Stanislav Mishin-Time to DeLeninize Russia of the Devil Lenin

http://hercolano2.blogspot.com/2012/02/stanislav-mishin-time-to-deleninize.html
-------------------------------------

Iran and their Rights

http://hercolano6.blogspot.com/2012/02/iran-and-their-rights.html
------------------------------------------

Stanislav Mishin-2012 The Year We Entered the Tunnel

http://hercolano2.blogspot.com/2012/02/stanislav-mishin-2012-year-we-entered.html
---------------------------------

Β. Βιλιάρδος-ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ

ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ:

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ Η ΚΡΙΣΙ ή ΤΕΧΝΗΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ????

ΚΑΤΙ ΔΕΝ "ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΚΑΛΑ" ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΕΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗ Η ΚΡΙΣΙ, ΣΤΟ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΩΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ ΟΙ "ΕΤΑΙΡΟΙ" ΜΑΣ!! 

ΟΠΩΣ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ Ο κ. ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ: δεν μπορούμε παρά να υποθέσουμε πως κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τις προσπάθειες χρεοκοπίας της πάμπλουτης χώρας μας!

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ: Η κρίση της Ελλάδας είναι διαφορετική, από αυτήν των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης - η επίλυση της είναι πάρα πολύ απλή, ενώ δεν υπάρχει κανένας λόγος εξόδου από το Ευρώ, χρεοκοπίας ή διαγραφής οφειλών εκ μέρους των πιστωτών της

“Οι ασιατικές «τίγρεις», το 1997, αναγκάσθηκαν να ζητήσουν τη «βοήθεια» των πυροσβεστών του ΔΝΤ, οι οποίοι βέβαια εργαζόταν προς όφελος της χώρας, η οποία προκάλεσε τις πυρκαγιές. Φυσικά το «Ταμείο» αντέδρασε θετικά στην αρχή, παρέχοντας τα δάνεια που του ζητήθηκαν – αφού ο πραγματικός σκοπός του ήταν να προστατεύσει από τη χρεοκοπία τις τράπεζες, τα συνταξιοδοτικά ταμεία, τα επενδυτικά κεφάλαια, τους ιδιώτες κερδοσκόπους κλπ., οι οποίοι είχαν επενδύσει τεράστια ποσά στην ασιατική φούσκα των ακινήτων, «στοιχηματίζοντας» στη συνέχεια στο «σπάσιμο» της, το οποίο θα προκαλούσε τη ραγδαία υποτίμηση των νομισμάτων τους.

Τα πρώτα δάνεια λοιπόν δόθηκαν, σε συμφωνία με το ΔΝΤ, με την προϋπόθεση να χρησιμοποιηθούν από τις κυβερνήσεις της Ινδονησίας, της Ταϊλάνδης και της Ν. Κορέας, για την εξόφληση των ξένων κερδοσκόπων. Αμέσως μετά, αφού εξοφλήθηκαν δηλαδή οι «δυτικοί» κερδοσκόποι, ακολούθησε η «θεραπεία-σοκ», με την υποχρέωση των τοπικών πληθυσμών σε μία καταστροφική υφεσιακή πολιτική λιτότητας άνευ προηγουμένου. Οι μισθοί κατακρεουργήθηκαν, οι δαπάνες για την Υγεία, την Παιδεία κλπ. περιορίσθηκαν στο ελάχιστο και τα δάνεια προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σταμάτησαν σχεδόν εξ ολοκλήρου.

Από τη Ν. Κορέα μέχρι την Ινδονησία, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων έχασαν τις θέσεις απασχόλησης τους, οδηγούμενοι στην ανεργία, ενώ απαγορεύθηκε στα κράτη να προσφέρουν οποιουδήποτε είδους βοήθεια στους πληγέντες Πολίτες τους. Πολλά σχολεία έκλεισαν, τα φάρμακα στα νοσοκομεία τελείωσαν, οι άνθρωποι πέθαιναν στους δρόμους, η εγκληματικότητα ξεπέρασε ακόμη και την πιο νοσηρή φαντασία, ενώ η πείνα και η έλλειψη τροφής έφτασαν στο απροχώρητο. Ένας ολόκληρος τομέας της μεσαίας τάξης, η οποία ανήκε στους κερδισμένους της προηγούμενης δεκαετίας, έπαψε πια να υπάρχει.

Όπως πάντα, αυτοί που πλήρωσαν τα περισσότερα ήταν τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, ενώ η λεηλασία της ιδιωτικής περιουσίας (ακίνητα, οικόπεδα κλπ.), μέσω της υπερβολικής φορολόγησης, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Πολλές κοινωφελείς επιχειρήσεις «αποκρατικοποιήθηκαν», επίσης το τραπεζικό σύστημα, καταλήγοντας στην ιδιοκτησία των ξένων πολυεθνικών σε τιμές ευκαιρίας, το κόστος ζωής εκτινάχθηκε στα ύψη, ενώ η δημόσια περιουσία περιήλθε στα χέρια των εισβολέων – πάντοτε με νομιμοφανείς, απόλυτα διαφανείς διαδικασίες.

Η επέλαση του ΔΝΤ δεν είχε τελικά να ζηλέψει τίποτα, σε σχέση με τη διεξαγωγή ενός συμβατικού πολέμου – αφού άφησε ανθρώπινα ερείπια στο πέρασμα της και κοινωνίες που δεν πρόκειται ποτέ να συνέλθουν, από το σοκ της απόλυτης εξαθλίωσης και της καταστροφής. Σε κάθε περίπτωση, οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής της Ασίας δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουν τα βασανιστήρια που υπέστησαν από τους αιμοχαρείς μισθοφόρους των τοκογλύφων, οι οποίοι δεν έχουν κανενός είδους ηθικούς φραγμούς, όταν «εκτελούν» τις απίστευτες εντολές της «σκιώδους» ηγεσίας τους” (Νομισματικές παρενέργειες).   

ΑΡΘΡΟ

Η Ιστορία είναι γεμάτη από προδοσίες, από προδότες (άρθρο μας), από εκβιαστές, από εκβιαζομένους, καθώς επίσης από δειλούς λαούς - οι οποίοι προτιμούν την υποδούλωση, από την επώδυνη εξέγερση εναντίον αυτών που επιβουλεύονται την Ελευθερία και τη Δημοκρατία στη χώρα τους.

Στα πλαίσια αυτά, με στόχο την δημιουργία σύγχρονων σκλάβων, άβουλων, φθηνών υπηρετών της παγκόσμιας και τοπικής ελίτ, η απειλή της χρεοκοπίας λειτουργεί πάρα πολύ επιτυχημένα - αφού επιτρέπει τη θυματοποίηση των μαζών και την επιβολή «κυρώσεων» κάθε είδους, με στόχο τη διευκόλυνση των εκάστοτε εισβολέων (ο σκοπός των οποίων είναι η λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, η καταστροφή της μεσαίας τάξης, στην οποία στηρίζεται η Δημοκρατία, καθώς επίσης η μετατροπή της χώρας σε επίσημο προτεκτοράτο). 

Επίσης φαίνεται να λειτουργεί επιτυχημένα και η αντικατάσταση των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων από διορισμένους «τεχνοκράτες» – οι οποίοι συνήθως απολαμβάνουν την εμπιστοσύνη των λαών, επειδή οι Πολίτες έχουν απογοητευθεί από τη διαφθορά, από τη διαπλοκή, από την ανικανότητα και από την «ανεπάρκεια» των πολιτικών «ανδρών» τους (άρθρο μας). Στο σημείο αυτό, η σημερινή πολιτική «επίθεση» εναντίον των αρχών της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, στηρίζεται στους παρακάτω τρεις (εσφαλμένους) ισχυρισμούς:

(α)  Δεν μπορεί να εμπιστευθεί κανείς ότι, οι λαοί θα στηρίξουν εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη διατήρηση και την καλυτέρευση της κοινωνίας.

(β)  Θα πρέπει κανείς να επιλέξει μεταξύ Δημοκρατίας και Επάρκειας – ικανότητας δηλαδή στη διαχείριση των κρατικών υποθέσεων. Σε περιόδους κρίσεων λοιπόν, όπως η σημερινή, η Επάρκεια οφείλει να προηγείται της Δημοκρατίας – επομένως, οι τεχνοκράτες των πολιτικών.  

(γ)  Οι κυβερνήσεις, ειδικά οι δημοκρατικά εκλεγείσες, έχουν χάσει την ικανότητα να διαχειρίζονται σωστά τα βασικά προβλήματα - τα οποία αντιμετωπίζουν οι σημερινές κοινωνίες, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης.

Σε γενικές γραμμές λοιπόν, η υποχρέωση των εκλεγμένων κυβερνήσεων να λογοδοτούν απέναντι στους λαούς τους, θεωρείται ως μία περιττή επιβάρυνση – ειδικά επειδή οι δημοκρατικές κυβερνήσεις πιστεύουν ότι, οι Πολίτες θα στραφούν εναντίον τους, εάν επιχειρήσουν να εφαρμόσουν εκείνα τα μέτρα, τα οποία θεωρούν απαραίτητα οι αγορές (κατάλυση του κοινωνικού κράτους), για να συνεχίζουν να δανείζουν τα κράτη.

Επομένως, η τοποθέτηση τεχνοκρατών στις κυβερνήσεις, όπως συμβαίνει στις τράπεζες και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις, η οποία δημιουργεί μεγαλύτερη εμπιστοσύνη τόσο στις αγορές, όσο και στους Πολίτες, ενισχύεται από τα κόμματα και τους θεσμούς – ενώ η Πολιτική φαίνεται να περιορίζεται στο ρόλο του απλού μεσολαβητή μεταξύ των διορισμένων εκ των αγορών τεχνοκρατικών κυβερνήσεων  και των Πολιτών.    

Η ΣΤΡΕΒΛΗ ΕΙΚΟΝΑ

“Η Ελλάδα ζει, χρόνια τώρα, πάνω από τις δυνάμεις της”, αναφέρει η πρόσφατη μελέτη του γερμανικού ινστιτούτου οικονομικών ερευνών (DIW), συνεχίζοντας “Η κατανάλωση υπερβαίνει κατά πολύ την παραγωγή αγαθών. Ένας πολύ βασικός παράγοντας της οικονομικής αδυναμίας της χώρας είναι η συγκριτικά αρνητική σχέση τιμών και προσφερομένων υπηρεσιών (price for value).

Ειδικά όσον αφορά τον Τουρισμό, ο οποίος είναι ένας εκ των κύριων πυλώνων της οικονομίας της, η Ελλάδα πρέπει να ανταγωνίζεται με χώρες εκτός Ευρώπης, όπως η Τυνησία, το Μαρόκο κλπ. Το κόστος εργασίας όμως ανά ώρα στην Ελλάδα, είναι πολύ υψηλότερο από τους ανταγωνιστές της – αφού ανέρχεται στα 11,39 Ευρώ, όταν στην Πορτογαλία είναι μόλις 8,49 €, στην Τουρκία 4 € και στη Βουλγαρία 1,55 €. Εάν λοιπόν δεν περιορισθούν αισθητά οι αμοιβές, είναι αδύνατον να διαφύγει η Ελλάδα από την κρίση χρέους και δανεισμού – οπότε δεν έχει κανένα νόημα η διάσωση της από την Ευρώπη”.   

Με κριτήριο την παραπάνω «μελέτη» θα έπρεπε κανείς να υποθέσει ότι, η Ελλάδα είναι μία πολύ φτωχή χώρα - η οποία είναι πλέον αδύνατον να επιβιώσει, στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις, οπότε είναι υποχρεωμένη να συνθηκολογήσει με τους τοκογλύφους δανειστές της και τον «μπράβο» τους: το ΔΝΤ. Εν τούτοις, τόσο ο «Ισολογισμός» του ιδιωτικού τομέα της, όσο και του δημοσίου, εμφανίζουν μία εντελώς διαφορετική εικόνα – η οποία δεν μπορεί να μην είναι πραγματική.

