το 50 τοις εκατό της αγοράς. Πρόεδρός της και διευθύνων σύμβουλος είναι ο Richard Snyder, ένας Εβραίος, ο οποίος αντικαταστάθηκε μόλις από τον Richard Bernstein, που είναι επίσης Εβραίος.

Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ-Και τώρα τι θα γίνει;

Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Και τώρα τι θα γίνει;

Ψηφίστηκε, λοιπόν, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, όπως ήταν απολύτως βέβαιο εκ των προτέρων. Ψηφίστηκε μάλιστα με μηδαμινές κοινοβουλευτικές απώλειες για το ΠΑΣΟΚ - μόλις έναν βουλευτή. "Δεν μπορώ να δεχθώ τον ωμό εκβιασμό που εκπορεύεται από την ΕΕ", δήλωσε ο Παναγιώτης Κουρουμπλής. Ψήφισε "όχι" και ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τον διέγραψε ακαριαία από το κόμμα που επί Ανδρέα Παπανδρέου είχε ως σύμβολό του το σύνθημα "Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες". Σήμερα η Ελλάδα ανήκει στο... Μνημόνιο της κυβέρνησης με την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, οπότε "παλαιομοδίτες" σαν τον βουλευτή Κουρουμπλή δεν έχουν θέση στις γραμμές του κυβερνώντος κόμματος. Σήμερα της μόδας είναι οι "πρόθυμοι".

Οι ψηφοφορίες τελείωσαν. Το ερώτημα, όμως, που υπάρχει στα χείλη όλων είναι "και τώρα, τι θα γίνει από εδώ και πέρα;". Κανείς δεν αισθάνεται ότι αφού ψηφίστηκε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και ο Εφαρμοστικός Νόμος, τώρα η κυβέρνηση θα συνεχίσει ανέφελα την υλοποίηση των μέτρων που περιλαμβάνουν και ο λαός θα αποδέχεται αδιαμαρτύρητα την εφαρμογή αυτής της πολιτικής λεηλασίας των εισοδημάτων του.

Ο "κοινωνικός πόλεμος" που ξέσπασε με τη μετατροπή της Αθήνας από την αστυνομία κατ' εντολήν της κυβέρνησης σε θάλαμο χημικών αερίων βάθυνε οπωσδήποτε το χάσμα που χωρίζει τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού από τους κυβερνώντες. Η κυβέρνηση έχει αποτύχει οριστικά και αμετάκλητα να πείσει τους Ελληνες για την ορθότητα της πολιτικής της. Αυτό, όμως, δημιουργεί το κοινωνικό υπόστρωμα για μια ενδημική κατάσταση πολιτικής αστάθειας, τουλάχιστον για όσο διάστημα θα διαρκεί η διακυβέρνηση της χώρας από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου.

Δεν θέλει εκλογές επ' ουδενί ο πρωθυπουργός. Δεν θέλει για τον απλούστατο λόγο ότι είναι βέβαιο πλέον πως θα τις χάσει. [ΘΕΛΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ!!! ΣΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΗ ΧΩΡΑ, ΑΥΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ !!! ΕΧΕΙ ΩΣ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΛΗΜΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!!! ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ???] Εξαιτίας της εφαρμογής της πολιτικής του Μνημονίου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διέβη πλέον το σημείο πέρα από το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Μέχρι τις επόμενες εκλογές, το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται πια να ξαναπεράσει πρώτο στις δημοσκοπήσεις. Η υστέρησή του από τη ΝΔ μάλλον θα αυξάνεται διαρκώς ως γενική τάση, παρά θα μειώνεται. Για την ώρα, πάντως, κατά κανέναν τρόπο η ΝΔ δεν θα αποσπούσε αυτοδυναμία σε περίπτωση πρόωρων βουλευτικών εκλογών σήμερα, ενώ η αύξηση της επιρροής της είναι πολύ αργή και καθόλου πειστική, τουλάχιστον ακόμη.

Παπανδρέου "δαγκωτό" υποστηρίζουν η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Ομπάμα, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ. Θεωρούν και δικαίως ότι αποκλείεται να βρουν ποτέ κάποιον πρωθυπουργό της Ελλάδας πιο πειθήνιο και υπάκουο στις επιθυμίες τους από τον Γιώργο Παπανδρέου. Θα κάνουν, λοιπόν, ό,τι κρίνουν σκόπιμο και σύμφωνο με τα συμφέροντά τους για να κρατήσουν τον Γ. Παπανδρέου στην εξουσία. Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν έχουν ακόμη κάνει κάποια κίνηση στην πράξη για να αποδείξουν ότι είναι διατεθειμένοι να του δώσουν και κονδύλια της ΕΕ με ευνοϊκούς όρους για να τον σώσουν.

