Science, Proof And The "UFO"

http://hercolano2.blogspot.com/2012/02/science-proof-and-ufo.html
---------------------------------------

ΣΥΡΙΑ

Συζητείται η θέσις μας ως προς τα συμβαίνοντα στην Συρία και πολλοί φίλοι δεν ευρίσκουν το κείμενον, είναι ΕΔΩ!

---------------------------------------

Uknown object photographed in Indiana

http://hercolano2.blogspot.com/2012/02/uknown-object-photographed-in-indiana.html
------------------------------------------------

ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΤΙΜΙΑ

Το "κούρεμα"- κόλαφος για τον Β.Βενιζέλο

ΝΙΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ

NEWSIT

Η πρόθεση της κυβέρνησης, όπως διαρρέεται από το υπουργείο Οικονομικών, να συμπεριλάβει στο "κούρεμα" των ομολόγων και τους απλούς ιδιώτες επενδυτές είναι κίνηση πέρα από κάθε λογική.

Οι πολίτες αυτοί δεν έβγαλαν τα χρήματα τους στην Ελβετία ή αλλού. Δεν τα τοποθέτησαν σε προϊόντα υψηλού ρίσκου προσδοκώντας υπεραποδόσεις.
Δάνεισαν το ελληνικό κράτος από τις αποταμιεύσεις τους. Πίστεψαν τη διαβεβαίωση ότι το κεφάλαιο τους θα είναι εγγυημένο και αντί να καταθέσουν τα χρήματα σε κάποια τράπεζα, τα έδωσαν στο ελληνικό δημόσιο για να καλύψει τις ανάγκες του.

Τα χρήματα αυτά για τους απλούς ιδιώτες επενδυτές είναι ότι ακριβώς και η τραπεζική κατάθεση.
Και σε... ανταπόδοση αυτής της εμπιστοσύνης έρχεται σήμερα η Ελλάδα δια του αρμοδίου υπουργού και τους παίρνει τα μισά!

Βέβαια σε αυτούς δεν θα δοθεί βοήθεια για να αντισταθμίσουν τις απώλειες τους όπως θα γίνει με τις τράπεζες που θα πάρουν "ζεστό" χρήμα από τη νέα δανειακή σύμβαση.

Έτσι οι απλοί ιδιώτες θα είναι τελικώς οι μόνοι απολύτως χαμένοι από το κούρεμα.
Δηλαδή από εκεί που ξεκινήσαμε να κυνηγάμε τους κερδοσκόπους καταντήσαμε να τα αρπάζουμε από τους αποταμιευτές!

Η απόφαση να "κουρευτούν" και τα ομόλογα των απλών ιδιωτών πολιτών είναι παράλογη, κατάφορα άδικη και καταρρίπτει και τα όποια εναπομείναντα ίχνη αξιοπιστίας της Ελλάδας.
Αλήθεια, πως θα καλέσει ο υπουργός οικονομικών Ε. Βενιζέλος π.χ. τους ιδιώτες να επαναπατρίσουν τα κεφάλαια που έβγαλαν στο
εξωτερικό;
Ποιός θα τον εμπιστευτεί όταν θα έχει σώσει τα χρήματα του βγάζοντας τα εκτός Ελλάδος σε αντίθεση με αυτόν που τα κράτησε εντός και του πήραν τα μισά;
Έχει στ' αλήθεια αναλογιστεί ο κ. Βενιζέλος το βάρος τέτοιων αποφάσεων για την πολιτική του αξιοπιστία;

-------------------------------------

“COSTA CONCORDIA” ΚΑΙ "ΩΚΕΑΝΟΣ"

“COSTA CONCORDIA”: ΧΑΡΤΙΝΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΣΤΩΝ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ*

Του Ηλία Σιαμέλα**


Είναι πραγματικά δύσκολο να πεις τη γνώμη σου για ένα ναυάγιο, πόσο μάλλον να κρίνεις τα μέλη του πληρώματος και να βγάζεις καταδικαστικές αποφάσεις.

 

Όμως αυτό δεν ισχύει για τους πολυήχητους δημοσιογράφους των ΜΜΕ. Αυτή η διεθνής κάστα είναι αδίσταχτη και πανούργα. Δε σέβεται την αλήθεια, μα ούτε και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Κατευθύνει τη γραφίδα ή το λόγο της, εκεί όπου η κυρίαρχη λογική του συστήματος επιτάσσει. Έτσι, κανείς ποτέ δε μαθαίνει τα πραγματικά γεγονότα και τις αιτίες που τα προκαλούν. Αυτοί οι τύποι αγωνίζονται μόνο για να εντυπωσιάσουν την κοινή γνώμη, και να την οδηγήσουν στης παραπληροφόρησης τον χλεμπονιάρη βούρκο. Και ήταν πρώτης τάξεως ευκαιρία η «λιποταξία» του καπετάνιου του Costa Concordia. Αυτή η «πράξη» επικαλύπτει και βολεύει τους πάντες. Από τους πλοιοκτήτες μέχρι τα κράτη και τις πολυεθνικές. Κάτι ανάλογο είχε γίνει και με τον «Ωκεανό» του Ποταμιάνου, που βυθίστηκε τον Αύγουστο του 1991 στ’ ανοιχτά της Νότιας Αφρικής.

Είναι κοινό μυστικό, σ’ όλους όσους ασχολούνται με την επιβατηγό ναυτιλία, ότι ποτέ, κανένας πλοίαρχος, όσο ικανός κι αν είναι, δε μπορεί να χειριστεί με επιτυχία μια επιχείρηση διάσωσης, με έναν τόσο μεγάλο αριθμό επιβαινόντων! Αυτά τα μεγαθήρια που έχουν ναυπηγηθεί και κυκλοφορούν στις θάλασσες, είναι στην κυριολεξία πλωτά φέρετρα, που φέρνουν τη σημαία της απληστίας των χοντρόπετσων πλοιοκτητών, και των χρηματοπιστωτικών καρτέλ, που είναι πίσω τους. Γι’ αυτούς δεν έχει σημασία η ασφάλεια των επιβαινόντων. Αυτή τη γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια.

Θυμάμαι αυτά που μου είχε πει ένας, ελληνικής καταγωγής, επιχειρηματίας στη Βενεζουέλα, όταν τον ρώτησα γιατί αφού είχε συγκεντρώσει τεράστιο πλούτο στα χέρια του, δεν μεγάλωνε την εταιρεία του. Η απάντησή του περιέκλειε όλη τη σοφία του κόσμου. Μια επιχείρηση, μου είχε πει, είναι σαν την γυναίκα σου. Αν την αφήσεις να παχύνει υπερβολικά, δε θα μπορείς να την αγκαλιάσεις!

Αυτό λοιπόν συμβαίνει και με τα μεγαθήρια που κατασκεύασαν οι αδίσταχτοι κακοποιοί των καρτέλ του χρήματος. Αυτοί που καλούνται να κουμαντάρουν αυτά τα πλοία – πόλεις, δηλαδή οι καπετάνιοι, σε περίπτωση εγκατάλειψης, είναι αδύνατο να τ’ «αγκαλιάσουν» και να τα θέσουν κάτω από τον έλεγχό τους, αφού έχουν πάνω απ’ το κεφάλι τους χιλιάδες ανθρώπους σε κατάσταση πανικού. Όμως αυτές οι αλήθειες δε βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας.

Στο πλοίο «Ωκεανός» του Ποταμιάνου, έγινε η πιο επιτυχημένη επιχείρηση διάσωσης στα παγκόσμια χρονικά. Κάτω από τις πιο αντίξοες καιρικές συνθήκες και με τεράστια κύματα που χιμούσαν ολοζώντανα από το φοβερό ακρωτήριο aghulhas, και με έναν σκυλογδάρτη άνεμο που ξεπερνούσε τα 9 μποφόρ, κατορθώθηκε αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο. Παρ’ ότι επέβαιναν στο πλοίο περισσότερα από 600 άτομα, δεν άνοιξε ούτε μύτη. Όμως αυτό το απίστευτο κατόρθωμα κονιορτοποιήθηκε απ’ τον αδίσταχτο εσμό των δημοσιογράφων. Αντί να προσπαθήσουν να μάθουν την αιτία που βυθίστηκε το πλοίο, πιάστηκαν από το γεγονός ότι ο πλοίαρχος δεν εγκατέλειψε τελευταίος το πλοίο.

Πρόθεσή μου δεν είναι να δικαιολογήσω την πράξη του συγκεκριμένου καπετάνιου, αλλά να αποκαταστήσω την ιστορική αλήθεια. Γι’ αυτό μπορώ αβίαστα να πω, ότι η «φυγή» του καπετάνιου, όχι μόνο δεν επηρέασε αρνητικά την όλη εξέλιξη της επιχείρησης διάσωσης, απεναντίας την ενίσχυσε. Η πρωτοβουλία αυτή, σα μια σκέψη ανθρωπιάς και μόνο, ήταν ένα άλμα έξω και πέρα από τις καθιερωμένες μέχρι τότε πρακτικές! Πολύ πριν εγκαταλείψει το πλοίο, είχε παραδώσει τη σκυτάλη στους ειδικά εκπαιδευμένους κομάντος του Ναυτικού της Νότιας Αφρικής. Επειδή κάποιες βάρκες, απ’ αυτές που είχαν εγκαταλείψει το πλοίο, δεν απαντούσαν στις επίμονες κλήσεις μας, πιστέψαμε ότι ίσως να χρειάζονταν κι αυτές βοήθεια. Γι’ αυτό ο καπετάνιος έκρινε ότι έπρεπε να επιβιβασθεί σε ελικόπτερο, για να έχει μια προσωπική αντίληψη για την τύχη των επιβαινόντων. Όμως οι δημοσιογράφοι, λυσσιάρικα πιόνια, κύρια εγγλέζικων ανταγωνιστικών συμφερόντων, άδραξαν την ευκαιρία για να τον κατηγορήσουν ότι εγκατέλειψε τους επιβάτες, με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων, που σάρωσε την υφήλιο. Πέρα όμως από τα αμαρτωλά ΜΜΕ, η ίδια η πλοιοκτήτρια εταιρεία, έκανε πολύ λίγα για την ανατροπή αυτής της προπαγάνδας, γιατί είδε ότι η τροπή που είχαν πάρει τα πράγματα τη βόλευαν, για να επικαλύψει τις δικές της ευθύνες για τα αίτια του ναυαγίου. Το «Ωκεανός» ναυάγησε επειδή, προκειμένου να προλάβουν το ναύλο, δεν είχαν αντικαταστήσει τη σάπια λαμαρίνα γύρω από την αναρρόφηση της μηχανής, με αποτέλεσμα λόγω της σφοδρής θαλασσοταραχής, να ανοίξει μεγάλη τρύπα, να μπούνε νερά στο πλοίο και να ναυαγήσει.

