ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (10/5/10)

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
[ΤΟ ΑΛΙΕΥΣΑ Σ' ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ 'ΡΕΣΑΛΤΟ']


''Ο ελληνικός λαός είναι από τους πλέον πολιτικά οξυδερκείς. Με αγωνιστικές εμπειρίες και πολιτικό ένστικτο από τα πλέον ανώτερα παγκοσμίως.'' 

Ούτε καν τα Σκόπια δεν πάνε στο ΔΝΤ

Ούτε καν τα Σκόπια δεν πάνε στο ΔΝΤ

Από Factorx | Δευτ. 10 Μαι 2010, 20:38 στην/στις κατηγορίες Πρώτη Σελίδα.

Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Ν. Γκρουέφσκι, δήλωσε σήμερα ότι η χώρα του δεν προτίθεται να συνάψει συμφωνία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για την κάλυψη των δημοσιονομικών της αναγκών.

Ο κ. Γκρουέφσκι πρόσθεσε ότι η χώρα θα προχωρήσει στην έκδοση σειράς ευρωομολόγων, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο θα έχει θετικό αντίκτυπο στην εικόνα της χώρας.

«Η έκδοση των ευρωομολόγων θα αποστείλει ένα θετικό μήνυμα διεθνώς ότι η χώρα είναι ικανή να βγει μόνη της στις διεθνείς αγορές για να ικανοποιήσει τις δανειακές ανάγκες της. Εμείς θέλουμε να παραμείνουμε στην ομάδα των χωρών εκείνων που μπορούν να χαράζουν αυτόνομα τις οικονομικές τους πολιτικές του και να μην εξαρτώνται από το ΔΝΤ», ανέφερε.

http://www.antinews.gr/?p=44854

Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ-Ρήξη κυβέρνησης - λαού

Ρήξη κυβέρνησης - λαού

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Μεγαλειώδης ήταν η διαδήλωση της Τετάρτης στην Αθήνα εναντίον των μέτρων εξουθενωτικής λιτότητας και καταβαράθρωσης του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων που προωθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου κατ’ εντολήν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της ΕΕ. Πρωτοφανής σε όγκο και πάθος. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση που έχει γίνει ποτέ από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Πάνω από 150.000 διαδηλωτές είπαν κατηγορηματικά «Οχι» στα μέτρα. Με ιδιαίτερα έντονο τρόπο εκδήλωσαν επίσης την περιφρόνησή τους απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που θεωρούν απαξιωμένο. Ποτέ άλλοτε μετά την αποστασία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και των ομοίων του, το 1965, δεν είχαν ακουστεί συνθήματα μυριόστομα εναντίον των βουλευτών όπως την Τετάρτη.

Ο πρωθυπουργός αγνόησε τη θέληση του λαού. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ από κοινού με την Ντόρα Μπακογιάννη και τους βουλευτές του ΛΑΟΣ ψήφισαν την Πέμπτη υπέρ της υπαγωγής της Ελλάδας υπό το καθεστώς του ΔΝΤ και της ΕΕ. Τρεις μόνο από αυτούς -η Σοφία Σακοράφα, ο Γιάννης Δημαράς και ο Βασίλης Οικονόμου- αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν τα μέτρα, θεωρώντας τα απολύτως εχθρικά προς τις σοσιαλιστικές αρχές τους.

Ο Αντ. Σαμαράς αντιστάθηκε στις αφόρητες εξωτερικές και εσωτερικές πιέσεις. Καταψήφισε τα μέτρα, συνεισφέροντας τα μέγιστα στην απονομιμοποίησή τους στη συνείδηση του ελληνικού λαού και απομονώνοντας πολιτικά τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος είναι δύσκολο να αισθάνεται άνετα έχοντας ως μοναδικούς πολιτικούς συμμάχους την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Αρνούμενος να στηρίξει τα μέτρα και τον Γ. Παπανδρέου, ο Αντ. Σαμαράς ικανοποιεί τη βάση της ΝΔ και τη συσπειρώνει γύρω του.

Διαχωρίστηκε οριστικά η κυβέρνηση Παπανδρέου από τις ευρύτατες λαϊκές μάζες μετά τις εξελίξεις αυτές. Οι σχέσεις τους θα επιδεινώνονται διαρκώς από εδώ και πέρα, καθώς η χώρα θα βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στη φτώχεια και στη μιζέρια εξαιτίας των μέτρων του ΔΝΤ, τα οποία ακριβώς σε αυτό αποσκοπούν για αρκετά χρόνια: να φτωχύνουν όλοι οι Ελληνες για να γίνει έτσι πιο «ανταγωνιστική» η ελληνική οικονομία. Το λένε δημόσια, χωρίς περιστροφές, οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Τεράστια εντύπωση στο εξωτερικό προκάλεσε η συγκλονιστική κινητοποίηση της Τετάρτης. Πρώτο θέμα σε όλες τις ευρωπαϊκές εφημερίδες την επομένη. Το μήνυμα ήταν σαφές: ο ελληνικός λαός αρνείται μαχητικά και αποφασιστικά τα μέτρα. Τώρα πλέον όλοι αμφιβάλλουν ότι θα κατορθώσει ο Γιώργος Παπανδρέου να υλοποιήσει την πολιτική του ΔΝΤ και της ΕΕ. «Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, κοκτέιλ μολότοφ, οι πρώτοι νεκροί -τα γεγονότα της Τετάρτης στην Αθήνα δίνουν δίκιο σε εκείνους που αμφιβάλλουν αν θα μπορέσει η κυβέρνηση Παπανδρέου να εφαρμόσει την πολιτική λιτότητας», έγραφε π.χ. η εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της.

Ο Γ. Παπανδρέου έχασε την ευκαιρία να κυβερνήσει τη χώρα με την αγάπη και τη στήριξη του λαού που τον έφερε θριαμβευτικά στην εξουσία ως φορέα ελπίδας για καλύτερες μέρες. Επέλεξε να κυβερνήσει εναντίον του λαού, απαρνούμενος το δικό του πρόγραμμα και υιοθετώντας το εφιαλτικό πρόγραμμα του ΔΝΤ και της ΕΕ, το οποίο παρουσιάζει ως δήθεν «σωτηρία» της χώρας. Τώρα πρέπει να συνθλίψει τον λαό για να περάσει την πολιτική του. Η καρατόμηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σηματοδοτεί το νέο πνεύμα άσκησης της εξουσίας εκ μέρους του. Τρομοκρατεί μεν τους βουλευτές, θυμώνει όμως τον λαό αυτός ο αυταρχισμός υπέρ του ΔΝΤ.

Στη σύντομη αποτυχία του πρωθυπουργού ποντάρουν πλέον όλοι στο πολιτικό επίπεδο. Γι’ αυτό ο Αντ. Σαμαράς διαχωρίστηκε πλήρως από τον Γ. Παπανδρέου. Προσφέρει έτσι στο σύστημα τη δυνατότητα εναλλακτικής λύσης μέσα από τους κόλπους του, σε περίπτωση που καταρρεύσει η κυβέρνηση Παπανδρέου υπό το βάρος της λαϊκής οργής.

