Για πρώτη φορά έχουμε “αντεξουσιαστές” να υποστηρίζουν εξουσιαστικό νομοσχέδιο!
Για πρώτη φορά έχουμε “αντεθνικιστές” να υποστηρίζουν την εξάπλωση της Εθνικής ταυτότητας!
Αντισυγκεντρώσεις “αντεξουσιαστών” για να υπερασπίσουν τις κρατικές επιταγές!
Μία ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική ιστορική αναδρομή που εξηγεί πολλά από τα σημερινά γεγονότα. (ένθετο, οι λόγοι που εξαρθρώθηκε η ΕΟ 17Ν και ο χάρτης της Ελληνικής τρομοκρατίας)
Από την δυναστεία Σημίτη και μετά, το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να περάσει τις πλέον αντιλαϊκές πολιτικές, όταν η αντίθεση του κόσμου άγγιζε εως και το 96%! Γι’ αυτές τις πλέον αντικοινωνικές μεθοδεύσεις είχε έναν “ανέλπιστο” παραστάτη… τους αυτοπροσδιοριζόμενους ως “αντεξουσιαστές” (ΟΧΙ τους αναρχικούς).
“Αντεξουσιαστές” ήταν ο όρος που επικράτησε κατά την διακυβέρνηση Σημίτη και αντικατέστησε τον όρο “αναρχικοί”, πράγμα αρκετά τίμιο αφού οι δύο κάστες δεν έχουν καμμία ιδεολογική ή επαγγελματική σχέση μεταξύ τους. Ο όρος “αντεξουσιαστές” ήταν αποτέλεσμα του life – style της εποχής με αιχμή του δόρατος τον θεό, Πέτρο Κωστόπουλο. Ήταν μία δυναμική διαδικασία που κατάφερε να ανατρέψει όλα τα κατεστημένα της εποχής. Όταν καταφέρνεις και κάνεις τον Τζουμάκα bon viveur και τον κουτοπόνηρο δημοσιουπαλληλίσκο της μίζας “Status symbol” του κολωνακίου, καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για κατόρθωμα.
Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκαν και οι “αντεξουσιαστές” με την πετυχημένη συνταγή των Democrats από τον Γαλλικό Μάη όπου όλοι οι Ελληναράδες ανεγκέφαλοι που όμως είχαν την ταυτότητα του Τροτσκιστή, άρχισαν να συσπειρώνονται γύρω από την κλαδική των Εξαρχείων και να καταλαμβάνουν θέσεις σε καίρια πόστα της ενημέρωσης (αυτό είναι άλλο θέμα όμως που θα το πιάσουμε με την δέουσα προσοχή).
Ο εκσυγχρονισμός λοιπόν ήθελε να φέρει εις πέρας ορισμένα έργα εξέχουσας σημασίας που ήταν σίγουρο ότι θα έβρισκαν απέναντι όλο το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ (τους ιδεολόγους της 3ης Σεπτεμβρίου δηλαδή). Εκεί λοιπόν, κάποιος Άγιος, προφανώς ακραίος εκσυγχρονιστής, έφερε στους δρόμους των Αθηνών αυτή την περίεργη κάστα που έμελλε να στηρίξει όλες αυτές τις αποφάσεις του Σημίτη και να αποτελέσει υπαίθριο σύμμαχο κάθε εξουσιαστικής ενέργειας που αντίκειται στις επιταγές της πλειοψηφίας. Οι “αντεξουσιαστές” όμως ανέλαβαν και έναν πρωτότυπο τρόπο προπαγάνδας απέναντι στη μοναδική ιδεολογική απειλή του πλιάτσικου που ετοίμαζαν μεθοδικά οι εκσυγχρονιστές παρέα με τον Γερμανικό νεοιμπεριαλισμό: Τον πατριωτισμό. Όταν ετοιμάζεσαι να καταληστέψεις μία χώρα μοιράζοντας μίζες αφειδώς, έχεις να αντιμετωπίσεις τριών ειδών ανθρώπους:
1. Αυτοί που τα παίρνουν. Εύκολοι πυλώνες σε κάθε μορφή εξουσίας, πουλάνε και τη μανούλα τους.
2. Αυτοί που θέλουν να τα πάρουν. Εκεί το θέμα είναι η τιμή, ανάλογα την αναγκαιότητα εκάστου.
3. Αυτοί που δεν τα παίρνουν. Απλούστατα γιατί βάζουν το συμφέρον της πατρίδας πάνω από το ατομικό τους συμφέρον. Αυτοί ακριβώς έπρεπε να χτυπηθούν σε κάθε δρόμο, σε κάθε κολώνα, σε κάθε τοίχο. Έπρεπε να νιώσουν μειονεκτικά γιατί δεν ήταν λαμόγια. Έπρεπε να νιώσουν κορόιδα γιατί δεν ήταν ανήθικοι. Αυτή λοιπόν την προπαγάνδα ανέλαβαν τα τάγματα των “αντεξουσιαστών”.
