ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ:«Η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερους μετανάστες»

ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΝΑ 'ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ' ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!

ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΜΕ ΒΗΜΑ ΤΑΧΥ ΝΑ ΕΞΟΝΤΩΣΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥΣ ΕΘΝΙΣΜΟΥΣ!

Ευρώπη | 10.05.2010

«Η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερους μετανάστες»

Από την "Ημέρα Χωρίς Μετανάστες" στην Αθήνα

Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Αντόνιο Γκουτέρες παρουσίασε τις προτεραιότητες της νέας του θητείας - τι ζητάει από την Ευρώπη

Πριν από μερικές εβδομάδες η Γενική Συνέλευση των ΗΕ ανανέωσε τη θητεία του Αντόνιο Γκουτέρες ως Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Την περασμένη Πέμπτη ο Πορτογάλος παρουσίασε στη Γενεύη τις προτεραιότητές του για τα επόμενα 5 χρόνια.

«Χωρίς μετανάστες δεν επιβιώνεις»

Η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερους μετανάστες. Ήδη ορισμένοι κλάδοι, όπως αυτός της υγείας, εξαρτώνται άμεσα από τους μετανάστες, εξηγεί ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Αντόνιο Γκουτέρες:

ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΓΕΙ ΠΟΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ 'ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ'- 'ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ' ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ Ο ΟΗΕ (ή ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ) ΕΧΕΙ ΚΗΡΥΞΕΙ ΩΣ 'ΤΥΡΑΝΝΙΚΟ', ΟΥΔΕΙΣ ΑΛΛΟΣ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ DΥΝΑΤΟΝ ΝΑΧΟΥΜΕ 'ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ' ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΙΓΗΡΙΑ ή ΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ή ΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ!
ΙΔΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΛΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ Section 101(a)(42) of the Immigration and Nationality Act:

“any person who... is unable or unwilling to return to, and is unable or unwilling to avail himself or herself of the protection of that country because of persecution or a well-founded fear of persecution on account of race, religion, nationality, membership in a particular social group, or political opinion....”

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΕΙΝΑΙ 'persecution or a well-founded fear of persecution' ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΗΛΩΘΗ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΘΩΣ ΑΥΤΟ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗΝ ΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΝΘΗ ΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟ ΚΡΙΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ή ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ! ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ή ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΛΕΓΕΙ ΦΕΡ' ΕΙΠΕΙΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΙΡΑΚ persecution ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΤΟΧΗΣ! ΠΗΤΕ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟ ΟΛΙΓΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΑΤΕ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΤΟΝ ΑΛ ΜΑΛΙΚΙ!

"Η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερους μετανάστες", τονίζει ο κ. Γκουτέρες«Η Ευρώπη δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς μετανάστευση. 

ΤΟΤΕ Η ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΣΗ ΝΟΜΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ή ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΣΜΕΝΑ ΝΑ ΟΡΙΣΗ ΟΤΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΠΟΣΟΥΣ, ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ-ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ! 'ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ' ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΑΤΕ--ΤΙ ΤΑΧΕΤΕ Α ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ ΤΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ 'ΚΡΟΙΣΟΥΣ'?--ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΥΝΟΜΙΑ! ΟΧΙ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΙ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ!

Μια ήπειρος με 1,3 έως 1,5 γεννήσεις ανά μητέρα -και αυτό στις περισσότερες χώρες- δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς μετανάστευση. Μια ήπειρος με γηράσκοντα πληθυσμό δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς μετανάστες».

ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΑΤΕ ΛΟΙΠΟΝ!

Ρατσισμός έναντι των αιτούντων άσυλο

Ο πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας δεν έκρυψε την ανησυχία του για τον εντεινόμενο ρατσισμό στην Ευρώπη έναντι των αιτούντων άσυλο, 

ΣΗΜΕΡΟΝ, ΟΥΔΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΑΣΥΛΟΝ, ΔΙΟΤΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΗΡΥΞΕΙ  Ο ΟΗΕ 'ΤΥΡΑΝΝΙΚΗ' ΚΑΙ ΑΒΙΩΤΗ!

αποτέλεσμα της γενικότερης ξενοφοβίας, αλλά και του λαϊκισμού ορισμένων πολιτικών κομμάτων. 

ΒΕΒΑΙΩΣ ΕΧΟΜΕ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ! ΠΡΩΤΟΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΝ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΜΕ ΝΑ ΠΑΡΕΚΤΟΠΙΣΘΟΥΜΕ ΑΠ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ! Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΗΤΑΝ ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΩΝ ΟΛΕΤΗΡΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΟΥΝ ΨΗΦΟΥΣ! ΤΟ ΘΥΜΑΣΘΑΙ?? ΑΙ! ΛΟΙΠΟΝ ΝΑΙ!Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΑ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑΛΛΑ ΔΕΙΝΑ! 

Στην προσπάθειά τους να βρουν προστασία, οι άνθρωποι αυτοί, που αναζητούν εναγωνίως ένα καλύτερο αύριο στην ευρωπαϊκή ήπειρο, συναντούν ολοένα και περισσότερα εμπόδια:

 ΟΧΙ! ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ ΓΙΑ ΜΑΣ! ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΠΟΙΚΙΣΤΗ! ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΟΥΛΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΨΑΝ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΕΠΕΙΔΗ 'αναζητούσαν εναγωνίως ένα καλύτερο αύριο' ΛΗΣΤΕΥΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ! ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΙ ΗΣΑΝ, ΤΙ ΗΣΑΝ? ΑΓΓΛΟΙ ΛΟΡΔΟΙ?

«Η κοινή γνώμη βάζει προς το παρόν τα πάντα σε ένα καζάνι. Στη βάση ορισμένων λαϊκίστικων αντιλήψεις που στηρίζονται στο φόβο και την ανησυχία των πολιτών ορισμένοι ζητούν μάλιστα ένα ακόμη πιο αυστηρό πλαίσιο της διαδικασίας παροχής ασύλου».

ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΔΩ!

ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΜΕ ΤΟ ΑΣΥΛΟ! ΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ Η ΛΥΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ! ΘΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΑ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΘΑΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΑΡΜΟΣΤΗΣ ΤΟΥ ΟΗΕ, ΚΑΙ -ΠΡΟΣΟΧΗ- ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΤΟΥΝ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΤΟΥ ΟΗΕ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ! ΟΥΔΕΙΣ ΘΑ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ! ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΟΗΕ ΘΑΝΑΙ!

Ικανοποίηση για την νέα ελληνική πολιτική

ΕΤΣΙ ΜΠΡΑΒΟ! ΝΑ ΤΙ ΘΕΛΑΝΕ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ! ΤΟΝ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟ ΘΕΛΑΝΕ! ΚΑΙ ΤΟ ΨΗΦΙΣΑΝ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ (ΔΙΘΟΤΙ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΝ ΥΠΟ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ) ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ!

Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Γκουτέρες, η τάση αυτή δεν παρατηρείται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ως θετικό παράδειγμα ανέφερε την περίπτωση της Ελλάδας όπου η νέα κυβέρνηση, σε αντίθεση με την προηγούμενη, έχει επιλέξει το δρόμο των μεταρρυθμίσεων.

Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες κάλεσε τις χώρες – μέλη της ΕΕ να υιοθετήσουν επιτέλους μια κοινή πολιτική ασύλου. Η εικόνα στην Ευρώπη των 27 παραμένει συγκεχυμένη καθώς κάθε χώρα έχει τους δικούς της κανόνες. Ταυτόχρονα χαιρέτισε τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία προσπαθεί να πετύχει κάποια κοινά στάντρ:

Ο κ. Γκουτέρες κάλεσε τις χώρες – μέλη της ΕΕ να υιοθετήσουν επιτέλους μια κοινή πολιτική ασύλου«Το γεγονός ότι υπάρχουν παντού διαφορετικοί κανόνες για το άσυλο είναι φυσικά κακό για τους πρόσφυγες. Αλλά δεν είναι καλό ούτε για τις ίδιες τις χώρες. Γιατί έτσι εντείνονται οι πιέσεις προκειμένου να γίνουν αλλαγές με αποτέλεσμα να ελλοχεύει ο κίνδυνος συμφωνίας στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή. Και αυτό θα πρέπει να το αποτρέψουμε πάση θυσία».

Ο Αντόνιο Γκουτέρες υπογράμμισε ότι είναι δικαίωμα κάθε χώρας να ορίζει την μεταναστευτική της πολιτική. Ωστόσο την ίδια ώρα θα πρέπει να τηρούνται οι διεθνείς συμφωνίες, όπως η συνθήκη της Γενεύης για τους Πρόσφυγες. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να περιοριστεί το δικαίωμα ασύλου, κατέληξε ο Ύπατος Αρμοστής των ΗΕ για τους πρόσφυγες.

Pascal Lechler/Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. Σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου

ΟΙ 'ΣΛΑΥΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ' ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ!

ΑΥΤΟ ΟΥΤΕ ΤΑ ΜΠΛΟΓΚ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΝ -

ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ  ΝΩΫΤΣΕ ΒΕΛΛΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ!

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΑ!

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,5627948,00.html

ΠΟΛΙΤΙΚΉ | 29.05.2010

Περιουσιακά δικαιώματα διεκδικεί η «Μνήμη»

 

Ομάδα Σλαβομακεδόνων ελληνικής καταγωγής με την επωνυμία "Μνήμη" έχει συστήσει οργάνωση και συνεχίζει να διεκδικεί τα "περιουσιακά της δικαιώματα" στην Ελλάδα.

 

Ο Γκεόργκι Ντονέφσκι ή Γεώργιος Αντωνίου, όπως ήταν εγγεγραμμένος στα ελληνικά μητρώα, ζει πάνω από 60 χρόνια στα Σκόπια. Είναι ένα από τους χιλιάδες Σλαβομακεδόνες ελληνικής καταγωγής που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους στη βόρεια Ελλάδα μετά τον εμφύλιο. Ο Ντονέφσκι είναι επίσης και ένα από τα πλέον ενεργά μέλη της ένωσης «Μνήμη», η οποία δραστηριοποιείται ώστε να αποζημιωθούν όσοι είχαν περιουσίες στην Ελλάδα και αναγκάστηκαν να τις εγκαταλείψουν. Αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν εδώ και δυο χρόνια να ανακινήσουν το θέμα νομικά και πριν από δυο χρόνια το κοινοβούλιο στα Σκόπια υιοθέτησε και σχετικό ψήφισμα. Στο υπουργείο εξωτερικών έχει συσταθεί ειδική επιτροπή, η οποία ασχολείται με την επικοινωνία με τα διεθνή νομικά όργανα και την Ελλάδα. Σύμφωνα με την οργάνωση «Μνήμη» πάνω από 8.000 αγωγές έχουν συνταχθεί, οι οποίες αφορούν τα συμφέροντα 50.000 πολιτών ή των κληρονόμων τους, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι διαθέτουν περιουσιακά δικαιώματα στην Ελλάδα και ζητούν είτε αποζημίωση είτε την επιστροφή της περιουσίας τους.

Διεκδικούν περιουσίες δις ευρώ

Το κέντρο των ΣκοπίωνΗ διαδικασία αυτή δεν είναι καθόλου εύκολη. Πρώτα θα πρέπει να γίνει η ταυτοποίηση των προσώπων και των ονομάτων στα σλαβομακεδονικά και στα ελληνικά διότι μόνο έτσι μπορούν να απευθυνθούν στα ελληνικά δικαστήρια. Μέχρι στιγμής, πάντως, κανένα ελληνικό δικαστήριο δεν έχει ασχοληθεί με την υπόθεση, όπως λέει η δικηγόρος της οργάνωσης Τρεντφλίκα Σάντεβα.

«Μου είναι δυσάρεστο να μιλώ για αυτό διότι πάντα γίνονται κάποιες παρατηρήσεις, αλλά νομίζω πως πρόκειται για περιουσίες το ύψος των οποίων ανέρχεται στα 5 με 6 δισ. ευρώ. Και μάλιστα αν τα υπολογίζει κανείς με πολύ χαμηλές τιμές, δηλαδή 80 ευρώ το τετραγωνικό για τα σπίτια ή 50 για τα οικόπεδα και τους αγρούς. Και πρόκειται και για σπίτια στη Θεσσαλονίκη, παραλιακά, ή για αγροτεμάχια στην Έδεσσα και στη Φλώρινα», τονίζει ο Γκεόργκι Ντονέβσκι.

