ΚΥΠΡΟΣ:Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ

http://edikcyprus.blogspot.com/2010/06/blog-post_04.html

Παρασκευή, 04 Ιουνίου 2010

Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ

Ύστερα από την συντριβή των παντουρανικών ονείρων του Τουρκούτ Οζάλ, η τουρκική εξωτερική πολιτική , δια του Αχμέτ Νταβούτογλου , προσανατολίζεται στην αξιοποίηση του λεγόμενου στρατηγικού βάθους που προσφέρει το Ισλάμ .
Το όνειρο του Νταβούτογλου είναι να καταστεί η Τουρκία , ηγέτιδα δύναμη του ισλαμικού κόσμου με σαφείς επεκτατικές διαθέσεις στο Αιγαίο και τη Κύπρο .Για τις άλλες γείτωνες χώρες εξαγγέλλει πολιτική μηδενικών τριβών .
Με λίγα λόγια το όνειρο του Νταβούτογλου είναι η συνέχεια της επεκτατικής πολιτικής του κεμαλικού κράτους με κύριο στόχο την Ελλάδα και τον ελληνισμό . Σε αυτό το θέμα υπάρχει πλήρης ταύτιση βλέψεων μεταξύ του βαθέως κράτους και των λεγομένων εκδημοκρατιστών. Η πολιτική Νταβούτογλου αποτελεί στην ουσία , άλλη μια προσπάθεια αναζήτησης ερεισμάτων , που θα επιτρέψουν την άσκηση των επεκτατικών σχεδίων της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδος .
Κατά πόσο θα επιτύχει αυτό το άνοιγμα προς τον ισλαμικό κόσμο είναι άλλο ζήτημα . Εδώ τίθενται διάφορα ερωτήματα που η απάντηση τους θα δοθεί από τις ίδιες τις εξελίξεις . 
Θα αποδεχθούν οι αραβικές ισλαμικές χώρες να γίνουν ουραγοί της τουρκικής πολιτικής και να ηγεμονευθούν από την Τουρκία με τις αδιαμφισβήτητες αμερικανο-σιωνιστικές διασυνδέσεις της ; 
Ποια θα είναι τα αποτελέσματα αν αποδειχθεί στη συνέχεια ότι ο σιωνισμός επιχειρεί μέσω της Τουρκίας την ποδηγετήσει και τον έλεγχο του ισλαμικού κόσμου ;
Θα διακινδυνεύσουν οι αραβικές χώρες τις φιλικές τους σχέσεις με την Ελλάδα και την Ευρώπη για να μπουν στη περιπέτεια του τουρκικού μεγαλο-οραματισμού ;
Θα επιτύχει να αποκοιμίσει τους κούρδους , όπως νομίζει , με το όπιο της κοινής τους θρησκείας ή θα προκαλέσει μια βαθύτερη ρήξη που θα ενδυναμώσει τον απελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων ;
Θα μπορέσει η Τουρκία να αντιμετωπίσει τα χρόνια προβλήματα εσωτερικής ανομοιογένειας των λαών που την κατοικούν ή θα προκαλέσει οδυνηρές σχάσεις ;
Θα διατηρηθεί σχέση αρμονικής συνύπαρξης ανάμεσα στους ισλαμιστές και τα είκοσι εκατομμύρια Αλεβιτών ή θα ανοίξει την αθεράπευτη πληγή των θρησκευτικών έριδων ;
Θα καταφέρει να εναρμονίσει την ανάγκη εκσυγχρονισμού της κοινωνίας με ένα κράτος θρησκευτικώς προσδιορισμένο ; Θα πείσει την δυτικίζουσα διανόηση ;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα αναδεικνύουν στο τέλος τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία , προβλήματα που εμείς οφείλουμε να τα εκμεταλλευτούμε αντί να σκύβουμε υποτελώς μπροστά της και να εκλιπαρούμε τη φιλία της .
Η καλύτερη απάντηση στα σχέδια και τα οράματα Ερτογάν – Νταβούτογλου ακούγεται από τα πολυβόλα της ελευθερίας στα βουνά του Κουρδιστάν . Αυτή η απάντηση πρέπει να δοθεί και από εμάς τους έλληνες στα βουνά του Πενταδάκτυλου.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΚΥΠΡΟΥ

ΙΣΡΑΗΛ:«Δεν υπέγραψα και αμέσως άρχισε το ξύλο»

«Δεν υπέγραψα και αμέσως άρχισε το ξύλο»

«E» 5/6/10

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Καρυπίδης περιγράφει την «ειδική μεταχείριση» που υπέστη λόγω παλαιστινιακού διαβατηρίου

Το προηγούμενο ταξίδι του στη Γάζα για το «σπάσιμο» του αποκλεισμού προ διετίας και το γεγονός ότι έχει λάβει γι’ αυτό τιμητικά την παλαιστινιακή ιθαγένεια, ήταν η αιτία για την «ειδική» μεταχείριση που επιφύλαξε το Ισραήλ στον σκηνοθέτη κ. Γιάννη Καρυπίδη. Αφού πρώτα τον κτύπησαν ανηλεώς, τον κράτησαν σε πλήρη απομόνωση για 48 ώρες στις φυλακές της Μπερσέβα. Δεν του επιτράπηκε καμία επικοινωνία με τον έξω κόσμο, ούτε με τους Ελληνες διπλωμάτες που είχαν επισκεφθεί τους υπόλοιπους κρατούμενους στις φυλακές.

Την ισραηλινή... φιλοξενία βίωσε ο Γιάννης Καρυπίδης (αριστερά, μόλις έχει βγει από το C-130) με ξύλο, κλωτσιές και μπουνιές.

«Ημουν στο καράβι «Ελεύθερη Μεσόγειος» και όταν φτάσαμε τελικά στο λιμάνι, μας υποδέχθηκαν χιλιάδες ένστολοι αστυνομικοί, λιμενικοί κ.λπ. που ετοιμαζόντουσαν για το «σόου»... Μας περιέφεραν από γραφείο σε γραφείο, κάτω από μια τεράστια τέντα που είχε στηθεί και μας έκαναν για ώρες τις ίδιες ερωτήσεις. Η κρίσιμη στιγμή ήταν προς το τέλος της διαδικασίας, στο πίσω μέρος της ημιυπαίθριας, τέντας όπου γινόταν η άτυπη ανάκριση από στελέχη της Μοσάντ.

Εμφανή τα σημάδια κακοποίησης του Πολ Λαρουντί, ο οποίος δεν υπέκυψε σε εκφοβισμούς και βασανιστήρια.

Η πίεση εκεί γινόταν πιο έντονη για να υπογράψουμε ένα χαρτί που νομιμοποιούσε την απέλασή μας», λέει ο κ. Γιάννης Καρυπίδης, που επέστρεψε τα ξημερώματα της Πέμπτης στην Αθήνα.

«Είχαμε πάρει την απόφαση να μην υπογράψουμε τίποτα, ζητήσαμε να έχουμε επαφή με την πρεσβεία και να φύγουμε όλοι μαζί. Οταν τελείωσαν οι ερωτήσεις, τελευταίο στάδιο ήταν η δακτυλοσκόπηση και η φωτογράφηση. Τόσο εγώ όσο και ο Πισσίας αρνηθήκαμε να δώσουμε αποτυπώματα με τη θέλησή μας.

Τότε άρχισε το ξύλο, το οποίο υπέστη περισσότερο ο Βαγγέλης Πισίας. Ξύλο με κλωτσιές και μπουνιές παντού. Μετά με χειροπέδες, μπήκαμε σε μια κλούβα όπου διαπίστωσα ότι ήταν επίσης ένας ακόμα Ελληνας και μερικοί άλλοι». Μόλις λίγη ώρα πριν από τον ξυλοδαρμό, ο Ελληνας κρατούμενος είχε μάθει ότι υπήρχαν νεκροί.

«Μας μετέφερε τα νέα ο Θοδωρής, ο καπετάνιος της «Σφενδόνης» που επέστρεφε από το νοσοκομείο χτυπημένος και εκεί είχε δει τα νέα στην τηλεόραση. Η αναμονή στην κλούβα κράτησε δύο ώρες και τελικά οδηγηθήκαμε σε κάποια φυλακή. Ασφαλώς δεν ήξερα ούτε που είμαι, αλλά ούτε πού βρισκόντουσαν οι άλλοι σύντροφοί μας.

Οι ερωτήσεις μας θα ήταν περιττές, αφού δεν θα παίρναμε απάντηση και το μόνο που ζητούσαμε ήταν η επικοινωνία με δικηγόρο και την ελληνική πρεσβεία», μας λέει ο κ. Γιάννης Καρυπίδης, ο κινηματογραφιστής που κατέγραψε το πρώτο ταξίδι του Free Gaza τον Αύγουστο του 2008.

Ντοκιμαντέρ
Το ταξίδι των 44 ακτιβιστών τότε είχε καταγραφεί στο ντοκιμαντέρ «Γάζα, ερχόμαστε», που πήρε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Οι Παλαιστίνιοι τότε, τιμητικά τους είχαν απονείμει παλαιστινιακά διαβατήρια.

