Ἐγὼ τώρα ἐξαπλώνω ἰσχυρὰν δεξιὰν καὶ τὴν ἄτιμον σφίγγω πλεξίδα τῶν τυράννων δολιοφρόνων . . . . καίω τῆς δεισιδαιμονίας τὸ βαρὺ βάκτρον. [Ἀν. Κάλβος]


******************************************************
****************************************************************************************************************************************
****************************************************************************************************************************************

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

****************************************************************************************************************************************

TO SALUTO LA ROMANA

TO SALUTO  LA ROMANA
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
****************************************************************************************************************************************

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΕΥΡΗΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΜΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ! ΙΔΕ:
Οι γίγαντες της Αιγύπτου – Ανήκε κάποτε το δάχτυλο αυτό σε ένα «μυθικό» γίγαντα
=============================================

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

22 Ιουλίου 2011

MIA ΣΩΣTH AΠOΨI ΓIA TO "ΛEYKO"


ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ - ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΛΕΥΚΗ ΨΗΦΟ

Ξαμολήθηκαν οι παπαγάλοι του λευκού

Η συστημική προσπάθεια (που ξεκίνησε στις Ευρωεκλογές του 2009) να διοχετεύεται η κοινωνική δυσαρέσκεια στην επωφελή για τον δικομματισμό στάση της αποχής/λευκού περνάει σε νέα ύψη σπεκουλαδόρικης ανοησίας...




Τότε έγινε in και trendy και πολύ must βρε παιδί μου η αποχή και το "πάμε παραλία" (από Λαζόπουλους, Ραδιοαρβυλάδες, μεσημεριανά και το κακό συναπάντημα) και στις δημοτικές/περιφερειακές του 2010 φτάσαμε να βγει δήμαρχος Αθήνας και περιφερειάρχης Αττικής με 18 και 21% για να μπορεί μετά να πει ο ΓΑΠ νενικήκαμεν! 

Τώρα οι παπαγάλοι έχουν ξαμοληθεί στο διαδίκτυο -την αντισυστημική ψήφο των νέων φοβούνται, αυτή θέλουν να προλάβουν/ακυρώσουν- και στις σελίδες π.χ. των "αγανακτισμένων" και μαζικά e-mails, διαβάζουμε περισπούδαστες τερατολογίες που ουρλιάζουν όλες μαζί, "λευκό". Μία εξ αυτών -με εντελώς... σοβαρό ύφος από και καλά γνώστη της εκλογικής νομοθεσίας-, φτάνει να λέει την ηλιθιότητα πως "με βάση την αρχή της Δεδηλωμένης, της Λαϊκής Κυριαρχίας και την αρχή της Ισότητας της ψήφου, αν τα λευκά ψηφοδέλτια ξεπεράσουν το 50% των ψήφων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας... διαλύει τα υπάρχοντα κόμματα και δίνει εντολή για νέους σχηματισμούς"!!![ANEKΔOTO!!!]

Να γελάσει κανείς ή να κλάψει όταν βλέπει μέγα πλήθος ανθρώπων να ασπάζονται και να αναπαράγουν αβασάνιστα την παραπάνω τερατολογία των παπαγάλων του δικομματισμού;

<<...οι τιμωρητικές νουθεσίες που ακούει όλη μέρα στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις δεν είναι για να διορθωθεί το κακό, αλλά για να συνεχίσει να εξαπλώνεται ανανεωμένο και πιο βουλιμικό, για να παρθούν όλα πίσω, για να μηδενιστεί το κοντέρ. Νέος εμφύλιος, νέα ερείπια, νέο σχέδιο Μάρσαλ, νέοι κανίβαλοι, νέα κόλαση, νέα εκδίκηση, παντού μίσος.
Αυτή είναι η περιγραφή, η νεοτερικότητα της μετα-μεταπολίτευσης, ο μοντερνισμός της ενάρετης παραγωγής του Προβόπουλου, η επανάσταση του καλβινιστικού παπανδρεϊσμού. Βαθιά μέσα του νομίζει ότι χάνει το πλεόνασμα από τα λύτρα. Γι' αυτό, ενοχικός, φοβισμένος και βλάκας, δεν βγαίνει, δεν εκδηλώνεται. Τάχα μου λυσσασμένος τυφλοπόντικας του youtube, τάχα μου νέες τεχνολογίες (...) έτοιμος για το χειρότερο, κατατονικός και ιντερνετάκιας. Μπαίνει και σε κανένα blog και βρίζει. «Τους τα 'πα».
Οπως παλιά ο τζινάκιας πατέρας του στην καφετέρια κι ο ρεβέρ παππούς του στο καφενείο. Ο καθένας τα 'ριχνε στο ιστορικό blog της γενιάς του. Για να ησυχάζει και να ξαναπείθεται. Πιο επικίνδυνο στη σαββατιάτικη κατάθλιψη είναι ότι κρύβει μια νέα ευπιστία κι όχι μια νέα ευφυΐα. Θα δούμε...>> (Δημήτρης Α. Σεβαστάκης, Η κατάθλιψη, Ελευθεροτυπία 2/12/2010)


