ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ-Ο Ν. Αναστασιάδης τίναξε στον αέρα τη σχέση με Ρωσία

	ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ :: ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Ο Ν. Αναστασιάδης τίναξε στον αέρα τη σχέση με Ρωσία

Ο δεξιός Πρόεδρος της Κύπρου υπονόμευσε συνειδητά την υποστήριξη της Μόσχας προς τη Λευκωσία που είχε διαρκέσει μισόν αιώνα

28/3/2013

Οι εν Ελλάδι απολογητές του μνημονίου έχουν αποδυθεί τις τελευταίες ημέρες σε μια προπαγανδιστική εκστρατεία με επίκεντρο τις ρωσοκυπριακές σχέσεις.

Οι εν Ελλάδι απολογητές του μνημονίου έχουν αποδυθεί τις τελευταίες ημέρες σε μια προπαγανδιστική εκστρατεία με επίκεντρο τις ρωσοκυπριακές σχέσεις. «Είδατε που σας λέγαμε ότι η υποταγή στις αποφάσεις της Γερμανίας και της Ευρωζώνης είναι μονόδρομος; Βλέπετε ότι η Ρωσία αρνήθηκε να βοηθήσει την Κύπρο παρά τις καλές σχέσεις που είχαν οι δύο χώρες;» είναι η ουσία της επιχειρηματολογίας τους.

Στόχος τους είναι φυσικά να αποκαρδιώσουν όσους αναζητούν εναλλακτικές πολιτικές και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι οι ισχυρισμοί αυτοί έχουν απήχηση ακόμη και σε καλοπροαίρετους ακροατές που όντως είχαν την ελπίδα ότι η Ρωσία «θα έσωζε την Κύπρο», αλλά ταυτόχρονα είχαν άγνοια των πολιτικών συνθηκών που επικρατούν στις σχέσεις Λευκωσίας - Μόσχας. Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά.

Τη νύχτα της Παρασκευής, 15 Μαρτίου, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης και ο υπουργός Οικονομικών Μιχάλης Σαρρής συμφωνούν ενθουσιωδώς με την κατάσχεση ποσοστού 10% των καταθέσεων για ποσά άνω των 100.000 ευρώ που βρίσκονται στις κυπριακές τράπεζες. Ο Μ. Σαρρής μάλιστα βγαίνει και σε συνέντευξη Τύπου και υπερασπίζεται με θέρμη την απόφαση αυτή, η οποία σημαίνει συν τοις άλλοις ότι οι Ρώσοι καταθέτες στην Κύπρο θα χάσουν τουλάχιστον... 3 δισεκατομμύρια (!) ευρώ που θα τους αρπάξει η κυβέρνηση της Λευκωσίας κατ' εντολήν και σε συμφωνία με τη Γερμανία και το Eurogroup.

Την επόμενη μέρα, με απύθμενο πολιτικό θράσος, ο Ν. Αναστασιάδης στέλνει τον Μ. Σαρρή στη Μόσχα, τον άνθρωπο δηλαδή που προσωπικά συμφώνησε στη ληστεία των 3 δισ. ευρώ από τους Ρώσους, να ζητήσει κι άλλα... 2-3 δισ.! Είναι παρανοϊκό! Να βοηθήσει η Μόσχα αυτούς που λήστεψαν τους Ρώσους στην Κύπρο, γιατί; Να προστρέξουν οι Ρώσοι προς βοήθεια των Κύπριων «ληστών»; Κανονικά θα έπρεπε οι Ρώσοι να... συλλάβουν για ληστεία 3 δισεκατομμυρίων τον Κύπριο υπουργό Οικονομικών! Εντελώς άλλη στάση θα τηρούσε ίσως η Μόσχα, αν η Λευκωσία είχε αρνηθεί να συμφωνήσει σε κατάσχεση τμήματος των καταθέσεων και κατόπιν απευθυνόταν στους Ρώσους για βοήθεια. Τότε θα είχε τεράστια αξία μια δήλωση της κυπριακής κυβέρνησης ότι προτίθεται να προσκαλέσει ρωσικές εταιρείες να συμμετάσχουν στην αξιοποίηση του κυπριακού φυσικού αερίου, αφήνοντας να εννοηθεί ότι βλέπει θετικά και την παροχή κάποιων διευκολύνσεων στο Πολεμικό Ναυτικό της Ρωσίας, αναστατώνοντας έτσι και τις ΗΠΑ.

Αν όμως προηγηθεί η συναίνεση στην υπαγωγή της Κύπρου σε μνημονιακό καθεστώς και η ληστεία των ρωσικών καταθέσεων, τότε όλα τα προαναφερθέντα καθίστανται λόγια κενά περιεχομένου και ακυρώνονται στην πράξη, καθώς κανείς δεν τα πιστεύει. Πόσω μάλλον αν γνωρίζει -και φυσικά οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες γνωρίζουν- τις απελπιστικά στενές πολιτικές σχέσεις του Ν. Αναστασιάδη με τη Βρετανία. Η Μόσχα ανταποκρίθηκε αμέσως και έδωσε τα 2,5 δισεκατομμύρια δάνειο στον Δημήτρη Χριστόφια προκειμένου να βοηθήσει τη Λευκωσία να διατηρήσει την οικονομική ανεξαρτησία της. Τι έκανε όμως και αυτός; Συμπεριφέρθηκε σαν πολιτικός απατεώνας: αφού πήρε τα λεφτά του δανείου των Ρώσων, στη συνέχεια άρχισε συνομιλίες με την τρόικα για την υπαγωγή της Κύπρου σε μνημόνιο! Μάλιστα, σαν να μη συνέβη τίποτα, ο Χριστόφιας ζητούσε έπειτα από τη Μόσχα να του δώσει κι άλλο δάνειο! Οπως είναι ευνόητο, θα έπρεπε να είναι ηλίθιοι οι Ρώσοι για να του δώσουν ξανά λεφτά.