«Βρεθήκαμε στην απομόνωση, στο ισόγειο της φυλακής και τραγική ειρωνεία, ενώ αγωνιούσα καθώς δεν ήξερα πού βρισκόντουσαν οι άλλοι φίλοι μας, πολύ αργότερα έμαθα ότι ήταν ακριβώς στον επάνω όροφο», λέει ο κ. Καρυπίδης. «Η απομόνωση δεν είχε σχέση με αυτό που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι που συλλαμβάνονται. Στον χώρο όπου ήμουν εγώ υπήρχε παράθυρο, αέρας. Βεβαίως ήμουν πλήρως αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο και μου έλειπε η πληροφόρηση. Ετσι έμεινα από το βράδυ της Δευτέρας μέχρι τη νύχτα της Τετάρτης. Ο άλλος Ελληνας σύντροφος βρισκόταν σε ένα διπλανό κελί και όταν καταλάβαμε ότι μπορούμε να φωνάξουμε και να ακουστούμε «μιλούσαμε» 3-4 φορές την ημέρα.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ«Από την πρώτη στιγμή κάναμε απεργία πείνας. Την Τετάρτη, μετά από 48 ώρες στην απομόνωση, οι Ισραηλινοί μάς ανακοίνωσαν ότι θα πάμε να δούμε τον πρέσβη. Ανεβήκαμε επάνω αλλά και πάλι δεν είδαμε τους 600 συντρόφους μας, ούτε φυσικά τον πρέσβη (σ.σ.: είχε βρεθεί στη φυλακή την Τρίτη). Μας έβαλαν στην κλούβα και ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο, χωρίς όμως εμείς να γνωρίζουμε πού μας οδηγούν. Οταν φτάσαμε στο Μπεν Γκουριόν, είδα και τον Βαγγέλη Πισσία που ήταν εμφανώς κτυπημένος. Εκεί μάθαμε τις εξελίξεις. Μέχρι εκείνη τη στιγμή βίωνα την ήττα. Οταν ακούσαμε πώς είχε εξελιχθεί η κατάσταση, κατάλαβα ότι είχαμε κερδίσει, ότι το κράτος-πειρατής που μας αιχμαλώτισε παράνομα είχε δεχθεί την παγκόσμια κατακραυγή».

ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ ΠΟΛ ΛΑΡΟΥΝΤΙ
Δεμένο χειροπόδαρα τον έσερναν με αναπηρικό καροτσάκι

«Η καινούργια μου πατρίδα είναι η Ελλάδα». Ακόμη και με μαυρισμένο μάτι και μώλωπες σε ολόκληρο το κορμί, ο καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τζορτζτάουν, Πολ Λαρουντί, έβρισκε το κουράγιο να χαμογελάσει στους συνταξιδιώτες του.

Βασικό οργανωτικό στέλεχος του Κινήματος Υπέρ της Παλαιστίνης στις ΗΠΑ, ο Πολ που επέβαινε στο πλοίο «Σφενδόνη» επέλεξε να προβάλει την προσωπική του αντίσταση στην πειρατεία των Ισραηλινών. Αφού οι κομάντος κατέλαβαν το πλοίο, εκείνος πήδηξε μέσα στη θάλασσα, αναγκάζοντας τους στρατιώτες να διακόψουν την πορεία του πλοίου που είχαν καταλάβει. Το πλοίο του πολεμικού ναυτικού που το συνόδευε ανέλαβε να τον περιμαζέψει από τη θάλασσα, αλλά ο μεγαλόσωμος άνδρας αρνιόταν να συνεργαστεί, με αποτέλεσμα να κολυμπάει περίπου μιάμιση ώρα ελεύθερος, ανάμεσα σε φουσκωτά-ζόντιακ και... δελφίνια.

«Αργότερα μου είπαν ότι καθώς κολυμπούσα δίπλα μου ήταν ένα δελφίνι και τρόμαξαν προς στιγμήν μην ήταν... καρχαρίας», μας είπε.

Στα χέρια των Ισραηλινών ο Πολ κακοποιήθηκε ανηλεώς, ανακρίθηκε, αλλά ούτε στιγμή δεν υπέκυψε στα βασανιστήρια και στους εκφοβισμούς. «Με έδεσαν στο σκάφος και με άφησαν να ψήνομαι κάτω από τον ήλιο δεμένος χειροπόδαρα, σχεδόν γυμνός. Το σώμα μου «ξυνόταν» πάνω στο σκληρό ξύλο του σκάφους τους. Οταν με πήγαν στο Ασντόντ με έδεσαν χειροπόδαρα και με μετέφεραν σε αναπηρικό καροτσάκι. Δεν με άφησαν να μιλήσω με τη δικηγόρο μου, παρά μόνο λίγο πριν αποχωρήσω από το Τελ Αβίβ με τους Ελληνες», μας διηγείται.

Η μετάβασή του στην Ελλάδα κανονίστηκε από τον Ελληνα πρέσβη Κ. Λουκάκη, ενώ η... χάρη αυτή πληρώθηκε με ακόμη ένα καψώνι από πλευράς Ισραηλινών: όταν το ελληνικό αεροσκάφος είχε τροχοδρομήσει, έτοιμο πλέον για αναχώρηση, οι ισραηλινές αρχές ζήτησαν να επιστρέψει για να... ελέγξουν τη λίστα των επιβατών και ξανά το διαβατήριο μονάχα του Πολ Λαρουντί...

Ελπίδες για μια αλλαγή στη στάση των Αμερικανών απέναντι στη Γάζα και στους Παλαιστινίους γενικότερα δίνει στον Αμερικανό καθηγητή ο αντίκτυπος της πρόσφατης ιστορίας. «Εμένα δεν ήρθε να με πάρει αεροσκάφος από την Αμερική, αλλά τα νέα που μαθαίνω από τον αντίκτυπο που είχε το πειρατικό χτύπημα των Ισραηλινών στα καράβια θυμίζουν... άλλη χώρα», μας λέει συγκινημένος. «Είμαι χαρούμενος που ήρθα στην Ελλάδα. Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει τον αγώνα για ελευθερία και υποστηρίζει πολύ τους Παλαιστινίους. Στο εξής η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μου».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
gapostolidis@pegasus.gr

SOS, ΠΛΕΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΑ « διεθνή ύδατα... του Ισραήλ»

«Εδώ είναι Ισραήλ»!

«E» 5/6/2010

Οι επίμονες ερωτήσεις, η ειρωνεία, η απαξίωση και η απάνθρωπη συμπεριφορά των Ισραηλινών, μέσα από τα μάτια της δημοσιογράφου του «Εθνους της Κυριακής»

Από τα φινιστρίνια του «Ελεύθερη Μεσόγειος» φαίνονταν μόνο τα παντελόνια των στρατιωτών που μας περίμεναν στο λιμάνι του Ασντόντ. Στις στενάχωρες καμπίνες του ελληνικού φορτηγού που μας είχαν στριμώξει οι Ισραηλινοί κομάντος για να μη δούμε, αλλά κυρίως να μη μας εντοπίσουν οι... αδιάκριτοι δημοσιογραφικοί φακοί, προσπαθούσαμε να διακρίνουμε τις περιβόητες τέντες που τόσο πολύ είχαν «διαφημίσει» οι Ισραηλινοί τις προηγούμενες ημέρες, όταν προειδοποιούσαν για το ρεσάλτο στα πλοία του Στόλου της Ελευθερίας.

Ξέραμε πού φτάναμε... Το περιμέναμε εδώ και μέρες. Οπως αναμέναμε την επίδειξη δύναμης του Ισραήλ. Μαζί με τον διάσημο συγγραφέα Χένιγνκ Μάνκελ, τη διευθύντρια του νοσοκομείου Στοκχόλμης δρ Βικτόρια Στραντ και τρεις ακόμη ακτιβιστές, προσπαθούσαμε να φανταστούμε τι άλλο μας περίμενε στο κράτος που απήγαγε εμάς και τα πλοία μας... Είχαμε περάσει ήδη 10 ώρες αιχμάλωτοι στο κατάστρωμα, μετά την επίθεση των κομάντος στα πλοία της αποστολής. Είχαμε δει μπροστά μας την απόβαση από τα ελικόπτερα στο τουρκικό πλοίο «Ναβί Μαρμαρά». Ο ήχος του πυροβόλου μας έκοψε την ανάσα, αλλά εκείνες τις ώρες ούτε ξέραμε ούτε μπορούσαμε να φανταστούμε την έκταση του μακελειού...

Στο λιμάνι του Ασντοντ μας έβγαλαν σε σειρά. Εναν έναν μας αναλάμβανε κάποιο από τα μέλη του πολεμικού ναυτικού, κοριτσάκια κι αγόρια το πολύ 20 χρονών. Μας οδηγούσαν στην κλούβα κι από εκεί στις τέντες των ανακρίσεων...

«Ανοιξε χέρια και πόδια». Η εντολή δεν σήκωνε αντιρρήσεις. Εξονυχιστικός έλεγχος διά της αφής, με μηχανήματα, άδειασμα της τσάντας, κατασχέσεις ... «υλικού». «Τι είναι αυτό;», μου λέει ο υπεύθυνος της Μοσάντ που συμμετείχε στη διαδικασία του προσωπικού μου ελέγχου. «Δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι. Είμαι Ελληνίδα δημοσιογράφος», απαντάω. «Κι εδώ είναι Ισραήλ», μου απαντάει την ώρα που μου έπαιρνε και ό,τι άλλο θεωρούσε «ύποπτο».