Με την άνοδο λοιπόν του Κώστα Σημίτη, άρχισαν δειλά – δειλά και γέμιζαν οι τοίχοι με συνθήματα τύπου “Ξεφτίλες Πατριώτες”. Πρωτόγονη μέθοδος μεν, αλλά εφαρμοσμένη, ιδιαίτερα για τις νέες γενιές.
Ο μηχανισμός αναγραφής συνθημάτων φαίνεται ότι ήταν άρτιος γιατί μπορούσε σε χρόνο ρεκόρ να σβήνει “πατριωτικά” συνθήματα και να τα αντικαθιστά αμέσως με τα “αντεξουσιαστικά” συνθήματα – όνειρο των λαμογιών της εξουσίας. Πως βρέθηκαν τώρα τόσοι εργασιομανείς στην Ελλάδα, όταν καλοπληρώνεις τα πάντα βρίσκεις. Ιδιαίτερα όταν βλέπεις μερσεντικό ή “Ξαρά” οδηγούμενο από μουστακαλή να σταματάει στον Κηφισό, να κατεβάζει γαβράκια, αλλά και άλλους μουστακαλήδες και να τελειώνουν σε χρόνο μηδέν.
Κάποιοι μπορούν εύλογα να διαφωνήσουν με αυτή την οπτική ή να την θεωρήσουν τραβηγμένη. “Σιγά μην έγραφαν συνθήματα στους τοίχους, για να τ’ αρπάξουν ο Σημίτης και η παρέα του χωρίς αντίδραση”. Λογική η ένσταση, θα την είχαμε και μεις, απλά μας προβληματίζουν οι μουστακαλήδες. Πάμε τώρα σε πιό πρακτικά θέματα:
Ίμια. Το πρώτο κατόρθωμα του Σημίτη. Κατάφερε με ένα ρεσιτάλ ανικανότητας να φέρει τη χώρα προ τετελεσμένων, να τον βρίζει όλη η Ελλάδα αλλά κυρίως να είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός πουευχαριστεί δημόσια τους Αμερικανούς για παρέμβαση στα Εθνικά θέματα! Έβραζε όλη η κοινωνία αλλά κυρίως το ΠΑΣΟΚ. Όλη η κοινωνία; Όχι! Οι “αντεξουσιαστές” ήταν μαζί του! Με ένα κορυφαίο κρεσέντο δημιουργίας, οι τοίχοι των Αθηνών γέμισαν με συνθήματα σαν αυτό που βλέπετε. Κυρίως όμως, σβηνόντουσαν με μαεστρία όλα τα αντιτουρκικά συνθήματα που γέμισαν εκείνες της ημέρες δρόμους και πλατείες. Με πρωτοφανή σπουδή, ο κόσμος έβλεπε το “Τούρκοι δολοφόνοι” να γίνεται δημοσκόπηση ιχθύων αλλά και“Άγκυρα – Αθήνα, εχθρός μας οι φασίστες”! Ανέλπιστη βοήθεια λοιπόν, αφού όχι μόνο φαινόταν μία εικονική πραγματικότητα ότι “εντάξει μωρέ, δεν ήθελε πόλεμο ο κόσμος” αλλά κυρίως, οι “φονιάδες των λαών”, οι δοσίλογοι, οι προδότες, οι ιμπεριαλιστές ξεχάστηκαν από τον νέο αόρατο και επικίνδυνο εχθρό που φαίνεται να απειλεί τον πλανήτη: Τους “Φασίστες”!