Το ελληνικό κατεστημένο συνεχίζει κι αυτό να τάσσεται υπέρ του Γ. Παπανδρέου για τουλάχιστον τρεις λόγους. Πρώτον, επειδή τα μέτρα που παίρνει σε θεσμικό επίπεδο ευνοούν αναφανδόν και σε πρωτοφανή βαθμό τους επιχειρηματίες. Δεύτερον, επειδή ελπίζουν ακόμη μήπως η ΕΕ δώσει τελικά στον Γ. Παπανδρέου τίποτα κονδύλια για να εκτελεστούν έργα και να χρηματοδοτηθούν επιχειρήσεις ώστε να κινηθεί η οικονομία. Τρίτον, επειδή η ΝΔ δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει τον σχηματισμό κυβέρνησης - και για τους επιχειρηματίες δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την έστω και προσωρινή ακυβερνησία.

Οι εκλογές το φθινόπωρο, που προβλέπουν πολλοί, δεν είναι καθόλου βέβαιες υπό το πρίσμα αυτής της ανάλυσης - θα έλεγε μάλιστα κανείς ότι δεν είναι καν πιθανές. Οσο για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι τρελοί να οδηγηθούν μόνοι τους στην εκλογική λαιμητόμο, όπου τουλάχιστον οι μισοί θα καρατομηθούν από τους ψηφοφόρους, βοηθούντος και του εκλογικού νόμου.[ΘΕΛΟΥΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!!! ΣΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΗ ΧΩΡΑ, ΑΥΤΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΕΞΟΥΣΙΑ !!! ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΤΟΥΣ ΜΕΛΗΜΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!!! ΘΕΛΟΥΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΔΟΡΥΦΟΡΟΥΣ, ΡΑΒΔΟΥΧΟΥΣ, ΣΥΡΤΑΡΙΑ "ΛΕΦΤΑ" ΚΑΙ ΛΙΜΟΥΖΙΝΕΣ "ΛΕΞΟΥΣ"!!! ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ "ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ"!! ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ???]

Παράγοντας ανατροπής αυτού του σκηνικού είναι δυνάμει μόνο ένας: ο λαός που θα υποφέρει ανείπωτα δεινά από την κυβερνητική πολιτική και το βιοτικό επίπεδο του οποίου θα γυρίσει πολλές δεκαετίες πίσω. Αν, όμως, οι αντιδράσεις του δεν υπερβούν κάποιο όριο θραύσης της κυβερνητικής αντοχής,[ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 14 ΜΙΣΘΟΥΣ ΠΗΡΑΝ ΑΠΟ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ/ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΞΗ --ΝΑΙ, ΤΟΣΟ "ΒΓΑΙΝΕΙ''--ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ!!! ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ??? ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ??? ΩΣ ΟΡΓΙΛΟΝ ΦΑΣΜΑ ??] τότε η κατάσταση θα συνεχίσει να "σέρνεται" όπως σήμερα.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792

4.09.2008-ΑΛΛΑ ΕΛΕΓΑΝ ΤΟΤΕ ΟΙ "ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΕΣ" !!!

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΑΙΣΧΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!! Η ΕΛΛΑΣ ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΠΕΡΙΦΟΒΗ ΥΠΗΡΕΤΡΙΟΥΛΑ ΤΟΥ Κ. ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ!!! ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΕΥΓΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΑΖΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ -- ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΕΠΕΝΕΒΗΣΑΝ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΙΣ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΥΣ (ΕΧΕΤΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ?, ΜΟΥ ΛΕΓΟΥΝ. ΝΑΙ, ΑΠΑΝΤΩ, ΙΔΙΩΣ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ Η κυρία ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΙΑ!) ΑΠΗΓΓΕΙΛΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΔΙΑ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ!!! ΙΔΟΥ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΤΥΡΑΝΝΩΝ, ΘΑ ΕΛΕΓΑΜΕ ΑΝ ΗΤΟ ΕΔΩ Ο κ. ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ!!!

ΟΜΩΣ, Η ΝΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΗ, ΝΤΕΠΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ, ΟΜΩΣ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΥ ΑΙΔΟΥΣ "ΔΙΠΡΟΣΩΠΙΑ" ΤΟΥ κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ!! ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΙ ΕΛΕΓΕ ΑΛΛΟΤΕ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ!!! ΚΑΙ ΑΣ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΩΜΕ!!! ΑΣ ΘΑΥΜΑΣΩΜΕ ΤΟΥΣ "ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΕΣ" ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ !!!