Σε όλα τα πλοία υπάρχει ένα σχέδιο εγκατάλειψης και είναι όλοι υποχρεωμένοι να το τηρήσουν. Όμως οι συνθήκες κάτω από τις οποίες διενεργείται μια επιχείρηση διάσωσης, είναι κάθε φορά διαφορετικές. Γι’ αυτό δεν υπάρχουν κανόνες απαραβίαστοι. Πολλοί παράγοντες υπεισέρχονται, που κανένας δε μπορεί προκαταβολικά, ούτε καν να τους φανταστεί.

Στην περίπτωση του «Ωκεανός», σκόπιμα μηδενίστηκε η υπεράνθρωπη προσπάθεια και η τεράστια συμβολή του πλοιάρχου Γιάννη Αβρανά στη διάσωση εκατοντάδων ψυχών, πριν ακόμη φτάσουν τα ελικόπτερα για να παραλάβουν αυτούς, που είχαν εγκλωβιστεί στο πλοίο. Ποιος ήταν ο λόγος που χαρακτηρίστηκε «Coward» ένας πραγματικός ήρωας; Εξετάστηκε ποτέ, ποια ήταν η στρατηγική του καπετάνιου, που οδήγησε σε μια επιτυχία, που δεν είχε προηγούμενο στην ιστορία της ναυσιπλοΐας; Η πρώτη κίνησή του ήταν να κλείσει τις υδατοστεγείς πόρτες. Η δεύτερη, να ρίξει τις άγκυρες, ώστε όχι μόνο να μην παρασυρθεί το πλοίο, αλλά και να επιβραδύνει τη βύθιση του, προκειμένου να υπάρξει χρόνος για την αποβίβαση των ναυαγών. Η τρίτη κίνησή του ήταν να επιβιβάσει πρώτα τα γυναικόπαιδα και τα ευπαθή άτομα σε μια βάρκα, με επικεφαλής τον ύπαρχο, για να τους παραλάβει το πρώτο πλοίο που είχε προστρέξει. Μετά ακολούθησε η συντεταγμένη εκκένωση του πλοίου, με την επιβίβαση των επιβατών και του πληρώματος στις σωσίβιες βάρκες, όσες φυσικά μπόρεσαν να καθελκυστούν, επειδή το πλοίο είχε πάρει κλίση. Πάνω στο πλοίο είχαμε μείνει 170 άτομα και οι βάρκες που είχαν αποβιβάσει στα άλλα πλοία τους ναυαγούς δε μπορούσαν, παρά τις προσπάθειες που έγιναν, να προσεγγίσουν ξανά το πλοίο, για να παραλάβουν τους υπόλοιπους, λόγω του σφοδρού κυματισμού.

Όμως η άλλη κίνηση που είχα κάνει εγώ ο ίδιος, με δική μου πρωτοβουλία, χωρίς να έχω ενημερώσει τον πλοίαρχο, λειτούργησε συμπληρωματικά, αλλά και καταλυτικά στην όλη εξέλιξη της επιχείρησης διάσωσης.*** Στην αρχή επικοινώνησα με τον λιμενάρχη του Durban και του ζήτησα επιτακτικά, και με όση δύναμη ψυχής διέθετα, να στείλει ελικόπτερα, αλλά και αεροσκάφη να κάνουν ρίψεις ομαδικών σωσιβίων κλπ. Όμως επειδή αργούσε να έρθει η βοήθεια, πάλι με δική μου πρωτοβουλία, ήρθα σε επαφή με τον Θάλαμο Επιχειρήσεων του υπουργείου Ναυτιλίας στην Ελλάδα, και ζήτησα από τον αρμόδιο Αξιωματικό να επικοινωνήσει το γρηγορότερο με το Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας μας, για να μεσολαβήσει στην κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής, να στείλουν το συντομότερο δυνατόν ελικόπτερα, γιατί θα ήταν ο μόνος τρόπος διαφυγής των εγκλωβισμένων πάνω στο πλοίο. Ακόμη ηχεί στ’ αυτιά μου η απάντηση του έλληνα αξιωματικού: «Μάλιστα κύριε πλοίαρχε, θα κάνουμε αυτό που ζητάτε»!

Όταν ναυαγοί πλέον, φιλοξενούμαστε σε μια στρατιωτική μονάδα, είχα μια συζήτηση με έναν αξιωματικό του Ναυτικού, που μετείχε στην επιχείρηση διάσωσης, και μου είπε ότι του έκανε τεράστια εντύπωση το γεγονός, ότι είχαν φέρει ελικόπτερα από βάσεις που ήσαν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, και ότι αυτό δεν είχε συμβεί ποτέ άλλοτε, στην ιστορία της χώρας του. Όταν φτάσαμε στο Durban και πήρα μια εφημερίδα, είχε στην πρώτη σελίδα με πηχυαίους τίτλους την είδηση ότι, έγινε η μεγαλύτερη κινητοποίηση των ενόπλων δυνάμεων στη χώρα, μετά από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο!

Όταν λοιπόν συνέβησαν όλα αυτά, τα οποία έπαιξαν κυρίαρχο ρόλο στη διάσωση τόσων ψυχών, αλλά αγνοήθηκαν σκόπιμα από τα αμαρτωλά ΜΜΕ και όχι μόνο, πώς σήμερα που τ’ ανακαλώ στη μνήμη μου, να μη «γυρίζω τα μάτια / δάκρυα γιομάτα / κατά το παραθύρι», όπως λέει κι ο αγαπητός ποιητής; ****

Όταν κανείς δημοσιογράφος δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει για τις προσπάθειες που έγιναν από το σύνολο σχεδόν του πληρώματος. Για το γεγονός ότι τα χέρια των ναυτών γέμισαν πληγές, στην προσπάθειά τους να αποσυνδέσουν τους γάντζους απ’ τις βάρκες. Όταν εγώ, μόνος, αφού ήδη είχα τελειώσει με τα κύρια καθήκοντά μου, με ένα τσεκούρι που δεν… έκοβε, προσπαθούσα να κόψω τα σχοινιά για να απελευθερώσω τις σχεδίες, που ήσαν δεμένες στην κόντρα γέφυρα, για να πιαστούν οι ναυαγοί, αν ξαφνικά βυθιζόταν το ημιβυθισμένο ήδη πλοίο… Και πόσες άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες πάρθηκαν από τα άλλα μέλη του πληρώματος, που μπορεί τώρα να φαντάζουν ασήμαντες, όμως αυτές οι κινήσεις, αν τα πράγματα εξελισσόντουσαν διαφορετικά, θα έσωζαν δεκάδες ή εκατοντάδες ψυχές.

Όμως η προπαγάνδα ήταν τόσο μεγάλη, η πλύση εγκεφάλου από τους κατευθυνόμενους Οίκους Αποβλάκωσης των ΜΜΕ ήταν τόσο «παραγωγική», που είχε οξειδώσει ακόμη και τη δική μας σκέψη. Είχαμε φτάσει στο σημείο να ντρεπόμαστε εμείς, που είχαμε κάνει τόσα πολλά, για να σώσουμε τόσους ανθρώπους! Κι όλα αυτά στο όνομα των άγριων συμφερόντων που υπηρετούσαν τα ΜΜΕ. Έτσι λοιπόν κάθε φορά, η «φυγή» των πλοιάρχων, και ο σκόπιμος θόρυβος που ακολουθεί, βολεύει κύρια τις πλοιοκτήτριες εταιρείες, αφού τις βοηθάει να κουκουλώσουν τις ευθύνες τους.

Η ναυπήγηση και η κυκλοφορία πλοίων τεράτων, σαν το Costa Concordia, με την ανοχή των κυβερνήσεων και του Διεθνούς Οργανισμού, που ασχολείται με την Ασφάλεια της Ανθρώπινης Ζωής στη Θάλασσα, είναι ένα διαρκές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η ναυπήγηση μικρότερων πλοίων, που να φιλοξενούν έναν λογικό αριθμό επιβατών, για τους σύγχρονους δεινόσαυρους του χρήματος, είναι κάτι το αδιανόητο. Η απληστία, σαν ένα ξεμαλλιασμένο σύννεφο, αρμενίζει πάντα στον άρρωστο ουρανό τους.

Ο κανονισμός, ή κατά κάποιους, το συμβόλαιο τιμής, που θέλει τον πλοίαρχο να φεύγει τελευταίος, είναι ένας θεσμός παρωχημένος, ειδικά για τα επιβατηγά πλοία, όπου πολλές φορές οι συνθήκες επιβάλλουν μια πιο ευέλικτη στρατηγική.

Ο ίδιος κανονισμός υποχρέωνε και τον ασυρματιστή να φεύγει τελευταίος από το πλοίο, μαζί με τον καπετάνιο. Τα συμφέροντα και οι υπάκουες κυβερνήσεις, ποτέ δε θα καταργούσαν έναν τέτοιο κανονισμό. Όμως τον ασυρματιστή τον κατάργησαν!

Σήμερα, τα μέσα επικοινωνίας είναι τέτοια, που επιτρέπουν στον σημερινό καπετάνιο του επιβατικού πλοίου να κινείται πάνω και έξω απ’ αυτό, προκειμένου να επιτηρεί π.χ την επιβίβαση των επιβατών στις βάρκες, όταν η εγκατάλειψη γίνεται από την κύρια έξοδο του βαποριού ή να ενδιαφερθεί για το «στόλο» των σωσίβιων λέμβων, όταν η συνέχιση της επιχείρησης διάσωσης πάνω στο πλοίο βρίσκεται στα χέρια πεπειραμένων κομάντος, όπως έγινε στο «Ωκεανός».

Όμως αυτά τα νέα δεδομένα και οι καινούργιες ιδέες, δεν ενδιαφέρουν κανέναν. Η ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα είναι το τελευταίο που απασχολεί τους ζάπλουτους πλοιοκτήτες. [...]

Γι’ αυτό είμαι πολύ επιφυλακτικός όταν ακούω πάλι να ξετυλίγεται το ίδιο σενάριο. Ν’ αποκαλούν τον πλοίαρχο του Costa Concordia, “coward”, δηλαδή «δειλό και άνανδρο». Ν’ ανακηρύσσουν τον αξιωματικό της ακτοφυλακής …εθνικό ήρωα, και να μη γίνεται κουβέντα για τις ευθύνες των πλοιοκτητών!

Είναι γνωστό πλέον πως κατασκευάζονται οι μύθοι, και πολλαπλασιάζονται οι αξίες της αγοράς. Σταλαγματιά, σταλαγματιά, με το ύπουλο δάκρυ και το πορνεμένο σάλιο των δημοσιογράφων, γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των πολυεθνικών δεινοσαύρων. Πως αλλιώς θα αποκτούσαν τη χρυσή δύναμη, για να ναυπηγούν χάρτινους πύργους και πλωτές ανοχύρωτες πόλεις, να πνίγουν ανενόχλητα αθώους ανθρώπους και την ευθύνη να την ρίχνουν αποκλειστικά σ’ έναν καπετάνιο, που σαν άνθρωπος μπορεί να λύγισε ή κι ακόμη να τρελάθηκε, όταν κάποια στιγμή θα συνειδητοποίησε, ότι θα έπρεπε να έχει τη δύναμη ενός θεού, ή ενός «τέρατος», για να μπορέσει να διασώσει 4200 ναυαγούς, που βρίσκονταν σε κατάσταση απόλυτου πανικού! 