- Τα παραπάνω δεν είναι προσπάθεια απαξίωσης της λευκής ψήφου ή της αποχής όσο κι αν διαφωνώ με αυτή τη στάση. Οι ψηφοφόροι δικαιούνται να απαντήσουν αρνητικά, ουδέτερα ή θετικά στα διλήμματα που τους θέτουν οι πολιτικοί. Ωστόσο, ως τελική σύνθεση των βουλήσεών τους μετριέται μόνο η όποια κατάφασή τους. Η άρνηση ή η ουδετερότητά τους απλώς πετιέται στο καλάθι των αχρήστων.Τους δήθεν νομικούς του διαδικτύου θέλω να μειώσω, που έχουν ξαμοληθεί τον τελευταίο καιρό στις σελίδες που κατά τεκμήριο "συνομιλούν" νέοι και θέλουν να διοχετεύσουν την αντίδρασή τους στο επωφελές για τον δικομματισμό λευκό. Και για να τελειώνουμε με την "νομική" παπαρολογία τους: 


ΝOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 3434 
Ρύθμιση θεμάτων εθνικών, νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών και διευθέτηση ειδικών θεμάτων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Άρθρο 1
Λευκά ψηφοδέλτια
Κατά την αληθή έννοια των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου 4 και των άρθρων 5, 6, 7 και 8 του ν. 3231/2004 (ΦΕΚ 45 Α΄), κατά τη σύνταξη, ανά εκλογική περιφέρεια, των πινάκων αποτελεσμάτων από τα αρμόδια δικαστήρια, κατά την κατανομή των εδρών, καθώς και για τον καθορισμό του εκλογικού μέτρου,
τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα



Προεδρικό διάταγμα 96/2007 
Κωδικοποίηση σ' ενιαίο κείμενο των διατάξεων της νομοθεσίας
για την εκλογή βουλευτών
Άρθρο 98
(Άρθρα 4 και 11 Ν. 3231/2004 και άρθρο 1 Ν. 3434/2006)
Συγκέντρωση αποτελεσμάτων - Λευκά Ψηφοδέλτια
παράγραφος 8. Κατά την αληθή έννοια των διατάξεων της παρ. 4 του παρόντος άρθρου και των άρθρων 99 και 100, κατά τη σύνταξη, ανά εκλογική περιφέρεια, των πινάκων αποτελεσμάτων από τα αρμόδια δικαστήρια, κατά την κατανομή των εδρών,καθώς και για τον καθορισμό του εκλογικού μέτρου,
τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα

PEΣAΛTO-Μας γδέρνουν ζωντανούς για να σώσουν τις τράπεζες!



OPΘH ANAΛYΣIΣ AΠO TO "PEΣAΛTO", MΠPABO ΘYMIO




Δημοσιεύθηκε: Παρ Ιούλ 22, 2011 9:04 am
   
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5848
Μας γδέρνουν ζωντανούς για να σώσουν τις τράπεζες


 
Η καπιταλιστική παραφροσύνη δεν έχει όρια, δεν έχει σύνορα, δεν έχει συστολές. Δεν αρκείται στο να οδηγεί σε χρεοκοπία έθνη, κοινωνίες και λαούς, δεν «χορταίνει» με το να απομυζά και τις τελευταίες σταγόνες του αίματος των λαών, αλλά ξεπερνά σε κερδοσκοπική κτηνωδία και τα πλέον σαρκοφάγα και αιμοβόρα θηρία: Γδέρνει ζωντανούς τους λαούς…
Οι δήμιοί μας (ΔΝΤ και ΕΕ) ΕΠΕΛΕΞΑΝ την «επιλεκτική χρεοκοπία» του ελληνικού λαού, προκειμένου να σώσουν τις τράπεζες από τα «τοξικά» ομόλογα του ελληνικού δημοσίου:Να σώσουν την απληστία των κερδοσκόπων… 
Η παράκρουση του κυνισμού και της υποκρισίας της διεθνούς ιμπεριαλιστικής μαφίας, των εγχώριων πολιτικών τους υπαλλήλων και των προπαγανδιστικών τους ιερατείων (ΜΜΕ) έχει διπλό χαρακτήρα: 
Από τη μια εμφανίζουν το διαρκές έγκλημα, σαν στιγμιαίο, τον βασανιστικό θάνατο του ελληνικού (διαρκής χρεοκοπία του) σαν «επιλεκτική χρεοκοπία». Πράγματι είναι «επιλεκτική»: Επιλέγεται το διαρκές γδάρσιμο του ελληνικού λαού και το ξεπούλημα της ελληνικής κοινωνίας για να σωθούν τα παράσιτα της κερδοσκοπικής ασυδοσίας…
Από την άλλη θριαμβολογούν για την τερατώδη και φρενοβλαβή κακουργία τους, εμφανίζοντάς την σαν «διάσωση» του ελληνικού λαού!!!!
Μας δουλεύουν, δηλαδή και από πάνω: Μας δολοφονούν με την πώρωση του εγκληματία που υποβάλλει τα θύματά του σε αργό, βασανιστικό θάνατο και αυτήν την κτηνωδία την παρουσιάζουν σαν «ανάσα» για τον ελληνικό λαό!!!!
Η κυβέρνηση των ανδρεικέλων, μέσω των αξιοθρήνητων αχυρανθρώπων τους (ΓΑΠ-Βενιζέλος) εμφάνισε το διαρκές και ειδεχθές έγκλημα εναντίον του ελληνικού λαού, καθώς και το μόνιμο ξεζούμισμα και ξεπούλημα της ελληνικής κοινωνίας ως «διασφάλιση για μια νέα αναπτυξιακή πορεία», που υποτίθεται θα φέρει νέες επενδύσεις και θέσεις εργασίας και «σιγουριά για τον ελληνικό λαό»!!!
Καμία έκπληξη: Τα ανδρείκελα, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ και τις «ψυχές» των λέξεων και εννοιών…
Το να καυχιέσαι για το έγκλημά σου και να λες ανερυθρίαστα ότι «προστατεύσαμε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα», αυτό είναι η παράκρουση του πωρωμένου «εκτελεστή» συμβολαίων θανάτου… 

