Ἐγὼ τώρα ἐξαπλώνω ἰσχυρὰν δεξιὰν καὶ τὴν ἄτιμον σφίγγω πλεξίδα τῶν τυράννων δολιοφρόνων . . . . καίω τῆς δεισιδαιμονίας τὸ βαρὺ βάκτρον. [Ἀν. Κάλβος]


******************************************************
****************************************************************************************************************************************
****************************************************************************************************************************************

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

****************************************************************************************************************************************

TO SALUTO LA ROMANA

TO SALUTO  LA ROMANA
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
****************************************************************************************************************************************

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΕΥΡΗΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΜΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ! ΙΔΕ:
Οι γίγαντες της Αιγύπτου – Ανήκε κάποτε το δάχτυλο αυτό σε ένα «μυθικό» γίγαντα
=============================================

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

28 Αυγούστου 2010

Σε αρνητική τροχιά η αγορα αυτοκινήτου

Σε αρνητική τροχιά η αγορα αυτοκινήτου και μοτοσικλετών

   Μειωμένα κατά 40,7% εμφανίζονται τα συνολικά κέρδη των 278 μεγαλύτερων εισαγωγικών και εμπορικών επιχειρήσεων αυτοκινήτων και μοτοσικλετών το 2009 σε σχέση με το 2008, ενώ η εικόνα δεν είναι παρουσιάζει αλλαγές και για το επτάμηνο του 2010. Αυτό προκύπτει από πανελλαδική έρευνα της STAT BANK, σύμφωνα με την οποία, οι ίδιες επιχειρήσεις είχαν εμφανίσει και το 2008 (σε σχέση με το 2007) μείωση κερδών της τάξης του 52%. Έτσι, όπως αναφέρεται στην έρευνα, τα συνολικά κέρδη των εν λόγω επιχειρήσεων μειώθηκαν από 107 εκατομμύρια ευρώ το 2008 σε περίπου 64 εκατομμύρια ευρώ το 2009. Οι επιχειρήσεις του δείγματος που εκπροσωπούν το συντριπτικό τμήμα της δυναμικότητας του κλάδου δεν κατόρθωσαν να διατηρήσουν στα ίδια επίπεδα ούτε τον συνολικό κύκλο εργασιών ο οποίος παρουσίασε υποχώρηση 13,7% για να βρεθεί στο επίπεδο των 9 δισεκατομμυρίων ευρώ.

    Η πορεία της αγοράς από Ιανούαριο μέχρι Ιούλιο 2010 δεν έχει αλλάξει δεδομένου ότι οι συνολικές πωλήσεις νέων επιβατικών αυτοκινήτων εμφανίζουν μείωση 38,6% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2004. Μόνον τον μήνα Ιούλιο του 2010 η αγορά επιβράδυνε με έναν ρυθμό 59,3% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2009. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η πορεία των οικονομικών αποτελεσμάτων των επιχειρήσεων αναμένεται να είναι φέτος ακόμη δυσμενέστερη σε σχέση με το 2009

    Όλα τα στοιχεία πιστοποιούν ότι η εγχώρια αγορά αυτοκινήτου υφίσταται - τόσο το 2009 όσο και κατά το τρέχον έτος - κατά τον πλέον δυσάρεστο τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής δυσπραγίας. Οι επιδόσεις των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων «στηρίζονται» - όπως είναι φυσικό - σε σημαντικό βαθμό στην πορεία των ταξινομήσεων επιβατικών αυτοκινήτων. Έτσι, το 2009 ταξινομήθηκαν 220.548 νέα επιβατικά αυτοκίνητα έναντι 267.242 το 2008 και 279.794 το 2007. Έτσι στα νέα αυτοκίνητα η αγορά των «τεσσάρων Τροχών» εμφάνισε το 2009 μια επιβράδυνση 17,5% σε σχέση με το 2008. Ενδεικτικές της πορείας της αγοράς αυτοκινήτου κατά το 2010 είναι οι ταξινομήσεις νέων επιβατικών αυτοκινήτων το επτάμηνο Ιανουαρίου-Ιουλίου που διαμορφώθηκαν στο επίπεδο των 110.070 μονάδων, επίδοση άκρως απογοητευτική για την εξέλιξη της αγοράς.

    Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας της STAT BANK, η πορεία της αγοράς επηρέασε τα οικονομικά αποτελέσματα των εταιρειών, το 60,4% των οποίων κινήθηκε στο φάσμα της κερδοφορίας. Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό ότι το ποσοστό των κερδοφόρων επιχειρήσεων του κλάδου μειώνεται από χρόνο σε χρόνο. Οι κερδοφόρες επιχειρήσεις στη χρήση του 2008 ήταν 67,1% του συνολικού δείγματος ενώ κατά το 2007 ήταν 75%.

    Αντιθέτως, ο αριθμός των επιχειρήσεων που περνούν σε ζημιές αυξάνονται ως ποσοστό: ενώ το 2007 το ποσοστό των ζημιογόνων ήταν 25%, το 2009 το ποσοστό ήταν 39,6%. Σύμφωνα δε με εκτιμήσεις της αγοράς, το ποσοστό των ζημιογόνων επιχειρήσεων αναμένεται να υπερβεί το 45% κατά το 2010. Έχουμε δηλαδή μια καθαρή και σημαντική αύξηση των ζημιογόνων επιχειρήσεων και μία μείωση των κερδοφόρων εταιριών του κλάδου.

    Πάντως, παρά την πτώση της κερδοφορίας, «τη μερίδα του λέοντος» στα κέρδη απέσπασαν και κατά το 2009 οι εισαγωγικές εταιρείες επιβατικών αυτοκινήτων. Έτσι, το 2009 οι 34 εισαγωγικές εταιρείες διαχειρίστηκαν το 98,2% των συνολικών κερδών του κλάδου (έναντι 80% των συνολικών κερδών του κλάδου το 2008 και 54,1% το 2007). Οι εν λόγω επιχειρήσεις πραγματοποίησαν συνολικές πωλήσεις 4,6 δισεκατομμυρίων ευρώ ενώ τα καθαρά τους κέρδη διαμορφώθηκαν στο επίπεδο των 62,7 εκατομμυρίων ευρώ.

    - Η πολυπληθέστερη κατηγορία των dealers είχε έντονα αρνητική πορεία ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας της STAT BANK οι έμποροι αυτοκινήτων εμφάνισαν έντονα ζημιογόνο χρήση. Αυτό βεβαίως αφορά τα συνολικά αποτελέσματα και όχι μεμονωμένους dealers. Συγκεκριμένα, οι 171 μεγαλύτεροι dealers εμφάνισαν μείωση 14,5% των συνολικών πωλήσεών τους που έπεσαν κάτω από τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Αντιστοίχως, οι εν λόγω επιχειρήσεις παρουσίασαν ζημιές 20,9 εκατομμύρια ευρώ.

    - Οι 33 εταιρείες εμπορίας ανταλλακτικών αυτοκινήτων εμφάνισαν μείωση 9,1% των πωλήσεών τους που «μεταφράστηκε» σε μείωση κερδοφορίας της τάξεως του 45%. Έτσι, τα συνολικά καθαρά κέρδη των εταιρειών εμπορίας ανταλλακτικών μειώθηκαν από 4,47 εκατομμύρια ευρώ το 2008 σε 2,47 εκατομμύρια ευρώ το 2009.

    - Αυξημένες αντοχές σε επίπεδο κερδοφορίας και περιθωρίου καθαρού κέρδους έδειξαν οι 10 μεγαλύτερες επιχειρήσεις αποκλειστικής εμπορίας αξεσουάρ αυτοκινήτων και οι 11 εταιρείες εμπορίας ελαστικών. Οι μεν πρώτες εμφάνισαν κέρδη 2,6 εκατομμυρίων ευρώ ενώ οι δεύτερες εμφάνισαν συνολικά κέρδη της τάξεως των 9 εκατομμυρίων ευρώ.

    - Από το σύνολο των υποκλάδων της αγοράς των «τεσσάρων τροχών», ο τομέας που κινήθηκε ανοδικά είναι αυτός των επιχειρήσεων χρηματοδότησης της αγοράς αυτοκινήτων- διτρόχων. Οι 7 εταιρίες του κλάδου αύξησαν τον κύκλο εργασιών τους κατά 10%.

    Οι εταιρίες

    Σε ότι αφορά τις επιμέρους επιδόσεις των μεμονωμένων επιχειρήσεων αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι:

    Στη πρώτη θέση βρέθηκε Kosmocar ( Volkswagen, Audi, Bentley) που εκπροσωπείται από τον όμιλο επιχειρήσεων Μανδύλα. Η εταιρία μπόρεσε μέσα σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία να αυξήσει τα κέρδη της κατά 10,5%. Έτσι, η επιχείρηση που διευθύνεται από τον κ. Στηβεν Σίρτη αύξησε τα κέρδη της από 15 σε σε 16,6 εκατομμύρια ευρώ. Η Kosmocar διαχειρίστηκε κατά την παρελθούσα χρήση έναν τζίρο της τάξεως των 550 εκατομμυρίων ευρώ χωρίς σε αυτόν να συμπεριλαμβάνονται οι πωλήσεις των θυγατρικών της εταιρειών. Η νοικοκυρεμένη διαχείριση της διοίκησης και η κεφαλαιακή επάρκεια του ομίλου επέτρεψαν στην επιχείρηση να απορροφήσει επιτυχώς τους τριγμούς που προκάλε

    * Η Toyota Hellas, που εμπορεύεται την πρώτη σε ταξινομήσεις μάρκα αυτοκινήτων στη χώρα, αν και παρουσίασε σημαντική μείωση κερδοφορίας, αυτή έφτασε τα 22,7 εκατομμύρια ευρώ. Η Toyota παραμένει επί μακρόν η πρώτη σε ταξινομήσεις και η δεύτερη βάσει τζίρου εταιρία αυτοκινήτων της ελληνικής αγοράς. Η Toyota Hellas, που διευθύνεται από τον κ. Αρ. Αραβανή, κατορθώνει να εμφανίζει μικρότερο ρυθμό επιβράδυνσης από τον ρυθμό επιβράδυνσης της συνολικής αγοράς.

    * Στη τρίτη θέση του καταλόγου των εισαγωγικών βρέθηκε η επιχείρηση Σφακιανάκης, που εκτός των άλλων αντιπροσωπεύει τα επιβατικά αυτοκίνητα Suzuki . Η πορεία του κύκλου εργασιών της εταιρείας εμφάνισε μάλιστα ανοδική πορεία - της τάξεως του 4% - για να υπερβεί τα 415 εκατομμύρια ευρώ. εμφανίζεται . Η κερδοφορία της ωστόσο εμφάνισε νέα πτώση για να διαμορφωθεί στο επίπεδο των 3 εκατομμυρίων ευρώ.

    * Στις επόμενες πέντε θέσεις βρέθηκαν οι εταιρείες Mercedes Benz Hellas , Θεοχαράκης ( Nissan ), Ford Motor Hellas , BMW Hellas και General Motors Hellas ( Opel). H Ford και General Motors παρουσίασαν την υψηλότερη κερδοφορία.

    * Ακολούθησε η εταιρεία Fiat Group Auto ( Fiat , Alfa Romeo , Lancia ) η οποία παρά την ζημιογόνο χρήση δείχνει να ανακάμπτει στην ελληνική αγορά. Δεν είναι τυχαίο ότι το επτάμηνο του 2010 η Fiat «έτρεχε» με την μικρότερη επιβράδυνση σε σχέση με όλες τις μεγάλες εισαγωγικές εταιρείες του κλάδου, που εμφάνισαν υψηλότερες μειώσεις πωλήσεων.

ΑΤΕ:Στην κόψη του ξυραφιού...