<< Σε κλίμα συγκίνησης, με επευφημίες και εναγκαλισμούς πραγματοποιήθηκε στο λιμάνι του Πειραιά η υποδοχή του ελληνικού σκάφους «Αγιος Νικόλαος» (Liberty), του ενός από τα δύο ελληνικά καΐκια που έσπασαν τον αποκλεισμό της Γάζας, μεταφέροντας 44 εθελοντές από 17 χώρες και εκπροσώπους διεθνών ΜΜΕ.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου στέλνοντας το δικό του μήνυμα τόνισε μεταξύ άλλων: « Η επιτυχία της αποστολή σας αποτελεί μία συμβολική νίκη ακριβώς για αυτά τα πανανθρώπινα και διαχρονικά αιτήματα της Δικαιοσύνης, της Ελευθερίας και της Ειρήνης, αποτελεί μία νίκη για την ανθρώπινη αλληλεγγύη. Αυτή η επιτυχία σας μας ενθουσιάζει και μας δίνει ελπίδα για το μέλλον και την ειρηνική επίλυση του Παλαιστινιακού, για ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή και όλο τον κόσμο. Αυτή η επιτυχία σας, τέλος, αποδεικνύει ότι τα όποια τείχη και τους όποιους αποκλεισμούς θα τους σπάσουν οι λαοί και η δύναμη και αποτελεσματικότητα της ανθρώπινης αλληλεγγύης».
in.gr - 4.09.2008>>

Β. Βιλιάρδος-ΧΡΕΟΣ, ΕΥΡΩ ΚΑΙ CDS

ΧΡΕΟΣ, ΕΥΡΩ ΚΑΙ CDS: Επειδή κανείς δεν γνωρίζει ποιος έχει ασφαλίσει ποιόν και για ποιο ποσόν, δεν είναι δυνατόν να προσδιορίσουμε που θα «προσγειωνόταν» στο τέλος η ζημία μίας ενδεχόμενης στάσης πληρωμών – αλλά ούτε και το μέγεθος της

“Κάποιες κυβερνήσεις λειτουργούν ως μεταφορικός ιμάντας, για να μεταβιβάζεται το δημόσιο χρήμα σε ιδιωτικά χέρια – ένα έργο για το οποίο η ιδεολογική αφοσίωση είναι πολύ πιο σημαντική από την εμπειρία…...Το 2005, περίπου το 80% των δανείων του ΔΝΤ ήταν προς τη Λατινική Αμερική, ενώ το 2007 αντιστοιχούσαν μόλις στο 1% των συνολικών – το 2008 δε, ο μοναδικός σχεδόν πελάτης του ΔΝΤ ήταν η Τουρκία” (N.Klein).   

Έχοντας ήδη αναφερθεί αναλυτικά στα εκβιαστικά διλήμματα που τοποθετούνται στην Ελλάδα, στην παγίδα των ιδιωτικοποιήσεων, στις οδυνηρές επιλογές μεταξύ λιτότητας, δραχμής ή αναδιάρθρωσης, καθώς επίσης στον νούμερο ένα εχθρό της Ευρώπης, σε αυτόν δηλαδή που απειλεί να μετατρέψει το ευρωπαϊκό όνειρο σε εφιάλτη, στη Γερμανία, επιθυμούμε να τονίσουμε ακόμη μία φορά τα εξής:

(α)  Δεν υπάρχει τίποτα πιο επώδυνο για τους Πολίτες μίας χώρας, ιδιαίτερα για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες της, από μία ανεξέλεγκτη στάση πληρωμών. Οι τράπεζες χρεοκοπούν, οι επιχειρήσεις κλείνουν, το δημόσιο αδυνατεί να εξοφλήσει μισθούς, συντάξεις ή άλλες του υποχρεώσεις, νοσοκομεία και σχολεία παύουν να λειτουργούν, οι εισαγωγές σταματούν, με αποτέλεσμα να εξαντλούνται τα φάρμακα ή το πετρέλαιο κοκ.  

Εν τούτοις, υπάρχει κάτι πολύ χειρότερο, με κριτήριο αυτά που συνέβησαν στην Αργεντινή: η άτακτη χρεοκοπία, μετά από την εφαρμογή εξαντλητικών, υφεσιακών προγραμμάτων λιτότητας και «εντάσεως ανεργίας», χωρίς αποτέλεσμα – προγράμματα που εξαθλιώνουν τους Πολίτες, λεηλατώντας παράλληλα τόσο τη δημόσια, όσο και την ιδιωτική τους περιουσία, πριν ακόμη τους οδηγήσουν «αξιωματικά» στη χρεοκοπία: μέσα από τεράστιες κοινωνικές εκρήξεις (οι θάνατοι το 2001 στην Αργεντινή, τεκμηριώνουν τη θέση μας).    

