Η λαϊκή ΟΡΓΗ.....

Η λαϊκή ΟΡΓΗ δεν κλειδώνεται μέσα σε ένα μπουκάλι…



Η ΟΡΓΗ της ελληνικής κοινωνίας κοχλάζει. Χιονοστιβάδα τα γεγονότα. Χιονοστιβάδα και η σύγχυση. Χιονοστιβάδα και οι καθεστωτικές σκηνοθεσίες και η εκλογική εμπορία της Λαϊκής ΟΡΓΗΣ και της γενικευμένης σύγχυσης… 
Σε όλη την Ελλάδα οι εθνικές παρελάσεις ήταν μια ΚΡΑΥΓΗ γενικής καταδίκης του κατοχικού καθεστώτος, των ανδρεικέλων του, των εξουσιαστικών του δομών και συμβόλων του: Αυτό δεν μπορεί καμιά ταχυδακτυλουργία, καθεστωτική σκηνοθεσία και κομματική εμπορία να το ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ!!!

Σήμερα η λαϊκή ΟΡΓΗ, αυθόρμητα και συγκεχυμένα, είπε ένα βροντερό ΟΧΙ στις νέες κατοχικές δυνάμεις.

Αυτό αποτελεί την ανώτατη, την πλέον πιστή και ανόθευτη ΕΚΦΡΑΣΗ του αγωνιστικού «ΟΧΙ» του λαού το 1940: Η οργισμένη λαϊκή κραυγή καταδίκης των καθεστωτικών ανδρεικέλων και μανδαρίνων της νέας κατοχής μας, αποκαθιστά στο ακέραιο το αγωνιστικό πνεύμα και την επαναστατική παράδοση της εθνικής μας επετείου…

Ο τρόμος του καθεστώτος μπροστά σ’ αυτή την χειμαρρώδη λαϊκή αγανάκτηση κινητοποίησε τα αντανακλαστικά άμυνας εναντίον του λαϊκού βρασμού: Τις προβοκάτσιες του καθεστώτος…



Μια πτυχή αυτής της προβοκάτσιας (μπορεί να είναι σκηνοθετημένη και όχι απλώς απόρροια του τρόμου) ήταν η θεαματική αποχώρηση του Προέδρου Παπούλια από την παρέλαση της Θεσσαλονίκης…

Μια άλλη πτυχή ήταν τα θεατρικά σώου και οι εκλογικές παραστάσεις του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, των «αριστεριστών» και των «ακροδεξιών» «υπερπατριωτών»: χρήσιμα γρανάζια της προβοκατόρικης καθεστωτικής «διαλεκτικής»…

Έτσι για άλλη μια φορά παραμερίζεται το ΟΥΣΙΩΔΕΣ: Η ΓΕΝΙΚΗ λαϊκή κατακραυγή και ΚΑΤΑΔΙΚΗ των ανδρεικέλων και ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του κατοχικού καθεστώτος…

Τώρα παίζουμε το γνωστό θέατρο των πολιτικών κοκορομαχιών, των άθλιων δηλώσεων των ανδρεικέλων και των πολιτικών απατεώνων του καθεστώτος περί «κατάλυσης της δημοκρατίας», «αμαυρώματος της εθνικής επετείου» και τα τοιαύτα…

ΟΛΟΙ αυτοί που επιμόνως, εδώ και πολλά χρόνια, επιχειρούν να καταργήσουν τις παρελάσεις, τις εθνικές επετείους και τα ιστορικά μας σύμβολα φωνασκούν σήμερα περί «αμαυρώματος» της Εθνικής μας Επετείου: Ο εθνομηδενισμός, αλλά και ο κάλπικος πατριωτισμός σε παράκρουση…

Οι χειρότεροι όλων: Τα ανδρείκελα της κατοχικής κυβέρνησης και οι ποικίλοι καθεστωτικοί μηχανισμοί εξουσίας (από τον Παπούλια μέχρι τα ΜΜΕ).