ΑΤΕ:Στην κόψη του ξυραφιού...

ate_logΤην επιτακτική ανάγκη άμεσης ενίσχυσης της ΑΤΕ με νέα κεφάλαια από το Δημόσιο υπογραμμίζουν οι τελευταίες οικονομικές καταστάσεις της τράπεζας που δημοσιεύθηκαν χθες και εμφανίζουν απογοητευτική εικόνα, καθώς η μοναδική τράπεζα που απέτυχε στα τεστ αντοχής των ευρωπαϊκών αρχών «καίει» κεφάλαια με γρήγορους ρυθμούς, ενώ ανησυχητική κρίνεται και η φυγή καταθετών.
Οι ζημιές α’ εξαμήνου της ΑΤΕ πλησίασαν τα 110 εκατ. ευρώ, από κέρδη 71,3 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο περσινό διάστημα, ενώ αν προστεθούν και τα 25,2 εκατ. ευρώ μερίσματος για τις προνομιούχες μετοχές του Δημοσίου οι καθαρές ζημιές ξεπερνούν τα 135 εκατ. ευρώ. Η καθαρή θέση του ομίλου έκανε «βουτιά» 350 εκατ. ευρώ, καθώς μειώθηκε από 1,3 δις. ευρώ σε 946 εκατ. ευρώ.
Οι απώλειες για την Αγροτική έρχονται από όλες τις κατευθύνσεις, καθώς:
Το συνολικό κονδύλι των προβλέψεων για επισφαλείς απαιτήσεις αυξήθηκε από 1,25 δις. ευρώ στο τέλος του 2009 σε 1,42 δις. ευρώ. Μεταξύ Ιουνίου 2009 και Ιουνίου 2010 το ποσοστό των δανείων με καθυστέρηση άνω των 90 ημερών έχει εκτιναχθεί από 7,2% σε 9,6%.
Η κρίση της αγοράς ομολόγων έφερε μεγάλες ζημιές στην ΑΤΕ από το εμπορικό της χαρτοφυλάκιο, οι οποίες πλησίασαν τα 130 εκατ. ευρώ, έναντι κερδών 108 εκατ. ευρώ το α’ εξάμηνο του 2009. Οι θέσεις σε ελληνικά ομόλογα θα είχαν «κάψει» την ΑΤΕ, αν δεν είχε προχωρήσει, όπως και άλλες ελληνικές τράπεζες, σε ένα λογιστικό τέχνασμα μεγάλης εμβέλειας, μεταφέροντας τίτλους αξίας περίπου 2,5 δις. ευρώ στο χαρτοφυλάκιο διακρατούμενων ως τη λήξη, για να αποφευχθεί μια τεράστια ζημιά που θα εγγραφόταν από τη μείωση της αγοραίας αξίας των ομολόγων.
Ανησυχητικός είναι και ο ρυθμός μείωσης των καταθέσεων, για μια τράπεζα κατά πλειοψηφία κρατική, που θα περίμενε κανείς να αξιοποιήσει αυτή την «εγγύηση» για να συγκρατήσει τις εκροές, μέσα στην ανασφάλεια αυτής της περιόδου. Από 22,6 δις. ευρώ, οι καταθέσεις μειώθηκαν σε 20,5 δις. ευρώ, με το μεγαλύτερο μέρος των εκροών να προέρχονται από τις καταθέσεις λιανικής. Οι ενισχύσεις ρευστότητας που έχει λάβει συνολικά η ΑΤΕ από το Δημόσιο (εγγυήσεις και ειδικά ομόλογα) ξεπερνούν ήδη τα 2 δις. ευρώ, ενώ πλησιάζουν τα 10 δις. ευρώ τα στοιχεία ενεργητικού που έχουν δεσμευθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος για χρηματοδοτήσεις από την ΕΚΤ.
Μέσα στο α’ εξάμηνο, ο συνολικός δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας μειώθηκε από 9,17% σε 8,41%, ενώ μεγάλη ήταν η μείωση του δείκτη βασικών κεφαλαίων, από 8,36% σε 7,24%. Στα πρόσφατα τεστ αντοχής, η ΑΤΕ ήταν η μοναδική τράπεζα που στο ακραίο σενάριο εμφάνιζε υστέρηση κεφαλαιακής επάρκειας, σε σχέση με το στόχο του 6% που είχαν θέσει οι εποπτικές αρχές για το βασικό δείκτη. Το «έλλειμμα» κεφαλαίων υπολογίσθηκε σε 242 εκατ. ευρώ και θα πρέπει να καλυφθεί από το Δημόσιο.
Η διοίκηση Πανταλάκη, πέραν της προετοιμασίας της αύξησης κεφαλαίου, σε συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών, ακολουθεί αυτή την περίοδο αυστηρή πολιτική περιστολής των εξόδων, ενώ πρόσφατα «διόρθωσε» τα περιθώρια κέρδους από τις χορηγήσεις, με μια γενναία αύξηση στα βασικά επιτόκια.
Βασική προτεραιότητα είναι και η κατάρτιση σχεδίου εξυγίανσης της τράπεζας, το οποίο θα πρέπει να εκπονηθεί παράλληλα με την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Το μεγάλο πολιτικό ερώτημα στο πλαίσιο του σχεδίου εξυγίανσης είναι ποια τύχη θα έχουν οι εξωτραπεζικές συμμετοχές της ΑΤΕ σε μεγάλες εταιρείες του πρωτογενούς τομέα. Μια στρατηγική εξόδου με εκποίηση των μονάδων αυτών εκτιμάται ότι τελικά θα επιβληθεί εκ των πραγμάτων, φέρνοντας τη διοίκηση Πανταλάκη και την κυβέρνηση σε σύγκρουση με τους αγροτοσυνδικαλιστές του κυβερνητικού χώρου και τις τοπικές κοινωνίες. Γι’ αυτό και εκτιμάται ότι οι επόμενες κινήσεις προς την κατεύθυνση της εξυγίανσης της ΑΤΕ θα παραμείνουν «παγωμένες» μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές του φθινοπώρου.

ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟ ΤΡΑΓΟ

Καθεστωτική συστράτευση πανικού

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4838

Πρέπει η ΟΡΓΗ του ελληνικού λαού να έχει σπείρει τον τρόμο στις δυνάμεις του καθεστώτος και στους «νταβάδες» αυτών των δυνάμεων: Διεθνών και εγχώριων.

Διαφορετικά δεν εξηγείται ότι ξαφνικά και ενορχηστρωμένα, μέσα στο κατακαλόκαιρο, άρχισαν να ασχολούνται με τα «ελαττώματα» και τις φαιδρότητες του Γιωργάκη.


Μέχρι και το Μάιο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι «πόρνες» των ΜΜΕ, καθώς και οι προπαγανδιστές των κομμάτων είχαν απολέσει την όρασή τους σχετικά με τη δωσιλογική, ανεκδοτολογική γραφικότητα του πρωθυπουργού.

Τα ΜΜΕ μέχρι τότε κατασκεύαζαν την αγιογραφία του και χειροκροτούσαν τις «γενναίες» και «αναγκαίες» αποφάσεις του: Της εθνικής ισοπέδωσής μας και της κοινωνικής εξόντωσής μας…

Η Ν.Δ. στήριξε τις αποφάσεις και τη γενοκτονία μας, τις θεωρούσε αναγκαίες και αυτή, απλώς ανέξοδα και διπλωματικά διατύπωνε κάποιες ενστάσεις διαχειριστικού τύπου.

Βεβαίως κανένας μέχρι τότε, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων εξ αριστερών, δεν αμφισβητούσε ΑΝΟΙΚΤΑ το «αναγκαίο» της κατοχής μας (κηδεμονία το λέγανε) από τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης.

Το καθεστώς αυτό της παγκοσμιοποίησης δεν έπαψαν μέχρι και σήμερα να υμνούν: Το υμνούν, αλλά σήμερα ανακαλύπτουν ξαφνικά τον εφιάλτη της τρόικας, λες και δεν είναι αυτή η παγκοσμιοποίηση και ιδιαίτερα οι μηχανισμοί της ΕΕ και του ευρώ που οδήγησαν αναπότρεπτα την Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση και στην επιβολή της τρόικας.

Μέχρι πριν από δύο μήνες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ουδείς είχε «ανακαλύψει» τις ανοησίες και τις γελοιότητες του ΓΑΠ, τα δολοφονικά, δωσίλογα «ένστικτά» του…

Ξαφνικά, μέσα στον καλοκαιριάτικο καύσωνα «εμπνεύστηκαν» όλων των ειδών οι καιροσκόποι: Άρχισε μια ενορχηστρωμένη ομοβροντία εναντίον της «συμφοράς» Γιωργάκη.

α). Τα κανάλια που μέχρι χθες φιλοτεχνούσαν την αγιογραφία του πρωθυπουργού άρχισαν δειλά- δειλά να σπέρνουν «αμφιβολίες» και να ρίχνουν κάποιες τουφεκιές εναντίον του.

Άρχισαν να μιλούν και για «εξέγερση» το Φθινόπωρο!!!

β). Τα Συγκροτήματα του Τύπου που στήριζαν λυσσωδώς την κατοχή μας και την κυβέρνηση της κατοχής, άρχισαν και αυτά να τραβάνε «προσεκτικά» το χαλί κάτω από τα πόδια του Γιώργου.

Ο «εγκάθετος» του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπαχρήστου, καθώς και άλλοι του Συγκροτήματος άρχισαν τις πρώτες ριπές…

Προς αυτή την κατεύθυνση τα «ΝΕΑ» δημοσίευσαν κείμενο του Μίκη που σφυροκοπεί την κατοχή μας!!!

Το ίδιο και η «Ε». Αυτή, βεβαίως, είχε το Στάθη σε σταθερή βάση, που σφυροκοπούσε την κυβέρνηση και τις αστειότητες του Γιωργάκη.

Τώρα και με πρωτοσέλιδα βάλλει εναντίον της κυβέρνησης. Επιστρατεύει και άλλους αρθρογράφους (Βότσης κ.α.), καθώς και ποικίλους Πασοκτσίδες, που και αυτοί ΤΩΡΑ ανακάλυψαν τα «αμαρτήματα».

Χαρακτηριστική η συνέντευξη Σκανδαλίδη: η προσωποποίηση του καιροσκοπισμού…


Μέρα με την ημέρα θα πληθαίνουν οι «αντιπολιτευόμενοι» που θα «ανακαλύπτουν» την ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ του αρχηγού τους…

γ). ΤΩΡΑ, επίσης ξεφύτρωσαν και ποικίλοι αρουραίοι των κομματικών διαπλοκών και υπογείων, ανακαλύπτοντας και αυτοί καθυστερημένα και αφηνιασμένα τα «ελαττώματα» της πρωθυπουργικής φαιδρότητας.

Άρχισαν και αυτοί να κατακλύζουν, σαν νεροποντή, τα ιστολόγια με «αναλύσεις» που ξεκαρφώνουν την τρόικα από την ΕΕ και το ευρώ, καθώς και το Γιωργάκη από το όλο σύστημα που υπηρετεί με την ίδια ευλάβεια που υπηρέτησαν και υπηρετούν και οι άλλοι και προπαντός η Ν.Δ.

ΕΣΤΙΑΖΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο καρκινώδες απόστημα και όχι στον ΚΑΡΚΙΝΟ…

δ). Στον ίδιο χορό και κάθε λαμόγιο της δημοσιογραφίας που παριστάνει τον αυθεντικό μπλόγκερ.


Ξαφνικά γεμίσαμε από αρουραίους δημοσιογράφους, γνωστότατους για τις θητείες και υπηρεσίες τους στη διαπλοκή και στις ποικίλες υπηρεσίες, να μας παριστάνουν τους bloggers που «δεν θέλουμε να γίνουμε δημοσιογράφοι…» (!!!) και τους μεγάλους «εχθρούς» του καθεστώτος!!!

Έχει τόσο εξευτελιστεί το καθεστώς των δημοσιογραφικών πορνών, που ανάγκασε τις πόρνες να μετακομίσουν στη μπλογκόσφαιρα για να ξεπλυθούν, να εξαπατήσουν και να εκτελέσουν πιο αποτελεσματικά το διατεταγμένο ρόλο τους.


Τα πιο ελεεινά λαμόγια του πασοκικού κράτους και παρακράτους, καθώς και τα γαλάζια λαμόγια άλλαξαν μεταμφίεση και το παίζουν, ΟΨΙΜΑ, «φανατικοί» εχθροί της δωσίλογης και κατοχικής κυβέρνησης, αλλαλάζοντας: «Είμαστε bloggers. Δεν θέλουμε να γίνουμε δημοσιογράφοι…»


Μόνο που η Ελλάδα είναι μικρή και γνωριζόμαστε: γνωρίζουμε ΠΟΛΛΟΙ το ποιόν, τις βρωμιές και τις διαπλοκές όλων αυτών…

ΓΙΑΤΙ, λοιπόν, όλοι αυτοί, ενορχηστρωμένα, εστιάζουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και πολύ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ, στα «ελαττώματα» και στις «ανοησίες» του ΓΑΠ;

ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΕΝΤΟΛΕΣ!!!


Προλειαίνουν το έδαφος για τα επόμενα σχέδια των «νταβάδων», όταν η κατάσταση θα έχει φτάσει στο μη παρέκει…

Κατασκευάζουν τον αποδιοπομπαίο τράγο για να διοχετεύσουν, εκτονώσουν και καναλιζάρουν τη λαϊκή οργή.

Είναι τέτοια η ΟΡΓΗ της κοινωνίας που πρέπει να ετοιμαστούν έγκαιρα τα αναχώματα και οι ασφαλιστικές δικλίδες εξαπάτησης του λαού.

Κάθε πρόσωπο μέσα στο νεοταξικό καθεστώς είναι αναλώσιμο υλικό.

Ο Γιωργάκης επιλέχτηκε και στηρίχτηκε μετά μανίας από ΟΛΟΥΣ για δύο βασικούς λόγους:

α). Το ΠΑΣΟΚ διέθετε εκείνα τα ιδεολογικά, κοινωνικά και πολιτικά εφόδια που το καθιστούσαν πολύ ικανότερο και αποτελεσματικότερο στην εκτέλεση των «συμβολαίων θανάτου» της ελληνικής κοινωνίας, από τη Ν.Δ. (το έχουμε αναλύσει αυτό).

β). Ο Γιωργάκης διέθετε και τα «προσόντα» του καλύτερου «αναλώσιμου υλικού»: Ανθελληνική ψυχολογία, στόφα αμερικανοτσολιά δωσίλογου, «ανάστημα» τέλειου αχυρανθρώπου (ανώτερου και από του Σημίτη), καταθλιπτική πνευματική και πολιτική κενότητα ΚΑΙ ΚΟΜΠΑΣΜΟ ΑΝΟΗΣΙΑΣ…


Πάνω σε αυτές τις «ιδιότητες» του Γιωργάκη θα στηριχτεί όλο το νέο σκηνικό της ΑΠΑΤΗΣ, για να ΕΠΙΚΑΛΥΦΤΟΥΝ και ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΥΝ τα αίτια της συμφοράς μας και οι πολιτικές ευθύνες των κομμάτων της συμφοράς μας.

Ο Γιωργάκης, το έχουμε υπογραμμίσει κατά κόρον ήταν η τέλεια ΕΠΙΛΟΓΗ που οι ΠΑΝΤΕΣ στήριξαν για να αποτελέσει, όταν χρειαστεί, την κολυμπήθρα του Σιλωάμ…

Για αυτήν την κακουργηματική γκριμάτσα της νεοταξικής βαρβαρότητας έχουμε γράψει δεκάδες κείμενα και αναλύσεις από την πρώτη μέρα έκδοσης του ΡΕΣΑΛΤΟ, αλλά και ακόμα παλιότερα.