Όσον αφορά δε τη σημερινή μας κατάσταση, το πρόβλημα μας δεν είναι μόνο το μνημόνιο: το πρόβλημα μας είναι κυρίως η Τρόικα, η Γερμανία δηλαδή και το «μεσοπρόθεσμο έγκλημα» που θέλει να μας επιβάλλει. Η χώρα ανήκει σε όλους τους Έλληνες, οπότε αυτοί πρέπει να αποφασίσουν με δημοψήφισμα – πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση δεν ενημέρωσε κανέναν με το προεκλογικό της πρόγραμμα, σε σχέση με τον τρόπο που θα διαχειριζόταν την εξουσία της.

(β)  Η μονομερής έξοδος από την Ευρωζώνη θα ήταν αναμφίβολα μία εγκληματική ενέργεια, αφού ουσιαστικά μοιάζει με την αυτοκτονία μίας χώρας – εάν όχι με την εν ψυχρώ εκτέλεση της, από τους «εταίρους» της. Εν τούτοις, εάν σταματούσε η χρηματοδότηση της, τα χρήματα της κυβέρνησης θα τελείωναν μέσα σε λίγες εβδομάδες - αφού δεν επιτρέπεται να «εκτυπώνει» μία χώρα-μέλος της Ευρωζώνης.

Κατ’ επέκταση, δεν θα μπορούσε να πληρωθεί κανείς – γεγονός που θα οδηγούσε σε χάος το χρηματοπιστωτικό της σύστημα, σε καταστροφή τις επιχειρήσεις, σε απόγνωση τους Πολίτες, αλλά και σε σοβαρές κοινωνικές αναταραχές. Μεταξύ άλλων, οι άνθρωποι θα έπρεπε τότε να προμηθεύονται τα είδη άμεσης ανάγκης με τη βοήθεια της ανταλλαγής προϊόντων, όπως στο μεσαίωνα – χωρίς δηλαδή χαρτονομίσματα, αφού δεν θα υπήρχαν.

Επομένως η μοναδική, εκβιαστική ουσιαστικά «λύση», θα ήταν η επιστροφή της χώρας στο εθνικό της νόμισμα - παρά τους τεράστιους κινδύνους που θα αντιμετώπιζε (αλλεπάλληλες υποτιμήσεις, φτώχεια, υπερπληθωρισμός, αδυναμία δανειοδότησης, υψηλά επιτόκια κλπ.).    

(γ)  Η αναδιαπραγμάτευση του χρέους (επιμήκυνση με χαμηλά επιτόκια κλπ.), καθώς επίσης η εθελούσια διαγραφή μέρους των χρεών, σε απόλυτη συμφωνία με τους πιστωτές (ελεγχόμενη πτώχευση), είναι αφενός μεν εφικτές λύσεις, αφετέρου δεν είναι πολύ αρνητικές για το μέλλον μίας χώρας – όπως τουλάχιστον έχει τεκμηριωθεί από τις χρεοκοπίες τόσο της Γερμανίας, όσο και της Πολωνίας (ενώ η Ουγγαρία, η οποία επέλεξε να μην απαιτήσει διαγραφή χρεών, υποφέρει ακόμη).

Δημιουργούν βέβαια κάποια προβλήματα στην εύρεση δανείων, αλλά μόνο προσωρινού χαρακτήρα – αφού οι αγορές τελικά αξιολογούν τη χώρα, με κριτήριο τη δυνατότητα αποπληρωμής των τόκων και των δανείων που της προσφέρουν (αρκεί φυσικά οι όροι που συμφωνούνται να μην είναι αποικιοκρατικοί).         

(δ)  Η άρνηση πληρωμής του χρέους ή η μονομερής διαγραφή, αυτή δηλαδή που δεν γίνεται σε συμφωνία με τους πιστωτές, είναι εξαιρετικά προβληματική, ακόμη και αν η χώρα τη «δικαιούται» – αφού το κράτος απομονώνεται για πάρα πολλά χρόνια από τις «αγορές», όπως απέδειξε το «παράδειγμα» του Ισημερινού. Είναι επομένως κάτι που πρέπει να αποφεύγεται από την εκάστοτε κυβέρνηση τους.