Υπόθεση Οτσαλάν: Μία υπόθεση που προσέβαλλε βάναυσα το αίσθημα κάθε προοδευτικού πολίτη της χώρας. Κοινωνία εν βρασμώ. Από άκρα δεξιά μέχρι άκρα αριστερά, για πρώτη φορά στη νεοελληνική κοινωνία (83% έριχνε ευθύνες στην τότε κυβέρνηση) έγινε μία ενέργεια που ήταν αδιανόητη για οποιονδήποτε πολιτικό χώρο (εκτός βεβαίως του ναζισμού επί κατοχής). Όλοι; Όχι βέβαια! Οι “αντεξουσιαστές” ήταν πάλι εκεί! Με στυλ και φαντασία που ξεπέρασε ακόμα και τον αείμνηστο Ε. Γιαννόπουλο (βάφτιζε τον Σάββα Καλεντερίδη πράκτορα της Mossad!) κατάφεραν και βρήκαν την δίοδο αιτιολόγησης αυτού του εγκλήματος… Καλά κάνανε και πήρανε τον Οτσαλάν αφού τον έφεραν στην Ελλάδα οι …φασίστες! Αριστοτεχνική και βαθυστόχαστη ανάλυση που φαίνεται ότι την υιοθέτησε τότε και το επίσημο ΠΑΣΟΚ που συνέχιζε να δηλώνει άγνοια για το θέμα! Επειδή μάλιστα οι Κούρδοι στην Ελλάδα δεν πείθονταν από τέτοιες λογοτεχνικές αιτιάσεις, συνέχισαν τις κινητοποιήσεις τους και κάθε φορά Έλληνες από όλο το πολιτικό φάσμα συμμετείχαν. Τότε, οι αντεξουσιαστές (όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος), με μία “καταδρομική” ενέργεια εισήλθαν στα γραφεία του συντονιστικού των Κούρδων, έσπασαν στο ξύλο όσους βρήκαν μπροστά τους και αφού πήραν τα αρχεία (έγγραφα και δίσκους), κατέστρεψαν ότι άλλο βρήκαν. Μετά από λίγες ημέρες, σταμάτησαν όχι μόνο οι εκδηλώσεις των Κούρδων, αλλά εξαφανίστηκαν μέχρι και οι Κούρδοι των φαναριών που πουλούσαν την θρυλική “Φωνή του Κουρδιστάν”. Μετά την επέμβαση των “αντεξουσιαστών”, φαίνεται ότι οι δρόμοι ξανάγιναν ασφαλείς όχι για τον πολίτη αλλά για τον …Σημίτη!
Το πραγματικό κρεσέντο όμως τον “Αντεξουσιαστών”, δόθηκε στην δυσκολότερη ίσως μάχη Σημίτη και ΓΑΠ ενάντια στον λαό. Στους βομβαρδισμούς της Σερβίας. 93% των Ελλήνων διαφωνούσε ριζικά με τους βομβαρδισμούς. Σύσσωμη η κοινωνία έβραζε (πάλι, στο τέλος γίναμε σούπα) για την στάση Σημίτη – Παπανδρέου και τα Νατοϊκά εγκλήματα στο Κοσσυφοπέδιο. Η νεολαία ΠΑΣΟΚ είχε κάνει αντάρτικο ενάντια στην εκσυγχρονιστική σφαγή αθώων πολιτών. Όλη η Ελλάδα, αλληλέγγυα. Όλη; Όχι βέβαια! Οι “αντεξουσιαστές” ήταν πάλι εκεί, στις δυσκολότερες ίσως εξετάσεις στην καριέρα τους. Εκεί πραγματικά απορούσες πως είναι δυνατόν μουστακαλής με άσπρη κάλτσα και μαύρο σκαρπίνι να είναι “αντεξουσιαστής” και να κολλάει αφίσες για τον κακό Μιλόσεβιτς! “Πλανητόμπατσοι βαράνε κάποιους βαλκάνιους φασίστες. Εμείς με ποιόν είμαστε;” Έγραφαν οι αφίσες και η απάντηση ήταν αυτονόητη: Μα φυσικά με τον Σημίτη! Μιλάμε για αφίσες έγχρωμες, ακριβές και πάρα μα πάρα πολλές. Είναι άξιον απορίας, πως βρέθηκαν άνθρωποι από το αμελητέο 2% που συμφωνούσε με την επέμβαση, να τσοντάρουν τόσα χρήματα και εργατοώρες για να κολλούν αφίσες τέτοιου περιεχομένου.
Άντε τώρα εσύ να πιστέψεις ότι λευκό xara που σταματάει στην οδό Σκυλίτση στον Πειραιά, αποβιβάζει “αντεξουσιαστές” και γράφουν σε τοίχο με κόκκινη μπογιά “Όχι συμμαχία με την φασιστική Σερβία”!
Επικές στιγμές, αφού οι Γερμανοτσολιάδες των Βαλκανίων είχαν βρει αυτούς τους ανέλπιστους συμμάχους που δεν σταμάτησαν όμως μόνο στις υπαίθριες καλλιτεχνικές αναζητήσεις.
Το ΚΚΕ εκείνη την εποχή αποτελούσε τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο για τον εκσυγχρονισμό. Σε κάθε εκδήλωση, κάθε δράση, στα πανεπιστήμια και παντού, το ΚΚΕ πρωτοστατούσε στις κινητοποιήσεις ενάντια στους βομβαρδισμούς. Τότε, οι “αντεξουσιαστές” για πρώτη φορά εμφανίστηκαν σε ανοιχτό χώρο απέναντι από την ΚΝΕ. Αξέχαστες στιγμές στον σταθμό της Ομόνοιας όπου “ομάδα αντεξουσιαστών” έκανε πέσιμο σε ολιγάριθμους Κνίτες που μόλις έβγαιναν από το σταθμό. Δυστυχώς δεν στάθηκε δυνατό να βρούμε αυτό το επικό βίντεο όπου ξαφνικά, μπορούσες να δεις “αντεξουσιαστές” στα πιο απίθανα σημεία: Κάτω από παγκάκια, πάνω σε σκαλωσιές κλπ.