Από τον έλεγχο στο γραφείο της πρώτης ανάκρισης. Ονομα, επώνυμο, ιδιότητα, διαβατήριο. Και μετά αίτημα για επικοινωνία με τον δικηγόρο και την πρεσβεία μου. Αυτό είχαμε συμφωνήσει όλα τα μέλη της αποστολής. Η ανακρίτριά μου επέμεινε: «Ποιος είναι ο καπετάνιος του πλοίου σου; Ποιος είναι ο αρχηγός; Το ξέρετε πως έχετε εισχωρήσει παράνομα στα χωρικά ύδατα του Ισραήλ;». Τόλμησα να διατυπώσω ένσταση: «Από πότε 80 μίλια από τη χώρα σας είναι χωρικά ύδατα του Ισραήλ; Ημουν στη γέφυρα του πλοίου και ξέρω ότι πλέαμε σε διεθνή νερά». «Ηταν διεθνή ύδατα... του Ισραήλ», μου απάντησε και μ΄ άφησε εμβρόντητη.

Θα σαπίσεις
«Θα πας στη φυλακή», ήρθε η προειδοποίηση της ειδικού. «Εκτός αν... υπογράψεις αυτό το χαρτί. Με αυτό, θα γυρίσεις στην πατρίδα σου». Το κείμενο ήταν στα εβραϊκά. Ζήτησα μετάφραση. «Παραβιάσατε τα χωρικά ύδατα του Ισραήλ, μπήκατε στη χώρα παράνομα», με ενημέρωσε η ανακρίτρια. «Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να υπογράψω», απάντησα. «Θα σαπίσεις στη φυλακή», μου επανέλαβε με μίσος.

Γύρω μου, οι συνταξιδευτές μου περνούσαν από την ίδια διαδικασία. Από ανάκριση σε έλεγχο και από έλεγχο σε ανάκριση, τα μέλη της αποστολής προσπαθούσαν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Χωρίς επιτυχία.

Ακολούθησε δεύτερη ανάκριση. Από τη Μοσάντ αυτήν τη φορά. «Ασχολείστε με το Μεσανατολικό; Ποια είναι η άποψή σας για τους Παλαιστινίους; Γιατί ήσασταν στο καράβι;». Επίμονες ερωτήσεις, ειρωνεία, απαξίωση. Και μετά μια μόνη εντολή: «Πάρτε την!» Κι άλλος έλεγχος, ξεγύμνωμα αυτήν τη φορά, αποτυπώματα, ίριδα, φωτογράφηση. Το γνωστό βαλιτσάκι των μυστικών υπηρεσιών. Γυρίζω και κοιτάζω τον συγγραφέα Μάνκελ που βρέθηκε ταυτόχρονα στην ίδια διαδικασία. «Απαρντχάιντ», μου λέει με τα χείλη του.

Με πέταξαν σηκωτή στην κλούβα που μας περίμενε έξω από τις τέντες. Τα μάτια μου είχαν κοκκινίσει και ζητούσα να μου δώσουν τα γυαλιά μου. «Δεν θα σου χρειαστούν», κάνει αποτυχημένο χιούμορ ο νέος δεσμοφύλακας. Στη στενή κλούβα με το πυκνό κάγκελο βρίσκω μέσα την Ευγενία, ένα κορίτσι με τσαγανό από την Αθήνα. Είχε αρνηθεί να τους δώσει το διαβατήριό της στο πλοίο και την είχαν σύρει στο πάτωμα για να την εκδικηθούν. Σκαρφαλώνοντας στα παράθυρα καταφέραμε να δούμε τι συνέβαινε απέξω.

Ενα τσούρμο στρατιωτών έφερνε τον Βαγγέλη Πισσία, ψυχή της διοργάνωσης και της αποστολής. Κούτσαινε ήδη. Τον χτυπούν. Ξαπλώνει κάτω. Ο Βαγγέλης φωνάζει. Φωνάζουμε και εμείς από την κλούβα. Μας ακούν και έρχονται απειλητικά. Ξαναφωνάζουμε: «Τι του κάνετε;» Μπαίνουν μπροστά για να τον κρύψουν. Τον ξανακλωτσάνε. Φωνάζουμε. Σε λίγο τον αφήνουν και τον μετέφεραν ημιλιπόθυμο μέσα στην κλούβα. Από το βάθος ακούγαμε τις κραυγές του Αμερικανού καθηγητή Πολ Λαρουντί και βλέπουμε με πρησμένα μάτια τον Γιάννη Καρυπίδη και τον Γιώργο να πλησιάζουν... Οι τελευταίοι, οι... αντιρρησίες, θα πήγαιναν στην απομόνωση...

NTΡΟ ΦΑΪΛΕΡΗταν ένας από αυτούς, έγινε Νο1 εχθρός τους

«Αυτός είναι ο αρχηγός. Τον ξέρω. Ηταν δικός μας». Δεν ήταν ερώτηση του υπεύθυνου της Μοσάντ που είχε αναλάβει να κάνει λεπτομερή έλεγχο στα αντικείμενα της τσάντας μου και βρήκε μια κάρτα. Ηταν κατάφαση. Τον ήξερε πολύ καλά τον Ντρο Φάιλερ ο ανακριτής μου. Ηταν κάποτε ένας από αυτούς, στρατιώτης του ισραηλινού στρατού. Σήμερα, το όνομά του βρίσκεται ανάμεσα στις 5 πιο μισητές προσωπικότητες για το Ισραήλ.

Ο Ντρο είναι πια επαγγελματίας μουσικός και διαθέτει σουηδικό διαβατήριο. Για... όπλο του απέναντι στους Ισραηλινούς έχει την ίδια του τη γλώσσα. Στα εβραϊκά τους μιλούσε την ώρα που εισέβαλαν στο «Ελεύθερη Μεσόγειος». «Γιατί το κάνετε αυτό; Αλλάξτε ζωή», τους έλεγε και εκείνοι θύμωναν ακόμη περισσότερο. Λίγο μετά την κατάληψη του πλοίου, ο Ντρο βρισκόταν δεμένος στο πάτωμα και με μια αρβύλα καταδρομέα στο πρόσωπο... Κακοποιήθηκε όσο λίγοι...

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ
mapsara@pegasus.gr

ΝΑΙ, ΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΥΠΟΔΙΚΟΥΣ & ΦΥΓΟΔΙΚΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ

«E»5/6/2010

Διόρισε υπόδικο golden boy

Η υπουργός Οικονομίας Λούκα Κατσέλη επέλεξε για γενικό επίτροπο της χώρας μας στην EXPO 2010 στη Σαγκάη τον Αγαμέμνονα Κολιάτσο, ο οποίος κατηγορείται για απάτη και υπεξαίρεση χρηματικού ποσού

Οσο απίστευτο και αν ακούγεται, η κυβέρνηση επέλεξε να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στη μεγαλύτερη διεθνή έκθεση, που πραγματοποιείται στην Κίνα και θα διαρκέσει έξι μήνες, ένα πρόσωπο το οποίο βαραίνουν κατηγορίες για κακουργηματικές πράξεις και στο οποίο είχε επιβληθεί μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον περιοριστικός όρος απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.

Ο εκλεκτός της Λούκας Κατσέλη και πρώην πρόεδρος της Ατταλος Χρηματιστηριακή, ο Αγαμέμνονας Κολιάτσος.

Συγκεκριμένα, με απόφαση της υπουργού Οικονομίας, Λούκας Κατσέλη, που εκδόθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 2010 αναφέρεται ότι «ορίζουμε ως Γενικό Επίτροπο της χώρας μας στην εν λόγω έκθεση EXPO 2010 τον κ. Αγαμέμνονα Κολιάτσο του Ελευθερίου, διδάκτορα Οικονομικών (PhD)».

Πρώην πρόεδρος της Ατταλος Χρηματιστηριακή ο Αγαμέμνονας Κολιάτσος εμπλέκεται με τον επιχειρηματία Θωμά Λαναρά σε υπόθεση απάτης και υπεξαίρεσης χρηματικού ποσού, η οποία μάλιστα εκδικάζεται αύριο με απόφαση του Αρείου Πάγου (αμετάκλητο βούλευμα) στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.

Ο πρώην χρηματιστής και νυν γενικός επίτροπος για τη χώρα μας στη διεθνή έκθεση EXPO 2010 θα καθίσει μαζί με τον Θωμά Λαναρά στο εδώλιο του κατηγορουμένου αντιμετωπίζοντας την κατηγορία της απάτης σε βαθμό κακουργήματος, έπειτα από μήνυση που κατέθεσε εναντίον του ο Ζαφείρης Λαναράς, εξάδελφος του γνωστού βιομηχάνου κλωστοϋφαντουργίας.

Βούλευμα
Σύμφωνα με βούλευμα του Εφετείου που επικυρώθηκε από τον Αρειο Πάγο, ο Θωμάς Λαναράς, εκ των... πρωτεργατών της χρηματιστηριακής «φούσκας» του 1999, παραπέμφθηκε μαζί με τους χρηματιστές Γιώργο και Κώστα Περβανά και Αγαμέμνονα Κολιάτσο στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, για απάτη και υπεξαίρεση σε βαθμό κακουργήματος.