Η οργάνωση «Μνήμη» προσέφυγε ήδη πριν από 6 χρόνια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταθέτοντας 2.000 αγωγές. Το δικαστήριο, όμως, απέρριψε τις αγωγές υποδεικνύοντας πως θα πρέπει πρώτα να απευθυνθούν στην Ελλάδα, στα ελληνικά δικαστήρια, να εξαντλήσουν εκεί όλα τα ένδικα μέσα και στη συνέχεια να απευθυνθούν στο Στρασβούργο.

Jordanovski Zoran / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. Σύνταξης: Στ. Ασημένιος

Μαινόμενοι λαθρομετανάστες τα έκαναν γυαλιά-καρφιά στην Ερμού

ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ [……] ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ! ΜΕ ΤΙΣ ΥΓΕΙΕΣ ΜΑΣ!

Μαινόμενοι λαθρομετανάστες τα έκαναν γυαλιά-καρφιά στην Ερμού

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 28 ΜΆΙΟΣ 2010 16:37

Σοβαρά επεισόδια διαδραματίστηκαν πριν από λίγο στην οδό Διομείας (κάθετος στην Ερμού) στο κέντρο της Αθήνας, μεταξύ αστυνομικών και στελεχών της Δημοτικής Αστυνομίας και έγχρωμων μικροπωλητών, όταν οι πρώτοι προσπάθησαν να απομακρύνουν τους λαθρομετανάστες. Οι τελευταίοι, επιτέθηκαν με μανία κατά των ένστολων, εκσφενδονίζοντας εναντίον τους τραπέζια και καρέκλες από τις παρακείμενες καφετέριες. Προκλήθηκε χάος για αρκετή ώρα, με τον κόσμο να προσπαθεί να απομακρυνθεί από το σημείο των επεισοδίων. Σημειωτέον ότι εδώ και 48 ώρες, σημειώνονται συνεχώς επεισόδια μεταξύ αλλοδαπών, κυρίως Πακιστανών και Μαροκινών, στην ευρύτερη περιοχή της Ομόνοιας, με δεκάδες μέχρι στιγμής τραυματίες.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 30/5/2010

ΑΠ ΤΟ ΚΥΡΙΟΝ ΑΘΡΟΝ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ-30/5/2010


Οταν ένας πρώην υπουργός ή άλλος τις κρατικός αξιωματούχος οχυρούται πίσω από το ευεργέτημα της παραγραφής και επαίρεται ότι λαδώθηκε, και το διαπράττει αυτό στο Βουλευτήριο ενώπιον όχι μόνον των παρόντων βουλευτών, αλλά και εκατομμυρίων τηλεθεατών, τι άλλο χρειάζεται να συμβεί για να διαπιστώσουμε ότι είμαστε μια κοινωνία εν παρακμή; 
Βέβαια, όπως έχει γράψει ο Σαίξπηρ, εκείνοι δεν θα ήσαν λύκοι, αν εμείς δεν ήμασταν αρνιά. Διότι όλα αυτά λέγονται και γίνονται με τη βεβαιότητα της ατιμωρησίας. 

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=57&artid=303910&dt=30/05/2010#ixzz0pOhz2z3W

Ι. Κ. Πρετεντέρης-Απέραντη θλίψη

Απέραντη θλίψη

Ι. Κ. Πρετεντέρης | Αθήνα - Κυριακή 30 Μαΐου 2010

 Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της πολιτικής παρακμής δεν ήταν η ομολογία Μαντέλη. Ηταν ότι την ίδια ώρα που στην Εξεταστική Επιτροπή ομολογούσε ο Μαντέλης πως πήρε λεφτά από τη Siemens, μόλις λίγα μέτρα πιο ΄κεί ο Πρόεδρος της Βουλής τσακωνόταν δημοσίως με τον υπουργό Εσωτερικών για τον δήμο του χωριού του! 

Δεν ξέρω αν έχουν καταλάβει τι συμβαίνει. Και το κυριότερο χαρακτηριστικό μιας παρακμής είναι ακριβώς αυτό: η αδυναμία συνειδητοποίησής της από όσους τη συγκροτούν.
Ακούω λόγια, πολλά λόγια, συζητήσεις για νέα κόμματα ή για νέα σχήματα ή για νέους νόμους ή για νέες ιδέες. Αλλά τις ακούω από τους ίδιους που μας οδήγησαν ως εδώ. Και οι οποίοι φαίνεται να θεωρούν ότι απλώς δεν αρέσει η παράσταση και ότι αρκεί να αλλάξουν έργο- στοοποίο, βεβαίως, θα συνεχίσει να παίζει ο ίδιος θίασος!
Μεταξύ μας, δεν ξέρω αν θέλουν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Διότι η πολιτική κρίση της χώρας είναι πρωτίστως μια κρίση πολιτικού προσωπικού, το οποίο οι ίδιοι αποτελούν. Φταίει, ίσως,το έργο που είναι βαρετό, να το δεχτώ.
Φταίει κυρίως ο θίασος που δεν αρέσει πια.
Με απέραντη θλίψη παρακολουθώ βουλευτές όλων των κομμάτων να αντιδικούν καθημερινά όχι για την κατάντια τους αλλά για το ποιος φταίει λίγοτερο.
«Εσείς!», «Οχι, εσείς!», «Οχι, και οι δυο σας!». Και την ίδια στιγμή να ανταλλάσσουν (συνήθως σε άθλια ελληνικά...) φούμαρα διαφάνειας και σαπουνόφουσκες ηθικής, γενικόλογες μπαρούφες και μεγαλόστομες ανοησίες- λες και χρειάζεται «Κώδικας δεοντολογίας υπουργών»για να ξέρει ο υπουργός ότι δεν πρέπει να τα παίρνει από τη Siemens!
Απέραντη θλίψη επειδή την ίδια στιγμή σκέφτομαι ότι αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι καλούνται να διευθύνουν και να διοικήσουν μια χώρα, να τη βγάλουν από την οικονομική κρίση και την πολιτική απαξία. Οπως τους κόβω, ούτε μία στο εκατομμύριο! 
Πολύ φοβούμαι, όμως, ότι ο ελληνικός λαός που έχει φάει το φούμαρο με το κουτάλι, αρχίζει να χορταίνει. Αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι κάτι συμβαίνει και, κυρίως, ότι κάτι πρέπει να συμβεί. Και αν θέλετε την γνώμη μου, αποκλείεται να αναζητήσει τις νέες λύσεις σε παλαιά πρόσωπα.Χωρίς αυτό, βεβαίως, να σημαίνει ότι τα νέα πρόσωπα υπάρχουν ή ότι θα είναι απαραιτήτωςκαλύτερα. Αλλωστε, ο Τσουκάτος και ο Μαντέλης αποτελούν παρελθόν. Αλλά την Ιταλία την κυβερνάει σήμερα ο Μπερλουσκόνι. Και δεν μου φαίνεται να είδαν προκοπή. jpretenteris@dolnet.gr
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=334670&dt=30/05/2010