Παραπέμπουμε σε ελάχιστα, απλώς ενδεικτικά, των τελευταίων δύο χρόνων.

Και αυτό γιατί ο ΓΑΠ ΟΥΔΕΠΟΤΕ έκρυψε και τις δωσίλογες απόψεις του και την θηριώδη ανοησία του, όλα αυτά που «ανακάλυψαν» ξαφνικά οι σημερινές πόρνες, οι οποίες ΣΙΩΠΟΥΣΑΝ σκανδαλωδώς μέχρι χθες

''Η «αντικειμενική» και «αμερόληπτη» ενημέρωση''

Η επιδοτούμενη ρουφιανιά των ποικίλων λακέδων

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4854

Έχουμε υπογραμμίσει πάρα πολλές φορές ότι όσοι το παίζουν «αμερόληπτοι» είναι υποτακτικά μεροληπτικοί υπέρ του καθεστώτος.

Η «αντικειμενική» και «αμερόληπτη» ενημέρωση είναι ένα ηθικό φετίχ του κάθε απατεώνα, ένα σόφισμα ιδιοτελές. Πίσω από αυτά τα σοφίσματα καλύπτεται, σχεδόν πάντα, ο μηχανισμός της πολιτικής χειραγώγησης της κοινής γνώμης και η ρουφιανιά των ποικίλων επιδοτούμενων και εγκάθετων του ιμπεριαλισμού.


Οι πιο κραυγαλέες περιπτώσεις επιδοτούμενων ρουφιάνων είναι οι ποικιλίες των αντιρατσιστών και των ΜΚΟ, όλα αυτά τα ερπετά με «προοδευτική» και «αριστερή» προβιά που ασυστόλως εξωραΐζουν την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και κτηνωδία.

Σαν εφιάλτες παραμένουν στη μνήμη μας οι κραυγές όλων αυτών των δωσίλογων υπέρ της ΝΑΤΟϊκής θηριωδίας εναντίον της Σερβίας. Χωρίς καμία συστολή και τσίπα προπαγάνδιζαν τότε την «αλήθεια» και την «αντικειμενικότητα» του ΨΕΥΔΟΥΣ της αιμοσταγούς ιμπεριαλιστικής κακουργίας.

Οι ίδιοι πάλι επιδοτούμενοι γενίτσαροι, πριν οι ιμπεριαλιστές αποκόψουν το Σερβικό Κόσσοβο από την Σερβία έσχιζαν τα ιμάτια τους υπέρ της απόσχισης: Σε καθημερινή βάση διαδήλωναν και υποστήριζαν το «δικαίωμα» των αλβανόφωνων συμμοριών και κατευθυνόμενων Ουτσεκάδων να αλωνίζουν επί του Σερβικού Κοσσόβου και να προβαίνουν σε πογκρόμ κατά των Σέρβων.

Χαρακτήριζαν επίσης, με μελοδραματική αφέλεια, κάθε περιορισμό του «δικαιώματος» των ουτσεκάδικων συμμοριών ως φασισμό, ρατσισμό και εθνοκάθαρση.

Σήμερα όλοι αυτοί της επιδοτούμενης «ευαίσθησίας» περί των «δικαιωμάτων» έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους για τα δικαιώματα των Σέρβων, τις διώξεις και το ρατσισμό εναντίον τους από το αμερικάνικο προτεκτοράτο του Κοσόβου.

Απαγορεύουν στους Σέρβους του Βελιγραδίου να πηγαίνουν στους σερβικούς θυλάκους του Κοσόβου και ουδείς ενοχλείται, ούτε μιλάει.


Όλες αυτές οι ύαινες των ΜΚΟ και το αντιρατσιστικό σινάφι που ούρλιαζε για τα «δικαιώματα» των συμμοριών του ιμπεριαλισμού, δεν ενοχλείται, ούτε καν ασχολείται με την ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ των Σέρβων να επισκεφτούν τα δικά τους εδάφη και τους συμπατριώτες τους στο ιμπεριαλιστικά υποδουλωμένο Κόσσοβο.

Σιγή ιχθύς από τους ποικίλους «αριστεριστές», του Συριζαίους και τα «αντικειμενικά» και «αμερόληπτα» ΜΜΕ!!!

Αποκαλύπτεται πλέον καθαρά και τελεσίδικα ότι όλοι αυτοί οι επιδοτούμενοι αντιρατσιστές και τα ΜΜΕ είναι ανοικτοί πράκτορες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, έμμισθοι γενίτσαροι και δωσίλογοι της νεοταξικής κακουργίας, βρώμικοι μέχρι το μεδούλι.


Ένα δεύτερο επίσης σημαντικό γεγονός που αποκαλύπτει όλους αυτούς τους έμμισθους λακέδες είναι ότι παρασιωπούν επιμελώς ότι στο Κόσσοβο εκπαιδεύονται Έλληνες στρατιώτες για την καταστολή διαδηλώσεων.

Διαβάζουμε από το σημερινό «Ρ»:

"Εκπαιδεύονται στην καταστολή διαδηλώσεων



Με τον πλέον επίσημο τρόπο, το περιοδικό του ΓΕΣ δημοσιοποιεί άσκηση ελληνικού λόχου στο Κοσσυφοπέδιο από ειδικό σώμα της γαλλικής αστυνομίας

Τον επικίνδυνο προσανατολισμό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ρόλους κατασταλτικής δύναμης, όπως και την αντίστοιχη διαπαιδαγώγηση των στελεχών τους για την αντιμετώπιση του «εχθρού λαού», αποκαλύπτει η συμμετοχή της ελληνικής δύναμης Κοσσυφοπεδίου σε μεγάλη άσκηση καταστολής διαδηλωτών («ταραξιών»!) που πραγματοποιήθηκε στο Νόβο Σόλο κοντά στην πόλη Μιτρόβιτσα.
Το γεγονός δημοσιοποιήθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο, από το περιοδικό που εκδίδει το Γενικό Επιτελείο Στρατού «ΣΤΡΑΤΟΣ και Ενημέρωση» (τεύχος 16)…


Ολόκληρο το κείμενο διαβάστε το εδώ:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5797625&publDate=20/8/2010


Στο αμερικανικό προτεκτοράτο του Κοσόβου εκπαιδεύεται ελληνικός «Λόχος Καταστολής» των διαδηλώσεων και η «αμερόληπτη ευαισθησία» της δημοσιογραφικής πορνείας είναι τυφλή, καθώς και κλειστά τα στόματα των πολύχρωμων επιδοτούμενων αντιρατσιστών.
Χρειάζεται τιποτε άλλο για να αποδείξει τον πρακτορικό ρόλο των ΜΜΕ, των ΜΚΟ, αλλά και όλων των ποικιλιών του αντιρατσισμού;
Ρουφιανιά επιδοτούμενη!!!
Επάγγελμα πολύ κερδοφόρο, ακοπίαστα κερδοφόρο και χωρίς εφορίες…

Αυτή η «αριστερά» είναι πολιτικά νεκρή

Αυτή η «αριστερά» είναι πολιτικά νεκρή

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4866

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ τραγωδία της παρακμής δεν έχει την πηγή της στην αποσύνθεση του υπάρχοντος, αλλά στο γεγονός ότι δεν υπάρχει καμιά πολιτική δύναμη που να προωθεί και να αγωνίζεται για κάτι το αληθινά καινούργιο. Αυτή η καθυστέρηση της γέννησης του νέου (νέων ιδεών και νέων μορφών οργάνωσης) κάνει ώστε οι αποσυνθετικές συνέπειες της παρακμής να μην περιορίζονται αποκλειστικά στο τμήμα εκείνο της κοινωνίας που έχει συνταυτίσει την τύχη του με το κυρίαρχο καθεστώς, αλλά να επεκτείνονται σε ολόκληρη την κοινωνία.

Η ΠΑΡΑΚΜΗ χωρίς την καθυστέρηση του καινούργιου θα μπορούσε να θεωρηθεί και παράγοντας δημιουργίας, αφού με τη διάλυση δημιουργεί τις προϋποθέσεις μιας ανώτερης σύνθεσης. Και το γεγονός ότι η σημερινή αριστερά μέσα σε αυτές της συνθήκες της διάλυσης και της γενικευμένης σήψης δεν μπορεί να ξεπεράσει τη μιζέρια της δείχνει ότι είναι ιστορικά ξεπερασμένη και πολιτικά νεκρή.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ αριστερά (και αυτό ισχύει και για την εξωκοινοβουλευτική αριστερά) έχει πήξει μέσα στο στερεοτυπείο του καθεστωτικού συστήματος παρακμής, είναι ένα απολίθωμά του. Δεν δίνει τίποτα το καινούργιο (αναμάσημα δογματικών θέσεων και επαναστατικών φράσεων κάνει), δεν παράγει καινούργια τραγούδια, καινούργια συνθήματα, καινούργιες ιδέες και μορφές οργάνωσης, δεν ξεφεύγει από τις αγκυλώσεις της και τα συντεχνιακά συμφέροντα της στιγμής, δεν ξεπερνάει το παρελθόν και δεν μπορεί να διακρίνει τα ιστορικά καθήκοντα της οργοουλικής εποχής της Νέας Τάξης.

ΣΕ ΜΙΑ εποχή που ο υπερεθνικός ιμπεριαλισμός έχει επιφέρει τεράστιες οπισθοδρομικές ανατροπές σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό και πνευματικό επίπεδο (απειλεί ακόμα και τους «μηχανισμούς» της σκέψης), η αριστερά από εμπροσθοφυλακή που ήταν κάποτε έχει μεταβληθεί σε οπισθοφυλακή, σε θλιβερό ουραγό που φωτογραφίζει τα οπίσθια των γεγονότων.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ στα λόγια τη «Νέα Τάξη» και στην πράξη λειτουργεί σαν άλλοθί της. Μιλάει από τη μια για ταξική συνείδηση και οργάνωση του προλεταριάτου και από την άλλη στέκεται αμήχανη μπροστά στους μακάβριους μηχανισμούς της ιμπεριαλιστικής αγοράς εργασίας που ακρωτηριάζουν την ταξική συνείδηση και διαλύουν τις εργατικές οργανώσεις.

Για ποια οργάνωση της τάξης και ποια ταξική συνείδηση μπορεί να μιλήσει κανείς όταν η αγορά εργασίας έχει κατακλυστεί από τις στρατιές των λαθρομεταναστών και αλλοδαπών; Και όταν η αριστερά πρωτοστατεί στα νεκρά δόγματα του αντιρατσισμού ποιον εξυπηρετεί; Την ταξική συνείδηση και την οργάνωση της τάξης ή τη Νέα Τάξη, την αποδιοργάνωση της τάξης και τη γενική της εξαθλίωση;

ΜΗΠΩΣ όμως δεν γίνεται και το αριστερό δεκανίκι της Νέας Τάξης όταν αναγάγει στους μεγάλους κινδύνους της εποχής τον εθνικισμό και τη θρησκεία;

Από τον εθνικισμό και την Εκκλησία κινδυνεύει η Ελλάδα και γενικά η ανθρωπότητα ή από το υπερεθνικό, πλανητικό τέρας της Νέας τάξης που θέλει να καταργήσει κάθε εθνική συγκρότηση και συλλογική υπόσταση και να μας ρίξει πίσω σε ιστορικά στάδια προ πολλού ξεπερασμένα: σε μορφές αποικιοκρατίας με σύγχρονο μανδύα…


ΠΩΣ μπορεί αυτή η αριστερά που είναι καλουπωμένη μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις και που σήμερα αποτελούν ιδεολογικά όπλα της Νέας Τάξης να εμπνεύσει τις λαϊκές μάζες και να γίνει γεννήτορας του νέου;

Πώς μπορεί να γίνει εκφραστής και οργανωτής της λαϊκής οργής όταν σε ζητήματα που κοχλάζει η λαϊκή οργή γίνεται ουρά της σημιτικής νέας δεξιάς; Η περίπτωση των ταυτοτήτων είναι ενδεικτική…

ΑΥΤΗ η αριστερά δεν μπορεί να δώσει τίποτα γιατί έχει πάψει να είναι αριστερά. Είναι ένα γρανάζι του συστήματος που συνηθίζουμε να το αποκαλούμε αριστερά λόγω του νόμου της αδράνειας.

ΦΥΣΙΚΑ μέσα στους κόλπους αυτής της αριστεράς, αλλά όχι και αποκλειστικά, κυοφορούνται τα σπέρματα του καινούργιου: Οι δυνάμεις που θα συναντηθούν και θα δημιουργήσουν το νέο δυναμικό επαναστατικό πόλο. Και σήμερα διακρίνουμε καθαρά ότι όσο τα συμπτώματα της παρακμής γίνονται φανερά σε ευρύτερους κύκλους, τόσο εντείνονται και οι τάσεις στο σύνολο της κοινωνίας που αγωνίζονται να την ξεπεράσουν. Η ζωή διεκδικεί τα δικαιώματά της κόντρα στους πολιτικούς μηχανισμούς της αποσύνθεσης…

ΚΚΕ και λοιπές «αριστερές» ποικιλίες: Γρανάζια στον τροχό της παγκοσμιοποίησης

ΚΚΕ και λοιπές «αριστερές» ποικιλίες: Γρανάζια στον τροχό της παγκοσμιοποίησης
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4866 



Ο ρεφορμισμός στο εργατικό κίνημα είναι η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ της ενσωμάτωσης στον καπιταλισμό. Τρανό ιστορικό παράδειγμα η σοσιαλδημοκρατία η οποία αποτελεί σήμερα την αιχμή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και το μοχθηρό, παρασιτικό πρόσωπο της Νέας Τάξης.