(ε)  Οι ιδιωτικοποιήσεις μη κοινωφελών και μη στρατηγικών επιχειρήσεων του δημοσίου, καθώς επίσης η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, δεν είναι σε καμία περίπτωση αρνητικές ενέργειες – αρκεί φυσικά να μην δρομολογούνται σε περιόδους ύφεσης ή από τους δανειστές (όπως συμβαίνει δυστυχώς σήμερα στην Ελλάδα).  

Βέβαια, δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε ποτέ τους τομείς της «δημόσιας φροντίδας» (Παιδεία, Υγεία, Συγκοινωνίες, Λιμάνια, Ενέργεια και Ύδρευση) στον ιδιωτικό τομέα, επειδή εξυπηρετούν ανάγκες, οι οποίες ευρίσκονται σε αντίθεση με τους κανόνες λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς - οπότε δεν μπορούν να διαχειρίζονται με κριτήρια απόδοσης, αλλά ούτε και να αξιολογούνται με γνώμονα το κέρδος. 

(στ) Η ελεύθερη αγορά, ο κοινωνικός καπιταλισμός καλύτερα, έχει αποδειχθεί ότι είναι το καλύτερο «λειτουργικό σύστημα» μίας Οικονομίας. Εν τούτοις, ο σημερινός μονοπωλιακός καπιταλισμός, στον οποίο «κυβερνούν απολυταρχικά» αφενός μεν οι χρηματοπιστωτικές αγορές, αφετέρου το Καρτέλ, είναι ότι πιο καταστροφικό μπορεί να συμβεί στον πλανήτη.

(ζ)  Τέλος, τα κράτη οφείλουν να έχουν Ισολογισμούς – έτσι ώστε να γνωρίζουν οι Πολίτες τους τι ακριβώς έχουν και όχι μόνο τι χρωστούν. Η αξιολόγηση λοιπόν μίας χώρας χωρίς να δίνεται σημασία στα περιουσιακά της στοιχεία, καθώς επίσης στο ιδιωτικό χρέος της (και στους δύο αυτούς τομείς η Ελλάδα υπερτερεί σε μεγάλο βαθμό των περισσοτέρων δυτικών χωρών), είναι εντελώς εσφαλμένη – εάν όχι σκόπιμη.           

Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΩΝ CDS

 

Συνεχίζοντας, το τελευταίο χρονικό διάστημα ακούγονται πάρα πολλά, σε σχέση με το ρόλο των οίκων αξιολόγησης, στην αγορά των ασφαλιστηρίων συμβολαίων πιστωτικών απωλειών (CDS). Πολλοί ισχυρίζονται δε ότι, οι πανίσχυροι αυτοί ιδιωτικοί οίκοι εμποδίζουν τις προσπάθειες αναδιάρθρωσης του Ελληνικού χρέους, «απειλώντας» ότι θα τις χαρακτηρίσουν «πιστωτικό γεγονός» (credit event) – κάτι που θα είχε σαν αποτέλεσμα την ενεργοποίηση των CDS, την πληρωμή δηλαδή όλων όσων έχουν ασφαλίσει τις απαιτήσεις τους απέναντι στην Ελλάδα.  

Το αποτέλεσμα αυτών των «απειλών» ήταν η τεράστια άνοδος των ασφαλίστρων για τα πενταετή ελληνικά ομόλογα, στα επίπεδα των 2.025 μονάδων βάσης. Αυτό σημαίνει ότι, εάν ήθελε κανείς να ασφαλίσει ομόλογα συνολικής αξίας 100 εκ. €, θα έπρεπε να πληρώνει ετήσια το ποσόν των 20,25 εκ. €. Επομένως, σε βάθος πενταετίας, το κόστος των ασφαλίστρων θα υπερέβαινε την ονομαστική αξία των ομολόγων. Στον Πίνακα ΙΙ αποτυπώνεται η σημερινή τιμή των CDS για τις χώρες των GIIPS, παράλληλα με ορισμένους άλλους δείκτες.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Τιμή των CDS στις 28.06.11 (17.20) σε μονάδες βάσης, ΑΕΠ 2009 σε δις $ και ποσοστά χρέους, σε σχέση με το ΑΕΠ, επίσης για το 2009 

Χώρα	CDS  σε μ.β.	ΑΕΠ σε δις $	Χρέος / ΑΕΠ
Ελλάδα*	2.357	330.780	115%
Ιρλανδία	849	227.781	64%
Πορτογαλία	846	227.855	77%
Ισπανία	294	1.464.040	53%
Ιταλία	197	2.118.264	116%

* Δημόσιο χρέος μη αναμορφωμένο

Πηγή: IMF, Bundesbank, Capital

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος (28.6.11) 

