Ἐγὼ τώρα ἐξαπλώνω ἰσχυρὰν δεξιὰν καὶ τὴν ἄτιμον σφίγγω πλεξίδα τῶν τυράννων δολιοφρόνων . . . . καίω τῆς δεισιδαιμονίας τὸ βαρὺ βάκτρον. [Ἀν. Κάλβος]


******************************************************
****************************************************************************************************************************************
****************************************************************************************************************************************

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

****************************************************************************************************************************************

TO SALUTO LA ROMANA

TO SALUTO  LA ROMANA
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
****************************************************************************************************************************************

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΕΥΡΗΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΜΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ! ΙΔΕ:
Οι γίγαντες της Αιγύπτου – Ανήκε κάποτε το δάχτυλο αυτό σε ένα «μυθικό» γίγαντα
=============================================

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

3 Μαρτίου 2013

Είσαι λευκός, είσαι ένοχος, είσαι νεκρός!

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Τρίτη, 26 Φεβρουαρίου 2013

Είσαι λευκός, είσαι ένοχος, είσαι νεκρός!



Αυτός ήταν μαύρος και θυμωμένος. Αυτές ήταν λευκές και ένοχες, όπως ακριβώς έχουν διδαχτεί στο σχολείο.

Έτσι τις πυροβόλησε.

Αυτό είναι το αποδεικτικό στοιχείο που προέκυψε από τη δίκη που έγινε στην Ατλάντα των ΗΠΑ με κατηγορούμενο τον Nkosi Thandiwe, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη συν 65 χρόνια, επειδή πυροβόλησε τρία λευκά κορίτσια πέρυσι. Το ένα πέθανε, ένα άλλο είναι εντελώς παράλυτο.
Brittany Watts. Σκοτώθηκε γιατί ήταν λευκή
Σύμφωνα με την ‘Atlanta Journal-Constitution, ο Thandiwe κατέθεσε ότι ο λόγος που αγόρασε ένα όπλο κατά πάσα πιθανότητα ήταν για "να επιβάλει τις πεποιθήσεις που είχε αναπτύξει για τους λευκούς ανθρώπους καθώς ήταν φοιτητής στην ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Γεωργίας."

«Προσπαθούσα να αποδείξω ότι οι Ευρωπαίοι είχαν αποικίσει τον κόσμο, και για αυτόν τον λόγο βλέπουμε τόσα πολλά κακά σήμερα», είπε. «Το θέμα της δουλείας, ήταν κάτι που έπρεπε να απαντηθεί. Προσπαθούσα να μεταφέρω ένα μήνυμα για να κάνω τους λευκούς ανθρώπους να επιδιορθώσουν».

Η έκθεση αναφέρει ότι η νύχτα πριν από τους πυροβολισμούς, ήταν σε ένα "Πάρτι Ειρήνης", και ήταν εξοργισμένος που δύο λευκοί ήταν εκεί.

«Ήμουν αναστατωμένος», είπε ο Thandiwe. "Ήμουν ακόμα αναστατωμένος την Παρασκευή. Πήρα το όπλο για να κάνω τη δουλειά, επειδή ήμουν ακόμα αναστατωμένος από την Πέμπτη το βράδυ. "

Οι ένορκοι τον έκριναν ένοχο για φόνο - μετά από την απόφαση του δικαστή ότι μόνο και μόνο επειδή έμαθε τρελά πράγματα στο σχολείο, αυτό δεν τον έκανε τόσο τρελό ώστε να καταδικαστεί.


Σύμφωνα με ρεπορτάζ του CBS στην Ατλάντα:

Ο Thandiwe, δήλωσε ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων του στο κολέγιο, το μάθημα ιστορίας του άλλαξε τις σκέψεις του για το πώς κάποιοι λευκοί αντιμετώπιζαν τους μαύρους.

«Για τα θέματα της δουλείας και της φυλής, υπήρχε κάτι που έπρεπε να απαντηθεί. Το είδα σαν κάτι από το οποίο η μαύρη κοινότητα δεν έχει ανακάμψει, έτσι ο τρόπος μου για να το χειριστώ ήταν να διαδώσω πληροφορίες για να βοηθήσω την καταπολέμηση της άγνοιας που έχει η μαύρη κοινότητα για την ιστορία μας», δήλωσε ο Thandiwe.

«Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά προσπαθούσατε να διαδώσει το μήνυμα του να παρουσιάσετε τους λευκούς ανθρώπους ως τον εχθρό;» ρώτησε η Βοηθός Εισαγγελέας Linda Dunikoski.

«Ναι», απάντησε ο Thandiwe.

Οι πυροβολισμοί του Thandiwe ήταν το δεύτερο επεισόδιο ρατσιστικής βίας εκ μέρους του σε λιγότερο από ένα μήνα. Ο Thandiwe επιτέθηκε σε έναν υπάλληλο courier με ρατσιστικά επίθετα και έπρεπε να τον συγκρατήσουν από το να επιτεθεί και να του προκαλέσει βλάβη σε ένα γκαράζ όπου εργαζόταν, είπε το WSBTV News στην Ατλάντα.

Η «φυλετική δυσαρέσκεια» είναι το γάλα με το οποίο ταΐζει «τα παιδιά» της η νέα σχολική εκπαίδευση, είπε ένας ψυχολόγος των φυλακών ο οποίος δεν θέλησε να δώσει το όνομά του. Οι μαθητές, μαύροι και λευκοί μαθαίνουν από τις πρώτες μέρες στο σχολείο, ότι οι μαύροι είναι «θύματα» και αδύναμοι να καταπολεμήσουν το ρατσισμό», είπε.

Όχι μόνο στο σχολείο, αλλά τα ίδια μαθαίνουν και από τις εκκλησίες και από τους γονείς τους, είπε.

Αυτή η στάση θυματοποίησης τροφοδοτεί την δυσαρέσκεια και τη βία.

«Αλλά το πιο επικίνδυνο από όλα, είναι ότι οι μαύροι μαθητές διδάσκονται ότι δεν είναι υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά τους, επειδή είναι τα ‘θύματα του λευκού ρατσισμού’», είπε. «Το βλέπω αυτό κάθε μέρα στη φυλακή όπου εργάζομαι».

Τα παραδείγματα αφθονούν: Πρόσφατα στο Wilmington της Βόρειας Καρολίνας,  τέσσερις μαύροι πυροβόλησαν στο κεφάλι και σκότωσαν τον Joshua Proutey ενώ τον έκλεβαν, καθώς τον είχαν βάλει στόχο, διότι οι λευκοί "είναι βέβαιο ότι θα έχουν χρήματα."

Στο Σικάγο, ο Δήμος πρόσφατα συμφώνησε να καταβάλει 22,5 εκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση σε μια γυναίκαπου έπεσε θύμα ρατσιστικής βίας από όχλο μαύρων, καθώς της επιτέθηκαν επειδή ήταν λευκή και η αστυνομία της πόλης την άφησε να κυκλοφορεί σε μια «κατά κύριο λόγο μαύρη» περιοχή, εκθέτοντάς την σε κίνδυνο. Ένας καθηγητής του Χάρβαρντ κατέθεσε ότι, λόγω αυτού που αποκάλεσε ‘Θεωρία των Συνήθων Δραστηριοτήτων’, η βία είναι ένα αναμενόμενο αποτέλεσμα σε αυτή την κατάσταση.

Στο Wilmington του Ντελαγουέρ ο πάστορας μιας από τις μεγαλύτερες μαύρες κοινότητες της πολιτείας, δήλωσε: «Αυτή η βία στην κοινωνία μας - δεν νομίζετε ότι έχει να κάνει με τα τελευταία 400 χρόνια;»

Ο αιδ. Lawrence M. Livingston (φώτο επάνω) είπε στην NewsJournal"Εμείς δεν είμαστε αυτοί που δημιουργήσαμε αυτά τα πράγματα - όλο αυτό το χάος».

Οι δηλώσεις του αυτές ήρθαν μόλις λίγες ημέρες μετά την βίαιη επίθεση σε ένα λευκό κληρικό από όχλο μαύρων κοντά στην εκκλησία του Livingston.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα περισσότερα από 400 παραδείγματα ρατσιστικής βίας και ανομίας σε περισσότερες από 80 πόλεις που έχουν τεκμηριωθεί στο βιβλίο “White Girl Bleed a LotThe return of racial violence andhow the media ignore it.”" (δες σχετικό άρθρο ΚΟ : "Να ματώσεις πολύ, λευκό κορίτσι!": Ένα βιβλίο - σταθμός για την επιστροφή της φυλετικής βίας στην Αμερική).

Η άλλη πλευρά αυτής της αυξητικής τάσης της βίας από όχλους μαύρων είναι ό, τι ο ψυχολόγος των φυλακών αποκαλεί «παιδική παντοδυναμία»:

Αυτή είναι η αίσθηση ότι επειδή κάτι δεν έχει συμβεί σε εσάς άμεσα, μπορούμε να το αγνοήσουμε. Όπως ένα παιδί που πιστεύει ότι δεν είναι ευάλωτο στους κινδύνους, διότι το μόνο που γνωρίζει είναι η ασφάλεια της μήτρας ή της κούνιας.
Αυτό οφείλεται σε μια ευρεία προθυμία να αγνοηθεί αυτή η βία από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και από ένα κομμάτι της κοινωνίας, είπε.

«Οι μαύροι έχουν ενθαρρυνθεί να μισούν τους λευκούς και να κάνουν διακρίσεις εις βάρος τους από τους λεγόμενους (μαύρους) ‘ηγέτες για τα ατομικά δικαιώματα’», δήλωσε ο συγγραφέας: "Και αυτό είναι κακό. Το κακό θα επιδεινωθεί από γενιά σε γενιά, αν δεν ασχοληθεί κάποιος με το θέμα. "
 
Ο Taleeb Starkes είναι ένας κοινωνικός λειτουργός, σκηνοθέτης και συγγραφέας του βιβλίου που ονομάζεταιThe Un-Civil War”. Ο Starkes είναι μαύρος.

«Τα σχολεία αυτά ενισχύουν το βαθιά ριζωμένο ‘ευαγγέλιο της θυματοποίησης’ που αποτελεί θρησκευτική πρακτική στην αφρο-αμερικανική κοινότητα», δήλωσε ο Starkes. "Επιπλέον, όποιος Αφρο-Αμερικάνος καταγγείλει αυτό το ‘ευαγγέλιο της θυματοποίησης’ είναι ιερόσυλος και αμφισβητείται το κατά πόσο «μαύρος» είναι! Ακόμη πιο τρομακτικό είναι το γεγονός ότι αυτή η ιδεολογία γεννάει τρομοκράτες πόλεων των οποίων οι ενέργειες πάντα δικαιολογούνται από ένα άλλο δόγμα του ‘ευαγγελίου της θυματοποίησης’ που ονομάζεται P.T.S.D. (‘Post TraumaticSlavery Disorder’ - Μετα Τραυματική Αναταραχή Δουλείας)".

