Ἐγὼ τώρα ἐξαπλώνω ἰσχυρὰν δεξιὰν καὶ τὴν ἄτιμον σφίγγω πλεξίδα τῶν τυράννων δολιοφρόνων . . . . καίω τῆς δεισιδαιμονίας τὸ βαρὺ βάκτρον. [Ἀν. Κάλβος]


******************************************************
****************************************************************************************************************************************
****************************************************************************************************************************************

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

****************************************************************************************************************************************

TO SALUTO LA ROMANA

TO SALUTO  LA ROMANA
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
****************************************************************************************************************************************

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΕΥΡΗΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΜΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ! ΙΔΕ:
Οι γίγαντες της Αιγύπτου – Ανήκε κάποτε το δάχτυλο αυτό σε ένα «μυθικό» γίγαντα
=============================================

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

1 Οκτωβρίου 2011

Δ. ΚΑΖΑΚΗΣ-Η Ελληνική Πομπηία



ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ
Η Ελληνική Πομπηία

Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας ήταν ένα πολυδιαβασμένο ιστορικό μυθιστόρημα του 19ου αιώνα που δημοσίευσε το 1835 ο Έντουαρντ Μπούλγουερ Λίτον. Σ’ αυτό ο συγγραφέας προσπάθησε να αποδώσει όχι απλά τον χαμό της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης κάτω από τις στάχτες και την λάβα του Βεζούβιου, αλλά το τέλος ενός ολόκληρου κοινωνικού συστήματος βυθισμένου στην πιο απόλυτη παρακμή και διαφθορά. Τις τελευταίες ημέρες της ζει και η ελληνική Πομπηία καθώς οι πιο ασυνείδητοι και πορωμένοι εκπρόσωποι ενός βαθύτατα παρακμασμένου συστήματος αδυνατούν να βρουν άλλη λύση εκτός από την επίσημη ελεγχόμενη πτώχευση της χώρας και του λαού της, η οποία ισοδυναμεί με καταστροφή ανάλογη με εκείνη που έσπειρε ο Βεζούβιος.

Στο 99,9% έχουν ανέλθει οι πιθανότητες χρεοκοπίας της Ελλάδας σύμφωνα με τους αναλυτές της αγοράς ασφάλισης κινδύνου έναντι αθέτησης πληρωμών (credit default swap - CDS) που επικαλείται σε δημοσίευμά του το CNN (20/9). Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι επενδυτές που συνομολογούν συμφωνίες ανταλλαγής κινδύνου έναντι αθέτησης πληρωμών, στοιχήματα δηλαδή για το αν θα υπάρξει ή όχι πτώχευση μιας χώρας, τιμολογούν σε σχεδόν 100% (99,9%) την πιθανότητα αθέτησης των υποχρεώσεων του ελληνικού χρέους.

Στοιχεία της εταιρείας ερευνών Markit που παραθέτει το CNN δείχνουν πως η πιθανότητα αθέτησης των υποχρεώσεων του πορτογαλικού χρέους ανέρχεται στο 62%, του ιρλανδικού χρέους στο 51%, του ιταλικού χρέους στο 33% (πριν την ανακοίνωση της υποβάθμισης από την S&P) και του ισπανικού χρέους στο 28%. Όπως αναφέρει το CNN, η πτώχευση της Ελλάδας θα μπορούσε να οδηγήσει τους επενδυτές να εγκαταλείψουν το χρέος και των άλλων προβληματικών ευρωπαϊκών οικονομιών, συμπεριλαμβανομένης της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας. Έτσι, ενώ η Ελλάδα έχει εξωτερικό χρέος 300 δισ. ευρώ, που πιστεύεται ότι είναι ως επί το πλείστον στα χέρια των ευρωπαϊκών τραπεζών, αθροιστικά το χρέος και των πέντε ανωτέρω κρατών ανέρχεται σε 2,8 τρισ. ευρώ.

Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι τα ομόλογα των πέντε κρατών που βρίσκονται κατά κύριο λόγο στα χαρτοφυλάκια ευρωπαϊκών τραπεζών υποστούν μια ελάχιστη δυνατή απώλεια της τάξης του 10% επί της ονομαστικής τους αξίας, τότε μιλάμε για ζημιά της τάξης τουλάχιστον των 280 δις ευρώ. Μια ζημιά που οι τράπεζες θα πρέπει να αναπληρώσουν με αυξήσεις κεφαλαίου. Από πού; Βέβαια η ζημιά από τα κρατικά ομόλογα των πέντε χωρών μπορεί κάλλιστα να είναι πολύ υψηλότερη μιας και τα ελληνικά ομόλογα έχουν χάσει μέχρι σήμερα πάνω από το 50% της ονομαστικής αξίας τους, τα Πορτογαλικά το 40%, τα Ιρλανδικά το 35%, ενώ τα Ιταλικά και Ισπανικά γύρω στο 20%. Για να διαπιστώσει κανείς πόσο στημένο ήταν το όλο παιχνίδι με τα πρόσφατα «τεστ αντοχής» των τραπεζών της ευρωζώνης, αρκεί να δει ότι κανενός είδους τέτοιο σενάριο δεν συμπεριλήφθηκε και έτσι η εκτιμώμενη κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών περιορίστηκε στα 2,7 δις ευρώ.

Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει τις κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο σε αυξανόμενες αγορές χρυσού. Προβλέπουν καταρρεύσεις οικονομιών και τραπεζών στην ευρωζώνη και επομένως μεγάλη αστάθεια στο δολάριο και το ευρώ. Έτσι επιχειρούν να ενισχύσουν τα αποθεματικά τους σε χρυσό για να μειώσουν την εξάρτησή τους από τα αποθεματικά νομίσματα. Έτσι οι καθαρές αγορές χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες το τελευταίο διάστημα ήταν οι μεγαλύτερες της τελευταίας εικοσαετίας. Ενώ τον αμέσως επόμενο χρόνο εκτιμάται ότι οι αγορές χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες θα είναι οι μεγαλύτερες από την εποχή της κατάρρευσης του Bretton Woods πριν 40 χρόνια (FT, 19/9).

Η τάση αυτή έχει εκτοξεύσει την τιμή του χρυσού σε πάνω από 1.900 δολ. η ουγγιά και οι εκτιμήσεις είναι ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχει ξεπεράσει τα 2.300 δολ. η ουγγιά. Αξίζει τον κόπο να σημειώσουμε ότι από αυτήν την τάση εξαιρείται η Τράπεζα της Ελλάδας, η οποία συνεχίζει να μειώνει τα αποθέματα σε χρυσό που διαθέτει. Κι ενώ οι χώρες που διαθέτουν αξιοποιήσιμα κοιτάσματα χρυσού τα χρησιμοποιούν για να ενισχύσουν την νομισματική τους θέση, η Ελλάδα έχει χαρίσει τα δικά της κοιτάσματα χρυσού σε μια ιδιωτική κοινοπραξία. Τι τα χρειάζεται η Ελλάδα; Η τύχη της υπό καθεστώς τρόικας και ευρώ είναι προγραμμένη.

Εν μέσω μιας τέτοιας τρικυμίας, η συζήτηση για το τι μπορεί να γίνει με την Ελλάδα έχει περάσει σε μια νέα φάση. Πριν λίγο καιρό η συζήτηση στα επιτελεία της ευρωζώνης αφορούσε όχι το αν, αλλά το πότε θα πτωχεύσει επίσημα η Ελλάδα και με ποιον τρόπο. Τώρα φαίνεται ότι η συζήτηση έχει επικεντρωθεί όχι στο πότε, ούτε στο πώς θα πτωχεύσει η χώρα, αλλά στο αν και κατά πόσο θα μπορέσει να κρατηθεί εντός του ευρώ. Η σκέψη που φαίνεται να κυριαρχεί είναι ότι η Ελλάδα οφείλει να πτωχεύσει επίσημα άμεσα με ελεγχόμενο τρόπο και να κρατηθεί εντός του ευρώ πάση θυσία.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με μεταφορά του ελληνικού χρέους στο EFSF (Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας). «Η έξοδος από την ευρωζώνη θα ήταν καταστροφή», υπογραμμίζει στην Kölner Stadtanzeiger (20/9) σε συνέντευξή του για την ευρωκρίση και την Ελλάδα ο Γερμανός οικονομολόγος Λαρς Φέλντ, μέλος του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης για την οικονομία. Ο κ. Φέλντ αποκρούει την άποψη ότι η ευρωβοήθεια προς την Ελλάδα είναι σαν τον πίθο των Δαναΐδων λέγοντας πως «στην παρούσα κατάσταση η μη πληρωμή των πιστώσεων συνιστά πρόβλημα για ολόκληρη την ευρωζώνη και θα οξύνει την κρίση. Γι’ αυτό μετά τη χορήγηση αυτών των πιστώσεων πρέπει να μεθοδεύσουμε την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους».