Σύμφωνα με το βούλευμα, οι τέσσερις κατηγορούνται για από κοινού απάτη ιδιαίτερα μεγάλης ζημίας, ενώ ο γνωστός επιχειρηματίας Θωμάς Λαναράς κατηγορείται για υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας που το είχαν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου, με κατάχρηση ιδιαίτερης εμπιστοσύνης.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η συνολική περιουσιακή ζημία του μηνυτή ανέρχεται στο ποσό των 13,87 εκατ. ευρώ, καταλήγοντας μάλιστα να χρωστάει 87.961 ευρώ από «κόκκινο κωδικό» σε χρηματιστηριακή εταιρεία.

Μπορεί μάλιστα ο Αγαμέμνονας Κολιάτσος αν και υπόδικος να διορίσθηκε στις 18 Ιανουαρίου από την κυβέρνηση, ωστόσο τουλάχιστον μέχρι πρότινος αδυνατούσε λόγω εισαγγελικής απαγόρευσης να βγει και από τη χώρα. Προ εβδομάδων, και συγκεκριμένα στις 7 Μαΐου, εκδικάσθηκε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών το ένα σκέλος της υπόθεσης που αφορούσε τη χειραγώγηση των μετοχών, όπου και οι τέσσερις κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.

Ωστόσο, παραμονές της δίκης εκείνης ο Αγαμέμνων Κολιάτσος είχε στείλει επιστολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου με αίτημα τη μη αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης αυτής, εξαιτίας της οποίας τον δέσμευε περιοριστικός όρος απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.

Το αν παραμένει ακόμα σε ισχύ η απαγόρευση της εξόδου από τη χώρα για τον ίδιο λόγω της επερχόμενης δίκης στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων δεν είναι γνωστό, ωστόσο στις αρχές του περασμένου μήνα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, πραγματοποίησε τα εγκαίνια του ελληνικού περιπτέρου στην παγκόσμια έκθεση της Σαγκάης, απουσία του γενικού επιτρόπου.

Εντύπωση πάντως προκαλεί η ύπαρξη δύο υπουργικών αποφάσεων για τον διορισμό του συγκεκριμένου προσώπου στη θέση του Γενικού Επιτρόπου της χώρας στη διεθνή έκθεση EXPO 2010, που η μια διόρθωνε την άλλη.

Στην πρώτη απόφαση, αναφέρεται ότι «η αποζημίωση του γενικού επιτρόπου καταβάλλεται από τον φορέα οικονομικής διαχείρισης, βαρύνει τον προϋπολογισμό της EXPO από τη δημοσίευση της παρούσας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μέχρι τη λήξη της έκθεσης και καθορίζεται στο ποσό των 2.000 ευρώ μηνιαίως πλέον των νόμιμων κρατήσεων».

Στη δεύτερη υπουργική απόφαση που ακολούθησε μία εβδομάδα μετά με σημείωση «Ορθή επανάληψη», απαλείφθηκε η πρόταση που περιγράφει το ύψος των μηνιαίων αποδοχών του γενικού επιτρόπου.

ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΩΜΑΟ Αγαμέμνονας Κολιάτσος εμπλέκεται με τον επιχειρη ματία Θωμά Λαναρά σε υπόθεση απάτης και υπεξαίρεσης χρηματικού ποσού, η οποία μάλιστα εκδι κάζεται αύριο στο Τριμελές Εφε τείο Κακουργη μάτων.

Τη μήνυση έχει καταθέσει ο Ζαφείρης Λαναράς, εξάδελφος του Θωμά, ενός εκ των πρωτερ γατών της χρηματι στηριακής «φούσκας» του 1999.

ΑδιαφάνειαΑπευθείας ανάθεση κόντρα στο... πρωτόκολλο

Ερωτηματικά για τη διαδικασία επιλογής προσώπων σε «ευαίσθητες» θέσεις δημιουργεί ο απευθείας διορισμός ενός ιδιώτη στη θέση του γενικού επιτρόπου της Ελλάδας στην παγκόσμια έκθεση EXPO 2010. Η διαφάνεια και η αξιοκρατία που διακήρυξε η κυβέρνηση για τις προσλήψεις τίθενται εν αμφιβόλω, εξετάζοντας την περίπτωση του Αγαμέμνονα Κολιάτσου. Ενα από τα βασικά ερωτήματα που δημιουργούνται αναφορικά με την υπόθεση αυτή, χωρίς προφανή φυσικά απάντηση, είναι βάσει ποιου θεσμικού πλαισίου έγινε η εκδήλωση πρόσκλησης ενδιαφέροντος ώστε να επιλεγεί ο συγκεκριμένος ιδιώτης για τη συγκεκριμένη θέση, την οποία μέχρι σήμερα καταλάμβαναν στελέχη του υπουργείου ή θεσμικοί παράγοντες.

Το ίδιο ερώτημα εξάλλου θα μπορούσε να τεθεί αναφορικά και με την πρόσληψη της ανιψιάς της υπουργού Οικονομίας Λούκας Κατσέλη, Σάντρας Μανιουδάκη, στη θέση της διευθύντριας Διεθνών και Επενδυτικών Σχέσεων του υπουργείου. Με προϋπηρεσία στη θέση της διευθύνουσας συμβούλου μιας εταιρείας που ασχολείται με gourmet τρόφιμα και καινοτόμα καλλυντικά, η Σάντρα Μανιαδάκη, κόρη της Νόρας Κατσέλη και ανιψιά της υπουργού Οικονομίας, «κέρδισε» μια θέση συμβούλου στο συγκεκριμένο υπουργείο, αφήνοντας στην άκρη τα περί αξιοκρατίας.

Ως διευθύντρια διεθνών και επενδυτικών σχέσεων του υπουργείου Οικονομίας, η ανιψιά της υπουργού Σάντρα Μανιουδάκη, εμφανίζεται να ανήκει και στην ομάδα εργασίας για την παγκόσμια έκθεση EXPO 2010, έστω και αν μέχρι στιγμής δεν έχει καν παραστεί εκεί, ακολουθώντας έτσι το παράδειγμα του γενικού επιτρόπου της Ελλάδας για την έκθεση αυτή.

Ο διορισμόςΣτην πρώτη απόφαση στις 18/01 αναφέρονται και οι αποδοχές του γενικού επίτροπου.

Το «μπλάνκο»Στη δεύτερη υπουργική απόφαση μία εβδομάδα μετά την πρώτη απαλείφθη κε η πρόταση που περιγρά φει το ύψος των αποδοχών του Αγαμέμνονα Κολιάτσου.

ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ
knanos@pegasus.gr

ΤΟ ΑΡΘΡΟ 120 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ

{

Κυριακή, 06 Ιουνίου 2010

http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/06/120.html

ΤΟ ΑΡΘΡΟ 120 ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ

Λέγεται συχνά ότι: «Η Ιστορία επαναλαμβάνεται» και αυτή η ρήση έχει αληθινό ιστορικό περιεχόμενο, όπως προκύπτει από το εξής ιστορικό γεγονός. 

του πολίτη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ 

Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα 

Στα 1825, η Γ΄ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, διαρκούντος του Αγώνος της Εθνεγερσίας, αποφάσισε να θέσει την Ελλάδα και τον λαό της κάτω από την «προστασία» της Μεγάλης Βρετανίας και μάλιστα με νόμο, ο οποίος έλεγε:

Το Ελληνικόν Έθνος, δυνάμει της παρούσης πράξεως θέτει εκουσίως την Ιεράν Παρακαταθήκην της αυτού Ελευθερίας, Εθνικής Ανεξαρτησίας και της πολιτικής αυτού υπάρξεως υπό την μοναδικήν υπεράσπισιν της Μεγάλης Βρετανίας». Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι αυτή την επίσημη πράξη υποτέλειας υπέγραφε και ο μπαρουτοκαπνισμένος «Γέρος του Μωριά» ο θρυλικός Θ. Κολοκοτρώνης ως «Πρόεδρος των κατά ξηράν ευτάκτων Βουλευτηρίων του Ελληνικού Κράτους και Γενικός Αρχηγός των κατά γην Δυνάμεων».
Μαζί του συναποφάσιζαν: «Ο κλήρος, οι Παραστάται, οι Αρχηγοί, Πολιτικοί και Στρατιωτικοί ξηράς και θαλάσσης», που εκπροσωπούντο από τη μοναδική υπογραφή του θρυλικού Κολοκοτρώνη, ο οποίος την ιστορική εκείνη στιγμή αποτελούσε τη συνείδηση και τη συνισταμένη του αγωνιζόμενου Έθνους των Ελλήνων.


Ο συγγραφέας-πολεμιστής Γ. Αϋφαντής, από τον οποίο αντλώ το ιστορικό αυτό γεγονός γράφει: «Ο μόνος που διεμαρτυρήθη δια την Πράξιν υποτέλειας επισήμως ήταν ο Δ. Υψηλάντης», ο οποίος με την από 12 Απριλίου 1826 έγγραφη διαμαρτυρία του προς την Γ’ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, έγραφε και τα εξής: «Ο λαός κύριοι, του οποίου παρησιάζετε το πρόσωπον, δεν σας έδωσε πληρεξουσιότητα να καταργήσετε την εθνικήν και πολιτικήν ανεξαρτησίαν του, αλλά να την στερεώσετε, να την διαιωνίσετε» (Ολόκληρα τα κείμενα αυτά βλ. Γ. Αϋφαντή: «Αφυπνίσεις», Αθήνα, 2008, σελ. 673-675, όπου ως πηγή αναφέρεται το «Αρχείον Ρώμα», τόμ. Α΄, σελ. 592-595).