Ο Starkes συνέχισε: «Σε συνδυασμό με τους φτηνούς φυλετικούς προπαγανδιστές και την εκ προθέσεως απεικόνιση από τα mainstream μέσα ενημέρωσης των Αφρο-Αμερικάνων ως μόνιμα θύματα, ανίκανα να τελέσουν «εγκλήματα μίσους» (τα οποία προφανώς είναι ικανοί να τελέσουν μόνο οι λευκοί! Ω, τι ρατσισμός από τους «αντιρατσιστές»!!!), αυτή η αυτοκαταστροφική ιδεολογία έχει γίνει μια επικίνδυνη τοξική ουσία για την κοινωνία. Κατά συνέπεια, κάθε έγκλημα μαύρου πάνω σε λευκό, ανεξάρτητα αν είναι κακό, ουσιαστικά ερμηνεύεται ωςμαύρη «ανταπόδοση» παρά ως μαύρη εγκληματικότητα. Και φυσικά, εάν ένας αιμοδιψής λευκός ρατσιστής σκότωνε ανελέητα δύο ανυποψίαστες μαύρες γυναίκες, θα είχεαρχίσει ο ‘Μαυρογεδδών’"...

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ 

Οκτώ κρατούμενοι κάνουν κουμάντο στις φυλακές


 
Οκτώ κρατούμενοι κάνουν κουμάντο στις φυλακές
Οι επαφές, τα προνόμια και τα λύτρα της απαγωγής Παναγόπουλου
Οκτώ μεγαλοκρατούμενοι κάνουν κουμάντο στις μεγαλύτερες φυλακές της χώρας. Καταφέρνουν να περνούν καλά όχι μόνο αυτοί και οι συνεργάτες τους, αλλά και να κάνουν «μπίζνες» από τα κελιά τους με τις πλάτες υπαλλήλων. Ακόμη και να δίνουν εντολή για απόδραση, όπως εκείνη που εκτυλίχθηκε στις φυλακές Τρικάλων την περασμένη Κυριακή. Και για να γίνουν όλα αυτά υπάρχει και η «καβάντζα», τα 30 εκατ. ευρώ που λείπουν από τα λύτρα τα οποία εισέπραξε η συμμορία που απήγαγε τον εφοπλιστή κ. Περικλή Παναγόπουλο. Ο συνδυασμός αυτός φέρνει μεγάλες μπίζνες μέσα στις φυλακές που πλήττονται και αυτές από την κρίση. Αλλωστε για να κατασκευαστεί μια φυλακή, όπως είπε στο «Βήμα» παράγοντας του σωφρονιστικού συστήματος, «χρειάζονται 30 εκατ. ευρώ». Οι αστυνομικές αρχές πάντως επιμένουν ότι πολλά από τα «χαμένα» λύτρα έχουν «ξεπλυθεί» μέσα από λογαριασμούς επωνύμων. Από αυτά μόνο ένα χαρτονόμισμα των 200 ευρώ εντοπίστηκε στη Θήβα. «Το Βήμα» παρουσιάζει τα πρόσωπα που κρύβονται πίσω από τέτοιες αποδράσεις.

Τρεις ρωσοπόντιοι, τρεις έλληνες και δύο αλβανοί μεγαλοκρατουμένοι φαίνεται να έχουν συνεργασία τους τελευταίους μήνες. Οι φυλακές που φαίνεται να έχουν άμεση ή έμμεση επιρροή αυτοί οι οκτώ, κυρίως με βάση τις εθνικότητες, είναι σε Κορυδαλλό, Λάρισα, Δομοκό, Τρίκαλα, Διαβατά, Γρεβενά και Μαλανδρίνο. Πριν από λίγο καιρό μάλιστα φαινόταν απίθανη η συνεργασία ρωσοπόντιων και αλβανών κακοποιών,«αλλά να που όλα γίνονται» μονολογούσε ανήσυχος μεγαλοπαράγοντας επαρχιακής φυλακής. Ολοι οι μεγαλοκρατούμενοι είναι καταδικασμένοι είτε για ναρκωτικά, είτε για μεγάλες απαγωγές, είτε για αιματηρές ληστείες. Επικοινωνούν μεταξύ τους με εκτροπές μέσω άλλων γραφείων ή με τα κινητά που έχουν «ελεύθερα». Είναι ένα από τα προνόμια της εξουσίας.

Είναι κοινό μυστικό ότι με την περικοπή δαπανών και για τις φυλακές (αυτό που αφορά το συσσίτιο μειώθηκε κατά το ήμισυ) οι μπίζνες πίσω από τα κάγκελα έχουν αυξηθεί με ωφελούμενους εκείνους που τα έχουν όλα και μοιράζονται με την «Υπηρεσία», όπως λέγεται η θεσμοθετημένη διοίκηση, την εξουσία. Είναι επίσης κοινό μυστικό ότι η απόπειρα απόδρασης του Παναγιώτη Βλαστού, ο οποίος εμπλέκεται επίσης στην απαγωγή Παναγόπουλου, οργανώθηκε από τις φυλακές Δομοκού, εκεί όπου καταστρατηγούνται πολλοί κανόνες ασφαλείας. Χαρακτηριστική ήταν η επίσκεψη πρώην κρατουμένου σε μεγαλοσχήμονα έγκλειστο στις εκεί φυλακές. Εκπληκτοι οι φύλακες άκουγαν να γίνεται κουβέντα για παραλαβές όπλων και μάλιστα από έναν μεγαλοπαράγοντα της φυλακής που είναι καθημερινός επισκέπτης ανθρώπου της «Υπηρεσίας». Κάποιοι μάλιστα τον συνδέουν και με κίνηση εναντίον δικαστικού λειτουργού.

Με κελί-κήπο και τηλεόραση «πλάσμα»
Οι κυρίαρχοι έλκουν τη δύναμή τους και από ανθρώπους της «Υπηρεσίας», αρχιφύλακες ή διευθυντές, σε αντάλλαγμα να μην «κουνιέται φύλλο» μέσα στη φυλακή. Κάποια από τα «κεφάλια» κανονίζουν μάλιστα και ποιοι θα συγκατοικήσουν στα κελιά, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι έχουν λόγο και για τις μετακινήσεις τους.

Ρωσοπόντιος μεγαλοκρατούμενος μάλιστα, όπως ακούγεται στους κύκλους των φυλακών, είχε μετατρέψει το κελί του - είχε και συγκάτοικο - στον Κορυδαλλό σε... Χαβάη με καλλωπιστικά φυτά και δέντρα, όπως μικρούς φοίνικες, μέσα κι έξω. Αλλοι λένε ότι προμήθευε με τηλεοράσεις «πλάσμα» πολλά κελιά. Θεωρείται πολύ επικίνδυνος - οι Ρωσοπόντιοι άλλωστε και κυρίως οι Γεωργιανοί θεωρούνται ως η πιο σκληρή μαφία της φυλακής - και έπειτα από πολλές παρεμβάσεις του υπουργείου, έχει μεταφερθεί στις φυλακές Διαβατών.

Αλλος μεγαλοκρατούμενος στον Κορυδαλλό στεγαζόταν σε κελί με... καρτοτηλέφωνο. Κάποιοι έλεγαν ότι τον έβλεπαν να τηλεφωνεί ξαπλωμένος ανάσκελα καθώς η συσκευή ήταν πάνω από το κεφάλι του. Το κελί αυτό ήταν αυθαίρετο και εκεί - τυχαία άραγε; - είχε βρεθεί η συσκευή. Κάποιοι επιμένουν ότι στον Κορυδαλλό υπάρχουν επί τούτου «ρεζερβέ» κελιά για συγκεκριμένους κρατούμενους που μεταφέρονται στην Αθήνα για τις δίκες τους. Εκεί τους «ξεχνάνε», αφού μένουν πολύ περισσότερο από τον χρόνο που απαιτείται για τη δικαστική έρευνα ή διαδικασία. Αυτό ισχύει για δύο κρατούμενους τουλάχιστον.

Είναι αλήθεια ότι το προσωπικό των φυλακών υφίσταται και απειλές και πιέσεις, όπως ένα στέλεχος που δεχόταν απειλές για την οικογένειά του. Μάλιστα κάποτε στην Κρήτη 40 μαυροπουκαμισάδες κατάφεραν να αποτρέψουν τη μεταγωγή κρατουμένου τουλάχιστον για λίγες ημέρες έχοντας στρατοπεδεύσει με σβηστές μηχανές έξω από φυλακή.

Απόπειρες για τη μεγάλη φυγή
Εδώ και οκτώ μήνες, κρατούμενος με ηγετική φυσιογνωμία στον Δομοκό είχε δηλώσει ότι θα οργανωθεί απόδραση για άλλον εμπλεκόμενο στην απαγωγή Παναγόπουλου. Ο Π. Βλαστός πάντως φαίνεται να είχε επιλέξει μοναχική δραστηριότητα στη φυλακή, επιδιώκοντας ασφαλώς να περνά καλά. Η πρώτη απόπειρα απόδρασης, σύμφωνα με παράγοντες της Δικαιοσύνης, έγινε τον περασμένο Ιούνιο και αφορούσε αίτημα για εγχείριση που έπρεπε να κάνει. Οι γιατροί άλλου νοσοκομείου όπου και μεταφέρθηκε είχαν άλλη άποψη όμως.

Στην απόπειρα απόδρασης στα Τρίκαλα την περασμένη εβδομάδα, ο Αλβανός που είχε επιβιβασθεί στο ελικόπτερο προερχόταν από τον Δομοκό, είχε παραβιάσει την άδεια και ήταν έγκλειστος σε διπλανό κελί από άλλον μεγαλοκρατούμενο φίλο του Βλαστού. Οταν πάντως ήρθε στο υπουργείο η πληροφορία για την απόδραση, αποφασίστηκε αμέσως να τοποθετηθεί συρματόπλεγμα στη στέγη, το οποίο και τελικά έκανε τη δουλειά του. Για να βρεθεί όμως το κονδύλι εκτυλίχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους.

Αλλος μεγαλοκρατούμενος στον Δομοκό τοποθετήθηκε στο καφενείο «προσωπικού», όπως λέγεται, και έτσι έχει πρόσβαση σε όλους τους κρατούμενους. Στο παρελθόν, όταν ο συγκεκριμένος ήταν «άσημος», είχε παραπονεθεί για την ευνοϊκή μεταχείριση συγκρατουμένου του στο Ψυχιατρείο του Κορυδαλλού. Τότε έλαβε την αφοπλιστική απάντηση από παράγοντα της «Υπηρεσίας»: «Οταν θα γίνεις σαν κι αυτόν, θα έχεις κι εσύ αυτά τα προνόμια». Ετσι αποφάσισε να του μοιάσει...