Η κυπριακή τακτική έφτασε σε νέα επίπεδα με το δίδυμο Αναστασιάδη - Σαρρή. Αυτοί βούτηξαν από τους Ρώσους 3 δισεκατομμύρια με το ζόρι μέσω της αρπαγής των καταθέσεων και επειδή δεν τους έφτασε αυτή η λεία ζήτησαν από τη Μόσχα να τους δώσει άλλα 2-3 δισ. ευρώ... οικειοθελώς αυτή τη φορά, αφού είπαν στους Ρώσους κι από πάνω ότι δεν πρόκειται να τους πληρώσουν κανονικά, όπως είχαν συμφωνήσει και τις δόσεις του δανείου που είχε δώσει η Μόσχα στον Χριστόφια! Μιλάμε για απύθμενο πολιτικό θράσος της δεξιάς κυβέρνησης της Κύπρου! Ακόμη χειρότερα, με τη συμφωνία της κυπριακής κυβέρνησης στην τελευταία απόφαση του Εurogroup για κατάσχεση από... 30% έως 40% (!) των ρωσικών καταθέσεων, Αναστασιάδης και Σαρρής θα αρπάξουν πάνω από... 10 (!) δισ. ευρώ από τους Ρώσους, στο πλαίσιο της γενικής λεηλασίας των καταθέσεων.

Oπως και να το δει κανείς, έπειτα από όλα αυτά είναι υποχρεωμένος να παραδεχτεί ότι μέσα σε 15 μέρες ο Αναστασιάδης κατόρθωσε να τινάξει στον αέρα τις σχέσεις Ρωσίας - Κύπρου που είχαν διαρκέσει πάνω από μισόν αιώνα. Συνειδητά κατέστησε έτσι την Κύπρο πολύ πιο ευάλωτη, στερώντας την από την πολιτική υποστήριξη της Μόσχας. Οι οιωνοί είναι πολύ κακοί.

Β. Βιλιάρδος-ΑΝΟΗΣΙΑ ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ

ΑΝΟΗΣΙΑ ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ: Οι εγγυήσεις των καταθέσεων ύψους έως 100.000 €, για πολλούς δεν αξίζουν ούτε καν το χαρτί, επάνω στο οποίο έχουν γραφεί - αφού τα εγγυητικά κεφάλαια, τα οποία υπάρχουν, δεν θα μπορούσαν ποτέ να καλύψουν τις καταθέσεις αυτές στην Ευρώπη

"Η καγκελάριος κήρυξε, όπως ο Χίτλερ, τον πόλεμο εναντίον της Ευρώπης - αυτή τη φορά για να εξασφαλίσει τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας.......Μας τιμωρεί για να προστατεύσει τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις της, καθώς επίσης για να αποκρύψει από τους εκλογείς της ότι, το βιοτικό τους επίπεδο είναι το χαμηλότερο των τελευταίων είκοσι ετών -  με το 50% του γερμανικού πληθυσμού να κατέχει μόνο το 1% του εθνικού πλούτου" (El Pais).

Άρθρο

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο, ειδικά μετά τις δηλώσεις του προέδρου της Κομισιόν, γνωρίζουμε με σαφήνεια τον τρόπο, με τον οποίο θα καταστραφεί η Ευρωζώνη – εκτός εάν υποχρεωθεί η Γερμανία να την εγκαταλείψει. Αναλυτικότερα, φαίνεται ότι θα συμβούν τα εξής:

(α) Θα ακολουθήσει μία «σιωπηλή», σταδιακή, υπόγεια φυγή κεφαλαίων από τις προβληματικές χώρες (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Σλοβενία, Μάλτα, Ιρλανδία κοκ.), η οποία στη συνέχεια θα επεκταθεί στις υπόλοιπες – αφού, όπως συμβαίνει και με τις επιχειρήσεις, οι επενδυτές γνωρίζουν ότι, αυτοί που κινδυνεύουν τελικά περισσότερο δεν είναι οι οφειλέτες, αλλά οι δανειστές.

Ειδικότερα, όταν ένας δανειστής, η Γερμανία για παράδειγμα, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να πιστώνει τους πελάτες του για να πουλήσει τα προϊόντα του, δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τη βιωσιμότητα τους, αλλά μόνο για την επιστροφή των χρημάτων που δάνεισε, στο τέλος χάνει και τους πελάτες, και τα χρήματα του.

Πόσο μάλλον όταν λειτουργεί ανόητα σαν δικαστικός κλητήρας, σαν τοκογλύφος και σαν «ταύρος σε υαλοπωλείο», όπως η Τρόικα, με μοναδικό στόχο την είσπραξη των απαιτήσεων του - με τη βοήθεια της κατάσχεσης των περιουσιακών στοιχείων των θυμάτων του (ιδιωτική και δημόσια περιουσία).

(β) Η ύφεση θα συνεχιστεί, οπότε θα μεγεθύνεται η ανεργία, θα κλείνουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα αυξάνονται τα δημόσια χρέη, τόσο σε απόλυτα μεγέθη, όσο και ως προς το ΑΕΠ, θα κλιμακώνονται τα επιτόκια δανεισμού των κρατών (spreadsτων ομολόγων), τα ιδιωτικά χρέη θα είναι σταδιακά αδύνατον να πληρωθούν, δημιουργώντας τεράστιες επισφάλειες στις ήδη υπερχρεωμένες τράπεζες (μεταξύ των οποίων στις γερμανικές, οι οποίες δεν είναι καθόλου υγιείς), θα ενταθούν οι κοινωνικές αναταραχές, θα ενδυναμωθεί ο εθνικισμός, καθώς επίσης οι διακρατικές αντιπαλότητες κοκ.

(γ) Θα υπάρξουν εκτεταμένες συζητήσεις, οι οποίες θα αφορούν την έξοδο της μίας μετά την άλλη χώρας από την Ευρωζώνη – όπως συμβαίνει ήδη στην Κύπρο. Το νησί είναι αδύνατον να αντιμετωπίσει, με απούσα την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, μία ύφεση της τάξης του 25-30%, η οποία ήδη προβλέπεται - χωρίς το δικό του νόμισμα, καθώς επίσης τη δική του νομισματική πολιτική. Πόσο μάλλον όταν τα πλεονεκτήματα της παραμονής της Κύπρου στην Ευρωζώνη έχουν πλέον εξανεμισθεί – μετά την εγκληματική πολιτική που της επιβλήθηκε από τη Γερμανία.