Η ίδια ρεφορμιστική λογική διαπερνούσε και τα σταλινογενή κομμουνιστικά κόμματα, τα οποία και αυτά σήμερα βρίσκονται στην εμπροσθοφυλακή του πλανητικού ολοκληρωτισμού.

Σήμερα αυτά τα κόμματα δεν είναι ούτε καν ρεφορμιστικά, είναι σκέτα «αριστερά εργαλεία» της Νέας Τάξης.


Σε μια εποχή πλανητικού ολοκληρωτισμού και ιδιαίτερα κρίσης και σήψης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ περιθώριο μεταρρυθμίσεων.

Η εποχή μας, η νεοταξική εποχή μας, είναι ΕΠΟΧΗ ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ. Το κεφάλαιο και το υπηρετικό πολιτικό προσωπικό του, επιτίθενται μετά μανίας εναντίον κάθε κοινωνικής, πολιτικής και πολιτισμικής κατάκτησης των εργαζομένων και των κοινωνιών, παίρνουν πίσω κάθε ιστορική κατάκτηση, καταργούν βίαια όσα οι λαοί κατάκτησαν με αγώνες και αίμα.

Οι υλικές προϋποθέσεις του ρεφορμισμού δεν υπάρχουν πια. Αυτό, μοιραία οδήγησε τα ρεφορμιστικά κόμματα σε ολοκληρωτική παρακμή και στην ολοκληρωτική ενσωμάτωση στους μηχανισμούς του καθεστώτος.

Η ενσωμάτωση αυτή των αριστερών ρεφορμιστικών κομμάτων τα «προήγαγε» σε προνομιακό πολιτικό συντελεστή της παγκοσμιοποίησης, τα ΑΝΕΔΕΙΞΕ σε πρωτοπορία της Νέας Τάξης, διότι είχαν το «προνόμιο» να ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ καλύτερα και αποτελεσματικότερα από τα κλασσικά κόμματα του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ και οι ελληνικές «κομμουνιστικές» ποικιλίες τον ίδιο δρόμο περπάτησαν. Αποτελούν και αυτά τους ιδεολογικούς και ΠΡΑΚΤΙΚΟΥΣ «αβανταδόρους» της Νέας Τάξης σε όλα τα μεγάλα και σοβαρά ζητήματα της εποχής μας.

Η ελληνική ηχώ της ιστορικής σοσιαλδημοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ, έχει μεταλλαχτεί στην πιο αποκρουστική γκριμάτσα της Νέας Τάξης: Ο πλέον φρικτός δήμιος της ελληνικής κοινωνίας και ο πλέον πωρωμένος στραγγαλιστής των κοινωνικών, εθνικών και ιστορικών κατακτήσεων του ελληνικού λαού. Ένας εφιάλτης χωρίς ιστορικό προηγούμενο.

Οι «αριστεροί» ψάλτες αυτού του εφιάλτη είναι το ΚΚΕ και τα πολύμορφα ναυάγια της «αριστεράς»: Παρείχαν το τεκμήριο και το άλλοθι της νεοταξικής ισοπέδωσης, στρώσανε το δρόμο στα εθνοκτόνα σχέδια της Νέας Τάξης, διαλύσανε το οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα, αντικατέστησαν την προχωρημένη ταξική συνείδηση των Ελλήνων εργατών με την αγελαία αλλοδαπή ταξική «ασυνειδησία», εγκατέλειψαν κάθε πρακτικό αγώνα υπέρ των εργαζομένων και πολλά άλλα.

Φυσικά, όλα αυτά καμουφλαρισμένα (κυρίως από το ΚΚΕ) με κούφιες, ηχηρές «ταξικές φράσεις» και εκλογικές «ταξικές» δημαγωγίες.

Δεν χρειάζεται κανείς να έχει εντρυφήσει στη Θεωρία και στην Πράξη του σοσιαλιστικού κινήματος για να αντιληφθεί ότι το ΚΚΕ και οι λοιποί έχουν γίνει γρανάζια του καθεστώτος και έχουν εγκαταλείψει κάθε πρακτικό αγώνα, ΟΧΙ μόνο προς το σοσιαλισμό (αυτός έχει εγκαταλειφθεί και κατασυκοφαντηθεί από το σταλινισμό εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες), αλλά και κάθε πρακτικό αγώνα για τα άμεσα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού.

Ένα και μόνο παράδειγμα αποδεικνύει τα πάντα.


Μέχρι της αρχές της δεκαετίας του 1990, μετά τη μεταρρυθμιστική υστερία του ΠΑΣΟΚ της πρώτης περιόδου, το κεντρικό σύνθημα του συνόλου της αριστεράς ήταν: «Λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους»!

Από τη δεκαετία του ’90 και μετά, όταν η εκσυγχρονιστική λαίλαπα ισοπέδωνε τα πάντα, το κεντρικό αυτό σύνθημα που δονούσε τους δρόμους στις απεργίες και στις διαδηλώσεις και αποτελούσε το απόσταγμα του αριστερού άξονα των μεταβατικών διεκδικήσεων, πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων, δίχως να αντικατασταθεί από κάποιο άλλο καλύτερο και δυναμικότερο.

Το σύνθημα εγκαταλείφθηκε γιατί η πολιτική του ΚΚΕ και των πολύχρωμων ποικιλιών, το κατέστησαν ΠΡΑΚΤΙΚΩΣ ΑΧΡΗΣΤΟ!

Με την εισβολή εκατομμυρίων αλλοδαπών, εισβολή που επέτρεψε και ευλόγησε αυτή η «αριστερά» ΣΥΝΟΛΙΚΑ, και μάλιστα αποτέλεσε και τον ιδεολογικό ροπαλοφόρο της ΕΙΣΒΟΛΗΣ, το σύνθημα πρακτικά αχρηστεύθηκε.

ΠΩΣ να μιλήσεις για «Λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους», όταν η αγορά εργασίας έχει κατακλυστεί από εκατομμύρια ξένους και ταξικά καθυστερημένους εργάτες, όταν ευλογείς και αγωνίζεσαι γι’ αυτή την αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων, και ΟΤΑΝ έχεις συμβάλει ΠΡΑΚΤΙΚΑ στην αντικατάσταση της ταξικά συνειδητοποιημένης ελληνικής εργατικής τάξης με ξένους δούλους που δούλευαν για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς ωράρια, χωρίς ασφάλεια, χωρίς κανένα δικαίωμα κ.λπ;;;

Και μόνο με αυτό το παράδειγμα αποκαλύπτεται ο κάλπικος και υποκριτικός χαρακτήρας αυτής της «αριστεράς».

Απαστράπτει ο νεοταξικός της ρόλος.

Ακτινοβολεί η υποκρισία της: Στα λόγια εμφανίζεται ως αντίπαλος της παγκοσμιοποίησης, αλλά στην πράξη προωθεί συστηματικά, σαν ωμός «μπράβος», τη νεοταξική ισοπέδωση και δουλεία…

Και όταν είσαι υποκριτικός «μπράβος» και δόλιος, αντικαθεστωτικός δήθεν, δούλος των πλανητικών σχεδιασμών, δεν μπορείς ΠΡΑΚΤΙΚΑ, ούτε για τα μάτια του κόσμου, να αγωνιστείς υπέρ των συμφερόντων του λαού…

Μας συνηθίζουν στο γελοίο και το βλακώδες

Μας συνηθίζουν στο γελοίο και το βλακώδες
όπως ο Χειμώνας μας συνηθίζει στο κρύο


http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4869

Το μέσο ανθρώπινο μυαλό, συνηθισμένο (έτσι το εκπαιδεύσανε) να βλέπει τα πράγματα κατά τρόπο στατικό και στην απομόνωσή τους, δεν μπορεί να συλλάβει τη διαλεκτική σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο αίτιο και το αποτέλεσμα. Τείνοντας προς τη συνεχή απλοποίηση, ικανοποιείται από τις εξηγήσεις που προσαρμόζονται περισσότερο στη διανοητική του οκνηρία, χωρίς να ενδιαφέρεται για το βάθος των πραγμάτων.

Αυτό το ξεχαρβάλωμα της σκέψης και η ισοπεδωτική κυριαρχία της απλοϊκής, τυπικής σκέψης πήρε μορφές αποκρουστικής αυθάδειας μέσω της βιομηχανίας και της εμπορίας των ιδεών, της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας, δηλαδή από τα «φίλτρα» της καπιταλιστικής προπαγάνδας: Τα ΜΜΕ.

Η δημοσιογραφική λογική αποτελεί την «ποίηση» του απλοϊκού, του χυδαία απλοϊκού. Η δημοσιογραφία είναι η «τέχνη» της απλοποίησης και υπεραπλούστευσης, η «τέχνη» της τυποποίησης, της αποσάθρωσης και εν τέλει της δολοφονίας της σκέψης.


ΣΗΜΕΡΑ, αυτές οι μήτρες της προπαγάνδας της αγοράς και του χρήματος, αυτές, οι απόλυτα κυρίαρχες εστίες της νεοταξικής προπαγάνδας, δεν παράγουν, απλώς, ή αναπαράγουν και πωλούν τα νέα ιδεολογήματα, αλλά και όλα τα καρκινώδη νοσήματα και υποπροϊόντα της παρακμής: Την τρομοκρατία του καθεστώτος, το τρομοθέαμα, τη βλακεία και κάθε είδος και ποικιλία της ισοπεδωτικής ανοησίας.

Το χειρότερο: Με τους όγκους και τις κατακλυσμιαίες νεροποντές της καθημερινής χυδαιότητας και της βλακείας που ξερνούν, εθίζουν την κοινωνία σε αυτή τη φρίκη, μας συνηθίζουν σε όλα αυτά, έτσι ώστε να περνούν απαρατήρητα.

Έχουμε συνηθίσει π.χ. την τρομοκρατία του καθεστώτος (σε όλες τις ποικιλίες της και τα χρώματά της), καθώς και την αυθάδεια της βλακείας, όπως το κρύο το Χειμώνα.

Αυτή η «συνήθεια» είναι ο θάνατος της σκέψης και της ζωής. Κάθε καθεστώς «συνήθειας» είναι θάνατος…

Την ίδια «συνταγή» του κατακλυσμού του γελοίου, του γλοιώδους και τους βλακώδους, ακολουθούν με υπερβάλλοντα ζήλο και τα κόμματα και οι πολιτικοί μας.

Έτσι, όλα θα «στρογγυλοποιηθούν», θα πολτοποιηθούν και θα ισοπεδωθούν μέσα στην ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΙΑ της βλακείας και του γελοίου.

Ο κατοχικός μας πρωθυπουργός, σαν ψυχρός εκτελεστής των εντολών και των συνταγών της αυτοκρατορικής τρομοκρατίας και ηλιθιότητας, βρίσκεται στην «πρωτοπορία» της ανακύκλωσης της βλακείας και του γελοίου.

Καθημερινά ξερνάει, με κομπάζουσα, αδίστακτη αναισθησία (οι πωρωμένοι βλάκες και εκτελεστές δεν έχουν ούτε εγκέφαλο, ούτε συνείδηση, άρα και συναίσθηση) χείμαρρους γελοιότητας και βροντώδεις κεραυνούς ανοησίας.

Θέλουν να μας συνηθίσουν και σε αυτές τις αυθάδεις πρωθυπουργικές μορφές του γελοίου, του βλακώδους και του κιτσαριού…

Για να συνειδητοποιήσουμε το δράμα της εποχής μας πρέπει να σπάσουμε τις πανοπλίες της βλακείας που μας φοράνε. Πρέπει να απελευθερωθούμε από την τυραννία των απλουστεύσεων και την απλοϊκότητα της σκέψης, να αναζητήσουμε τα βαθύτερα αίτια του δράματος που ζούμε , της φαιδρότητας και της ανοησίας που κυριαρχεί…

«Αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά»


Θεωρίες παιγνίων
Από τον ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ

Το «παιχνίδι» για την κυβέρνηση είναι απλό: να πάει στις εκλογές μετατοπίζοντας τη συζήτηση από το Μνημόνιο στα «αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά», για να προβάλει, με τη βοήθεια των τηλεπαράθυρων, «άφθαρτα» και «ικανά» πρόσωπα, ώστε να εκλεγούν όσο το δυνατόν περισσότεροι από τους πρόθυμους να υλοποιήσουν κατά γράμμα το... Μνημόνιο.


ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ θα κάνουν οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι, ό,τι και να λένε οι Πεταλωτήδες.

Μετατάξεις και απολύσεις, συρρικνώσεις και κατάργηση υπηρεσιών, ώστε να υπάρξουν νέα πεδία δόξης λαμπρά για «ιδιωτική πρωτοβουλία» και λιγότερα «βάρη» για κοινωνικές πολιτικές, που καίγονται προς τέρψιν της τρόικας.

ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ λοιπόν για την κυβέρνηση -και καθοριστικό για τη διατήρησή της- είναι οι... πρόθυμοι! Αυτοί που θα δημιουργήσουν αναχώματα στις αντιδράσεις και θα αποτελέσουν τους μοχλούς εμπέδωσης των πολιτικών που υπαγορεύει το Μνημόνιο.
Ναι, αυτό ακριβώς το Μνημόνιο που θέλουν να... «ξεχάσουμε».

ΚΑΙ ΟΙ «ΠΡΟΘΥΜΟΙ» δεν σπανίζουν! Από τον Κουβέλη μέχρι τον Καρατζαφέρη και ενδιάμεσα την -συνομιλήτρια και των δύο- Ντόρα, είναι αρκετοί αυτοί που σπεύδουν σε αυτό το πολύχρωμο Μέτωπο της («αυτοδιοικητικής») Λογικής.