Εφτιαχναν τούνελ και βούλωσαν τα φρεάτια
Τον περασμένο Οκτώβριο αποκαλύφθηκε τούνελ μήκους 20-25 μέτρων στις φυλακές της Λάρισας. Το πώς έχει τη σημασία του καθώς βούλωσαν τα φρεάτια και έτσι υποψιάστηκαν ότι κάποιοι πέταγαν εκεί πολύ χώμα. Τον ίδιο μήνα εντόπισαν άλλο τούνελ στην Πάτρα. Πριν από περίπου οκτώ μήνες όμως βρέθηκε και άλλο τούνελ στον Κορυδαλλό. Είχε μήκος 10-15 μέτρων έξω από τη Γ' πτέρυγα και η κατεύθυνση που είχε «μαρτύρησε» ότι η απόδραση θα γινόταν έξω από το Ψυχιατρείο στο πίσω μέρος των δικαστικών φυλακών.

Οι φόβοι των ανθρώπων των φυλακών αφορούν τώρα υπόνοιες για όπλα ή εκρηκτικά που τυχόν έχουν περάσει στις φυλακές. «Η φυλακή έχει πολλές κρυψώνες» είπε στο «Βήμα» άνθρωπος που δεν είναι πια στην «Υπηρεσία».
Από το υπουργείο Δικαιοσύνης επιμένουν για συνθήκες εξανθρωπισμού. Εκτιμούν ότι πολλά προβλήματα μπορούν να λυθούν, όταν καθιερωθούν άλλοι τρόποι εκτέλεσης των ποινών για τα ελαφρύτερα αδικήματα και κυρίως για όσα επισύρουν ποινή κάτω των 10 χρόνων. «Δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί η εισπρακτική πολιτική να συλλαμβάνονται όσοι χρωστάνε άνω των 5.000 ευρώ και δεν μπορούν να πληρώσουν»τόνισε στο «Βήμα» παράγοντας του υπουργείου Δικαιοσύνης.

Η μαφία των δημάρχων


 
Η μαφία των δημάρχων
Κλοπές με «45άρια» σε όλη την Ελλάδα - Απίθανες ιστορίες διαφθοράς από την Τοπική Αυτοδιοίκηση - Κορυφή του παγόβουνου ο ισοβίτης Β. Παπαγεωργόπουλος
Η καταδίκη Παπαγεωργόπουλου δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Δεκάδες υποθέσεις διασπάθισης δημοσίου χρήματος από δημοτικούς άρχοντες έχουν αποκαλυφθεί κατά καιρούς. Μπορεί η βαρύτατη ποινή που επιβλήθηκε στον πρώην δήμαρχο Θεσσαλονίκης να ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά της κοινής γνώμης, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται για μεμονωμένο φαινόμενο. Αλλοτε το πείσμα δημοτών που καταγγέλλουν αποφάσεις δημοτικών αρχών και η επαγγελματική επάρκεια υπαλλήλων θεσμικών οργάνων που ερευνούν με συνέπεια και σε βάθος υποθέσεις διαφθοράς και άλλοτε οι πολιτικές αντιπαραθέσεις ή ακόμη και οι επιχειρηματικές αντιπαλότητες οδηγούν σε αποκαλύψεις  για στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Οι υποθέσεις φτάνουν ενίοτε στη Δικαιοσύνη, με βαρύ κατηγορητήριο για παραβάσεις καθήκοντος,για παρανομίες στην ανάθεση δημοτικών έργων με τη μέθοδο της κατάτμησης για να μη γίνονται διαγωνισμοί, για κατάχρηση δημοσίου χρήματος, για κακοδιαχείριση ή ενέργειες εις βάρος του κοινωνικού συνόλου από αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού.

Πρώην νομάρχες και περιφερειάρχες, καθώς και σύμβουλοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε όλη την Ελλάδα, έχουν βρεθεί στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ, ενώ έχουν ήδη κινηθεί οι διαδικασίες ανοίγματος των λογαριασμών τους και ελέγχου των «πόθεν έσχες», αφού προέκυψαν ενδείξεις για φοροδιαφυγή και αδικαιολόγητο πλουτισμό.

Την ίδια ώρα ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρος Ρακιντζής ετοιμάζει την ένατη ετήσια έκθεσή του, η οποία θα δημοσιοποιηθεί τον Μάιο και, όπως η προηγούμενη, έχει τους ΟΤΑ στην κορυφή της κατάταξης των φορέων που εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς. Τα ευρήματα παραπέμπουν σε ενδείξεις για παράνομο πλουτισμό, για έκδοση εικονικών βεβαιώσεων παντός τύπου, για ατασθαλίες αλλά και για στρεβλές αποφάσεις σχετικά με θέματα περιβαλλοντικά, με τεχνικά έργα, με διοικητικές πράξεις κτλ.

Ηδη πολλές περιπτώσεις περιγράφονται στην προηγούμενη έκθεσή του που δημοσιοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2012 και αφορούσαν 1.245 υποθέσεις για τον στενό δημόσιο τομέα (δημόσιες υπηρεσίες, νομικά πρόσωπα, δήμοι και περιφέρειες) και 655 για ΔΕΚΟ και οργανισμούς.  Μάλιστα ο κ. Ρακιντζής είχε ασκήσει προσφυγές κατά τελεσίδικων πειθαρχικών αποφάσεων και  ενστάσεις κατά επιεικών ή λανθασμένων κατά τη διερεύνηση των στοιχείων αποφάσεων συλλογικών ή μονομελών πειθαρχικών οργάνων οι οποίες αφορούσαν τον στενό δημόσιο τομέα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ άλλων έκανε ένσταση κατά απόφασης η οποία απάλλασσε υπάλληλο πολεοδομίας δήμου στην Αττική από πειθαρχικά παραπτώματα. Από τον έλεγχο της περιουσιακής του κατάστασης τον οποίο διενήργησε το Σώμα Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (ΣΕΕΔΔ) διαπιστώθηκε ότι ο εγκαλούμενος κατά τη χρονική περίοδο 2000-2008 απέκτησε πόρους ύψους 353.971,6 ευρώ, οι οποίοι, όπως σημειώνεται στην έκθεση, δεν καλύπτονται από νόμιμα και εμφανή εισοδήματα.

Τα δικαστήρια πάντως τους τελευταίους μήνες έχουν ασχοληθεί με πλήθος υποθέσεων που αφορούν δράσεις στελεχών των ΟΤΑ.  

Ποιος θα φανταζόταν δέκα χρόνια μετά τον χαμό των 21 μαθητών στα Τέμπη ότι θα μπορούσε να φτάσει στη Δικαιοσύνη μια υπόθεση υπεξαίρεσης  χρημάτων που είχαν συγκεντρωθεί στη μνήμη τους;  Στις 17 Φεβρουαρίου 2013 η ειδησεογραφία της ημέρας μάς πληροφορούσε ότι με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης ο πρώην δήμαρχος του δήμου Αποστόλου Παύλου Ημαθίας  και ένας δημοτικός ταμίας παραπέμπονται για δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης με την κατηγορία - την οποία αρνούνται οι εμπλεκόμενοι - υπεξαίρεσης  1,3 εκατ. ευρώ από τα ταμεία του δήμου την περίοδο από το 2003 ως το 2006. Σε αυτά περιλαμβανόταν και επιχορήγηση του ΟΠΑΠ (300.000 ευρώ) για αθλητικό κέντρο στο Μακροχώρι στη μνήμη των μαθητών που έχασαν τη ζωή τους στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών το οποίο δεν κατασκευάστηκε ποτέ. Η υπόθεση άρχισε να διερευνάται από το 2007, ενώ πόρισμα των οικονομικών επιθεωρητών κατά τον διαχειριστικό έλεγχο στον δήμο ανέδειξε το 2009 το οικονομικό άνοιγμα στα ταμεία του δήμου. Ο πρώην δήμαρχος αρνήθηκε την κατηγορία υποστηρίζοντας ότι έγιναν εξωλογιστικές πληρωμές που αφορούν προμήθειες για έργα και μισθοδοσίες υπαλλήλων.

Εικονικά δελτία «πάσο» για αναπήρους έκαναν τον γύρο του Κιλκίς εμπλέκοντας μεταξύ άλλων έναν από τους αιρετούς της περιοχής. Ο 58χρονος κτηνίατρος Βαγγέλης Μπαλάσκας ξεκίνησε την αυτοδιοικητική  πορεία του το 1998 ως νομαρχιακός σύμβουλος στο Κιλκίς, ενώ από το 2003 υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΝΔ. Διετέλεσε επί δύο θητείες νομάρχης (2006 και 2010), ενώ τον Νοέμβριο του 2010 γίνεται ο πρώτος δήμαρχος του Καλλικράτη στον Δήμο Κιλκίς. Τον «έκαψε» η υπόθεση με τη χορήγηση χιλιάδων δελτίων αναπηρίας κατά τη διετία 2007-2008 που έφτασε στη Δικαιοσύνη. Ο πρώην νομάρχης εγκαλούνταν ότι είχαν εκδοθεί από τη Νομαρχία εκείνη την περίοδο δελτία αναπηρίας για ελεύθερη μετακίνηση μέσω ΚΤΕΛ σε 10.211 άτομα με ειδικές ανάγκες, αν και ο αριθμός των αναπήρων στον νομό ήταν υποπενταπλάσιος, με τη ζημιά για το Ελληνικό Δημόσιο να εκτιμάται στο 1 εκατ. ευρώ. Δεν δέχθηκε ποτέ τις κατηγορίες υποστηρίζοντας ότι ο ίδιος υπέγραφε τα στοιχεία που του έστελναν τα ΚΕΠ προκειμένου να δοθεί η χρηματοδότηση στο ΚΤΕΛ, ενώ και ο πρώην πρόεδρος του ΚΤΕΛ δηλώνοντας αθώος τόνιζε ότι τα χρήματα επιστράφηκαν. Τον Ιανουάριο του 2013 το  Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης επέβαλε στον πρώην νομάρχη ποινή φυλάκισης πέντε ετών με αναστολή. Αν και εν αργία, ο δήμαρχος συνεχίζει να δηλώνει παρών προτάσσοντας τη βασική αρχή του δικαίου για το τεκμήριο αθωότητας ως την αμετάκλητη απόφαση από τα ποινικά δικαστήρια.

Στην άλλη άκρη της χώρας, στην Κρήτη, σάλο προκαλούσαν οι αποκαλύψεις για τεράστιο ταμειακό έλλειμμα στον Δήμο Ρεθύμνου. Τον Σεπτέμβριο του 2012 το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Χανίων έκρινε ομόφωνα ενόχους τον πρώην  δήμαρχο Ρεθύμνου Δημήτρη Αρχοντάκη και τον πρώην ειδικό ταμία Γιάννη Γυπαράκη για την υπόθεση του ταμειακού ελλείμματος του Δήμου Ρεθύμνου ποσού ύψους 963.360,85 ευρώ που δημιουργήθηκε τα έτη 2002-2003. Επέβαλε για την κακουργηματική πράξη της απιστίας εις βάρος ΟΤΑ ποινή κάθειρξης 13 ετών στον πρώην δήμαρχο και κατά συγχώνευση ποινή κάθειρξης 19 ετών στον ταμία για απιστία εις βάρος ΟΤΑ, υπεξαίρεση στην υπηρεσία και πλαστογραφία (κατέπεσε η κατηγορία για την κακουργηματική πράξη της απάτης).

Αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου και στους δύο, η απόφαση είχε ανασταλτικό χαρακτήρα και επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι (απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων για πέντε χρόνια).

Σε δυσμενή δικαστική απόφαση προσέκρουσε η αυτοδιοικητική πορεία και του δημάρχου Ηρακλείου Κρήτης κ. Ιωάννη Κουράκη (ΠαΣοΚ) που εκτιμά ότι βρέθηκε ανάμεσα στις συμπληγάδες επιχειρηματικής διαμάχης. Τον Ιανουάριο του 2013 το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου τον καταδίκασε  σε ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών με αναστολή για την αλλαγή χρήσης γης στην περιοχή Τάλως, όπου δόθηκαν άδειες λειτουργίας κινηματογράφων, αν και, σύμφωνα με την καταγγελία, άδειες προβλέπονται εκεί μόνο για σπίτια ή παραδοσιακά εστιατόρια και αναψυκτήρια. Ο δήμαρχος Ηρακλείου έχει προσφύγει στο Εφετείο δηλώνοντας την πεποίθησή του ότι θα δικαιωθεί και ότι «στο τέλος το φως θα νικήσει το σκοτάδι και θα λάμψει η αλήθεια».

Τον Δεκέμβριο του 2012 μια άλλη δικαστική υπόθεση είχε προκαλέσει αίσθηση στα Τρίκαλα. Το  πενταμελές Εφετείο Λάρισας έκρινε για δεύτερη φορά  ένοχο - μετά το τριμελές Εφετείο - τον πρώην δήμαρχο Οιχαλίας Αθανάσιο Ζιώγκο για χορήγηση ψευδών βεβαιώσεων που χρησιμοποιήθηκαν για μεταδημοτεύσεις. Καταδίκασε κατά πλειοψηφία 3-2 σε 16 μήνες φυλάκιση τον πρώην δήμαρχο και αθώωσε τους  πολίτες που έκαναν αίτηση και χρησιμοποίησαν τις βεβαιώσεις. Η προσφυγή στον Αρειο Πάγο δίνει τη δυνατότητα αναίρεσης της νέας καταδικαστικής απόφασης. Η υπόθεση είχε ξεκινήσει από παλιά διαμάχη πολιτικών αντιπάλων για εκλογικά αποτελέσματα.

Μεγάλο αντίκτυπο με πολιτικές παρενέργειες  είχε η δικαστική κατάληξη της καταγγελίας για παράβαση καθήκοντος του πρώην νομάρχη και πρώην περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Παναγιώτη Ψωμιάδη. Αφορούσε την περίοδο της θητείας του ως νομάρχη και τη μείωση  σε 5.000 ευρώ προστίμου 89.000 ευρώ το οποίο είχε επιβληθεί σε βάρος πρατηριούχου υγρών καυσίμων που φέρεται ότι νόθευσε καύσιμα με αποτέλεσμα να ωφεληθεί ο πρατηριούχος και να ζημιωθεί η Νομαρχία.

Τον Δεκέμβριο του 2012 ο  Αρειος Πάγος απέρριψε την προσφυγή του κ. Ψωμιάδη κατά της δικαστικής απόφασης που του είχε επιβάλει φυλάκιση 12 μηνών με αναστολή.  Ετσι, σύμφωνα με τον νόμο, κηρύχθηκε οριστικά έκπτωτος από τη θέση του περιφερειάρχη. Λίγο αργότερα, σε  συνεδρίασή της η παράταξη της πλειοψηφίας  εξέλεγε στη  θέση του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας τον πρώην βουλευτή της ΝΔ και πρώην αντιπεριφερειάρχη Θεσσαλονίκης κ. Απόστολο Τζιτζικώστα. Για τον κ. Ψωμιάδη εκκρεμεί μία ακόμη έρευνα που αφορά την κατάτμηση των έργων που προκήρυσσε η Περιφέρεια σε ποσά κάτω των 45.000 ευρώ ώστε να μην είναι υποχρεωμένοι να προχωρούν σε διαγωνισμούς και να τα αναθέτουν απευθείας...

Αντιπαράθεση στον Δήμο Αθηναίων
Οι καταγγελίες Καμίνη κατά της προηγούμενης διοίκησης

Στον Δήμο Αθηναίων, μετά την εκλογή του Γ. Καμίνη, πολλές ήταν οι καταγγελίες της πλειοψηφίας κατά της προηγούμενης διοίκησης  που είχαν ξεκινήσει προεκλογικά. Τον Δεκέμβριο του 2012  κατατέθηκε μήνυση από την Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων με βάση στοιχεία για υπεξαίρεση χρημάτων από τα κυλικεία της εταιρείας για την οικονομική χρήση του 2010, αφήνοντας ανοιχτό το θέμα και για τα προηγούμενα χρόνια.

Η μήνυση του Δήμου Αθηναίων στρεφόταν κατά του τέως προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων κ. Φ. Ιγνατίου, όπως και κατά του πρώην διευθυντή του Τομέα Αξιοποίησης Κυλικείων.
Σύμφωνα με την εταιρεία Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων, σε έκθεση των ορκωτών λογιστών διαπιστώθηκε σημαντική στέρηση εσόδων της εταιρείας την περίοδο 2007-2010. «Η περαιτέρω έρευνα της υπόθεσης για απόδοση τυχόν ποινικών ευθυνών η οποία ξεκίνησε τον περασμένο Ιούνιο κατέληξε σε σημαντικά ευρήματα βάσει των οποίων το διοικητικό συμβούλιο της Τεχνόπολης αποφάσισε ομόφωνα την υποβολή μήνυσης για υπεξαίρεση ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας» αναφερόταν στην ανακοίνωση της εταιρείας.

Από την πλευρά του, ο κ. Ιγνατίου, ο οποίος είναι σήμερα δημοτικός σύμβουλος της παράταξης Αθήνα, Πόλη της Ζωής μας του κ. Ν. Κακλαμάνη, μιλούσε για σκευωρία, για δημιουργία πολιτικών εντυπώσεων αλλά και για μεθοδεύσεις λόγω «εμμονών και εμπάθειας από συγκεκριμένους συμβούλους». Οπως σημείωνε,  ο λόγος είναι «το ανύπαρκτο έργο της νυν διοίκησης, έναν χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της» και προανήγγειλε την προσφυγή στη Δικαιοσύνη για συκοφαντική δυσφήμηση κατά των «λασπολόγων».

Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Καμίνης έχει καταθέσει και άλλη μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, με  κοινοποίηση προς τους οικονομικούς εισαγγελείς. Αφορά τη συμμετοχή του δήμου στην εταιρεία Ανταποδοτική Ανακύκλωση και η μήνυση έχει γίνει για αδικήματα όπως απάτη, ψευδής βεβαίωση κατά συρροήν και κατ' εξακολούθηση, υφαρπαγή ψευδούς βεβαιώσεως και απιστία.

Αυτή την περίοδο σε πολλούς δήμους της χώρας γίνονται έλεγχοι για περιπτώσεις κακοδιαχείρισης από οικονομικούς επιθεωρητές , το Ελεγκτικό Συνέδριο κ.ά. Εξάλλου το υπουργείο Εσωτερικών σφίγγει τον κλοιό στους αιρετούς των ΟΤΑ με ενίσχυση των πειθαρχικών συμβουλίων και με ελέγχους για την πορεία των οικονομικών δήμων και περιφερειών.

Ελεγχοι
Επιασαν δουλειά οι επιθεωρητές

Σε πολλούς δήμους της χώρας γίνονται έλεγχοι για περιπτώσεις κακοδιαχείρισης από οικονομικούς επιθεωρητές, το Ελεγκτικό Συνέδριο κ.ά. Σύμφωνα με πληροφορίες, θα ξεκινήσει διαχειριστικός έλεγχος στην πρώην Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ) της Δωδεκανήσου από τότε που ξεκίνησε τη λειτουργία της. Αφορμή ήταν καταγγελία στην εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ρόδου, η οποία έδωσε εντολή να διενεργηθεί έλεγχος στην οικονομική διαχείριση της ΤΕΔΚ.

Επίσης τον περασμένο Νοέμβριο, ύστερα από επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή κ. Σ. Κεδίκογλου σχετικά με τον οικονομικό έλεγχο στον Δήμο Καρύστου, τον περασμένο Νοέμβριο, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών κ. Χαράλαμπος Αθανασίου είχε ενημερώσει ότι εκδόθηκε το πόρισμα για την πρώην κοινότητα Καφηρέως, σε εξέλιξη βρισκόταν έλεγχος στον πρώην Δήμο Στυρέων και θα ακολουθούσε έλεγχος του πρώην Δήμου Μαρμαρίου και του Δήμου Καρύστου.

Πάντως υπάρχουν περιπτώσεις όπου το δημοτικό συμβούλιο αποφασίζει να προχωρήσει οικονομικός έλεγχος για τα πεπραγμένα παλαιότερων χρόνων είτε στο πλαίσιο της διαφάνειας για μια νέα αρχή είτε επειδή υπάρχουν προβλήματα που έρχονται από το παρελθόν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αρχές Φεβρουαρίου 2013 το δημοτικό συμβούλιο Αγράφων έλαβε κατά πλειοψηφία μια τέτοια απόφαση. Θα προχωρήσει στη διενέργεια οικονομικού και διαχειριστικού ελέγχου από το 1999 για τους πέντε πρώην δήμους που αποτελούν τον νέο καλλικρατικό δήμο Αγράφων (Ασπροποτάμου, Αγράφων, Απεραντίων, Βίνιανης και Φραγκίστας).

Επίσης, με απόφαση δημοτικού συμβουλίου προχωρεί για διαχειριστικό έλεγχο ο Δήμος Μεγαρέων. Η  Διοίκηση του Δήμου κατέθεσε το αίτημα στην Περιφέρεια, η οποία το έκανε δεκτό, και θα γίνει ο έλεγχος της προηγούμενης τετραετίας.

Β. Βιλιάρδος-ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ


ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ: Το δεύτερο μέρος της ανάλυσης για τον υπόγειο παγκόσμιο πόλεμο - με αναφορά στις υπερεθνικές εταιρείες, στο μονοπωλιακό καπιταλισμό, στην παγκοσμιοποίηση, στον κρατικό καπιταλισμό, στην Gazprom, στη Ρωσία, στην Ελλάδα και στη ΔΕΠΑ

"Ο πόλεμος με τη βοήθεια των χρηματοπιστωτικών όπλων, ευρίσκεται πλέον επίσημα στο επίκεντρο της πολεμικής τέχνης - μία θέση που, για χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα, κατείχαν οι στρατιώτες και τα συμβατικά όπλα. Είμαστε της άποψης ότι, η διεξαγωγή πολέμων με χρηματοπιστωτικά όπλα, αμυντικών ή επιθετικών, θα αναλύεται σύντομα από τα επίσημα στρατιωτικά εγχειρίδια, αλλά και θα διδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές.