Η οικία Τσοχατζοπούλου στην Αρεοπαγίτου

Hμερομηνία :  30/5/10  

  http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100022_30/05/2010_402844

Η οικία Τσοχατζοπούλου στην Αρεοπαγίτου

 Πώς μεταγράφηκε από offshore εταιρεία στη σύζυγο του πρώην υπουργού τρεις μέρες πριν από την ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου.

Τρεις ημέρες πριν από την ψήφιση στη Βουλή του νόμου 3842/2010 «περί αποκατάστασης της φορολογικής Δικαιοσύνης και αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής», που ανάμεσα στα άλλα πενταπλασιάζει τη φορολογία ακινήτων που ανήκουν σε εξωχώριες (offshore) εταιρείες, η κατοικία του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Ακη Τσοχατζόπουλου μεταγράφεται από offshore εταιρεία στη σύζυγό του, Βίκυ Σταμάτη, για πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ.

Η διατηρητέα τριώροφη πολυκατοικία, στο χρώμα της ώχρας, στέκει για πάνω από 60 χρόνια στην καρδιά ενός από τους πιο ακριβούς πεζοδρόμους της Ευρώπης - στην οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Ενα σπίτι στον δρόμο αυτό, σαν αυτό στον αριθμό 33 που βρέθηκε στην ιδιοκτησία της συζύγου του κ. Τσοχατζόπουλου με το συμβόλαιο υπ. αριθμ. 15867, έχει μία από τις υψηλότερες αντικειμενικές αξίες που μπορεί να συναντήσει κανείς σε αυτήν τη χώρα: είναι η δεύτερη υψηλότερη αντικειμενική αξία στο κέντρο της Αθήνας, 7.000 ευρώ/τ.μ.

Με θέα την Ακρόπολη

Από το μαρμάρινο μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου, όπου ζει τα τελευταία χρόνια ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Ακης Τσοχατζόπουλος, βλέπει σχεδόν στην ευθεία, το νότιο κομμάτι της Ακρόπολης, ενώ τις καλοκαιρινές νύχτες είναι σίγουρο ότι ακούει τις μελωδίες που αντηχούν μια ανάσα πιο πέρα, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

Στο εσωτερικό, ο πρώην υπουργός απολαμβάνει την άνεση 209 τ.μ. της κύριας κατοικίας, που περιλαμβάνουν -σύμφωνα με το συμβόλαιο στον τόμο 4248 του υποθηκοφυλακείου Αθηνών- ένα σαλόνι, πέντε κύρια δωμάτια, μία κουζίνα, ένα λουτρό, το αποχωρητήριο των ξένων, μία αποθήκη, διάδρομο και φυσικά χώρο υποδοχής.

Ομως, ούτε η καλή διάθεση που μάλλον προκαλεί η καθημερινή απόλαυση της ειδυλλιακής θέας του Ιερού Βράχου ούτε και τα επιπλέον 202,21 τ.μ. του δώματος και τα 209,69 τ.μ. του υπογείου με τις 8 αποθήκες και τον φωταγωγό, ήταν ικανά να συγκρατήσουν τη δυσαρέσκεια του κ. Τσοχατζόπουλου το 2007, όταν δημοσίευμα εφημερίδας τον έφερε να έχει προβεί στην αγορά τής εν λόγω κατοικίας. Τότε ο κ. Τσοχατζόπουλος υποστήριζε ότι την κατοικία αυτή την ενοικίαζε. Αν αυτό ίσχυε, τότε θα έπρεπε να τη νοικιάζει από την offshore εταιρεία Nobilis International LLC, που εδρεύει στην πόλη Cheyenne της πολιτείας Γουαϊόμινγκ των ΗΠΑ, η οποία διέθετε τους τίτλους από τον Ιανουάριο του 2001 μέχρι τη μεταβίβαση στη σύζυγό του. Μάλιστα, τα αμερικανικά αρχεία δείχνουν ότι, παρόλο που η offshore Nobilis είχε αγοράσει την τωρινή κατοικία του πρώην υπουργού προς 136 εκατομμύρια δραχμές, πλήρωνε κατά μέσον όρο φόρους ύψους μόνο 64 δολαρίων τον χρόνο!

Η μεγάλη έκπληξη, όμως, βρίσκεται στον αμέσως προηγούμενο ιδιοκτήτη, που όχι μόνον είχε αγοράσει την τωρινή κατοικία του κ. Τσοχατζόπουλου στη διπλάσια τιμή μόλις δύο χρόνια πριν -ήτοι 300 εκατομμύρια δραχμές το 1999-, αλλά βρέθηκε και υπόλογος στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου! Ο ιδιοκτήτης δεν ήταν άλλος από την εταιρεία TORCASO Investments Ltd, που βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα επειδή πούλησε το 2007 δύο ακίνητα στη Μονή Βατοπεδίου. Στην έρευνα που ακολούθησε, η TORCASO εμφανίστηκε ξαφνικά -κατά δήλωση του ιδίου- να ανήκει από το 2006 στον Βορειοελλαδίτη επιχειρηματία κ. Σαχπατζίδη.