Αξίζει να σημειωθεί το άργιλο κείμενο του Υψηλάντη, το οποίο κατέληγε: «...διαμαρτύρομαι επισήμως... κατά μιας πράξεως παρανόμου, ανθελληνικής και διόλου άξιας ενός έθνους, το οποίον υπεδουλώθη μεν πολλάκις, πλην ποτέ δεν εσυμβιβάσθη με τους τυράννους του». 

Γιατί ανασύρω από την Ιστορία αυτό το θλιβερό εθνικό γεγονός; Το ανασύρω γιατί τόσο ο σημερινός πρωθυπουργός όσο και σύσσωμη η κυβέρνησή του δεν πήραν πληρεξουσιότητα από τον ελληνικό λαό και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να προβούν σε πράξεις εθνικής υποτέλειας και σε ακρωτηριασμό της εθνικής μας Ανεξαρτησίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Ο Πρωθυπουργός το ανήγγειλε αυτό σαφώς και δημοσίως, γνωρίζοντας ότι πρόκειται για πράξη όχι μόνο παράνομη αλλά και για ποινικό αδίκημα που φέρει τον τίτλο ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ. 

Εξ αυτού και μόνο του γεγονότος – πέραν όλων των άλλων – ο «κυρίαρχος» λαός όχι μόνο δικαιούται αλλά και υποχρεούται να εξεγερθεί, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 120 του Συντάγματος, το οποίο καθιστά υπεύθυνο τον πατριωτισμό των Ελλήνων για την τήρησή του.

Χωρίς πατρίδα και χωρίς Εθνική ανεξαρτησία όλα τα άλλα δεν μπορούν να διορθωθούν.

[ΝΑΙ, ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΩΣ,  Ο κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΣ ΕΝΟΧΟΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΝΑ ΣΥΓΚΑΛΕΣΗ ΤΟ ΕΚΤΑΚΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΝ (ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟΝ ΤΟΥ '22) ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΚΑΣΗ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΑΣ ΤΟΥ!]

ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ...

Σάββατο, 05 Ιουνίου 2010

ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ... ΚΑΘΕ ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΙΩΚΕΤΑΙ

Θέλει να μείνει στο Δέρειο η Χαρά, αλλά το υπουργείο δεν της κάνει τη χάρη 

Η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου προσκαλεί κάθε πολίτη στην σχολική γιορτή λήξης εκπαιδευτικού έτους, για να γνωρίσει τα Ελληνόπουλα των Πομάκων, ενώ το υπουργείο της απαντά ότι το θέμα έκλεισε και η μετάθεσή της θα γίνει στη Θεσσαλονίκη

Η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου προσκαλεί όλους όσους θέλουν να δώσουν ένα μήνυμα αντίστασης στο τουρκικό προξενείο να παραβρεθούν στην γιορτή που θα κάνει το σχολείο για τη λήξη της σχολικής χρονιάς στο Μεγάλο Δέρειο. Σχετική αναφορά μπορεί να βρεθεί μέσω της σελίδας στο facebook όπου η Χ. Νικοπούλου αναφέρει χαρακτηριστικά «Σας περιμένω στην εορτή λήξης του σχολείου μας στις 15 Ιουνίου στις 11 το πρωί για να γνωρίσετε τα ηρωικά Ελληνόπουλα των Πομάκων. Ο Θεός μαζί σας». Η Χαρά ζήτησε με αίτησή της πριν δύο μέρες να παραμείνει στο σχολείο του Δερείου ώστε να συνεχίσει το εκπαιδευτικό της έργο αλλά το υπουργείο έσπευσε χθες να απαντήσει αρνητικά.  

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΕΝ ΤΗΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΧΑΡΗ
Με απάντηση η οποία βρίσκεται στη διάθεσή μας και την υπογράφει η προϊσταμένη της διεύθυνσης προσωπικού Α΄θμιας εκπαίδευσης, Ανθή Γώγου της ανακοινώνει ότι δεν γίνεται αποδεκτή η αίτησή της, μια και έχει δρομολογηθεί η μετάθεσή της στη Θεσσαλονίκη και μπορεί να την υποβάλλει εκ νέου… Η απόφαση λέει τα εξής:


«Σε απάντηση του υπηρεσιακού σημειώματος αιτήσεως ανάκλησης της μετάθεσης σας, από την Γ’ περιοχή Θεσσαλονίκης και τη διατήρηση ταυτόχρονα της οργανικής θέσης στο μειονοτικό Σχολείο Μεγάλου Δερείου Έβρου σας πληροφορούμε τα ακόλουθα: Η μετάθεση σας στη περιοχή Θεσσαλονίκης Γ’ πραγματοποιήθηκε με την αριθμ. 36292/Λ1/29-03-2010 υπουργική απόφαση και δεν είναι δυνατόν να ανακληθεί σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 4 του Π.Δ. 50-96 το οποίο σαφώς ορίζει ότι επιτρέπεται μόνο ανάκληση της αίτησης για μετάθεση μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου του έτους υποβολής της. Ήδη και οι τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών στις κενές θέσεις όσων μετατέθηκαν, διαδικαστική ενέργεια που ακολουθεί τις μεταθέσεις από περιοχή σε περιοχή, έχει ήδη ολοκληρωθεί στο σχολείο ενδιαφέροντος σας. Μπορείτε να υποβάλλετε νέα αίτηση μετάθεσης κατά την διαδικασία υποβολής των αιτήσεων μετάθεσης για το σχολικό έτος 2011-2012, στις προθεσμίες που θα οριστούν με σχετική εγκύκλιο και να εξεταστεί στο ίδιο πλαίσιο που ισχύει για όλους τους εκπαιδευτικούς. Έπειτα από τα παραπάνω παρέλκει οποιαδήποτε απάντηση επί των όρων που θέτετε της ανάκλησης της μετάθεσης σας. Εξάλλου σε ότι αφορά τους όρους που αναφέρετε στο σημείωμα/αίτηση σας ως δημόσιος υπάλληλος και ειδικότερα εκπαιδευτικός, γνωρίζετε ότι δεν μπορούν να ικανοποιηθούν, εφόσον δεν προβλέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις οι οποίες διέπουν τις μεταθέσεις».

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
Πριν από δύο μέρες στο πρες ρουμ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής, σχετικά με την Χαρά Νικοπούλου τόνισε: «ειδικά στο χώρο της Θράκης, όπου υπάρχει και μειονοτική εκπαίδευση, θα πρέπει να είμαστε φειδωλοί και επειδή ακριβώς υπάρχουν πολλά ζητήματα που αναφύονται εκεί, υπάρχει και γόνιμο έδαφος για εκμετάλλευση πολλών καταστάσεων. Εμείς, ως Πολιτεία, αντιμετωπίζουμε με τη δέουσα σοβαρότητα όλα τα ζητήματα και αυτό θα πρέπει να κάνουν και όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί της».

http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/06/blog-post_2128.html

{ΚΑΚΩΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΜΕΙΟΔΟΤΕΣ, Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ (ΔΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΝ -ΤΕΛΕΣΙΣ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ- ΔΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ ΕΔΑΦΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΟΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΣΩΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΩΜΕ}

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ:Πότε και γιατί θα δανειστεί πάλι «ελεύθερα» η Ελλάς

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_06/06/2010_403499

Πότε και γιατί θα δανειστεί πάλι «ελεύθερα» η Ελλάδα

 Οι σφιχτές και ανελαστικές προθεσμίες και τα ψιλά γράμματα του Μνημονίου


Το πακέτο-σωσίβιο που χορηγούν το Διεθνές Nομισματικό Tαμείο (ΔNT), η Kομισιόν και η Eυρωπαϊκή Kεντρική Tράπεζα (EKT) στην Ελλάδα έχει ημερομηνία λήξης.
Η χώρα θα πρέπει να επιστρέψει στις αγορές το αργότερο στις αρχές του 2012, δεδομένου ότι οφείλει να αναχρηματοδοτήσει μόνη της το 75% (25,1 δισ. ευρώ) των ομολόγων που λήγουν το 2012 (33,4 δισ. ευρώ). 
Δηλαδή, η οικονομική βοήθεια θα υπάρχει, αλλά δεν θα είναι ο μοναδικός τρόπος χρηματοδότησης της χώρας, όπως είναι τώρα. Θα είναι περισσότερο «επικουρικού χαρακτήρα» και θα καλύπτει οριακά τις λήξεις των ομολόγων, αφού αυτές θα ανέλθουν στα 24 δισ. ευρώ.
H κατάσταση αυτή είναι και ο λόγος που αρκετοί διεθνείς αναλυτές εμμένουν στην άποψη ότι, αργά ή γρήγορα, η Eλλάδα θα χρειαστεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της. 
Για την ακρίβεια, οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι αυτό θα συμβεί προς τα τέλη του 2011, οπότε και η χώρα θα πρέπει να ξαναγυρίσει στις αγορές 
με ένα δημόσιο χρέος που θα βρίσκεται στο 145,1% του AEΠ.
Παράλληλα, η Ελλάδα προβλέπεται να πραγματοποιεί εκδόσεις εντόκων γραμματίων ανά τρίμηνο, καθ' όλη τη διάρκεια που θα αντλεί ρευστότητα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και τις χώρες της Ευρωζώνης.

