«ΣΩΖΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ»
-------
Σήμερα ζούμε μίαν κρίσιν, σημαντικήν κρίσιν κατά την άποψιν της Κυβερνήσεως αφού δικαιολογεί το πρωτοφανές στην Ιστορίαν μέτρον τού «κατ' οίκον περιορισμού» ολοκλήρου του Ελληνικού λαού!
Ο κ. πρωθυπουργός και οι υποτακτικοί του ομιλούντες διά την εν λόγω κρίσιν συγκεκριμενοποιούν τα πρωτοφανή περιοριστικά μέτρα που λαμβάνουν διά της συνθηματικής φράσεως «Σώζουμε ανθρώπινες ζωές!»
Η φράσις φαίνεται απλή, απλουστάτη, και την αντιλαμβάνονται οι πολλοί ως μία αυταπόδεικτον αλήθειαν και μίαν υψηλήν ηθικήν στάσιν! Όμως, η φράσις έχει πλήρες φιλοσοφικόν, κοινωνιολογικόν και πολιτικόν νόημα: Εκφράζει την θεωρίαν της Νεωτερικότητος! Ιδέ κατωτέρω την σημείωσιν και συνεχίζομε.
Διά ταύτα, όταν έρχεται ο λόγος διά το καλώς έχειν των συλλογικών οντοτήτων, ως της συλλογικής οντότητος «Κοινωνία» ο κ. πρωθυπουργός απαντά, ως εμάθαμε, με ύφος αυθεντικόν: «Με ενδιαφέρει η ανθρώπινη ζωή, τα δισεκατομμύρια [ευρώ, που χάνει η κοινωνία] εγώ θα τα ξαναφτιάξω!»
Προσοχή! Η ανθρώπινη ζωή κηρύσσεται ιερά και μάλιστα υπό την στενήν ζωολογικήν έννοιαν της Νεωτερικότητος, απηλλαγμένη από κάθε ηθικήν της δικαιολόγησιν! Διά τούτο απαγορεύει η Ε.Ε. την ποινήν του θανάτου ακόμη και διά τους κτηνωδεστέρους εχθρούς της κοινωνίας! Ούτως, σκοπός της κυβερνητικής ιατρικής ομάδος είναι η πάσῃ θυσίᾳ διάσωσις, έστω και διά μία εβδομάδα ακόμη, της ανθρωπίνης ζωής, ακόμη και αυτών που πνέουν τα λοίσθια, και των βαρέως πασχόντων! Διά τούτο και ο θρήνος διά τον τεθνεώτα των 101 ετών! Αυτοί να ζήσουν και τα δισεκατομμύρια της πτωχεύσεώς μας θα τα ξαναφτιάξη ο κ. πρωθυπουργός - προφανώς με τον λύχνο του Αλλαδίνου!
Βεβαίως, η άποψις αυτή περί ανθρωπίνης ζωής που οι άρχοντες βιδώνουν στα μυαλά των ανθρώπων είναι κάτι το απολύτως δυσμενές, είναι ένα φαρμάκι ολέθριο που οδηγεί το έθνος στον θάνατό του, καθώς γίνεται πεποίθησις ο πατσιφισμός, η ντροπιαστική παράδοσις στον κάθε σιχαμένο εισβολέα! «Τί θέλετε, να κάνουμε πόλεμο;;» είναι η βροντώδης κραυγή του πολιτικού μας κόσμου, που προκαλεί τρόμο στους ήδη ραγιάδες, που φυσικά προτιμούν το αντίθετον: την καταισχύνην!
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ο Προνεωτερικός ηγέτης, ΔΕΝ ομιλεί διά το καλώς έχειν των ανθρώπων, αλλά διά το καλώς έχειν των συλλογικών οντοτήτων, το οποίον ενίοτε διά να επιτευχθή απαιτείται γενεές ολόκληρες να θυσιάσουν το καλώς έχειν τους!