Το ίδιο και η Ντόρα. Προκάλεσε τη διαγραφή της από τη Νέα Δημοκρατία διακηρύσσοντας την αφοσίωσή της στο ΔΝΤ γιατί ελπίζει να την κάνει ο Γ. Παπανδρέου... υπουργό (!) σε κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», αν βρεθεί σε φάση αποσύνθεσης της διακυβέρνησής του. Η ζωή θα δείξει τίνος τα όνειρα θα εκπληρωθούν.

Σαχινίδης: ΔΝΤ: Επιλογή μας από την αρχή!

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=11815009

Φ. Σαχινίδης

ΔΝΤ: Επιλογή μας από την αρχή!

Αποκαλυπτικές ήταν οι δηλώσεις του υφυπουργού 

Οικονομικών Φ. Σαχινίδη στη ΝΕΤ. 

Πραγματική πολιτική βόμβα! 

"Οταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, 

διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε 

ήταν να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο", 

είπε και χαρακτήρισε το ΔΝΤ ως "πρώτη επιλογή και 

μόνη που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου και μετά"! 

Αυτό που καταλαβαίνει ο κοινός νους από τις 

υφυπουργικές δηλώσεις είναι ότι η κυβέρνηση 

Παπανδρέου, αμέσως μόλις ανέλαβε, διαμόρφωσε την 

άποψη ότι πρέπει να μας οδηγήσει στο ΔΝΤ και ότι 

απλώς επειδή τα χρήματα του ΔΝΤ δεν επαρκούσαν, 

προσπάθησε να βάλει και την ΕΕ να "τσοντάρει". 

Πικρές αλήθειες...

*************************************

ΣΧΟΛΙΟΝ: ΟΛΟΙ  ΕΧΟΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ ΕΝ ΤΗ  ΑΦΕΛΕΙΑ ΤΟΥ Ο κ. ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ, ΟΤΙ: 

ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ''ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ'' ΗΤΟ  ΑΦΟΥ ΚΤΥΠΗΣΕΙ ΣΚΛΗΡΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ 5.000.000 ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΑΝΙΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΟ ΔΝΤ! 

ΗΤΟ ΠΡΟΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ!! 

ΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΩΜΕ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!

ΜΗ-μετατρέψιμα νομίσματα

Προς νέα νομισματική συμφωνία
για αποτροπή της κρίσης;

του
 ΡΟΥΣΣΟΥ ΒΡΑΝΑ 
 Η ιστορία των νομισμάτων που δεν είναι μετατρέψιμα (σε χρυσό ή κάτι άλλο) είναι γεμάτη αποτυχίες. Κανένα τέτοιο νόμισμα, από την εποχή των Ρωμαίων όταν επινοήθηκε, δεν απέφυγε την υποτίμηση και την κατάρρευση- όχι μόνο τη δική του, αλλά της οικονομίας που λειτουργούσε με αυτό.
 Το δηνάριο που είχαν για νόμισμα οι Ρωμαίοι, ήταν από ατόφιο ασήμι στις αρχές του πρώτου αιώνα μετά Χριστόν. Το 54 μ.Χ., όταν έγινε αυτοκράτορας ο Νέρων, το δηνάριο είχε 94% περιεκτικότητα σε ασήμι. Γύρω στο 100 μ.Χ., αυτή η περιεκτικότητα περιορίστηκε στο 85%.
  Οι αυτοκράτορες που διαδέχτηκαν τον Νέρωνα υπέκυψαν στον πειρασμό να υποτιμήσουν το νόμισμά τους προκειμένου να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους και να αυξήσουν τα πλούτη τους. Το 218 μ.Χ., η περιεκτικότητα του δηναρίου σε ασήμι ήταν πια μόλις 43%. Και το 244 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Φίλιππος ο Αραβας την περιόρισε ακόμη περισσότερο, στο 0,05%. Στην εποχή της κατάρρευσης της Ρώμης, η περιεκτικότητα του δηναρίου σε ασήμι ήταν 0,02% και ουσιαστικά κανείς πια δεν το δεχόταν ως μέσο συναλλαγής ή αποθεματικό νόμισμα. 

  Μια είδηση από τις πολλές αυτών των ταραγμένων ημερών, που πέρασε στα ψιλά της εφημερίδας «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ», ήταν η κοινή ανακοίνωση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της ελβετικής Εθνικής Τράπεζας σχετικά με τη σύγκληση μιας μεγάλης διεθνούς συνδιάσκεψης για το μέλλον του συστήματος των σύγχρονων νομισμάτων, που κανένα τους δεν είναι μετατρέψιμο. 
    Στις 11 Μαΐου, στη Ζυρίχη, θα συναντηθούν διοικητές κεντρικών τραπεζών, πολιτικοί, πανεπιστημιακοί και ειδικοί προκειμένου να αναζητήσουν τα αίτια της αστάθειας του διεθνούς νομισματικού συστήματος και να ερευνήσουν ενδεχόμενες εναλλακτικές λύσεις που θα διασφαλίζουν τα αποθεματικά των κρατών από μελλοντικές κρίσεις.   Οι φιλοδοξίες τους είναι να εντοπίσουν τις αδυναμίες του συστήματος και να καταλήξουν σε λύσεις για τη σταθεροποίηση της παγκόσμιας οικονομίας. Τα τελευταία 40 χρόνια, με νομίσματα που δεν συνδέονται πια με κανόνα χρυσού, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σαν μια παράδοξη παρέκκλιση από την υπερχιλιετή ιστορία του χρυσού ως νομίσματος, λέει ο οικονομικός αναλυτής και δημοσιογράφος Τόνι Στράκα, που όλο το πιστεύω του συνοψίζεται σε αυτή τη φράση: «Αν θες να μάθεις για το μέλλον της οικονομίας, μελέτησε την ιστορία».
  Η ιστορία του δολαρίου λοιπόν δεν είναι καθόλου ρόδινη. Μέσα σε 97 χρόνια, λέει ο Στράκα, έχει χάσει το 97% της αρχικής αξίας του και εξακολουθεί μια καθοδική πορεία. Τόσο το δολάριο όσο και το ευρώ, μη μετατρέψιμα νομίσματα που τροφοδότησαν με εικονικό χρήμα τον πυρετό της παγκοσμιοποίησης και την πλεονεξία των τραπεζιτών και των χρηματιστών, απειλούνται σήμερα από την παγκόσμια «φούσκα» του χρέους.
  Η συνδιάσκεψη της Ζυρίχης πιθανότατα θα ζητήσει μια νέα διεθνή νομισματική συμφωνία προκειμένου να αποκρουστεί η οικονομική κρίση. Ομως, οι εξελίξεις τρέχουν τόσο γρήγορα, που είναι αμφίβολο αν αυτή η συμφωνία θα γίνει συντεταγμένα ή αν θα την προλάβει το χάος.

rvranas@otenet.gr-------http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=2803

A bail-out for Greece is just the beginning

A bail-out for Greece is just the beginning

By Martin Wolf

Published: May 4 2010 20:13 | Last updated: May 4 2010 20:13

http://www.ft.com/cms/s/0/de21becc-57af-11df-855b-00144feab49a.html

Desperate times; desperate measures. After months of costly delay, the eurozone has come up with an enormous package of support for Greece. By bringing in the International Monetary Fund, at Germany’s behest, it has obtained some additional resources and a better programme. But is it going to work? Alas, I have huge doubts.