Σε όλους όσους δε ισχυρίζονται ανόητα ότι, η Κύπρος κατάφερε να αποφύγει τη χρεοκοπία θα λέγαμε ότι συνέβη ακριβώς το αντίθετο - αφού χρεοκοπία σημαίνει αδυναμία εξόφλησης των υφισταμένων υποχρεώσεων, έτσι όπως συμβαίνει σήμερα στην Κύπρο.   

(δ) Η φυγή κεφαλαίων πιθανότατα θα ενταθεί, οπότε η Ευρωζώνη θα υποχρεωθεί να επιβάλλει πανευρωπαϊκά ελέγχους, καθώς επίσης περιορισμούς στην ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων - αφού διαφορετικά δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις προβλεπόμενες τραπεζικές επιθέσεις (bank run).

Άλλωστε, ήδη παρατηρείται κάτι τέτοιο στην Ισπανία, στην Ιταλία και αλλού - με την Black Rock (διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 3,7 τρις $) να ανακοινώνει την απόσυρση της από την αγορά ομολόγων της Ευρώπης, καθώς επίσης από άλλες τοποθετήσεις της. Το ίδιο δήλωσε και η Rieder (διαχειρίζεται κεφάλαια 0,5 τρις $), η οποία επενδύει πλέον σε ομόλογα της Ασίας.

Ειδικά όσον αφορά τις εγγυήσεις των καταθέσεων ύψους έως 100.000 €, για πολλούς δεν αξίζουν ούτε καν το χαρτί, επάνω στο οποίο έχουν γραφεί - αφού τα εγγυητικά κεφάλαια, τα οποία υπάρχουν, δεν θα μπορούσαν ποτέ να καλύψουν τις καταθέσεις αυτές, οι οποίες τα υπερβαίνουν κατά πολύ, ούτε καν στη Γερμανία.     

(ε) Οι συζητήσεις εξόδου από το ευρώ θα κλιμακωθούν στην Ιταλία, στην Ισπανία κοκ. – ενώ αμέσως μετά θα αναρωτηθούν η Γερμανία, η Ολλανδία, η Φιλανδία, καθώς επίσης οι υπόλοιπες πλεονασματικές χώρες, εάν θα πρέπει να παραμείνουν μόνες τους στη ζώνη του Ευρώ.

(στ) Επειδή όλα αυτά λειτουργούν ήδη ως μία «αυτοεκπληρούμενη προφητεία», οι επενδυτές, καθώς επίσης όλοι οι υπόλοιποι πολίτες, θα «μετατρέψουν» τις «υποψίες» για το τι θα συμβεί σε βεβαιότητες - οπότε θα επιταχύνουν τις ενέργειες τους, δίνοντας τη χαριστική βολή στο κοινό νόμισμα. 

Ολοκληρώνοντας, το πρόβλημα όλων εμάς των Ευρωπαίων δεν είναι τόσο οικονομικό, όσο πολιτικό - αφού κυβερνόμαστε από ορισμένους όχι ίσως ενδοτικούς ή υπηρέτες της ελίτ πολιτικούς, αλλά από ανεπαρκείς, από ανίκανους, καθώς επίσης από μερικούς εντελώς ανόητους «εκπροσώπους του λαού», με την κυριολεκτική σημασία των λέξεων. Απλούστερα, «ο βασιλιάς είναι γυμνός» και πρέπει κάποια στιγμή να ανοίξουμε τα μάτια μας, για να τον δούμε.    

Το τρομακτικό αυτό γεγονός τεκμηριώνεται με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο από τις δηλώσεις του προέδρου της Κομισιόν (υπουργού οικονομικών της Ολλανδίας!), ο οποίος παραδέχθηκε με μία αφοπλιστική αφέλεια ότι, δεν έγινε καμία απολύτως σκέψη από το Eurogroup, όσον αφορά τα επακόλουθα των αποφάσεων για την Κύπρο - ενώ φυσικά δεν υπήρξε κανένα «Σχέδιο Β»!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Σχετικά με το ύψος των καταθέσεων στην Κύπρο ή αλλού, καθώς επίσης με τον κίνδυνο που λέγεται ότι εμπεριέχουν, το πρόβλημα ευρίσκεται ουσιαστικά αφενός μεν στα επιτόκια που προσφέρουν οι τράπεζες (εάν είναι πολύ χαμηλά όπως, για παράδειγμα, στην Ελβετία, τότε εκμηδενίζεται η αρνητική επίδραση τους), αφετέρου στη μόχλευση, με την οποία επενδύονται (δανείζονται) ή/και στο είδος των τοποθετήσεων τους (επισφαλή ή μη δάνεια κλπ.).

Σε κάθε περίπτωση, οι τράπεζες δεν συμπαθούν ιδιαίτερα τους αποταμιευτές, αφού δεν κερδίζουν από αυτούς - αντίθετα, τους πληρώνουν. Οι πραγματικοί «ευεργέτες» των τραπεζών είναι όλοι όσοι δανείζονται - για την εξυπηρέτηση των οποίων χρησιμοποιούν, κατά κάποιο τρόπο, τις καταθέσεις, πολλαπλασιάζοντας τες όσο μπορούν, με τη βοήθεια της μόχλευσης (leverage).

Ειδικότερα, όταν κάποιος καταθέτει 10.000 €, η τράπεζα εγγράφει 10.000 € στα βιβλία της, δανείζοντας την ίδια στιγμή 100.000 € (μόχλευση 1:10). Το σύστημα αυτό μπορεί να λειτουργήσει για εκείνο το χρονικό διάστημα όπου, αφενός μεν η μόχλευση δεν ξεπερνάει κάποια λογικά επίπεδα (σήμερα έχει ξεπεράσει δυστυχώς το 1:26), αφετέρου οι εγγυήσεις που παρέχονται για τα δάνεια είναι πράγματι αξιόλογες - περαιτέρω, όταν η οικονομία ευρίσκεται σε πορεία ανάπτυξης, οι επιχειρήσεις ευημερούν και η ανεργία είναι ελάχιστη, έτσι ώστε να εξασφαλίζονται οι δόσεις αποπληρωμής των δανείων, καθώς επίσης να μη μειώνεται η αξία των εγγυήσεων (ακίνητα, μισθοί, εισοδήματα κοκ.).