----------------------------

*Το κρουαζιερόπλοιο Costa Concordia ανήκε στην εταιρία “Carnival ”!

**Ο συγγραφέας του παρόντος άρθρου ήταν Προϊστάμενος Ασυρματιστής στο κρουαζιερόπλοιο «Ωκεανός», που ναυάγησε στις θάλασσες της Νότιας Αφρικής.

***Ζητώ συγγνώμη για το «εγώ». Ήταν αυτό που με είχε κάνει να σιωπήσω όλα τούτα τα χρόνια. Όμως οι καθαρές ιστορίες επιτάσσουν μερικές φορές, για χάρη της αλήθειας, να υπερβαίνουμε ακόμη και τις αρχές μας. Ειδικά τώρα, που η επίθεση των κυβερνήσεων, της εργοδοσίας και των υποχθόνιων κέντρων της δημοσιογραφίας, εναντίον των εργαζόμενων όλου του κόσμου, έχει πάρει κακουργηματικές διαστάσεις.

**** Οδυσσέας Ελύτης.

Σημείωση: Παρακαλώ τους ιταλομαθείς φίλους να μεταφράσουν το παραπάνω κείμενο και να το στείλουν στα ιταλικά blogs. Θα ήταν ένα ελάχιστο δείγμα συμπαράστασης στους αφανείς ήρωες ναυτεργάτες του Costa Concordia.

Παρώρεια Αρκαδίας, 31 Ιανουαρίου 2012

ΡΕΣΑΛΤΟ

------------------------------------

Συμφωνία Βενιζέλου - Παπανδρέου (έλαβε πλήρη στήριξη για τυχόν δικαστικές περιπέτειές του)

Συμφωνία Παπανδρέου-Βενιζέλου

REAL.GR   --  3/2/2012 9:16:00 μμ

Ρεπορτάζ: Σκουρής Βασίλης

Σε συμφωνία για επίσπευση των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη νέου αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ στις 19 Φεβρουαρίου ή στις 3 Μαρτίου (εφόσον η ενδιάμεση Κυριακή 26 Φεβρουαρίου είναι η Κυριακή των Απόκρεων) κατέληξαν χθες Γιώργος Παπανδρέου και Ευάγγελος Βενιζέλος.

Στη συνάντηση των δυο ανδρών, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Real.gr, φέρεται να υπήρξε μια συνολικότερη συμφωνία:

Ο Γ. Παπανδρέου φέρεται να έλαβε πλήρη στήριξη για τυχόν δικαστικές περιπέτειές του, ενώ ζήτησε και υποστήριξη του έργου της διετίας της διακυβέρνησής του, κάτι που εκ των πραγμάτων ο Ε. Βενιζέλος δεν μπορεί να δώσει, αφού ο νέος Πρόεδρος αργά αλλά σταθερά θα πρέπει να ασκεί κριτική στη θητεία Παπανδρέου και να αποστασιοποιείται από αυτή.

Ο Ε. Βενιζέλος, με τη σειρά του, δεν θα έχει απέναντί του τον απερχόμενο Πρόεδρο και ως εκ τούτου αφενός αποφεύγεται η δημιουργία επανάληψης των μπλοκ του 2007 (γεγονός που θα κόστιζε στον υπουργό Οικονομικών) και αφετέρου διευκολύνεται να μην υπάρξει δεύτερη υποψηφιότητα απέναντί του.
Μετά τη συνάντηση Παπανδρέου-Βενιζέλου, μάλιστα, ο υπουργός Οικονομικών συγκάλεσε σύσκεψη στο γραφείο του με τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Κώστα Σκανδαλίδη (που δρα ως υπαρχηγός), ώστε να αποφευχθούν οι μετωπικές επιθέσεις το απόγευμα στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, κατά τη συνεδρίαση της ΚΟ, όπως και έγινε.

Προβλήματα στο «προεδρικό» μπλοκ

Ο Ε. Βενιζέλος αποτελεί πλέον το απόλυτο φαβορί για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, πιθανόν μάλιστα και χωρίς αντίπαλο. Πολύ περισσότερο που στο «προεδρικό» μπλοκ, παρά τις συναντήσεις που έγιναν, δεν επήλθε συμφωνία, με αποτέλεσμα να συζητείται υποψηφιότητα τόσο του Χάρη Καστανίδη, όσο και της Λούκας Κατσέλη, ενώ τις εξελίξεις παρακολουθεί και ο Χρήστος Παπουτσής.

Από το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

«Η αθλιότητα που αναφέρεται σήμερα σε ανάρτηση στο real.gr, ότι δήθεν ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, στη χθεσινή συνάντησή του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, «φέρεται να έλαβε πλήρη στήριξη για τυχόν δικαστικές περιπέτειές του», είναι προϊόν νοσηρής φαντασίας και προφανούς σκοπιμότητας.

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, δεν έχει κανένα λόγο και καμία ανάγκη να ζητά από τον οποιοδήποτε τέτοιου είδους υποτιθέμενες προστασίες και συναλλαγές ή να ανέχεται τέτοιους υποτιθέμενους εκβιασμούς.

Οι εμπνευστές και οι κατασκευαστές τέτοιου είδους ¨πληροφοριών¨, είτε δεν γνωρίζουν καθόλου τον Γιώργο Παπανδρέου, είτε δεν αντιλαμβάνονται ότι και η αθλιότητα έχει τα όριά της.

Σε ότι αφορά δε τα υπόλοιπα της συγκεκριμένης ανάρτησης, για τους χρόνους των διαδικασιών κ.λπ., παραπέμπουμε στις σχετικές αναφορές του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στις ομιλίες του στη χθεσινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κινήματος».

Σχόλιο Real.gr : Ασφαλώς δεν ανακοινώνονται τέτοιες συμφωνίες! Όπως άλλωστε συμβαίνει και με την υποτίμηση ή τον ανασχηματισμό...

Muslims to conquer the heart and soul of Europe

http://hercolano2.blogspot.com/2012/02/muslims-to-conquer-heart-and-soul-of.html
------------------------------------------

Germany to be conquered by Islam

http://hercolano2.blogspot.com/2012/02/germany-to-be-conquered-by-islam.html
---------------------------------------

Former Guantánamo Prisoner Adel Al-Gazzar Is Freed in Egypt After Six Months in Custody

http://hercolano2.blogspot.com/2012/02/former-guantanamo-prisoner-adel-al.html
-------------------------------------------------

Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ-Υμνεί το ότι μας... χρεοκόπησε!

Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

ΕΘΝΟΣ

Υμνεί το ότι μας... χρεοκόπησε!

Εμβρόντητος ο ελληνικός λαός άκουσε τον χθεσινό λόγο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου προς την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του που μεταδόθηκε ολόκληρος και απευθείας από την τηλεόραση. Δεν έχει ξαναγίνει πουθενά στον κόσμο ένας ηγέτης να φέρνει τη χώρα του στο χείλος της χρεοκοπίας, να έχει ήδη ρίξει στον Καιάδα τα εισοδήματα του ελληνικού λαού, να έχει προκαλέσει με την πολιτική του ένα εκατομμύριο ανέργους και αντί για αυτοκριτική να... υμνεί το έργο του!!!

Οσο απίστευτο κι αν ακούγεται, αυτό ακριβώς έκανε χθες ο Γ. Παπανδρέου. Παρουσίασε έναν αποθεωτικό απολογισμό για τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του την ολέθρια διετία 2009-2011 σε βαθμό τόσο απογειωμένο, ώστε ισχυρίστηκε ότι έσωσε όχι μόνο τη χώρα αλλά και τη... ΝΔ! Η ομιλία του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ δεν είχε απολύτως καμία επαφή με την ελληνική πραγματικότητα και το ερώτημα που γεννιέται είναι αν αυτό είναι απόρροια ενός απίστευτου «πολιτικού αυτισμού» ή αν έχουμε να κάνουμε με μια επίδειξη απύθμενου πολιτικού θράσους και βαθύτατης περιφρόνησης προς τον ελληνικό λαό και τα δεινά στα οποία τον οδήγησε η διακυβέρνηση Παπανδρέου.

Ακούγοντας τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να διαφημίζει πόσα υπέροχα πράγματα έκανε αυτός και η κυβέρνησή του σε δεκάδες τομείς, σχημάτιζε κανείς την εντύπωση ότι έκανε απολογισμό των πεπραγμένων του σε κάποιους άλλους και όχι στους Ελληνες που ζουν στη χώρα αυτή και υφίστανται στο πετσί τους τις συνέπειες του έργου του Γ. Παπανδρέου. Είναι όμως τόσο μεγάλος ο διεθνής διασυρμός της Ελλάδας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης ως χώρας ευρισκόμενης στο χείλος της κρατικής χρεοκοπίας, ώστε είναι άκρως αμφίβολο ότι οι ισχυρισμοί του Γιώργου θα έπειθαν ακόμη και τα τμήματα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην... Παπούα και Νέα Γουινέα ή στην Μπουρκίνα Φάσο!

Εκτός πια αν ο Γ. Παπανδρέου απευθυνόταν σε κάποιο άγνωστο ακροατήριο, το οποίο καθόλου δεν συγκινείται από τις πτωχεύσεις χωρών ή την εξαθλίωση πληθυσμών, αν δεν τις επιδιώκει κιόλας στο πλαίσιο επίτευξης πολλαπλών στόχων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάθε πολιτικός, ακόμη και αν είναι τόσο παταγωδώς αποτυχημένος ή αν η διακυβέρνησή του έχει αποδειχθεί ολέθρια για τη χώρα όπως αυτή του Γ. Παπανδρέου, πάντοτε προσπαθεί να υπερασπιστεί το έργο του, τα πεπραγμένα του. Αυτό είναι αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσει να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα είτε στον ίδιο είτε σε διαφορετικό τομέα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει βαθύτατη την πεποίθηση ότι μπορεί να υπάρξουν συνθήκες που θα επιτρέψουν την επάνοδό του σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Δεν είναι αβάσιμες οι ελπίδες του. Ο δημόσιος βίος έχει συχνά εντελώς απρόβλεπτες και απροσδόκητες στροφές.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για παράδειγμα, έφυγε ηττημένος, ατιμασμένος και με ψεύτικο διαβατήριο το 1963, για να γυρίσει το 1974 ως σωτήρας και «εθνάρχης». Χρειάστηκε βέβαια να μεσολαβήσουν η χούντα και η προδοσία της Κύπρου, τραγικά γεγονότα στην προετοιμασία των οποίων το κόμμα του είχε παίξει καθοριστικό ρόλο, για να δημιουργηθούν οι συνθήκες που επέτρεψαν τη θριαμβευτική επιστροφή του Κ. Καραμανλή, μαζί με την πολιτική του μετάλλαξη.