Όταν τα ιστορικά βιβλία του μέλλοντος θα αναφέρονται στους πολέμους που διεξήχθηκαν από τα τέλη του 20ου αιώνα και μετά, ένα μεγάλο μέρος τους, το οποίο θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους μελετητές, καθώς επίσης για τους υπόλοιπους αναγνώστες, θα έχει σαν αντικείμενο τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές μάχες.

Σήμερα, τα πυρηνικά όπλα είναι ήδη εγκαταλειμμένα σε σκονισμένα, φρικιαστικά δοχεία, έχοντας χάσει σχεδόν εντελώς τη λειτουργική χρησιμότητα τους - αφού ο χρηματοπιστωτικός πόλεμος έχει εξελιχθεί σε ένα υπερστρατηγικό όπλο.

Το συγκεκριμένο όπλο υποκινεί το ενδιαφέρον και ενθουσιάζει ολόκληρο τον πλανήτη, επειδή χειραγωγείται εύκολα, επιτρέπει καλυμμένες, κρυφές ενέργειες, ενώ διαθέτει μία εξαιρετικά καταστροφική δύναμη - ανώτερη και ασφαλέστερη ταυτόχρονα, όλων των άλλων πολεμικών όπλων" (Βιβλίο για έναν πόλεμο χωρίς όρια, γραμμένο από τους δύο ανώτατους στρατηγούς του κινεζικού στρατού Q.Liang και W.Xiangsui, σε ελεύθερη μετάφραση). 

Ανάλυση

Συνεχίζοντας ουσιαστικά το πρώτο μέρος της ανάλυσης μας (Ο υπόγειος παγκόσμιος πόλεμος), επιθυμούμε να τονίσουμε αρχικά την απόλυτη ανάγκη ενίσχυσης της πατρίδας μας, με έναν ανάλογο «οικονομικό στρατό» - εκπαιδευμένο στις μεθόδους και στα όπλα, με τα οποία διενεργούνται οι σύγχρονοι πόλεμοι. Η ανάγκη αυτή είναι κατά την άποψη μας επείγουσα, επειδή η εισβολή που αντιμετωπίζουμε ήδη, ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη - ενώ ο πόλεμος θα έχει χαθεί οριστικά, όταν και εάν λεηλατηθεί η δημόσια, καθώς επίσης η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων (ειδικά δε, τα «διαμάντια του στέμματος»).

Ανεξάρτητα τώρα από τα παραπάνω υπενθυμίζουμε ότι, παραδοσιακά ένας συναλλαγματικός πόλεμος περιγράφεται ως η προσπάθεια κάποιων χωρών να υποτιμήσουν τα νομίσματα τους, με στόχο να περιορίσουν το σχετικό κόστος τους - έτσι ώστε να αυξήσουν τις εξαγωγές τους, να πολλαπλασιάσουν τις θέσεις εργασίας τους, καθώς επίσης να εξυγιάνουν ή/και να αναπτύξουν περαιτέρω την οικονομία τους, εις βάρος των άλλων. Στην περίπτωση αυτή, το νόμισμα χρησιμοποιείται σαν όπλο, με στόχο να επιφέρει οικονομικές ζημίες στον ή στους εκάστοτε αντιπάλους - χωρίς δυστυχώς να αποφεύγονται οι παράπλευρες απώλειες των υπολοίπων κρατών, τα οποία δεν συμμετέχουν ενεργά.

Ίσως οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι, η αξία του νομίσματος είναι η «Αχίλλειος πτέρνα» μιας χώρας - αφού, εάν τυχόν καταρρεύσει, παρασύρει όλα τα υπόλοιπα στο γκρεμό. Ειδικότερα, εάν καταφέρει κανείς να καταστρέψει το νόμισμα ενός κράτους, τότε καταστρέφει όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, τα οποία ουσιαστικά εκφράζονται στο νόμισμα - με αποτέλεσμα να οδηγείται ολόκληρο το κράτος στην απόλυτη καταστροφή (η εσωτερική υποτίμηση, η οποία μας επιβλήθηκε, έχει σχετικά ανάλογα αποτελέσματα - αφού μειώνεται η αξία όλων των περιουσιακών μας στοιχείων, καταρρέει το ΑΕΠ, εξαθλιώνεται ο πληθυσμός κοκ.). Επομένως, το νόμισμα είναι ο κεντρικός στόχος κάθε χρηματοπιστωτικού επιθετικού πολέμου - οπότε η οχύρωση του, θα έπρεπε να είναι η βασική φροντίδα του «οικονομικού στρατού» της αμυνόμενης χώρας. 

Περαιτέρω, για να γίνει κατανοητή η ανάλυση που θα ακολουθήσει, είναι σκόπιμο να αναφερθούμε σε ορισμένες βασικές έννοιες, οι οποίες αφορούν και περιγράφουν το σημερινό, παγκόσμιο περιβάλλον:

(α) Παγκόσμιες εταιρείες: Μέχρι πρόσφατα αναφερόμαστε σε πολυεθνικές εταιρίες, βασικό χαρακτηριστικό των οποίων ήταν η αντιπροσώπευση τους σε πολλές χώρες, χωρίς όμως να χάνουν την εθνικότητα τους - αφού η έδρα τους ήταν συνήθως στη χώρα προέλευσης τους. Σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με τις παγκόσμιες, υπερεθνικές εταιρείες, οι οποίες περιορίζουν όσο το δυνατόν περισσότερο την εθνικότητα τους, με στόχο να αποτελέσουν μία παγκόσμια «μάρκα» (Brand), χωρίς αναγνωρίσιμα εθνικά χαρακτηριστικά.

Στόχος τους είναι το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος - όσον αφορά τη φορολόγηση, το εργατικό δυναμικό, τις πρώτες ύλες κοκ. Η ανώτατη διοικητική στελέχωση τους είναι απολύτως ορθολογική - με την έννοια ότιστηρίζονται στον «Homo Economicus», κινητήρια δύναμη του οποίου είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους (επομένως, ο εγωισμός χωρίς όρια). Οι αποφάσεις τους βασίζονται στη θεωρία των παιγνίων - σε ένα μαθηματικό μοντέλο δηλαδή, στο οποίο οι παίχτες έρχονται αντιμέτωποι μεταξύ τους, συμπεριφερόμενοι απολύτως ορθολογικά (εγωιστικά).  

Η κυριότερη χώρα δημιουργίας αυτών των εταιριών, οι οποίες υπερδιογκώθηκαν τα τελευταία χρόνια, στηριζόμενες στο νεοφιλελεύθερο δόγμα, στα χρήματα των φορολογουμένων και στις αποκρατικοποιήσεις των πάντων, είναι οι Η.Π.Α. - με αποτέλεσμα να αναφερόμαστε στον απόλυτο ιδιωτικό καπιταλισμό, στο μονοπωλιακό καπιταλισμό κατά κάποιον τρόπο, ο οποίος είναι το ουσιαστικό πολίτευμα της υπερδύναμης.

Πίσω από αυτά τα μεγαθήρια ευρίσκεται η μεγαλύτερη ιδιωτική τράπεζα του πλανήτη - η Fed, μέτοχοι της οποίας είναι οι γνωστές μας υπερτράπεζες, οι οποίες φαίνεται ότι εποφθαλμιούν σήμερα, όπως επίσης οι υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις (Ρωσία, Κίνα), το χρυσόμαλλο δέρας: την Ευρώπη.

Στα σχέδια τους αυτά υπάγεται προφανώς και η πρόσφατη αναφορά της κυβέρνησης των Η.Π.Α., σχετικά με τις προθέσεις δημιουργίας μίας κοινής ζώνης ελευθέρου εμπορίου και επενδύσεων με την Ευρώπη - της ΒΑΕΕ (Βορειοατλαντικής Ευρωπαϊκής Ένωσης) κατά κάποιον τρόπο, αφού θα συμμετέχουν αφενός μεν η NAFTA (Η.Π.Α., Καναδάς και Μεξικό), αφετέρου η ΕΕ. Η ένωση αυτή θα ήταν το αντίπαλο δέος της CAFTA (China-Asian Free Trade Area) ενώ, εάν στη συνέχεια επιδιωχθεί ένα κοινό νόμισμα (ευρωδολάριο), είναι κάτι που δεν μπορεί κανείς να το αποκλείσει.    

(β)  Παγκοσμιοποίηση: Μετά το πέρας του 2ου παγκοσμίου πολέμου και έως το τέλος του ψυχρού πολέμου, ο πλανήτης δεν ήταν απλά χωρισμένος σε δύο ζώνες, στην κομμουνιστική και στην καπιταλιστική δηλαδή - αλλά σε πολύ περισσότερες, μέσω των διαφόρων περιορισμών που υπήρχαν (έλεγχος της διασυνοριακής κίνησης κεφαλαίων, μερική απαγόρευση της επέκτασης των τραπεζών σε άλλες χώρες, δασμοί, ανυπαρξία φορολογικών παραδείσων κλπ.).

Μετά το 1990, αφενός μεν έπεσαν τα τείχη μεταξύ του κομμουνισμού και του καπιταλισμού, αφετέρου έπαψαν σταδιακά να ισχύουν οι περιορισμοί, ειδικά όσον αφορά την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων - οπότε ο πλανήτης ενώθηκε, για δεύτερη φορά (η πρώτη εποχή της παγκοσμιοποίησης ήταν μεταξύ των ετών 1880 και 1914, τελειώνοντας με τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο). Από την πλευρά της «χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας», δεν υπάρχουν πλέον καθόλου σύνορα και εμπόδια - ενώ ο πλανήτης είναι αντιμέτωπος με «το λυκόφως της εθνικής κυριαρχίας» (twilight of sovereignty - W.Wriston), ενδεχομένως δε με προσπάθειες εγκατάστασης μίας παγκόσμιας απολυταρχικής διακυβέρνησης.   

Ίσως οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι, την εποχή της πρώτης παγκοσμιοποίησης, η Βρετανική αυτοκρατορία είχε δημιουργήσει μία ενιαία νομισματική ένωση, του μεγέθους της σημερινής Ευρωζώνης - ενώ το 1900 η Κίνα άνοιξε για πρώτη φορά τα σύνορα της, όσον αφορά το εμπόριο και τις επενδύσεις, η Ρωσία άρχισε να «αναδιαρθρώνει» σταδιακά το παλαιό, φεουδαρχικό της σύστημα και η Γερμανία εξελίχθηκε από αγροτική σε βιομηχανική υπερδύναμη.  