Όταν όμως έχουν δοθεί πολλά δάνεια, οι τράπεζες δεν έχουν ζητήσει στο παρελθόν εγγυήσεις ή έχουν αποδεχθεί εξασφαλίσεις που χάνουν συνεχώς σε αξία, η ύφεση αυξάνεται, η ανεργία κλιμακώνεται, οι μισθοί περιορίζονται κοκ., ενώ παράλληλα μειώνεται η παροχή ρευστότητας από την εκάστοτε κεντρική τράπεζα, τότε το σύστημα καταρρέει - με το αντίθετο της μόχλευσης, με την «απομόχλευση» δηλαδή να σημαίνει ότι, τα 100.000 € δάνειο που δόθηκαν, με τον πολλαπλασιασμό των 10.000 € που κατατέθηκαν, να πρέπει να επιστρέψουν στην αρχική τους αξία ή ακόμη χαμηλότερα.

Η σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη είναι σε γενικές γραμμές η εξής: (α) οι κυβερνήσεις όλων σχεδόν των χωρών δεν έχουν χρήματα, (β)  οι τράπεζες είναι σε μεγάλο βαθμό μοχλευμένες, οπότε δεν μπορούν να δανεισθούν άλλα χρήματα από τις αγορές, (γ)  η ΕΚΤ έχει στη διάθεση της εγγυήσεις από τις τράπεζες, οι οποίες είναι μάλλον σκουπίδια, (δ)  το ESMδιαθέτει θεωρητικά κεφάλαια, αφού εγγυώνται ουσιαστικά υπερχρεωμένες χώρες για το δανεισμό του και (ε) όλοι μαζί χρειάζονται «φρέσκα» χρήματα: τα κράτη, οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.

Από που όμως θα ληφθούν αυτά τα χρήματα, μετά τη ληστεία στην Κύπρο, η οποία τρόμαξε όλους τους επενδυτές - με αποτέλεσμα όχι μόνο να σταματούν να δανείζουν το σύστημα, αλλά, επί πλέον, να αποσύρουν όσα χρήματα μπορούν;

Από πουθενά προφανώς, με τα κράτη να έχουν δύο μόνο επιλογές στη διάθεση τους: (α) να τυπώσουν νέα χρήματα, διακινδυνεύοντας να οδηγηθεί η ΕΕ σε έναν καταστροφικό (υπέρ)πληθωρισμό και (β) να «κατασχέσουν» μέρος των καταθέσεων, φορολογώντας αντίστοιχα την ακίνητη περιουσία ή ότι άλλο μπορέσουν.

Και οι δύο αυτές «επιλογές», τόσο ο (υπέρ)πληθωρισμός δηλαδή, όσο και η δήμευση των καταθέσεων ή η υπερφορολόγηση, έχουν ουσιαστικά το ίδιο αποτέλεσμα: την επιβάρυνση των πολιτών με τα δημόσια και τραπεζικά χρέη, τα οποία συσσώρευσαν οι ανόητοι ή διεφθαρμένοι πολιτικοί τους, κάνοντας πάμπλουτη την παγκόσμια ελίτ.

Βασίλης Βιλιάρδος 

Αθήνα, 28. Μαρτίου 2013

viliardos@kbanalysis.com

Facebook   Twitter   Linked in   

Β. Βιλιάρδος-ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟ ΧΑΟΣ

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟ ΧΑΟΣ: Η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία της ανθρωπότητας έχει ήδη ξεκινήσει από την Κύπρο - με τη δήμευση τραπεζικών καταθέσεων σε πολλές χώρες, καθώς επίσης με τη χρεοκοπία της Γερμανίας, να μην αποτελούν καθόλου απίθανες εξελίξεις

"Ακόμη και ο πιο συνετός άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει ήρεμα και ειρηνικά, όταν αυτό δεν αρέσει στο γείτονα του", είχε πει χαρακτηριστικά ο F. Schiller

Στα πλαίσια αυτά, τόσο το παράδειγμα της Κύπρου, όσο και αυτό της Ελλάδας, όπως επίσης των άλλων χωρών που θα ακολουθήσουν, τεκμηριώνει με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο το ότι, δεν υπάρχει τρόπος ειρηνικής συμβίωσης με τη Γερμανία στην Ευρωζώνη.

Εν τούτοις, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να εγκαταλείψει η Ελλάδα το κοινό νόμισμα – πόσο μάλλον να αποδράσουν όλες οι χώρες από το Ευρώ (κάτι που θα συμβεί αργά ή γρήγορα), αφού αρκεί να φύγει μόνο ένας: η Γερμανία.

Χωρίς φυσικά να έχουμε τίποτα εναντίον των Γερμανών πολιτών θεωρούμε ότι, είναι δικό τους θέμα η αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί η σημερινή κυβέρνηση τους στους ίδιους – με σημαντικότερο ίσως όλων, την ξαφνική αναβίωση του φαντάσματος του ναζισμού".

Άρθρο  

Μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κύπρο γνωρίζουμε όλοι ότι, τα τεράστια χρέη που έχουν συσσωρευτεί στον πλανήτη, είναι εγγυημένα με τις ιδιωτικές καταθέσεις - με τα περιουσιακά στοιχεία όχι μόνο των κρατών, αλλά και των ιδιωτών, για την ακρίβεια.   