Εκεί λοιπόν αποφασίστηκε προφανώς μία αλλαγή δράσης, πάντα με στόχο το ΚΚΕ. Άρχισαν οι επιθέσεις στα γραφεία όπου οι αντίπαλοι ήταν βολικότεροι. Ογδοντάχρονοι γέροντες, γυναίκες, μεμονωμένοι άρχισαν να νιώθουν τη μανία των “αντεξουσιαστών”. Γι’ αυτό το ΚΚΕ μιλά για δεκανίκι της εξουσίας, εμείς όμως είμαστε σίγουροι ότι όλα αυτά είναι απλές συμπτώσεις.
Ήρθε λοιπόν η περιβόητη επίσκεψη Κλίντον στην Ελλάδα για να ζήσει τον θρίαμβο της Μόνικα, των απόγονων του Χίτλερ και των δοσίλογων τύπου Ωλμπράιτ. Όλη η κοινωνία ετοιμάστηκε για να κάνει τη μεγαλύτερη αντιαμερικανική διαδήλωση που είχε γίνει ποτέ. Ο Σημίτης ίδρωνε και ξεΐδρωνε. Όμως πάλι είχε έναν ανέλπιστο σύμμαχο. Μαντέψτε. Έτσι, όταν άρχισε η πορεία, τα ΜΑΤ σαν έτοιμα από καιρό περίμεναν. Ήξεραν ότι δεν μπορούσε να σταματήσει η πορεία εφ’ όσον ήταν ειρηνική και δεν είχε έκτροπα. Μάλιστα στην κεφαλή της η περιφρούρηση ήταν τόσο σκληρή που δεν υπήρχε περίπτωση να διεισδύσει κάποιος “Γκοτζαμάνης”. Η δράση λοιπόν ήρθε από τα μετόπισθεν, για την ακρίβεια σε άσχετο σημείο αφού οι “αντεξουσιαστές” ήξεραν τι θα τους περίμενε αν προσέγγιζαν την πορεία.
Άρχισαν λοιπόν ρίψεις μολότωφ και σπάσιμο καταστημάτων εκτός πορείας, ώστε να δοθεί το πράσινο φως για επέμβαση. Αμέσως τα ΜΑΤ άρχισαν να ρίχνουν χημικά στην κεφαλή της πορείας (όπου δεν είχε γίνει ούτε σπρώξιμο), αφήνοντας τους “αντεξουσιαστές” να ρημάζουν ανενόχλητοι.
Τα όσα ακολούθησαν εκείνη τη νύχτα ήταν τραγελαφικά. Διαδηλωτές κυνηγούσαν “αντεξουσιαστές” και τα ΜΑΤ τους συλλάμβαναν! Η πορεία ανακόπηκε και οι “Τροτσκιστές” των τηλεοράσεων δήλωναν ότι “δεν χρειάζονται ακρότητες, έπρεπε να είναι ειρηνική η διαμαρτυρία”!
Υπάρχουν βεβαίως και άλλες, πολλές περιπτώσεις ιδεολογικής συμφωνίας των “αντεξουσιαστών” με ολοκληρωτικές αντιλαϊκές στρατηγικές του ΠΑΣΟΚ αλλά δε μπορούν να καλυφθούν σε ένα άρθρο. Εστιάσαμε κάποια κύρια για να έρθουμε στο σήμερα:
Το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ ετοιμάζεται να περάσει το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια. Ένα νομοσχέδιο με το οποίο διαφωνεί ως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις το 85% του Ελληνικού λαού. Οι προσπάθειες χάλκευσης δημοσκοπήσεων αλλά και φίμωσης το ίδιο τον opengov δεν έφεραν αποτέλεσμα. Το ίδιο και οι φιλότιμες προσπάθειες των υπαλλήλων των ΜΜ”Ε” . Ο λαός εξακολουθεί να αντιδρά και για πρώτη φορά φαίνεται ότι θα γίνει αντίσταση με ευρύτατη συμμετοχή.
Εδώ λοιπόν έχουν πέσει τα τσιμέντα! Για πρώτη φορά έχουμε “αντεξουσιαστές” να υποστηρίζουν εξουσιαστικό νομοσχέδιο!
Για πρώτη φορά έχουμε “αντεθνικιστές” να υποστηρίζουν την εξάπλωση της Εθνικής ταυτότητας!
Αντισυγκεντρώσεις αντεξουσιαστών για να υπερασπίσουν τις κρατικές επιταγές!
Φαίνεται ότι ο ΓΑΠ έχει σπάσει τα κοντέρ. Άλλωστε το είχε δηλώσει ότι είναι “Αντεξουσιαστές στην εξουσία”!