So what is the programme? In outline, it is a package of €110bn ($143bn) (equivalent to slightly more than a third of Greece’s outstanding debt), €30bn of which will come from the IMF (far more than normally permitted) and the rest from the eurozone. This would be enough to take Greece out of the market, if necessary, for more than two years. In return, Greece has promised a fiscal consolidation of 11 per cent of gross domestic product over three years, on top of the measures taken earlier, with the aim of reaching a 3 per cent deficit by 2014, down from 13.6 per cent in 2009. Government spending measures are to yield savings of 5¼ per cent of GDP over three years: pensions and wages will be reduced, and then frozen for three years, with payment of seasonal bonuses abolished. Tax measures are to yield 4 per cent of GDP. Even so, public debt is forecast to peak at 150 per cent of GDP.

In important respects, the programme is far less unrealistic than its intra-European predecessor. Gone is the fantasy that there would be a mild economic contraction this year, followed by a return to steady growth. The new programme apparently envisages a cumulative decline in GDP of about 8 per cent, though such forecasts are, of course, highly uncertain. Similarly, the old plan was founded on the assumption that Greece could slash its budget deficit to less than 3 per cent of GDP by the end of 2012. The new plan sets 2014 as the target year.

Have your say on Martin Wolf’s column and read contributions by leading economists

Two other features of what has been decided are noteworthy: first, there is to be no debt restructuring; and, second, the European Central Bank willsuspend the minimum credit rating required for the Greek government-backed assets used in its liquidity operations, thereby offering a lifeline to vulnerable Greek banks.

So does this programme look sensible, either for Greece or the eurozone? Yes and no in both cases.

Let us start with Greece. It has now lost access to the markets (see chart). Thus, the alternative to agreeing to this package (whether or not it can be implemented) would be default. The country would then no longer pay debt interest, but it would have to close its primary fiscal deficit (the deficit before interest payments), of 9-10 per cent of GDP, at once. This would be a far more brutal tightening than Greece has now agreed. Moreover, with default, the banking system would collapse. Greece is right to promise the moon, to gain the time to eliminate its primary deficit more smoothly.

Yet it is hard to believe that Greece can avoid debt restructuring. First, assume, for the moment, that all goes to plan. Assume, too, that Greece’s average interest on long-term debt turns out to be as low as 5 per cent. The country must then run a primary surplus of 4.5 per cent of GDP, with revenue equal to 7.5 per cent of GDP devoted to interest payments. Will the Greek public bear that burden year after weary year? Second, even the IMF’s new forecasts look optimistic to me. Given the huge fiscal retrenchment now planned and the absence of exchange rate or monetary policy offsets, Greece is likely to find itself in a prolonged slump. Would structural reform do the trick? Not unless it delivers a huge fall in nominal unit labour costs, since Greece will need a prolonged surge in net exports to offset the fiscal tightening. The alternative would be a huge expansion in the financial deficit of the Greek private sector. That seems inconceivable. Moreover, if nominal wages did fall, the debt burden would become worse than forecast.

Willem Buiter, now chief economist at Citigroup, notes, in a fascinating new paper, that other high-income countries, notably Canada (1994-98), Sweden (1993-98) and New Zealand (1990-94), have succeeded with fiscal consolidation. But initial conditions were much more favourable in these cases. Greece is being asked to do what Latin America did in the 1980s. That led to a lost decade, the beneficiaries being foreign creditors. Moreover, as creditors are now paid to escape, who will replace them? This package will surely fail to return Greece to the market, on manageable terms, in a few years. More money will be needed if debt restructuring is unwisely ruled out.

For other eurozone members, the programme prevents an immediate shock to fragile financial systems: it is overtly a rescue of Greece, but covertly a bail-out of banks. But it is far from clear that it will help other members now in the firing line. Investors could well conclude that the scale of the package required for tiny Greece and the overwhelming difficulty of agreeing and ratifying it, particularly in Germany, suggest that further such packages are going to be elusive. Other eurozone members might well end up on their own. None is in as bad a condition as Greece and none has shown the same malfeasance. But several have unsustainable fiscal deficits and rapidly rising debt ratios (see chart). In this, their situation does not differ from that of the UK and US. But they lack the same policy options.

This story, in short, is not over.

For the eurozone, two lessons are clear: first, it has a choice – either it allows sovereign defaults, however messy, or it creates a true fiscal union, with strong discipline and funds sufficient to cushion adjustment in crushed economies – Mr Buiter recommends a European Monetary Fund of €2,000bn; and, second, adjustment in the eurozone is not going to work without offsetting adjustments in core countries. If the eurozone is willing to live with close to stagnant overall demand, it will become an arena for beggar-my-neighbour competitive disinflation, with growing reliance on world markets as a vent for surplus. Few are going to like this outcome.

The crises now unfolding confirm the wisdom of those who saw the euro as a highly risky venture. These shocks are not that surprising. On the contrary, they could have been expected. The fear that yoking together such diverse countries would increase tension, rather than reduce it, also appears vindicated: look at the surge of anti-European sentiment inside Germany. Yet, now that the eurozone has been created, it must work. The attempted rescue of Greece is just the beginning of the story. Much more still needs to be done, in responding to the immediate crisis and in reforming the eurozone itself, in the not too distant future

Π. ΗΦΑΙΣΤΟΣ-Η απόφαση των αρχηγών κρατών για την προάσπιση της Ευρωζώνης και ο εθνοκρατοκεντρικός χαρακτήρας της ΕΕ.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΦΑΙΣΤΟΣ

8.5.2010. Η απόφαση των αρχηγών κρατών για την προάσπιση της Ευρωζώνης και ο εθνοκρατοκεντρικός χαρακτήρας της ΕΕ.

Συντομογραφικά, η απόφαση των αρχηγών κρατών της ΕΕ στις 7.5.2010  βρίσκεται σε αρμονία με οτιδήποτε λέμε και γράφουμε εδώ όσον αφορά τον πολιτικό ορθολογισμό που απαιτείται να διέπει την ΕΕ και που πρέπει να είναι σύμφωνος με την εθνοκρατοκεντρική της φύση:

α) Διακυβερνητικές αποφάσεις που συμψηφίζουν εθνικά συμφέροντα,

β) αποφάσεις που αντλούν από ολοένα βαθύτερους πολιτικούς ελέγχους στο εσωτερικό κάθε κράτους (κάθε κράτος διαθέτει, και δεν πρέπει να ξεχνάμε για να μην διολισθαίνουμε σε διεθνιστικούς παραλογισμούς, διακριτές ανθρωπολογικές δομές και διακριτά συστήματα διανεμητικής δικαιοσύνης),

γ) που θέτουν ασφυκτικό έλεγχο πάνω στα υπερεθνικά όργανα οι αρμοδιότητες των οποίων οριοθετούνται από την συλλογική πολιτική βούληση των εθνοκρατών. Και τα λοιπά που εξηγώ εξαντλητικά και αποκρυσταλλωμένα στο τελευταίο μου έργο Κοσμοθεωρία των Εθνών, συγκρότηση και συγκράτηση των κρατών, της Ευρώπης και του κόσμου.