ΜΟΝΟ που αυτή η «λογική» έχει κοντά ποδάρια, καθώς ολοφάνερα νομιμοποιεί την αναλγησία.

Και κάτι ακόμη χειρότερο: παρουσιάζει τη νεοφιλελεύθερη αναλγησία ως τη μόνη ρεαλιστική λύση.

ΑΛΛΑ ΚΑΙ η Νέα Δημοκρατία, που υποτίθεται ότι είναι κατά του Μνημονίου, βάζει και αυτή το χεράκι της στην εμπέδωσή του, με τα δικά της εσωκομματικά «παιχνίδια». Επιλέγοντας ένα σωρό ντορικούς ως υποψήφιους, συνεισφέρει στη νομιμοποίηση και πιθανώς στην εκλογή και άλλων υποστηρικτών της πολιτικής που (μόνο στα λόγια) αντιπαλεύει.

ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ;


Πού το πάει το γράμμα όταν οι μεν συσπειρώνονται με τον... εαυτό τους και οι δε «τρώνε» όλο το καλοκαίρι ψάχνοντας «κοινούς υποψηφίους», που θα εκφράσουν ό,τι δεν κατόρθωσαν να εκφραστεί με τις απεργιακές κινητοποιήσεις;

Υπ' αυτές τις συνθήκες, μπορεί και να ετοιμάζεται να πανηγυρίσει την «κατάκτηση» δύο-τριών δήμων ή την άνοδο κατά τι των ποσοστών της. Και όλα αυτά γιατί κάποιοι καπεταναίοι δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά αυτοί στραβά αρμενίζουν.

ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ πάντως, οι συστημικοί παράγοντες δεν βλέπουν και πολύ σίγουρο το μέλλον τους.

Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε ότι η υπουργός Παιδείας, αυτή που κάποτε πρότεινε να γίνουν τα αγγλικά επίσημη γλώσσα στη χώρα μας, μιλά τώρα για...
«πατριωτικά καθήκοντα» και για την ελληνική γλώσσα ως «εργαλείο ταυτότητας, πολιτισμού και πολιτικής»;


ΕΜΠΡΟΣ στο δρόμο που χάραξε ο Γιώργος! Οι κοσμοπολίτες μας «ανακαλύπτουν» ακόμα και τον πατριωτισμό στην προσπάθεια να νομιμοποιήσουν την υπογραφή τους στο Μνημόνιο... 


########################################################

 Επιμειξίες: Διάθλαση της κομματικής συντριβής και «προζύμι» αναπαλαίωσης
Θαυμάστε τους «ανεξάρτητους» που υμνολογούν οι ίδιοι τον εαυτό τους:
«Με υποψήφιο δήμαρχο εμένα, που, κατά γενική ομολογία και κατά γενική μέτρηση, είναι μια υποψηφιότητα που ενώνει και κερδίζει»


Σε αυτές τις εκλογές για την αυτοδιοίκηση δοκιμάζονται πολλά τεχνάσματα της καθεστωτικής κουτοπονηριάς.

Τα κόμματα μπροστά στο σίγουρο καταποντισμό τους, ιδιαίτερα το κυβερνητικό, αλλά και γενικά ολόκληρο το καθεστωτικό κομματικό τοπίο, αναζητούν «λύσεις» που θα θολώσουν τα νερά, «λύσεις» οι οποίες θα «διαχύσουν» την πολιτική τους συντριβή στα «αυτό-διοικητικά» ιδεολογήματα.

Μια εκλογική συντριβή επικαλύπτεται όταν διαχέεται και διαθλάται σε πολιτικές πολυχρωμίες και κομματικές επιμειξίες.


Το τέχνασμα της απάτης είναι οι «θεωρίες» περί «αρίστων», «ικανών» και «ανεξάρτητων»!!!

«Θεωρίες» που τις «δουλεύουν», «επεξεργάζονται» και τις προβάλλουν, εδώ και πολύ καιρό, οι «νταβάδες», τα παπαγαλάκια τους και οι «οργανικοί διανοούμενοί» τους: Από τον Ανδρουλάκη, μέχρι τον Γιανναρά (ακόμα και τον Μίκη), από τις ακαδημαϊκές ελίτ μέχρι τους επιχειρηματίες.

Στις ερχόμενες εκλογές για την Αυτοδιοίκηση, αυτές οι «θεωρίες», με τη μορφή των «ανεξάρτητων», «ικανών» και «υπερκομματικών» (δήθεν) υποψηφίων, βρίσκονται σε παροξυσμό.

Πίσω από τους «ανεξάρτητους» και «υπερκομματικούς» κρύβεται ο τρόμος των κομμάτων και ιδιαίτερα του κυβερνητικού για το επικείμενο Βατερλό τους.

Πολύχρωμα κομματικά φάσματα αναζητούν απεγνωσμένα «αρίστους» και «ικανούς» για την Αυτοδιοίκηση όπου όλοι, ή περισσότεροι της πολιτικής απάτης και κομματικής κουτοπονηριάς θα ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΝ.

Ο Καρατζαφέρης και ο Κουβέλης αποτελούν τις διατεταγμένες εφεδρείες και τους «δοκιμαστές» αυτής της συνταγής.

Το Μητσοτακέικο, με το ευρύ πολιτικό νεφέλωμα της Ντόρας, είναι το «συγκολλητικό» υλικό των επιμειξιών!!!


Κυβέρνηση, Ν.Δ. και όλες οι καθεστωτικές τσόντες, εναγωνίως, αναζητούν σωσίβια επιμειξιών κάτω από μια «ανεξάρτητη»(δήθεν), «ικανή» προσωπικότητα η οποία θα «συνθέτει» ένα πολύχρωμο μωσαϊκό ψηφοφόρων.

Προσπάθησε και ο άμοιρος ΣΥΝ να προβάλει τον Τσακνή, μήπως και διασωθεί, αλλά το ΚΚΕ, το οποίο έχει αναγάγει σε επιστήμη αυτά τα τεχνάσματα, δεν «τσίμπησε»…

Αυτό το παιχνίδι της διάχυσης και διάθλασης της μεγάλης, διαγραφόμενης ΗΤΤΑΣ των κομμάτων, δεν αποτελεί απλώς ένα στρατήγημα της κατοχικής κυβέρνησης, στην οποία θα αποτυπωθεί πιο καταλυτικά η ήττα.

Αυτό το Παιχνίδι αποτελεί ΣΥΝΟΛΙΚΗ εκλογική στρατηγική του καθεστώτος, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ενεργητικά όλα τα κόμματα δια να επικαλύψουν και το δικό τους Βατερλό, την ΑΠΟΡΡΙΨΗ τους από τον ελληνικό λαό, τη μεγάλη τους ήττα: ΗΤΤΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ του καθεστώτος.

ΟΤΑΝ η κυβερνητική αναλγησία και μοχθηρία έχει πάρει αποτρόπαιες διαστάσεις και παρ’ όλα αυτά τα κόμματα προκαλούν την αηδία ή την αδιαφορία του ελληνικού λαού, σημαίνει ότι είναι νεκρά.

Έχουμε μια κυβέρνηση που έχει σαρώσει και ξεπουλήσει τα πάντα, εξοντώνει καθημερινά και βίαια τον ελληνικό λαό.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ. ΚΑΝΕΝΑ κόμμα δεν εισπράττει την βοούσα λαϊκή ΟΡΓΗ, ούτε είναι ικανό να συγκρατήσει τις εκλογικές του δυνάμεις. ΑΥΤΟ αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη και της δικής τους συντριβής: Την απόρριψη του καθεστώτος ΣΥΝΟΛΙΚΑ…

Γι’ αυτό όλο το κομματικό καθεστώς παίζει με το τέχνασμα της διάχυσης και της ΔΙΑΘΛΑΣΗΣ της συντριβής, μέσω των πολύχρωμων επιμειξιών…

Υπάρχει, όμως και ένας άλλος, εξίσου σημαντικός λόγος, αυτού του στρατηγήματος: Θα είναι η πρώτη δοκιμή για τις αυριανές αναπαλαιώσεις, η πρώτη εφαρμογή των επιμειξιών για τα αυριανά οικουμενικά σχήματα που ετοιμάζουν και μέσω των οποίων θα αναπαλαιώσουν το χρεοκοπημένο κομματικό τοπίο.

Μια πρόβα τζενεράλε για τα αυριανά σχέδια της ανασύστασης (ανανέωση θα το πουν) του νέου κομματικού χάρτη.

Τα προζύμια, ελπίζουν, ότι θα βάλουν σε αυτές τις εκλογές με τις θεωρίες περί «αρίστων», «εντίμων» και των ποικίλων παραλλαγών τους…


ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΟΥΝ.

Δεν θα μπορέσουν αυτή τη φορά να ξεγελάσουν τον ελληνικό λαό. Είναι τόσο κραυγαλέα απατεώνες που βγάζουν μάτι από μακριά… 

Η μεσαία τάξη εν κινδύνω

Hμερομηνία :  28-08-10       

Η μεσαία τάξη εν κινδύνω - http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_28/08/2010_1292436
Του Νικου Γ. Ξυδακη
Μετά το σοκ της προσαρμογής στο νέο περιβάλλον που υπαγορεύει το Μνημόνιο, οι Ελληνες αντιλαμβάνονται ότι μερικά μέτρα, έστω με τον βίαιο τρόπο που επιβάλλονται, μπορούν πράγματι να συντελέσουν σε εξορθολογισμό της διοίκησης και των δημόσιων οικονομικών. Υπό τον όρο ότι οι αναδιαρθρώσεις θα εμπεδωθούν και φτιάξουν νέα σκέψη και δράση.
Το Μνημόνιο ωστόσο δεν αφορά μόνο τις δημοσιονομικές ελλείψεις, περιλαμβάνει μείζονες επεμβάσεις στα πεδία της εργασίας και της επιχειρηματικότητας. Εδώ, τα προβλήματα είναι πολύ πιο σύνθετα και δυναμικά, απ' ό,τι στον δημόσιο τομέα. Πολύ περισσότερο που οι τεχνοκράτες της τρόικας ούτε αλάνθαστοι είναι ούτε δρουν με πολιτικά και κοινωνικά κριτήρια· αριθμούς βλέπουν, όχι ανθρώπους, ενώ βασικός διακηρυγμένος στόχος τους είναι να διασφαλίσουν τις ευρωπαϊκές οικονομίες από τις επιπτώσεις μιας αλυσιδωτής κρίσης χρέους, όχι να σώσουν την Ελλάδα.
Αυτό συνειδητοποιούν τώρα οι Ελληνες. Συνειδητοποιούν τις επιπτώσεις των αναδιαρθρώσεων όχι πια στα οικονομικά του νοικοκυριού, αλλά στο ίδιο το σώμα της κοινωνίας. Τα χιλιάδες μαγαζιά που κλείνουν, τα χιλιάδες ξενοίκιαστα στους ακριβούς αστικούς δρόμους και στα πολυσύχναστα τουριστικά στέκια, τα μειωμένα έσοδα από τον τουρισμό, το πάγωμα στην αγορά, η πίτα που διαρκώς συρρικνώνεται, η αυξανόμενη φειδώ των νοικοκυριών, η καλπάζουσα ανεργία, οι περικομμένοι μισθοί και οι συντάξεις, όλα αυτά συντίθενται σε μια λέξη: ύφεση. Και αυτή η ύφεση πλήττει κατά κύριο λόγο τη μεσαία τάξη, τον κορμό της κοινωνίας. Καταστηματάρχες, έμποροι, βιοτέχνες, τεχνίτες, ελεύθεροι επαγγελματίες κάθε ειδικότητας, αυτοί είναι οι πνεύμονες της πραγματικής οικονομίας και της κοινωνίας. Και από αυτή την απέραντη και ρευστή μεσαία τάξη, κατά τεκμήριο, αναδεικνύονται οι νέες πνευματικές και κοινωνικές δυνάμεις, που ανανεώνουν το κοινό σώμα.
Βρισκόμαστε ενώπιον ενός κοινωνικού μετασχηματισμού, αργού προς το παρόν, αλλά βίαιου, όλο και βιαιότερου· και με απρόβλεπτες συνέπειες. Μόνο η εν τω βάθει αντίληψη αυτού του ιστορικού προβήματος και η συλλογική δράση μπορούν να αποτρέψουν τον κίνδυνο: ο μετασχηματισμός να μετατραπεί σε αποσύνθεση.

27 Αυγούστου 2010

«Σατανικά» τα κατοικίδια στο Ιράν

«Σατανικά» τα κατοικίδια στο Ιράν
Ακολουθώντας το παράδειγμα του πανίσχυρου αγιατολάχ Νασέρ Μακαρέμ Σιραζί, το υπουργείο πολιτισμού και ισλαμικής καθοδήγησης της χώρας αποφάσισε να κηρύξει έκνομες τις διαφημίσεις κατοικιδίων καθώς και προϊόντων για κατοικίδια.
«Σατανικά» τα κατοικίδια στο Ιράν
Το αιτιολογικό; Σύμφωνα με τη μουσουλμανική παράδοση, τα σκυλιά θεωρούνται «ακάθαρτα». Όσο για την κατοχή ενός κατοικιδίου, αυτή αποτελεί απλώς «τυφλό μιμητισμό της παρακμασμένης δυτικής κουλτούρας» και μπορεί να οδηγήσει σε «σατανικά αποτελέσματα», κατά τον αγιατολάχ Νασέρ Μακαρέμ Σιραζί.