Αρχές του 2012, ώρα μηδέν για τον δανεισμό της Ελλάδας

Του Σωτηρη Nικα


Tο αργότερο στις αρχές του 2012 η Eλλάδα θα πρέπει να γυρίσει στις αγορές, θέλοντας και μη. Oι όροι της συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση με το Διεθνές Nομισματικό Tαμείο (ΔNT), την Kομισιόν και την Eυρωπαϊκή Kεντρική Tράπεζα (EKT), είναι δεσμευτικοί και αυστηροί.
H χώρα θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσει μόνη της το 75% (25,1 δισ. ευρώ) των ομολόγων που λήγουν το 2012 (33,4 δισ. ευρώ). Δηλαδή, η οικονομική βοήθεια θα υπάρχει, αλλά δεν θα είναι ο μοναδικός τρόπος χρηματοδότησης της χώρας, όπως είναι τώρα.
Θα είναι περισσότερο «επικουρικού χαρακτήρα» και θα καλύπτει οριακά τις λήξεις των ομολόγων, αφού αυτές θα ανέλθουν στα 24 δισ. ευρώ.
H κατάσταση αυτή είναι και ο λόγος που αρκετοί διεθνείς αναλυτές εμμένουν στην άποψη ότι, αργά ή γρήγορα, η Eλλάδα θα χρειαστεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της. Για την ακρίβεια, οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι αυτό θα συμβεί προς τα τέλη του 2011, οπότε και η χώρα θα πρέπει να ξαναγυρίσει στις αγορές με ένα δημόσιο χρέος που θα βρίσκεται στο 145,1% του AEΠ, ενώ θα αναμένεται νέα αύξησή του τόσο το 2012, όσο και το 2013. Για τον λόγο αυτό και έχουν χαρακτηρίσει τον μηχανισμό στήριξης της Eλλάδας ως μία απλή «παράταση ζωής» και τίποτε άλλο.
Οι δύο βασικότερες μορφές αναδιάρθρωσης χρέους είναι η επιμήκυνσή του (να πληρωθούν αργότερα από ό,τι κανονικά λήγουν τα ομόλογα) και το «κούρεμα» (δηλαδή, να πληρωθούν λιγότερα από ό,τι κανονικά θα έπρεπε).


Αν και στο Μνημόνιο Συνεννόησης αναφέρεται ότι οι προβλέψεις των δανειακών αναγκών και του μεγέθους της χρηματοδότησης μπορεί να αναθεωρηθούν, αξίζει να δούμε τι έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση για κάθε ένα από τα χρόνια που θα λαμβάνει την οικονομική βοήθεια:


1. Το 2010, προβλέπεται ότι η Ελλάδα θα δεχτεί βοήθεια 38 δισ. ευρώ και κατά τη διάρκεια του δευτέρου εξαμήνου θα αντλήσει από μόνη της 8 δισ. ευρώ στο πλαίσιο της αναχρηματοδότησης των εντόκων γραμματίων.


2. Την επόμενη χρονιά (2011) και πάλι δεν προβλέπεται ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) να εκδώσει ομόλογα. Ωστόσο, θα πρέπει να εκδώσει έντοκα γραμμάτια ύψους 17 δισ. ευρώ, με την Ελλάδα να αντλεί από τον μηχανισμό στήριξης άλλα 40 δισ. ευρώ.


3. Το 2012, ξεκινάει εκ νέου ο δανειακός «Γολγοθάς» της χώρας, καθώς θα πρέπει ξαφνικά να ξαναβγεί στις αγορές, με την ελπίδα πως όλα θα έχουν πάει «καλά» μέχρι τότε. Δηλαδή, όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί, να έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα, να έχουν προωθηθεί οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και φυσικά οι εξελίξεις αυτές να έχουν αναγνωριστεί από τις αγορές, έτσι ώστε να έχουν μειωθεί το κόστος δανεισμού του Δημοσίου και τα spreads (διαφορά απόδοσης των ελληνικών ομολόγων από τα αντίστοιχα γερμανικά) των ομολόγων.


Εκείνη τη χρονιά, το Δημόσιο θα πρέπει να δανειστεί από τις αγορές 25,1 δισεκ. ευρώ μέσω ομολόγων και άλλα 18 δισεκ. ευρώ μέσω γραμματίων, ενώ από ΔΝΤ και Ευρώπη θα αντλήσει 24 δισεκ. ευρώ. Συνολικά, δηλαδή, η χώρα θα δανειστεί 67,1 δισεκ. ευρώ.


Ωστόσο, οι λήξεις του 2012 ανέρχονται σε περίπου 33,4 δισ. ευρώ και των γραμματίων σε περίπου 17 δισ. ευρώ, ενώ αν το έλλειμμα μειώνεται βάσει του προγραμματισμού που υπάρχει αυτή τη στιγμή, θα είναι περίπου 15 δισ. ευρώ. Συνολικά, οι χρηματοδοτικές ανάγκες θα ανέλθουν στα 65,4 δισ. ευρώ. Φαίνεται ότι έχει προβλεφθεί και ένα μικρό «αβάντζο» σε περίπτωση που υπάρξει κάποια μικρή απόκλιση στο έλλειμμα.


4. Η συμφωνία αναλύει το δανειακό πρόγραμμα της Ελλάδας μέχρι το δεύτερο τρίμηνο του 2013. Στο διάστημα αυτό, το υπουργείο Οικονομικών καλείται να έχει δανειστεί από τις αγορές 17,4 δισεκ. ευρώ μέσω ομολόγων και 8 δισεκ. ευρώ μέσω γραμματίων. Το ΔΝΤ και οι χώρες της Ευρωζώνης θα δίνουν τις τελευταίες δόσεις της βοήθειας, που θα φτάσουν τα 8 δισεκ. ευρώ.

«Με επιστροφή στη δραχμή θα επιβιώσει η Ελλάδα»

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100046_06/06/2010_403478

«Με επιστροφή στη δραχμή θα επιβιώσει η Ελλάδα»

Της Σοφιας Παπαϊωαννου


Ο Γερμανός οικονομολόγος Γιοακίμ Σταρμπάτι, ο άνθρωπος που ηγείται της προσφυγής στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας του κατά του πακέτου βοηθείας προς την Ελλάδα, δηλώνει λάτρης της χώρας μας και θεωρεί ότι η πράξη του βοηθάει την Ελλάδα. Τη χώρα μας, εξάλλου, διαλέγει τα τελευταία χρόνια για τις διακοπές του, παραθερίζοντας σε σπίτι Γερμανών φίλων του στη Μεθώνη της Πελοποννήσου, όπου και βρίσκεται σήμερα. «Δεν πρόκειται για μια πράξη εναντίον της Ελλάδας», μας εξηγεί, «οι βοήθειες που παρέχονται δεν βοηθούν την Ελλάδα, αλλά τις τράπεζες. Ερχονται τα χρήματα στην Ελλάδα, τα παραλαμβάνει στην είσοδο ο πρωθυπουργός σας κύριος Παπανδρέου, διασχίζει το “ελληνικό σπίτι” και από την πίσω πόρτα τα δίνει στις τράπεζες. Αυτό σημαίνει ότι τα λεφτά είναι για τις τράπεζες και όχι για την Ελλάδα».


Ο καθηγητής Σταρμπάτι μαζί με άλλους δύο Γερμανούς οικονομολόγους, ένα καθηγητή Νομικής κι ένα πρώην ανώτατο στέλεχος της εταιρείας Thyssen, της γνωστής μας από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, στηρίζουν νομικά την προσφυγή τους στον γνωστό όρο της Συνθήκης του Μάαστριχτ, του no-bailout, ότι δηλαδή μία χώρα της Ευρωζώνης δεν μπορεί να διασώσει μία άλλη χώρα πληρώνοντας τα χρέη της. Η Κομισιόν έχει ξεπεράσει αυτόν τον όρο, θεωρώντας ότι το πακέτο προς την Ελλάδα δεν αποτελεί διάσωση, αλλά αρωγή. «Εδώ πρόκειται για ένα παιχνίδι με τις λέξεις. Στην πραγματικότητα είναι ένα bail-out», ισχυρίζεται ο Σταρμπάτι.


Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει η Ελλάδα είναι να γίνει ανταγωνιστική και για να το καταφέρει αυτό θεωρεί ότι πρέπει η χώρα να επιστρέψει στη δραχμή, να την υποτιμήσει. Για να εξηγήσει πώς θα βοηθηθεί η Ελλάδα από μία τέτοια εξέλιξη φέρνει το παράδειγμα του τουρισμού. «Εφ’ όσον είναι άδεια τα ξενοδοχεία, μας εξηγεί, είναι σημαντικό να τα γεμίσουν ξένοι τουρίστες, κάτι που θα γινόταν πιο εύκολα αν η Ελλάδα επέστρεφε στη δραχμή και την υποτιμούσε». 
Ο Σταρμπάτι είναι απολύτως βέβαιος ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει ποτέ να δώσει πίσω τα χρήματα από το πακέτο βοήθειας. «Μοιάζει με ένα κολυμβητή», μας λέει, «που προσπαθεί να φθάσει στην όχθη, αλλά δεν καταφέρνει να πολεμήσει τα ρεύματα. Η Ελλάδα δεν ακολουθεί πια δική της πολιτική. Ακολουθεί την πολιτική που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον, μέσω της Κομισιόν και του ΔΝΤ. Εγώ λατρεύω τους Ελληνες, είναι περήφανοι, ειλικρινείς και δεν θέλω πια οι Ελληνες απλά να ακολουθούν, αλλά να ορθώσουν πάλι το ανάστημά τους».
Ολη η συνέντευξη του Γιοακίμ Σταρμπάτι τη Δευτέρα το βράδυ, στην εκπομπή «Νέοι Φάκελοι» στον ΣΚΑΪ, στις 23.15.