(γ)  Κρατικός καπιταλισμός: Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός και η παγκοσμιοποίηση δεν ήταν οι μοναδικές «γεωπολιτικές εξελίξεις» στο τέλος του 20ου αιώνα. Μία επόμενη ήταν ο κρατικός καπιταλισμός, ο οποίος αποτελεί ουσιαστικά την αναβίωση του μερκαντιλισμού των προηγουμένων αιώνων  (17ου – 19ου) - ενός συστήματος, το οποίο είναι το ακριβώς αντίθετο από την παγκοσμιοποίηση (απαιτεί κλειστές αγορές, εθνικό νομισματικό σύστημα, συνδεδεμένο με το χρυσό, καθώς επίσης ευημερία, μέσω της αύξησης των εξαγωγών εις βάρος των άλλων).

Ειδικότερα, φαινομενικά ιδιωτικές εταιρείες, πίσω από τις οποίες ευρίσκονται ανεξάντλητοι κρατικοί πόροι (όπως ηSinopec, η κινεζική China Petroleum & Chemical Corporation δηλαδή, η ρωσική Gazprom κλπ.), έχουν τη δυνατότητα, χωρίς κανέναν βραχυπρόθεσμο χρηματικό περιορισμό, να αγοράζουν τεράστιες ποσότητες πρώτων υλών ή/και ενέργειας, να επενδύουν σε βιομηχανικές ή άλλες εγκαταστάσεις υποδομής, να εξαγοράζουν μεγάλες ανταγωνιστικές επιχειρήσεις κοκ.

Παράλληλα, μπορούν να κερδίζουν όλο και μεγαλύτερα μερίδια αγοράς σε πολλούς τομείς, επιδοτώντας τις τιμές τους - πουλώντας δηλαδή για κάποιο χρονικό διάστημα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, σε τιμές χαμηλότερες του κόστους τους, έτσι ώστε να χρεοκοπήσουν οι ανταγωνιστές τους.

Πρόκειται λοιπόν για ένα νεομερκαντιλιστικό φαινόμενο, στο οποίο το κράτος κρύβεται πίσω από δήθεν ιδιωτικές, σύγχρονες επιχειρήσεις - με κύριους εκπροσώπους την Κίνα και τη Ρωσία (τη Βραζιλία, το Μεξικό και τη Γερμανία επίσης, αλλά σε πολύ μικρότερο μέγεθος).

Ουσιαστικά, τα σύνορα μεταξύ του μονοπωλιακού καπιταλισμού των Η.Π.Α., καθώς επίσης του κρατικού καπιταλισμού των άλλων μεγάλων δυνάμεων, δεν είναι εύκολο να διακριθούν - ειδικά μετά τη διάσωση μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών, εκ μέρους της κυβέρνησης των Η.Π.Α. (General MotorsCiti Group, AIG κλπ.), καθώς επίσης όσον αφορά τον παγκόσμιο συναλλαγματικό πόλεμο, ο οποίος μαίνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η ΡΩΣΙΑ

Στο προηγούμενο  μέρος της ανάλυσης μας αναφερθήκαμε στις Η.Π.Α., στην Ευρώπη, στην Ιαπωνία (στη δυτική Τρόικα δηλαδή), καθώς επίσης περιληπτικά στην Κίνα - με ιδιαίτερη έμφαση στα νομισματικά όπλα της Δύσης (των Η.Π.Α. κυρίως), η οποία είναι ο αναμφίβολος νικητής της πρώτης μεγάλης «σύρραξης» (2011).

Εκτός όμως από αυτές τις δυνάμεις, ένας αρκετά σημαντικός παίχτης είναι ασφαλώς η Ρωσία - η οποία διαθέτει ένα ισχυρότατο όπλο, με το οποίο έχει ίσως τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει επιτυχημένα τους εχθρούς της, στο πεδίο που διεξάγονται σήμερα οι μάχες του παγκόσμιου συναλλαγματικού πολέμου: την ενέργεια.  

Στα πλαίσια αυτά, το σημαντικότερο ίσως «μέσο χρήσης» του συγκεκριμένου όπλου, εκ μέρους της Ρωσίας, είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση της, η οποία είναι ταυτόχρονα ο «Νούμερο Ένα» παραγωγός φυσικού αερίου στον πλανήτη: η Gazprom η οποία, σε συνεργασία με την κυβέρνηση, εκμεταλλεύεται τα αποθέματα της «γαλάζιας ενέργειας» (όπως αποκαλείται το φυσικό αέριο, λόγω του χρώματος της φλόγας, όταν καίγεται).

Ο ετήσιος τζίρος της τεράστιας αυτής εταιρείας (Πίνακας Ι), εάν συμπεριλάβουμε όλες τις συμμετοχές της και όχι μόνο τη μητρική, πλησιάζει το 10% περίπου του ρωσικού ΑΕΠ - ενώ παράγει το 85% του ρωσικού φυσικού αερίου, τροφοδοτώντας το 20% της παγκόσμιας κατανάλωσης. Παράλληλα, ελέγχει το 20% των αποθεμάτων φυσικού αερίου του πλανήτη, καθώς επίσης το 60% των αποθεμάτων της Ρωσίας.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Θεμελιώδη μεγέθη του ισολογισμού της μητρικής Gazprom

Μεγέθη
2011
2010
2009




Τζίρος (σε δις ρούβλια*)
4.735,82
3.661,70
3.116,09
Κέρδη π.φ. (σε δις ρούβλια)
35,75
28,28
23,53
Ποσοστό ιδίων κεφαλαίων
78,57%
78,51%
76,20%
Αριθμός εργαζομένων
400.280
389.702
383.375
Μικτό κέρδος
28,81%
28,76%
27,45%
* Το ένα ευρώ ισοδυναμεί με 39,97 ρούβλια (01.03.2013)
Πηγή: Boersennews de
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Φυσικά η επιχειρηματική και οργανωτική της δομή είναι εξ ολοκλήρου κάθετη - αφού συμπεριλαμβάνει εξόρυξη, παραγωγή, μεταφορά, προετοιμασία, εμπορία και παράδοση. Εκτός δε από τον τομέα της ενέργειας, έχει αναπτυχθεί στους τομείς των ΜΜΕ, τραπεζών, ασφαλειών και επενδύσεων - έχοντας ιδιόκτητη εσωτερική επενδυτική εταιρεία.

Με στόχο να αντιληφθούμε τα μεγέθη της εταιρείας αυτής, καθώς επίσης για να έχουμε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα των βασικών μονομάχων, παραθέτουμε εδώ τον Πίνακα ΙΙ:

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Οικονομικά μεγέθη 2012 σε $, προβλέψεις

Μεγέθη
Η.Π.Α.
Κίνα
Ρωσία




ΑΕΠ
15,66 τρις
8,25 τρις
1,95 τρις
Ρυθμός ανάπτυξης
2,2%
7,8%
3,6%
ΑΕΠ κατά κεφαλή
49.800
9.100
17.700
Εργαζόμενοι
154,9 εκ.
795,4 εκ.
75,2 εκ.
Ανεργία
8,2%
6,4%
6,2%
Έλλειμμα προϋπολογισμού
-7,6%
-2,3%
-0,1%
Έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών
-487,2
+170,8
+85,1
Εξαγωγές
1,612 τρις
2,021 τρις
0,543 τρις
Εισαγωγές
2,357 τρις
1,780 τρις
0,358 τρις
Εξωτερικό χρέος
14,710 τρις
0,711 τρις
0,455 τρις
Εξωτερικό χρέος / ΑΕΠ
93,93%
8,62%
23,33%
Πηγή: CIA
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Όπως συμπεραίνεται εύκολα από τον Πίνακα ΙΙ, οι Η.Π.Α. αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα, σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους - ειδικά όσον αφορά τα δίδυμα ελλείμματα (προϋπολογισμού και τρεχουσών συναλλαγών), καθώς επίσης το εξωτερικό χρέος.

Εάν δε κατανοήσουμε ότι, το μεγάλο ΑΕΠ της υπερδύναμης στηρίζεται κυρίως στην κατανάλωση (71%) και στις υπηρεσίες, της Κίνας στη βιομηχανική παραγωγή, ενώ της Ρωσίας στην ενέργεια, θα διαπιστώσουμε πως οι κίνδυνοι που απειλούν τις Η.Π.Α. είναι τεράστιοι - γεγονός που έχουμε ήδη αναφέρει στην ανάλυση μας «Η μητέρα των κρίσεων». Ταυτόχρονα, τα προβλήματα της υπερδύναμης επιδεινώνονται καθημερινά, όπως επίσης της υπόλοιπης Δύσης, επειδή έχουμε εισέλθει στον αστερισμό του παραδόξου του Minsky (άρθρο μας) - ένα από τα χαρακτηριστικότερα αποτελέσματα του οποίου είναι η μαζική φυγή κεφαλαίων προς τις αναπτυσσόμενες οικονομίες.   

Περαιτέρω, α μακροπρόθεσμος προγραμματισμός της Gazprom θυμίζει περισσότερο το σχεδιασμό μίας πολεμικής τακτικής, παρά μία επιχειρησιακή στρατηγική - αφού υπάρχουν αναφορές στην Κίνα, στην προσάρτηση της χερσονήσουJamal, στη δημιουργία βάσεων στην Ανταρκτική κοκ. Εκτός αυτού, η εταιρεία διαθέτει σημαντικότατο ιδιωτικό στρατό (αν και ισχυρίζεται ότι πρόκειται για προσωπικό ασφάλειας) - γεγονός που θυμίζει αντίστοιχες επιχειρήσεις της μερκαντιλιστικής εποχής.  

Ο αγωγός τώρα, με τον οποίο μεταφέρεται το φυσικό αέριο από τη Ρωσία στην Ευρώπη, είναι ο «Nord Stream» - πρόκειται για μία ανώνυμη εταιρεία, με μετόχους τη ρωσική Gazprom, καθώς επίσης τις γερμανικές Wintershall και E.ON, την ολλανδικήGasunie και τη γαλλική GDF Suez. Σχεδιάστηκε επίσης ο «South Stream», με μετόχους την Gazprom (50%), την  ιταλική Eni(20%),  τη γαλλική EdF (15%), καθώς επίσης τη γερμανική Wintershall (15%) - για να αποφευχθεί ο εφοδιασμός της Ευρώπης, μέσω της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας.  Στην Εικόνα Ι που ακολουθεί, φαίνονται τρεις αγωγοί: ο Nord Stream, ο SouthStream και ο Nabucco

 

Συνεχίζοντας, ο μεγάλος «εχθρός» της Gazprom είναι ο αγωγός Nabucco - ο οποίος σχεδιάζεται από κράτη της Ευρώπης, σε συνεργασία με τις Η.Π.Α., με στόχο να εξασφαλίσει στην Ευρώπη φυσικό αέριο από τα αποθέματα της Κασπίας (Αζερμπαϊτζάν και Καζακστάν, ενδεχομένως επίσης από το Ιράν, το Ιράκ και την Αίγυπτο) - έτσι ώστε να μην είναι απόλυτα εξαρτημένη από τη Ρωσία.