Γ. Δελαστίκ-Πανωλεθρία των ΗΠΑ στο Ιράκ

Πανωλεθρία των ΗΠΑ στο Ιράκ

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

«E» 24/8

Χλευασμός, σαρκασμός, ειρωνεία, σπανιότερα οίκτος. Με δημοσιεύματα που απέπνεαν αυτά τα συναισθήματα υποδέχτηκε ο ευρωπαϊκός Τύπος την αποχώρηση του κύριου όγκου των αμερικανικών στρατευμάτων κατοχής από το Ιράκ. Η αποχώρησή τους ήταν να ολοκληρωθεί στις 31 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε δώδεκα μέρες νωρίτερα. Οχι δηλαδή ότι φεύγουν τελείως οι Αμερικανοί από το Ιράκ, αφήνουν πίσω τους... 50.000 άνδρες! Η γελοία και διασκεδαστική πρόφαση είναι ότι όλοι αυτοί θα... "συμβουλεύουν" τους Ιρακινούς δοσίλογους πολιτικούς, συνεργάτες των κατακτητών, που έχουν τοποθετήσει οι ΗΠΑ ως κυβερνήτες της χώρας που κατέστρεψαν και διέλυσαν κυριολεκτικά με την εισβολή και την υπερεπτάχρονη κατοχή.

Η Ουάσιγκτον από τη μια προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα ώστε η ταπεινωτική αποχώρηση των στρατευμάτων να μη φανεί ως ατιμωτική φυγή και από την άλλη θα επιδιώξει να διασώσει όσα περισσότερα οφέλη μπορέσει για τις αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες. Την πλανητική ενεργειακή παντοδυναμία και την ενεργειακή ομηρεία της Ευρώπης και της Ασίας ονειρευόταν η ακροδεξιά κυβέρνηση των νεοσυντηρητικών του Μπους όταν εισέβαλε στο Ιράκ για να αρπάξει τα πετρέλαιά του, αλλά πέτυχε πολύ λιγότερα πράγματα από όσα προσδοκούσε στον καθοριστικό αυτόν τομέα.
Ο Λευκός Οίκος του Μπους θεωρούσε την κατοχή του Ιράκ ως τον πρώτο σταθμό σε μια εκστρατεία εισβολών στη Συρία και στο Ιράν, που θα έδινε στις ΗΠΑ τον απόλυτο στρατιωτικοπολιτικό έλεγχο της Μέσης Ανατολής. Ευτυχώς, η ηρωική αντίσταση του ιρακινού λαού και ιδίως των σουνιτών οδήγησε σε κατάρρευση τα σχέδια των Αμερικανών και ο κόσμος γλίτωσε από τις καταστροφικές συνέπειες νέων πολέμων. Ο πλανήτης οφείλει ευγνωμοσύνη στην ιρακινή αντίσταση.
Οι Ιρακινοί πλήρωσαν όμως βαρύτατο τίμημα. Οι Αμερικανοί κατέστρεψαν εντελώς την οικονομία του Ιράκ, διαμέλισαν τη χώρα, εξόντωσαν εκατοντάδες χιλιάδες Ιρακινούς αμάχους. Εσβησαν από προσώπου γης την ηρωική Φαλούτζα, η οποία αναδείχθηκε σε αιώνιο σύμβολο αντίστασης και μαρτυρίου για τους Αραβες - μια "Γκερνίκα" της Μέσης Ανατολής.
Η πιο ανεπτυγμένη οικονομικά και η πιο κοσμική χώρα του αραβικού κόσμου, το Ιράκ των προηγούμενων δεκαετιών, δεν υπάρχει πια. Οι Αμερικανοί το έριξαν στην κόλαση των θρησκευτικών και φυλετικών παθών.
Δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να χύνονται ποταμοί αίματος επί δεκαετίες, μόλις αποχωρήσουν μέχρι τα τέλη του επόμενου χρόνου και οι τελευταίες 50.000 άνδρες των αμερικανικών κατοχικών στρατευμάτων. Οι σιίτες, οι σουνίτες και οι Κούρδοι του Ιράκ θα αλληλοσφάζονται για τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και των εδαφών. Δεκαετίες φρίκης τους περιμένουν, καθώς παράλληλα επί χρόνια θα περνούν από λεπίδι τους συνεργάτες των κατακτητών, όταν θα τους το επιτρέπουν οι συνθήκες. Από γεωπολιτική σκοπιά οι Αμερικανοί υπέστησαν πραγματική πανωλεθρία με την εισβολή και κατοχή του Ιράκ, καθώς ενίσχυσαν αντικειμενικά σε υπέρμετρο βαθμό το... Ιράν!
Αυτό έγινε με δύο τρόπους. Πρώτον οι ΗΠΑ κατέστησαν κυρίαρχη πολιτική δύναμη τους σιίτες του Ιράκ που αποτελούν και την πλειονότητα του ιρακινού πληθυσμού (άνω του 60%), οι οποίοι όμως έχουν στενότατους δεσμούς με τους σιίτες του Ιράν. Με προτροπή της Τεχεράνης, οι Ιρακινοί σιίτες συνεργάστηκαν με τους Αμερικανούς κατακτητές, έχοντας την προοπτική της πολιτικής κυριαρχίας μόλις φύγουν τα κατοχικά στρατεύματα. Στην ουσία δηλαδή διαλύοντας το πανίσχυρο σουνιτικό Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν, η Ουάσιγκτον... έδωσε το Ιράκ στο Ιράν!
Δεύτερον, η αμερικανική κατοχή του Ιράκ ανέτρεψε ριζικά τους εσωτερικούς πολιτικούς συσχετισμούς στο Ιράν: ενώ μέχρι την εισβολή κυριαρχούσαν οι δεξιές δυνάμεις που επεδίωκαν συμβιβασμό με τις ΗΠΑ, μετά την εισβολή ενισχύθηκαν οι ριζοσπαστικές δυνάμεις του Ιράν και ήρθε στην εξουσία θριαμβευτικά ο Αχμαντινετζάντ, ο πιο αντιαμερικανός και σκληροπυρηνικός πρόεδρος που είχε ποτέ το Ιράν.
Οι Αμερικανοί "έβαλαν τα χεράκια τους και έβγαλαν τα ματάκια τους" κατά τη λαϊκή ρήση, με την κατοχή του Ιράκ.
Νέμεσις
Δίκαιη ήττα της αλαζονείας
Ψέματα είπαν αδίστακτα ο Μπους και ο Μπλερ για να καταλάβουν το Ιράκ - ότι δήθεν ο Σαντάμ είχε όπλα μαζικής καταστροφής, ενώ γνώριζαν ότι δεν είχε. Δεν δίστασαν να διαλύσουν τη χώρα και να εξοντώσουν σχεδόν ένα εκατομμύριο Ιρακινούς. Δεν δίστασαν να περιφρονήσουν τον ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο για να εισβάλουν. Επανέφεραν τα βασανιστήρια κρατουμένων, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εφάρμοσαν τακτικές εξόντωσης του άμαχου πληθυσμού. Στο τέλος όμως απέτυχαν. "Νύχτα και μυστικά αναχωρούν τα τελευταία μάχιμα στρατεύματα των ΗΠΑ" έγραψε στους τίτλους του ο βρετανικός "Ιντιπέντεντ". "Αρχισε με σοκ και δέος και τελείωσε με σιωπηλή διαρροή μέσω των συνόρων προς το Κουβέιτ μέσα στη νεκρική σιγή της νύχτας" ειρωνευόταν ο "Γκάρντιαν".

Γ. Δελαστίκ-Η χαμένη γοητεία της ΕΕ

Η χαμένη γοητεία της ΕΕ

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

«E» 27/8

Κατακρημνίζεται η εμπιστοσύνη όλων σχεδόν των Ευρωπαίων πολιτών και πρωτίστως των Ελλήνων στην ΕΕ εξαιτίας βεβαίως του απωθητικού προσώπου που αποκάλυψαν οι ηγέτες των "27" και τα θεσμικά όργανα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης κατά τον χειρισμό της οικονομικής κρίσης. Αυτό αποκαλύπτουν τα αποτελέσματα της εαρινής δημοσκόπησης της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα. Οι αρνητικές αλλαγές σε σχέση με τα προηγούμενα του φθινοπώρου του 2009 (η τεράστια αυτή δημοσκόπηση διεξάγεται από τη Γιούροστατ δύο φορές κάθε χρόνο) είναι εντυπωσιακές σε ορισμένους τομείς.

Για πρώτη φορά έχουμε πλέον την πλειοψηφία των Ευρωπαίων που ερωτήθηκαν να δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται την ΕΕ - το 47% συγκεκριμένα έναντι μόλις του 42% που συνεχίζει να την εμπιστεύεται. Μόλις προ εξαμήνου το 48% εμπιστευόταν την ΕΕ και μόνο το 40% δεν την εμπιστευόταν.
Το φιλο-ΕΕ κλίμα μεταξύ του ελληνικού πληθυσμού ανήκει πλέον στο παρελθόν - πράγμα πολύ φυσιολογικό λόγω της εξαιρετικά εχθρικής στάσης που τήρησαν απέναντι στη χώρα μας οι ηγετικές χώρες της ΕΕ και το ταπεινωτικό καθεστώς υποτέλειας που επέβαλαν στην πατρίδα μας.
Το φθινόπωρο του 2009, το 61% των ερωτηθέντων Ελλήνων είχε δηλώσει ότι θεωρεί την ένταξη της χώρας στην ΕΕ "καλό πράγμα", όπως το όριζε το ερωτηματολόγιο. Μέσα σε έξι μήνες όμως αυτό το ποσοστό καταποντίστηκε στο 44%! "Ενώ ειδικά μέτρα ελήφθησαν για να βοηθήσουν να σταθεροποιηθεί η δημοσιονομική θέση της Ελλάδας, η έρευνα -η οποία διενεργήθηκε όταν αυτά τα μέτρα δεν είχαν πλήρως τεθεί σε λειτουργία- διαπιστώνει τη μεγαλύτερη μείωση της υποστήριξης στη συμμετοχή στην ΕΕ μεταξύ αυτών που απάντησαν στη δημοσκόπηση στην Ελλάδα (-17 μονάδες).
Η αναλογία των Ελλήνων που αισθάνονται ότι η χώρα τους έχει κερδίσει από τη συμμετοχή στην ΕΕ επίσης έχει πέσει απότομα (-10 μονάδες)" σημειώνουν με εμφανή έκπληξη οι αναλυτές της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας στη συνοδευτική έκθεση που αναλύει τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης.
Προφανώς αδυνατούν να αντιληφθούν τα αισθήματα που έχει προκαλέσει η στάση της ΕΕ στους Ελληνες. Καθώς μάλιστα τα μέτρα δεν είχαν καν εξαγγελθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος τους τον Μάιο που έγινε η δημοσκόπηση, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα δηλώσουν οι συμπατριώτες μας που θα ερωτηθούν το φθινόπωρο.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι μόνο το 50% των ερωτηθέντων Γερμανών δήλωσε ότι θεωρεί "καλό πράγμα" τη συμμετοχή της Γερμανίας στην ΕΕ. Οσο για τους Κύπριους, μάλλον τραβούν τα μαλλιά τους που μπήκαν στην ΕΕ, καθώς μόλις το 33% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θεωρεί "καλό πράγμα" την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και πλέον μόνο το 42% νομίζει ότι η χώρα τους έχει ωφεληθεί από τη συμμετοχή στην ΕΕ.
Για πρώτη φορά το ευρωβαρόμετρο συμπεριέλαβε στοιχεία και για την Ισλανδία, την οποία η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση θέλει να εντάξει στην ΕΕ και μάλιστα σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο από τώρα. Τα αποτελέσματα είναι... εμπρηστικά: μόνο το... 19% (!) των ερωτηθέντων Ισλανδών θεωρεί ότι η ένταξη στην ΕΕ θα είναι "καλό πράγμα", άρα είναι εξαιρετικά απίθανο υπ' αυτές τις συνθήκες να υπερισχύσει το "Ναι" στο δημοψήφισμα που θα γίνει υποχρεωτικά στην Ισλανδία για να εγκριθεί η ένταξη. "Οι Ισλανδοί που απάντησαν είναι προς στιγμήν (!) εντελώς απρόθυμοι να ενταχθούν στην ΕΕ", σημειώνουν διπλωματικά οι συντάκτες της έκθεσης.
Θεαματική είναι η αύξηση του ποσοστού των Ελλήνων που δηλώνουν ότι δεν εμπιστεύονται την ΕΕ: έφτασε το 56%, το δεύτερο υψηλότερο μεταξύ των "27", μετά τους ακαταμάχητους σε αυτόν τον τομέα Βρετανούς, οι οποίοι δεν εμπιστεύονται την ΕΕ σε ποσοστό 68%, ενώ μόνο το 20% των Βρετανών δηλώνει ότι την εμπιστεύεται (και μόνο το 42% των Ελλήνων). Ακούγεται ως ανέκδοτο, αλλά ακόμη και στο Λουξεμβούργο, το μικροσκοπικό αυτό κρατίδιο που τόσο έχει ωφεληθεί από την ΕΕ, μόλις το 52% δήλωσε ότι την εμπιστεύεται. Ποτέ η ΕΕ ή η ΕΟΚ δεν ήταν τόσο απεχθείς στους ευρωπαϊκούς λαούς.
Δυσπιστία
Ποιος ηγετικός πυρήνας των "27";
Βαθύτερο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ΕΕ. Σοβαρότερο από την εκφραζόμενη σχεδόν καθολική δυσαρέσκεια των πολιτών της Ευρώπης. Το σημαντικότερο είναι ότι η κρίση εμπιστοσύνης αγγίζει πλέον τα θεμέλια της ΕΕ, τις ηγεμονικές της δυνάμεις. Το 54% των Γερμανών δεν εμπιστεύεται την ΕΕ και μόνο το 37% την εμπιστεύεται. Το 51% των Γάλλων δεν εμπιστεύεται την ΕΕ και μόνο το 39% την εμπιστεύεται. Ας αφήσουμε τους Βρετανούς (68% κατά, 20% υπέρ). Μοιρασμένοι τώρα πια είναι ακόμη και οι Ιταλοί (42% υπέρ, 41% κατά). Μα υπό τις συνθήκες αυτές, όταν δηλαδή δεν εμπιστεύονται ούτε οι Γερμανοί ούτε οι Γάλλοι την ΕΕ, για ποιον ηγετικό πυρήνα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μπορεί να γίνει λόγος;