Οσο για το αν Σαχπατζίδης και Τσοχατζόπουλος γνωρίζονται; Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι η γνωριμία τους πάει πολύ πιο πίσω από τις ημέρες που η TORCASO αγόραζε τη σημερινή κατοικία του πρώην υπουργού. Οποιο και αν είναι το πραγματικό φυσικό πρόσωπο πίσω από τις εταιρείες TORCASO και Nobilis, στα τέλη του περασμένου μήνα, η επιθυμία της συζύγου του κ. Τσοχατζόπουλου να αγοράσει το σπίτι αυτό φαίνεται πως ήταν μεγάλη. Για χάρη του, παρόλο που είχε ήδη πληρώσει μετρητά 450 χιλιάδες ευρώ στην offshore Nobilis και επρόκειτο να πάρει δάνειο για μόνο 650 χιλιάδες ευρώ, η συγγραφέας κ. Βίκυ Σταμάτη παίρνει την ημέρα της ψήφισης του νομοσχεδίου, που αφορά τη φορολόγηση offshore εταιρειών, δύο δάνεια συνολικού ύψους ενός εκατομμυρίου εκατό χιλιάδων ευρώ. Ετσι καταφέρνει να αποκτήσει -από μία offshore- ένα «παλάτι», που όπως λένε στην «Κ» ειδικοί στον χώρο των ακινήτων, ενδέχεται να έχει εμπορική αξία πολλές, πολλές φορές πολλαπλάσια.

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΙΣ:Η εικόνα της Νέας Δημοκρατίας σήμερα

Η εικόνα της Νέας Δημοκρατίας σήμερα

 Η κατάσταση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ένα μήνα πριν από το 8ο τακτικό συνέδριο όπως καταγράφεται από την Public Issue

Του Γιαννη Mαυρη / www.mavris.gr , www.publicissue.gr


Ενώ το κυβερνών κόμμα αντιμετωπίζει τη διογκούμενη κοινωνική διαμαρτυρία, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αδυνατεί, για τους δικούς του λόγους, να ανακάμψει.
Σχεδόν ένα μήνα μετά τη διαγραφή της κ. Μπακογιάννη (6 Μαΐου) και σχεδόν ένα μήνα πριν από το 8ο τακτικό συνέδριο της Ν.Δ. (25–27 Ιουνίου), η έρευνα της Public Issue φέρνει στην επιφάνεια ορισμένες σημαντικές πλευρές της πολύπλευρης κρίσης της. Η Ν.Δ. βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μια γενικευμένη κοινωνική δυσπιστία απέναντί της. Επτά στους δέκα πολίτες (7 στους 10), αλλά και 6 στους 10 ψηφοφόροι της δείχνουν πεπεισμένοι ότι ο συντηρητικός πόλος του δικομματικού συστήματος πορεύεται σε «λάθος κατεύθυνση», ενώ σχεδόν ο 1 στους 3 πολίτες (47%) πιστεύει ότι η επάνοδός της στην εξουσία θα αργήσει αρκετά. Το ενδεχόμενο διάσπασής της θεωρείται πλειοψηφικά πιθανό, όχι μόνο στο σύνολο του εκλογικού σώματος (61%, 6 στους 10 ερωτηθέντες), αλλά ακόμη και στο εσωτερικό του κόμματος (54%, 5 στους 10 ψηφοφόρους της). Το αρνητικό κλίμα που στιγματίζει τη σημερινή εικόνα του, επιβεβαιώνεται και από το γεγονός, ότι μια «ενδεχομένη διάσπαση» της Ν.Δ. δεν θεωρείται, πλέον, όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος, ως αμιγώς αρνητική πολιτική εξέλιξη, αλλά αντιμετωπίζεται με αυξανόμενη αδιαφορία από το εκλογικό σώμα (43% των ερωτηθέντων τη χαρακτηρίζει «ούτε θετική/ούτε αρνητική» και μόνον 36% «αρνητική»).

Διαγραφή και νέο κόμμα

Η απόφαση του Αντώνη Σαμαρά να διαγράψει την Ντόρα Μπακογιάννη επικροτείται τόσο από το συνολικό εκλογικό σώμα (52% των ερωτηθέντων την αξιολογεί ως σωστή), όσο και από την πλειοψηφία των πρόσφατων ψηφοφόρων του κόμματος (61%). Η εικόνα της Ντόρας Μπακογιάννη (όπως προκύπτει από τη δημοτικότητά της) έχει σχετικά αποδυναμωθεί, ενώ αντιθέτως η θέση του Αντώνη Σαμαρά δείχνει να ενισχύεται.
Αυτό μπορεί ενδεχομένως να οφείλεται μεταξύ άλλων και στο ότι η Ντ. Μπακογιάννη «χρεώνεται» –στο πλαίσιο ενός «κομματικού πατριωτισμού»– κινήσεις αποδυνάμωσης. Για τον λόγο αυτό και έχει παύσει να θεωρείται πλέον από τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. ως το «καλύτερο στέλεχός» της, ενώ αντιθέτως τείνει να θεωρείται ως τέτοιο από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, το γεγονός ότι το 35% των νεοδημοκρατών θεωρεί την απόφαση της διαγραφής εσφαλμένη, επιβεβαιώνει την εκτίμηση πως ο εσωκομματικός συσχετισμός, αλλά και το βαθύτατο ιδεολογικό και κοινωνικό «ρήγμα» που κατέγραψε η διαδικασία της προεδρικής εκλογής, δεν έχει παύσει να υφίσταται.
Το ενδεχόμενο ίδρυσης νέου κόμματος από την πρώην υπουργό Εξωτερικών τυγχάνει –τουλάχιστον αφετηριακά– περιορισμένης κοινωνικής υποστήριξης. Συγκεκριμένα, μόλις 23% των ερωτηθέντων και, αντιστοίχως, 20% των ψηφοφόρων της Ν.Δ. (2 στους 10) δείχνει να επικροτεί μια παρόμοια προοπτική, ενώ ο «πυρήνας» της δυνητικής εκλογικής του υποστήριξης με τα σημερινά δεδομένα εκτιμάται σε 7%.