Κατά το προηγούμενο αυτό, γιατί να μην ποντάρει και ο Γιώργος σε μια άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας, την οποία απειλεί να προκαλέσει το Μνημόνιο που υπέγραψε το ΠΑΣΟΚ με την ΕΕ και το ΔΝΤ;

Το διασκεδαστικό πάντως είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να εμφανιστεί ως... θύμα των ΜΜΕ, με τα οποία συγκρούστηκε, γιατί αυτός «δεν είναι μαριονέτα κανενός»!
Αλήθεια, μήπως θυμάται ο Γιώργος πώς βρέθηκε ξαφνικά αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εκείνον τον Γενάρη του 2004; Λόγω... εχθρότητας των μέσων ενημέρωσης; Ξέχασε ότι οι εφημερίδες και τα κανάλια της κεντροαριστεράς, που τον Δεκέμβριο του 2003 υποστήριζαν μετά πάθους τον Κώστα Σημίτη ως τον «καταλληλότερο για πρωθυπουργό», τον Ιανουάριο του 2004 διαπίστωναν ξαφνικά ότι όλη η Ελλάδα θέλει... υστερικά τον Γ. Παπανδρέου για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος έτσι πρώτα έγινε αρχηγός και μετά εκλέχτηκε;

ΑΠΟΔΕΙΞΗ
Αβυσσος χωρίζει λαό - πολιτικούς

 

ΧΑΡΙΝ αφελείας, ας πάρουμε στα σοβαρά όσα είπε ο Γ. Παπανδρέου. Ας υποθέσουμε δηλαδή ότι πιστεύει πλήρως όσα είπε και ότι τα λεχθέντα δεν κρύβουν καμία απολύτως σκοπιμότητα. Αν όντως ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργός έχει αυτή την εκτίμηση για τα όσα έπραξε, αν έχει την πεποίθηση ότι το κύριο χαρακτηριστικό της διετούς διακυβέρνησής του δεν είναι ότι συνέτεινε τα μέγιστα στην καταστροφή της χώρας και στην εξαθλίωση του λαού μας, αλλά ότι εισήγαγε δεκάδες πρωτοποριακούς νόμους που άλλαξαν τη χώρα προς το καλύτερο(!), τότε ήταν πραγματικά επικίνδυνος και ευτυχώς που υποχρεώθηκε εκών-άκων να παραιτηθεί από την εξουσία. Αβυσσος χωρίζει αυτόν και την ηγετική παρέα του από τον λαό.

----------------------------------------------

Layla Anwar-Syria

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ:

Layla Anwar διερμηνεύεις την σκέψι μας και τον βαθύ μας πόνο και την έγνοια για την Συρία την πολυαγαπημένη, την Ελληνικώτατη, την ταλαιπωρημένη, την τεμαχισμένη (αισχρά ακρωτηρίασαν το σώμα της δημιουργώντας το ψευδοκράτος "Λίβανος" και δίδοντας στην Τουρκία την καρδιά της Συρίας, την Αντιόχεια και τον Ορόντη) και επί της οποίας τώρα έπεσαν με σκοπό να την διαμελίσουν περαιτέρω, οι έτοιμες απο καιρό ύαινες (Τουρκία, Ισραήλ, Γάλλοι και Αμερικάνοι) εκμεταλλευόμενες την παρακμή του κόμματος Μπάαθ (βίοι παράλληλοι με την παρηκμασμένη Ελλάδα, έπεσαν, Συρία και Μπάαθ, στον Καισαρισμό και την οικογενειοκρατία και την κληρονομική διαδοχή) και είναι γνωστό ότι η παρακμή καταφεύγει στην βία, στην αυθαιρεσία και στο παρακράτος! Ουτωσί άνοιξε κατ' αυτάς ο φαύλος κύκλος του μίσους, του αίματος και της βίας, δηλαδή, αυτό που εδώ και πενήντα χρόνια ετοίμαζαν και περίμεναν αυτοί που θέλουν (το Ισραήλ και οι δορυφόροι του, Η.Π.Α. και Ευρωπαϊκή Ενωσι και επιπροσθέτως η με ηγεμονικές έμμονες σκέψεις ανασυστήσεως του Χαλιφάτου, Τουρκία) την Μέση Ανατολή θρυμματισμένη και βυθισμένη στα ερείπια και στο χάος και στον εμφύλιο σπαραγμό! 
Πολλοί φίλοι μας μας ερώτησαν γιατί δεν έχομε ειπή ως τα τώρα τίποτε γιά την Συρία... Αι! λοιπόν, αυτά έχουμε να πούμε, και πολλά είναι γιατί ο πόνος περισσεύει και εμπρός μας βλέπουμε το Κακό!

http://hercolano2.blogspot.com/2012/02/layla-anwar-syria.html
---------------------------------------

Iraq’s Crisis: Vice President Hashemi Speaks

http://hercolano6.blogspot.com/2012/02/iraqs-crisis-vice-president-hashemi.html
----------------------------------

America's pastime game: Bashing Palestinians

http://hercolano6.blogspot.com/2012/02/americas-pastime-game-bashing.html
------------------------------------

Sophia Loren, Tώνης Μαρούδας - Τί ειν' αυτό που το λένε αγάπη (1957)

Composer: Takis Morakis / Lyrics: Danai Stratigopoulou, Giannis Fermanoglou. From the film "Boy on a dolphin".


---------------

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη
τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό
που κρυφά τις καρδιές οδηγεί
κι όποιος το 'νιωσε το νοσταλγεί

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη
τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό
γέλιο, δάκρυ, λιακάδα, βροχή
της ζωής μας και τέλος κι αρχή

Ποτέ ποτέ κανένα στόμα
δεν το 'βρε και δεν το 'πε ακόμα

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη
τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό
που σε κάνει να λες το σκοπό
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη
τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό
στο λεπτό που σου δίνει φτερά
κι είναι λύπη μαζί και χαρά

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη
τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό
γέλιο, δάκρυ, λιακάδα, βροχή
της ζωής μας και τέλος κι αρχή

Ποτέ ποτέ κανένα στόμα
δεν το 'βρε και δεν το 'πε ακόμα

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη
τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό
που σε κάνει να λες το σκοπό
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.
------------------

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΝ ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΪΝ ΠΡΙΝ ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ

Παρασκευή, 3 Φεβρουαρίου 2012

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΝ ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΪΝ ΠΡΙΝ ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ

«Ή παίρνουμε τώρα σκληρά μέτρα ή χρεοκοπούμε»...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ας μη γελιόμαστε… Το δίλημμα είναι ψεύτικο και το παιχνίδι είναι σικέ.

Αυτοί που επέβαλαν συγκεκριμένες πολιτικές σε μια κλίκα δοσίλογων που είναι ορκισμένοι να τους υπηρετήσουν, δεν ταλαντεύτηκαν ούτε στιγμή, και φυσικά δεν προβληματίστηκαν ούτε κατά διάνοια, στη βάση του ψεύτικου ερωτήματος που λέει απλά το εξής: «Ή παίρνουμε τώρα σκληρά μέτρα ή χρεοκοπούμε».

Και ο λόγος που δεν προβληματίστηκαν είναι απλός. Και τα σκληρά μέτρα είναι αποφασισμένοι να τα πάρουν σε βάρος της κοινωνίας – πειραματόζωου που επέλεξαν, και η τυπική πλέον χρεοκοπία της χώρας είναι προαποφασισμένη και θέλουν να την δρομολογήσουν με τους δικούς τους όρους μέσα στην επόμενη περίοδο.

Αυτό το άθλιο παιχνίδι των πολιτικών και οικονομικών συμμοριών σε βάρος του τόπου μας, δεν κρίθηκε και δεν καθορίστηκε ούτε για μια στιγμή από τα «κόκκινα» και επισφαλή νούμερα στις λογιστικές καρτέλες των επαγγελματιών υπερεθνικών τοκογλύφων.

Η πλοκή του, η σύνθεση των πρωταγωνιστών του, και το σύνολο των δραματικών του σκηνικών, στήθηκε με τα μάτια στραμμένα στο διαχρονικό πλούτο αυτής της χώρας.

Με λόγια απλά, οι χορογράφοι σ αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι, είχαν στραμμένα τα βλέμματα και τα μυαλά τους, στα «φιλέτα» της προδομένης πατρίδας μας. Τα είχαν στραμμένα... 

-Στην αξιοπρέπεια του λαού της…

-Στην πολιτισμική και εθνική του ταυτότητα και υπόσταση…

-Στον εθνικό πλούτο που διαθέτει αυτό το πολύτιμο κομμάτι της γης…

-Στην ανάγκη της απρόσκοπτης εξυπηρέτησης στοχευμένων γεωπολιτικών σχεδιασμών και ρυθμίσεων, στη λογική μιας δυναμικής αναδιάταξης της γεωγραφίας του πλανήτη.

Είναι αυτό που βιώνουμε καπιταλισμός και μάλιστα στην πιο ακραία του μορφή, αναφορικά με τα μέσα και τους τρόπους που εκδηλώνεται???

Σαφώς και είναι. Και δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά από τη στιγμή που τις επιβαλλόμενες και εφαρμοζόμενες πολιτικές, τις καθορίζουν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και διεθνείς συμμορίες.

Αν όμως υποτιμήσει κανείς τα ιδιαίτερα κατοχικά χαρακτηριστικά, μέσω των οποίων και με τους μηχανισμούς των οποίων επιχειρείται σήμερα να παραγκωνιστούν ακόμη και αυτές οι στοιχειώδεις μορφές της εθνικής και πολιτικής αυτοδιάθεσης, τότε…

-Θα έχει δει τη μία όψη του νομίσματος,

-Θα έχει παραβλέψει τους μηχανισμούς και τις διαδρομές μέσω των οποίων σχεδιάζονται και ασκούνται πολιτικές,

-Θα τουφεκάει γενικόλογα την ταυτότητα του συστήματος, την ίδια στιγμή που οι μηχανισμοί του θα δρουν ανεξέλεγκτα και θα υλοποιούν ανεμπόδιστοι συγκεκριμένες πολιτικές,

-Θα υποκλίνεται σε προλεταριάτα γενικώς, σε μια χώρα που δεν καπνίζει πλέον ούτε μια καμινάδα…

Και την ίδια στιγμή θα είναι καταδικασμένος να παίζει το ρόλο του θλιβερού θεατή μέσα στην ίδια του τη χώρα. Σε μια χώρα δηλαδή που… 

-Ο λαός της θα χάνει την εθνική του ταυτότητα,

-Η κοινωνία της θα γκριζάρει την πολιτισμική της φυσιογνωμία,

-Η ίδια η χώρα θα παραδίδει την εθνική της κυριαρχία και θα παρατηρεί σύσσωμη της εδαφική της ακεραιότητα να κουρελιάζεται,

-Ο εθνικός της πλούτος θα εκποιείται,

-Κολαστήρια της Γκεστάπο θα ξεφυτρώνουν παντού, μέσα στα οποία οι εργαζόμενοι θα ζουν απλά για να μπορούν να δουλεύουν, για λογαριασμό και προς όφελος των μεγάλων αφεντικών.

Αυτό θέλουμε???