Σε σχέση με τον Πίνακα Ι, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας αυξήθηκε σήμερα, λόγω των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, καθώς επίσης της εγγραφής «νέων βαρών» (χρέη νοσοκομείων κλπ.). Το δημόσιο χρέος της Ιρλανδίας ξεπέρασε ήδη το 100% του ΑΕΠ, λόγω της «διάσωσης» των τραπεζών της. Της Πορτογαλίας αυξήθηκε επίσης από τα ελλείμματα, ενώ θα προστεθούν σύντομα αντίστοιχες εγγραφές με την Ελλάδα (από το ΔΝΤ). Στην Ισπανία δεν έχει ακόμη εμφανισθεί καθαρά το κόστος διάσωσης των τραπεζών, αλλά ούτε και στην Ιταλία – την οποία θεωρούμε ως την πιο επικίνδυνη χώρα της Ευρωζώνης, κυρίως λόγω του μεγέθους της, καθώς επίσης των τεράστιων χρεών της (τα οποία δεν είναι μάλλον αυτά που φαίνονται).  

Συνεχίζοντας ο στόχος της ΕΚΤ, έτσι όπως ανακοινώθηκε, είναι η αντιμετώπιση της Ελληνικής κρίσης χρέους και δανεισμού, χωρίς την πρόκληση ενός «πιστωτικού γεγονότος» - χωρίς την ενεργοποίηση δηλαδή των CDS, η οποία θα οδηγούσε σε «εκκαθάριση» των απαιτήσεων των ασφαλισμένων, από τους εκάστοτε ασφαλιστές.

Η θέση όμως αυτή της ΕΚΤ έχει κριθεί αρνητικά από τις «αγορές» - οι οποίες ισχυρίζονται ότι, η ζημία που θα προκαλούσε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα τυχόν μη ενεργοποίηση των CDS, στην περίπτωση μίας αναδιάρθρωσης χρέους, θα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από το όφελος. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, οι τράπεζες θα ήταν εκτεθειμένες σε μη ασφαλισμένες θέσεις του ενεργητικού τους, οπότε θα υποχρεώνονταν να πουλήσουν τα ομόλογα – κάτι που θα έφθανε στα ύψη το κόστος χρηματοδότησης όλων των κρατών (επιτόκια δανεισμού).

Κατά τις αγορές, η ΕΚΤ φοβάται να παραδεχθεί το «λάθος» της – λάθος που οφείλεται στην τοποθέτηση της σχετικά με το ότι, είναι απαγορευμένη η χρεοκοπία ενός κράτους της Ευρωζώνης. Ειδικότερα, εάν πράγματι η χρεοκοπία είναι απαγορευμένη, τότε ποιος ο λόγος ύπαρξης των CDS; Γιατί επέτρεψε η ΕΚΤ τη συγκεκριμένη κερδοσκοπία, αφού είχε αυτήν την τοποθέτηση;

«Μήπως ο ισχυρισμός της κεντρικής τράπεζας», αναρωτιούνται οι αγορές, «έχει μοναδικό στόχο την προστασία του Ισολογισμού της από τυχόν πιστωτικές απώλειες, αφού η ίδια δεν έχει ασφαλισθεί, καθώς επίσης του κύρους και της εικόνας της; Ή μήπως άλλαξε άποψη, σε σχέση με την υποχρέωση αλληλεγγύης των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, πιεζόμενη από τη Γερμανία, η οποία πλέον θέλει να χρεοκοπήσει την Ελλάδα για να κυριαρχήσει στην ΕΕ;».

Περαιτέρω, παρά τις τοποθετήσεις των εταιρειών αξιολόγησης, η τελική απόφαση σε σχέση με την «ενεργοποίηση» ή μη των ασφαλιστηρίων (swaps), είναι θέμα της ISDA – της International Swaps & Derivatives Association η οποία, με έδρα τη Νέα Υόρκη, εκπροσωπείται από 15 «επενδυτές» (μεταξύ των οποίων η Deutsche Bank και η Blackrock).  Σύμφωνα δε με τη διαδικασία που ακολουθείται, η επιτροπή της ISDA αποφασίζει τότε μόνο για τον χαρακτηρισμό ενός «συμβάντος» ως πιστωτικού γεγονότος, εάν προηγουμένως ένας ενδιαφερόμενος καταθέσει αίτηση επ’ αυτού (όπως ακριβώς συμβαίνει με τις αιτήσεις πτώχευσης στα δικαστήρια).