Ο αγωγός αυτός, θα έχει μήκος περίπου 3.300 χιλιόμετρα, εκ των οποίων τα 2.000 είναι στην Τουρκία, τα 400 στη Βουλγαρία, τα 460 στη Ρουμανία, τα 390 στην Ουγγαρία και τα 46 στην Αυστρία - αν και επανασχεδιάζεται συνεχώς, ενώ προγραμματίζεται να τεθεί σε λειτουργία το 2017. Στην Εικόνα ΙΙ απεικονίζεται ο South Stream (κόκκινη γραμμή), καθώς επίσης ο Nabucco(μπλε γραμμή). Στην Εικόνα ΙΙΙ, δίπλα, ο σημερινός επίσημος South Stream της Gazprom:

    

Μία κρίσιμη περιοχή, από την οποία θα περνούσε ο Nabucco, ήταν η Γεωργία - όπου με την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων το 2008, απειλήθηκε ο αγωγός και ισχυροποιήθηκε η θέση της Gazprom. Η εισβολή πραγματοποιήθηκε ακριβώς την εποχή όπου, οι Η.Π.Α. προσπαθούσαν να διασώσουν την Fannie Mae - το μεγαλύτερο χρηματοπιστωτικό οργανισμό διαχείρισης ενυπόθηκων δανείων της υπερδύναμης, ένας από τους κυριότερους ιδιοκτήτες των δανειακών ομολόγων του οποίου ήταν η Ρωσία.

Με τη διάσωση της Fannie Maeη τότε κυβέρνηση των Η.Π.Α. (Bush) προστάτευσε ουσιαστικά τα χρηματοπιστωτικά ενδιαφέροντα της Ρωσίας - με χρήματα των αμερικανών φορολογουμένων.  Την ίδια στιγμή, η Ρωσία απειλούσε τα ενεργειακά ενδιαφέροντα της υπερδύναμης - ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των πολύπλοκων και αλληλοεξαρτώμενων γεωπολιτικών συμφερόντων, εντός των οποίων εξελίσσονται σήμερα οι παγκόσμιοι συναλλαγματικοί πόλεμοι. 

Ολοκληρώνοντας, η Ρωσία δεν προσπαθεί μόνο να εμποδίσει την κατασκευή του Nabucco αλλά, παράλληλα, προωθεί δύο εναλλακτικούς αγωγούς, μέσω των οποίων θα μεταφέρεται το φυσικό αέριο από την κεντρική Ασία στην Ευρώπη - ελεγχόμενους βέβαια από την Gazprom. Η προμήθεια άλλωστε της Ευρώπης με φυσικό αέριο, είναι ο κυριότερος «μοχλός πίεσης» που έχει η Ρωσία στη διάθεση της - κάτι που βέβαια δεν θέλει σε καμία περίπτωση να χάσει.

Εκτός αυτού, η ενεργειακή εξάρτηση της Γερμανίας από τη Ρωσία, ειδικά μετά τις αποφάσεις εναντίον της πυρηνικής ενέργειας, είναι η «Αχίλλειος πτέρνα» της - κάτι που λειτουργεί επίσης υπέρ της Ρωσίας, ενώ «αναγκάζει» τη Γερμανία να προσπαθήσει να «υπεξαιρέσει» τα ενδεχόμενα αποθέματα της Κύπρου και της Ελλάδας.  

ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ

Η χρήση του φυσικού αερίου, ως ένα γεωπολιτικό όπλο, αποδείχθηκε αρχικά το 2006 - όπου η Gazprom σταμάτησε να εφοδιάζει την Ουκρανία, ισχυριζόμενη τεχνηέντως ότι υπήρχαν σημαντικές διαφορές με τη χώρα, όσον αφορά την πληρωμή του αερίου.Φυσικά, τα αποτελέσματα της «επιθετικής» αυτής ενέργειας δεν περιορίσθηκαν μόνο στην Ουκρανία, αλλά επεκτάθηκαν σε ολόκληρη την Ευρώπη (επειδή ο αγωγός περνάει μέσα από την Ουκρανία).  

Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε το 2009 - αυτή τη φορά με πολύ επώδυνα αποτελέσματα, αφού έκλεισε ένας μεγάλος αριθμός εργοστασίων στην Ανατολική Ευρώπη, ενώ έμειναν χωρίς θέρμανση πάρα πολλές κατοικίες, μέσα στην πιο ψυχρή εποχή του χρόνου (αρχές Ιανουαρίου, όπως συνέβη και το 2006). Οι δύο αυτές περιπτώσεις τεκμηριώνουν το γεγονός ότι, η Ρωσία δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει στο μέλλον ένα συνδυασμό των όπλων «φυσικό αέριο και νόμισμα» - όσο πιο «αιμοβόρα» μπορεί και χωρίς κανέναν οίκτο.

Ουσιαστικά λοιπόν, η Ρωσία δοκίμασε και «αριστοποίησε» τη χρήση του φυσικού αερίου ως όπλου, «με την ευκαιρία» της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης - επιτυγχάνοντας ένα πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα, το οποίο ενισχύει την επιθετική της ικανότητα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Εάν δε χρησιμοποιούσε τον ίδιο συνδυασμό σήμερα, το σταμάτημα δηλαδή της τροφοδοσίας της Ευρώπης με φυσικό αέριο, εν μέσω της κρίσης που βιώνουμε, τα αποτελέσματα θα ήταν εξαιρετικά καταστροφικά.

Ολοκληρώνοντας, η Ρωσία δηλώνει πλέον επίσημα ότι σχεδιάζει να «γκρεμίσει» από το θρόνο του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος το δολάριο – κάτι που θα επέφερε ένα τεράστιο πλήγμα στην αμερικανική οικονομία, κυρίως επειδή θα αυξανόταν τα επιτόκια δανεισμού της. Παρά το ότι δε το ρούβλι είναι αδύνατον να αντικαταστήσει το αμερικανικό νόμισμα στις διεθνείς συναλλαγές, θα μπορούσε ίσως να αναδειχθεί σε ένα τοπικό αποθεματικό και συναλλακτικό νόμισμα - το οποίο θα κυριαρχούσε στις συναλλαγές των ασιατικών χωρών-προμηθευτών φυσικού αερίου, καθώς επίσης των Ανατολικοευρωπαίων πελατών τους.

Ενδεχομένως δε, η Ρωσία να μπορούσε να δημιουργήσει μία νομισματική ζώνη στις παραπάνω περιοχές, με επίσημο νόμισμα το ρούβλι - κάτι αντίστοιχο δηλαδή με την Ευρωζώνη. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, η Ρωσία δεν θα είχε απλά τη θέση της Γερμανίας (ηγετική δύναμη), αλλά και το δικό της νόμισμα - κοινό για όλους τους υπόλοιπους «εταίρους» της. Το φυσικό αέριο θα είχε ίσως τη δυνατότητα να της εξασφαλίσει αυτή τη θέση - κάτι που δεν διαθέτει η Γερμανία, με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν αδύνατη μία αντίστοιχη εξέλιξη για την ίδια.           

Ας μην ξεχνάμε ότι η Ρωσία, όπως επίσης η Κίνα, αγοράζει πολύ μεγάλες ποσότητες χρυσού τα τελευταία χρόνια - ενώ, όπως έχουμε ήδη αναφέρει σε προηγούμενη ανάλυση μας, η σύνδεση ενός νομίσματος με το χρυσό (του ρουβλίου εν προκειμένω), θα αύξανε σε μεγάλο βαθμό την εμπιστοσύνη των επενδυτών - μέρος της οποίας έχει ήδη χάσει το δολάριο, ειδικά μετά την κρίση του 2007, όπως και το ευρώ. 

Παρά το ότι λοιπόν οι Η.Π.Α. και γενικότερα η Δυτική Τρόικα (Η.Π.Α., Ε.Ε., Ιαπωνία), διαθέτουν πολύ μεγαλύτερη εμπειρία συναλλαγματικών πολέμων, καθώς επίσης πολύ πιο ισχυρά χρηματοπιστωτικά όπλα, σε σχέση τόσο με την Κίνα, όσο και με τη Ρωσία, θα ήταν πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσουν μία συνδυασμένη ενεργειακή και νομισματική επίθεση - πόσο μάλλον εάν συνεργαζόταν μεταξύ τους η Κίνα και η Ρωσία, ενδεχομένως με τη βοήθεια και άλλων χωρών (Βραζιλία κοκ.).

Ειδικά όσον αφορά το Ιράν, η πιθανότητα να συμμετέχει και αυτό στην «επίθεση» εναντίον των Η.Π.Α., αναλαμβάνοντας το συμβατικό μέρος του πολέμου (Συρία κλπ.), με έδρα το Dubai*,  θα περιόριζε αρκετά τις πιθανότητες νίκης της Δυτικής Τρόικας.

Επειδή θεωρούμε δε ότι, τα παραπάνω ενδεχόμενα δεν είναι καθόλου αμελητέα, θα ασχοληθούμε σε μία επόμενη ανάλυση μας -στο τρίτο ουσιαστικά μέρος της αναφοράς μας στον υπόγειο παγκόσμιο πόλεμο, ο οποίος ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη (με τα γεωπολιτικά ενδιαφέροντα της Κίνας, τη διαμάχη της με την Ιαπωνία κοκ.).

Η ΤΟΥΡΚΙΑ

Η χώρα, φτωχή σε ενέργεια, με μία φούσκα ακινήτων άνευ προηγουμένου, με εκποιημένες τις περισσότερες δημόσιες επιχειρήσεις της, με εξαιρετικά ελλειμματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, καθώς επίσης με διάφορα άλλα προβλήματα (άρθρο μας), όχι μόνο οικονομικά, έχει απαιτήσει το 15% του φυσικού αερίου, το οποίο θα μεταφέρεται από τον αγωγό Nabucco - για ιδία χρήση ή για μεταπώληση στις διεθνείς αγορές.

Φυσικά οι Ευρωπαίοι έχουν απορρίψει σε κάποιο βαθμό αυτού του είδους τις απαιτήσεις, αναζητώντας άλλες λύσεις μεταφοράς της γαλάζιας ενέργειας - ενώ η Τουρκία θεωρεί ότι ο αγωγός αποτελεί το ιδανικό όπλο, για να επιταχυνθεί η είσοδος της στην ΕΕ. Η σύνδεση του αγωγού με τις διαπραγματεύσεις εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ αναφέρθηκε ουσιαστικά επίσημα από τον πρωθυπουργό της, τον Ιανουάριο του 2009 - όπου ισχυρίσθηκε πως βλέπει προβλήματα για τον αγωγό, σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων.

Στα πλαίσια αυτά η Τουρκία, θέλοντας προφανώς να δείξει καλή διαγωγή, προσπαθεί να εξασφαλίσει την προμήθεια του αγωγού με φυσικό αέριο και άλλων παραγωγικών χωρών, φιλικά διακείμενων προς την ίδια - όπως του Ιράν και του Κατάρ. Την ίδια στιγμή, στα τέλη του 2011, υπέγραψε μία συμφωνία με εκπρόσωπο της Gazprom, σχετικά με την άδεια κατασκευής του «South Stream Pipeline».   