Στην ερώτηση της εφημερίδας εάν αναδιάρθρωση σημαίνει απλά ‘παραγραφή χρέους’ ο Γερμανός οικονομολόγος απαντά καταφατικά και εξηγεί: «Το συμβούλιο εμπειρογνωμόνων για την οικονομία (της γερμανικής κυβέρνησης) έχει μια συγκεκριμένη πρόταση: Να μεταφερθούν τα χρέη της Ελλάδας από τους κρατικούς πιστωτές, αλλά και τους ιδιώτες-πιστωτές στο ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης EFSF. Ως αντάλλαγμα να λάβουν όλοι οι πιστωτές άλλα ασφαλή ομόλογα του ταμείου, αλλά στο ήμισυ της ονομαστικής αξίας των ελληνικών κρατικών ομολόγων. Αυτό σημαίνει ότι οι πιστωτές θα παραιτηθούν από το 50% των απαιτήσεών τους. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) μπορεί κατόπιν ως βασικός πιστωτής της Ελλάδας να ασκήσει πιέσεις προς την Αθήνα για τη δρομολόγηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων στην οικονομία της.»

Στην παρατήρηση της εφημερίδας ότι μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους κατά 50% συνιστά καταστροφή για τις ελληνικές τράπεζες ο Λαρς Φελντ υπογραμμίζει πως θα πρέπει το EFSF να διαθέσει γύρω στα 20 δισεκατομμύρια για τη διάσωσή τους. Ο Γερμανός οικονομολόγος εκτιμά επίσης ότι το ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης (EFSF) θα πρέπει να μετατραπεί σε χρηματοπιστωτικό ινστιτούτο για να μπορεί να δανείζει, αλλά και να παίζει σωστά τον ρόλο του πυροσβέστη σε περιπτώσεις κρίσεων και καταλήγει ότι η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη «θα συνιστούσε καταστροφή», διότι: «το κούρεμα του χρέους θα άγγιζε όχι πια το 50%, αλλά το 80 ή και το 90%. Η ελληνική οικονομία και το δημοσιονομικό σύστημα της χώρας θα βυθίζονταν στο χάος, ενώ θα άνοιγε ο δρόμος για κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά του ευρώ και της Ευρωζώνης. Όποιος εκτιμά ότι η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη συνιστά λύση, είναι, στην καλύτερη περίπτωση, άσχετος.»

Αυτό είναι το «σχέδιο Β» της Γερμανίας για την Ελλάδα, όπως το έχουν ονομάσει οι ντόπιοι προπαγανδιστές του σύγχρονου δοσιλογισμού. Πριν πάμε στην ουσία θα πρέπει να πούμε ότι άσχετος είναι εκείνος που εξαρχής προπαγάνδιζε ότι το ευρώ αποτελεί λύση ειδικά για μια χώρα σαν την Ελλάδα. Τώρα οι ίδιοι που μας παραμύθιαζαν για χρόνια με την θεωρία του «ισχυρού ευρώ» μας λένε ότι το να φύγει κανείς από δαύτο θα σημάνει καταστροφή. Πολύ σύντομα, πολύ πιο σύντομα απ’ ότι νομίζουν ορισμένοι, θα ανακαλύψει ακόμη και ο πιο δύσπιστος τι σημαίνει επίσημη ελεγχόμενη πτώχευση εντός της ευρωζώνης. Τι σημαίνει, δηλαδή, αληθινή καταστροφή χωρίς επιστροφή.