Ένα παράδειγμα: Στην Μάχη του Αλή Βεράν, στις Θερμοπύλες εκείνες της σύγχρονης Ελλάδος, μένομε στο εξής ενσταντανέ: «Ένας συνταγματάρχης με το πιστόλι στο χέρι, ανέβηκε σ' ένα βράχο και φώναξε: "Εμπρός παιδιά μου, πότε θα βρούμε ξανά την ευκαιρία να πεθάνουμε γιά την Ελλάδα!"»
-------------------
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Ο Προνεωτερικός και ο Νεωτερικός άνθρωπος
-Ο Προνεωτερικός άνθρωπος προσδιορίζεται από ένα πλέγμα συλλογικών ταυτοτήτων και αξιών. Αισθάνεται ότι ανήκει στην οικογένεια, στην φρατρία, στην πόλι, στην πατρίδα, στο έθνος και δεσμεύεται και υπακούει στα ήθη και στα έθιμα, στις αρχές που έχει θέσει η Κοινωνία ώστε να υπάρχη ως οργανωμένον συγκρότημα ατόμων. Ακολουθεί δε την τύχη αυτών των συλλογικών οντοτήτων και θεωρεί ότι η ζωή του εξαρτάται από αυτές και σε αυτές ανήκει!
- Ο Νεωτερικός άνθρωπος είναι αυτός της Ατομοκεντρικής κοινωνίας: Δεν υπάρχουν συλλογικές οντότητες πάνω από τα απλά άτομα, ούτε Ιστορία, ούτε Γεωγραφία, ούτε τίποτε, υπάρχουν ΜΟΝΟΝ ΟΛΟΓΥΜΝΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ή ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΜΕ ΧΩΡΙΣ ΖΩΟΛΟΓΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Σαν ενθυμίζω τον εύστοχον λόγον του Μάρξ, που συμπυκνώνει την ουσίαν της Νεωτερικότητος σε μία φράσι: «ποτέ να μην βάλης πάνω από τα άτομα, συλλογικές οντότητες, όπως η οντότητα "κοινωνία"»!
-----
-------
Σήμερα ζούμε μίαν κρίσιν, σημαντικήν κρίσιν κατά την άποψιν της Κυβερνήσεως αφού δικαιολογεί το πρωτοφανές στην Ιστορίαν μέτρον τού «κατ' οίκον περιορισμού» ολοκλήρου του Ελληνικού λαού!
Ο κ. πρωθυπουργός και οι υποτακτικοί του ομιλούντες διά την εν λόγω κρίσιν συγκεκριμενοποιούν τα πρωτοφανή περιοριστικά μέτρα που λαμβάνουν διά της συνθηματικής φράσεως «Σώζουμε ανθρώπινες ζωές!»
Η φράσις φαίνεται απλή, απλουστάτη, και την αντιλαμβάνονται οι πολλοί ως μία αυταπόδεικτον αλήθειαν και μίαν υψηλήν ηθικήν στάσιν! Όμως, η φράσις έχει πλήρες φιλοσοφικόν, κοινωνιολογικόν και πολιτικόν νόημα: Εκφράζει την θεωρίαν της Νεωτερικότητος! Ιδέ κατωτέρω την σημείωσιν και συνεχίζομε.
Διά ταύτα, όταν έρχεται ο λόγος διά το καλώς έχειν των συλλογικών οντοτήτων, ως της συλλογικής οντότητος «Κοινωνία» ο κ. πρωθυπουργός απαντά, ως εμάθαμε, με ύφος αυθεντικόν: «Με ενδιαφέρει η ανθρώπινη ζωή, τα δισεκατομμύρια [ευρώ, που χάνει η κοινωνία] εγώ θα τα ξαναφτιάξω!»