Τι προβλέπει η απόφαση των ηγετών της Ευρωζώνης
 
Στο κείμενο της απόφασης της Συνόδου της Ευρωζώνης χαιρετίζονται τα βάρβαρα μέτρα που περιλαμβάνονται στο μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο, επισημαίνοντας μάλιστα ότι «δεν έχουν προηγούμενο»(!), αλλά χαρακτηρίζονται βέβαια ως «απαραίτητα για να επιστρέψει και πάλι η Ελλάδα σε μια βιώσιμη ανάπτυξη».
Διαβάζουμε από το σημερινό «Ρ»:
«Συγκεκριμένα, το νέο «πακέτο στήριξης», δηλαδή το νέο δάνειο που αποφάσισαν οι ηγέτες της ευρωζώνης για την Ελλάδα ανέρχεται στα 109 δισ. ευρώ. Το συνολικό ύψος της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα θα ανέλθει στα 50 δισ. ευρώ, εκ των οποίων ποσό 37 δισ. ευρώ θα διοχετευτεί στο νέο πακέτο στήριξης, ενώ ποσό 12,6 δισ. ευρώ αφορά την επαναγορά χρέους. Τα νέα δάνεια που θα παρασχεθούν στην Ελλάδα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) θα έχουν διάρκεια 15 ετών έως και 30 ετών, με περίοδο χάριτος δέκα ετών, ενώ το επιτόκιο θα διαμορφωθεί περίπου στο 3,5%.
Ταυτόχρονα, όμως, αναφέρεται ρητά ότι τα δάνεια αυτά θα χορηγηθούν με υποθήκη περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Σε περίπτωση, δηλαδή, που το ελληνικό δημόσιο δηλώσει αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων, ο πιστωτής (το EFSF) θα προβεί σε κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου.
Δημιουργείται επίσης μια ευρωομάδα δράσης που μαζί με την κυβέρνηση θα δουλέψει για την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών. Ταυτόχρονα υπόσχονται ένα «ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ», που θα στηρίζεται στους πόρους των διαρθρωτικών ταμείων και μοναδικό στόχο θα έχει την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων».
 

Μπαίνουμε, λοιπόν, σε μια νέα, ακόμα πιο εφιαλτική φάση, της καπιταλιστικής κρίσης. Αφού απέτυχαν όλα τα μέτρα υπέρ των τραπεζών και του κεφαλαίου φτάνουμε στην τελική ευθεία της εξαθλίωσής μας και της ολοκληρωτικής βαρβαρότητας κατά της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της.
Σήμερα, γίνεται περισσότερο, όσο ΠΟΤΕ, αναγκαία η οργανωμένη αγωνιστική κινητοποίηση του ελληνικού λαού για ΕΞΟΔΟ από τις δαγκάνες της βαρβαρότητας: Την ΕΕ και το ευρώ…
ΚΑΙ για την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ της κυβέρνησης των δωσίλογων… 

B. Bιλιάρδος-ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ή ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ;


ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ Η ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ; Όταν κλείνουν όλες οι επιχειρήσεις, η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη, η ύφεση μαίνεται, οι μισθοί μειώνονται και οι αξίες των βασικών περιουσιακών στοιχείων εκμηδενίζονται, τι νόημα έχει η εξόφληση των δανειστών για τους Πολίτες; - Συμπλήρωμα επεξήγησης «selective default» της S&P

Σε καιρό ειρήνης, όταν ευημερούν οι Πολίτες και οι Πολιτείες, οι άνθρωποι είναι ήρεμοι – επειδή δεν τους πιέζουν ανάγκες φοβερές. Αλλά όταν έλθει ο πόλεμος, ο οποίος φέρνει στους ανθρώπους την καθημερινή στέρηση, γίνεται δάσκαλος της βίας κι ερεθίζει τα πνεύματα του πλήθους, σύμφωνα με τις καταστάσεις που δημιουργεί.