Επειδή δεν θέλουμε να αναλωθούμε σε κουραστικές λεπτομέρειες, μετά από όλα όσα έχουν γραφτεί για τη συνεχιζόμενη κρίση χρέους, θα περιορισθούμε σε ορισμένα βασικά στοιχεία - τα οποία θα έπρεπε να σκεφθούν όλοι οι Ευρωπαίοι Πολίτες, επιλέγοντας οι ίδιοι τον τρόπο, με τον οποίο θα συμπεριφερθούν στο μέλλον:

(α)  Τα σημερινά χάρτινα χρήματα, μετά την κατάργηση του κανόνα του χρυσού από τις Η.Π.Α. (1971), δεν έχουν απολύτως κανένα αντίκρισμα - ενώ ένα νόμισμα είναι υποχρεωτικό να έχει κάποιο αντίκρισμα, εάν δεν θέλει κανείς να προκληθούν τρομακτικές καταστάσεις. Η μόνη αξία τους είναι η εμπιστοσύνη των ανθρώπων στο ότι μπορούν να αγοράσουν άλλα αγαθά, σε μία προκαθορισμένη τιμή ανταλλαγής - η οποία όμως, η εμπιστοσύνη δηλαδή, έχει μάλλον καταρρεύσει σήμερα.   

(β)  Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα (άρθρο μας Τραπεζική Βόμβα Μεγατόνων), έχει συνολικό μέγεθος σήμερα, ίσο με 35,8 τρις €. Αυτό σημαίνει ότι, είναι τριπλάσιο από το ΑΕΠ της Ευρώπης - οπότε εντελώς αδύνατον να ελεγχθεί, εάν τυχόν συμβεί κάτι απρόοπτο.

(γ)  Το σύστημα αυτό είναι επίσημα μοχλευμένο 26 φορές - δηλαδή, για κάθε 26 € που επενδύουν οι τράπεζες, υπάρχει μόνο 1 € στα συρτάρια τους. Συνολικά λοιπόν, από τα 35,8 τρις €, ευρίσκονται μόλις 1,4 τρις € στα χρηματοκιβώτια των τραπεζών - ενώ δεν είναι απίθανο να υπάρχουν ακόμη λιγότερα, αφού πολλοί ειδικοί ισχυρίζονται πως η μόχλευση δεν είναι στην πραγματικότητα 1:26, αλλά 1:50 (σχεδόν διπλάσια).

(δ)  Το παραπάνω γεγονός σημαίνει με τη σειρά του ότι, εάν τυχόν συμβεί μία τραπεζική επίθεση (bank run), τότε ο κάθε καταθέτης θα εισπράξει μόλις το 2% των καταθέσεων του στις τράπεζες - ή, από μία διαφορετική οπτική γωνία, μόλις το 2% των ευρωπαίων πολιτών θα προλάβει να εισπράξει τις καταθέσεις του, εάν τρέξει γρηγορότερα στις τράπεζες, από όλους τους άλλους.

(ε)  Ο ισολογισμός της ΕΚΤ, όπως και της Fed, είναι ένα υποθετικό οικοδόμημα - αφού  τόσο το ενεργητικό, όσο και το παθητικό τους, απεικονίζονται με την αξία, την οποία φαντάζονται, θα ήθελαν, θα εύχονταν καλύτερα οι κεντρικοί τραπεζίτες ότι έχουν.

(στ)  Οι υποχρεώσεις της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας, της Ελλάδας και της Ισπανίας μαζί, μόνο απέναντι στην κεντρική τράπεζα, είναι περισσότερες από το 25% του συνολικού ισολογισμού της ΕΚΤ. Η Γερμανία, μέσω του Target II, εγγυάται με περίπου 750 δις € για τις υποχρεώσεις αυτές - οπότε, σε περίπτωση χρεοκοπίας μίας ή περισσοτέρων από αυτές τις χώρες, θα κληθεί να πληρώσει τη ζημία.

(ζ) Τα παραπάνω 750 δις € αντιστοιχούν στο 15% των αποταμιεύσεων των Γερμανών πολιτών, οι οποίες υπολογίζονται στα 5 τρις €. Η ανησυχία του 53% λοιπόν των Γερμανών, όσον αφορά την ασφάλεια των αποταμιεύσεων τους, δεν είναι παράλογη - αφού ενδεχομένως θα αναγκασθεί το κράτος τους να κατασχέσει το 15%.

(η)  Αν και το ευρώ συγκρατείται σήμερα ουσιαστικά από τη Γερμανία, το μίσος πολλών άλλων Ευρωπαίων απέναντι της αυξάνεται γεωμετρικά - γεγονός που οφείλεται στους άθλιους χειρισμούς της κυβέρνησης της. Επομένως, στην Ευρωζώνη είναι πιθανόν να ξεσπάσει μία τεράστια πυρκαγιά, με την παραμικρή σπίθα - ενώ η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μοιάζει πλέον με ουτοπία.

(θ)  Εάν τυχόν ξεσπάσει πυρκαγιά, με αποτέλεσμα να προκληθούν μαζικές αθετήσεις πληρωμών, εκ μέρους κρατών και ιδιωτών, η κατάσταση θα ξεφύγει από τον έλεγχο - ενώ η Γερμανία, η οποία έχει δημόσιο χρέος της τάξης του 80% του ΑΕΠ της και συνολικό περί τα 320% του ΑΕΠ, θα βρεθεί αντιμέτωπη με τεράστιες επισφάλειες.

(ι) Εάν πράγματι συμβούν τα παραπάνω, η Γερμανία θα χρεοκοπήσει πρώτη, ενώ ο πλανήτης θα τυλιχθεί στις φλόγες - πόσο μάλλον όταν η κατάσταση στις Η.Π.Α., στην Ιαπωνία και στη Μ. Βρετανία δεν είναι καθόλου καλύτερη.      

Κλείνοντας, σε όλους όσους θεωρούν αδύνατη τη χρεοκοπία της Γερμανίας θα απαντούσαμε ότι, αφενός μεν δεν γνωρίζουν καλά την Ιστορία (αφού η Γερμανία πλήγηκε αρκετές φορές από πτωχεύσεις, καθώς επίσης από νομισματικές μεταρρυθμίσεις), αφετέρου δεν μπορούν να αξιολογήσουν δυστυχώς σωστά, όλα όσα περιγράψαμε παραπάνω.