Γιατί οι «μικροί» απειλούνται τώρα με πτώχευση

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100045_06/06/2010_403487

Γιατί οι «μικροί» απειλούνται τώρα με πτώχευση

Δημητρα Mανιφαβα


Τη χαριστική βολή στις επιχειρήσεις και ειδικά στις μικρομεσαίες έδωσε το υπουργείο Οικονομικών με την πρόσφατη απόφασή του για αναστολή της επιστροφής ΦΠΑ μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2010. 
Την ίδια ώρα, στα χαρτιά βρίσκονται ακόμη οι περισσότερες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, ενώ στην καλύτερη περίπτωση υλοποιούνται με δραματική καθυστέρηση. Η αποστέρηση του ΦΠΑ, η απουσία αναπτυξιακού σχεδιασμού σε συνδυασμό με το εύλογο κλείσιμο της στρόφιγγας εκ μέρους των τραπεζών οδηγεί πλέον με μαθηματική ακρίβεια εκατοντάδες ή ακόμη και χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην πτώχευση.
Ο επιχειρηματικός κόσμος, αιφνιδιασμένος και εξοργισμένος από τη συνέχιση του «παγώματος» επιστροφής του ΦΠΑ, ζήτησε την παρέμβαση του πρωθυπουργού προκειμένου να ανακληθεί η απόφαση αυτή. Πρότεινε δε τον συμψηφισμό του ποσού επιστροφής του ΦΠΑ με τις τρέχουσες φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις των δικαιούχων επιστροφής ΦΠΑ επιχειρήσεων. Σε διαφορετική περίπτωση, όπως επεσήμαναν οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου, πολλές είναι οι επιχειρήσεις που απειλούνται πλέον με διακοπή των εργασιών τους.


Με μεγάλη καθυστέρηση, δύο και πλέον μηνών από τις αρχικές εξαγγελίες, ενεργοποιήθηκαν τα δύο νέα προγράμματα του Ταμείου Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΜΕ) που αφορούν πρώτον, την κάλυψη δαπανών αγοράς πρώτων υλών και δεύτερον την αποπληρωμή ασφαλιστικών και φορολογικών υποχρεώσεων. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΤΕΜΠΜΕ σύμβαση συνεργασίας για το πρώτο πρόγραμμα έχουν υπογράψει 21 τράπεζες και για το δεύτερο 20 τράπεζες από τις 37 συνολικά.


Ο πολυαναμενόμενος νέος αναπτυξιακός νόμος δεν αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή πριν από το τέλος Ιουνίου για να τεθεί πλέον σε ισχύ από το 2011, ανεξαρτήτως εάν στις 18 Νοεμβρίου 2009 η αρμόδια υπουργός Οικονομίας, Λούκα Κατσέλη δήλωνε σε συνέντευξη Τύπου ότι θα ήταν έτοιμος στις αρχές του 2010. 
Για τον Σεπτέμβριο εξάλλου τοποθετείται η κατάθεση του νομοσχεδίου για την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης των επιχειρήσεων, παρέμβαση ζωτικής σημασίας για την απεμπλοκή πολλών επενδύσεων. Η απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ διαμορφώνεται σε κάτι παραπάνω από 6% και ο στόχος που έχει τεθεί να φτάσει στο 15% μέχρι το τέλος του χρόνου φαίνεται αρκετά φιλόδοξος με βάση την τρέχουσα πρακτική.


Συμπέρασμα: με την ελληνική οικονομία να βουλιάζει σε βαθιά ύφεση –το α΄ τρίμηνο του 2010 το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 2,3%, σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009– η κυβέρνηση δυστυχώς με πράξεις και παραλείψεις της εμποδίζει (και) την ανάπτυξη.

ΙΣΡΑΗΛ:Το κράτος - πειρατής

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_06/06/2010_1291813

Το κράτος - πειρατής

Tου Σταυρου Λυγερου


Η αιματηρή επίθεση των Ισραηλινών στα διεθνή ύδατα επιβεβαίωσε αυτό που έχει φανεί εδώ και χρόνια: το Ισραήλ ρέπει σχεδόν αταβιστικά σε στρατιωτικού τύπου λύσεις. Εχει εθιστεί τόσο πολύ στη χρήση στρατιωτικής βίας, που δεν διστάζει να την ασκεί και εναντίον αμάχων, αδιαφορώντας όχι μόνο για το διεθνές δίκαιο, αλλά και για την στοιχειώδη ηθική.
Το Ισραήλ συμπεριφέρεται κατ’ αυτό τον προκλητικό τρόπο, επειδή του το επέτρεψε η διεθνής κοινότητα. Κυβερνήσεις, οργανώσεις και ΜΜΕ, που διυλίζουν τον κώνωπα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν βρίσκονται ενώπιον ισραηλινών εγκλημάτων συνήθως καταπίνουν αδιάντροπα την κάμηλο. Κι όταν υποχρεώνονται να αντιδράσουν, περιορίζονται σε γενικόλογες εκκλήσεις και χλιαρές καταδίκες, που οι ισραηλινές κυβερνήσεις πετάνε με περιφρόνηση στο καλάθι των αχρήστων.
Το χθεσινό επεισόδιο δεν ήταν μία εκτροπή. Οι Ισραηλινοί θα προτιμούσαν, βεβαίως, ο στολίσκος να υπακούσει στις εντολές τους. Επειδή, όμως, γνώριζαν ότι θα συνέχιζε την πορεία του, σχεδίασαν μία αιματηρή επίθεση με σκοπό να δώσουν οριστικό τέλος στις απόπειρες ανθρωπιστικών οργανώσεων να σπάσουν τον αποκλεισμό της Λωρίδας στην Γάζα.
Αποτέλεσμα του αποκλεισμού είναι ένας μεγάλος αριθμός Παλαιστινίων να κατοικεί ακόμα σε σκηνές, το 80% του πληθυσμού να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και η απουσία ιατρικής βοήθειας να σκοτώνει ανθρώπους, που εύκολα μπορούσαν να σωθούν. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του πρώην Αμερικανού προέδρου Τζίμι Κάρτερ μετά την επίσκεψή του στη Γάζα: «Η μεταχείριση των κατοίκων της Γάζας είναι χειρότερη από εκείνη που επιφυλάσσεται στα ζώα... Ποτέ στην ιστορία δεν είχε απαγορευτεί έως τώρα η παροχή βοήθειας σ’ έναν πληθυσμό που έχει υποστεί τεράστιες καταστροφές από βομβαρδισμούς για να τις αποκαταστήσει» (Ιούνιος 2009).
Με την επίθεσή τους κυρίως εναντίον του προπορευόμενου τουρκικού πλοίου, οι Ισραηλινοί έστειλαν και μία έμμεση, αλλά έμπρακτη και σκληρή απάντηση στην διαρκώς αιχμηρή κριτική του Ερντογάν.
Η παρεμβολή της Τουρκίας και της Βραζιλίας στην υπόθεση των πυρηνικών του Ιράν εξόργισε όχι μόνο το Ισραήλ, αλλά και τις ΗΠΑ, οι οποίες απέφυγαν να καταδικάσουν την αιματηρή επίθεση.
Εκτός των άλλων παρενεργειών, το χθεσινό συμβάν έφερε τις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις στο όριο θραύσης. Η Τουρκία εμφανίζεται να ηγείται των διεθνών αντιδράσεων. Αυτό μπορεί να προκαλεί δυσαρέσκεια σε ορισμένες δυτικές πρωτεύουσες, αλλά παραλλήλως αυξάνει σημαντικά το κύρος της όχι μόνο στον μουσουλμανικό κόσμο, αλλά και στο επίπεδο της παγκόσμιας κοινής γνώμης.
Παρασυρμένο από την αλαζονεία της ισχύος, το Ισραήλ δεν ήξερε ούτε κι αυτή την φορά που να σταματήσει. Δεν κατανοεί πως με την συμπεριφορά του ροκανίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται. Η Ουάσιγκτον μπορεί να εμποδίσει την έκδοση καταδικαστικού ψηφίσματος από το Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά η «απονομιμοποίηση» του Ισραήλ στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης έκανε χθες ένα ακόμα άλμα.

Χρ. Γιανναρᾶς-Να σωθούν και να σώσουν!

Hμερομηνία :  06-06-10 - 

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_06/06/2010_1291848

           

Να σωθούν και να σώσουν

Tου Χρηστου Γιανναρα

Οποια ερώτηση κι αν τεθεί σε κομματάνθρωπο, έχει απάντηση που δεν τη γεννάει το δικό του μυαλό και ούτε, φυσικά, την εννοεί στα σοβαρά. Μέσα στο κομματικό του μυαλό υπάρχει, για κάθε πρόβλημα, μια φράση διαρκώς έτοιμη να στομώσει μηχανικά την ερώτηση – χιλιάδες έτοιμες φράσεις μέσα στα κομματικά μυαλά υποκαθιστούν τη σκέψη και προλαβαίνουν την κρίση.