Ποιον εξυπηρετεί το συγκεκριμένο σχέδιο; Μας το ξεκαθαρίζει ο μέγας και πολύς Τζορτζ Σόρος ο οποίος σε πρόσφατο άρθρο του υποστηρίζει: «Δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική λύση εκτός από την εισαγωγή του συστατικού που λείπει: ένα ευρωπαϊκό ταμείο με τη δύναμη να φορολογεί και ως εκ τούτου να δανείζεται. Αυτό θα απαιτούσε μια νέα συνθήκη και τη μετατροπή του EFSF σε ένα ολοκληρωμένο Ταμείο… Το γεγονός ότι υπάρχει πρόβλεψη για μια πιθανή πτώχευση ή αποστασία των τριών μικρών χωρών [Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία] δεν σημαίνει ότι οι χώρες αυτές θα πρέπει να εγκαταλειφθούν. Αντίθετα, η δυνατότητα ομαλής πτώχευσης – που θα πληρώσουν οι άλλες χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ – θα προσφέρει στην Ελλάδα και την Πορτογαλία επιλογές πολιτικής. Επιπλέον, θα έδινε τέλος στον φαύλο κύκλο που τώρα απειλεί όλες τις ελλειμματικές χώρες της ευρωζώνης, σύμφωνα με τον οποίο η λιτότητα αποδυναμώνει τις προοπτικές ανάπτυξής τους, οδηγώντας τους επενδυτές να απαιτούν απαγορευτικά υψηλά επιτόκια και, συνεπώς, αναγκάζοντας τις κυβερνήσεις τους να μειώσουν τις δαπάνες περαιτέρω. Φεύγοντας από το ευρώ θα καταστήσει ευκολότερο για αυτούς να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Αλλά αν είναι πρόθυμοι να κάνουν τις απαραίτητες θυσίες θα μπορούσαν επίσης να παραμείνουν. Σε κάθε περίπτωση, με το EFSF θα προστατευτούν οι τραπεζικές καταθέσεις και το ΔΝΤ θα βοηθήσει την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Αυτό θα βοηθήσει τις χώρες αυτές να ξεφύγουν από την παγίδα στην οποία βρίσκονται σήμερα. Θα ήταν εις βάρος των συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιτρέψει στις χώρες αυτές να καταρρεύσουν και να σύρουν μαζί τους προς τα κάτω το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα.» (Τhe New York Review of Books, 15/9)

Με λίγα λόγια ο Σόρος, ίσως ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος των κερδοσκόπων νομισμάτων, ενδιαφέρεται να διασωθεί το ευρώ, είτε με την Ελλάδα εντός, είτε εκτός της ευρωζώνης. Αυτό που προτείνει είναι η μετατροπή του EFSF σε μόνιμο δημόσιο ταμείο για ολόκληρη την ευρωζώνη με την δυνατότητα να φορολογεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ταυτόχρονα να δανείζεται εκδίδοντας δικά του ομόλογα. Η πρότασή του δεν διαφέρει ουσιαστικά από αυτήν του «σχεδίου Β» της Γερμανικής κυβέρνησης, ούτε με τις προτροπές και τις πιέσεις του Γκάιντερ προς τους ευρωπαίους εταίρους.

Μόνο που μια τέτοια λύση δεν αφήνει περιθώρια ούτε για την έστω και τυπικά ανεξάρτητη άσκηση δημοσιονομικής και γενικότερα οικονομικής πολιτικής σε κανένα από κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Με εξαίρεση βέβαια την Γερμανία και ενδεχομένως την Γαλλία. Η Ευρώπη θα πρέπει να σκεφθεί το ενδεχόμενο, μεσοπρόθεσμα, να μπορεί να παρεμβαίνει στα εσωτερικά των κρατών που παραβιάζουν τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, δήλωσε την Παρασκευή (16/9) η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ. «Πρέπει να σκεφτούμε την μεσοπρόθεσμη πιθανότητα παρέμβασης της Ευρώπης στις χώρες που δεν ανταποκρίνονται στο καθήκον τους» είπε η Γερμανίδα καγκελάριος, προσθέτοντας ότι αυτό που έχει σημασία είναι η σταθερότητα του ευρώ. «Ό,τι λειτουργεί αντίθετα προς αυτό τον στόχο θα πρέπει να παραμεριστεί», τόνισε. Η Γερμανία έχει καθήκον να βοηθήσει ώστε να διασφαλισθεί το μέλλον του ευρώ, καθώς το κοινό νόμισμα έχει ενισχύσει τις γερμανικές εξαγωγές, σημείωσε. Η υπέρβαση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους «είναι μία ελεγχόμενη διαδικασία διαδοχικών βημάτων» που θα απασχολεί τους πολιτικούς για χρόνια, επισήμανε.