Απέναντι στα χρέη του δημοσίου της λοιπόν (παθητικό) υπάρχουν αρκετά περιουσιακά στοιχεία (ενεργητικό), τα οποία είναι κατά πολύ υψηλότερα – σε γενικές γραμμές δε, κερδοφόρες εταιρείες του δημοσίου, τεράστια ακίνητη περιουσία, υπόγειος πλούτος, γερμανικές αποζημιώσεις κλπ.

Το ίδιο συμβαίνει και με τον ιδιωτικό τομέα της, ο οποίος είναι ο λιγότερο χρεωμένος στην Ευρώπη (το συνολικό μας χρέος είναι αντίστοιχο με αυτό της Γερμανίας, ενώ διαθέτουμε πολύ περισσότερα περιουσιακά στοιχεία). Ειδικά όσον αφορά τα ακίνητα, με κριτήριο την πρόσφατη ειδική φορολόγηση τους (χαράτσι), η οποία ανήλθε στα 2,4 δις € μόνο για το 2011, εάν σημειώσουμε ότι αφορά περίπου το 1/500 της αξίας τους, συμπεραίνουμε ότι η συνολική αντικειμενική αξίας τους υπερβαίνει το 1,2 τρις € - έναντι κατά πολύ χαμηλότερων χρεών.     

Επομένως, πως είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται η Ελλάδα ως μία φτωχή χώρα, μη παραγωγική και ανίκανη να ανταπεξέλθει με τις υποχρεώσεις της; Εάν ήταν πράγματι έτσι, πως εξηγείται η εξαιρετικά θετική «καθαρή θέση» της, συγκριτικά με πολλές άλλες χώρες;  

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Για να μπορέσει κανείς να οδηγηθεί σε ασφαλή συμπεράσματα, καθώς επίσης στη λύση του προβλήματος της Ελλάδας, οφείλει να ξεκινήσει από την εποχή πριν την εισαγωγή του Ευρώ. Τότε τα νομίσματα των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου υποτιμούταν διαρκώς, επειδή οι κεντρικές τράπεζες τους «τύπωναν» συνεχώς νέα χρήματα – με αποτέλεσμα να διατηρούνται υψηλά τα επιτόκια δανεισμού.

Όταν υιοθετήθηκε το κοινό νόμισμα, η κατάσταση άλλαξε ριζικά – ειδικά στον τομέα των επιτοκίων. Με εξαίρεση την Ελλάδα λοιπόν, στην οποία μόνο ο δημόσιος τομέας εκμεταλλεύθηκε την πτώση των επιτοκίων αυξάνοντας το δανεισμό του, σε όλες τις υπόλοιπες χώρες αυξήθηκε κυρίως ο ιδιωτικός δανεισμός (τράπεζες, επιχειρήσεις, νοικοκυριά). Έτσι οδηγηθήκαμε στη σημερινή κρίση χρέους της Ευρωζώνης, η οποία οφείλεται στην υπερχρέωση του ιδιωτικού τομέα (πάντοτε με εξαίρεση την Ελλάδα) - σαν αποτέλεσμα της μη ισορροπημένης κατανομής ελλειμμάτων και πλεονασμάτων (άρθρο μας).  

Στα πλαίσια αυτά, με σκοπό τη διάσωση του ιδιωτικού τομέα και κυρίως των τραπεζών, ο δημόσιος τομέας αναγκάσθηκε να «επωμισθεί» χρέη – με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος της Ιρλανδίας, για παράδειγμα, να ανέλθει στο 110% του ΑΕΠ της (θα συνεχίσει να αυξάνεται), από μόλις 30% πριν την κρίση (το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ισπανίας σήμερα απειλείται με κατάρρευση – αφού τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών υπολογίζονται στα 175 δις €, από «μόλις» 134,1 δις € το Νοέμβρη του 2011).

Η κρίση λοιπόν της Ευρωζώνης ήταν (είναι) το αποτέλεσμα των πολύ υψηλών ιδιωτικών χρεών, τα οποία τελικά εκβάλλουν στα δημόσια – μέσω της διάσωσης των τραπεζών, της ανεργίας, της ύφεσης κλπ.

Αντίθετα, η κρίση της Ελλάδας οφείλετο στο δημόσιο τομέα της – ενώ ο ιδιωτικός ήταν απόλυτα υγιής. Σύμφωνα όμως με την οικονομική θεωρεία, μία ιδιωτική κρίση χρέους είναι πολύ πιο δύσκολο να επιλυθεί, από μία κρίση δημοσίου χρέους – η οποία είναι πάρα πολύ εύκολη στην διαχείριση της, αφού αρκεί ο περιορισμός των δαπανών και η ορθολογική αύξηση της φορολόγησης.

Απλούστερα, τα χρήματα βρίσκονται μέσα στη χώρα, αλλά είναι λάθος κατανεμημένα – οπότε αρκεί η σωστή κατανομή τους, για να λυθεί το πρόβλημα. Στο παράδειγμα της Ελλάδας, γνωρίζοντας ότι το ιδιωτικό χρέος της είναι μόλις 170% του ΑΕΠ της, ενώ το δημόσιο 160% (συνολικό 330%), αρκεί να αυξηθεί το ιδιωτικό στα 250% (μέσω επενδύσεων των ιδιωτών σε κρατικές εταιρείες, ακίνητα κλπ.), για να περιορισθεί το δημόσιο στο 80% του ΑΕΠ της.  

Η επίλυση μίας κρίσης ιδιωτικού χρέους είναι όμως πολύ πιο δύσκολη – αφού απαιτεί πλεονασματικά ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών (αύξηση των εξαγωγών, μείωση των εισαγωγών, εσωτερική υποτίμηση κλπ.), για μεγάλες χρονικές περιόδους. Η Γερμανία τα κατάφερε μετά το 2000 (τότε οι άνεργοι Γερμανοί ξεπερνούσαν τα 5 εκ.), μειώνοντας επί δέκα έτη τις αμοιβές των εργαζομένων της και αυξάνοντας τις εξαγωγές της, εις βάρος των «εταίρων» της. Εν τούτοις, αφενός μεν ήταν η μοναδική που το επεδίωκε τότε, αφετέρου δε συνέβη σε εποχή παγκόσμιας ανάπτυξης.

Σήμερα οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές – όχι μόνο λόγω της υφιστάμενης παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, αλλά και επειδή είναι πολλές οι χώρες, οι οποίες πρέπει να προσπαθήσουν να λύσουν τα προβλήματα του ιδιωτικού χρέους τους, αυξάνοντας τις εξαγωγές τους εις βάρος των άλλων.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η κρίση χρέους της Ελλάδας είναι εντελώς διαφορετική, από την κρίση των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης. Η επίλυση της είναι εξαιρετικά εύκολη, ενώ τα περιουσιακά της στοιχεία είναι κατά πολύ υψηλότερα των οφειλών της. Δεν υπάρχει λοιπόν απολύτως κανένας λόγος εξόδου της από το Ευρώ ή διαγραφής χρεών εκ μέρους των πιστωτών της – στόχος των οποίων είναι, με τη βοήθεια του ΔΝΤ, η λεηλασία της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας της (όπως συνέβη στην Τουρκία, όπου κατέρρευσαν όλα τα υφιστάμενα πολιτικά κόμματα και «διορίσθηκε» στην εξουσία η κυβέρνηση, η οποία τελικά ξεπούλησε τη χώρα της – άρθρο μας).  

Αυτό που χρειάζεται η πατρίδα μας είναι η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των οφειλών της (χρεολύσια), με μη τοκογλυφικά επιτόκια – ίσα με αυτά που προσφέρει η ΕΚΤ στις εμπορικές τράπεζες (1%). Επίσης οι επενδύσεις εκ μέρους του ιδιωτικού της τομέα, με στόχο την ανάπτυξη – γεγονός όμως που απαιτεί την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των Πολιτών στην Πολιτική, καθώς επίσης ένα σωστό, λειτουργικό και αποτελεσματικό επιχειρηματικό/φορολογικό πλαίσιο.

Έχοντας την άποψη δε ότι, όλα τα παραπάνω είναι γνωστά σε όλους, ειδικά στη Γερμανία, στο ΔΝΤ και στην κυβέρνηση, δεν μπορούμε παρά να υποθέσουμε πως κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τις προσπάθειες χρεοκοπίας της πάμπλουτης χώρας μας – δηλαδή, κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί ή έστω να αιτιολογηθεί, με τη βοήθεια της οικονομικής επιστήμης.

Ολοκληρώνοντας οφείλουμε να συμπληρώσουμε ότι, η συνεχιζόμενη προσπάθεια ανακεφαλαιοποίησης των Ελληνικών τραπεζών, οι οποίες είναι επίσης οι λιγότερο χρεωμένες στην Ευρωζώνη (20% του ΑΕΠ), με την έκδοση κοινών μετοχών, δεν έχει τελικό στόχο την κρατικοποίηση, αλλά την ιδιωτικοποίηση τους από τους ξένους εισβολείς – οπότε οφείλει να μας προβληματίσει η εικόνα των «κακών τραπεζιτών», με την οποία σκόπιμα «βομβαρδιζόμαστε».

Τέλος, δεν υπάρχει κανένας λόγος να τρομοκρατούμαστε από μία ενδεχόμενη στάση πληρωμών – πόσο μάλλον αφού ήδη βιώνουμε συνθήκες χρεοκοπίας. Οι δανειστές μας υποχρεώνουν να έχουμε πρωτογενή ελλείμματα (όπως και σε συνθήκες χρεοκοπίας), τα νέα δάνεια εξυπηρετούν μόνο την εξόφληση των παλαιοτέρων, ενώ είμαστε ήδη (και θα είμαστε) εκτός αγορών. Επομένως, δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο να συνεχίσουμε να είμαστε το πειραματόζωο της Ευρώπης – πόσο μάλλον του ΔΝΤ και των διεθνών τοκογλύφων. Ας μην ξεχνάμε δε ότι, από την ενδεχόμενη διαγραφή των 100 δις € (άρθρο μας), τα 50 δις € περίπου είναι δικά μας – των Ελληνικών τραπεζών δηλαδή και των ασφαλιστικών μας ταμείων.          

Βασίλης Βιλιάρδος  (copyright)

Αθήνα, 05. Φεβρουαρίου 2012

viliardos@kbanalysis.com

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!! Στην Ολλανδία οι Μουσουλμάνοι ζητούν απαγόρευση των...σκύλων!

 ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ Η ΑΡΧΗ !!!! ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΑΠ' ΤΗΝ ΦΑΛΤΣΕΤΤΑ ΤΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΤΕΟ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ !!!! (ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ "ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΩΝ": "ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ, ΜΙΛΟΥΣΕ, ΕΝΟΧΛΟΥΣΕ, ΕΣΥ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΣΚΥΦΤΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΙΝΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΕΡΟ ή ΜΠΥΡΑ ΣΤΟ ΡΑΜΑΖΑΝΙ ΘΑ ΖΗΣΗΣ "ΜΕΧΡΙ ΝΕΩΤΕΡΑΣ"!!!--ΑΦΕΡΙΜ !!!!)

Ολλανδία: Οι Μουσουλμάνοι ζητούν απαγόρευση των...σκύλων!
 

Τετάρτη, 01 Φεβρουάριος 2012

Ένας Μουσουλμάνος πολιτικός στην Ολλανδία ζητά την απαγόρευση των..σκύλων στην Χάγη, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας!

Η παράδοση των Μουσουλμάνων θεωρεί τα σκυλιά ως ακάθαρτα, βρώμικα ζώα και έτσι μερικοί ζητούν την απαγόρευση τους στην Ολλανδία και σε άλλες χώρες, σαν μία προσπάθεια της εφαρμογής του Ισλαμικού νόμου της Σαρία, στην Ευρώπη!

Η πρόσφατη αυτή ..ιδέα έχει χωρίσει σε στρατόπεδα τους Ολλανδούς αφού μερικοί υποδέχτηκαν με χαρά την ιδέα και άλλοι είναι εξοργισμένοι.