παιδεία:Απολογισμός «εκδημοκρατισμού»

Hμερομηνία :  27-08-10    -http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_27/08/2010_1292429
Απολογισμός «εκδημοκρατισμού»
Tου Xρηστου Γιανναρα
Μετά τη δικτατορία των ετών 1967-1974, ο τομέας του κρατικού και κοινωνικού βίου που γνώρισε τον πληρέστερο «εκδημοκρατισμό» ήταν σίγουρα η παιδεία:
Καταργήθηκε η ομοιόμορφη ενδυμασία των μαθητών και κάθε περιορισμός στο είδος της κόμμωσης, στη χρήση καλλυντικών, στο αξιοπερίεργο της εμφάνισης.
Αναπτύχθηκε ελεύθερα ο συνδικαλισμός των μαθητών, το λεγόμενο «μαθητικό κίνημα», με εντυπωσιακές επιδόσεις σε απεργίες, καταλήψεις, αποκλεισμούς οδών, απευθείας διάλογο των μαθητών με τους υπουργούς Παιδείας.
Απαγορεύτηκε να διορθώνονται τα λάθη στα γραπτά των μαθητών και μάλιστα με κόκκινο μελάνι («κάτω τα αιματοβαμμένα γραπτά»!) ώστε να μην πληγώνονται συναισθηματικά τα παιδιά.
Διευκολύνθηκε με ποικίλους τρόπους η προαγωγή των μαθητών από τάξη σε τάξη, αποσυνδέθηκε από τις επιδόσεις στα μαθήματα ή τις απουσίες, ώστε να μην απειλούνται τα παιδιά από πλέγματα μειονεξίας και ενοχών.
Για τους ίδιους λόγους καταργήθηκαν και τα σχολεία αριστούχων, υποβιβάστηκε ο ρόλος της βαθμολογίας, η αξιολόγηση των επιδόσεων.
Καταργήθηκε το πολυτονικό σύστημα γραφής, για να διευκολύνονται τα παιδιά στην ορθογραφία.
Απαλείφθηκε από τα σχολικά βιβλία κάθε ενδεχόμενο να παγιδευτεί ο ψυχισμός των παιδιών και το φρόνημά τους στον εθνικισμό, στη θρησκευτικότητα, στην προγονολατρία, στον ιδεαλιστικό εξωραϊσμό της Ιστορίας, σε παραδόσεις πολιτιστικής μονοτροπίας.
Ο εκδημοκρατισμός επεκτάθηκε αποφασιστικά και στον χώρο των εκπαιδευτικών: Καταργήθηκε ο θεσμός του Επιθεωρητή, αντικαταστάθηκε με «Σχολικούς Συμβούλους», που τη βοήθειά τους στο σχολικό έργο μόνο προαιρετικά ζητούν οι εκπαιδευτικοί. Δάσκαλοι και καθηγητές απαλλάχθηκαν από το ενδεχόμενο να κρίνονται και να αξιολογούνται για την απόδοση και την προσφορά τους, την κατάρτιση και την εργατικότητά τους, την ποιότητα και το ήθος τους.
Γι’ αυτό απαλείφθηκε και κάθε ιεραρχική διαβάθμιση των εκπαιδευτικών: ο διευθυντής του δημοτικού, ο γυμνασιάρχης, ο λυκειάρχης εξέπεσαν σε τίτλους προσωρινής διοικητικής ευθύνης που την αναλαμβάνει όποιος θέλει, αφού υποβάλει σχετική αίτηση στο υπουργείο. Σε ποια τάξη και ποιο μάθημα θα διδάξει κάθε εκπαιδευτικός αποφασίζεται συλλογικά, κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ικανότητα κανενός για οτιδήποτε. Με την ίδια λογική μοιράζονται οι εκπαιδευτικοί μεταξύ τους και τα «ιδιαίτερα» μαθήματα.
Υστερα από είκοσι οχτώ (28) χρόνια συνεπέστατης εφαρμογής του «εκδημοκρατισμού» της παιδείας, μήπως θα έπρεπε να τολμηθεί μια (ακομμάτιστη, αμερόληπτη, απροσωπόληπτη, απροκατάληπτη, αδέκαστη) αξιολογική κρίση της επιτυχίας του «οράματος»; Με καταμέτρηση αντικειμενικών μεγεθών: Ικανότητα ανάγνωσης και γραφής των αποφοίτων κάθε σχολικής βαθμίδας, αριθμός λέξεων που συγκροτούν τη γλωσσική τους εκφραστική, κριτική ικανότητα, συνθετική ικανότητα, ικανότητα αφομοιωτικής απομνημόνευσης, δημιουργικής φαντασίας, λογικής συνέπειας, επιδόσεις στον βανδαλισμό σχολικών κτιρίων.
Η αξιολογική αποτίμηση θα μπορούσε να προκύψει από μια σοβαρή δημοσκοπική έρευνα. Θα αναλάμβανε το κόστος και την οργάνωση μια έγκυρη εφημερίδα;

Κίνδυνος ελληνικής οικονομικής αυτοκτονίας με όπλο την αγορά κατοικίας

Κίνδυνος ελληνικής οικονομικής αυτοκτονίας με όπλο την αγορά κατοικίας

oikodomh5Ο κύριος Θάνος ήθελε το 2009, στα 65 του, να ξεκινήσει να χτίζει ένα εξοχικό σε οικόπεδο που είχε αγοράσει πριν πολλά χρόνια στο χωριό της καταγωγής του, 150 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Η άδεια είχε εκδοθεί από το 2005 αλλά τα μετρητά που είχε στην άκρη δεν ήταν αρκετά για το σπίτι που ονειρεύονταν και έτσι στράφηκε στην τράπεζα του για δάνειο ύψους 200 χιλιάδων ευρώ με ορίζοντα 10ετίας. Εν μέσω ύφεσης, όμως, η τράπεζα απέρριψε την αίτηση του, παρά το ότι ήταν αξιοπρεπής πελάτης της επί 40 χρόνια και του αντιπρότεινε ένα πολύ μικρότερης αξίας δάνειο, των 100 χιλιάδων ευρώ.
Με τα χρήματα να μην φτάνουν ο κύριος Θάνος σκέφτηκε να δώσει το οικόπεδο για αντιπαροχή αλλά σύμφωνα με το νόμο σε περίπτωση αντιπαροχής η άδεια του θα έχανε τα προνόμια της και έτσι αυτό ήταν ασύμφορο. Για το λόγο αυτό συμφώνησε με γνωστό του εργολάβο να συμμετέχει εκείνος (ο εργολάβος) στην ανέγερση τεσσάρων μικρών κατοικιών αναλαμβάνοντας σημαντικό τμήμα των εξόδων αλλά στα ‘χαρτιά’ να φαίνεται ο ίδιος. Και καθώς ανακοινώθηκε πως σύντομα θα έρχονταν αυξήσεις στη φορολογία μεταβίβασης ο κύριος Θάνος ‘έγραψε’ ένα μεγάλο ποσοστό του οικοπέδου στα παιδιά του άμεσα για να αποφύγει επιπλέον έξοδα αργότερα.
Στη συνέχεια, προέκυψε πρόβλημα με τους ημιυπαίθριους χώρους και χρειάστηκε να πάρει ένα καταναλωτικό δάνειο 10 χιλιάδων ευρών για να για να ‘ρυθμίσει’ το ζήτημα. Δυστυχώς στην πορεία προέκυψε και νέο πρόβλημα με το μηχανικό που είχε αναλάβει την επίβλεψη της ανέγερσης, βάσει του σχετικού νόμου, καθώς απαίτησε 30 χιλιάδες ευρώ ενώ η αρχική συμφωνία ήταν 10 χιλιάδες και ο κύριος  Θάνος αναγκάστηκε να λάβει και δεύτερο καταναλωτικό δάνειο για να ξεπληρώσει το μηχανικό, ειδάλλως θα έπρεπε να προσφύγει στο δικαστήριο, όπου κατά πάσα πιθανότητα θα έχανε τη δίκη και στο μεσοδιάστημα όλες οι εργασίες στην οικοδομή θα σταματούσαν.
Τα πράγματα, επιτέλους, φαίνονταν να βρίσκουν το δρόμο τους αλλά προέκυψε εκ νέου ζήτημα με τους ημιυπαίθριους χώρους κάτι που αποδείχτηκε, τελικά, το μικρότερο από τα προβλήματα του καθώς μετά το ξέσπασμα της κρίσης και την υιοθέτηση του ‘πόθεν έσχες’ ο κύριος Θάνος αλλά και τα παιδιά του καλούνται να δικαιολογήσουν πού βρήκαν τα χρήματα για να χτίσουν τις κατοικίες. Στην πραγματικότητα τα περισσότερα χρήματα επενδύονται από τον εργολάβο αλλά αυτό δε φαίνεται στην άδεια. Τώρα το πρόβλημα αφορά και στα παιδιά καθώς ακόμη και αν ξεπεράσουν τη γραφειοκρατία και πληρώσουν την εφορία για τη μεταφορά χρημάτων από το εξωτερικό, κινδυνεύουν και πάλι με πρόστιμο και έλεγχο από την εφορία ώστε να εξασφαλιστεί πως δεν ‘ξεπλένουν χρήμα’!
Στο μεταξύ, ανακοινώθηκε επικείμενη αύξηση των αντικειμενικών αξιών αλλά και νέα μέτρα από το 2011 που κατά πάσα πιθανότητα θα ισχύσουν αναδρομικά και θα επιφέρουν νέες οικονομικές επιβαρύνσεις. Αντιμέτωπος με ένα νομικό, φορολογικό και γραφειοκρατικό Γολγοθά, ο κύριος Θάνος αποφασίζει να πουλήσει με τεράστια έκπτωση δύο από τις κατοικίες, χάνοντας ακόμη και από το κεφάλαιο του και να συνεχίσει να πληρώνει τα δάνεια από τη σύνταξη του. Όμως οι περικοπές στις συντάξεις και το ενδεχόμενο να υπάρξουν και νέες, κάνουν απαγορευτική την καταβολή της δόσης των δανείων, αν θέλει να συνεχίσει να ζει με αξιοπρέπεια.
Η παραπάνω ιστορία είναι αληθινή και είναι η πιο ‘απλή’ από σχετικές που μου περιέγραψαν διάφοροι αναγνώστες σε email τους. Άλλες περιλαμβάνουν καταγγελίες για μίζες κάθε μορφής, εκβιαστικές συμπεριφορές από δημοσίους υπαλλήλους, περίπλοκους νόμους οι οποίοι αλλάζουν κατά το δοκούν και τις ανάγκες έκαστης κυβέρνησης κλπ. Το συμπέρασμα που προκύπτει από την ανάγνωση αυτών των ιστοριών και το οποίο, λίγο πολύ, είναι γνωστό στην πλειοψηφία των Ελλήνων, είναι πως η δομή της αγοράς κατοικίας στην Ελλάδα είναι τριτοκοσμική, τόσο σε επίπεδο γραφειοκρατίας, όσο και σε επίπεδο φορολογίας, νομοθεσίας και κάθε τι άλλου που συνδέεται με τον κλάδο.
Δυστυχώς στην τραγική παραπάνω εικόνα ήρθε να προστεθεί η μεγαλύτερη ύφεση στην αγορά κατοικίας στα τελευταία 65 χρόνια. ‘Εχει ενδιαφέρον ότι, σύμφωνα με την Euroconstruct, η ελληνική αγορά κατοικίας αντιμετωπίζει αντίστοιχα μεγάλη κρίση με αυτήν της Ισπανίας, της χώρας με το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ευρώπη και έτσι η Ελλάδα βρίσκεται στο τοπ 5 των αναπτυγμένων χωρών στον κόσμο όσον αφορά στο μέγεθος της ύφεσης σε αυτόν τον κλάδο, με προοπτική να φτάσει στην πρώτη τριάδα το 2011.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα για το β’ εξάμηνο του 2010, που πραγματοποίησε το Τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, το αδιάθετο απόθεμα κατοικιών στην Ελλάδα κυμαίνεται από 200.000 έως 270.000 ακίνητα, ενώ τα απούλητα νεόδμητα διαμερίσματα είναι περίπου 100.000 έως 200.000. Σύμφωνα με  έκθεση του Συνδέσμου Ανωνύμων Τεχνικών Εταιρειών, με βάση τα στοιχεία του πρώτου τετραμήνου του 2010 η οικοδομική δραστηριότητα βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο,τουλάχιστον, της τελευταίας 30ετίας.
Η μείωση του όγκου των νέων κτιρίων είναι της τάξης του 25,3% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2009, που και αυτή ήταν μειωμένη κατά 22,9% σε σχέση με το πρώτο τετράμηνο του 2008. Οι οικοδομικές άδειες αφορούν 12.000 κυβικά νέων οικοδομών και είναι λιγότερες και από αυτές του 1995 (12.715 κυβικά), που θεωρείται η χειρότερη χρονιά από το 1980, που υπάρχουν πλήρη στατιστικά στοιχεία.
Η απασχόληση στον κλάδο μειώθηκε κατά 7,4%, ενώ η συμμετοχή του κατασκευαστικού τομέα στο ΑΕΠ έπεσε στο 3,9% και είναι η χαμηλότερη των 12 τελευταίων χρόνων. Σύμφωνα με τους εργολάβους οικοδομών, από την αρχή του χρόνου έχουν βάλει λουκέτο περί τις 800 επιχειρήσεις από τον κλάδο της οικοδομής, ενώ έχουν μείνει άνεργοι γύρω στις 50.000 απασχολούμενοι στον κλάδο
Η αγορά κατοικίας συνδέεται με περισσότερους τομείς της οικονομίας από οποιονδήποτε άλλον κλάδο και η ύφεση στην οποία έχει βυθιστεί δεν αποτελεί αστείο αλλά καρκίνωμα στην καρδιά της ελληνικής οικονομίας, ικανό να εμποδίσει την ουσιαστική της ανάπτυξη για ολόκληρη την τρέχουσα δεκαετία και να βουλιάξει και την ίδια σε μία άνευ προηγουμένου ύφεση.
Δεν είναι μυστικό ότι στα τελευταία 10 χρόνια το μεγαλύτερο τμήμα της ανάπτυξης στην Ελλάδα προήλθε από τον κατασκευαστικό κλάδο, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς κατοικίας και η εγκατάλειψη τους στο έλεος της κρίσης σε συνδυασμό με την υιοθέτηση αφόρητα σκληρών μέτρων εναντίον τους κινδυνεύει να αποτελέσει συνταγή αυτοκτονίας της ελληνικής οικονομίας.
Ο ρόλος της αγοράς κατοικίας δεν είναι πρωτεύοντας μόνο στην Ελλάδα, χώρα με έλλειψη σημαντικού κλάδου βαριάς βιομηχανίας και με πολύ περιορισμένη βιομηχανία υπηρεσιών (πέραν του σε ύφεση τουριστικού κλάδου) αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Ίσως στην Ελλάδα έχει ξεχαστεί το γεγονός πως η ίδια η διεθνής κρίση ξεκίνησε από την ύφεση στην αμερικανική αγορά κατοικίας, η οποία είχε τέτοια απήχηση που έσπρωξε στο γκρεμό το διεθνή τραπεζικό κλάδο και έφερε τον κόσμο αντιμέτωπο με τη μεγαλύτερη ύφεση από το 1929.
Δεν είναι τυχαίο πως όλες από τις 7 προηγούμενες, πριν την τρέχουσα, υφέσεις των ΗΠΑ, τελείωσαν μέσω της ανάπτυξης της αγοράς κατοικίας (στοιχεία από το Bloomberg) ενώ η τρέχουσα φαίνεται να διαιωνίζεται όσο η αμερικανική αγορά κατοικίας παραμένει βαθιά πληγωμένη, παρά τα ειδικά μέτρα στήριξης που έλαβε η κυβέρνηση Ομπάμα και παρά τις τονωτικές αγορές ενυπόθηκων δανείων ύψους ενός τρις στις οποίες προέβη η Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης. Όλα αυτά συμβαίνουν στις ΗΠΑ, η οποία βαθμολογείται με ΑΑΑ από όλους τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης και δανείζεται με λιγότερο από 2,5% στο δεκαετή ορίζοντα, έναντι περισσότερο από 10% που είναι το αντίστοιχο κόστος για την Ελλάδα.
Με τη στρόφιγγα των δανείων να είναι και να προβλέπεται να παραμένει κλειστή, και με την Ελλάδα, πλέον, να πλησιάζει στην 5άδα της λίστας με τη χειρότερη οικονομία μεταξύ των 50 πιο αναπτυγμένων κρατών του κόσμου, με τον πληθωρισμό να απογειώνεται, τα εισοδήματα να περικόπτονται και να συρρικνώνονται και την ανεργία να αυξάνεται με το μεγαλύτερο ρυθμό στη μοντέρνα ελληνική ιστορία, η αγορά κατοικίας θα χρειαστεί ένα θαύμα προκειμένου να μην κυλήσει σε μία ακόμη μεγαλύτερη ύφεση και να μην τραβήξει το σύνολο της οικονομίας μαζί της.
Σε μία χώρα που, όπως δείχνουν τα επίσημα στοιχεία, υπάρχει μία ενεργή παραοικονομία που έχει δημιουργήσει, με τις ευλογίες του πολιτικού συστήματος, ένα απόθεμα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ που διψά να επενδυθεί και να καταναλωθεί, η αγορά κατοικίας θα έπρεπε να είναι η πρώτη που θα οχυρώνονταν έτσι ώστε να προσελκύσει κεφάλαια και να βοηθήσει το σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Αν’ αυτού τα νέα φορολογικά μέτρα της κυβέρνησης για την αγορά ακινήτων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η επιβολή πόθεν έσχες για την αγορά πρώτης κατοικίας αξίας άνω των 200.000 ευρώ, έχουν σταματήσει ακόμη και προγραμματισμένα  επενδυτικά έργα από κατασκευαστικές εταιρίες.
Το πάγωμα των προγραμμάτων χρηματοδότησης αγοράς εργατικής κατοικίας, η μείωση των δημόσιων επενδύσεων στον κατασκευαστικό κλάδο, τα νέα φορολογικά μέτρα, το κλείσιμο της στρόφιγγας των δανείων, ο φόβος που προκαλείται από το προβεβλημένο ‘σαφάρι΄των εφοριακών και τα φορολογικά μέτρα καθώς και όλα τα προβλήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω έχουν δημιουργήσει μία συνταγή αυτοκτονίας της ελληνικής αγοράς κατοικίας η οποία μπορεί να επιφέρει θανάσιμα πλήγματα και στην, ήδη, πολύ πληγωμένη ελληνική οικονομία.
Πάνος Παναγιώτου – διευθυντής ΕΚΤΑ, info@ekta1.gr