Τα κόμματα δεν σχηματίστηκαν για να επιδιώξουν κοινή ωφέλεια με νόμιμα μέσα, αλλά, αντίθετα, για να ικανοποιήσουν την πλεονεξία τους παρανομώντας. Και η μεταξύ τους αλληλεγγύη βασιζόταν περισσότερο στην συνενοχή τους, παρά στους όρκους τους στους θεούς. Οι αρχηγοί των κομμάτων, στις διάφορες πολιτείες, πρόβαλλαν ωραία συνθήματα - ισότητα των Πολιτών από την μια μεριά, σωφροσύνη της αριστοκρατικής διοίκησης από την άλληΠροσποιούνταν έτσι ότι υπηρετούν την Πολιτεία, ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν να ικανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα”. (Θουκιδίδης)

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, έχουμε την άποψη ότι οι κυβερνώντες τόσο την Ευρώπη, όσο και τη Γερμανία ή την Ελλάδα (δεν εννοούμε φυσικά τους σκιώδεις, αυτούς δηλαδή που πραγματικά κινούν τα νήματα, όπως το Καρτέλ και το XρηματοπιστωτικόKλάδο), μάλλον δεν έχουν καταλάβει που οδηγούν τον πλανήτη με τα τεράστια, παιδαριώδη σφάλματα τους – ειδικά τα «στελέχη» της Κομισιόν τα οποία, όπως και όλοι οι υπόλοιποι «ηγέτες», δεν φαίνεται να είναι πολύ υψηλού διανοητικού επιπέδου, ως όφειλαν.  

Περαιτέρω, όσο καλή θέληση και αν έχουμε, δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως είναι δυνατόν οι κυβερνήσεις, οι οποίες βέβαια δεν σκέφτονται τη «θέση» τους και δεν είναι ενδοτικές, να μην συνειδητοποιούν ότι οι χρεοκοπίες, όπως και αν τις αποκαλούμε, ποτέ δεν προαναγγέλλονται – αφού οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στις επιδρομές τραπεζών, στην εκρηκτική αύξηση των επισφαλειών, στη χρεοκοπία τους, στη μη πληρωμή υποχρεώσεων του ενός στον άλλο, στην πτώχευση επιχειρήσεων, στην κατάρρευση των εσόδων του δημοσίου, σε καταστροφικές κοινωνικές εκρήξεις, στην αναρχία και, τελικά, στην ολοκληρωτική «αποσταθεροποίηση» ενός κράτους.

Ευτυχώς για όλους μας, οι Έλληνες (μέχρι στιγμής) συμπεριφέρθηκαν εξαιρετικά ώριμα και δεν οδηγήθηκαν σε τέτοιου είδους ακραίες συμπεριφορές -  όπως για παράδειγμα οι Ιρλανδοί, οι οποίοι απέσυραν καταθέσεις ίσες σχεδόν με το ΑΕΠ της χώρας τους (130 δις €). Φυσικά σε αυτό βοήθησε και το κοινό νόμισμα, αφού ακόμη και σε περίπτωση χρεοκοπίας δεν υπάρχει φόβος υποτιμήσεων ή άλλων τέτοιου είδους «συναλλαγματικών» παρενεργειών.  

Ίσως οφείλουμε να προσθέσουμε εδώ ότι, εάν τυχόν μεσολαβούσε μία φυγή κεφαλαίων από την Ελλάδα προς τρίτες χώρες, σαν αποτέλεσμα του λανθασμένου χειρισμού της κρίσης (από την Κομισιόν, την Τρόικα και την Γερμανία), η καταστροφή που θα ακολουθούσε θα επιβάρυνε κυρίως την ίδια τη Γερμανία (άρθρο μας) – επειδή, μέσω τηςBundesbank, είναι ο κύριος χρηματοδότης της ΕΚΤ (κάτι που γνωρίζουν σίγουρα τόσο το ΔΝΤ, όσο και οι Η.Π.Α. – επίσης, ηΤτΕ και η Ελληνική κυβέρνηση).        