Ένας Τουρκο-Ολλανδός εκπρόσωπος του Κόμματος Ισλαμιστών Δημοκρατών ανέφερε στο δημοτικό συμβούλιο της Χάγης ότι είναι αντίθετοι στην πρόταση του Κόμματος για τα Ζώα να κάνουν την πόλη πιο φιλική προς τα σκυλιά.

Το κόμμα Ελευθερίας της Ολλανδίας αναφέρει ότι σε αυτή την χώρα, η ιδιοκτησία ζώων είναι νόμιμη και όποιος διαφωνεί θα πρέπει να μετακομίσει σε άλλη χώρα!

Οι αναλυτές πιστεύουν ότι η δήλωση του Τουρκο-Ολλανδού [ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΞΕΡΑΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΟΤΗΤΑ ΜΑΡΟΚΟ-ΟΛΛΑΝΔΟΣ, ΤΩΡΑ ΜΑΘΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΤΟΥΡΚΟ-ΟΛΛΑΝΔΟΣ !!!!] εκπροσώπου ήταν μία πρόκληση για να ξεσηκώσει τους Μουσουλμάνους της Χάγης, οι οποίοι αποτελούν περισσότερο από 12% των κατοίκων και βλέπουν τα σκυλιά ως βρώμικα ζώα. Ο ίδιος εκπρόσωπος ζήτησε απαγόρευση των σκύλων!!!

Μάλιστα, τοπικά μέσα αναφέρουν ότι όταν ο δήμαρχος αρνήθηκε το αίτημα για απαγόρευση σκύλων, ακολούθησαν δηλητηριάσεις σε πολλές γειτονιές και περισσότερα από 12 σκυλιά βρέθηκε δηλητηριασμένα τον Σεπτέμβριο σε εργατικές κατοικίες όπου κατοικούν πολλοί μουσουλμάνοι μετανάστες.

Άλλοι κάνουν λόγο για συντονισμένες ρατσιστικές προσπάθειες όμως υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι δέχτηκαν φραστικές επιθέσεις απο μουσουλμάνους όταν τους είδαν να βγάζουν βόλτα το σκύλο τους.

adespoto.gr

----------------------------

Το πιο φριχτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε έτσι...

 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Το πιο φριχτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε έτσι...
Της Ζεζας Ζηκου

Μπορεί το έθνος να υπομείνει μια τέτοια διαδικασία οικονομικής καταστροφής και μιας κουτσής–στραβής διάσωσης από τη χρεοκοπία, από αυτούς που το οδήγησαν στην κατάρρευση, διερωτώμαι. Η διάγνωση της δεινής κατάστασης δεν αφήνει περιθώρια για «φθηνές» ελπίδες. Η βαθιά ύφεση και η συνακόλουθη πτώση του βιοτικού επιπέδου επισωρεύονται επιβαρυντικές. Το σήμερα είναι ήδη χειρότερο από το χθες και το αύριο προοιωνίζεται χειρότερο από το σήμερα σε ένα κοινωνικό σώμα του οποίου οι αντοχές έχουν αρχίσει να εξαντλούνται δραματικά. Η εργατική τάξη φτύνει αίμα και η μεσαία τάξη αποδεκατίζεται.

Η φτώχεια του αποπληθωρισμού είναι η μόνη αποτελεσματική θεραπεία που μας επιβάλλουν οι εταίροι δανειστές μας. Οι τρεις «βρώμικες» λέξεις –default, devaluation, deflation – πτώχευση, εσωτερική υποτίμηση, αποπληθωρισμός– «αποσταθεροποιούν» την Ελλάδα. Αποτελεί τη μόνη αποδεκτή θεραπεία για τους τροϊκανούς. Αποπληθωρισμός, δηλαδή μείωση των γενικών τιμών, των μισθών, των συντάξεων, του βιοτικού επιπέδου, βύθιση της οικονομικής δραστηριότητας, ανεργία, φτώχεια και κοινωνική έκρηξη.

Οικονομία χωρίς ανάπτυξη, κοινωνία χωρίς ευημερία, εργασία χωρίς εργαζομένους, πολιτικοί χωρίς πολιτική. Το βιοτικό μας επίπεδο βουλιάζει, αλλά δεν υπάρχει ούτε όραμα ούτε σχέδιο για να αναστραφεί αυτή η αποτρόπαιη τάση εις βάρος τόσο των εργαζομένων, όσο και ένα μεγάλου μέρους του υγιούς επιχειρηματικού κόσμου.

Η απειλή έκρηξης της φτώχειας, συνοδευμένη από υπόδηλες απειλές κοινωνικών αποκλεισμών και νέων ταξικών διαφορισμών, είναι εδώ. Γκρεμίζει το κοινωνικό συμβόλαιο μιας 35ετίας. Τα απειλούμενα πλήθη ίσως δεν το συνειδητοποιούν, δεν το αναλύουν, αλλά το αισθάνονται σκληρά: η απειλή είναι υλική, βιοτική. Γι’ αυτό και οι όποιες αντιδράσεις θα είναι αντιδράσεις βαθύτατα υπαρξιακά, πολιτικές. Δηλαδή απρόβλεπτες, πέραν του δεδομένου πολιτικού παιχνιδιού.
Eνας Αμερικανός δικαστής είχε πει κάποτε πως είναι δύσκολο να προσδιορίσει τι είναι ακριβώς πορνογραφία, αλλά την «αναγνωρίζει όταν τη βλέπει». Κάτι αντίστοιχο ισχύει για τη χώρα που βρίσκεται ήδη στον γκρεμό. Είναι δύσκολο να οριοθετήσει κανείς ένα αρχέτυπο πτώχευσης σε μια χώρα–μέλος της ΟΝΕ με εθνικό νόμισμα το ευρώ. Αλλά το μνημονιακό κατεστημένο αρνείται να δεχθεί την πραγματικότητα και θέτει ύπουλα ερωτήματα. Οπως, για παράδειγμα, αν προτιμούμε μια συντεταγμένη (δηλαδή συνεννοημένη με την τρόικα) χρεοκοπία, εντός ευρώ, από μια άτακτη χρεοκοπία και επιστροφή στη δραχμή.

Την ίδια στιγμή, διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ και λοιποί «σωτήρες» προετοιμάζουν την κοινή γνώμη να αποδεχθεί το μοιραίο, όπως αυτοί το προσδιορίζουν! Και αν θέλουν να μας πουν «λαϊκιστές», ας μας πουν. Οταν περνάνε τους νόμους εκβιάζοντας όλη τη Βουλή, ακόμα –και πρωτίστως– τους ίδιους τους δικούς τους βουλευτές, τι νόημα έχει πια «τι θα μας πουν»; Τον πιο αισχρό λαϊκισμό τον κάνουν οι ίδιοι! Με εκβιαστικά διλήμματα που διχάζουν τον λαό για το… καλό του! Εγώ πάντως γνωρίζω την αγνότητα των δικών μου προθέσεων και απόψεων.

Το επιχείρημα «διάσωσης της χώρας» δεν θα μπορούσε να απολήξει διαφορετικά. Επαρχιώτες του ευρωπαϊκού συστήματος που υποδύονται κοσμοπολίτες επέδειξαν πλήρη διαπραγματευτική ανεπάρκεια. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας, του κράτους και της κοινωνίας ήταν απολύτως αναγκαίος, αλλά έπρεπε να είναι σταδιακός. Η βιαιότητα του εγχειρήματος κατέδειξε πόσο αποκομμένοι από την ελληνική οικονομική πραγματικότητα ήσαν οι αποδέκτες των όρων του Μνημονίου. Ομως, σημαντικά τμήματα της κοινωνίας εμφανίζονται οργισμένα και τείνουν να κυριαρχηθούν από διάθεση καταδίκης. Το χειρότερο είναι ότι ανιχνεύονται συνθήκες κοινωνικού μίσους, οι οποίες αν επικρατήσουν θα διαμορφώσουν περιβάλλον τυφλών συγκρούσεων.

Προφανώς, η ηθική και πολιτική χρεοκοπία προηγήθηκε της οικονομικής. Ωστόσο, η διάχυση της ευθύνης σε όλη την κοινωνία αδιακρίτως, η ενοχοποίηση των πάντων από το πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο, ισομερίζει άδικα τις ευθύνες και αθωώνει τους πράγματι ενόχους. Ως εκ τούτου, για να δεχτεί να υποβληθεί σε νέες θυσίες η κοινωνία, πρέπει ταυτοχρόνως να αποδοθούν ευθύνες, να πεισθεί ο θυσιαζόμενος ότι αποδίδεται δικαιοσύνη, ότι υπάρχει σχέδιο και όραμα ανάδυσης σε μια κοινωνία δικαιότερη, αποτελεσματικότερη, αξιοκρατική. Μπορεί το παρόν πολιτικό σύστημα που παρήγαγε την παρούσα κρίση, να κρίνει τον εαυτό του, να αυτοακυρωθεί, να αυτοτιμωρηθεί, να μεταμορφωθεί; ΟΧΙ.

Kαι η ελπίδα, πού είναι η ελπίδα, πώς μπορεί ένας λαός να ζήσει, έστω την παρακμή του, χωρίς ελπίδα; Oμως, η ελπίδα, φίλε αναγνώστη, δεν σερβίρεται με «ροζ» προοπτικές, δεν μεταγγίζεται με την «αισιοδοξία» της μικρής ελίτ του πλούτου και της διαπλοκής που συνεχίζει να «κυβερνά» τον τόπο. H ελπίδα είναι κάτι εξαιρετικά πολύτιμο και γι’ αυτό δυσχερέστατο, που κερδίζεται ή χάνεται στην πολύ προσωπική αναμέτρηση του ηγέτη στην υπεράσπιση των προβλημάτων του λαού του. Tο ρεαλιστικό προαπαιτούμενο για να τολμήσει ένας ηγέτης τομές και ζωογόνους μεταρρυθμίσεις και όχι ραγιάδικες συμπεριφορές, όταν συμπαρασύρεται στον εγωκεντρικό φόβο του για προσωπική επιβίωση. Δυσκατόρθωτη ωριμότητα, έστω να ξέρει ο άνθρωπος τι μπορεί ρεαλιστικά να ελπίζει.

---------------------------------

Χρ. Γιανναρᾶς-Γιατί άθικτο το παρασιτικό κράτος

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ   
Γιατί άθικτο το παρασιτικό κράτος
Tου Χρηστου Γιανναρα

Kυκλοφορεί στο Διαδίκτυο ένα γόνιμο νομίζω, επικαιρικό ντοκουμέντο. Για να το αναζητήσει κανείς αρκεί ο τίτλος του, που είναι: «H λίστα του αίσχους. Oι 41 Γενικές και Eιδικές Γραμματείες, Nομικά Πρόσωπα και Aυτοτελείς Yπηρεσίες που δημιουργήθηκαν από τον Oκτώβριο του 2009 ώς τον Mάιο του 2011».

H λίστα μοιάζει να πρόεκυψε από μεθοδική έρευνα στα ΦEK (φύλλα Eφημερίδας της Kυβέρνησης) – κάθε νεόδμητο θεσμικό δημιούργημα της διετίας αναφέρεται με ακριβή παραπομπή στο ΦEK της σύστασής του. Πρόκειται για τη διετία της πρωθυπουργίας του ολίγιστου των Παπανδρέου, Γεωργίου, γιου του Aνδρέα. O οποίος, μόλις ανυψώθηκε στον πρωθυπουργικό θώκο και για εφτά ολόκληρους μήνες, άρχισε να περιφέρεται στα πιο κρίσιμα για τις σχέσεις της χώρας διεθνή κέντρα «διαφημίζοντας» την κοινωνία που τον εξέλεξε ως απαράμιλλη στη διαφθορά, στη διοικητική διάλυση, στην οικονομική κατερείπωση. Kαι την ίδια ώρα η κυβέρνησή του έστηνε ξόβεργες ψηφοθηρίας μοιράζοντας ρουσφέτια χρυσαμειβόμενων διορισμών στο Δημόσιο. Aδίστακτα, αδιάντροπα.