Απαξίωση του Καραμανλή

Εντυπωσιακή είναι, τέλος, και η ολοκληρωτική απαξίωση της εικόνας του τέως πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, που προκύπτει από μια σειρά ευρημάτων: Πρώτον, το 55% των ερωτηθέντων (39% στη Ν.Δ.) τον υποδεικνύει (αυθόρμητα) ως τον κύριο υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το κόμμα της αντιπολίτευσης. Δεύτερον, στο σύνολο των ερωτηθέντων, οι αρνητικές κρίσεις για το πρόσωπό του προσεγγίζουν το 76%, ενώ η δημοτικότητά του είναι ελλειμματική, ακόμη και μεταξύ των ψηφοφόρων του κόμματος (46%, έναντι 49% θετικών). Τρίτον, το σημαντικότερο και πολιτικά οδυνηρότερο: 8 στους 10 πολίτες (79%) αλλά και 7 στους 10 ψηφοφόρους της Ν.Δ. (68%) πιστεύουν ότι ο τέως πρωθυπουργός δεν έχει πλέον μέλλον στην πολιτική ζωή της χώρας.

Τα θέματα της έρευνας:

• Κατεύθυνση Νέας Δημοκρατίας
• Ενδεχόμενο διάσπασης της Νέας Δημοκρατίας
• Γνώμη για ενδεχόμενη διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας
• Καλύτερο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας σήμερα
• Πολιτικός με τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση της Νέας Δημοκρατίας
• Απαιτούμενος χρόνος για την επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία
• Δημοτικότητα πολιτικών προσώπων Νέας Δημοκρατίας
• Γνώμη για το πολιτικό μέλλον του Κ.Καραμανλή
• Γνώμη για τη διαγραφή της Ντόρας Μπακογιάννη από τη Νέα Δημοκρατία
• Γνώμη για την ίδρυση νέου κόμματος από την Ντόρα Μπακογιάννη
• Ενδεχόμενο υπερψήφισης ενός νέου κόμματος Μπακογιάννη

Χρ. Γιανναρᾶς-«Επανίδρυση» ή χαοτική διάλυση!

Hμερομηνία δημοσίευσης: 30-05-10 -http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_30/05/2010_402811

«Επανίδρυση» ή χαοτική διάλυση!

Tου Χρηστου Γιανναρα

Η έντιμη δημοσιογραφία απευθύνει εκκλήσεις στην κυβέρνηση, καθημερινά: Να συνειδητοποιήσουν, πρωθυπουργός και υπουργοί, την κρισιμότητα των στιγμών, την κατεπείγουσα ανάγκη τόλμης, αποφασιστικότητας.

Οι λέξεις «χρέος», «ευθύνες», στη μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου εποχή, είναι κενές από περιεχόμενο. Να μπορούσαν τουλάχιστον οι εκκλήσεις της έντιμης δημοσιογραφίας να διεγείρουν φιλοδοξίες στους εξουσιαστές μας. Να συνειδητοποιήσουν, πρωθυπουργός και υπουργοί, την ιστορική ευκαιρία που τους προσφέρεται. Σε αυτό το επάγγελμα που επέλεξαν, πέρα από το κυνηγητό της ποικιλότροπης φτηνής ηδονής, οι ευκαιρίες να ξεχωρίσουν από την ανυπόληπτη μάζα των ομοτέχνων τους είναι ελάχιστες, σπάνιες. Και οι σήμερα κυβερνώντες την Ελλάδα έχουν τη σπάνια τύχη: Μπορούν να διακριθούν, να σημαδέψουν την Ιστορία.

Οπως οι φιλόδοξοι στρατιωτικοί ορέγονται πόλεμο, έτσι οι φιλόδοξοι της πολιτικής πρέπει να λογαριάζουν τύχη τη διαχείριση κρίσης, κινδύνου. Ξέρουν ότι, σε πολύ κρίσιμες στιγμές, ακόμα και θλιβερές μετριότητες, αν αρπάξουν την ευκαιρία, ντύνονται μεγαλείο. Κοινό νου χρειάζονται, λίγη πονηριά και πολλή τόλμη. Τόλμη διακινδύνευσης.

Μέσα σε μήνες, όχι περισσότερο, η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να επανιδρύσει το κράτος. Κυριολεκτικά. Και ένα τέτοιο ιστορικό εγχείρημα τελεσφορεί μόνο σε στιγμές τεράστιας απειλής, μέγιστου κινδύνου. Η σημερινή κυβέρνηση ή θα ξαναστήσει από την αρχή, σε άλλη λογική, το κράτος, ή θα κηρύξει «στάση πληρωμών», αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων, κατάσχεση τραπεζικών καταθέσεων. Και θα εξοντωθεί η ίδια μέσα στο χάος, στη φρίκη της βίας.

Πώς μπορεί να ξαναστηθεί από την αρχή κράτος στην Ελλάδα σήμερα; Μόνο αν η κυβέρνηση τολμήσει να αυτοκαταργηθεί ως κομματική ιδιοτέλεια, να παραιτηθεί από κάθε προσδοκία επανεκλογής. Μοιάζει πρόβλεψη, αλλά είναι μάλλον η βεβαιότερη των βεβαιοτήτων: Αν η σημερινή κυβέρνηση διακινδυνεύσει την επανίδρυση του κράτους αδιαφορώντας για την επανεκλογή της, και πετύχει την επανίδρυση, ο λαός θα την κρατάει στην εξουσία για τριάντα χρόνια. Η πρόβλεψη ίσχυε και για την κυβέρνηση Κ. Καραμανλή του βραχέος. Ο ίδιος αντιπαρήλθε τότε την πρόβλεψη. Σήμερα, αν τολμήσει να εμφανιστεί σε δημόσιο χώρο, οι πολίτες τον λοιδορούν, τον προπηλακίζουν. Είναι ένας ζωντανός νεκρός.

Στην πράξη απλό δεν είναι να επανιδρυθεί το κράτος. Αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο. Η γενική αρχή (η στόχευση της επανίδρυσης) μοιάζει σαφής: Να αντιστραφούν οι όροι λειτουργίας κάθε κρατικής υπηρεσίας, η οργάνωση της λειτουργίας να αποβλέπει στην εξυπηρέτηση αναγκών της κοινωνίας, όχι στην εξυπηρέτηση αναγκών (και επιθυμιών) της δημοσιοϋπαλληλίας και των κομμάτων.