Ωρύονται όλοι αυτοί και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για κάποιες πράξεις βίας εναντίον της «δημοκρατίας» και της «εθνικής μας ιστορίας», όταν δεν έχουν αφήσει ΤΙΠΟΤΑ όρθιο και έχουν επιβάλλει τη «δημοκρατία» των διεθνών κερδοσκόπων και των νέων αποικιοκρατών: Μια στυγνή δικτατορία του χρήματος και των νέων κατοχικών δυνάμεων…

Ο ελληνικός λαός τους φτύνει ΣΥΣΣΩΜΟΣ, δεν τολμούν ούτε να εμφανιστούν και έχουν το θράσος να παραδίδουν μαθήματα δημοκρατίας και αγωνιστικής ηθικής: Τόσο πωρωμένοι Φιλισταίοι είναι. Τόσο ξετσίπωτα ανδρείκελα…

Η λαϊκή ΟΡΓΗ δεν κλειδώνεται σε μπουκάλι. Ένα κατοχικό καθεστώς ανδρεικέλων παρατεινόμενης πολιορκίας, καθημερινής λεηλασίας και εξόντωσης του ελληνικού λαού, καθώς και δικτατορικής αυθαιρεσίας μοιραία προκαλεί και κάποιες «αυθαίρετες» και «βίαιες» πράξεις του λαού, όταν μάλιστα αυτός είναι εντελώς ανοργάνωτος: Φρόντισαν γι αυτό τα «αριστερά» δεκανίκια του καθεστώτος…

Μπροστά σε ένα τέτοιο καθεστώς ΚΑΘΕ πράξη ΟΡΓΗΣ του λαού είναι και ΝΟΜΙΜΗ και ΑΝΑΓΚΑΙΑ…

Η λαϊκή ΟΡΓΗ δεν μπορεί να καταδικαστεί ακριβώς γιατί αποτελεί το «νόμιμο τέκνο» της καθεστωτικής βαρβαρότητας και θηριωδίας: Είναι το αναγκαίο προϊόν μιας ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ κατάστασης…

Αυτό που κρίνεται είναι η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ των υποκειμενικών παραγόντων, δηλαδή των κομμάτων και των πολιτικών οργανώσεων.

Η Λαϊκή οργή αποτελεί τη Λυδία Λίθο του «πολιτικού παράγοντα». Η ποιότητα, η φύση, ο χαρακτήρας και η φυσιογνωμία κάθε πολιτικού υποκειμένου καθορίζεται και προσδιορίζεται από το πώς αντιμετωπίζει τη λαϊκή ΟΡΓΗ: σαν ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ της εξέλιξης και των αγώνων ή σαν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ εκμετάλλευσης και αύξησης των κομματικών ψήφων…

Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το ΕΓΚΛΗΜΑ των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ και λοιπών, καθώς και της άλλης «τσόντας» των ακροδεξιών στη σημερινή επέτειο.

ΟΛΟΙ αυτοί έστησαν σώσου και «δυναμικές» εμπορικές φιέστες για την εκμετάλλευση και καπηλεία της λαϊκής ΟΡΓΗΣ που ξεχύθηκε ανοργάνωτη στη σημερινή επέτειο…

Δεν προσπάθησαν να ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ τη λαϊκή ΟΡΓΗ σε ανώτερα και πιο συνειδητά αγωνιστικά επίπεδα, να πυροδοτήσουν και να σαλπίσουν τις ιδέες, τις αξίες και την ΟΡΓΑΝΩΣΗ του λαϊκού «ΟΧΙ» του 1940, αλλά αντίθετα ΠΡΟΒΟΚΑΡΑΝ αυτή τη λαϊκή ΟΡΓΗ με ποικίλα τεχνάσματα τηλεοπτικού θεάματος και εκλογικού κρετινισμού, εντελώς ξένα και αντίθετα με την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ του «ΟΧΙ» του ’40…

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ η πρακτική τους ήταν πρακτική υπονόμευσης της εθνικής επετείου, συνακόλουθα ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ του αγωνιστικού της πνεύματος, αλλά και της ΟΡΓΗΣ του λαού που ύψωνε κραυγή καταδίκης του καθεστώτος και των ανδρεικέλων του…

Γι αυτό Ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ μιλάει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για εκλογές και έχει γυρίσει επιδεικτικά και θεαματικά την πλάτη στην ΟΡΓΑΝΩΣΗ της λαϊκής ΟΡΓΗΣ: του λαϊκού αγωνιστικού «ΟΧΙ»…

ΟΛΕΣ οι άλλες οι ρητορείες των ηχηρών καυγάδων με τα κυβερνητικά ανδρείκελα είναι μέσα στο καθεστωτικό και άκρως σκηνοθετημένο παιχνίδι της εκλογικής εμπορίας, της «ανανέωσης» και της ΔΙΑΣΩΣΗΣ του καθεστώτος…

ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΠΕΣΑΝ...