Eνδεικτικές αμοιβές, από τη λίστα στο Διαδίκτυο, την ώρα που η χώρα ακροβατούσε στην κόψη της άτακτης χρεοκοπίας: Δύο «ειδικοί σύμβουλοι» σε Eιδική Γραμματεία, με κόστος για το κράτος 200.000 ευρώ ετησίως (100.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα έκαστος, 8.300 ευρώ κάθε μήνα) συν 160.000 ευρώ που τους δόθηκαν εφ’ άπαξ. Δέκα θέσεις ειδικού επιστημονικού προσωπικού και μια θέση νομικού συμβούλου σε Nέα Aυτοτελή Yπηρεσία μοιράζονται 487.000 ευρώ κάθε χρόνο (44.272 ευρώ κάθε θέση). Eξήντα πέντε οργανικές θέσεις και δέκα θέσεις ειδικού επιστημονικού προσωπικού σε καινούργια Γενική Γραμματεία που προστέθηκε στο υπουργείο Παιδείας άρχισαν να κοστίζουν (από 21.9.2010) ετησίως 1.300.000 ευρώ στο πτωχευμένο δημόσιο ταμείο. Για μια Nέα Aυτοτελή Yπηρεσία Eποπτείας OTA ξοδεύει το κράτος 251.640 ευρώ τον χρόνο, κ.λπ. κ.λπ.
Nα προσθέσουμε ενδεικτικά και μερικούς τίτλους ή προσδιορισμούς των καινούργιων θεσμικών μορφωμάτων που τη χρηματοδότησή τους από το ξετιναγμένο κρατικό ταμείο πρόσθεσε η κακουργηματική (ο όρος κυριολεκτεί) παπανδρεϊκή διετία. Λοιπόν: Iδρύθηκε, στις 21.9.2010, Eθνικό Kέντρο Προειδοποίησης για Tσουνάμι. Στις 14.10.2010, Yπηρεσία Eξυπηρέτησης Eπενδυτών. Στις 31.3.2011, Γραφείο Aντιμετώπισης Περιστατικών Aυθαιρεσίας. Στις 7.2.2011, Διεύθυνση Πολιτικού Σχεδιασμού, Aνάπτυξης και Aξιοποίησης Aεροδρομίων. Στις 10.3.2011, Aρχή Kαταπολέμησης της Xρηματοδότησης της Tρομοκρατίας. Kαι πάει λέγοντας. (Για όλα αυτά τα νεοπαγή εφευρήματα το κράτος επιβαρύνεται όχι μόνο με τις εξωφρενικές αμοιβές του διορισμένου με ρουσφέτι προσωπικού, αλλά και με έξοδα στέγασης, επίπλωσης, λειτουργίας τους – καθαρίστριες, γραφική ύλη, υπολογιστές, κατανάλωση ηλεκτρικού κ.λπ.).

Aπό αυτό το απειροελάχιστο δείγμα των πρόσφατων θεσμικών επινοήσεων για την καταλήστευση του κρατικού κορβανά μπορεί να συναγάγει κανείς σε ποιο παρανοϊκό μέγεθος, σε ποια τερατώδη, πολυπλόκαμη πολυπλοκότητα έχει οδηγηθεί από τις κομματικές ληστρικές μαφίες, στη διάρκεια δεκαετιών, ο ελλαδικός κρατικός μηχανισμός. Kαι ασφαλώς αυτά που οι πολίτες συμπτωματικώς τα πληροφορούμαστε, οι δανειστές μας και η εκπρόσωπος των συμφερόντων τους τρόικα πρέπει να τα έχουν προ πολλού και μεθοδικά εντοπίσει. Γι’ αυτό και επιμένουν άτεγκτα να περιοριστεί το κράτος, να απολυθούν κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες μισθοδοτούμενων από το κράτος.

Oμως, όταν το σημερινό συνονθύλευμα της ανυποληψίας που ονομάζεται κυβέρνηση, όπως και το σύνολο των μέσων πληροφόρησης, μιλάνε για αναγκαίες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, μας οδηγούν να συμπεράνουμε ότι πρέπει να μειωθούν οι γιατροί στα νοσοκομεία, οι δάσκαλοι στα σχολεία, οι ελεγκτές στις εφορείες, οι ταχυδρόμοι, οι οδηγοί στα μέσα μεταφοράς, οι μονάδες των Eνόπολων Δυνάμεων. Γιατί λοιπόν αυτή η μεθοδική παραπληροφόρηση; Kαι πώς δεν αντιλαμβάνεται την εξαπάτηση η «άτεγκτη» τρόικα ούτε ο εντεταλμένος της πρωθυπουργός μας; Δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν θα υπήρχε σώφρων πολίτης που να διαφωνεί με την άμεση απόλυση όλων όσοι διορίστηκαν στο Δημόσιο τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια χωρίς κρίση AΣEΠ, δηλαδή με κομματική αυθαιρεσία (μετά το 1994 που ψηφίστηκε ο Nόμος Πεπονή);

Ποιος στοιχειώδους νοημοσύνης και αμεροληψίας πολίτης θα εναντιωνόταν στην απόλυση υπαλλήλων Eιδικού Kέντρου Προειδοποίησης για Tσουνάμι ή καταπολέμησης ενδεχόμενης χρηματοδότησης της τρομοκρατίας ή αξιοποίησης αεροδρομίων ή υποδοχής επενδυτών; Ποιος θα διαφωνούσε να απολυθούν πάραυτα μισθοδοτούμενοι που ο διορισμός τους ήταν απάτη – «συνοδοί ασανσέρ» σε νοσοκομεία, «κηπουροί» σε δημόσια κτίρια δίχως κήπο, παντοδαποί «ελεγκτές» δίχως αντικείμενο ή πεδίο ελέγχου, «συντηρητές» με πάντοτε αθέατο έργο συντήρησης; Γιατί η τρόικα ή ο εντεταλμένος των δανειστών μας πρωθυπουργός αγνοούν πεισματικά τη στοιχειώδη λογική απαίτηση: να παταχθεί το παρασιτικό, όχι το λειτουργικό κράτος, να απολυθούν με κριτική αξιολόγηση τα όποια βαρίδια επιβαρύνουν το κόστος του ατελέσφορου κράτους, όχι να καρατομούνται με ισοπεδωτικό «κούρεμα», αδιάκριτα, οι κρατικοί λειτουργοί;
H εμφανισιακή σοβαρότητα του κ. Παπαδήμου, ο λιτός, αυτοσυγκρατημένος και μειλίχιος λόγος του γέννησαν ελπίδες στους πολίτες, έλειψαν οι λαϊκές αντιστάσεις στη μεθοδική καταστροφή της οικονομίας που απεργάζεται η τρόικα. Δήλωσε ο κ. Παπαδήμος ότι δεν είναι πολιτικός, ότι δέχθηκε να διαχειριστεί μόνο τη διαπραγμάτευση για το PSI και το καινούργιο Mνημόνιο. Oι πολλοί και αδαείς δεν καταλαβαίνουμε ότι η αποστολή του είναι να υπαχθεί ο δανεισμός μας στους όρους του Bρετανικού Δικαίου, δηλαδή να οδηγηθεί η χώρα σε καθεστώς εμπράγματης υποθήκης.  

Kαι βέβαια ούτε ο κ. Σαμαράς ούτε ο κυβερνητικός συρφετός της «λίστας του αίσχους» τολμούν να μας πουν ότι με τέτοιες προϋποθέσεις ο «σωτήριος» δανεισμός είναι παγιωμένη και τελεσίδικη καταστροφή, τραγωδία που ίσως δεν συγκρίνεται με αυτήν της επίσημης πτώχευσης και της επιστροφής στη δραχμή.

O κ. Παπαδήμος είναι μια ακόμα αινιγματική περίπτωση προαποφασισμένης πρωθυπουργικής αυτοχειρίας.

-------------------------------------

ΤΥΧΑΙΑ ΚΤΥΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΥΕΛΠΙΔΕΣ ???

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ:

ΣΗΜΕΡΟΝ, ΤΟ ΒΗΜΑ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΚΤΥΠΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΥΣ ΕΥΕΛΠΙΔΕΣ ΩΣ ΧΟΥΝΤΙΚΟΥΣ! ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟΝ ???

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΥΕΛΠΙΔΕΣ ? 

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΘΑ ΑΝ ΕΠΙΤΕΘΟΥΝ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ --ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΣΦΑΞΟΥΝ ΟΙ ΤΣΕΤΕΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΚΑΨΗ Ο ΚΕΜΑΛ!!  

ΑΣΦΑΛΩΣ ΔΕ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΕΒΟΜΕΘΑ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΚΛΙΝΩΜΕΘΑ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥΣ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ! ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ , ΟΥΤΕ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΣΥΜΠΟΝΕΤΙΚΕΣ ΜΚΟ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ (ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΕΝΣΤΟΛΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ" ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΜΑΣ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΘΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΗΣ ΕΣΥ, ΝΑΙ ΕΣΥ!!! ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ,ΔΕΝ ΘΑ "ΑΦΗΣΕΙ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥ" ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, ΟΥΤΕ Ο ΕΦΟΡΙΑΚΟΣ, ΟΥΤΕ Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΔΕΗ, ΟΥΤΕ Η ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΟΠΑΓΗ ΘΕΣΙ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ, ΟΥΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ!) !!

ΔΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥΣ ΚΤΥΠΟΥΝ ???

ΜΗΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΜΕ ????

ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΠΙΤΑΣΣΟΥΝ ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ ΑΟΠΛΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΔΑΡΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΕΣ ???

ΚΑΙ ΠΩΣ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ, ΟΙ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΡΟΖ (ΚΑΤΑ  ΤΟΥΣ ΡΟΖ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ) ??? ΑΥΤΟΙ ΟΛΟΙ ΛΑΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΕΣΣΔ, ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ, ΤΟΝ ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ (ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΔΩ ΕΠΙΤΡΟΠΟ, ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ ΠΟΠΩΦ) ΔΙΟΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΕΣΣΔ ΕΙΧΕ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΣΤΡΑΤΟ !!!

ΑΡΑ, ΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΗ ΚΑΙ ΗΔΗ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΗ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΡΟΟΠΤΟ ??? ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΑ ΝΑ ΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ, ΜΠΟΡΕΙ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ, ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ ΤΟΝ ΕΙΣΒΟΛΕΑ!!!

------------------------------

ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΗΣ Ε.Ε. ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΠΟΘΗΣΑΜΕ ΝΑ ΥΠΑΧΘΟΥΜΕ!

ΜΙΣΘΟΙ ΣΤΗΝ Ε.Ε.

ΕΛΛΑΔΑ 750 ευρώ

Ισπανία 745 ευρώ

Σλοβενία 745 ευρώ

Μάλτα 665 ευρώ

Πορτογαλία 566 ευρώ

Πολωνία 349 ευρώ

Τσεχία 319 ευρώ

Σλοβακία 317 ευρώ

Λετονία 281 ευρώ

Ουγγαρία 280 ευρώ

Εσθονία 278 ευρώ

Λιθουανία 232 ευρώ

Ρουμανία 157 ευρώ

Βουλγαρία 123 ευρώ

πηγή
----------------------------

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ - ΠΩΣ ΑΠΕΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ!

  ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΔΙΟΤΙ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΛΕΝΕ, ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ), ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΚΡΙΣΗ! ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΕΙ ΚΑΤΑ ΠΩΣ ΛΕΝΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΘΟΤΙ "ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΚΟ", ΟΙ ΠΡΟΣΩΠΟΠΑΓΕΙΣ ΘΕΣΕΙΣ  ΠΑΝΕ ΣΥΝΝΕΦΟ!!!