Θέλουμε δηλαδή να εγκαταλείψουνε τον τόπο μας στις διαδικασίες της ανεξέλεγκτης καπιταλιστικής τερατογένεσης, στα χέρια του παντοδύναμου Φρανκενστάιν που αφυπνίζεται, μόνο και μόνο για να έχουμε έναν αντιδημοφιλή και λαομίσητο αντίπαλο για να αντιπαλεύουμε???

Αν αυτό είναι το ζητούμενο, τότε πρόκειται για μια κορυφαία πολιτική διαστροφή, με την οποία ο απλός καθημερινός άνθρωπος που καταδυναστεύεται σ αυτόν τον προδομένο τόπο, δεν έχει κανένα λόγο να συμπαραταχθεί και να την προσυπογράψει.

Η Ελληνική κοινωνία σήμερα, έχει ανάγκη από πολιτικό ηγέτη που θα εμπνεύσει τον αγώνα της και θα δώσει μαχητική διέξοδο στην οργή της.

Έχει ανάγκη από ηγέτη που δε θα την καθηλώσει στην ηττοπάθεια μέσα από πλασματικές διεξόδους που θα την καταδικάσουν να διαχειρίζεται τη μιζέρια και τη δυστυχία της, αλλά θα την ανυψώσει σε καταλύτη των εξελίξεων, σε πολιτικό και φυσικό τιμωρό των δοσίλογων που παζάρεψαν ξεδιάντροπα την αξιοπρέπειά της.

Η Ελληνική κοινωνία σήμερα, δεν έχει ανάγκη από έναν οποιοδήποτε πολιτικό σχηματισμό, που θα σταθεί απέναντι στο κύμα φυγής των προδομένων που φασκέλωσαν τα άθλια πολιτικά κόμματα στα οποία εναπέθεσαν τις προσδοκίες τους, προκειμένου να τους «περιθάλψει» πολιτικά.

Έχει ανάγκη από έναν φορέα που θα οργανώσει την αντίστασή της… τον ξεσηκωμό της…

Έχει ανάγκη από έναν πολιτικό φορέα που θα προσδιορίσει με σαφήνεια τις κυρίαρχες πολιτικές προτεραιότητες της εποχής…

Έχει ανάγκη από έναν φορέα που θα καταστρώσει το απαραίτητο επιχειρησιακό σχέδιο, που θα αναγκάσει το πολιτικό σύστημα να της παραδώσει την εξουσία και θα παραδοθεί για να το δικάσει για όλα του τα αντεθνικά και πολιτικά εγκλήματα.

Η Ελληνική κοινωνία, έχει ανάγκη από έναν πολιτικό φορέα, που δε θα καταστήσει την έννοια της κρεμάλας σε συμπαθή πολιτική γλαφυρότητα, αλλά που θα είναι αποφασισμένος να τοποθετήσει επάνω της προσκυνημένα τομάρια για τον προσωπικό παραδειγματισμό κάθε επίδοξου δοσίλογου στο μέλλον.

Η Ελληνική κοινωνία, δεν έχει ανάγκη από διαχειριστές της μιζέριας της ούτε από κυματοθραύστες της οργής και της αγανάκτησής της.

Αυτό που χρειάζεται, είναι πολιτικούς καθοδηγητές που θα οργανώσουν τον ξεσηκωμό της, την ανατροπή των ενόχων, την παραδειγματική τιμωρία τους, και τη δρομολόγηση πολιτικών εξελίξεων που θα την καταστήσουν αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή, αποφασιστικό καταλύτη, πραγματικό νοικοκύρη στον τόπο της.

Μια πολιτική δύναμη αποφασισμένη να εμπνεύσει όλο το λαό, ικανή να των αδελφώσει με τη στρατευμένη του νεολαία, με τα ίδια τα παιδιά του που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας και χρησιμοποιούνται ταπεινωτικά από το πολιτικό σύστημα σε βάρος του ίδιου τους του αδελφού.

Μια πολιτική δύναμη που θα αχρηστέψει τους μηχανισμούς καταστολής που χρησιμοποιεί το σύστημα για την αυτοπροστασία του, μετατρέποντας τους σε μηχανισμούς αποφασιστικής υπεράσπισης της λαϊκής παντοδυναμίας, της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας του τόπου μας.

ΙΔΟΥ ΠΕΔΙΟΝ ΔΟΞΗΣ ΛΑΜΠΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΔΟΞΟΙ ΗΓΕΤΕΣ... 

ΠΗΓΗ: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ

---------------------------------------------------------

ΤΟ ΒΗΜΑ-Εχει και ο Πρωθυπουργός ευθύνη

Γνώμες

 

Εχει και ο Πρωθυπουργός ευθύνη

Βασίλης Χιώτης

 

Για δεύτερη συνεχή εβδομάδα, ένας υπουργός της κυβέρνησης, έθεσε την Τρίτη σε κίνδυνο την συνοχή του κυβερνητικού συνασπισμού, ακολουθώντας μια στρατηγική για την οποία δεν είχε ενημερώσει κανέναν.
Μετά τον Ανδρέα Λοβέρδο που έκανε την Βουλή άνω κάτω, επειδή επέλεξε να καταθέσει την διάταξη για την απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού πέντε λεπτά πριν αρχίσει η ψηφοφορία, ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου δέχθηκε αλλαγές στα μέτρα για την αποσυμφόρηση των φυλακών, μόνο μετά την αποχώρηση των βουλευτών της Ν.Δ. και του ΛΑ.Ο.Σ. από την συνεδρίαση.

Μια άλλη επιλογή του υπουργού Δικαιοσύνης, αυτή για την αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών απειλεί πλέον ανοιχτά την κυβέρνηση, μετά τις δηλώσεις Καρατζαφέρη ότι θα αποχωρήσει από το κυβερνητικό σχήμα, εφόσον ο υπουργός επιμείνει σε μια διάταξη που δεν έχει συμφωνηθεί στις συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών.

Τα ερωτήματα που τίθενται έπειτα από όλα αυτά, είναι δύο:

1. Υπάρχουν ακόμη υπουργοί στην κυβέρνηση που θεωρούν τα υπουργεία τσιφλίκι τους και δεν νιώθουν την ανάγκη να ρωτήσουν κανέναν πριν νομοθετήσουν;

2. Ο πρωθυπουργός που τους παρακολουθεί να πριονίζουν το κλαδί της συναίνεσης τι κάνει;

Μπορεί να θεωρούνται προτερήματα στην πολιτική η ευγένεια και η ανοχή, αλλά στις ημέρες που ζούμε, δεν δικαιούται κανείς να ναρκοθετεί μια εθνική προσπάθεια σωτηρίας της χώρας, καταφεύγοντας σε ανόητες επιδείξεις ισχύος και αλαζονείας.

Κι αν δεν το αντιλαμβάνονται ορισμένοι υπουργοί, οφείλει ο πρωθυπουργός να τους ανακαλέσει αμέσως στην τάξη, ή να τους τιμωρήσει παραδειγματικά. Όσο δεν το πράττει, επωμίζεται κι εκείνος την ευθύνη για τις φαρσοκωμωδίες που ανεβαίνουν κάθε Τρίτη στη Βουλή… 

------------------------------------------- 

Φιάσκο και βόμβα για την ΔΕΗ οι αυξήσεις του ρεύματος

 Φιάσκο και βόμβα για την ΔΕΗ οι αυξήσεις του ρεύματος

Του Γιώργου Κράλογλου

Ένα βήμα πιο κοντά στην διάλυση σπρώχνει την ΔΕΗ η κυβέρνηση με την αποδοχή των αυξήσεων στα τιμολόγια ρεύματος που έγιναν κυρίως με την πολιτική σκέψη να συντηρηθεί το κρατικό μονοπώλιο ηλεκτρισμού και να μην διαταραχθούν άλλο οι σχέσεις με τις συντεχνίες ενόψει εκλογών.

Θεωρητικά βεβαίως οι αυξήσεις στηρίχθηκαν σε κοστολογικά δεδομένα και σε τεχνοκρατική ανάλυση που επέβαλε την ανάγκη των αναπροσαρμογών.  Κυβερνητικοί παράγοντες όμως αναγνωρίζουν τώρα ότι τα ελατήρια για την απόφαση ήταν και πολιτικά έστω και αν υπονομεύουν την ίδια την ΔΕΗ για τους εξής λόγους:

Πρώτον στα νοικοκυριά: Οι  νέες αυξήσεις στα τιμολόγια για τα νοικοκυριά πιέζουν ασφυκτικά τα όρια φτώχειας και επιβαρύνουν την ψυχολογία των καταναλωτών με βεβαία επίπτωση την διεύρυνση του αριθμού εκείνων που οδηγούνται στην απόφαση να κάνουν στάση πληρωμών προς την ΔΕΗ επικαλούμενοι λόγους αδυναμίας πληρωμής. Συνέπεια οι περίπου 600.000 σημερινοί απλήρωτοι λογαριασμοί ρεύματος να αυξηθούν σε μεγάλο βαθμό μετά την εφαρμογή των νέων αυξήσεων.

Δεύτερον στην ισχύ της μέσης τάσης: Οι αλχημείες της ΔΕΗ στην μέση τάση (με την κατάργηση της τιμολόγησης το εξάμηνο της χαμηλής βιομηχανικής και βιοτεχνικής παραγωγής) έχει επιπτώσεις στο 80% του μεταποιητικού δυναμικού της χώρας αφού  η γενική εκτίμηση είναι ότι τελικά οι επιβαρύνσεις στην μέση τάση για  το μεγαλύτερο μέρος των καταναλωτών θα ξεπεράσουν  (ως τελικό αποτέλεσμα) το 20% και θα φθάσουν (σε δεκάδες περιπτώσεων) και το 60%. Συνέπεια θα είναι η συρρίκνωση της παραγωγής και η απώλεια των όποιων ωφελημάτων από τις μειώσεις μισθών και ημερομισθίων. Αυτή την στιγμή αναλύονται τα τιμολόγια της ΔΕΗ και ετοιμάζονται μελέτες (από όλες τις περιφερειακές Οργανώσεις της μεταποίησης) με τις επιπτώσεις που αναμένονται ακόμη και στις θέσεις εργασίας.

Τρίτο στην υψηλή τάση: Οι επίσης αλχημείες της ΔΕΗ οδηγούν  τις ενεργοβόρες βιομηχανίας σε κάθετες αποφάσεις για διακοπή ακόμη και  σειρών παραγωγής λόγω ασύμφορου κόστους και επιβάρυνσης της ανταγωνιστικότητας τους. Να σημειωθεί ότι ο κλάδος των ενεργοβόρων ( χάλυβας, τσιμέντα, επεξεργασία ορυκτών, νικέλιο αλουμίνιο  κ.λ.π.) απασχολεί και τον μεγαλύτερο αριθμό εργατών του βιομηχανικού τομέα.