Τέλος, δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη, σε καμία απολύτως κυβέρνηση και σε σχεδόν κανένα πολιτικό κόμμα στην Ευρώπη - με τη μοναδική μελλοντική λύση μας να είναι η άμεση δημοκρατία, η ενεργητική συμμετοχή των πολιτών δηλαδή στη διακυβέρνηση και στον έλεγχο του κράτους, σε συνθήκες μικτής οικονομίας (όπου οι κοινωφελείς, οι μονοπωλιακές κερδοφόρες, καθώς επίσης οι στρατηγικές επιχειρήσεις θα ανήκουν στο δημόσιο, ενώ όλες οι άλλες στον ιδιωτικό τομέα).

Σε όλους όσους αναρωτούνται δε γιατί οι Γερμανοί Πολίτες ανέχονται τη σημερινή, πρωσική τους κυβέρνηση, η οποία τους οδηγεί μονοδρομημένα στην καταστροφή, θα απαντούσαμε ότι, για τον ίδιο λόγο που οι Κύπριοι, οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί, οι Ισπανοί κοκ. ανέχονται τις δικές τους κυβερνήσεις - παρά το ότι δεν κρατούν ποτέ τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, καθώς επίσης παρά τα όσα δεινά τους προκαλούν.

Υστερόγραφο: Κανένας δεν έχει καταλάβει γιατί η Κύπρος έπρεπε να ζητήσει τη «διάσωση» της από την Ευρωζώνη - γιατί ήταν υποχρεωμένη δηλαδή να δανεισθεί χρήματα από την Τρόικα, όταν το έλλειμμα του προϋπολογισμού της ήταν «αμελητέο», ενώ το δημόσιο χρέος της σχετικά ελάχιστο. Πόσο μάλλον όταν με εσωτερικό δανεισμό (εθνικά ομόλογα), θα μπορούσε να εξοφλήσει όλες της τις τρέχουσες υποχρεώσεις.

«Όφειλε να το κάνει», είναι η απάντηση που επικρατεί, «επειδή ο τραπεζικός της τομέας κινδύνευε και έπρεπε να διασωθεί». Σωστά ίσως, όμως κάθε άλλο παρά διασώθηκε τελικά, με τα υποκαταστήματα της στην Ελλάδα να εκποιούνται σε τιμή ευκαιρίας, καθώς επίσης με το οικονομικό της μοντέλο, κέντρο βάρους του οποίου ήταν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, να καταστρέφεται ανεπανόρθωτα.

«Οι καταθέσεις ήταν υπερβολικές, αφού ξεπερνούσαν το τριπλάσιο του ΑΕΠ της, οπότε ο κίνδυνος για τις τράπεζες της ήταν μεγάλος», απαντούν κάποιοι άλλοι.

«Επίσης σωστά. Εν τούτοις, οι καταθέσεις στις τράπεζες του Λουξεμβούργου πλησιάζουν το εικοσαπλάσιο του ΑΕΠ του, χωρίς να δημιουργείται κάποιο πρόβλημα», απαντάει κανείς, συνεχίζοντας να ψάχνει το λόγο, για τον οποίο η Κύπρος οδηγήθηκε, μέσα από συνθήκες «σοκ και δέους», αντίστοιχες ουσιαστικά με αυτές που επιβλήθηκαν στο Ιράκ (εκεί για τα συμβατικά όπλα που δήθεν κατασκεύαζε, στην Κύπρο για τα οικονομικά), στην απόλυτη χρεοκοπία.

Σε κάθε περίπτωση, το ότι δεν έχουν δημιουργηθεί ακόμη ουρές στις τράπεζες του ευρωπαϊκού νότου, οφείλεται στο κυπριακό κοινοβούλιο – το οποίο δεν επέτρεψε την «κατάσχεση» των καταθέσεων κάτω των 100.000 €. Φυσικά η ενέργεια αυτή δεν εκτιμήθηκε από κανέναν – αφού το νησί τιμωρήθηκε παραδειγματικά από τη Γερμανία και υποχρεώθηκε στο «εγκληματικό» κλείσιμο των τραπεζών του.

Βασίλης Βιλιάρδος 

Αθήνα, 27. Μαρτίου 2013

viliardos@kbanalysis.com

Facebook   Twitter   Linked in   

Κόλαφος Αlpha Bank κατά Eurogroup - Προβλέπουν "μαύρες" εξελίξεις σε Κύπρο και ΕΕ

ΕΕ ΚΑΙ ΕΥΡΩΖΩΝΗ, ΤΈΛΕΙΩΝΟΥΝ!

Κόλαφος Αlpha Bank κατά Eurogroup - Προβλέπουν "μαύρες" εξελίξεις σε Κύπρο και ΕΕ

Διαβλέποντας το τι έρχεται η Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank κάνει ειδική αναφορά το εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων που εκδίδει για την απόφαση του Eurogrpoup αναφορικά με την Κύπρο και προβαίνει σε μια πρωτοφανή για τράπεζα, επίθεση  κατά της του ανώτατου ευρωπαϊκού οργάνου που έχει εξελιχθεί σε όργανο της Γερμανίας.

Οπως επισημαίνεται στο δελτίο, η απόφαση της 25ης Μαρτίου, συνεπάγεται μια σειρά από εξαιρετικά αρνητικές εξελίξεις για το χρηματοοικονομικό σύστημα, και κυρίως στην ουσιαστική απομόνωση και συρρίκνωση του τομέα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, και, κατά συνέπεια, της οικονομίας της μεγαλονήσου. 

Ας δούμε τα κυριότερα αποσπάσματα του δελτίου της Alpha Bank:

"Η απόφαση αυτή συνεπάγεται μια σειρά από εξαιρετικά αρνητικές εξελίξεις για το χρηματοοικονομικό σύστημα , και κυρίως στην ουσιαστική απομόνωση και συρρίκνωση του τομέα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών , και , κατά συνέπεια , της οικονομίας της μεγαλονήσου . Σημειώνεται ότι η απόφαση του Eurogroup της 15 ης Μαρτίου για την επιβολή της έκτακτης εισφοράς στις τραπεζικές καταθέσεις ήταν από πάσης απόψεως παράλογη και επώδυνη για την οικονομία της Κύπρου . Ωστόσο , εκείνο που διογκώνει υπέρμετρα τις αρνητικές επιπτώσεις εκείνης της απόφασης είναι η μη άμεση εφαρμογή της μετά την ανακοίνωσή της . Αυτή η εξέλιξη υποχρέωσε σε κλείσιμο των τραπεζών από την Τρίτη 18/3/2013, και στην επιβολή δραματικών περιορισμών στις αναλήψεις από τις τράπεζες της Κύπρου για απροσδιόριστο διάστημα μετά το άνοιγμά τους την Πέμπτη 28/3/2013.