 ΟΡΘΗ ΠΕΡΙΓΡΦΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ κ.  Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟ !! ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ !!!

Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2011

ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΠΕΣΑΝ... ΙΔΟΥ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

ΠΗΓΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΕ ΚΛΗΤΗΡΑΣ ΜΕ ΤΗ ΘΗΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.

Και αυτή την κατάντια που εν πολλοίς επιχειρείται να εμφανιστεί ως κορυφαίο εθνικό επίτευγμα, τη συνθέτουν:

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

1.Η ανεξέλεγκτη, ταχύτατη και απόλυτη χρεοκοπία για τους εργαζόμενους και ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία. Το «κούρεμα» για όλους εμάς, θα σημαίνει περαιτέρω πετσόκομμα μισθών, συντάξεων, στοιχειωδών δικαιωμάτων και αξιοπρεπούς ζωής, την ίδια στιγμή που σχεδιάζεται νέο εφιαλτικό πογκρόμ φόρων, εισφορών, και ανελέητης εισβολής στη ζωή μας που θα τροφοδοτήσει τη γενικευμένη απελπισία και την απόγνωση.

2.Η απόλυτη διασφάλιση των νταβατζήδων της πολιτικής και οικονομικής τοκογλυφίας, και το πανηγύρι για το μεγάλο πλιάτσικο στο κουφάρι και της πατρίδας μας και την Ελληνικής κοινωνίας, έχει ήδη χορογραφηθεί πολύ πριν τις ντροπιαστικές υπογραφές στη συνθήκη παράδοσης ολόκληρης της χώρας.

Αυτή η κυβέρνηση, έσυρε τη χώρα στη μέγγενη του πτωχευτικού κώδικα που οδήγησε στη συντηρητική κατάσχεση ακόμη και των προσδοκιών μας, προσχεδιασμένα, μεθοδικά, και έχοντας πλήρη συνείδηση ότι με τις πολιτικές επιλογές της, επιτελεί κορυφαίο εθνικό έγκλημα σε βάρος της ίδιας της της πατρίδας.

Αυτή η κυβέρνηση, ούτε μια φορά δεν κινήθηκε – κατά τη διάρκεια αυτής της αντιφατικής της διαδρομής – με γνώμονα το συμφέρον και τη «σωτηρία» της πατρίδας, όπως ψευδώς δήλωνε προκειμένου να συγκαλύπτει την ολέθρια και επί της ουσίας κατάφωρα αντεθνική πολιτική της.

Σωτηρία της χώρας δεν μπορεί να δρομολογηθεί με το λαό της να οδηγείται στην απόλυτη εξαθλίωση…

Σωτηρία της χώρας δεν μπορεί να νοηθεί όταν αποδομούνται και τα τελευταία απομεινάρια του κοινωνικού κράτους που οφείλει να μεριμνά και να εξασφαλίζει τα στοιχειωδώς απαραίτητα για τον πολίτη του…

Σωτηρία της χώρας δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί όσο παραμένουν στο απυρόβλητο οι πρωταίτιοι πολιτικοί και οι κυρίαρχες πολιτικές που πλιατσικολόγησαν διαχρονικά σε βάρος της και ενορχήστρωσαν τη ληστεία του πλούτου της και την καταστροφή της…

Σωτηρία της χώρας δεν μπορεί να εξασφαλίζεται ούτε καν ως διατύπωση στα κείμενα της ντροπής, από τη στιγμή που το κυρίαρχο μέλημα παραμένει η εξασφάλιση πολιτικών συμμοριών, οικονομικών νταβατζήδων και ενός πλαισίου πολιτικών θεσμών και νομικών ρυθμίσεων, που διασφαλίζουν το δικαίωμα όλων αυτών να απομυζούν διαχρονικά και την τελευταία δυνατότητα αυτού του λαού, μαζί με το τελευταίο ίχνος της αξιοπρέπειάς του.