Η λογική εξυπηρέτησης της κοινωνίας (όχι των κομμάτων και της πελατείας τους) οργανωτικά μπορεί να μεταφραστεί σε θεσμικό, διοικητικό σχήμα. Να πρωτεύει η παραγωγή έργου, η έμπρακτη (ποσοτικά μετρητή και ποιοτικά αξιολογούμενη) εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών. Το οργανωτικό σχήμα να προκύπτει από σαφή οριοθέτηση απαιτήσεων και αρμοδιοτήτων κάθε τομέα υπηρεσιών, με έλεγχο να μην συγχέονται οι αρμοδιότητες των ποικίλων τομέων. Να ιεραρχείται η διαβάθμιση ευθυνών σε κάθε άρθρωση του θεσμού, η ιεράρχηση να είναι λειτουργική, να εξασφαλίζει τη συνεχή αξιολόγηση ανταπόκρισης του προσωπικού στις ευθύνες του. Εξαρτάται από την πολιτική βούληση αν τα κριτήρια, τόσο της ιεράρχησης των ευθυνών όσο και του ελέγχου ανταπόκρισης στις ευθύνες, θα είναι ακομμάτιστα, υπηρεσιακά, η εφαρμογή τους απροκατάληπτη.

Υπάρχει τεχνογνωσία σήμερα που τη λογική άρθρωσης των λειτουργιών του κράτους την κάνει πράξη και θεσμούς. Η πολιτική βούληση είναι το ζητούμενο. Η χωρίς αναστολές κομματικής ιδιοτέλειας βούληση, η σθεναρά αποφασισμένη να διακινδυνεύσει. Για να εφαρμοστεί μια στοιχειώδης λογική λειτουργικής αποτελεσματικότητας του κράτους στη σημερινή Ελλάδα, πρέπει το κράτος που ξέρουμε να καταλυθεί και να ξαναστηθεί από την αρχή. Αυτή την ανατροπή ή θα την κάνει η υπάρχουσα κυβέρνηση του ολίγιστου τωρινού πρωθυπουργού μας ή θα την αναλάβει όποιο ανεξέλεγκτο φασιστικό γκρουπούσκουλο προλάβει να εκμεταλλευτεί το χάος μετά την κατάρρευση. ΄Η κάποια ξένη δύναμη που θα έχει επέμβει.

Μπορεί ένας Παπανδρέου, που έχει στο κύτταρό του, τρεις γενιές τώρα, τον λαϊκισμό, να τολμήσει ανατροπή του υπάρχοντος κράτους και επανίδρυσή του; Θα διανοηθεί να θυσιάσει τα προσφιλέστερα και πιο αδίστακτα γεννοβόλια της οικογένειας: τους συνδικαλιστές, να τους εκθρονίσει από αυθέντες και απόλυτους δεσπότες του κράτους; Θα δεχθούν ποτέ οι συνδικαλιστές επικυρίαρχοι έλεγχο ποιότητας και αξιοκρατία, προκειμένου να προκύψει κράτος παραγωγικό με διεθνή αξιοπιστία; Θα επιτρέψουν οι κατ’ εθισμόν, επί τριάντα έξι χρόνια, ασύδοτοι τύραννοι να αξιολογείται η ικανότητα, η εργατικότητα, η συνέπεια, να αμείβεται ο ευφυής και δημιουργικός, να απολύεται ή να μετατάσσεται ο ράθυμος, ο ανίκανος, ο φαύλος;

Επί έξι ολόκληρα χρόνια που κυβερνούσε τη χώρα ο Καραμανλής ο βραχύς, αυτή εδώ η περιθωριακή επιφυλλίδα κραύγαζε (άκομψα ίσως, αδέξια αλλά όχι κακόπιστα) ότι ο ηγέτης είναι δραματικά ανεπαρκής, η χώρα οδηγείται νομοτελειακά σε συμφορά. Και εισέπραττε η επιφυλλίδα οργή, δυσαρέσκεια, μομφές για «υπερβολή», «απαισιοδοξία», «εισαγγελική έπαρση». Δεν έχω τις ικανότητες ούτε του οξυδερκούς πολιτικού αναλυτή ούτε του χαρισματικού προφήτη. Εμαθα σαν δάσκαλος να ξεχωρίζω τους χαρακτήρες τους ασκημένους στην αυτοκριτική και έτοιμους να αναγνωρίσουν λάθη παλεύοντας για στόχους που τίμια τους πιστεύουν, από χαρακτήρες εγκλωβισμένους στη βολική αυτάρκεια, δίχως ουσιαστικούς προβληματισμούς, γι’ αυτό και ανίκανους να πιστέψουν σε στόχους, να παλέψουν για στόχους.

Ταπεινά φρονώ, λοιπόν, δηλαδή με όση μπορώ εναργέστερη αποδοχή της πιθανότητας να λαθεύω, ότι και ο σημερινός πρωθυπουργός, όσο και αν «τανύεται επ’ άκρων ονύχων» να φαντάζει πολύς, δεν έχει δυστυχώς ούτε τη στόφα ούτε την καλλιέργεια για να πετύχει την αυθυπέρβαση που χαρακτηρίζει τον ηγέτη και που την απαιτεί ο ασφυκτικός σήμερα πνιγμός της χώρας. Θα μπορούσε να είναι ένας υποφερτός έως μέτριος διαχειριστής κομματικού κράτους σε συνθήκες «ομαλότητας» (δηλαδή παραισθησιογόνων ψευδαισθήσεων). Αλλά για να αναχαιτίσει το επερχόμενο χάος, είναι κραυγαλέα ακατάλληλος.

Θεωρητικά, η μόνη λύση που απομένει, είναι μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων. Συνταγματικά δυσεπίτευκτη, και δίκοπο μαχαίρι το ποιος θα τη συγκροτήσει. Αλλά εναλλακτικό ενδεχόμενο, μάλλον το χάος.