Συνεχίζοντας, εάν τυχόν δημιουργούνταν ένα πιστωτικό γεγονός, το οποίο όμως δεν θα χαρακτηριζόταν ως τέτοιο, με αποτέλεσμα να μην ενεργοποιηθούν τα CDS, τότε θα σήμαινε ότι οι τράπεζες, οι οποίες έχουν στην κατοχή τους αυτά τα ομόλογα, θα ήταν «γυμνές» - δηλαδή, ότι θα έπρεπε να διαγράψουν τις ανάλογες απαιτήσεις τους και να αυξήσουν άμεσα τα ίδια (εγγυητικά) κεφάλαια τους, κάτι που θα ήταν μάλλον καταστροφικό για το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Σε τελική ανάλυση τώρα, επειδή κανείς δεν γνωρίζει ποιος έχει ασφαλίσει ποιόν και για ποιο ποσόν (η σημαντικότερη ίσως διαφορά μίας ενδεχόμενης ελληνικής χρεοκοπίας, σε σχέση με την Αργεντινή), δεν είναι δυνατόν να ξέρουμε που θα «προσγειωθεί» στο τέλος η ζημία – αλλά ούτε και το μέγεθος της.  

Το κυριότερο δε όλων, εάν ο τελικός αποδέκτης, αυτός δηλαδή που θα κληθεί να πληρώσει τη ζημία, είναι σε θέση να το κάνει ή όχι (όπως απέδειξε η εμπειρία της AIG, η οποία αδυνατούσε να πληρώσει και εθνικοποιήθηκε από τις Η.Π.Α.). Εάν βέβαια δεν θα μπορούσε να πληρώσει ο τελικός αποδέκτης και χρεοκοπούσε, τότε η αλυσιδωτή αντίδραση θα κατέληγε σε μία πυρηνική έκρηξη άνευ προηγουμένου. Ο Πίνακας ΙΙ τώρα που ακολουθεί, αναφέρει τους δανειστές της Ελλάδας, αναλυτικά:   

ΠΙΝΑΚΑΣ IΙ: Οι μεγαλύτεροι δανειστές της Ελλάδας (σε δις €)

Οργανισμός	Ποσόν	Οργανισμός	Ποσόν
ΕΚΤ	49,0	Groupama (Γαλλία)	2,0
Χώρες ΕΕ	38,0	CNP (Γαλλία)	2,0
Δημόσια Ελληνικά ταμεία	30,0	ΑΧΑ (Γαλλία)	1,9
Ξένα δημόσια ταμεία	25,0	Τράπεζα Κύπρου	1,8
ΔΝΤ	15,0	Deutsche Bank	1,6
Εθνική τράπεζα (ΕΤΕ)*	13,2	LBBW (Γερμανία)	1,4
Κεντρικές τράπεζες ΟΝΕ	13,1	ING (Ολλανδία)	1,4
Eurobank	9,0	Allianz (Γερμανία)	1,3
Τράπεζα Πειραιώς	8,0	BPCE (Γαλλία)	1,2
FMS (HRE)	6,3	Ageas (Βέλγιο)	1,2
Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ)	6,0	RBS (Βρετανία)	1,1
BNP Paribas	5,0	DZ Bank (Γερμανία)	1,0
Αγροτική (ΑΤΕ)	4,6	Unicredito (Ιταλία)	0,9
Alpha bank	3,7	Intesa SP (Ιταλία)	0,8
Dexia **	3,5	HSBC (Βρετανία)	0,8
Ταχυδρομικό Ταμ. (ΤΤ)	3,1	Erste Bank (Αυστρία)	0,8
Generali (Ιταλία)	3,0	Munich Re (Γερμανία)	0,7
Commerzbank (Γερμανία)	2,9	Rabobank (Ολλανδία)	0,6
Societe Generale (Γαλλία)	2,9	Credit Agricole	0,6
Marfin (Ελλάδα)	2,3	KBC (Βέλγιο)	0,6

* ΕΤΕ 13,2 δις € ομόλογα και 5,4 δις € δάνεια, συνολικά 18,6 δις €

** Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Γαλλία

Πηγή: Barclays Capital

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Σημείωση: Η Ελλάδα οφείλει στις τράπεζες των Η.Π.Α. μόλις 1,5 δις $. Εν τούτοις, οι υπόλοιπες τοποθετήσεις των αμερικανικών τραπεζών είναι της τάξης των 34 δις $, αφού αυτές ασφαλίζουν κυρίως τις ευρωπαϊκές με CDS. Επομένως, οι Η.Π.Α. δεν θέλουν καθόλου την ενεργοποίηση των CDS – άρα δεν επιθυμούν τη χρεοκοπία της Ελλάδας, μάλλον σε αντίθεση με τη Γερμανία.    