Βέβαια η αλήθεια είναι ότι η ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας έχει ήδη αρχίσει. Αυτό υποστηρίζει ο καθηγητής οικονομίας της Οξφόρδης, ο Γερμανός Κλέμενς Φουστ και σύμβουλος του υπουργού οικονομικών της Γερμανία, Βολφγκανγκ Σόιμπλε. Μιλώντας στην DW (20/9) πρόβαλε τα παρακάτω επιχειρήματα. «Βασίζω την άποψη μου στο γεγονός, ότι η Ελλάδα σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης έχει ήδη διαπραγματευτεί την μερική αναδιάρθρωση του χρέους της, όπως πχ. την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής των δανείων. Αυτό είναι χαρακτηριστικό δείγμα μιας διαδικασίας πτώχευσης, όπως επίσης η μείωση των τόκων και η αναδιαπραγμάτευση των δανειακών όρων.»

Ο κ. Φουστ δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στη διένεξη που έχει ξεσπάσει στους κόλπους του κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία μετά τις δηλώσεις του Προέδρου των Φιλελευθέρων και υπουργού Οικονομικών Φίλιπ Ρέσλερ για την αναγκαιότητα συντεταγμένης χρεοκοπίας της Ελλάδας. Πιστεύει ότι διεξήχθη στα πλαίσια του προεκλογικού αγώνα. «Υπό το φως των δεδομένων, υποστηρίζει, η διαδικασία της ελληνικής πτώχευσης έχει ήδη ξεκινήσει και θα συνεχιστεί.»

Όπως επισημαίνει ο κ. Φουστ η περικοπή του ελληνικού χρέους θα πρέπει να είναι της τάξεως του 50 με 60%. «Μόνον σε αυτήν την περίπτωση, τονίζει, θα είχε η χώρα μια προοπτική.» Αλλά και τότε η Ελλάδα θα χρειαστεί μια δεκαετία για να «ευημερήσει». Πώς θα ευημερίσει; Μα με περισσότερη λιτότητα, περισσότερες περικοπές και όποιος αντέξει.

Το ενδιαφέρον είναι ότι όλα αυτά λέγονται, σχεδιάζονται και επιβάλλονται καταμεσής της πιο καθολικής και παγκόσμιας κρίσης, η οποία οι πάντες παραδέχονται ότι οφείλεται πρώτα και κύρια σε μια τρομακτική ανισότητα εισοδήματος και πλούτου. Ιδίως στο εσωτερικό των ανεπτυγμένων χωρών. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια πρόσφατη μελέτη του ΔΝΤ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «οι υψηλότερες εισοδηματικές ανισότητες στις αναπτυγμένες χώρες σχετίζονται με την αύξηση του εγχώριου και εξωτερικού χρέους ... Το κοινό στοιχείο από τις εμπειρίες των κύριων ελλειμματικών χωρών είναι μια απότομη αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας κατά τις τελευταίες δεκαετίες, όπως αυτή μετράται από το μερίδιο του εισοδήματος που καρπώνεται το πλουσιότερο 5% της κατανομής του εισοδήματος της χώρας… Αυτή η αύξηση της ανισότητας συνέβαλε στην επιδείνωση των συνολικών ισοζυγίων αποταμίευσης-επένδυσης στις πλουσιότερες χώρες, καθώς οι φτωχοί και η μεσαία τάξη δανείστηκαν από τους πλούσιους και από ξένους δανειστές. Αυτό, μαζί με τους άλλους παράγοντες που αναφέρονται παραπάνω, μπορεί να τροφοδοτήσει τα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών.» (IMF, Finance & Development, September 2011, Vol. 48, No. 3).