Τρία μόνο ερωτήματα:

Α) Γιατί αυτές τις αποφάσεις δεν τις πήραν το 1991-2 όταν αποφασίστηκε η ΟΝΕ.

Β) Γιατί περίμεναν να αρχίσει να βουλιάζει ο πύργος της Βαβέλ των ιδεολόγων-κοσμοπλαστών πριν καταλάβουν ότι δεν υπάρχει υπερεθνική ανθρωπολογία και πως μόνο να δανείσουν μπορούν και τίποτα άλλο.

Γ) Γιατί κάποιοι στην Ελλάδα νόμισαν ότι η ΟΝΕ ήταν σκληρός πυρήνας μέσα στον οποίο η χώρα μας θα αντλούσε δύναμη και όχι αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή ένας χώρος ανελέητου ανταγωνισμού. Ανταγωνιστικού χώρου από τον οποίο απουσιάζει η αλληλεγγύη (εκτός και αν τα αργοπορημένα δάνεια κάποιοι τα θεωρούν αλληλεγγύη, εκτός και αν η κυβέρνησης της Αθήνας δανείζει την Πελοπόννησο και την Λαμία αν αντιμετωπίσουν οικονομική δυσπραγία και προβλήματα άνισης ανάπτυξης).

Ανταγωνιστικού χώρου μέσα στον οποίο χωρίς αυταπάτες έπρεπε να ενταχθούμε εγκαταλείποντας έτσι την κυριαρχία μας επί των δημοσιονομικών αποφάσεων μόνο εφόσον θα είχαμε βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, την αποτελεσματικότητα των θεσμών μας και την πνευματική συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Τα κάθετα αντίθετα κάναμε και ρίξαμε την χώρα μας στον λάκκο των λεόντων. Τώρα κούρσα λοιπόν. Κουράγιο, μέχρι να ξοφλήσουμε αυτά που δανειστήκαμε αμετροεπώς τις δεκαετίες του 1980 και 2000 και αυτά που σήμερα υποσχέθηκαν να μας δανείσουν τα άλλα μέλη του εθνοκρατοκεντρικού συστήματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Κανονικά έπρεπε να ζητήσουμε τον λογαριασμό από τους επιστημονικά μεταμφιεσμένους τσαρλατάνους που μας έριξαν στον λάκκο των λεόντων παρασύροντας ευκολόπιστους ή φαντασιόπληκτους πολιτικούς πως άλλη είναι η ΕΕ από αυτή που πραγματικά είναι. Τον μεγάλο λογαριασμό έπρεπε να πληρώσουν, βεβαίως, εκείνα τα πολιτικά πρόσωπα που χρεοκόπησαν την χώρα επειδή φιλοσοφικά δεν πίστευαν στην έννοια έθνος και εθνικό συμφέρον αλλά σε φαντασιόπληκτους μετά-εθνικούς διεθνιστικούς-παγκοσμιοποιημένους τόπους όπου «η κυριαρχία δεν ισχύει πλέον» και όπου η «ελληνική ιδιοτροπία να εμμένει στην παρωχημένη έννοια εθνικό συμφέρον» θα φαντάζει αρχαία.

Μια τελευταία λέξη γιατί δεν υπάρχει διέξοδος: Διέξοδος δεν υπάρχει καθότι οι πρώτοι συνεχίζουν να λένε τις επιστημονικά μεταμφιεσμένες ασυναρτησίες που έλεγαν και πριν ζώντας παρασιτικό βίο χωρίς κανείς να τους δώσει απολυτήριο για τα λάθη τους και οι δεύτεροι είναι οι ίδιοι που θα  πρέπει τώρα να αποφασίσουν «τις φταίει». Τραγικό πράγματι αδιέξοδο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις χειρότερες στιγμές των μετά-Βυζαντινών ελλήνων.

http://www.ifestos.edu.gr/

Πρεζούπολη το Πανεπιστήμιο Κρήτης

Ανεξέλεγκτη διακίνηση ναρκωτικών στην πανεπιστημιούπολη Κνωσού

Επιστολή των πρυτανικών αρχών

Για ανεξέλεγκτη διακίνηση και χρήση ναρκωτικών στην

 πανεπιστημιούπολη της Κνωσού κάνουν λόγο 

οι πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Με επιστολές τους στον πρωθυπουργό και τα αρμόδια 

υπουργεία, προειδοποιούν με κινητοποιήσεις 

αν δε λυθεί το πρόβλημα.

Ο αντιπρύτανης του ιδρύματος Θεοφάνης Κιτσόπουλος

 δήλωσε στο ΣΚΑΪ ότι περισσότερα από 30 άτομα 

κυκλοφορούν στους χώρους της πανεπιστημιούπολης 

ενώ οι προσαγωγές που κάνει η αστυνομία δεν έχουν 

αποτέλεσμα καθώς μετά από 48 ώρες επιστρέφουν. 

http://www.skai.gr/articles/news/greece/ΑνεξέλεγκτηδιακίνησηναρκωτικώνστηνπανεπιστημιούποληΚνωσού/

Τα «αλληγορικά» εδάφια του Κορανίου

Τα «αλληγορικά» εδάφια του Κορανίου

Posted on Μαΐου 1, 2010

Το Κοράνι έχει διάφορα σημεία που στον σύγχρονο άνθρωπο προκαλούν τουλάχιστον σκεπτικισμό: έχει εδάφια που λένε ξεκάθαρα ότι η γη είναι επίπεδη, ότι ο Μουχάμμαντ έσχισε στα δυο τη σελήνη, ότι ο Αλλάχ κάνει τους ανθρώπους να λοξοδρομούν και μετά τους τιμωρεί γι’ αυτό κ.α. Έχει επίσης και σημεία τελείως ακατανόητα, και έννοιες που σε άλλες θρησκείες σημαίνουν κάτι, αλλά στο Ισλάμ τίποτα (π.χ. ότι ο Ιησούς είναι ο Λόγος του Θεού). Όλα αυτά τα σημεία προκαλούν πονοκέφαλο στους απολογητές του Ισλάμ, καθώς φέρνουν ερωτήσεις τόσο από άλλους μουσουλμάνους όσο και από ανθρώπους επικριτικούς προς το Ισλάμ. Και δεν είναι οι μόνοι που πονοκεφαλιάζουν μ’ αυτά: Προφανώς κι ο ίδιος ο Μουχάμμαντ προβληματιζόταν, αφού από την αρχή της ‘αποκάλυψής’ του το Κοράνι δημιουργούσε υποψίες και αμφιβολίες σε πολλούς που το άκουγαν, και μάλιστα Εβραίους. Τότε «κατέβηκε» στη Μεδίνα από τον Αλλάχ ένας βολικός στίχος, ο εξής:

3:7 Είναι Εκείνος που έστειλε κάτω σε σένα το Βιβλίο, όπου άλλα εδάφια είναι φανερά (που έχουν μόνο μια σημασία) κι αποτελούν το θεμέλιο του Βιβλίου, και άλλα είναι αλληγορικά (που έχουν παραπάνω σημασίες). Είναι εκείνοι που οι καρδιές τους είναι διεστραμμένες, αναζητούν το διχασμό (των πιστών) και ψάχνουν για κρυμμένες έννοιες (που συμφωνούν με τα κακά πάθη τους), στην αλληγορική πλευρά των στίχων. Κι όμως κανείς δεν γνωρίζει τις κρυμμένες έννοιές τους, παρά μόνο ο ΑΛΛΑΧ. Κι όσοι πάλι έχουν καλά θεμέλια στη γνώση (είναι θετικοί) λένε: Πιστεύομε σ’ Αυτό (στα φανερά κι αλληγορικά εδάφια). Ό,τι περικλείεται στο Βιβλίο έρχεται απ’ τον Κύριό μας» και κανείς δεν θα συλλάβει την έννοια απ’ το Βιβλίο, παρά μόνο οι άνθρωποι που έχουν κατανόηση.

Ο στίχος αυτός, που οπωσδήποτε έλυσε κάποια προβλήματα για τον Μουχάμμαντ, χρησιμοποιείται και σήμερα γενικώς και αορίστως από απολογητές του Ισλάμ, όταν βρίσκονται σε δύσκολη θέση με κάποια εδάφια. Αλλά ας δούμε πώς ερμηνεύουν τον στίχο αυτό παραδοσιακοί και έγκυροι εξηγητές του Κορανίου, τα ταφσίρ (εξηγήσεις) των οποίων δέχονται οι μουσουλμάνοι.

Ταφσίρ του Ibn Kathir

http://www.tafsir.com/default.asp?sid=3&tid=7700

The Mutashabihat and Muhkamat Ayat

Ο Αλλάχ δηλώνει ότι στο Κοράνι, υπάρχουν στίχοι που είναι Muhkamat, τελείως ξεκάθαροι και απλοί, και αυτοί είναι τα θεμέλια του Βιβλίου, που είναι κατανοητοί από όλους. Και υπάρχουν στο Κοράνι στίχοι που είναι Mutashabihat, όχι εντελώς σαφείς για πολλούς, ή μερικούς ανθρώπους.

(Και άλλοι όχι και τόσο σαφείς) καθώς έχουν πολλά νοήματα, μερικά που συμφωνούν με τους Muhkam και μερικοί που φέρουν άλλες κυριολεκτικές ενδείξεις, παρότι αυτά τα νοήματα μπορεί να μην είναι επιθυμητά.

Οι «ξεκάθαροι και απλοί» στίχοι είναι αυτοί που εξηγούν τις εντολές που ακυρώνουν άλλες, τα επιτρεπτά, τα απαγορευμένα, τους νόμους, τα όρια, τις υποχρεώσεις και τις εντολές που πρέπει να πιστεύονται και να εφαρμόζονται. Τα όχι και τόσο ξεκάθαρα περιλαμβάνουν τους ακυρωμένους στίχους, τις παραβολές, τους όρκους, και αυτά που πρέπει να πιστεύονται, αλλά όχι να εφαρμόζονται.

(Έτσι όσο γι’ αυτούς που στην καρδιά τους υπάρχει παρέκκλιση) σημαίνει, αυτούς που είναι παραπλανημένοι και παρεκκλίνουν από την αλήθεια στο ψεύδος.

(ακολουθούν αυτό που δεν είναι απόλυτα σαφές επ’ αυτού) σημαίνει, αναφέρονται στους [στίχους] Mutashabih, επειδή μπορούν να αλλοιώσουν τα νοήματά τους ώστε να τα προσαρμόσουν με τις ψευδείς ερμηνείες τους καθώς οι διατυπώσεις των Mutashabihat συμπεριλαμβάνουν τόσο ευρεία έκταση νοημάτων.

Όσο για τους στίχους Muhkam, δεν μπορούν να αλλοιωθούν επειδή είναι σαφείς και, έτσι, συνιστούν κατηγορηματική απόδειξη εναντίον των παραπλανημένων ανθρώπων… ζητούν να παραπλανήσουν αυτούς που τους ακολουθούν προσποιούμενοι ότι αποδεικνύουν τις καινοτομίες τους βασιζόμενοι στο Κοράνι – στο Mutashabih μέρος του – αλλά, αυτή είναι απόδειξη ενανντίον τους και όχι υπέρ τους. Για παράδειγμα, οι χριστιανοί μπορούν να ισχυριστούν ότι [ο Isa είναι θεϊκός επειδή] το Κοράνι δηλώνει ότι είναι το Πνεύμα του Αλλάχ και ο Λόγος του, τον οποίο έδωσε στη Μαρία, ενώ στο μεταξύ αγνοούν τις δηλώσεις του Αλλάχ,

(Αυτός [ο Isa] δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας δούλος (του ΑΛΛΑΧ), που τον περιβάλαμε με τη χάρη μας) [43:59], και,

(Πραγματικά, η κατάσταση του Ιησού μπροστά στον ΑΛΛΑΧ είναι όμοια μ’ εκείνη του Αδάμ. Τον έπλασε από χώμα και έπειτα του είπε «Γενηθήτω’ κι έγινε.

Υπάρχουν άλλα εδάφια που υποστηρίζουν σαφώς ότι ο Ιησούς δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά ένα από τα πλάσματα του Αλλάχ και ότι είναι δούλος και αγγελιαφόρος του Αλλάχ, ανάμεσα σε άλλους αγγελιαφόρους.[1]

Tafsir al-Jalalayn

http://quran.com/3/7

Είναι Εκείνος που σου αποκάλυψε το Βιβλίο, μέσα στο οποίο υπάρχουν εδάφια [που είναι] σαφή, ευκολονόητα σε αποδείξεις, κι αποτελούν το θεμέλιο του Βιβλίου, την αρχική βάση για αποφάσεις, και άλλα αλληγορικά, η σημασία των οποίων δεν είναι γνωστή, όπως τα εδάφια που ανοίγουν (είναι πρώτα σε) κάποια κεφάλαια. [2]

Ταφσίρ του Ibn Abbas

http://www.altafsir.com/Tafasir.asp?tMadhNo=2&tTafsirNo=73&tSoraNo=3&tAyahNo=7&tDisplay=yes&UserProfile=0&LanguageId=2