Σε κάθε περίπτωση βέβαια, εμείς δεν βλέπουμε γιατί θα έπρεπε μία Ελλάδα «των μηδενικών προοπτικών» να πληρώσει τους δανειστές της, υπεξαιρώντας την περιουσία των Πολιτών της – γεγονός που θα την οδηγούσε σε έναν καταστροφικόεμφύλιο πόλεμο, ο οποίος θα προξενούσε απίστευτες ζημίες στην κοινωνική συνοχή της. Ο Πίνακας Ι (προβλέψεις 2011 και 2012, εάν συνεχίσει το υφεσιακό πρόγραμμα του ΔΝΤ) είναι αντιπροσωπευτικός:

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Βασικά μεγέθη του προϋπολογισμού της κυβέρνησης, χωρίς παρεμβάσεις (σε δις €) – προβλέψεις δικές μας

Μεγέθη
*2011
**2011
**2012




Έσοδα
55.501
50.600
49.450
Πρωτογενείς δαπάνες
65.387
66.000
64.500
Τόκοι
16.002
17.000
21.000
Σύνολο δαπανών
81.389
83.000
85.500
Έλλειμμα Γ.Κ.
-23.552
-32.400
-36.050
Έλλειμμα / ΑΕΠ
-10,40%
-14,73%
-16,77%
ΑΕΠ***
225.400
220.000
215.000
Χρέος ΓΚ
364.105
372.900
409.000
Χρέος / ΑΕΠ
160,6%
169,5%
190,2%
* Μεσοπρόθεσμο κυβέρνησης χωρίς παρεμβάσεις
**Παραδοχές: Ύφεση 4,5% το 2011 και 2% το 2012, έσοδα στο 23% του ΑΕΠ, πρωτογενείς δαπάνες στο 30% του ΑΕΠ, τόκοι που υπολογίσθηκαν από την κυβέρνηση (ευχόμενοι προφανώς να κάνουμε λάθος στις προβλέψεις μας)
*** ΑΕΠ 2009: 235.017  ΑΕΠ 2010: 230.173  - Χρέος 2010: 340.500
Σημείωση: Η όποια προσπάθεια μείωσης των δαπανών του κράτους (απόλυση δημοσίων υπαλλήλων, μείωση των μισθών, περιορισμός των συντάξεων κλπ.), θα οδηγηθεί στην πληρωμή των νέων τόκων.
Πηγή: Μεσοπρόθεσμο από 10.06.2011
ΠίνακαςΒ. Βιλιάρδος

Στα πλαίσια αυτά, με δεδομένο ότι δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως μία χώρα, η οποία θα εφαρμόσει ένα πρόγραμμα, όπως αυτό που πρόσφατα ψηφίσθηκε, καταλήγοντας το 2012 σε δημόσιο χρέος ίσο με το 190% του ΑΕΠ της, θα μπορέσει ποτέ να ξεφύγει από την παγίδα του χρέους (πόσο μάλλον πουλώντας περιουσιακά στοιχεία σε μία εποχή πλήρους απαξίωσης τους), προσπαθήσαμε να αναλύσουμε τις σημερινές επιλογές της Ελλάδας, αναφέροντας τα εξής στο άρθρο μας «Μεταλλαγμένες Απειλές»:


Όσον αφορά τη στάση πληρωμών, σημαίνει ότι η χώρα που υποχρεώνεται να την επιλέξει, σταματάει να πληρώνει τοκοχρεολύσια, έρχεται σε επαφή με τους πιστωτές της, έτσι ώστε να συμφωνηθεί ένας σταδιακός, εφικτός τρόπος πληρωμής μέρους των χρεών της και ισοσκελίζει παράλληλα τα έσοδα, με τα έξοδα της στον προϋπολογισμό – αφού παύει πια να έχει πρόσβαση στο διεθνή δανεισμό (κάτι που φυσικά ήδη συμβαίνει στην Ελλάδα).

Από την άλλη πλευρά, ο ιδιωτικός τομέας της (τράπεζες, επιχειρήσεις κλπ.) αναζητάει τις δικές του λύσεις, επειδή γίνεται πλέον πολύ δύσκολος τόσο ο δανεισμός του, όσο και η διατήρηση ελλειμμάτων στο εξωτερικό ισοζύγιο – ένα καθόλου ευχάριστο, εάν όχι ανατριχιαστικό «σενάριο», αλλά όχι συνώνυμο με τη συντέλεια του κόσμου. 

Σε κάθε περίπτωση βέβαια η χώρα εδώ δεν υποχρεώνεται στην εκποίηση των επιχειρήσεων της ή στο ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων της (εάν δεν διακρίνεται από μία «ενδοτική» κυβέρνηση), διατηρώντας έτσι τις μελλοντικές προοπτικές της. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα κράτος-ισότιμο μέλος της Ευρωζώνης, το οποίο δεν κινδυνεύει με τεράστιες υποτιμήσεις του νομίσματος του, με ανεξέλεγκτες επιδρομές τραπεζών (Bank run), με μαζική έξοδο κεφαλαίων κοκ.  