Σάββατο, 4 Φεβρουαρίου 2012--- http://ixnos.blogspot.com

Το κέρατο του ..Λοβέρδου, κοστίζει πανάκριβα σε… εμάς ;

Εάν δεν προσέξεις το… σπίτι σου ,θα πέσει να σε πλακώσει. 

Η κυρία της φωτογραφίας με τον ..κύριο, ονομάζεται για τους χαχόλους Πηνελόπη Παπαϊωάννου, αλλά είναι σύζυγος του υπουργού που εσχάτως στράφηκε και εναντίον τριμελών και τετραμελών οικογενειών που ζουν με έναν μόνο μισθό ΑΝΔΡΕΑ ΛΟΒΕΡΔΟΥ. 

Είναι ο ίδιος που πριν λίγες ημέρες, ως «εισαγγελέας» των πάντων και με την «ρητορική άνεση» που τον διακατέχει είπε πως «Ένα εκατομμύριο δημόσιοι υπάλληλοι ταλαιπωρούν εννέα εκατομμύρια Έλληνες», με αποτέλεσμα να οργίσει και να συσπειρώσει εναντίον του το σύνολο των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα. 

Από το 1993 μέχρι το 2009 ήταν αεροσυνοδός στην Ολυμπιακή Αεροπορία, και «λέει» ότι είναι αγιογράφος, διατηρεί στην περιοχή του Νέου Κόσμου εργαστήριο αγιογραφίας - ζωγραφικής - κατασκευών με την επωνυμία «Χρυσοκοντυλιά», σε συγκεκριμένη διεύθυνση. Είναι, δηλαδή, και ελεύθερη επαγγελματίας εγνωσμένης αξίας, όπως προκύπτει από 11 εκθέσεις ζωγραφικής του παρελθόντος, ενώ παράλληλα αναλαμβάνει εργολαβικά δουλειές και.....εκ των πραγμάτων έχει εισπράξεις. 

Έχει όμως εξασφαλίσει και δουλειά και σύνταξη με την εφαρμογή, του νόμου 3717/2008 περί μεταφοράς υπαλλήλων της Ο.Α. στον ευρύτερο δημόσιο τομέα),και «βολεύτηκε» σε μια «νύχτα» και αυτή στο υπερτροφικό κράτος, όπως άλλωστε καταγγέλλει το παμπόνηρο στέλεχος της κυβέρνησης Ανδρέας Λοβέρδος.

Η Πηνελόπη Παπαϊωάννου, με την κοινή υπουργική απόφαση 22080/510-2010 του υφυπουργού Εσωτερικών, του υφυπουργού Οικονομικών, καθώς και του υπουργού Υποδομών- Μεταφορών και Δικτύων, βρίσκει δουλειά στο υπουργείο Εσωτερικών και, συγκεκριμένα, στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διοίκησης. Η απασχόληση αφορά σύμβαση αορίστου χρόνου σε συνιστώμενη προσωποπαγή θέση, όπως προβλέπει ο νόμος 3717/2008. Η πρόσληψη της κυρίας Παπαϊωάννου δημοσιεύτηκε στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, αριθμός 1782, με ημερομηνία 12 Νοεμβρίου 2010, σε ειδική λίστα με άλλα οκτώ ονόματα ενώ είναι προφανές πως έχει προσληφθεί νομότυπα εκμεταλλευόμενη ευνοϊκό «παράθυρο» του νόμου για εργασιακή τακτοποίηση.

Η κυρία Παπαϊωάννου όταν έφυγε από την Ο.Α πήρε εφ' άπαξ 50.000 ευρώ και τώρα θα έχει το δικαίωμα να πάρει ένα δεύτερο και βέβαια να απολαμβάνει τον μισθό της και μια καλή σύνταξη για τα γηρατειά. Δηλαδή στην οικογένεια Λοβέρδου μπαίνουν τρεις μισθοί την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι δεν έχουν να φάνε.[ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ (ΣΥΖΗΤΗΣΙΣ ΔΙΑ ΤΟ "ΚΕΡΑΤΟ") ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΜΕ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΥΣΤΗΡΑΣ "ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ" ΜΑΣ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ]
---------------------------------------

ΤΙ ΕΙΝΑΙ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τελικώς?

Κώστας Χρυσόγονος: Κακώς, κάκιστα εξοφλούσαμε τα δάνεια στους ιδιώτες μετά την άνοιξη του 2010

Στο πλαίσιο του γνωστού πια σε όλους μας PSI (στα ελληνικά «συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα») προβλέπεται η ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν «ιδιώτες» (private sector) με νέα, μειωμένης αξίας αλλά μεγαλύτερης διασφάλισης, ενώ αντίθετα παραμένουν ανέπαφες οι απαιτήσεις του λεγόμενου «επίσημου τομέα» (official sector) κατά της Ελλάδας. Προσεκτική παρατήρηση αποδεικνύει ότι η διάκριση αυτή δεν είναι κυριολεκτική.

 

Τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα δουν τα ομόλογά τους να «κουρεύονται»,δεν είναι κατά κανένα τρόπο «ιδιώτες». Πρόκειται για Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, ιδρυμένα με βάση νόμους της ελληνικής Πολιτείας, τα οποία υλοποιούν τη συνταγματική αποστολή του κράτους να «μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως νόμος ορίζει» (άρθρο 22 παρ. 5 του ισχύοντος Συντάγματος). Η προαναγγελθείσα, εξάλλου, ενίσχυσή τους με τη μεταβίβαση κρατικής (προφανώς ακίνητης) περιουσίας σε αντιστάθμισμα του «κουρέματος», διαφαίνεται αρκετά προβληματική, αν ληφθεί υπόψη ότι η ύφεση στην ελληνική οικονομία έχει μειώσει πάρα πολύ, όπως είναι εμφανές σε όλους, το αγοραστικό ενδιαφέρον για ακίνητα στην Ελλάδα.

Αντίθετα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έχει μια νομική προσωπικότητα η οποία, με βάση το καταστατικό της, δεν διευκρινίζεται αν είναι δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου. Γενικότερα, πάντως, ο τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας της προσιδιάζει περισσότερο σε ανώνυμη τραπεζική εταιρία, αφού διαθέτει συγκεκριμένο κεφάλαιο (5 δισ ευρώ) που έχει καταβληθεί από τους μετόχους της (κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών), μερικοί από τους οποίους, όπως η Τράπεζα της Ελλάδος, είναι επίσης ανώνυμες τραπεζικές εταιρίες και, μάλιστα, εισηγμένες σε χρηματιστήρια(!). Επίσης το καταστατικό αυτό προβλέπει την εμφάνιση κερδών ή ζημιών στους ισολογισμούς της ΕΚΤ, καθώς και την κατανομή τους, τη δυνατότητά της να ενεργεί χρηματιστηριακές και πιστωτικές πράξεις κ.ο.κ.

Συνεπώς, πιο λογικό θα ήταν να μετάσχει στο PSI η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία μάλιστα έχει αγοράσει όλα τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει στη δευτερογενή αγορά κρατικών τίτλων, σε τιμές πολύ κατώτερες της ονομαστικής, παρά τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία που αγόρασαν τα δικά τους ομόλογα κυρίως, αν μη αποκλειστικά, από τον εκδότη (ελληνικό δημόσιο) στην ονομαστική τιμή. Στο μέτρο που συμβαίνει το αντίστροφο, πιο έντιμο θα ήταν να γίνεται λόγος για επιλεκτική απομείωση των απαιτήσεων των πιστωτών του ελληνικού κράτους και όχι για «συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα».

Εξάλλου ούτε και ο όρος «συμμετοχή» είναι κυριολεκτικός, αφού στην πραγματικότητα εκείνοι οι οποίοι υποχρεώνονται de facto να πάρουν μέρος στην ανταλλαγή ομολόγων επωμίζονται όλο το κόστος της μείωσης του ελληνικού χρέους, ώστε να καταστεί αυτό (υποτίθεται) «βιώσιμο». Αντίθετα το ΔΝΤ, τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και (προς το παρόν τουλάχιστον) η ΕΚΤ εξαιρούνται πλήρως, αποδεικνύοντας έτσι στην πράξη ποια είναι η σημασία του να χρωστάς σε κράτη και πόσο εσφαλμένη ήταν η εξόφληση (από την άνοιξη του 2010 ως τώρα) στο άρτιο από το ελληνικό δημόσιο χρεών προς ιδιώτες, με χρήματα που δανειζόταν από το ΔΝΤ και τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης.
aixmi.gr

----------------------------------------

Σοφία Βέμπο -Παρελθόν

Tango sentimental του 1939 σε μουσική Μηνά Πορτοκάλλη και στίχους Αιμίλιου Σαββίδη


--------------------------------

Κούλα Νικολαϊδου -Έρχεσαι και φεύγεις

Tango romance του 1952 σε μουσική Ιωσήφ Ριτσιάρδη και στίχους Αιμίλιου Σαββίδη. Η παρτιτούρα γράφει: "Η επιτυχία της Κούλας Νικολαϊδου στο "Βερντέν"

-----------------------------------------------

Κάκια Μένδρη-Δεν είν' αλήθεια

Tango του 1936 σε μουσική Θόδωρου Παπαδόπουλου και στίχους Σπύρου Μεταξά. Συνοδεύει η Αγγέλα Λυκιαρδοπούλου


------------------------------------

Layla Anwar-Crucified by "Freedom"

http://hercolano2.blogspot.com/2012/02/layla-anwar-crucified-by-freedom.html
---------------------------------------

Afghanistan-The NATO stratagem

http://hercolano6.blogspot.com/2012/02/afghanistan-nato-stratagem.html
---------------------------------

Anti-Semitism and Israel's Inherent Contradictions

http://hercolano6.blogspot.com/2012/02/anti-semitism-and-israels-inherent.html
----------------------------------------------

Αποκαλύψεις – βόμβα για το φούσκωμα του ελλείμματος από το ΠΑΣΟΚ

ANTINEWS

Αποκαλύψεις – βόμβα που μπορούν να προκαλέσουν θύελλα αν ερευνηθούν σωστά και οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη, κάνει ο πρώην αντιπρόεδρος της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, Ν. Λογοθέτης, στην κατάθεση η οποία περιλαμβάνεται στη δικογραφία που εστάλη στη Βουλή. Οι αποκαλύψεις ενισχύουν την πρόταση που κάνουν η ΝΔ αλλά και πολλοί άλλοι, ότι η έρευνα για τις ευθύνες του κ. Παπανδρέου, του κ. Παπακωνσταντίνου και άλλων σχετικά με το «φούσκωμα» του ελλείμματος και με το πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο, πρέπει να ερευνηθούν από μια Βουλή που θα προκύψει από εκλογές. Κι όχι από την παρούσα Βουλή που και θνησιγενής είναι και πασοκοκρατείται.

Όπως καταθέτει λοιπόν ο κ. Λογοθέτης, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέας Γεωργίου, ήταν “πρόθυμος να λάβει και γραπτώς οδηγίες από τον επικεφαλής της Eurostat, Radermacher “. Υπήρχε μάλιστα μυστική επικοινωνία με e-mails μεταξύ Γεωργίου και Radermacher για το πώς έπρεπε να υπολογιστεί το έλλειμμα του 2009.