Τέταρτο τα τιμολόγια των ενεργοβόρων: Η ΔΕΗ θα  οδηγηθεί θέλει δεν θέλει να ανοίξει και πάλι τον φάκελο τιμολόγησης των ενεργοβόρων  βιομηχανιών και  θα υποχρεωθεί σε ειδικές τιμολογήσεις. Αυτή είναι άλλωστε η τάση των συζητήσεων τριμερούς επιτροπής  (αρμοδίων και ενδιαφερομένων) στα αρμόδια υπουργεία που (όπως μαθαίνει το Capital.gr) ξεκίνησε ήδη τις συζητήσεις με αντικείμενο την υψηλή τάση και τις ενεργοβόρες μεταποιητικές επιχειρήσεις.

Πέμπτο υπονομεύονται οι εξαγωγές: Οι εξαγωγικές επιχειρήσεις θα θέσουν ξεχωριστά θέμα για την ανταγωνιστικότητα μετά τις μεγάλες αυξήσεις στην μέση τάση και θα θέσουν θέμα βιωσιμότητας των εξαγωγών. Όπως επίσημης πληροφορείται το Capital.gr την  Δευτέρα  13 Φεβρουαρίου σε σύσκεψη του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ με  συμμετοχή όλων των περιφερειακών βιομηχανικών Οργανώσεων όπου θα εξετασθούν όλες οι τρέχουσες εξελίξεις  (δάνεια, μνημόνια, εργασιακά, χωροταξικά, αδειοδοτήσεις κ.λ.π.) ομάδες επιχειρηματιών θα θίξουν την νέα πολιτική τιμολογίων της ΔΕΗ συνδυάζοντάς τις επιπτώσεις με τα εργασιακά και τις εξαγωγές.

Έκτο ανεπαρκείς οι αυξήσεις: Με δεδομένη την αδυναμία του κράτους να εξοφλήσει τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που οφείλει στην ΔΕΗ  είναι βέβαιο ότι θα διατηρηθεί άλυτο το πρόβλημα του μεγάλου ελλείμματος της (που αποτελεί και την βραδυφλεγή βόμβα πτώχευσής της) θα τεθεί εκ νέου θέμα νέων αυξήσεων στα ήδη υπέρογκα τιμολόγια της Επιχείρησης πιθανότατα εντός του πρώτου εξαμήνου του 2012.

Πηγή:www.capital.gr

John Taylor : "Μετά το PSI+ θα είσαστε μια μόνο μικρή επαρχία εντός της ευρωζώνης"

John Taylor : "Μετά το PSI+ θα είσαστε μια μόνο μικρή επαρχία εντός της ευρωζώνης"

03-02-2012 12:00:45

 Την προτροπή του η Ελλάδα να φύγει από το ευρώ άμεσα συστήνει με ανοιχτή του επιστολή στην ελληνική κυβέρνηση κυβέρνηση ο John Taylor, ανώτατο στέλεχος της FX Concepts, ενός από τα μεγαλύτερα hegde funds που δραστηριοποιούνται στην αγορά συναλλάγματος παγκοσμίως.

Η Ελλάδα είχε την ευκαιρία να εγκαταλείψει την ευρωζώνη και πριν από δύο χρόνια, αλλά τότε δεν το έκανε και προτίμησε να ζητήσει βοήθεια, υπογράφοντας Μνημόνιο με την ΕΕ και το ΔΝΤ.

«Χάσατε τότε την ευκαιρία, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ... Μπορείτε και τώρα να το κάνετε», δηλώνει ο Taylor.

«Τώρα έχετε τον έλεγχο του χρέους σας, όπως κάθε πραγματική χώρα. Μετά το PSI+ θα είσαστε μια μόνο μικρή επαρχία εντός της ευρωζώνης, χωρίς καμία ικανότητα να διαχειριστείτε το δημόσιο χρέος σας», εκτιμά στη συνέχεια.

Κατά τον Τaylor, «η πρώτη χώρα που θα αποχωρήσει από το ευρώ θα είναι και η νικήτρια, καθώς οι πιέσεις αυτόματα θα στραφούν στις χώρες που έχουν παραμείνει εντός της Ευρωζώνης.»

«Έλληνες, κλείστε τα αυτιά της στη συνεχιζόμενη κακοφωνία των Ευρωπαίων που δεν σταματούν να τονίζουν πως η ζωή σας θα είναι πολύ χειρότερη εκτός ευρωζώνης. Θα είσαστε ελεύθεροι ξανά και θα είσαστε εσείς υπεύθυνοι να επιλέξετε την πορεία σας», προσθέτει.

«Μπορεί στην αρχή, να μοιάζει δύσκολο να σταθείτε εκτός ευρώ, αλλά σταδιακά η Ελλάδα θα καταστεί μια χώρα όπου θα μπορεί κανείς να μείνει. Η Τουρκία βρίσκεται εκτός Ευρώπης και τα καταφέρνει μια χαρά... Δείτε τη!», καταλήγει ο Taylor.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 
------------------------------------- 

Οι δέκα μεγαλύτερες αλυσίδες του παγκόσμιου λιανεμπορίου για το 2010.

Top 10: Οι δέκα μεγαλύτερες αλυσίδες του παγκόσμιου λιανεμπορίου για το 2010.

Πρόσφατα (Γενάρης 2012) η Deloitte (μαζί με τις PricewaterhouseCoopers,  Ernst & Young και KPMG αποτελεί ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα επαγγελματικά δίκτυα υπηρεσιών στον κόσμο) ανακοίνωσε τα αποτελέσματα της ετήσιας, 15^ης κατά σειρά, έκθεσης με τους 250 μεγαλύτερους λιανοπωλητές του πλανήτη μας οι οποίοι το οικονομικό έτος 2010 πέτυχαν αύξηση-ρεκόρ των πωλήσεων τους κατά 5% (στο αστρονομικό ποσό των 3,94 τρισεκατομμυρίων Δολαρίων), βελτίωση των καθαρών κερδών στο 3,8% (έναντι 3,1% το 2009) και ταχύτατο ρυθμό επέκτασης στην παγκόσμια αγορά, αφού 40 λιανοπωλητές άρχισαν να δραστηριοποιούνται σε 88 νέες αγορές, 57 διαφορετικών χωρών του κόσμου!

Παρά τα εντυπωσιακά αυτά επιτεύγματα, η έκθεση αναφέρει ότι η αφρόκρεμα του παγκόσμιου λιανεμπορίου προβληματίζεται από την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας που άρχισε να παρατηρείται από το δεύτερο εξάμηνο του 2011. Έτσι, για το 2012 αναμένεται περαιτέρω επιβράδυνση εξ αιτίας των ιδιαίτερων προβλημάτων των μεγάλων οικονομιών του πλανήτη μας: Η κρίση στην Ευρωζώνη συνεχίζεται, η στασιμότητα στις ΗΠΑ επίσης ενώ η ανάπτυξη τόσο στην Κίνα όσο και στις άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες επιβραδύνεται εξ αιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Οι δέκα κορυφαίες θέσεις του παγκόσμιου λιανεμπορίου καταλαμβάνονται από 5 Αμερικανικές εταιρίες, τρείς Γερμανικές και από μία Γαλλική & Βρετανική. Συνοπτικά, ο κατάλογος αυτός, έχει ως εξής:

ΠΙΝΑΚΑΣ 1: ΟΙ 10 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΛΙΑΝΕΜΠΟΡΙΟΥ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΤΟΣ 2010, ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΣΑ ΣΕ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ ΗΠΑ

Α/Α	ΕΤΑΙΡΙΑ	ΧΩΡΑ	ΠΩΛΗΣΕΙΣ
1	WAL-MART	ΗΠΑ	418,9
2	CARREFOUR	ΓΑΛΛΙΑ	119,6
3	TESCO	ΒΡΕΤΑΝΙΑ	92,1
4	METRO	ΓΕΡΜΑΝΙΑ	88,9
5	KROGER	ΗΠΑ	82,1
6	LIDL	ΓΕΡΜΑΝΙΑ	79,1
7	COSTCO	ΗΠΑ	76,2
8	HOME DOPT	ΗΠΑ	67,9
9	WALGREEN	ΗΠΑ	67,4
10	ALDI	ΓΕΡΜΑΝΙΑ	67,1

Πηγή: Deloitte

Ας ρίξουμε όμως μια συνοπτική ματιά στους δέκα κορυφαίους που παγκόσμιου λιανεμπορίου:

Η Wal-Mart, ο μεγαλύτερος λιανοπωλητής του πλανήτη μας, ιδρύθηκε το 1962 με την λειτουργία του πρώτου καταστήματος Wal-Mart discount στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (Rogers, Ark). Επτά χρόνια αργότερα (31 Οκτωβρίου 1969) μετατράπηκε σε Α.Ε. με την επωνυμία Wal-Mart Stores, Inc. και τον επόμενο χρόνο άρχισε η διαπραγμάτευση των μετοχών της στην παράλληλη αγορά του ΧΑ Ν. Υόρκης ενώ το 1972 εισήχθη στην κύρια αγορά του Χρηματιστηρίου Αξιών της Νέας Υόρκης.

Στο τέλος της δεκαετίας του 70 μετρούσε 270 καταστήματα σε 11 πολιτείες των ΗΠΑ. Το 1983 άνοιξε το πρώτο κατάστημα Sam’s Club membership warehouse και το 1988 λειτούργησε το πρώτο κατάστημα supercenter – η σημερινή κυρίαρχη «έκφραση» της αλυσίδας.

Το 1991 άρχισε η επέκταση εκτός Η.Π.Α. με την λειτουργία του πρώτου κατάστηματος στο Μεξικό (με το σήμα Sam's Club). Σήμερα, δύο μόλις δεκαετίες αργότερα, η Wal-Mart  εξυπηρετεί πελάτες και μέλη περισσότερες από 200 εκατομμύρια φορές την εβδομάδα, σε περισσότερα από 9.700 καταστήματα λιανικής πώλησης (με 69 διαφορετικά σήματα) σε 28 χώρες του κόσμου! Η Wal-Mart απασχολεί περισσότερους από δύο εκατομμύρια εργαζόμενους σε ολόκληρο τον κόσμο αποτελώντας τον μεγαλύτερο ιδιώτη εργοδότη του πλανήτη μας. Τα αποτελέσματα της οικονομικής χρήσης 1/2/2011 – 31/1/2012 αναμένεται να ανακοινωθούν τον Απρίλιο 2012, αν και από τα μέχρι στιγμής γνωστά τρίμηνα καταγράφεται σημαντική άνοδος του κύκλου εργασιών κυρίως εξ αιτίας της σημαντικής αύξησης των πωλήσεων στις διεθνείς αγορές της αλυσίδας.