Οι ενέργειες αυτές ήταν επόμενο να οδηγήσουν στην αποδιοργάνωση και σε αβάστακτη οικονομική επιβάρυνση του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου , στο πάγωμα κάθε μορφής οικονομικής δραστηριότητας στην Κύπρο . (...)

Οδηγηθήκαμε σε μια άνευ προηγούμενου επιβολή της ουσιαστικής ακύρωσης της δυνατότητας λειτουργίας ( αντί της αναγκαίας εξυγίανσης ) του χρηματοοικονομικού συστήματος της Κύπρου τόσο στη βραχυχρόνια όσο και στη μεσο - χρόνια περίοδο . Αυτό προκύπτει από τα πραγματικά γεγονότα που εκτυλίσσονται στην Κύπρο και τις πρακτικές « εξυγίανσης » που ακολουθούνται .

Ειδικότερα , η αποκατάσταση της καταλυτικά διαταραγμένης εμπιστοσύνης των καταθετών και των επενδυτών στην οικονομία της Κύπρου μετά τα συμβάντα της προηγούμενης εβδομάδος θα είναι ένα εγχείρημα με σχεδόν αξεπέραστες δυσκολίες . Σημειώνεται ότι οι καταθέτες με ανασφάλιστες καταθέσεις τόσο στην ΛΤΚ όσο και στην ΤΚ θα χάσουν ένα σημαντικό μέρος ( σχεδόν το σύνολο στη ΛΤΚ και γύρω στο 40% στην ΤΚ ) των αποταμιεύσεών τους . Από την άλλη πλευρά ακόμη και οι καταθέτες με καταθέσεις έως € 100.000 υποχρεώνονται τώρα ( αναπόφευκτα ) σε περιορισμένες αναλήψεις των δικών τους αποταμιεύσεων , ενδεχομένως για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα . Πως θα συμπεριφερθούν αυτοί οι καταθέτες μόλις αποκτήσουν τη δυνατότητα ανάληψης των δικών τους χρημάτων ;

Πότε θα ξεχαστούν τα ανωτέρω έτσι ώστε να αποκατασταθεί ξανά η εμπιστοσύνη για τοποθετήσεις αποταμιεύσεων στις τράπεζες της Κύπρου , όπως φαίνεται να διαβεβαιώνει του Eurogroup;

Η αναπόφευκτη μεγάλη μείωση των καταθέσεων στις τράπεζες της Κύπρου λόγω των ανωτέρω ανεξέλεγκτων πρακτικών , φαίνεται ότι επιδιώκεται ανοικτά από το Eurogroup - που κάνει λόγο για μείωση του χρηματοοικονομικού τομέα της Κύπρου στο μέσο όρο της ΕΕ -27 έως το 2018. Αυτή , ωστόσο , η επιβληθείσα δραστική μείωση των καταθέσεων χωρίς επιστροφή , η οποία μπορεί να ανέλθει σε δεκάδες δις ευρώ , θα συνεπάγεται αναπόφευκτα τη δημιουργία υπέρμετρα μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων στη νέα Τράπεζα Κύπρου και θα διογκώσουν αναπόφευκτα περαιτέρω την ήδη διογκωμένη ( με τα € 9,2 δις της Λαϊκής ) εξάρτησή της από την ΕΚΤ .

Θα υπάρξουν τότε αφόρητες πιέσεις για δραστική μείωση της χρηματοδότησης της οικονομίας στα επόμενα έτη καθώς και για τον περιορισμό των δυνατοτήτων χρηματοδότησης και προσφοράς ολοκληρωμένων επιχειρηματικών υπηρεσιών σε ξένες επιχειρήσεις που ήταν ένα από τα βασικά συγκριτικά πλεονεκτήματα της Κύπρου έως σήμερα . Αυτό θα έχει αναπόφευκτα πολύ σημαντικές και σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτα αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία της Κύπρου και στη ζωή των κατοίκων της . Η έκταση της πτώσης του ΑΕΠ της χώρας δεν μπορεί ακόμη να εκτιμηθεί διότι τα νέα δεδομένα ακόμη διαμορφώνονται και οι συμπεριφορές των οικονομικών μονάδων στο νησί θα πρέπει να εκδηλωθούν σαφέστερα .

Ωστόσο , είναι ευρέως αποδεκτό ότι η πτώση του ΑΕΠ θα είναι μεγάλη και μακροχρόνια . Ως αποτέλεσμα κανείς δεν θέλει σήμερα να κάνει προβλέψεις για την εξέλιξη των επισφαλειών στις τράπεζες που θα απομείνουν , τόσο λόγω της επιδεινούμενης ύφεσης όσο και λόγω της μείωσης των καταθέσεων – δεδομένου ότι πολλές καταθέσεις συνδέονται και με χορηγήσεις . Εξίσου εκπληκτική με τα ανωτέρω είναι και η προσπάθεια που γίνεται να περιβληθεί η ουσιαστική διάλυση του χρηματοοικονομικού συστήματος στην Κύπρο με ιδεολογικό περιεχόμενο .