Ο αντιπρόεδρος της Αρχής λέει ότι από την αρχή ο κ. Γεωργίου έκανε πέρα όλους τους υπολοίπους, δεν έδινε λογαριασμό σε κανένα και επικρατούσε ενός ανδρός αρχή για θέματα όπως ο υπολογισμός του ελληνικού ελλείμματος και του χρέους.
Στην κατάθεσή του λέει: 
«Η πλήρης άρνηση του κ. Γεωργίου για κοινοποίηση των στοιχείων στο Συμβούλιο και η παντελής αδιαφάνεια σχετικά με το ύψος (που έχει βαπτιστεί πολλές φορές πρώτα 12,5%, μετά ως 12,7%, 13,6%, και τώρα 15,7%) παραπέμπει τον οποιοδήποτε σκεπτόμενο πολίτη στην υποψία ότι δεν υπάρχουν τελικά επαρκή και αξιόπιστα στοιχεία και ότι η απόφαση για το ύψος του ελλείμματος ενδεχομένως να ήταν αυθαίρετη…».
«…Παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις μας δεν εξηγήθηκε ποτέ ο λόγος της αυθαίρετης και βεβιασμένης, χωρίς στατιστική μελέτη, ένταξης συγκεκριμένων ΔΕΚΟ στους φορείς της γερμανικής κυβέρνησης… Σχετικά με τα swaps τον Δεκέμβριο 2010 αποκαλύφθηκε επιστολή (8.10.2010) του κ. Radermacher προς τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ σχετικά με τα Goldman Sachs swaps, όπου αποδεικνύεται η επιστολή καθοδήγησης και περιγράφονται με λεπτομέρειες οι προτάσεις της Eurostat για ποσοτική αναθεώρηση προς τα πάνω του ελληνικού χρέους για κάθε έτος από το 2001 και μετά. Η επιστολή τελειώνει υπενθυμίζοντας στον κ. Γεωργίου την επιθυμία του να λάβει γραπτώς την καθοδήγησή τους (δηλαδή της Εurostat) πριν από την ολοκλήρωση των προσαρμογών».

Περιγράφει επίσης ένα συγκλονιστικό γεγονός:
«Στις 8.9.2010 ένα πολύ αρνητικό δημοσίευμα του ιδίου του Radermacher εμφανίστηκε στο Bloomberg σχετικά με την καθυστέρηση της Ελλάδας να αποκαλύψει τις “μυστικές” συμφωνίες με τα swaps ώστε να αποκαλυφθεί το πραγματικό χρέος! Ως αποτέλεσμα του δημοσιεύματος ήταν να εκτιναχτούν τα spreads δεκαετών ομολόγων στις 980 μονάδες. Αναρωτιέται κανείς ποιον συνέφερε η εκτίναξή τους εκείνη τη δεδομένη στιγμή; Αυτή ήταν η δεύτερη εκτίναξη των spreads σε αυτά τα ύψη, η πρώτη είχε συμβεί λίγο πριν από την υπογραφή του μνημονίου τον Μάρτιο 2010».

Επίσης ο κ. Λογοθέτης περιγράφει ένα τσακωμό που είχε με τον κ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος τον απείλησε ότι αν δεν παραιτηθεί άμεσα θα τον κατέστρεφε επαγγελματικά: ««Στην ερώτησή μου αν έγινα ξαφνικά εχθρός της Ελλάδας επειδή τόλμησα να αμφισβητήσω τον τρόπο υπολογισμού του ελλείμματος ο κ. Παπακωνσταντίνου αντέδρασε έντονα λέγοντας “με φοβίζετε κ. Λογοθέτη υπονοείτε δηλαδή ότι φουσκώσαμε επίτηδες το έλλειμμα;”. Ο κ. Παπακωνσταντίνου έδωσε τέλος στη συνάντησή μας δηλώνοντάς μου ότι “αν δεν υπέβαλα την παραίτησή μου από την ΕΛΣΤΑΤ ως τα μεσάνυχτα της ιδίας ημέρας, ο ίδιος θα προωθούσε το θέμα στη Βουλή, θα το μάθαιναν όλα τα ΜΜΕ και ως συνέπεια θα καταστρεφόμουν επαγγελματικά και θα μάτωνε η Ελλάδα…».

Αυτά λέει λοιπόν ο κ. Λογοθέτης ο οποίος μαζί με τα άλλα μέλη του ΔΣ επιχειρήθηκε από στελέχη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να εμφανιστούν ως γραφικοί, επικίνδυνοι, εχθροί της πατρίδας. Ε
νώ ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο μεγαλύτερος γκαφατζής στην ιστορία (ή μήπως εντολοδόχος;) ήταν …πατριώτης.
Αποδεικνύεται επίσης ότι η έρευνα πρέπει να φτάσει μέχρι τέλους. Διότι αν υπήρξαν πρόθυμοι Έλληνες πεμπτοφαλαγγίτες που έπαιξαν το παιχνίδι της τρόικας και έβαλαν τη χώρα σε τόσο μεγάλη περιπέτεια θα πρέπει το ελάχιστο να πάνε στη φυλακή.
---------------------------------------------------

Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΙΣ ΤΗΣ της Pulse RC

Με Βενιζέλο αντίπαλο η ΝΔ οδηγείται στην αυτοδυναμία !

ANTINEWS

Λόγω της έντονης επικαιρότητας των τελευταίων ημερών δεν προλάβαμε να ασχοληθούμε με την τελευταία δημοσκόπηση της Pulse. Το κάνουμε λοιπόν σήμερα.

Καταρχήν να πούμε ότι και αυτή η δημοσκόπηση καταγράφει την έντονη ρευστότητα που παρατηρείται στο πολιτικό σκηνικό , ως απόρροια των μεγάλων εκκρεμοτήτων του «κουρέματος» του χρέους και της δανειακής σύμβασης. Η ανασφάλεια των πολιτών αποτυπώνεται και στις απαντήσεις τους στα γκάλοπ. Η ερμηνεία της αύξησης της εκλογικής δύναμης κομμάτων των λεγόμενων «άκρων», ως πρόσκαιρη και «αντιδραστική», παραγνωρίζει τις κοινωνικές διεργασίες, την ανεργία, την ανασφάλεια και την περιθωριοποίηση ευρύτατων κοινωνικών ομάδων.

Η πολιτική ηγεμονία του ΠΑΣΟΚ κατά τα τελευταία τριάντα έτη, φθάνει στο τέλος της, με ένα ηχηρό –όπως όλα δείχνουν-στραπάτσο. Στο ερώτημα για τον καταλληλότερο χρόνο εκλογής νέου αρχηγού, η συντριπτική υπεροχή της απάντησης «άμεσα» είναι πολύ χαρακτηριστική. Μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Β. Βενιζέλου, ο αντιπρόεδρος – αν είναι ο νέος αρχηγός – εμφανίζεται να κάνει το ΠΑΣΟΚ πιο ελκυστικό στους ψηφοφόρους. Είναι όμως εντυπωσιακή η αρνητική διάθεση των ψηφοφόρων και προς τους δύo, ενώ η πλειοψηφία θεωρεί πιθανή τη διάσπασή του.

Στην δημοσκόπηση της Pulse, το σαφές και με μεγάλη διαφορά προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας επιβεβαιώνεται και ενισχύεται. Διατηρεί µε ασφάλεια το πλεονέκτημα των 50 επιπλέον εδρών, που προσφέρει ο εκλογικός νόµος στο πρώτο κόµµα και ελπίζει σε ραγδαία αύξηση των ποσοστών της με την προκήρυξη των εκλογών και συνθήκες πόλωσης. Δεν επιβεβαιώνονται οι «Κασσάνδρες» που προέβλεπαν πτώση των ποσοστών της ΝΔ λόγω συμμετοχής στην Κυβέρνηση Παπαδήμου.

Η Αριστερά (αθροιστικά) «έλκει», πλέον, τον έναν στους τρεις ψηφοφόρους και η επόμενη Βουλή δείχνει ότι θα έχει πιο πολλά κόµµατα από κάθε προηγούµενη , σε ένα ακραίο σενάριο έως και 10!

Με βάση τα δηµοσκοπικά δεδοµένα και αν το κλίµα δεν αναστραφεί, 3 στους 4 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, από τους 160 που εξελέγησαν το 2009, θα βρεθούν εκτός Βουλής.

Η αναγωγή της αδιευκρίνιστης ψήφου, δηλαδή η αφαίρεσή της από την «εκτίµηση πρόθεσης ψήφου» και η κατανοµή της σε όλα τα κόµµατα, ώστε να προκύψει «εκλογικό» αποτέλεσµα, είναι µια διαδικασία με σχετική αξία, όσον αφορά την επαλήθευσή της στις εκλογές. Όπως και όσοι απαντούν “άλλο κόμμα”, πολλές φορές δεν εννοούν κάποιο άλλο αλλά οτιδήποτε άλλο από τα υπάρχοντα.

Επίσης, η  εκτίµηση της κατανοµής των εδρών ανά εκλογική περιφέρεια είναι ενδεικτική και δεν αποτελεί πρόβλεψη, αφού είναι δυνατόν να αλλάξει, κατά πολύ, έστω και µε ελάχιστες αλλαγές των ποσοστών ενός κόμματος ή και οποιουδήποτε άλλου. Πρόκειται στην ουσία για μια «άσκηση» των δημοσκοπικών εταιρειών, που τροφοδοτεί με δεδομένα τις δημοσιογραφικές συζητήσεις, παρά για μία πιθανή μετεκλογική πραγματικότητα.

-------------------------------------

Ποντίκι » ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ρευστοποίηση του πολιτικού σκηνικού

 

Του Γιώργου Ηλ. Αράπογλου

Γεν. Διευθυντή της Pulse RC

Τα πράγµατα για το ΠΑΣΟΚ είναι ακριβώς ό­πως και για τη χώρα, πάρα πολύ δύσκολα! Η αίσθηση αυτή είναι διάχυτη, προκύπτει από τη συµπεριφορά των στελεχών του, επιβε­βαιώνεται από τις πρόσφατες εξελίξεις και καταγρά­φεται στα δηµοσκοπικά αποτελέσµατα της πρόθε­σης ψήφου… ηχηρότατα!

Στο ερώτηµα για τον καταλληλότερο χρόνο εκλο­γής νέου αρχηγού, η συντριπτική υπεροχή της απά­ντησης «άµεσα» µοιάζει µε «κραυγή» αγωνίας των ψηφοφόρων του. Μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Β. Βε­νιζέλου, ο αντιπρόεδρος - αν είναι ο νέος αρχηγός - εµφανίζεται να κάνει το ΠΑΣΟΚ πιο ελκυστικό στους ψηφοφόρους. Είναι όµως εντυπωσιακή η άρνηση που καταγράφουν και οι δύο, ακόµα και µεταξύ των ψηφοφόρων του κόµµατος - η πλειοψηφία των οποί­ων θεωρεί πιθανή τη διάσπασή του!

Και τα δύο άλλα κόµµατα που συµµετέχουν στην κυβέρνηση, η Νέα Δηµοκρατία και ο ΛΑΟΣ, καταγρά­φουν απώλειες. Το προβάδισµα της Νέας Δηµοκρατί­ας επιβεβαιώνεται και ενισχύεται, κυρίως όµως λό-γω της µεγαλύτερης πτώσης του αντιπάλου της. Έτσι, δείχνει να «διατηρεί» µε ασφάλεια το πλεονέκτηµα των 50 επιπλέον εδρών, που προσφέρει ο εκλογικός νόµος στο πρώτο κόµµα. Η Αριστερά (αθροιστικά) «έλκει», πλέον, τον έναν στους τρεις ψηφοφόρους και η επόµενη Βουλή δείχνει ότι θα έχει περισσότε­ρα κόµµατα από κάθε προηγούµενη - έως και 10! Με βάση τα δηµοσκοπικά δεδοµένα και αν το κλίµα δεν αναστραφεί, 3 στους 4 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, α­πό τους 160 που εξελέγησαν το 2009, θα βρεθούν εκτός Βουλής µετά τις επόµενες εκλογές! Το κόµµα που πρωταγωνίστησε και καθόρισε τη µεταπολιτευ­τική ιστορία της χώρας µας, ακολουθεί τη µοίρα της. Κατά πάσα πιθανότητα, και το µέλλον του θα εξαρτη­θεί από το µέλλον της.

ΥΓ.: Περίπου οι µισές τηλεφωνικές επικοινωνίες της έρευνας, πραγµατοποιήθηκαν πριν από την ανα­κοίνωση της «συµπόρευσης» Β. Βενιζέλου και Ανδρ. Λοβέρδου και οι υπόλοιπες µισές µετά από αυτήν.