Παρά το ότι φαίνονται μικρά κάποια ποσά στον Πίνακα ΙΙ, εάν κανείς σκεφθεί ότι, κάποιες τράπεζες έχουν λάβει από την εκάστοτε κεντρική έως και 50 φορές περισσότερα δάνεια (άρθρο μας), έχοντας καταθέσει τα ομόλογα για εγγύηση, θα κατανοήσει το τεράστιο μέγεθος του προβλήματος που θα δημιουργούταν.  

Περαιτέρω, σύμφωνα με τα κριτήρια αποφάσεων της ISDA, πιστωτικό γεγονός αποτελεί η μείωση της ονομαστικής αξίας των ομολόγων (haircut) ή των επιτοκίων, η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής τους, η καθυστέρηση της πληρωμής τους, η αλλαγή της συναλλαγματικής ισοτιμίας τους, καθώς επίσης η διαφοροποίηση του «βαθμού» τους. Η οποιαδήποτε όμως από αυτές τις αλλαγές οφείλει παράλληλα να συνοδεύεται από μία σημαντική επιδείνωση της πιστοληπτικής ικανότητας του «εκδότη» (εδώ υπεισέρχονται οι εταιρείες αξιολόγησης), θα πρέπει να αφορά πολλούς επενδυτές μαζί, καθώς επίσης να είναι υποχρεωτική για όλους τους κατόχους των ομολόγων.

Η εθελοντική λοιπόν «αναμόρφωση» (reprofiling) των Ελληνικών ομολόγων που προτείνει η Κομισιόν, η οποία θα προερχόταν από την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής ή από την ανταλλαγή των παλαιοτέρων ομολόγων με καινούργια, δεν θα χαρακτηριζόταν ως «πιστωτικό γεγονός», σύμφωνα με δηλώσεις της ISDA – αφού τέτοιες συμφωνίες έχουν γίνει συχνά με κατόχους δημοσίων ομολόγων των Η.Π.Α., χωρίς να προκαλέσουν την ενεργοποίηση των CDS.

«Μία στάση πληρωμών όμως», όπως λέει ένα τραπεζικό στέλεχος, «η οποία θα χαρακτηριζόταν διαφορετικά και δεν θα ενεργοποιούσε τα CDS, θα σήμαινε ότι οι τράπεζες δεν είναι ασφαλισμένες – γεγονός που θα τις έφερνε αντιμέτωπες με τεράστια προβλήματα. Απλά και μόνο ο μη χαρακτηρισμός μίας χρεοκοπίας ως πιστωτικό γεγονός, δεν σημαίνει προφανώς ότι το ρίσκο εξαφανίζεται».

Ολοκληρώνοντας, η απροθυμία της ΕΕ να επιτρέψει την ενεργοποίηση των CDS, είναι σε πλήρη αντίθεση με τη συμπεριφορά των επιχειρήσεων - οι οποίες συνήθως διευκολύνουν την πληρωμή των παραγώγων, με τα οποία ασφαλίζουν τις οφειλές τους. Η αιτία είναι ότι πολλοί επενδυτές, οι οποίοι αγοράζουν εταιρικά ομόλογα, τα ασφαλίζουν ταυτόχρονα – οπότε είναι πολύ πιο πρόθυμοι να αποδεχθούν μία αναδιάρθρωση χρέους, αφού καλύπτουν τις ζημίες τους από την ασφάλεια που εισπράττουν.

Συμπερασματικά λοιπόν εάν δεχθεί κανείς ότι, η Ελλάδα χρειάζεται απαραίτητα μία μορφή αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους της, ενώ δεν έχει τη δυνατότητα να δανείζεται πλέον από τις «αγορές» (οπότε δεν έχει νόημα η αύξηση του κόστους δανεισμού της, λόγω των CDS), τυχόν ενεργοποίηση των CDS θα ήταν πιθανόν προς όφελος της - αφού τότε θα αποδεχόταν οι πιστωτές της μάλλον ευκολότερα την αναδιάρθρωση (αναφερόμαστε στα «κλειστά» βέβαια ασφαλιστήρια και όχι στα όπλα μαζικής καταστροφής – όχι σε αυτά δηλαδή που ασφαλίζουν το σπίτι του γείτονα από πυρκαγιά, προσπαθώντας στη συνέχεια να το κάψουν!). Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι είμαστε υπέρ των αχόρταγων κερδοσκόπων, οι οποίοι έχουν κυριολεκτικά οδηγήσει την πραγματική οικονομία διεθνώς σε απόγνωση -  ενώ απειλούν να καταστρέψουν ολόκληρο των πλανήτη.  

Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)

Αθήνα, 28. Ιουνίου 2011

viliardos@kbanalysis.com