Περαιτέρω, εάν αντί για τη στάση πληρωμών αποφασισθεί η, «εκβιαζόμενη» από τη Γερμανία, «επιλεκτική χρεοκοπία» (μία αρκετά ευφάνταστη λέξη, με στόχο την «ωραιοποίηση» της πτώχευσης), η αναβολή δηλαδή των πληρωμών (ή κάποιων από αυτών) για ένα χρονικό διάστημα, όπου η Ελλάδα, με τη βοήθεια του μηχανισμού στήριξης (EFSF), θα προσπαθήσει να εξαγοράσει μέρος των ομολόγων της σε χαμηλότερη τιμή, το αποτέλεσμα θα είναι η χρόνια παραμονή της χώρας μας στον «ορό» της Γερμανίας – επομένως, η μετάλλαξη της σε φτωχό προτεκτοράτο, σε δορυφόρο καλύτερα της μερκαντιλίστριαςκαγκελαρίου.

Παράλληλα, η Ελλάδα θα υποχρεωθεί αφενός μεν στην παροχή ενυπόθηκων εγγυήσεων στο μηχανισμό στήριξης, αφετέρου στην πώληση δημοσίων επιχειρήσεων και ακίνητης περιουσίας - πολύ πιθανόν σε εξευτελιστικές τιμές υποτέλειας και χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον της.

Απλούστερα, με την «επιλεκτική χρεοκοπία» θα πληρώσουμε το δημόσιο χρέος στο μεγαλύτερο μέρος του (εάν έχουμε τύχη και δεν το εξοφλήσουμε στο σύνολο του), θα συνεχίσουμε να επιβαρυνόμαστε με τοκογλυφικούς τόκους, θα χάσουμε ολοκληρωτικά την εθνική μας κυριαρχία, δεν θα βγούμε ποτέ στις αγορές, θα κυβερνιόμαστε «δημοσιονομικά» από ξένες δυνάμεις, θα εκποιήσουμε όλα μας τα περιουσιακά στοιχεία, θα λεηλατηθεί η ιδιωτική περιουσία, θα πεινάσουν οι Έλληνες και,στο τέλος, θα χρεοκοπήσουμε εξαθλιωμένοι – σαν τη στυμμένη λεμονόκουπα.

Ολοκληρώνοντας, όταν κλείνουν όλες οι επιχειρήσεις, η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη, η ύφεση «μαίνεται», οι μισθοί μειώνονται και οι αξίες των βασικών περιουσιακών στοιχείων εκμηδενίζονται (μετοχές, ακίνητα κλπ.), τι νόημα έχει η εξόφληση των δανειστών για τους Πολίτες;


Όσον αφορά τώρα τη Γερμανία, από την οποία περιμένουμε τη λύση, κάτι που μάλλον πρέπει να ξεχάσουμε εντελώς (όπως ίσως και το Ευρώ), εάν η Ιταλία ακολουθήσει το δικό μας δρόμο (αρκεί να αναφέρουμε ότι, το συνολικό χρέος της Ιταλίας υπερβαίνει τα 1,9 τρις €), είχαμε αναφέρει τα παρακάτω (άρθρο μας):

“Οι Γερμανοί χαρακτηρίζονται σαν Ευρωναζί – όχι σαν μία καλοπροαίρετη ηγετική δύναμη της Ευρώπης. Πως τα καταφέραμε αλήθεια;”, αναρωτιέται ο επιφανής Γερμανός οικονομολόγος H.Muller, διευθυντής οικονομικού περιοδικού.

Η Γερμανία βρέθηκε το 2009 και το 2010 στην ιστορική θέση, να εξελιχθεί σε μία μορφή ευρωπαϊκής ηγεμονικής δύναμης – αφού ήταν η μοναδική μεγάλη χώρα της Ευρωζώνης, η οποία διέθετε μία ανταγωνιστική οικονομική δομή, καθώς επίσης ένα σχετικά χαμηλό δημόσιο χρέος. Η Γερμανία μπορούσε να συμπεριφερθεί σαν μία καλοπροαίρετη ηγετική δύναμη – έπρεπε να το κάνει, όπως οι Η.Π.Α. μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η καγκελάριος όφειλε να οδηγήσει την ΕΕ σε ένα κοινό μέλλον – να είχε την ικανότητα να το κάνει. 

Αντίθετα όμως, επικράτησε δυστυχώς η εθνικιστική μικροπολιτική, βασισμένη στις εκλογικές αναμετρήσεις - στις οποίες «πουλούσε» η ρητορική δημαγωγία, ο λαϊκισμός δηλαδή, με κύριο χαρακτηριστικό τη σκληρή στάση απέναντι στις ελλειμματικές χώρες του Νότου. Στο προσκήνιο δεν βρίσκεται πλέον το κοινό μέλλον της Ευρώπης, αλλά η μονόπλευρη εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων – ή, καλύτερα, αυτό που θεωρεί η κυβέρνηση ότι είναι προς το συμφέρον μας.  