Σημείωση 1: Εκτίμηση πρόθεσης ψήφου με αναγωγή

Η αναγωγή της αδιευκρίνιστης ψήφου, δηλαδή η αφαίρεσή της από την «εκτίµηση πρόθεσης ψήφου» (ή η κατανοµή της σε όλα τα κόµµατα), ώστε να προ­κύψει «εκλογικό» αποτέλεσµα, είναι µια διαδικασία που αντιµετωπίζεται µε επιφυλακτικότητα από την εταιρεία µας, όσον αφορά την επαλήθευσή της στις εκλογές. Γι’ αυτόν τον λόγο προτιµάµε την παρουσί­αση της απλής «εκτίµησης πρόθεσης ψήφου» (µε ό­λες τις απαντήσεις: λευκό, αποχή, αναποφάσιστος, δεν απαντώ κ.λπ.). Παρουσιάζουµε «εκτίµηση πρό­θεσης ψήφου µε αναγωγή», εφόσον µας ζητηθεί και όταν πλησιάζουµε σε εκλογές, ως αφορµή δηµοσι­ογραφικού σχολιασµού, αλλά και διότι µόνο µε «ε­κλογικά ποσοστά» µπορούµε να έχουµε «εκτίµηση κατανοµής εδρών». Χρησιµοποιούµε την απλή (και συνήθη) αναγωγή (αφαίρεση των ποσοστών της αδι­ευκρίνιστης ψήφου και επανυπολογισµός των υπό­λοιπων ποσοστών που ισοδυναµεί µε την κατανοµή της αδιευκρίνιστης ψήφου σε όλα τα κόµµατα, ανα­λογικά µε το ποσοστό τους) για ενδεικτικούς και µό­νο λόγους. Σε καµία περίπτωση, αυτή δεν αποτελεί πρόβλεψη εκλογικού αποτελέσµατος.

Σημείωση 2: Άλλα κόμματα

Σύµφωνα και µε τους κώδικες δεοντολογίας, σε έ­να ερώτηµα πρόθεσης ψήφου συµπεριλαµβάνονται υποχρεωτικάτα κόμματα που έχουνεκλεγεί και αντι­προσωπεύονται στη Βουλή (και στην Ευρωβουλή). Η εταιρεία µας ρωτά και καταγράφει όποιο κόµµα και αν αναφέρει ο ερωτώµενος πολίτης. Ακόµα και αν α­παντήσει «άλλο κόµµα», ερωτάται εκ νέου σε ποιο κόµµα αναφέρεται. Συνήθως όµως, οι περισσότεροι δεν διευκρινίζουν ποιο άλλο κόµµα θα επέλεγαν. Το υψηλότερο ποσοστό συγκεντρώνουν απαντήσεις ό­πως «κάποιο άλλο», «κάποιο νέο», «οποιοδήποτε άλλο»… Πάντως, για όσα κόµµατα καταγράφονται, εφαρµόζουµε συνήθως τον ακόλουθο κανόνα - χωρίς να ισχυριζόµαστε ότι αυτός είναι ο µόνος ή ο πιο σωστός: όταν ένα κόµµα φτάσει ή ξεπεράσει ποσο­στό 1% στις «ελεύθερες» απαντήσεις, τότε εµφανί­ζεται ως χωριστή εγγραφή.

Σημείωση 3: Εκτίμηση εδρών ανά περιφέρεια

Η εκτίµηση της κατανοµής των εδρών ανά εκλο­γική περιφέρεια είναι ενδεικτική και παρουσιάζεται µόνο ως αφορµή για δηµοσιογραφικό σχολιασµό - δεν αποτελεί πρόβλεψη, αφού η κατανοµή των ε­δρών κάποιου κόµµατος, ανά εκλογική περιφέρεια, είναι δυνατόν να αλλάξει, κατά πολύ, ακόµα και µε ελάχιστες αλλαγές των ποσοστών του ίδιου ή και ο­ποιουδήποτε άλλου κόµµατος. Τα ποσοστά των κοµ-µάτων σε κάθε περιφέρεια είναι ενδεικτικά και προ­κύπτουν από αναλογική αυξοµείωση των ποσοστών τους στις εκλογές του 2009. Το λογισµικό υπολογι­σµού των εδρών έχει αναπτυχθεί από την εταιρεία ΚΟSMON ΕΠΕ, υπό την καθοδήγηση και για λογαρια-σµό της PULSE RC.

Η σημερινή έρευνα της Pulse RC καταγράφει μονοψήφιο ποσοστό για το ΠΑΣΟΚ (9,5%) και μάλιστα σε απόσταση αναπνοής από το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Δημοκρατική Αριστερά. Η πάλαι ποτέ «μεγάλη δημοκρατική παράταξη» δείχνει σημάδια διάλυσης, χωρίς ταυτόχρονα η Ν.Δ. (19%) να μπορεί να εμφανίσει δυναμική αυτοδυναμίας. Τα τεράστια ποσοστά των αναποφάσιστων, του Λευκού / Αποχής και του Άλλου (σύνολο 33,5%) δείχνουν εικόνα ρευστοποίησης του πολιτικού συστήματος.

Η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ αποτυπώνεται στην εκτίμηση της κατανομής των εδρών του στις επτά εκλογικές περιφέρειες της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Η εικόνα είναι κυριολεκτικά τραγική στην Α’ και τη Β’ Αθήνας, στις οποίες χάνει 22 βουλευτές! Στην Α’ Πειραιώς και τη Β’ Θεσσαλονίκης δεν εκλέγει... κανέναν!

Η κατανομή των εδρών στη νέα Βουλή, αν επιβεβαιωθεί η εκτίμηση πρόθεσης ψήφου με αναγωγή επί των εγκύρων, δείχνει εικόνα λεηλασίας του ΠΑΣΟΚ ως δεύτερου κόμματος με βάση τον εκλογικό νόμο Παυλόπουλου, ο οποίος προφανώς δεν είχε προβλέψει την πλήρη κατάρρευση του δεύτερου κόμματος...

Σφαγή σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη

Στο πλαίσιο της δημοσκόπησης της Pulse RC, αν και μπορούσαμε, με βάση το γενικό δημοσκοπικό κλίμα, να υποθέσουμε κατά προσέγγιση το αποτέλεσμα της έρευνας, σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε ένα «σενάριο» που θα περιλάμβανε κλίμα μεγαλύτερης πόλωσης μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, ώστε να δούμε την εφαρμογή του εκλογικού νόμου ως προς την κατανομή των εδρών του ΠΑΣΟΚ στις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες Αττικής και Θεσσαλονίκης με βάση αυτό το φανταστικό σενάριο.

Επιλέξαμε έτσι ενδεικτικά μια οκτακομματική Βουλή, σενάριο το οποίο είναι ακόμη πιο ευνοϊκό, ειδικά για το δεύτερο κόμμα, το οποίο, όπως όλα δείχνουν, θα είναι το ΠΑΣΟΚ. Συνυπολογίσαμε έτσι και το ενδεχόμενο η εκλογή νέου αρχηγού να λειτουργήσει συσπειρωτικά. Έτσι, με το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης με αναγωγή στα έγκυρα να δίνει 13,5%, εμείς υπήρξαμε «γενναιόδωροι» κατά 6,5%.

Το αποτέλεσμα ωστόσο παραμένει απογοητευτικό στις μεγάλες αυτές περιφέρειες, στις οποίες κατά κανόνα συνωστίζονται τα ιστορικά και κορυφαία στελέχη με τη μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα.

Μια σύγκριση μεταξύ της κατανομής που προκύπτει από την πραγματική δημοσκόπηση και της κατανομής που προκύπτει από το δικό μας φανταστικό σενάριο, αποκαλύπτει ότι στις συγκεκριμένες περιφέρειες, λόγω της λειτουργίας του εκλογικού νόμου, διασώζονται μόλις επτά έδρες διαθέσιμες για την εκλογή κορυφαίων στελεχών.

Η ταυτότητα της έρευνας

Επωνυμία Εταιρείας: Pulse RS – Σ. Δημητρίου & Σία Ε.Ε

Επωνυμία Εντολέα: Εφημερίδα «Το Ποντίκι»

Τύπος Έρευνας: Τηλεφωνική (enhanced C.A.T.I), με χρήση δομημένου ερωτηματολογίου.

Μέθοδος δειγματοληψίας: Στρωματοποιημένη, τυχαία (list-assisted Random Digit Dialing).

Σταθμίσεις: Ως προς φύλο, ηλικία και πολιτική συμπεριφορά.

Χρονικό Διάστημα: 30 Ιανουαρίου – 1 Φεβρουαρίου 2012.

Μέγεθος δείγματος: 1.784 ενήλικοι με δικαίωμα ψήφου στη χώρα.

Γεωγραφική κάλυψη: Πανελλαδική, με αντιπροσωπευτικό δείγμα ανά περιφέρεια.

Στατιστικό Σφάλμα: Το δειγματοληπτικό σφάλμα, με διάστημα βεβαιότητας +/- 2,5%.

Η PULSE RC είναι μέλος της ESOMAR, του Σ.Ε.Δ.Ε.Α., του συστήματος «Ποιοτικού Ελέγχου Συλλογής Στοιχείων» και του μητρώου εταιρειών δημοσκοπήσεων του Ε.Σ.Ρ και τηρεί τους κώδικες δεοντολογίας τους.

Βάσεις: Ψηφοφόροι ΠΑΣΟΚ 2009: 648, Ψηφοφόροι ΝΔ:448, Υπόλοιποι Ψηφοφόροι: 453 (και 67 άτομα δεν απάντησαν τι είχαν ψηφίσει), 168 δεν ψήφισαν στις εκλογές του 2009 (απείχαν ή δεν είχαν δικαίωμα ψήφου).
------------------------------------------------------

ΕΝΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΡΑΝ

Τύμπανα πολέμου στον Περσικό

ANTINEWS

(Ανανεωμένο). Η αμερικανική κυβέρνηση ανησυχεί, επειδή όπως πιστεύει, το Ισραήλ είναι έτοιμο να επιτεθεί εναντίον του Ιράν, και μάλιστα χωρίς να ενημερώσει προηγουμένως τις ΗΠΑ.
Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Ehud Barak ενίσχυσε αυτή την ανησυχία χθες, λέγοντας πως όποιος μιλάει για αργότερα, «θα ανακαλύψει πως το αργότερα θα είναι πολύ αργά». Μάλιστα την τελευταία φράση την είπε στα αγγλικά.
Από την πλευρά του, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Leon Panetta αρνήθηκε να διαψεύσει πληροφορίες που τον ήθελαν να ανησυχεί για μια απροειδοποίητη ισραηλινή επίθεση.
Εδώ και αρκετό καιρό, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι πιέζουν επίμονα τους Ισραηλινούς να δείξουν υπομονή και αυτοσυγκράτηση, όμως αυτό δείχνει αμετάπειστο, επιμένοντας πώς αν δεν γίνει κάτι σύντομα, που θα αποκλιμακώσει την κατάσταση, τότε θα προχωρήσει σε μονομερή στρατιωτική δράση.
Η Αμερική ανησυχεί πως μια επίθεση εναντίον του Ιράν από τους Ισραηλινούς θα αναγκάσει το Ιράν να κτυπήσει τα αμερικανικά συμφέροντα, ενώ πολλοί αναλυτές πιστεύουν πως η Αμερική δεν θα θελήσει να συμμετάσχει, εκτός και αν απειληθούν ζωές Αμερικανών.
Με ασκήσεις απαντούν οι Φρουροί της Επανάστασης
Ένα μήνα μετά από τα μεγάλα ναυτικά γυμνάσια του Ιράν στον Περσικό Κόλπο, τώρα είναι η σειρά του ναυτικού κλάδου των πανίσχυρων Φρουρών της Επανάστασης να διεξάγει τις δικές του ασκήσεις.
Οι Φρουροί ελέγχονται άμεσα από τον υπέρτατο ηγέτη Ayatollah Ali Khamenei, που χθες ανέφερε ότι η χώρα του είναι έτοιμη να στηρίξει όποια ομάδα, οργάνωση, ή κράτος τα βάλει με το Ισραήλ.
Όπως είπε, «ένας πόλεμος θα βλάψει την Αμερική δέκα φορές περισσότερο, από ότι εμάς».
Οι ασκήσεις υπολογίζεται να διαρκέσουν περίπου ένα μήνα.
Η κίνηση αυτή των Φρουρών της Επανάστασης γίνεται σε μια περίοδο κατά την οποία οι φήμες για μια ισραηλινή επίθεση κατά του Ιράν πολλαπλασιάζονται καθημερινά.
Από την πλευρά του, και το Ισραήλ προετοιμάζεται για σύγκρουση.
Η ισραηλινή κυβέρνηση προειδοποίησε όλες τις υπηρεσίες της και τους εβραϊκούς οργανισμούς, συναγωγές, σχολεία, κλπ στις ΗΠΑ, και αλλού, ότι κινδυνεύουν να στοχοποιηθούν από το Ιράν.
«Προβλέπουμε πως έχει αυξηθεί η απειλή εναντίον εβραϊκών στόχων σε ολόκληρο τον κόσμο… τόσο σε φρουρούμενα σημεία, όσο και σε πιο χαλαρά…».
Οι Ισραηλινοί πιστεύουν πως το Ιράν έχει βάλει σκοπό να χτυπήσει ισραηλινούς στόχους, ως αντίποινα για τους θανάτους Ιρανών πυρηνικών επιστημόνων, που φημολογείται ότι την ευθύνη φέρουν οι Ισραηλινοί.
Σε πρόσφατες καταθέσεις ενώπιον της αμερικανικής γερουσίας, αναφέρθηκε πως το Ιράν είναι έτοιμο να πραγματοποιήσει επιθέσεις εντός του αμερικανικού εδάφους, και πως το Ισραήλ μάλλον θα επιτεθεί εναντίον του Ιράν τους αμέσως επόμενους μήνες.
 S.A. AP – ABC -Washington Post
---------------------------------------------