Τράπεζες στο χείλος του …εξευτελισμού!

Τράπεζες στο χείλος του …εξευτελισμού!

Μέχρι τώρα, το Δημόσιο ήταν για τους τραπεζίτες ένας μάλλον «εύκολος» κουμπαράς, για την άντληση κεφαλαίων και ρευστότητας. Όχι πια. Οι Βρυξέλλες αλλάζουν τώρα τους κανόνες παιχνιδιού για τη χορήγηση εγγυήσεων από το κράτος στις τράπεζες, επιφυλάσσοντας μια εν δυνάμει εξευτελιστική διαδικασία σε όσες τράπεζες αξιοποιήσουν υπερβολικά τις παρεχόμενες εγγυήσεις.
Σύμφωνα με απόφαση που υποχρεώθηκε από τις Βρυξέλλες να δημοσιεύσει ο υπουργός Οικονομικών στις αρχές Ιουλίου, χωρίς βεβαίως να πάρει ιδιαίτερη δημοσιότητα (δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 1091 Β’ της 9ης Ιουλίου 2010), ορίζεται πλέον ένα «πλαφόν» στο ποσό των κρατικών εγγυήσεων που μπορούν να λάβουν οι τράπεζες, πέραν του οποίου θα είναι υποχρεωμένες να πείσουν τις Βρυξέλλες, ότι δεν θα χρεοκοπήσουν χωρίς κρατικές εγγυήσεις!
Με την απόφαση, ορίζεται ότι από 1.7.2010 για κάθε τράπεζα που παίρνει εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου για νέο ή ανανεούμενο χρέος, εφόσον κατά το χρόνο παροχής της εγγύησης το σύνολο των εγγυημένων υποχρεώσεών της (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται όλες οι εγγυήσεις που έχει πάρει) υπερβαίνει σωρευτικά το 5% των συνολικών του υποχρεώσεων και το ποσό των 500 εκατ. ευρώ, θα υποβάλλεται εντός τριμήνου από την παροχή της εγγύησης έκθεση στην Κομισιόν που θα καταδεικνύει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά της χωρίς εξάρτηση από την κρατική στήριξη. Επιπλέον, η ΤτΕ υποχρεώνεται μέχρι τις 15 Οκτώβρη το αργότερο να συντάξει συνοπτική, ενδιάμεση έκθεση για τη λειτουργία του καθεστώτος παροχής εγγυήσεων.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του «S», η απόφαση αυτή μπορεί να υπογράφεται από τον Έλληνα υπουργό, στην ουσία όμως τα… πνευματικά της δικαιώματα ανήκουν στην Κομισιόν και, κατ’ επέκταση, στην τρόικα των πιστωτών της χώρας. Ο φόβος των αρχών που είναι επιφορτισμένες στις Βρυξέλλες να εφαρμόζουν το κοινοτικό δίκαιο περί κρατικών ενισχύσεων ήταν απλός: όσο οι ελληνικές τράπεζες μπορούσαν να εκδίδουν τίτλους με εγγύηση του Δημοσίου χωρίς τον παραμικρό περιορισμό ή δυσμενή επίπτωση, τόσο θα γινόταν ορατός ο κίνδυνος κατάχρησης του μέτρου (λόγω και της γνωστής «ζεστής» σχέσης των ελληνικών κυβερνήσεων με τους τραπεζίτες…).
Συνέπεια αυτής της πιθανής κατάχρησης, όπως φοβήθηκαν οι Βρυξέλλες, θα μπορούσε να ήταν η συντήρηση τραπεζικών «ζόμπι» εν ζωή με εγγυητή το ήδη μισοχρεοκοπημένο ελληνικό Δημόσιο. Δηλαδή, αν το μέτρο της παροχής εγγυήσεων ξεπερνούσε ορισμένα όρια, θα υπήρχε ο κίνδυνος, από την άποψη του κοινοτικού δικαίου περί κρατικών ενισχύσεων, να συντηρούνταν τεχνητά στη ζωή τράπεζες, που δεν έχουν την  παραμικρή μακροπρόθεσμη προοπτική να «σταθούν στα πόδια τους» χωρίς τα «δεκανίκια» του Δημοσίου.
Τι σημαίνει, όμως, στην πράξη η διαδικασία υποβολής αυτής της ειδικής έκθεσης βιωσιμότητας από ελληνικές τράπεζες στην Κομισιόν; Όπως εξηγούν τραπεζικά στελέχη, αμέσως μόλις μια τράπεζα με 100 ευρώ συνολικών υποχρεώσεων (καταθέσεις κ.λπ.) ξεπεράσει τα 5 ευρώ τίτλων που θα έχουν εκδοθεί με κρατική εγγύηση, θα πρέπει να προχωρήσει σε μια άκρως ταπεινωτική, για μια τράπεζα, διαδικασία: να παρουσιάσει πλήρη οικονομική ανάλυση της βιωσιμότητάς της, μετά τη λήξη της ισχύος των εγγυήσεων, που μπορεί να φθάνουν μέχρι και τρία χρόνια.
Στη συνέχεια της διαδικασίας, εντοπίζεται και το πιο επίφοβο στάδιο: τι θα γίνει αν η τράπεζα δεν πείσει την Κομισιόν ότι θα είναι βιώσιμη; Προς το παρόν το πεδίο σε αυτό το ακραίο (ή ίσως και όχι τόσο ακραίο, με τις σημερινές συνθήκες…) σενάριο παραμένει αρκετά «θολό». Το πιθανότερο είναι, ότι η τράπεζα που… μυρίζει χρεοκοπία θα υποχρεωθεί από την Κομισιόν να υποβάλει και να εφαρμόσει κάποιο επώδυνο σχέδιο εξυγίανσης. Άγνωστο είναι βέβαια τι θα συμβεί, αν στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας καταληφθούν από… νευρικότητα οι καταθέτες της τράπεζας και αποφασίσουν να «μαζέψουν» τα χρήματά τους για καλό και για κακό.
Προς το παρόν, από τη συμφωνία κυβέρνησης-διεθνών πιστωτών έχει γίνει σαφές ποια διαδικασία θα ακολουθείται για τις τράπεζες με προβλήματα κεφαλαιακής επάρκειας: άμεση αύξηση κεφαλαίου από τους μετόχους, ή επώδυνη διάσωση από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Για τις τράπεζες με πολύ σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, όμως, οι οποίες θα είναι πιθανό να μην είναι βιώσιμες χωρίς κρατικές εγγυήσεις, δεν υπάρχει κάποια προκαθορισμένη διαδικασία διάσωσης.
Υπάρχει, όμως, ο κίνδυνος κάποια τράπεζα να βρεθεί στο τέλος του τρίτου τριμήνου στη δυσάρεστη θέση να έχει υπερβεί το «πλαφόν» του 5% σε κρατικές εγγυήσεις; Τραπεζικά στελέχη παραδέχονται, ότι ήδη οι τράπεζες έχουν λάβει μεγάλα ποσά εγγυήσεων από το Δημόσιο, ενώ για να «σταθούν στα πόδια τους» όσο θα είναι αποκλεισμένες από τις αγορές εγκρίθηκε ήδη χθες από την Βουλή η χορήγηση πρόσθετων εγγυήσεων, μέχρι 25 δις. ευρώ.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, ήδη μία τουλάχιστον τράπεζα «παλεύει» με το πλαφόν, κυρίως εξαιτίας της εκροής καταθέσεων και του «μαυρίσματος» από τους οίκους αξιολόγησης τίτλων που έχει εκδώσει, τιτλοποιώντας στοιχεία ενεργητικού. Για τη συγκεκριμένη τράπεζα, με κυβερνητικές οδηγίες έχει αποφασισθεί από μεγάλο επικουρικό ταμείο, μάλιστα, να καταθέτει τα έσοδά του από την 1η Σεπτεμβρίου στα ταμεία της, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της καταθετικής βάσης. Και πάλι, όμως, όπως λένε στελέχη της αγοράς, αν δεν ανατραπεί η δυσμενής δυναμική για τις καταθέσεις της, η συγκεκριμένη τράπεζα έχει πολύ σοβαρές πιθανότητες να κληθεί σύντομα από την Κομισιόν να υποβάλει έκθεση βιωσιμότητας.