Η ΕΛΛΑΔΑ

Η πατρίδα μας, αμέσως μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης, η οποία έφερε στην επιφάνεια τη μεγαλύτερη και μάλιστα νόμιμη ληστεία όλων των εποχών, αυτήν της Ευρώπης από τις Η.Π.Α. (άρθρο μας), βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα - στο επίκεντρο της διαμάχης δηλαδή, μεταξύ των Η.Π.Α. και της Γερμανίας (ανάλυση). Σήμερα, από τη συγκεκριμένη οπτική γωνία, η κατάσταση έχει σε μεγάλο βαθμό επιδεινωθεί - λόγω του ότι έχει εισέλθει στο παιχνίδι και η Ρωσία, συμμετέχοντας στο «γεωπολιτικό πόκερ» της περιοχής, με τα ενεργειακά της ενδιαφέροντα.

Ο στόχος, ο οποίος αφορά επίσης την εκβιαζόμενη από την Ευρωζώνη, καθώς επίσης από τις Η.Π.Α., Κύπρο (άρθρο μας), δεν είναι μόνο τα ενδεχόμενα ενεργειακά της αποθέματα - αλλά, παράλληλα, οι συνεχείς αγώνες της Gazprom να διατηρήσει την δεσπόζουσα θέση της, εμποδίζοντας όπου και όπως μπορεί την πρόοδο του εναλλακτικού αγωγού (Nabucco). Η πιθανότητα δε να διέλθει άλλος αγωγός από την ελληνική και κυπριακή επικράτεια, με τη συμμετοχή του Ισραήλ, αποτελεί μία ακόμη «αφορμή πολέμου» (Casus belli) για το ρωσικό κολοσσό. 

Στα πλαίσια αυτά και χωρίς να επεκταθούμε περαιτέρω, η εγκληματική εμμονή της Ελληνικής κυβέρνησης να εκποιήσει τη ΔΕΠΑ, προφανώς κατ' εντολή της σκιώδους εξουσίας, έχει ιδιαίτερη σημασία. Οφείλουμε λοιπόν να αναφερθούμε περιληπτικά στο θέμα, αφήνοντας τα υπόλοιπα για μία επόμενη ανάλυση μας:

Η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1988, μετά την υπογραφή συμφωνίας (Φεβρουάριος του 1988), για προμήθεια υγροποιημένου φυσικού αερίου από την Αλγερία - ενώ το Δεκέμβριο του 1988 αποφασίσθηκε η κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου, από τα σύνορα της Βουλγαρίας έως την Αττική.

Το 1991 ιδρύθηκε η μικτή Ελληνορωσική εταιρεία "Prometheus Gas ΑΕ", η οποία ανέπτυξε σε μεγάλο βαθμό τη συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας - το 1994 άρχισε η προμήθεια φυσικού αερίου προς τη ΔΕΗ, ενώ το 1995 ξεκίνησαν οι περιφερειακές εταιρείες διανομής φυσικού αερίου, με τη συμμετοχή της ΔΕΠΑ και ιδιωτών. Τα Ελληνικά Πετρέλαια συμμετέχουν με 35% στη ΔΕΠΑενώ η Gazprom προμηθεύει το 70% περίπου των αναγκών της Ελλάδας σε φυσικό αέριο

Η Gazprom τώρα, η Ρωσία δηλαδή, φαίνεται να ενδιαφέρεται για την εξαγορά της ΔΕΠΑ, προσφέροντας περί τα 2 δις € - μία τιμή κατά πολύ υψηλότερη από αυτήν που λέγεται ότι έχουν προτείνει ανταγωνίστριες εταιρείες οι οποίες, εκτός των άλλων, δεν είναι σίγουρο ότι μπορούν να εξασφαλίσουν την προμήθεια φυσικού αερίου ή τις επενδύσεις που απαιτούνται.

Ανεξάρτητα όμως από τις διαδικασίες αυτές και παρά το ότι θεωρούμε εντελώς αδιανόητη την πώληση μίας τέτοιας κοινωφελούς, μονοπωλιακής και κερδοφόρας επιχείρησης, όπως η ΔΕΠΑ, η οποία είναι επί πλέον εξαιρετικά κρίσιμη για το μέλλον της πατρίδας μας στον τομέα της ενέργειας, είναι  ίσως σκόπιμο να αναφερθούμε στην αξία της - η οποία θα ανατιμάται συνεχώς, αφού η κατανάλωση φυσικού αερίου θα αυξάνεται διαχρονικά. Στα πλαίσια αυτά, παραθέτουμε τον Πίνακα ΙΙΙ, με ορισμένα βασικά μεγέθη του Ισολογισμού της:

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙΙ: Ισολογισμός του ομίλου της ΔΕΠΑ, σε €

Οικονομικά μεγέθη ομίλου
2011
2010
Αύξηση




Κύκλος εργασιών (τζίρος)
1.761.093.465
1.216.707.517
44%
Μικτό κέρδος
343.248.873
214.508.601
60%
Κέρδη προ φόρων
244.731.159
152.316.364
60%
Ίδια κεφάλαια
1.322.779.638
1.247.510.402
6%
Απόδοση ιδίων κεφαλαίων (πφ)
18,5%
12,0%
54%
Συνολικές υποχρεώσεις
1.080.229.689
1.028.483.493
5%
Πηγήdepa.gr
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Με βάση τον Πίνακα ΙΙΙ και τα κέρδη προ φόρων, σε συνδυασμό με την τεράστια ανάπτυξη των μεγεθών της εταιρείας (τζίρος, κέρδη), καθώς επίσης με την εξαιρετική απόδοση των ιδίων κεφαλαίων της, η οποία θα αυξάνεται διαρκώς, η τιμή πώλησης της δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να είναι χαμηλότερη από τα κέρδη της για είκοσι έτη - αν και με καθαρά επιχειρηματικά κριτήρια, είναι κάτι παραπάνω από ανόητο να πουλάει κανείς μία τόσο κερδοφόρα εταιρεία, πόσο μάλλον με τέτοιες προοπτικές (η Heinz, η αμερικανική εταιρεία που πουλάει κέτσαπ, πουλήθηκε πρόσφατα για το εικοσαπλάσιο των κερδών της!).    

Επομένως, η τιμή πώλησης θα έπρεπε να είναι υψηλότερη από 5 δις € και όχι 2 δις € που λέγεται ότι προσφέρει η Gazprom -ενώ το οποιοδήποτε χαμηλότερο τίμημα θα ισοδυναμούσε με υπεξαίρεση δημόσιας περιουσίας, εάν όχι με ενδοτικότητα και με εσχάτη προδοσία.     

Ολοκληρώνοντας, εάν τυχόν η Ελλάδα παραβίαζε τους κανόνες του θεμιτού ανταγωνισμού, όσον αφορά όλες τις αποκρατικοποιήσεις και όχι μόνο αυτήν της ΔΕΠΑ, εις βάρος της Ρωσίας, οι σχέσεις των δύο χωρών θα επιδεινώνονταν ανεπανόρθωτα - επομένως, θα συνιστούσαν ένα ακόμη έγκλημα εις βάρος των Ελλήνων Πολιτών (επί πλέον στην αδιανόητη πώληση της ΔΕΠΑ, ακόμη και σε μια τιμή υψηλότερη των 5 δις €).    

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η Ελλάδα, από γεωπολιτικής πλευράς, ευρίσκεται σε μία εξαιρετικά πλεονεκτική θέση - στην καλύτερη ίσως της Ιστορίας της.Ταυτόχρονα βέβαια, είναι υποχρεωμένη να βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, στην κόψη του ξυραφιού καλύτερα - γεγονός που οφείλει να υποχρεώσει το σύνολο της πολιτικής να συνεργασθεί, χωρίς τις σημερινές μικροπολιτικές σκοπιμότητες και τις υπερβολικά ιδιοτελείς φιλοδοξίες.

Στα πλαίσια αυτά, με την παράλληλη συνεργασία των Ελλήνων Πολιτών, αφού χωρίς αυτήν δεν μπορεί να επιτύχει κανένα κόμμα και καμία χώρα, η κυβέρνηση πρέπει να αποφύγει όλες τις παγίδες (συνέχιση της υφεσιακής πολιτικής λιτότητας, λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων, υποκλίσεις στους επίδοξους ηγεμόνες, κοινωνικές εξεγέρσεις, απορρύθμιση του συστήματος κοκ.) - με στόχο όχι μόνο να μην χαθεί τίποτα, αλλά να βγει η πατρίδα μας κερδισμένη από την κρίση.

Ολοκληρώνοντας, ο συναλλαγματικός πόλεμος, ο οποίος συνεχίζεται κλιμακούμενος, ενώ «εμπλουτίζεται» με τα ισχυρότατα ενεργειακά όπλα, είναι κάτι περισσότερο από επικίνδυνος για το μέλλον όλων μας. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τις τεράστιες ζημίες που προκάλεσε η (σκόπιμη) Ασιατική κρίση, η οποία επεκτάθηκε στη Ρωσία, ολοκληρώνοντας την καταστροφική της πορεία στη Λατινική Αμερική και αφήνοντας οδυνηρά σημάδια στο πέρασμα της (εξαθλιωμένες μάζες, κατάρρευση της μεσαίας τάξης κοκ.), για να κατανοήσει τι ακριβώς θα μπορούσε να συμβεί.

Εν τούτοις, πολλές μικρές χώρες μπορούν να χρησιμοποιήσουν το συναλλαγματικό και ενεργειακό πόλεμο προς όφελος τους - αρκεί φυσικά να μην απειληθεί η παγκόσμια ειρήνη, με τη χρήση όπλων που δεν επιτρέπουν τη συνέχιση της ζωής στον πλανήτη ή που θα τον οδηγήσουν πολλές δεκαετίες πίσω.              


* Σημείωση: Το ουδέτερο έδαφος του νομισματικού πολέμου σήμερα, η περιοχή δηλαδή που διεξάγονται οι κρυφές συζητήσεις μεταξύ των αντιπάλων, ενώ κινούνται οι μυστικές τους υπηρεσίες, λέγεται πως είναι το Dubai - όπου έχουν εγκατασταθεί οι σημαντικότερες ιρανικές τράπεζες, μέσω των οποίων συναλλάσσεται διεθνώς το Ιράν.

Οφείλουμε να προσθέσουμε εδώ ότι, χαρτονομίσματα πολλών χωρών εκτυπώνονται στο Dubai, κυρίως δε αυτά που διατίθενται στο εξωτερικό της κάθε χώρας – ενώ από το Dubai κατευθύνονται στις κεντρικές τράπεζες διαφόρων κρατών και από αυτές στους πελάτες τους. Η συγκεκριμένη αραβική χώρα είναι, μεταξύ άλλων, η μεγαλύτερη πλατφόρμα διακίνησης χαρτονομισμάτων στον πλανήτη, με τεράστιες ποσότητες να στοιβάζονται σε φυλασσόμενες αποθήκες στην γύρω περιοχή του αεροδρομίου της. 

Αθήνα, 02. Μαρτίου 2013
Facebook   Twitter   Linked in