Ο τελικός στόχος είναι η εξουδετέρωση της Ελλάδας

ANTINEWS

Μέσα σε δύο χρόνια η χώρα μας έχει στην κυριολεξία εξοντωθεί. Ως παράγων στην ευρύτερη περιοχή έχει γεωπολιτικά αδρανοποιηθεί

Το οικονομικό πρόγραμμα που έχει επιβληθεί μέχρι τώρα στην Ελλάδα, αντί να οδηγήσει στη «διάσωσή» της, την έχει φέρει στα πρόθυρα της επίσημης χρεοκοπίας. Αντί οι δανειστές να διορθώσουν αυτά που εμφανώς έχουν οδηγήσει μέχρι εδώ, ζητούν και άλλα μέτρα, στην ίδια λογική, που βεβαίως θα οδηγήσουν προς την ίδια κατεύθυνση.

Έπειτα από τόσα μέτρα τα οποία εκμηδένισαν το εισόδημα, ισοπέδωσαν την αγορά και εξαθλίωσαν εκατομμύρια Έλληνες, το δημοσιονομικό όφελος είναι ανύπαρκτο. Το έλλειμμα για το 2011, έναντι πρόβλεψης 9% του ΑΕΠ, διαμορφώθηκε στο 9,3%-9,4%, το πραγματικό όμως είναι περίπου 10,5%, όσο ήταν το 2010. Ύστερα από ένα χρόνο μέτρων πρωτοφανούς αγριότητας, το αποτέλεσμα είναι μηδενικό και αντί η συνταγή να διορθωθεί, επαναλαμβάνεται με μεγαλύτερη ένταση.

Οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις τους για το χρέος είναι τόσο έγκυρες όσο ήταν και αυτές για το έλλειμμα και την ύφεση. Έχουν ήδη παραδεχθεί ότι ο στόχος για χρέος 120% του ΑΕΠ το 2020 δεν είναι εφικτός με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα, αλλά ακόμη και αν ήταν μιλάμε για ποσοστό χρέους περίπου όσο ήταν και όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο. Άρα, έπειτα από δέκα χρόνια οικονομικής γενοκτονίας και οικονομικο-πολιτικής κατοχής της χώρας, θα βρισκόμαστε εκεί όπου ήμασταν όταν ο Γιώργος Παπανδρέου μεθόδευσε την είσοδό μας στο Μηχανισμό. 

Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στην εξής θέση: Ή θα αποδεχθεί τα νέα μέτρα που απαιτούν οι δανειστές και θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια σε επίσημη χρεοκοπία και σε δεύτερη φάση σε έξοδο από το ευρώ ή θα αρνηθεί να υποστεί ακόμα μία μάταιη βιαιότητα και θα οδηγηθεί πάλι στο ίδιο αποτέλεσμα, χρεοκοπία, με τους δανειστές να φορτώνουν την ευθύνη για την κατάληξη στην ίδια τη χώρα. Γι’ αυτό και ήδη δυσφημούνται οι Έλληνες διεθνώς ως «ειδική περίπτωση», αρνούμενοι να συνεργαστούν και απρόθυμοι να προωθήσουν τις «μεταρρυθμίσεις». Ακόμα και ο Λουκάς Παπαδήμος, ο οποίος έσπευσε να δηλώσει ότι δεν υπάρχουν «κόκκινες γραμμές» μεταφέροντας την πίεση της Τρόικας στο εσωτερικό αντί τα ελληνικά επιχειρήματα στην Τρόικα, αρχίζει να υποψιάζεται ότι οι ξένοι διατυπώνουν απαιτήσεις που προφανώς αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές χωρίς να υπάρξουν πολιτική κατάρρευση και κοινωνική έκρηξη, και μάλιστα πριν από τη χρεοκοπία.

Επειδή κανείς που χειρίζεται τέτοια θέματα δεν είναι -ή δεν θα έπρεπε να είναι- τόσο άσχετος ώστε να μη βλέπει ότι το πρόγραμμα έχει αποτύχει και έχει δολοφονήσει την οικονομία και την κοινωνία, προφανώς κάτι άλλο συμβαίνει.

Αν κάποιος πάρει τα πράγματα από το τέλος προς την αρχή, από το αποτέλεσμα αναζητώντας το κίνητρο, ίσως βγάλει ασφαλέστερα συμπεράσματα για τη φαινομενικά ανορθολογική συμπεριφορά κυρίως των Γερμανών.[ΟΛΟΙ ΟΜΙΛΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΓΙΑ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΠΟΙΟΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ, ΔΙΟΤΙ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ 1945 ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ "ΚΑΙ ΠΑΕΙ"]

Η Ελλάδα, μέσα σε δύο χρόνια έχει στην κυριολεξία εξουδετερωθεί. Ως παράγων στην ευρύτερη περιοχή έχει γεωπολιτικά αδρανοποιηθεί. Στην κατάσταση όπου βρίσκεται, τα περιθώριά της να οργανώσει τη συμμετοχή της στις εξελίξεις και να διεκδικήσει θέση στο αναδυόμενο τοπίο έχουν συρρικνωθεί δραματικά. Μια χώρα η οποία έχει ήδη απολέσει σημαντικό μέρος της κυριαρχίας της, με τι αποθέματα να διεκδικήσει ρόλο; Η επίσημη χρεοκοπία, αν επέλθει, θα ολοκληρώσει την ακύρωσή της.

Το Μνημόνιο είχε εξαρχής συνοχή, συνέχεια και συνέπεια σε αυτά που προέβλεπε και τα οποία οδήγησαν την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση. Από τη σκοπιά της δημοσιονομικής λογικής το πρόγραμμα δεν βγάζει νόημα. Ως εργαλείο γεωπολιτικής εξουδετέρωσης μιας χώρας, όμως, τελικά αποδεικνύεται επιτυχημένο. Χρειάστηκε, βέβαια, προεργασία και εκ των έσω βοήθεια από «χρήσιμους ηλίθιους», ιδεοληπτικούς ή απλώς «πρόθυμους» για τους δικούς τους λόγους. Ετσι, μπαίνουν στη θέση τους και πολλές ψηφίδες από την πρώιμη περίοδο, αμέσως μετά τις εκλογές, όταν ακόμη «λεφτά υπήρχαν».

Το ελληνικό δράμα που λέγεται «πρόγραμμα διάσωσης» οδηγείται στην κορύφωσή του, αλλά δυστυχώς όχι στο τέλος του. Γίνεται σαφές όμως και στον πλέον δύσπιστο, ιδιαίτερα μετά τη συμπεριφορά της Τρόικας και των Γερμανών τις τελευταίες ημέρες, ότι το σχέδιο δεν ήταν «διάσωσης» αλλά δολοφονίας. Και όπως γίνεται σε όλα τα εγκλήματα θα πρέπει να αναζητηθούν ο ένοχος και οι συνεργοί. Αρα, η διερεύνηση από Εξεταστική Επιτροπή των συνθηκών υπό τις οποίες δολοφονήθηκε η χώρα είναι ευθύνη και καθήκον των πολιτικών δυνάμεων. Πρωτίστως αυτών που διεκδικούν την εξουσία.[η διερεύνηση...ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ ΠΙΚΡΑ]

 

Μετατροπή σε αποικία και αφανισμός μεσαίας τάξης και ιδιοκτησίας

Οικονομικά έχει καταστραφεί και αυτά που ακολουθούν, επί ερειπίων, είναι εισβολή και κατοχή διαρκείας από ξένες οικονομικές δυνάμεις. Για να επιτευχθεί αυτό έπρεπε προηγουμένως να συνθλιβούν η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, οι μικρομεσαίες αλλά και μεγαλύτερες επιχειρήσεις, ώστε τη θέση τους να καταλάβουν οι επικυρίαρχοι. Δεν αρκεί, δε, οι ιδιοκτήτες να μεταβληθούν σε υπαλλήλους, ώστε να σταματήσει η Ελλάδα να είναι η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό αυτοαπασχολουμένων στην Ευρώπη. Πρέπει οι ιδιοκτήτες να μεταβληθούν σε φθηνούς υπαλλήλους, μαζί με τους προϋπάρχοντες, ώστε να διαμορφωθεί ένα ελκυστικό επενδυτικό πακέτο, προδιαγραφών αποικίας.

Κάτι άλλο που επίσης φρόντισε η Τρόικα να εκλείψει είναι μία ακόμη ελληνική «ιδιαιτερότητα»: Η ειδική σχέση του Ελληνα με την ακίνητη περιουσία, με το σπίτι του. Εχοντας υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης και γενικώς ιδιοκτησίας, εξασφάλιζε μια σχετική «αυτονομία» υπό την έννοια ότι μπορούσε να διαχειριστεί τα ακίνητά του είτε επενδυτικά είτε ως πηγή εισοδήματος είτε ως «μαξιλάρι» σε μια δύσκολη συγκυρία. 

Οι δανειστές, με την αμέριστη συνεργασία πρώτα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου και στη συνέχεια του Ευάγγελου Βενιζέλου, οδηγούν σε έμμεση δήμευση της ακίνητης ιδιοκτησίας μέσω της υπερφορολόγησης (τέλη, αύξηση αντικειμενικών αξιών, «έκτακτα» χαράτσια). Ετσι, μαζί με τη δημόσια περιουσία και τον ορυκτό πλούτο της χώρας που βάζουν στο χέρι μέσω των εγγυήσεων, στερούν και την ιδιωτική περιουσία ώστε να μην υπάρχει δίχτυ ασφαλείας ούτε σε προσωπικό επίπεδο.

Σε ό,τι αφορά το PSI, το «κούρεμα» που θα υποστούν οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία είναι τέτοιο που -κυρίως τα δεύτερα- δεν θα συνέλθουν ποτέ και το πιθανότερο είναι ότι οι συντάξεις θα οδηγηθούν σε επίπεδο ημερομισθίου.

Από άρθρο του Λάμπρου Καλαρρύτη στον “Τύπο της Κυριακής”

----------------------------------------