Το γεγονός ότι επιμένει η γερμανική κυβέρνηση στη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών της Ελλάδας, σε ενδεχόμενη «διάσωση» της, είναι μία καθαρά «συμβολική» πολιτική. Η διαγραφή χρεών (haircut) δεν θα βοηθούσε καθόλου την Ελλάδα. Αντίθετα από όσα λέει η καγκελάριος η Ελλάδα, σε μία τέτοια περίπτωση, θα παρέμενε εκτός αγορών για πάρα πολλά χρόνια – ενώ θα έχανε κάθε δυνατότητα να δανεισθεί μόνη της στο μέλλον. Παράλληλα, για να μπορέσει να μειώσει το χρέος της, θα έπρεπε να έχει πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από τους τόκους που πληρώνει. Ακόμη καλύτερα, πάνω από 8%, κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ καμία χώρα - με εξαίρεση τη Νορβηγία, λόγω των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της. 

Εκτός αυτού, το Βερολίνο ρισκάρει τον κίνδυνο να βρεθεί η ΕΚΤ σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση (ίσως θα έπρεπε εδώ να σκεφθούμε την αμυδρή πιθανότητα να χρεοκοπήσει σκόπιμα η Γερμανία την ΕΚΤ, προωθώντας στη θέση της τη δική τηςBundesbank). Η κερδοσκοπία αναζωπυρώνεται, οπότε η κρίση βαθαίνει απειλητικά. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση επιμένει στη διαγραφή χρεών: δήθεν για λόγους «αρχής» αλλά, στην πραγματικότητα, επειδή πολλοί στο κυβερνών κόμμα θεωρούν ότι, πρέπει να δείξουν στις αγορές, στους Έλληνες επίσης, ποιος έχει την εξουσία – ποιος είναι το αφεντικό της Ευρώπης και της Ελλάδας.  

Η κυβέρνηση συμπεριφέρεται σαν να ζούμε ακόμη στην εποχή του 90 – σαν να υπάρχουν επιλογές στο σημερινό «συναλλαγματικό κλαμπ» και σαν να μην ήταν τα χρηματοπιστωτικά συστήματα τόσο στενά μεταξύ τους συνδεδεμένα, με κίνδυνο να καταρρεύσουν όλα μαζί. Όχι, δεν υπήρχε από την αρχή καμία εναλλακτική επιλογή, η οποία να μην απαιτούσε τημεταφορά πόρων από τις πλεονασματικές, προς τις ελλειμματικές χώρες της Ευρωζώνης – τη δημοσιονομική και πολιτική τους ένωση. Όμως, αυτό δεν ταιριάζει με το λαϊκό αίσθημα – δεν πουλάει και δεν φέρνει ψήφους, όπως η παραδειγματική τιμωρία των Ελλήνων.

Έτσι λοιπόν μας έρχεται σήμερα ο λογαριασμός. Η Γερμανία ευρίσκεται σε μία απίστευτα δυσχερή θέση, έχοντας διαθέσει πάρα πολλά χρήματα, χωρίς να καταφέρει τίποτα. Θεωρούμαστε πια σαν Ευρωναζί και όχι σαν μία καλοπροαίρετη ηγετική δύναμη. Το ότι συνέβη κάτι τέτοιο, δεν είναι η καλύτερη απόδειξη μίας επιτυχημένης πολιτικής.

Αντί να δείξουμε λοιπόν ακλόνητη αλληλεγγύη, καταλήξαμε να δοκιμάζουν οι αγορές την αντοχή του Ευρώ, στοιχηματίζοντας στη διάλυση της Ευρωζώνης – κάτι που γίνεται μέρα με την ημέρα όλο και πιο πιθανό. Εάν το ευρώ καταρρεύσει, η Γερμανία θα έχει την αποκλειστική ευθύνη – αφού θα ήταν η χώρα που θα μπορούσε να το σώσει, αλλά δεν το έκανε από ιδιοτελή, μικροπολιτικά συμφέροντα. Φυσικά, η ζημία της Γερμανίας και όχι μόνο από ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δεν ζυγίζεται καν με χρήματα".  


Κλείνοντας, έχουμε ήδη γράψει (άρθρο μας) ότι, “Σύσσωμοι όλοι οι Έλληνες απαιτούν από την κυβέρνηση να πάψει πια να «επαιτεί» και να δανείζεται, επιτρέποντας τη λεηλασία τόσο της δημόσιας, όσο και της ιδιωτικής τους περιουσίας - υποθηκεύοντας παράλληλα την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους. Προφανώς δε να ζητήσει την πληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων (άρθρο μας), να ασχοληθεί με τις τεράστιες δυσλειτουργίες του κρατικού μηχανισμού στο εσωτερικό και να διαπραγματευθεί βιώσιμα τα προβλήματα μας στο εξωτερικό – ιδίως το θέμα των τοκογλυφικών επιτοκίων, τα οποία μας απειλούν με πλήρη καταστροφή.