(Αυτός είναι που σου αποκάλυψε (Μουχάμμαντ), την Αγία Γραφή), που σου έστειλε τον Γαβριήλ με την Αγία Γραφή (όπου είναι σαφείς αποκαλύψεις) που παρουσιάζουν τα νόμιμα και τα παράνομα τα οποία δεν έχουν καταργηθεί και τα οποία θα εφαρμόζονται. (Αυτά είναι η ουσία του βιβλίου) είναι το θεμέλιο του Βιβλίου καθώς είναι το μεγαλύτερο θέμα σε κάθε βιβλίο. Είναι όλα που πρέπει να διενεργηθούν. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η ρήση του Αλλάχ: (Πες: Ελάτε, θα σας διαβάσω αυτά που ο Κύριός σας έκανε ιερό καθήκον για σας …) [6:151]. (Και άλλοι (που είναι) αλληγορικοί) ασαφείς στη σημασία τους για τους Εβραίους, όπως η χρήση των γραμμάτων του αλφαβήτου σύμφωνα με την αριθμητική τους αξία (hisab al-Jumal), σε τέτοιες περιπτώσεις όπως Alif. Lam. Mim, Alif. Lam. Mim. Sad, Alif. Lam Mim. Ra· Και Alif. Lam. Ra· Επίσης λέγεται ότι (άλλοι (που είναι) αλληγορικοί) σημαίνει: άλλα εδάφια που έχουν καταργηθεί και δεν είναι πλέον σε αυτά που πρέπει να εφαρμόζονται. (Αλλά εκείνοι) οι Εβραίοι Ka’b Ibn al-Ashraf, Huyayy Ibn Akhtab και Judayy Ibn Akhtab (στων οποίων τις καρδιές είναι αμφιβοίλα) σκεπτικισμός, αντίθεση και απόκλιση από την καθοδήγηση (επιδιώκουν, αληθώς, αυτό το οποίο είναι αλληγορικός ) στο Κοράνι ((για να προκαλέσουν) διαφωνίες) επιδιώκοντας τη δυσπιστία, αποδίδον τας συνεταίρους στον Αλλάχ, και εμμένοντας σταθερά στο λάθος στο οποίο βρίσκονται (με το να ζητούν να το εξηγήσουν) να καθορίσουν το μέλλον αυτού του έθνους, έτσι ώστε η κυριαρχία να επανέλθει πίσω σε αυτούς. (Κανείς δεν γνωρίζει την εξήγηση του) το μέλλον αυτού του έθνους (εκτός από τον Αλλάχ).[3]

Ο Ιμπν Αμπάς, από τους Σαχάμπα (συντρόφους) του Μουχάμμαντ, περιγράφει και το πλαίσιο στο οποίο “αποκαλύφθηκε” ο στίχος, ότι δηλαδή κάποιοι Εβραίοι ξενίζονταν με τα δυσνόητα ή και ακατανόητα σημεία του Κορανίου και έδιναν δικές τους εξηγήσεις σ’ αυτά. Τους αποδίδει μάλιστα και την πρόθεση, ότι ήθελαν να κυριαρχήσουν και πάλι πάνω στους Άραβες (προφανώς, όπως “κυριαρχούσαν” την εποχή που δεν υπήρχαν οι μουσουλμάνοι).

Σε γενικές γραμμές, οι μουσουλμάνοι απολογητές προσπαθούν να κουκουλώσουν τα «δύσκολα» σημεία του Κορανίου με διάφορες απατηλές εξηγήσεις:

1) ότι αναφέρονταν σε κάποια συγκεκριμένη εποχή ή περίπτωση και μόνο (κυρίως τα επιθετικά)

2) Ότι δεν είναι δυνατόν να ισχύουν γενικά επειδή το Κοράνι έχει μέσα κι άλλα με αντίθετο νόημα (συνήθως έτσι «δικαιολογούν» ό,τι δείχνει βία προς αλλόθρησκους και καταναγκασμό στη θρησκεία, επικαλούμενοι «ειρηνικά» εδάφια τα οποία όμως είναι ακυρωμένα από μεταγενέστερα βίαια, όπως τον «στίχο του σπαθιού»)

3) ότι δεν λένε αυτό που φαίνεται ότι λένε, αλλά κάτι άλλο, και ότι κανείς «δεν μπορεί να εξηγήσει το Κοράνι χωρίς ταφσίρ.» Όταν και τα ταφσίρ επιβεβαιώσουν ότι το Κοράνι λέει αυτά που ο μουσουλμάνος θέλει να κουκουλώσει, τότε επιστρατεύεται το άλλο «επιχείρημα» ότι οι εξηγητές δεν είναι αλάνθαστοι (βέβαια γίνονται δεκτοί ως σωστοί όταν η ερμηνεία που δίνουν βολεύει τους απολογητές), ή ότι υπάρχει και κάποιος άλλος εξηγητής που λέει το αντίθετο, ή που δεν αναφέρει αυτό που αναφέρει ο εξηγητής που τους ξεσκεπάζει. Και

4) ότι τα «δύσκολα» εδάφια είναι αλληγορικά.

Μερικοί απολογητές προσπαθούν να χαρακτηρίσουν ως «αλληγορικό» το σχίσιμο της σελήνης από τον Μουχάμμαντ, ή το ότι η γη είναι επίπεδη, διδασκαλία που εξάγεται από περισσότερα από ένα κορανικά εδάφια. Όμως οι εξηγητές του Κορανίου δεν έχουν την ίδια γνώμη: Για παράδειγμα, στο asbāb an-nuzūl αναφέρεται ότι πολλοί σαχάμπα είπαν ότι πραγματικά ο Μουχάμμαντ έσχισε στα δυο τη σελήνη, και οι Κουραϊσίτες τον κατηγόρησαν για μαγεία ενώ ο Αλλάχ επιβεβαίωσε ότι σχίστηκε η σελήνη. Δεν υπάρχει τίποτα αλληγορικό εδώ, λοιπόν.[4] Επίσης σχετικά με τη γη που ο Αλλάχ «την άπλωσε επίπεδη», σύμφωνα με το ταφσίρ αλ-Τζαλαλαΰν «αυτό σε μια κυριολεκτική ανάγνωση υποδεικνύει ότι η γη είναι επίπεδη, πράγμα που είναι η γνώμη της πλειονότητας των λογίων του [αποκεκαλυμμένου] Νόμου, και δεν είναι μια σφαίρα, όπως θεωρούν οι αστρονόμοι (ahl al-hay’a), έστω και αν αυτό [το τελευταίο] (δηλ. το ότι η γη είναι σφαιρική) δεν έρχεται σε αντίθεση με κανένα από τους στύλους του Νόμου.»[5]Βλέπουμε δηλαδή ότι «η πλειονότητα των λογίων’ δεν βλέπει τίποτα αλληγορικό στο εδάφιο: η γη είναι επίπεδη και όχι μια σφαίρα, επειδή έτσι λέει το Κοράνι.