Προσοχή! Η ανθρώπινη ζωή κηρύσσεται ιερά και μάλιστα υπό την στενήν ζωολογικήν έννοιαν της Νεωτερικότητος, απηλλαγμένη από κάθε ηθικήν της δικαιολόγησιν! Διά τούτο απαγορεύει η Ε.Ε. την ποινήν του θανάτου ακόμη και διά τους κτηνωδεστέρους εχθρούς της κοινωνίας! Ούτως, σκοπός της κυβερνητικής ιατρικής ομάδος είναι η πάσῃ θυσίᾳ διάσωσις, έστω και διά μία εβδομάδα ακόμη, της ανθρωπίνης ζωής, ακόμη και αυτών που πνέουν τα λοίσθια, και των βαρέως πασχόντων! Διά τούτο και ο θρήνος διά τον τεθνεώτα των 101 ετών! Αυτοί να ζήσουν και τα δισεκατομμύρια της πτωχεύσεώς μας θα τα ξαναφτιάξη ο κ. πρωθυπουργός - προφανώς με τον λύχνο του Αλλαδίνου!
Βεβαίως, η άποψις αυτή περί ανθρωπίνης ζωής που οι άρχοντες βιδώνουν στα μυαλά των ανθρώπων είναι κάτι το απολύτως δυσμενές, είναι ένα φαρμάκι ολέθριο που οδηγεί το έθνος στον θάνατό του, καθώς γίνεται πεποίθησις ο πατσιφισμός, η ντροπιαστική παράδοσις στον κάθε σιχαμένο εισβολέα! «Τί θέλετε, να κάνουμε πόλεμο;;» είναι η βροντώδης κραυγή του πολιτικού μας κόσμου, που προκαλεί τρόμο στους ήδη ραγιάδες, που φυσικά προτιμούν το αντίθετον: την καταισχύνην!
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ο Προνεωτερικός ηγέτης, ΔΕΝ ομιλεί διά το καλώς έχειν των ανθρώπων, αλλά διά το καλώς έχειν των συλλογικών οντοτήτων, το οποίον ενίοτε διά να επιτευχθή απαιτείται γενεές ολόκληρες να θυσιάσουν το καλώς έχειν τους!
Ένα παράδειγμα: Στην Μάχη του Αλή Βεράν, στις Θερμοπύλες εκείνες της σύγχρονης Ελλάδος, μένομε στο εξής ενσταντανέ: «Ένας συνταγματάρχης με το πιστόλι στο χέρι, ανέβηκε σ' ένα βράχο και φώναξε: "Εμπρός παιδιά μου, πότε θα βρούμε ξανά την ευκαιρία να πεθάνουμε γιά την Ελλάδα!"»
-------------------
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Ο Προνεωτερικός και ο Νεωτερικός άνθρωπος
-Ο Προνεωτερικός άνθρωπος προσδιορίζεται από ένα πλέγμα συλλογικών ταυτοτήτων και αξιών. Αισθάνεται ότι ανήκει στην οικογένεια, στην φρατρία, στην πόλι, στην πατρίδα, στο έθνος και δεσμεύεται και υπακούει στα ήθη και στα έθιμα, στις αρχές που έχει θέσει η Κοινωνία ώστε να υπάρχη ως οργανωμένον συγκρότημα ατόμων. Ακολουθεί δε την τύχη αυτών των συλλογικών οντοτήτων και θεωρεί ότι η ζωή του εξαρτάται από αυτές και σε αυτές ανήκει!
- Ο Νεωτερικός άνθρωπος είναι αυτός της Ατομοκεντρικής κοινωνίας: Δεν υπάρχουν συλλογικές οντότητες πάνω από τα απλά άτομα, ούτε Ιστορία, ούτε Γεωγραφία, ούτε τίποτε, υπάρχουν ΜΟΝΟΝ ΟΛΟΓΥΜΝΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ή ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΜΕ ΧΩΡΙΣ ΖΩΟΛΟΓΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Σαν ενθυμίζω τον εύστοχον λόγον του Μάρξ, που συμπυκνώνει την ουσίαν της Νεωτερικότητος σε μία φράσι: «ποτέ να μην βάλης πάνω από τα άτομα, συλλογικές οντότητες, όπως η οντότητα "κοινωνία"»!
-----
Αναρτήσεις