Το ίδιο απαιτούν και από την αντιπολίτευση, διαπιστώνοντας με αποστροφή ότι, «εκλιπαρεί» την καγκελάριο της Γερμανίας για ένα νέο σχέδιο διάσωσης της χώρας τους, χωρίς καν να τους ρωτήσει εάν είναι πρόθυμοι να υποκύψουν στον εχθρό της Ευρώπης. Μία αντιπολίτευση που δεν εκφράζεται κατανοητά, αλλά με υπεκφυγές και με ασάφειες, όσον αφορά τα εγκληματικά μέτρα που καθημερινά σχεδόν ψηφίζονται, ερήμην των Πολιτών – ειδικά σε σχέση με το ΔΝΤ, με την Τρόικα, με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, με τον ανεφάρμοστο «εφαρμοστικό» νόμο, με τη  δανειακή σύμβαση και με τόσα άλλα (με φωτεινή εξαίρεση το «όχι» στο μεσοπρόθεσμο έγκλημα, παρά τις εξωτερικές πιέσεις)”. 

Στα πλαίσια αυτά επιθυμούμε να συμπληρώσουμε πως, όταν «υποκλίνεται» κανείς, συνήθως χάνει ακόμη και τα ενδεχόμενα πλεονεκτήματα του. Η πρόσφατη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, ήταν ακριβώς αυτό που επιβεβαίωσε το μεγάλο κίνδυνο χρεοκοπίας μας στους δανειστές μας. Απλούστερα συμπέραναν ότι, εάν κάποιος είναι τόσο ανόητος, ώστε να νομίζει ότι έτσι θα σωθεί, τότε θα χρεοκοπήσει σίγουρα.  

Συμπλήρωμα: Σε σχέση με την πιστωτική αξιολόγηση, παραθέτουμε τις διάφορες κατατάξεις (πηγή: bankersalmanac.com –S&P), έτσι ώστε να είναι πλήρης η ενημέρωση μας   

Investment Grade

AAAAn obligor rated 'AAA' has EXTREMELY STRONG capacity to meet its financial commitments. 'AAA' is the highest Issuer Credit Rating assigned by Standard & Poor's.

AAAn obligor rated 'AA' has VERY STRONG capacity to meet its financial commitments. It differs from the highest rated obligors only in small degree.

A
An obligor rated 'A' has STRONG capacity to meet its financial commitments but is somewhat more susceptible to the adverse effects of changes in circumstances and economic conditions than obligors in higher-rated categories.

BBBAn obligor rated 'BBB' has ADEQUATE capacity to meet its financial commitments. However, adverse economic conditions or changing circumstances are more likely to lead to a weakened capacity of the obligor to meet its financial commitments.

Speculative Grade

Obligors rated 'BB', 'B', 'CCC' and 'CC' are regarded as having significant speculative characteristics. 'BB' indicates the least degree of speculation and 'CC' the highest. While such obligors will likely have some quality and protective characteristics, these may be outweighed by large uncertainties or major exposures to adverse conditions.

BBAn obligor rated 'BB' is LESS VULNERABLE in the near term than other lower -rated obligors. However, it faces major ongoing uncertainties and exposure to adverse business, financial, or economic conditions which could lead to the obligor's inadequate capacity to meet its financial commitments.

BAn obligor rated 'B' is MORE VULNERABLE than the obligors rated 'BB', but the obligor currently has the capacity to meet its financial commitments. Adverse business, financial, or economic conditions will likely impair the obligor's capacity or willingness to meet its financial commitments.

CCCAn obligor rated 'CCC' is CURRENTLY VULNERABLE, and is dependent upon favourable business, financial, and economic conditions to meet its financial commitments.

CCAn obligor rated 'CC' is CURRENTLY HIGHLY-VULNERABLE.

Plus (+) or minus (-)
The ratings from 'AA' to 'CCC' may be modified by the addition of a plus or minus sign to show relative standing within the major rating categories.

RAn obligor rated 'R' is under regulatory supervision owing to its financial condition. During the pendency of the regulatory supervision the regulators may have the power to favor one class of obligations over others or pay some obligations and not others. Please see Standard & Poor's issue credit ratings for a more detailed description of the effects of regulatory supervision on specific issues or classes of obligations.

SD and D - Selective Default and Default
An obligor rated 'SD' (Selective Default) or 'D' has failed to pay one or more of its financial obligations (rated or unrated) when it became due.

A 'D' rating is assigned when Standard & Poor's believes that the default will be a general default and that the obligor will fail to pay all or substantially all of its obligations as they become due.

An 'SD' rating is assigned when Standard & Poor's believes that the obligor has selectively defaulted on a specific issue or class of obligations but it will continue to meet its payment obligations on other issues or classes of obligations in a timely manner.

Please see Standard & Poor's issue credit ratings for a more detailed description of the effects of a default on specific issues or classes of obligations.


Αθήνα, 15. Ιουλίου 2011