Στην ελλαδική κοινωνία σήμερα μοιάζει να αναπαράγουμε («ανεπαισθήτως», αλλά γενικευμένα) το μοντέλο μυαλού των κομματανθρώπων: το έχουμε καταστήσει μοντέλο στο οποίο αποβλέπει η τηλεθέαση, η εμπορευματοποιημένη «πληροφόρηση». Ετοιμες απαντήσεις για κάθε πρόβλημα, τις εκφέρουμε σαν αυτονόητα δικές μας, αλλά μάς τις έχουν υποβάλει, καραδοκούν έτοιμες στα μυαλά μας, υποκαθιστούν τη σκέψη, προλαβαίνουν την κρίση. Χρόνια τώρα, ακούμε πολιτικούς, δημοσιογράφους, συνδικαλιστές, πανεπιστημιακούς παρακεντέδες της εξουσίας, και ξέρουμε από πριν τι θα απαντήσουν σε κάθε ερώτηση, ποια θα είναι η επόμενη φράση τους. Ξέρουμε ότι την άποψη, γνώμη ή θέση που διατυπώνουν δεν την έχει γεννήσει το δικό τους μυαλό, είναι τεχνητά εμφυτευμένη στον στεγνωμένο τους νου. Το ξέρουμε και όμως αναπαράγουμε το μοντέλο. Ακριβώς όπως νιώθουμε υποχρεωμένοι να είμαστε οπαδοί μιας ποδοσφαιρικής ομάδας ή να παίζουμε δελτίο για το τζακ ποτ. Νοητική ισοπέδωση όλων προς τα κάτω. «Ανεπαισθήτως».

Τα πανεπιστήμια υποτίθενται (εξ ορισμού) τόποι σπουδής και έρευνας, μεθοδικού προβληματισμού, «συστηματικής» αναζήτησης λύσεων. Ψάξτε για την «επιχειρηματολογία» που συνοδεύει την υπεράσπιση του εκφασισμένου «ασύλου» τα τελευταία τριάντα έξι χρόνια. Σπουδάστε τα κείμενα που συνόδευαν, πριν από λίγες μέρες, τις πρυτανικές εκλογές – διακηρύξεις, επαγγελίες, προγράμματα. Παρακολουθείστε «ημερίδες», σε αρμόδιες για την οικονομία σχολές, σχετικά με τη χρεοκοπία σήμερα της χώρας, τη διεθνή ανυποληψία της, την αποσάθρωση της κοινωνικής συνοχής. Αν δεν πέσετε σε σπανιότατη εξαίρεση, θα ψηλαφήσετε, σε κάθε τέτοια ή ανάλογη περίπτωση, την τελμάτωση της σκέψης και της κρίσης στα ιδεολογικά στερεότυπα – κυρίως σε όσα έχουν αποδειχθεί εφόδια καριέρας. Ετοιμες φράσεις υποκαθιστούν μέσα στα μυαλά τον συλλογισμό και προλαβαίνουν το συμπέρασμα.

Η αντιπροσωπευτικότερη εικόνα της ελλαδικής κοινωνίας σήμερα είναι της «διαδήλωσης» ή «πορείας»: Μπροστά η ντουντούκα να υπαγορεύει την κραυγή και πίσω η αργόσυρτη νωχελική αγέλη να την αναμηρυκάζει σαν βέλασμα. Η εικόνα πολυμερίζεται σε κάθε σπιτικό, παραπέμπει στους παραιτημένους από σκέψη και κρίση τηλεθεατές. Η οθόνη υπαγορεύει καταιγισμό νοητικών στερεοτύπων, καλούπια γλώσσας, ύφους, τρόπου συμπεριφοράς. Και ο τηλεθεατής «μεταβολίζει» το αλλότριο και μεθοδευμένο σε «δικό του» και «αυθόρμητο».

Αν ο ολίγιστος πρωθυπουργός μας, αρχηγός σοσιαλιστικού κινήματος και πρόεδρος της σοσιαλιστικής Διεθνούς, μπορούσε, έστω επιδερμικά, να υποψιαστεί ότι ο «socialismus» μεταφράζεται στα ελληνικά «κοινωνισμός» – βγαίνει από το «societas» που σημαίνει «κοινωνία». Και εκτός από κόμμα εξουσίας ή ευκαιρία καριέρας, είναι (ακόμα ίσως) και όραμα - πρόταση τρόπου του βίου. Οραματίζεται - προτείνει ο «κοινωνισμός» να έχει προτεραιότητα στην οργάνωση της συλλογικότητας η προστασία και καλλιέργεια των σχέσεων κοινωνίας, η έγνοια για όλα τα μέλη του κοινωνικού σώματος – όχι η θωράκιση του ατομοκεντρισμού, όχι η προστασία της εγωτικής απληστίας, του κέρδους.

Αν μπορούσε ο πρωθυπουργός να το σκεφτεί από μόνος του αυτό και να το κρίνει, δεν θα θεωρούσε «σωτηρία» της χώρας τη χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό κολόβωση του «κοινωνικού κράτους» για χάρη του διεθνούς χρηματιστηριακού τζόγου. Θα ήξερε ότι οι θεσμοί του «κοινωνικού κράτους» σε μια χώρα και η λειτουργία τους είναι δείκτης πολιτισμού, μέτρο της κατά κεφαλήν καλλιέργειας, της κατακτημένης απόστασης από το κτήνος και τη ζούγκλα. Οταν μάχεσαι για να υπερασπίσεις το «κοινωνικό κράτος», δεν διεκδικείς «δικαιώματα» ούτε προστατεύεις συντεχνίες, όπως κάνει το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάχεσαι για την ανθρωπιά του ανθρώπου, για τη χαρά της ζωής που είναι πάντα καρπός κοινωνίας και σχέσης, άθλημα ανιδιοτέλειας, κατόρθωμα αυθυπέρβασης.

Η έτοιμη απάντηση του κομματανθρώπου είναι: Τι να σου κάνει ο πρωθυπουργός όταν του βάζουν τη θηλιά στον λαιμό, όταν τα εξοντωτικά χρέη που φόρτωσαν στον ελληνικό λαό ο πατέρας του και οι εξίσου ολετήρες διάδοχοί του πρωθυπουργοί, πρέπει αμέσως να εξοφληθούν; Σίγουρα, δεν θα του υποδείξουμε εμείς οι αδαείς τι να κάνει, μόνο να διερωτηθούμε μπορούμε: Γιατί ο περιορισμός των δημοσίων εξόδων έπρεπε να αρχίσει με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και όχι με διάλυση των κρατικών εταιρειών (χιλιάδων) που μπουκώνουν με χρήμα αργόσχολους κομματανθρώπους; ΄Η γιατί όχι με δραστικό περιορισμό των χρυσοπληρωμένων υπουργικών «συμβούλων», με διακοπή επιχορηγήσεων στις αναρίθμητες παρασιτικές δικτυώσεις της κομματικής καμαρίλας; Κατόρθωσε ποτέ να σκεφθεί από μόνος του ο «σοσιαλιστής» πρωθυπουργός ότι η ιδιοτέλεια των καπιταλιστών έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι παραγωγική και κοινωνικά γόνιμη από τη στεγανά εγωκεντρική, άγονη και βάναυσα αντικοινωνική αυθαιρεσία των κομματανθρώπων;

Η δύναμη της πολιτικής, ο επηρεασμός που ασκεί στη σύνολη λειτουργία της κοινωνίας, είναι δίκοπο μαχαίρι:

Ενα φαύλο και ανίκανο πολιτικό σύστημα μπορεί να βυθίσει σε ανήκεστη παρακμή τη συλλογικότητα, όπως και ένας ταλαντούχος ηγέτης ανιδιοτελής μπορεί να αναστήσει, κυριολεκτικά, μια πεθαμένη κοινωνία. Η Ελλάδα είναι σήμερα ένα τέλμα, εφιαλτικός πνιγμός αδιεξόδου. Και οι συντελεστές του ιστορικού αυτού εγκλήματος είναι συγκεκριμένοι, επώνυμοι, δυνάστες του λαϊκού σώματος, ασύδοτοι φεουδάρχες. Δεν έχει νόημα να τιμωρηθούν κάποιοι σαν αποδιοπομπαίοι τράγοι, τίποτα δεν αλλάζει. Θα αλλάξουν όλα, αν πάψουμε να τους εμπιστευόμαστε, να πιστεύουμε ότι είναι πάλι αυτοί που «θα μας βγάλουν από την κρίση»! Σε πείσμα και της στοιχειωδέστερης λογικής. Ωσάν να είναι ποτέ δυνατό ο ναρκομανής να διαχειριστεί τη δίωξη των ναρκωτικών, ο μαστροπός να αστυνομεύσει την εμπορία της σάρκας.

Να τους αμνηστεύσουμε όλους. Αρκεί να πάνε στα σπίτια τους, να απαλλάξουν την κοινωνία από τις «υπηρεσίες» τους. Να συγκαλέσουν Συντακτική Εθνοσυνέλευση για καινούργιο Σύνταγμα, να παραδώσουν σε κυβέρνηση προσωπικοτήτων και να εξαφανιστούν. Να σωθούν και να σώσουν.