Αυτή η κυβέρνηση, υποτασσόμενη πλήρως στις απαιτήσεις της τρόικας και των μεγάλων αφεντικών που χαλιναγωγούν την πολιτική της στάση, ξεζούμισε εδώ και ενάμιση χρόνο τους εργαζόμενους αλλά και ολόκληρη την κοινωνία, λεηλατώντας εισοδήματα, γκρεμίζοντας κοινωνικές κατακτήσεις και σπρώχνοντας στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, για να παρουσιάσει στο τέλος το «κούρεμα» του χρέους, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η απαρχή νέων βασάνων για το λαό, και θα συνεχιστεί με κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων και των αποθεματικών τους, των μισθών, των συντάξεων και της ίδιας της αξιοπρέπειάς μας σε τελευταία ανάλυση.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

Σήμερα οι μάσκες της υποκρισίας έπεσαν και ο Ελληνικός λαός είχε την ευκαιρία να δει την άθλια μούρη των άσπονδων φίλων του.

Σε ένα πρωτοφανές κρεσέντο υποκρισίας η «μαύρη συμμαχία» του δοσιλογισμού, μπροστά στην αδυναμία της να παρελάσει στις εξέδρες των «επισήμων» κοτζαμπάσηδων, παρελαύνει στα τηλεοπτικά παράθυρα χύνοντας γι ακόμη μια φορά δηλητήριο σε βάρος της μαχόμενης κοινωνίας.

Επεχείρησαν χωρίς αιδώ, να ταυτίσουν με τον εθνομηδενισμό, όλους εκείνους που δεν ανέχτηκαν να βλέπουν να καμαρώνουν ως επίσημοι όλοι εκείνοι που πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο και την πατρίδα μας στον νεοκατακτητή.

Επεχείρησαν να ταυτίσουν όλους εκείνους που αντιστάθηκαν στη φιέστα ντροπής μέσα από την οποία οι οργανωτές της επεδίωκαν να μετατρέψουν την εθνική επέτειο σε βήμα επιδοκιμασίας μιας κατάπτυστης και αντεθνικής συμφωνίας, με κείνες τις μαύρες φωνές που στοχοποιούν τις παρελάσεις και επιδιώκουν τον ουσιαστικό τους εκφυλισμό.

Επιχειρούν να ταυτίσουν τη λαϊκή αντίσταση στο δοσιλογισμό και την εθνική προδοσία, με τα ανθελληνικά ρεμάλια που προσβλέπουν στην κατάργηση και την αποδυνάμωση των παρελάσεων.

Ύπουλοι και δόλιοι όλοι αυτοί, κρύβουν σκόπιμα ότι οι παρελάσεις πραγματοποιήθηκαν τελικά, από τα όποια τμήματα απέμειναν, μετά την αποχώρηση των ανεπιθύμητων «επισήμων» από την πασαρέλα και τα έδρανα.

Ποια είναι όμως η αλήθεια???

Η αλήθεια είναι πως όλοι αυτοί οι Έλληνες πολίτες, όχι μόνο δεν αμφισβητούν το πραγματικό νόημα της εθνικής επετείου, όχι μόνο δεν διανοούνται καν να στηρίξουν λογικές αποδυνάμωσης και εκφυλισμού των παρελάσεων…

Αλλά αντίθετα αυτό που διαδήλωσαν, είναι την αποστροφή τους να αναγνωρίσουν το δικαίωμα να στρογγυλοκάθονται στην εξέδρα των επισήμων, όλοι εκείνοι που με τη στάση τους και τη δράση τους δεν τίμησαν ούτε την Ελληνική σημαία, ούτε την εθνική κυριαρχία την οποία εκχώρησαν, ούτε την εθνική αξιοπρέπεια που φτηνοπούλησαν στα ανίερα παζάρια της ντροπής.

Και ποιά η γελοιότητά τους???

Με το φαιδρό τους λόγο ανέδειξαν ήδη τη νέα κυβέρνηση του τόπου και την παρέδωσαν ...στο ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο γελοίοι...