Α. Παπαχελας-Καζαμπλάνκα

Hμερομηνία δημοσίευσης: 30-05-10 - http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_30/05/2010_402819

Καζαμπλάνκα Tου Αλεξη Παπαχελα Δεν ξέρω αν έχετε δει την «Καζαμπλάνκα», την περίφημη ταινία με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Σε μία απο τις πολλές φημισμένες σκηνές της, ο Μπόγκαρτ διαμαρτύρεται στον Γάλλο αστυνομικό διοικητή επειδή του κλείνει το καφέ. Ο αστυνομικός απαντά «είμαι σοκαρισμένος, πραγματικά σοκαρισμένος που έχετε παράνομα τυχερά παιχνίδια εδώ μέσα», ενώ λίγα δευτερόλεπτα αργότερα τον πλησιάζει ο μετρ και του προσφέρει τα κέρδη του από τη ρουλέτα. Η σκηνή μού ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα τη δήλωση του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη για την ομολογία Μαντέλη. Είμαι βέβαιος πως ο κ. Σημίτης δεν είχε κέρδη «από τη ρουλέτα», αλλά αναρωτιέμαι πόσο σοκαρισμένος μπορεί να είναι από τις αποκαλύψεις για τις «χορηγίες» που παρέλαβαν δύο στενοί του συνεργάτες. Ο κ. Σημίτης είναι φανερό πως έκανε λάθη στον κρίσιμο τομέα της αντιμετώπισης της διαπλοκής και της διαφθοράς. Αποφάσισε κάποια στιγμή πως με την ανοχή του θα μπορούσε να καλύψει τα νώτα του απέναντι σε δύο ισχυρούς πόλους, το παλιό διεφθαρμένο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ και το ισχυρό σύστημα που ήλεγχε μέσα ενημέρωσης και κρατικές μπίζνες. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κ. Σημίτης δεν θεωρήθηκε ποτέ κομμάτι του πραγματικού ΠΑΣΟΚ και πως, για λίγες ψήφους, πρωθυπουργός το 1996 θα είχε γίνει ο Ακης Τσοχατζόπουλος... Ενδεχομένως ο κ. Σημίτης να πίστευε μάλιστα πως γνωρίζων τις αμαρτωλές συναλλαγές των αντιπάλων του δεν θα είχε ποτέ σοβαρή εσωτερική αντιπολίτευση. Στο τέλος όμως η οσμή των συναλλαγών που είχαν φτάσει μέχρι το μικρό τοπικό επίπεδο έπνιξε και τον ιδιο πολιτικά. Ενα δεύτερο λάθος ήταν η δυσπιστία απέναντι στις ενδείξεις ενοχής, που δυστυχώς επιδεικνύουν όλοι οι ένοικοι του Μαξίμου. Κάποιος τους λεει «μα ξέρεις, ο Χ ζει σε πολλή χλιδή που δεν δικαιολογείται» και εκείνοι απαντούν «φέρε μου απτά στοιχεία». Αυτή τη δουλειά, να πάει καποιος σε υποθηκοφυλακεία και να ξεσκεπάσει οφσόρ, δεν την κάνει κανείς θεσμικά σε αυτήν τη χώρα, ενώ θα έπρεπε να ελέγχεται προληπτικά όποιος αναλαμβάνει μια θέση-κλειδί στο Μαξίμου, στην κυβέρνηση και στον κρατικό μηχανισμό. Αποτέλεσμα είναι να συσσωρεύονται οι ανεξακρίβωτες καταγγελίες, να «διευρύνεται η συνείδηση» του κ. Σημίτη ή του όποιου πρωθυπουργού. Συχνά ακολουθεί και η άρνηση, που πρακτικά σημαίνει πως «πάω με τους φίλους μου που είναι υπεράνω πάσης υποψίας και τρώω, συζητώ περί όπερας και αγνοώ τι γίνεται στα υπόγεια...». Είμαι εξ άλλου βέβαιος πως ο κ. Σημίτης θα υποστήριζε ότι αυτή η χώρα δεν μπορεί να κυβερνηθεί χωρίς «ανθρώπους για τις βρώμικες δουλειές», γιατί είναι τόσο βουτηγμένη στη βρώμα (αν όχι σε κάτι άλλο) που ο Νίκος Θέμελης ή κάποιος αντίστοιχος μόνος στο Μαξίμου θα τρωγόταν για μπρέκφαστ από διάφορα συμφέροντα. Εν πάση περιπτώσει, η τραγωδία είναι πως σε αυτήν τη χώρα δεν μπορούμε να πετύχουμε μία φορά τον συνδυασμό επάρκειας και σχετικής εντιμότητας. Το ερώτημα είναι κατά πόσον μπορούμε εμείς και οι πολιτικοί μας να μάθουμε τίποτα από την εποχή Σημίτη. Κατά τη γνώμη μου, τρία είναι τα βασικά συμπεράσματα: 1. Κανένα ντιλ και καμία συμφωνία με συμφέροντα που ζουν από το κράτος δεν παρέχει πολιτική κάλυψη διαρκείας. Αντιθέτως, η πίεση αυξάνεται μετά το πρώτο ντιλ, ενώ και η κοινή γνώμη είναι πια αρκετά «ψαγμένη» για να μην τιμωρεί τον συμβιβασθέντα πολιτικό. 2. Οσο απαραίτητοι και αν είναι οι «ανθρωποι για τις βρώμικες δουλειές» και τα σχετικά τους τρικ, δεν υπάρχει περίπτωση στο τέλος να μη λερωθείς και εσύ ο ίδιος από τη βρώμα τους, όσο σφικτό και αν είναι το χαλινάρι. 3. Ενας πρωθυπουργός σε μια χώρα σαν την Ελλάδα πρέπει να έχει έναν εκπληκτικό μηχανισμό ελέγχου συμβούλων, συνεργατών κ.ά. στο άμεσο περιβάλλον του, γιατί οι πειρασμοί και οι σειρήνες της διαπλοκής και της διαφθοράς είναι άκρως επικίνδυνοι, καθώς μάλιστα πολλοί έχουν βουτηχτεί στην αρρωστημένη αντίληψη πως «έλα μωρέ, όλοι έτσι έκαναν». Και ως γνωστόν, δεν υπάρχει πιο επικίνδυνη περίοδος για φαινόμενα παρακμής και διαφθοράς από την ιστορική ώρα που μια ελίτ κοιτάει την αυτοκρατορία να χάνεται και αποφασίζει να περάσει και αυτή λίγο καλά, αφού ούτως ή άλλως...