Ξαφνικά ανακαλύφθηκε ότι οι καταθέσεις μιας τράπεζας άνω των € 100.000 είναι όντως ανασφάλιστες και ότι μπορεί να κατασχεθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών . Αυτή η ανακάλυψη , εντελώς τυχαία , έγινε μετά τη διάθεση στην προηγούμενη 5 ετία πολλών τρισεκατομμυρίων Ευρώ κρατικού χρήματος για τη διάσωση των τραπεζών (και κυρίως των « ανασφάλιστων » καταθετών) σε πολλές από τις χώρες του κεντρικού πυρήνα της Ευρωζώνης και μετά τη διάθεση επίσης πολλών επιπλέον τρις Ευρώ χρήματος χαμηλού κόστους από την ΕΚΤ για τη σταθεροποίηση αυτών των τραπεζών (και των « ανασφάλιστων » καταθετών τους) μετά τη διάσωσή τους . Τώρα βέβαια πρόκειται για τις τράπεζες μιας μικρής χώρας (της Κύπρου), οι οποίες σημειωτέον δεν βρέθηκαν ποτέ φορτωμένες με τιτλοποιημένα στεγαστικά δάνεια των ΗΠΑ και με άλλες απαιτήσεις (τοξικά ομόλογα) με ανύπαρκτη δυνατότητα εξυπηρέτησης .

Αντίθετα , είχαν καταθέτες που τις εμπιστεύονταν έως σήμερα , ακόμη και στην περίοδο μετά τις ζημιές που τους επιβλήθηκαν , και πάλι με το ελληνικό PSI Plus, παρ ’ όλες τις αιτιάσεις (αναπόδειχτα ασφαλώς) για «οικονομία καζίνο», για « ρώσους ολιγάρχες », για «φορολογικούς παραδείσους», κ . ά .

Στην τρέχουσα περίοδο κατά την οποία οι περιφερειακές οικονομίες της Ευρωζώνης βρίσκονται σε κρίση (χρηματοοικονομική και οικονομική), όλα αυτά , βέβαια , θέτουν ακόμη μεγαλύτερα εμπόδια στην προσπάθεια αυτών των χωρών για έξοδό τους από την κρίση . Συμπερασματικά , το ότι οι καταθέσεις άνω των € 100.000 είναι ανασφάλιστες το ξέρει όλος ο κόσμος .

Το να χρησιμοποιούνται , όμως , επιλεκτικά από το Eurogroup και από το ΔΝΤ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών , απλώς και μόνο επειδή είναι ανασφάλιστες , εξασθενεί (αντί να ενισχύει) την Ζώνη του Ευρώ ως σύνολο , και υπονομεύει εν τη γενέσει του το σύστημα ευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτείας και διευθέτησης τραπεζικών κρίσεων , που αποφασίσθηκε εν μέσω της κρίσεως στην Ευρωζώνη .

Πρόκειται για επικίνδυνη πρακτική που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην αποδυνάμωση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης , που φωτισμένοι Ευρωπαίοι Ηγέτες άλλων εποχών ανάλωσαν τη ζωή τους για να τη δημιουργήσουν και να την θεσμοθετήσουν".

Όταν οι ίδιες οι τράπεζες γράφουν αυτά για την απόφαση του Εurogroup τι να προσθέσουν οι "απλοί θνητοί" εν όψει την επερχόμενης κατάσχεσης ποσοστού (θεωρητικά ποσοστού γιατί πρακτικά στην Κύπρο δημεύθηκαν όλες οι καταθέσεις και όσα θέλει δίνει η τρόϊκα αφού όπως αποκάλυψε το defencenet.gr σε προηγούμενη ανάρτησή του) των καταθεσεων τους για να χρηματοδοτηθούν τα γερμανικά ταμεία;

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Κατοχή στην Κύπρο

TO BHMA --- Γνώμες

 

Κατοχή στην Κύπρο

Μαλούχος Γεώργιος Π.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 28/03/2013, 06:33 | ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 28/03/2013, 06:33

Οι λέξεις μπορεί να είναι βαριές, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ βαρύτερη και τίποτα δεν μπορεί να τη νομιμοποιήσει: μόνον ως κατοχικό μαζικό έγκλημα μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς αυτό που συμβαίνει πλέον στην Κύπρο: άλλος τρόπος, δεν υπάρχει. Οι όροι για τη ρευστότητα του χρήματος που εφαρμόζονται με το σχετικό χθεσινό διάταγμα, έχουν απολύτως κατοχικό χαρακτήρα.

Όλα αυτά δεν έχουν την παραμικρή σχέση με δημοκρατία, με Ευρώπη, με στοιχειώδη τήρηση των θεμελιωδών κανόνων του δυτικού τύπου δημοκρατίας, ούτε φυσικά καμία σχέση με ελεύθερη οικονομία, ή οτιδήποτε άλλο ελεύθερο... Τα γεγονότα ξεπερνούν κάθε φαντασία, υπερβαίνουν κάθε πλαίσιο, πετάνε στα σκουπίδια κάθε τι που ξέραμε ως τώρα. Και, φυσικά, είναι ένα δείγμα του μέλλοντος όλων μας…

Οι χθεσινές αποφάσεις έχουν όμως και μία άλλη διάσταση: στην ουσία, καθιστούν εντελώς προσχηματικό και το πλαφόν των εκατό χιλιάδων ευρώ που υποτίθεται ότι προστατεύθηκαν: τι προστασία είναι αυτή, όταν ακόμα και αυτά τα χρήματα είναι, τελικά, επί της ουσίας δια της πλαγίας οδού δεσμευμένα για άγνωστο ουσιαστικά χρόνο;

Φυσικά, στην πράξη αποδεικνύεται ότι οι όροι είναι τελικά, σε όλα τα επίπεδα, μακράν χειρότεροι από εκείνους που υποτίθεται ότι προέκυψαν μετά τις σχετικές αποφάσεις του eurogroup: όλα όσα γίνονται σήμερα είχαν κρυφτεί καλά πίσω από τις γραμμές των «συμφωνιών» - γιατί δεν πρόκειται περί συμφωνιών φυσικά, αλλά περί μιας αδιανόητης βίας υπό εκβιασμό.

Αυτό που συμβαίνει από χθες, το να εξαθλιώνεται ένας λαός ολόκληρος μέσα σε λίγες ημέρες στην Ευρώπη του 21^ου αιώνα, ξεπερνά πλέον κάθε όριο και τίποτα δεν μπορεί να «γλυκάνει», όπως τα παραμύθια περί διάσωσης. Και όσοι συμμετείχαν σε αυτό, έχουν ευθύνες που δεν θα μπορέσουν να τις σβήσουν.