Δυστυχώς, δεν θα γίνουμε Αργεντινή

Του Χρήστου Αλωνιστιώτη

Από το ξέσπασμα της ‘ελληνικής’ κρίσης καταβλήθηκε μια τεράστια προσπάθεια να πεισθούμε, ότι ο καλύτερος τρόπος για να ανταπεξέλθει η Ελλάδα και να δει το μέλλον της με αισιοδοξία ήταν η βοήθεια από το ΔΝΤ, που στη συνέχεα βέβαια έγινε Τρόικα, με τη συμμετοχή της ΕΕ και της ΕΚΤ. Μάλιστα εκείνη την περίοδο παρουσιαζόταν με δραματικό τρόπο το τι συνέβη στην Αργεντινή μετά τη χρεοκοπία της και όλοι εύχονταν η Ελλάδα να μην έχει την ίδια τύχη. Το ίδιο εύχονται ακόμα και σήμερα. Αλήθεια όμως, πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα στην Αργεντινή; Κατάφερε τελικά να επανέλθει δεδομένου ότι χτυπήθηκε στην αρχή μιας καταστροφικής δεκαετίας;

Παρακάτω παρουσιάζεται η περίπτωση της Αργεντινής. Αυτό που είναι εκπληκτικό, είναι ότι προσπαθώντας να δούμε τι συνέβη στην Αργεντινή, συναντάμε εικόνες από την Ελλάδα!

Όταν η κρίση άρχισε να χτυπά την Αργεντινή, το ΔΝΤ εμφανίστηκε και άρχισε να συνομιλεί με την κυβέρνηση σχετικά με το πώς θα καταφέρει η χώρα να ξεπεράσει τα προβλήματά της. Το ΔΝΤ επέμενε ότι η δημοσιονομική πολιτική που εφαρμοζόταν έπαιξε πρωταρχικό ρόλο για την κρίση που βίωνε η Αργεντινή και πρότεινε τη λήψη μέτρων δημοσιονομικής πειθαρχίας ως την κατάλληλη πολιτική που θα αποκαθιστούσε την εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών για τη χώρα και θα έθετε τις βάσεις για τη σταθεροποίηση της οικονομίας. Αυτή η πολιτική όμως, αποδείχθηκε απολύτως αποτυχημένη και οδήγησε τη χώρα να χάσει πάνω από το 20% του ΑΕΠ της από το επίπεδο που είχε κορυφώσει το 1998 και να βρεθεί για πάνω από 4 χρόνια σε ύφεση, με την ανεργία στο 21,5%, τους πραγματικούς μισθούς με μείωση 18% και με το 53% των Αργεντίνων να βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Όλα αυτά, οδήγησαν σε συνεχείς, άγριες διαδηλώσεις και ταραχές, ανέτρεψαν την κυβέρνηση και τελικά οδήγησαν την Αργεντινή στη χρεοκοπία, όταν όλες οι πολιτικές και όλα τα σκληρά μέτρα, είχαν ληφθεί εξαρχής με γνώμονα την αποφυγή αυτού του σεναρίου. Η χρεοκοπία κυριάρχησε ως επιλογή, προκειμένου να μπει ένα τέλος στον κατήφορο της αργεντίνικης οικονομίας.

Στη πραγματικότητα, η Αργεντινή δεν ευθυνόταν για την κρίση που τη χτύπησε, αλλά υπήρξε το θύμα μιας γενικότερης αναταραχής που είχε ξεσπάσει στην παγκόσμια οικονομία και η οποία οξύνθηκε με τις κρίσεις του Μεξικού, της Ασίας και κυρίως της Ρωσίας που πυροδότησε την κατάρρευση του hedge fund, Long Term Capital Management (LTCM). Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του συστημικού κινδύνου που οδήγησε σε αύξηση των επιτοκίων δανεισμού που συνεπάγεται αύξηση του χρέους αλλά και αύξηση της πιθανότητας πτώχευσης μιας χώρας. Το τελευταίο είναι που οδηγεί στη διατήρηση μακροπρόθεσμα υψηλών επιτοκίων και υψηλού επιπέδου χρέους.

Η ύφεση στην Αργεντινή επήλθε επειδή η κρίση δημιούργησε τεράστιες εκροές κεφαλαίων από τη χώρα, όπως και από άλλες χώρες και στον επαναπατρισμό τους στην Αμερική και στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Μην έχοντας αξιολογήσει αυτό τον παράγοντα, τα δημοσιονομικά μέτρα επιδείνωσαν την κατάσταση. Εφόσον το πρόβλημα δεν έχει δημιουργηθεί από τα υψηλά ελλείμματα, κάθε προσπάθεια να επιλυθεί σε αυτή τη βάση θα είναι αποτυχημένη, όπως έχει αποδείξει και το παρελθόν.