Επίσης, όπως είδαμε πιο πριν: «οι στίχοι που εξηγούν τις εντολές που ακυρώνουν άλλες, τα επιτρεπτά, τα απαγορευμένα, τους νόμους, τα όρια, τις υποχρεώσεις και τις εντολές που πρέπει να πιστεύονται και να εφαρμόζονται [όπως π.χ. σφάξτε τους παγανιστές, βάλτε τους Εβραίους και χριστιανούς να πληρώσουν φόρο, επιτρέπεται ο γάμος με κορίτσια τόσο μικρά που ακόμη δεν έχουν περίοδο, οι γυναίκες έχουν ελαττωματική μνήμη και γι’ αυτό χρειάζονται δύο γυναίκες μάρτυρες αντί για έναν άντρα σε δικαιοπραξίες, οι γυναίκες να παίρνουν μικρότερο μερίδιο από την κληρονομιά συγκριτικά με τους άντρες, οι άντρες πλάστηκαν απ’ τον Αλλάχ ανώτεροι απ’ τις γυναίκες, στον Μουχάμμαντ επιτρέπεται το σεξ με όποια γυναίκα θέλει] δεν είναι ποτέ αλληγορικοί. Παράλληλα δεν μπορούν να είναι αλληγορικοί στίχοι πουυποστηρίζονται σαφώς από αντίστοιχα χαντίθ, όπως αυτό με τις επτά επίπεδες γαίες. Έτσι τελικά, η χρήση του επιχειρήματος για τους «αλληγορικούς στίχους» δεν προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στους απολογητές του Ισλάμ.

Δεν ξέρουμε αν «οι άνθρωποι που έχουν κατανόηση» βγάζουν άκρη από τα ακατανόητα γράμματα στην αρχή κάποιων κεφαλαίων του Κορανίου, πάντως κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι προέρχοναι από κώδικες που ο Μουχάμμαντ αντέγραψε χωρίς να γνωρίζει τη σημασία τους, και οι ίδιοι τα αποκρυπτογράφησαν. Ας δούμε μια τέτοια ενδιαφέρουσα προσπάθεια ερμηνείας των «ακατανόητων» γραμμάτων.

http://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/05/01/quran-allegories/

ΜΩΑΜΕΘΑΝΙΣΜΟΣ: ΑΝΕΚΤΙΚΗ ΚΑΤ' ΕΞΟΧΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

ΔΕΥΤΈΡΑ, 10 ΜΑΪ́ΟΥ 20

Επίθεση με οξύ σε 15χρονη Αιγύπτια μουσουλμάνα που έγινε xριστιανή

Η Dina el-Gowhary, το15χρονο κορίτσι από την Αίγυπτοπου γεννήθηκε μουσουλμάνα και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, υποβλήθηκε σε επίθεση με οξύ.Αυτή είναι η τελευταία σε μια σειρά από αποτυχημένες απόπειρες μουσουλμάνων φανατικών εις βάρος της και του πατέρα της, του 57χρονου Πέτρου Αθανασίου (Maher el-Gowhary), ο οποίος ασπάστηκε τον Χριστιανισμό 35 χρόνια πριν. 

Αρκετές ‘Fatwa’ ("Φετφά" = καταδικαστικές ‘αποφάσεις’ που εκδίδουν ισλαμικές θρησκευτικές αρχές) έχουν εκδοθεί ζητώντας το «χύσιμο του αίματός του», κάτι που θέτει τη ζωή τους σε συνεχή κίνδυνο εν όψει των αντιδραστικών και υποστηρικτών της επιβολής των ισλαμικών νόμων περί αποστασίας, που απαιτούν το θάνατο όσων μεταστρέφονται από το Ισλάμ.

Η Dina είπε ότι πριν από τρεις εβδομάδες, καθώς τόλμησε να βγει με τον πατέρα της έξω από την ‘κρυψώνα’ τους στην Αλεξάνδρεια για να πάρουν εμφιαλωμένο νερό, η ζακέτα της πήρε φωτιά από οξύ που έριξαν πάνω της. “Ο πατέρας μου μου έβγαλε γρήγορα τη ζακέτα μου πριν η φωτιά φτάσει στα χέρια μου. Από τότε φοβάμαι και τρέμω να βγω στο δρόμο, με ή χωρίς τον πατέρα μου.”

Μέσα από μια συνέντευξη που προβλήθηκε με την υποστήριξη των Freecopts, η Dina απηύθυνε ανοικτή επιστολή προς τονΠρόεδρο της Αιγύπτου Μουμπάρακ, παρακαλώντας τον να σώσει εκείνη και τον πατέρα της και να τους επιτρέψει να εγκαταλείψουν την Αίγυπτο.

Είπε ότι είχε γράψει στο παρελθόν στον Πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος πήρε το μήνυμά της και της απάντησε (Aina 11.17.2009 ). Έχει αναφερθεί ότι οι el-Gowharys συναντήθηκαν με την αμερικανική Επιτροπή Διεθνούς Θρησκευτικής Ελευθερίας (US Committee on International Religious Freedom) στην τελευταία επίσκεψη που πραγματοποίησαν πέρυσι στην Αίγυπτο, τον Ιανουάριο του 2010, και ότι έχουν ζητήσει άσυλο στις Ηνωμένες Πολιτείες (Fox News video).

Η Dina διερωτάται κατά πόσον θα λάβει την ίδια προσοχή από τον Πρόεδρο Mubarak, όπως από τον Πρόεδρο Ομπάμα. “Θα ακούσει και θα μας δώσει ένα χέρι βοήθειας, αν, όπως ισχυρίζονται, πραγματικά δεν κάνει διάκριση μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών πολιτών;” Ρώτησε τον Αιγύπτιο Πρόεδρο, ο οποίος πρόσφατα έγινε παππούς ενός κοριτσιού “Δέχεστε η εγγονή σας να ζήσει κάτω από τις ίδιες συνθήκες που ζω εγώ; Δεν έχω σπίτι, είμαι πάντα φοβισμένη όταν πάω στην εκκλησία ή ακόμη και όταν βγαίνω στο δρόμο, δεν έχω φίλους ούτε και εκπαίδευση.”

Στην επιστολή της προς τον Πρόεδρο Μουμπάρακ, η Dina εξέφρασε τη βαθιά αγωνία της για την κακομεταχείριση και τα συνεχή προβλήματα που συναντά παντού όπου πηγαίνει, τα οποία περιλαμβάνουν ξυλοδαρμούς και ταπεινώσεις. Λέει πώς “λόγω της αγάπης της για τον Ιησού” άφησε τη μουσουλμάνα μητέρα της και πήγε να ζήσει με τον χριστιανό πατέρα της, εγκαταλείποντας το σχολείο όπου διωκόταν από δασκάλους και μαθητές. «Με είχαν απειλήσει πολλές φορές στο παρελθόν. Μια φορά επιστρέφοντας από το σχολείο, ένας γενειοφόρος νεαρός βγήκε από ένα αυτοκίνητο, με σήκωσε από τα ρούχα μου από το έδαφος και με προειδοποίησε ότι αν ο πατέρας μου και εγώ δεν επιστρέψουμε στο Ισλάμ, θα μας σκοτώσουν και τους δυο μας.”

Η Dina, που τώρα για τα τελευταία δύο χρόνια ζει με τον πατέρα της, πρέπει να μετακινείται μαζί του από το ένα μέρος στο άλλο σε αναζήτηση προσωπικής ασφάλειας και για τους δύο, εν όψει των πολλών απειλών που αντιμετωπίζουν από τότε που ο πατέρας της δήλωσε την μεταστροφή του στον Χριστιανισμό και την επιθυμία του να αλλάξει τον θρησκευτικό του προσδιορισμό στα επίσημα έγγραφα.