Ο Όμιλος Carrefour ιδρύθηκε το 1959 από τις οικογένειες Fournier και Defforey και τον επόμενο χρόνο (1960) λειτούργησε το πρώτο μεγάλο κατάστημα στην Γαλλία (Annecy, Haute-Savoie). To 1961 ιδρύθηκε η Promodes από την συνένωση δύο χονδρεμπορικών επιχειρήσεων των (Νορμανδικής καταγωγής) οικογενειών Halley και Duval-Lemonnier με το πρώτο κατάστημα να λειτουργεί τον επόμενο χρόνο (1962). Το 1963 η Carrefour παρουσίασε ένα εντελώς καινούργιο είδος καταστημάτων που επρόκειτο να επηρεάσει καταλυτικά το λιανεμπόριο σε παγκόσμιο επίπεδο τις επόμενες δεκαετίες: τα (σήμερα) γνωστά μας Υπέρμαρκετ! Το πρώτο κατάστημα λειτούργησε στην Γαλλική πρωτεύουσα (Sainte Genevieve ve-des-pois) και το πρώτο εκτός Γαλλίας στο Βέλγιο (1969) ενώ λίγα χρόνια αργότερα (1973) ακολούθησε η Ισπανία. Το 1970 η Carrefour εισήχθη στην Γαλλική χρηματιστηριακή αγορά και εκτοτε δεν σταμάτησε σχεδόν καθόλου μια συνεχή ανοδική πορεία. Το 1999 οι δύο μεγάλοι (ανταγωνιστές μέχρι τότε) Γαλλικοί Όμιλοι Carrefour και Promodes συγχωνεύτηκαν δημιουργώντας τον μεγαλύτερο Ευρωπαικό Όμιλο στον τομέα του λιανεμπορίου. Σήμερα, ο Όμιλος Carrefour είναι δεύτερος σε μέγεθος λιανοπωλητής του πλανήτη μας και λειτουργεί 9.500 συνολικά καταστήματα διαφόρων κατηγοριών (Υπεραγορές, Σουπερμάρκετ, cash & carry, καταστήματα ψιλικών κ.α.) σε 32 χώρες του κόσμου εξασφαλίζοντας το 57% του συνολικού κύκλου εργασιών του εκτός Γαλλίας και  απασχολώντας συνολικά 475.000 εργαζόμενους. Η παρουσία της στην Ελλάδα με ίση συμμετοχή της οικογένειας Μαρινόπουλου (50% - 50%), δημιούργησε τον Όμιλο Carrefour – Μαρινόπουλος που βρίσκεται στην πρώτη θέση της ελληνικής αγοράς. 

Η αφετηρία της Tesco βρίσκεται στο East End του Λονδίνου όταν το 1919 ο Jack Cohen, μετέπειτα Sir John Edward Cohen, γιος ενός ράπτη Πολωνο-εβραίου που μετανάστευσε στην Βρετανία, άρχισε να πουλάει είδη που «πλεόναζαν» σε παντοπωλεία από ένα μικρό στέκι. Πέντε χρόνια αργότερα (1924) ο Jack Cohen πούλησε το πρώτο του προϊόν με ιδιωτική ετικέτα («Tesco Tea») και το 1934 έχτισε τις πλέον σύγχρονες για την εποχή εκείνη αποθηκευτικές εγκαταστάσεις σε ιδιόκτητο χώρο, στην Angel Road (Edmonton, N. London). Αμέσως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η Tesco Stores Holding μπήκε στο Χρηματιστήριο Αξιών του Λονδίνου  και το 1956 άνοιξε στο Maldon το πρώτο Σουπερμάρκετ στο οποίο εφαρμόστηκε το σύστημα self-service. Από τότε ουσιαστικά, άρχισε η ραγδαία ανάπτυξη της Tesco πάνω στις γερές βάσεις που έθεσε ο ιδρυτής της: Την δεκατία του 1960 πρόσθεσε εκατοντάδες καταστήματα στο δίκτυο της και το 1974  λειτούργησε τα πρώτα βενζινάδικα της αλυσίδας σε διάφορα σημεία. Το 1983 μετονομάστηκε σε Tesco PLC. και από το 1995 άρχισε την εκτός Μ. Βρετανίας επέκτασή της με πρώτο σταθμό στην Ουγγαρία. Στην Αμερική έφθασε μόλις το 2007 όταν ο πρώτος λιανοπωλητής του πλανήτη μας (Wal-Mart) εγκαταστάθηκε στην Αγγλία (1999) εξαγοράζοντας την Asda γεγονός που οδήγησε την  Tesco στην τεράστια αγορά των ΗΠΑ. Σήμερα, η Tesco βρίσκεται στην τρίτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης, με 5.380 συνολικά καταστήματα σε Αγγλία (2.715), Ασία (1.419), Ευρώπη (1082) και ΗΠΑ (164) απασχολώντας συνολικά 490.000 εργαζόμενους.

Η αφετηρία του Γερμανικού Ομίλου Metro βρίσκεται στο Ντίσερλντορφ όπου ιδρύθηκε το 1964 από τον Otto Beisheim. Η βάση της δημιουργίας και της εξέλιξης του Γερμανικού Ομίλου ήταν το απλό σκεπτικό ότι ο πελάτης αντί να παραγγέλνει αυτό που χρειάζεται σε διάφορους μικροπωλητές και να το παραλαμβάνει στον χώρο του, να  μπορεί να το επιλέγει μόνος του σε ένα κατάστημα και να το παίρνει μαζί του. Ο Γερμανικός Όμιλος πήρε την σημερινή του μορφή το 1996 όταν δημιουργήθηκε η Metro AG από την συγχώνευση των εταιριών Asco, Kaufhaus, Kaufhof Holding & Deutsche SB-KaufAG και εισήλθε στο Γερμανικό χρηματηστήριο. Τα καταστήματα του Ομίλου λειτουργούν με διάφορα γνωστά και αναγνωριμένα σήματα: Real, Food-Welt der Lebensmittel (Υπερμάρκετ), Galeria Kaufhof, Kaufhof, Lust for Life, Carsch-Haus (Department stores), Media-Markt, Saturn (καταστήματα ηλεκτρικών ειδών), Adler (καταστήματα με είδη ρουχισμού), Sportarena (καταστήματα με αθλητικά είδη), Metro, Metro-Berolina, C+C Schaper (Cash & Carry), Dinea, Grillpfanne, Axxe (καταστήματα γαστρονομίας). Σήμερα η Metro AG βρίσκεται στην τέταρτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης με 2.127 καταστήματα σε 34 χώρες του κόσμου (Γερμανία 1.017 καταστήματα, λοιπή Ευρώπη 1.035 καταστήματα, Ασία και Αφρική 75 καταστήματα) απασχολώντας 280.000 εργαζόμενους. 

Η Αμερικανική αλυσίδα καταστημάτων Kroger που βρίσκεται στην πέμτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης, δημιουργήθηκε το 1883 στο Οχάιο (Cincinnati) από τον Bernard Kroger έχοντας κάποιες απαράβατες αρχές μεταξύ των οποίων και η αρχή «Μην πουλάς τίποτα που δεν θα ήθελες να αγοράσεις εσύ». Η  Kroger το 1955 εξαγόρασε την αλυσίδα Henke & Pillot, το 1983 την Dillon, στο τέλος της δεκαετίας του 1990 τις αλυσίδες Pay Less Food Markets, Owen's Market, JayC Food Stores, και Hilander Foods. Το 1997 η Kroger συγχωνεύτηκε με την Fred Meyer, την πέμπτη σε μέγεθος εταιρία ειδών παντοπωλείου μαζύ με όλες τις θυγατρικές της, το 2001 εξαγόρασε την Baker's και το 2007 την αλυσίδα Scott's Food & Pharmacy. Τα καταστήματα τροφίμων πάντως αποτελούν την κύρια δραστηριότητα της Kroger αφού καλύπτουν το 94% περίπου των συνολικών πωλήσεων της. Σήμερα η Kroger λειτουργεί  συνολικά 3.598 καταστήματα διαφόρων ειδών και μεγεθών (2.439 καταστήματα λιανικής σε 31 πολιτείες της Αμερικής με δύο περίπου δεκάδες διαφορετικά σήματα, 796 παντοπωλεία με 6 διαφορετικά σήματα σε 18 πολιτείες, 363 μικρά καταστήματα κοσμημάτων με διάφορα σήματα, 1.964 φαρμακεία, 1.067 πρατήρια βενζίνης – τα τελευταία στους χώρους των καταστημάτων της) και απασχολεί 320.000 εργαζόμενους.

 

Το 1930 ο Josef Schwarz (είχε ιδρύσει μια επιχείρηση γενικού εμπορίου με την επωνυμία Schwarz Lebensmittel-Sortimentsgrosshandlung) εισήλθε στην μετοχική σύνθεση της εταιρίας Sudfruchte Grosshandel Lidl & Co, μιας χονδρεμπορικής εταιρίας φρούτων την οποία μετέτρεψε σταδιακά σε χονδρεμπορική εταιρία τροφίμων. Το 1973 αποφάσισε να αντιγράψει το σύστημα που εφάρμοζε η Aldi, μια αλυσίδα καταστημάτων που ήταν (και παραμένει) ο ηγέτης των εκπτωτικών αλυσίδων (discounters) στην Γερμανία. Δεν μπορούσε όμως να χρησιμοποιήσει το επώνυμό του (Schwarz=Μαύρο) σαν εμπορικό σήμα των καταστημάτων που θα δημιουργούσε, έτσι συμφώνησε με τον πρώην συνέταιρό του Ludwig Lidl, ο οποίος ήταν πλέον συνταξιούχος εκπαιδευτικός, να του παραχωρήσει τα δικαιώματα χρήσης του επώνυμου του (Lidl) σαν εμπορικό σήμα των καταστημάτων που θα δημιουργούσε, έναντι 1.000 (χιλίων) Γερμανικών Μάρκων. Αμέσως μετά, ξεκίνησε η δημιουργία των πρώτων καταστημάτων της αλυσίδας στην σημερινή τους μορφή – μέχρι το 1977 λειτούργησαν τα πρώτα 33 καταστήματα της αλυσίδας.

Όταν το 1977 την επιχείρηση ανέλαβε ο Dieter Schwarz, γιός του ιδρυτή άρχισε μια ραγδαία ανάπτυξη που την οδήγησε στους 10 κορυφαίους λαινοπωλητές του πλανήτη μας (ογδοη το 2010 σύμφωνα με μια άλλη κατάταξη που δημοσίευσε η Γερμανική εφημερίδα Lebensmittel Zeitung). Σήμερα, ο Όμιλος Schwarz Gruppe (Holding) ελέγχει τις εταιρίες Lidl Stiftung & Co. KG, τις αλυσίδες καταστημάτων Handelshof καθώς και τα υπερμάρκετ Kaufland, λειτουργεί 10.000 περίπου καταστήματα σε 30 χώρες του κόσμου και απασχολεί περισσότερους από 200.000 εργαζόμενους, για τις συνθήκες απασχόλησης των οποίων έχει δεχτεί πολύ έντονη κριτική τόσο εντός όσο και εκτός Γερμανίας (Βλπ. παλαιότερο άρθρο μας 22/1/2010 με τίτλο Lidl / Όμιλος Schwarz: Ακόμα και οι γίγαντες μπορεί να κλονιστούν…).  