Μετά τη χρεοκοπία, η οικονομία παρέμεινε σε ύφεση μόλις για τρεις μήνες (ύφεση 5% που θεωρείται ιδιαίτερα μεγάλη).

Στη συνέχεια, η οικονομία άρχισε να ανακάμπτει ιδιαίτερα γρήγορα και αυτό επιτεύχθηκε με την υποτίμηση του νομίσματος, που έκανε τις εξαγωγές πάρα πολύ ανταγωνιστικές, μειώνοντας ταυτόχρονα τις εισαγωγές. Σταδιακά οι εξαγωγές έγιναν ένα σημαντικό μέρος του ΑΕΠ (από το 6,7% στο 71,3%) και η Αργεντινή κατάφερε με αυτό τον τρόπο να σημειώσει διατηρήσιμα πλεονάσματα, από τα οποία μπόρεσε να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της, χωρίς εξωτερικό δανεισμό. Τι ακολούθησε; Ο δρόμος για την Αργεντινή ήταν απλός. Να επιτρέψει στην οικονομία να αναγεννηθεί και όταν αυτό θα άρχιζε να εκπληρώνεται οι ξένοι επενδυτές βλέποντας την έξοδο από την ύφεση θα μπορούσαν να επιστρέψουν και πάλι από μόνοι τους.

Οι εξαγωγές παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην αρχική προσπάθεια της οικονομίας να βγει από την ύφεση. Στη συνέχεια όμως, το μεγαλύτερο ρόλο, αναλαμβάνει η κατανάλωση. Αυτό επιτυγχάνεται τόσο από τη σταδιακή αύξηση των θέσεων εργασίας καθώς η οικονομία βγαίνει από την ύφεση αλλά και μέσα από κρατικά προγράμματα ενίσχυσης της εργασίας, με στόχο τη σταδιακή αύξηση του μέσου εισοδήματος. Όλα αυτά βοήθησαν την οικονομία της Αργεντινής να επιστρέψει στα επίπεδα προ της χρεοκοπίας, σε μόλις τρία χρόνια και μάλιστα να βρεθεί και κατά 20% υψηλότερα από την προηγούμενη κορυφή.


Εξέλιξη ΑΕΠ Αργεντινής (1997-2011), δισ. δολάρια



Εξαγωγές (1998-2011), δισ. δολάρια/μήνα


 

Ποσοστό ανεργίας (2002-2011)


Όλα τα παραπάνω έχουν πάρα πολλές ομοιότητες με τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, από την ημέρα που ανακοινώθηκε η είσοδος του ΔΝΤ. Αυτά είναι πάρα πολύ αρνητικά για τη συνέχεια, καθώς η Ελλάδα δεν έχει το πλεονέκτημα της υποτίμησης του νομίσματος όπως έκανε η Αργεντινή με στόχο να τονώσει τις εξαγωγές της. Στην Ελλάδα, κάτι αντίστοιχο είναι αβέβαιο εάν θα συμβεί ακόμα και με ισχυρή εσωτερική υποτίμηση (η οποία έχει ήδη ξεκινήσει), αφού το ευρώ θα παραμείνει ισχυρό, αν βρεθεί μια λύση για να διευθετηθεί η κρίση. Εάν η Ευρώπη ήθελε να επιλύσει τη κρίση, θα έπρεπε να δώσει τη δυνατότητα ύπαρξης ενός εναλλακτικού νομισματικού μηχανισμού όπου η Ελλάδα και άλλες περιφερειακές χώρες, θα μπορούσαν να έχουν χαμηλότερη ισοτιμία, μέχρι να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους.

Αντ’ αυτού, η επιμονή της συνεργασίας με το ΔΝΤ και της τυφλής εμπιστοσύνης στις πολιτικές του, θα έχει σύμφωνα και με το παρελθόν, ολέθρια αποτελέσματα. Μάλιστα το ΑΕΠ της Ελλάδας, εκτιμάται ότι θα κάνει πολλά χρόνια προκειμένου να βρεθεί και πάλι στα προ της κρίσης επίπεδα.

ΑΕΠ Ελλάδας, Πραγματικό, εκτιμήσεις, τάση 20 ετών

 

* Ο κ. Χρήστος Αλωνιστιώτης είναι Αναλυτής αγορών της DailyFX/ FXCM

Πηγή:www.capital.gr