Τον Ιούνιο του 2009 ένα δικαστήριο απέρριψε το αίτημά του να διατάξει την Πολιτική Γραμματεία να αλλάξει τον θρησκευτικό προσδιορισμό του στην ταυτότητά του ώστε να αντικατοπτρίζει τη χριστιανική θρησκεία του και το Χριστιανικό όνομά του, το Πέτρος Αθανάσιος. Η απόφαση του Δικαστηρίου, δήλωσε ότι η θρησκευτική μεταστροφή ενός μουσουλμάνου είναι εναντίον του ισλαμικού νόμου της Σαρία και συνιστά απειλή για τη “Δημόσια Τάξη” στην Αίγυπτο. 

Ο Πέτρος Αθανάσιος άσκησε έφεση κατά της απόφασης του Δικαστηρίου (Aina 6/16/2009).

Στην συνέντευξη με τους Freecopts, η Dina λέει ότι ελπίζει ότι ο πρόεδρος Μουμπάρακ θα τους βοηθήσει να φύγουν από την Αίγυπτο για να μπορέσουν να ζήσουν φυσιολογικά και για να συνεχίσει την εκπαίδευσή της.

Στην οικογένεια el-Gowhary είχε απαγορευθεί η αναχώρηση από την Αίγυπτο στις 17 Σεπτεμβρίου 2009, χωρίς κανένα νομικό λόγο. Τους είπαν, ωστόσο, ότι η διαταγή προήλθε από μια ανώτερη αρχή. Ο Maher λέει ότι μέχρι σήμερα, δεν ξέρει γιατί του έχει απαγορευθεί το να ταξιδέψει και ποια ακριβώς αρχή του το απαγόρευσε (Aina 9/26/2009).

Εξήγησε, σε μια συνέντευξη με τους Freecopts αυτή την εβδομάδα, τις εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες υπό τις οποίες ζουν, κυνηγημένοι όλη την ώρα και με πολλές απόπειρες κατά της ζωής τους. “Είναι μόνο λόγω της Χάρης και της Προστασίας του Θεού, που είμαστε ακόμα ζωντανοί μέχρι σήμερα», προσθέτει.

“Γιατί κατάσχεσαν τα διαβατήρια μας; Τι λάθος έχουμε κάνει;” είπε η Dina. “Το μόνο πράγμα που κάναμε είναι ότι αγαπήσαμε τον Ιησού με όλη την καρδιά μας και μεταστραφήκαμε στον Χριστιανισμό.” 

Η έφηβη τόνισε πως ό,τι και αν κάνει ή θα κάνει η κυβέρνηση τους για να τους αναγκάσει να εγκαταλείψουν τον Χριστιανισμό, είναι μάταιο. “”Εμείς ποτέ δεν θα αφήσουμε τον Χριστιανισμό και ποτέ μα ποτέ δεν θα επανέλθουμε στο Ισλάμ. Ο Ιησούς είναι απλώς χαραγμένος στις καρδιές μας”, είπε.

Τον Ιούνιο του 2009 ένα δικαστήριο απέρριψε το αίτημά του να διατάξει την Πολιτική Γραμματεία να αλλάξει τον θρησκευτικό προσδιορισμό του στην ταυτότητά του ώστε να αντικατοπτρίζει τη χριστιανική θρησκεία του και το Χριστιανικό όνομά του, το Πέτρος Αθανάσιος. Η απόφαση του Δικαστηρίου, δήλωσε ότι η θρησκευτική μεταστροφή ενός μουσουλμάνου είναι εναντίον του ισλαμικού νόμου της Σαρία και συνιστά απειλή για τη “Δημόσια Τάξη” στην Αίγυπτο.
http://www.aina.org/news/20100416201043.htm 

OI ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤO ΜΝΗΜΕΙΟΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΣΤΟ ΥΨΩΜΑ 731

ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΗ ΕΛΛΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΡΑΣΩΝΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΟΥ, ΤΙΣ ΕΥΤΕΛΙΣΜΕΝΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΣΟΥ ΣΕ ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΜΠΕΧΛΙΒΑΝΗΣ!

ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΡΜΑΡΙΝΗ ΠΛΑΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΑΣ 

 ΣΤΟ ΥΨΩΜΑ 731

Ορισμένα πράγματα δεν ξεχνιούνται... Και ούτε καποιοι αλβανοί βεβαίως το ξεχνάνε...όπως δεν ξεχνάνε σε ποιανών το πλευρό πολέμησαν με λύσσα εναντίον της Ελλάδος το 1940 και το 1941. Οι σύμμαχοι των Ιταλών και των Γερμανών ξαναχτύπησαν βεβηλώνοντας το ιστορικό ύψωμα 731 στη Βόρειο ήπειρο. Διαβάστε την καταγγελία του NENA NEWS (North Epirus News Agency)...

Στις γνωστές αρνήσεις της Αλβανίας να δεχθεί την ανέγερση μνημείων για τους έλληνες στρατιώτες και αξιωματικούς που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των μαχών του πολέμου 1940 – 41, προστίθεται και ο βανδαλισμός της μικρής αναμνηστικής πλάκας που τοποθέτησαν Θεσσαλοί, συντοπίτες, των νεκρών του περίφημου υψώματος 731, στην περιοχή της Κλεισούρας.Εκεί αποκρούστηκε η αιχμή της μεγάλης ιταλικής «Εαρινής Επίθεσης» την οποία επόπτευε ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι. Το 731 δέχθηκε καταιγιστικό βομβαρδισμό από αέρα και στεριά. Θεωρείται ότι στο 731 έπεσαν οι περισσότερες οβίδες του πολέμου. Το τοπίο άλλαξε, τα δένδρα ξεριζώθηκαν και το ανάγλυφο μεταβλήθηκε καθώς μειώθηκε το ύψος της κορυφής κατά πέντε μέτρα.

Σύμφωνα με τα λόγια του πατρός Νικοδήμου, ιερέα της Ιεράς Μητροπόλεως Αργυροκάστρου, "το 731 αποτελεί τις Θερμοπύλες του Νέου Ελληνισμού. Μόνο που απο το 731 οι Βάρβαροι δεν διάβηκαν στο τέλος".Αν και το ελληνικό κράτος δεν έπραξε το καθήκον του απέναντι στους νέους που θυσίασαν ότι πολυτιμότερο είχαν για την Πατρίδα, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ελάχιστοι μνημειακοί χώροι θα βανδαλίζονται και τα ιερά οστά των στρατιωτών μας θα σαπίζουν στις βροχές ή θα γίνονται αντικείμενο εμπορίας. Αυτοί οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ήταν «εχθροί» του Άξονα και «σύμμαχοι» των Συμμάχων, ας αφήσουν τουλάχιστον τους νικητές νεκρούς μας, ήσυχους.