 

Στην έβδομη θέση της παγκόσμιας κατάταξης βρίσκεται η Αμερικανική Costco που ιδρύθηκε από τούς  James Sinegal και Jeffrey Brotman το 1983 με το πρώτο κατάστημα να λειτουργεί στο Σεάτλ το φθηνόπωρο του ίδιου χρόνου. Δέκα χρόνια αργότερα (1993) συγχωνεύτηκε με την ανάλογου μεγέθους αλυσίδα Price Club με ομοειδή δραστηριότητα. Το 1997 μετονομάστηκε σε Costco Wholesale με ταυτόχρονη μετονομασία όλων των καταστημάτων της Price Club σε Costco. Η Costco απευθύνεται σε πελάτες που αγοράζουν ποσότητες (επαγγελματίες ή μεγάλες οικογένειες) και πουλάει μόνο σε μέλη της (έχει περισσότερα από 64 εκατομμύρια μέλη που πληρώνουν συνδρομή!). Όλα τα προϊόντα εκτίθενται σε χαρτοκιβώτια και δεν υπάρχουν σακούλες που να διατίθενται στα ταμεία των καταστημάτων – οι πελάτες φροντίζουν μόνοι τους για το πως θα μεταφέρουν αυτά που αγοράζουν. Η φιλοσοφία της εταιρίας είναι να αγοράζει φθηνά, να διατηρεί χαμηλό κόστος και να πουλάει φτηνά. Η Costco ήταν η πρώτη μεγάλη αλυσίδα της Αμερικής που «τόλμησε» να βγάλει από τα καταστήματα της τα προιόντα της  Coca Cola (2009) γιατί δεν εξασφάλησε τις εκπτώσεις που απαιτούσε! Η αλυσίδα τον Οκτώβριο 2011 λειτουργούσε 592 καταστήματα – αποθήκες (μέσος όρος 143.000 τετραγωνικά μέτρα) σε ΗΠΑ (429 καταστήματα), Καναδά (82 καταστήματα), Μεξικό (32 καταστήματα), Αγγλία (22 καταστήματα), Ιαπωνία (9 καταστήματα), Ταιβάν (8 καταστήματα), Κορέα (7 καταστήματα), Αυστραλία (3 καταστήματα)  και απασχολούσε 164.000 εργαζόμενους.  

 

Στην όγδοη θέση της παγκόσμιας κατάταξης βρίσκεται η  Home Depot η οποία ιδρύθηκε το 1978 στην Ατλάντα των ΗΠΑ από τους Bernie Marcus και Arthur Blank. Τα πρώτα δύο καταστήματα της αλυσίδας (60.000 τ. μ. το καθένα – αργότερα το μέγεθος των καταστημάτων έφθασε τα 105.000 τ.μ.) λειτούργησαν στην ίδια πολιτεία ένα χρόνο μετά (1979). Ο στόχος των καταστημάτων ήταν το κάθε νέο νοικοκυριό, αφού τα καταστήματα συγκέντρωναν 40.000 κωδικούς που αποτελούσαν το σύνολο των απαραίτητων και αναγκαίων ειδών για κάθε νέο νοικοκυριό (ξυλεία, δάπεδα, είδη υγιεινής, προϊόντα κήπου, εργαλεία, χρώματα, συσκευές, χαλιά, κουζινικά κλπ, κλπ). Το 1981 εισήλθε στην παράλληλη αγορά του χρηματηστηρίου Ν. Υόρκης και το 1984 στην κύρια αγορά.  Μια χαρακτηριστική λεπτομέρεια της στρατηγικής της αλυσίδας είναι το γεγονός ότι το προσωπικό εκπαιδεύεται συστηματικά μέσω εντατικών σεμιναρίων ώστε να γνωρίζει τα πλεονεκτήματα και τις ιδιότητες των προϊόντων που διαθέτει η αλυσίδα, τόσο για να κατευθύνει τον πελάτη σωστά όσο και για είναι πολύ πειστικός ώστε να αποκτήσει την πλήρη εμπιστοσύνη του.  Η μεγάλη κρίση των στεγαστικών δανείων που γονάτισε την οικοδομική δραστηριότητα στις ΗΠΑ το 2007, οδήγησε την αλυσίδα στην προσθήκη ειδών εστίασης στον κατάλογο των προϊόντων της. Σήμερα, η Home Depot αποτελεί την μεγελύτερη εταιρία της Αμερικής σε είδη σπιτιού και την ταχύτερα αναπτυσσόμενη αλυσίδα λιανικής στην ιστορία των ΗΠΑ. Λειτουργεί 2.250 πολύ μεγάλα καταστήματα (το μεγαλύτερο καλύπτει επιφάνεια 225.000 τ.μ.) σε ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό, Χιλή, Αργεντινή, Πόρτο Ρίκο, Παρθένους Νήσους, Γουάμ και Κίνα απασχολώντας 290.000 εργαζόμενους.

 

Χρειάστηκε ένας ολόκληρος αιώνας για να μετατραπεί στον καθοδηγητή των συνηθειών ολόκληρης της Αμερικής, ένα μικρό συνοικιακό φαρμακείο του χωριού Dixon, 90 χιλιόμετρα έξω από το Σικάγο. Το 1901 ο Charles R. Walgreen άνοιξε εκεί το πρώτο του φαρμακείο και για ολόκληρες δεκαετίες έβαζε τις βάσεις πάνω στις οποίες στηρίχτηκε ο διάδοχος και γιός του, όταν ο ίδιος πέθανε το 1939. Κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, η Walgreen λειτούργησε ένα μη κερδοσκοπικό φαρμακευτικό οργανισμό μέσα στο Πεντάγωνο, συνεισφέροντας στην καλύτερη αντιμετώπιση των μεγάλων αναγκών του πολέμου και αμέσως μετά τον πόλεμο άρχισε να δημιουργεί μια σειρά φαρμακείων με την ίδια επωνυμία. Μέχρι το 1975 περισσότερα από 630 φαρμακεία της αλυσίδας εξέδιδαν περισσότερες από 30 εκατομμύρια συνταγές ετησίως – την ίδια χρονιά το τιμόνι της επιχείρησης που ολοένα μεγάλωνε πήρε στα χέρια της η τρίτη γενιά της οικογένειας - ο εγγονός του ιδρυτή. Μέχρι το 1984 τα φαρμακεία είχαν ξεπεράσει τα 1.000 ενώ σήμερα, η εταιρία διαθέτει 6.614 φαρμακεία με το σύστημα drive-thru που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, 1.622 καταστήματα που λειτουργούν 24 ώρες, ενώ παρέχει υπηρεσίες κέντρων υγείας και φροντίδας στο σπίτι. Η θυγατρική της Walgreens Health Care Systems διαθέτει περισσότερα από 700 σημεία σε ολόκληρη την Αμερική με κλινικές στις οποίες παρέχεται υψηλή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και φροντίδα. Η Walgreen απασχολεί (31/12/2011) 247.000 εργαζόμενους και βρίσκεται στην ένατη θέση της παγκόσμιας κατάταξης.

    

Τέλος, ο κατάλογος των Top-10 των δέκα κορυφαίων αλυσίδων του παγκόσμιου λιανεμπορίου συμπληρώνει για το έτος 2010, η Aldi η οποία ιδρύθηκε το 1946 στο Essen της Γερμανίας από τα αδέλφεια Karl & Theo Albrecht. Δέκα πέντε χρόνια αργότερα (1961) η Aldi διασπάστηκε σε δυο αδελφές εταιρίες (Aldi Nord και Aldi Sued) γιατί τα δύο αδέλφια διαφώνησαν αν έπρεπε να πωλούνται τσιγάρα από τα καταστήματα τους. Συνέχισαν όμως να συνεργάζονται αρμονικά σε όλα τα θέματα δημιουργώντας μια απο τις μεγαλύτερες αλυσίδες λιανικής του κόσμου: πρώτα κάλυψαν μεθοδικά τις διάφορες περιοχές της τότε Δυτικής Γερμανίας και στην συνέχεια επεκτάθηκαν σε πολλές άλλες Ευρωπαικές χώρες καθώς και στην Αμερική και Αυστραλία – πάντοτε όμως σε μία χώρα δραστηριοποιείται μόνο η μία, όχι και δύο μαζί με μοναδική εξαίρεση την τεράστια αγορά των ΗΠΑ όπου συνυπάρχουν με αυστηρά διακριτούς ρόλους: Η Aldi Nord είναι η μητρική εταιρεία των καταστημάτων Trader Joe και Aldi Sud λειτουργεί τα  καταστήματα Aldi. Το σύστημα που εφαρμόζει η Aldi έχει πλέον καθιερωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο: Ένας αυστηρά περιορισμένος και προκαθορισμένος αριθμός φθηνών τροφίμων καθημερινής ανάγκης και καλής ποιότητας σε ασυναγώνιστες τιμές, σε καταστήματα self service με ελάχιστο προσωπικό και λιτή διακόσμηση, αλλά και ελάχιστο κόστος λειτουργίας. Η Aldi (όπως αλλωστε και η Lidl που όχι μόνο την αντέγραψε αλλά και την ξεπέρασε) έχει ένα χρυσοπληρωμένο και πολύπλοκο σύστημα μυστικισμού για να μην αποκαλύπτει αποτελέσματα της οικονομικής της πορείας (λειτουργούν περισσότερες από 65 διαφορετικές εταιρίες μόνο στην Γερμανία), ενώ όλες οι άλλες πληροφορίες που αφορούν τις διάφορες δραστηριότητες της δεν είναι καθόλου συνηθισμένες. Οι ιδρυτές της Aldi υπήρξαν οι πλουσιότεροι άνθρωποι της Γερμανίας και έχουν αποβιώσει– ο Theo Albrecht μόλις το 2010. Την διοίκηση της τεράστιας επιχείρησης που δημιούργησαν, ασκούν επαγγελματίες οι οποίοι ελέγχονται μέσω των προσωπικών ιδρυμάτων που είχαν ιδρύσει οι Karl & Theo Albrecht.   Με διαθέσιμα στοιχεία έτους 2010, η Aldi Nord λειτουργεί 2.500 περίπου καταστήματα στη δυτική, βόρεια και ανατολική Γερμανία ενώ δραστηριοποιείται σε Δανία, Γαλλία, χώρες Μπενελούξ, Ιβηρική χερσόνησο, Πολωνία και ΗΠΑ. Η Aldi Sud λειτουργεί 1.600 περίπου καταστήματα στη δυτική και τη νότια Γερμανία ενώ δραστηριοποιείται σε Ιρλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ουγγαρία, Ελβετία, Αυστρία, Σλοβενία, Αυστραλία και ΗΠΑ. Η Ελλάδα υπήρξε η πρώτη χώρα από την οποία αποσύρθηκε η Aldi μετά την εγκατάσταση της σε αυτήν.  Συνολικά, περισσότερα από 9.200 καταστήματα της αλυσίδας λειτουργούν σε 20 χώρες τριών ηπείρων – τα εκτός Γερμανίας καταστήματα της αλυσίδας είναι πλέον περισσότερα  από αυτά που λειτουργούν μέσα στην Γερμανία.

Αυτή λοιπόν ήταν μια συνοπτική ματιά στις δέκα κορυφαίες αλυσίδες του παγκόσμιου λιανεμπορίου, όπως τους κατέγραψε η φετινή έκθεση της η Deloitte.

CASSS

Λεωνίδας Κουμάκης*

31 Ιανουαρίου 2012

kb@kbanalysis.com