Τι συμπέρασμα βγάζουν οι μελετητές του ΔΝΤ από αυτή την συσχέτιση άνισης κατανομής εισοδήματος, χρέους και κρίσης; «Η αποκατάσταση της ισότητας με την ανακατανομή του εισοδήματος από τους πλούσιους στους φτωχούς, δεν θα ικανοποιούσε μόνο τους Ρομπέν των Δασών αυτού του κόσμου, αλλά θα μπορούσε επίσης να συμβάλλει στη διάσωση της παγκόσμιας οικονομίας από μια άλλη μεγάλη κρίση.» (IMF, Finance & Development, December 2010, Vol. 47, No. 4) Βέβαια, στην πράξη το ΔΝΤ επιμένει στις περίφημες «διαρθρωτικές αλλαγές» που εκτινάσσουν ανισοκατανομή εισοδήματος και χρέος στα ουράνια. Με θύματα λαούς και χώρες.

Δ.Ν.Τ. ΚΑΙ ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΙΑΒΟΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΙΝΗ ΚΑΙ ΕΞΩΤΙΚΗ ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ!
ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΥΡΥΤΑΤΑ ΦΗΜΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΟΤΙ  Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΕΣΧΕΔΙΑΣΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ Δ.Ν.Τ. ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑΣ (ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΛΕΓΟΥΝ, ΔΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΦΟΥΣΚΩΣΗ ΤΕΧΝΗΤΩΣ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ, ΕΔΙΟΡΙΣΕ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΝ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ. --ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ !!!! ΟΜΩΣ ΑΥΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΜΠΑΝΑΝΙΕΣ !)
ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΥΡΥΤΑΤΑ ΦΗΜΕΣ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΤΕΡΑΤΩΔΕΙΣ !!! ΛΕΓΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ Δ.Ν.Τ. ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΚΑΛΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΟΥ (ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ) ΠΛΟΥΣΙΑΝ ΑΜΟΙΒΗΝ 6.5 ΔΙΣ ΕΥΡΩ !!!! ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΛΕΓΟΥΝ, ΚΑΤ' ΑΠΑΙΤΗΣΙΝ ΤΟΥ ΑΔΗΦΑΓΟΥ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙ' ΑΝΗΘΙΚΑ "ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ" ΜΕ CDS ΚΑΙ "ΔΕΝ ΣΥΜΜΑΖΕΥΕΤΑΙ" !!!
ΒΕΒΑΙΩΣ, ΟΙ ΦΗΜΕΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΦΗΜΕΣ ! ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΡΑΓΜΑΣΙ ΜΙΑ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΜΑΝΔΥΑ! ΤΑ ΜΜΕ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ "ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΑ" (ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΟΥΣΕ ΤΟ "ΣΥΣΤΗΜΑ", ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ, 6 ΤΟ ΠΡΩΪ, ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ -- ΚΙ ΑΜΕΣΩΣ ΟΛΟΙ "ΕΘΑΨΑΝ" ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ -- ΟΥΤΕ ΓΑΤΑ ΟΥΤΕ ΖΗΜΙΑ)! Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΘΛΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ !  ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΜΙΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΟΥΣ ΑΜΟΙΒΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ "ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ" ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ !!! 
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ, ΛΕΓΟΜΕ, ΑΣ ΜΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΕΘΑ, ΕΧΟΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΟΜΩΣ, ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ, ΕΧΟΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΕΧΟΜΕ ΚΟΙΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ!!! [ΥΠΕΡΒΟΛΗ! ΒΕΒΑΙΩΣ ΕΧΟΜΕ ΚΟΙΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ, ΚΑΘΩΣ ΑΥΤΗ ΑΠΕΙΛΕΙ ΣΟΒΑΡΩΣ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΡΩΤΙΕΣ! ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ Ο κ. ΔΑΝΙΚΑΣ, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΟΝ ΦΡΑΠΕ, ΣΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΧΑΒΑΛΕ! ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΡΩΤΙΕΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΣΟΒΑΡΩΣ Η ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ! ΜΕ ΚΑΦΕΔΑΚΙ, ΝΤΟΠΙΟ, ΕΚΛΕΚΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ, ΑΡΩΜΑΤΙΚΟΤΑΤΟ ΚΑΙ ΓΕΥΣΤΙΚΟΤΑΤΟ ! ΜΕ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ "ΛΑΤΙΝΕΣ" ΚΑΛΛΟΝΕΣ (φωτογραφία) ΚΑΙ ΜΕ ΧΑΒΑΛΕ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ, ΜΕ ΣΑΜΠΑ, ΜΕ ΡΟΥΜΠΑ, ΜΕ ΜΑΡΑΚΕΣ ΚΑΙ ΓΛΥΚΕΣ ΚΙΘΑΡΕΣ!!!] 

ΜΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΔΙΟΤΙ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ "ΕΛΛΗΝΙΚΟ"!


Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

Η μεγάλη πλειοψηφία των αποστράτων που συγκεντρώθηκαν χθες έξω από το ΥΕΘΑ δεν ήταν σύμφωνοι με την “εισβολή”. Γνώριζαν ότι αυτό θα έδινε αφορμή για ένα νέο κύκλο λάσπης εναντίον τους.


Ωστόσο ο ΥΕΘΑ Πάνος Μπεγλίτης κατόρθωσε να τους δώσει τη δυνατότητα να διακαιολογήσουν την ένεργεια των λίγων και μέχρι το βράδυ να τους βγάλει όλους ...στα κάγκελα!


Λάθος στιγμή επέλεξε να κάνει επίδειξη δύναμης ο κ.Μπεγλίτης!


Η εμφάνισή του στη Βουλή την ώρα που οι απόστρατοι είχαν μπει στο ΥΕΘΑ ήταν απράδεκτη για έναν πολιτικό που προέρχεται μάλιστα από το διπλωματικό σώμα. Η ..απειλή ότι θα “πατάξει” και μάλιστα “δια της βίας” τους απόστρατους άφησε άφωνους ακόμη και συνεργάτες του! Ο Μπεγλίτης σ΄ όλη τη πολιτική του διαδρομή δεν είχε δείξει τέτοια δείγματα. Να τον άλλαξε τόσο η υπουργική καρέκλα;


Ναι ήταν λάθος η “εισβολή” των αποστράτων. Ήταν λάθος γιατί ήταν μια ενέργεια που τελικά δεν είχε κανένα στόχο και δεν θα μπορούσε να είχε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Η απόγνωση όσων συγκεντρώθηκαν έξω από το ΥΕΘΑ δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτή τη πράξη βίας. Όμως...


•Δεν είναι βία ότι μια ελληνική κυβέρνηση μειώνει με το έτσι θέλω το εισόδημα συναταξιούχων , ένστολων και μη;


•Δεν είναι βία ότι μια ελληνική κυβέρνηση γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τις ζωές ανθρώπων που έχουν οικογένειες,υποχρεώσεις και προβλήματα καθημερινά;


•Δεν είναι βία που μια κυβέρνηση αγνοεί ότι όλοι όσοι συγκεντρώθηκαν έξω από το ΥΕΘΑ -κι άλλοι πολλοί- στα 18 τους χρόνια είχαν “υπογράψει” ένα συμβόλαιο με την Ελληνική Πολιτεία.Συμβόλαιο που τους καλούσε να υπηρετήσουν τις ΕΔ της χώρας και τους έδινε το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν έστω και σε ηλικίες κάτω των 50 ετών,αφού είχαν υπηρετήσει 30 χρόνια. Και τώρα επειδή οι πολιτικοί τα έκαναν “μούσκεμα” ...πετάνε το “συμβόλαιο” στα σκουπίδια;


•Δεν είναι βία το ψεύδος που κατά καιρούς εκστομίζεται από τους κυβερνώντες ότι πρέπει και οι στρατιωτικοί να συνεισφέρουν με το υστέρημά τους; Οι στρατιωτικοί ,μαζί με τη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων και φυσικά με το σύνολο των...άμοιρων εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα έχουν κυριολεκτικά “ξεζουμιστεί” από την κυβέρνηση.Μπορεί ο κ.Μπεγίτης να μας πει αν έχει συμβεί το ίδιο με τα “ρετιρέ” των ΔΕΚΟ,που οι κυβερνήσεις του κόμματός τους δημιούργησαν και οι κυβερνήσεις της ΝΔ συντήρησαν; Έχει το θάρρος να μας ενημερώσει πόσοι υπάλληλοι αυτών των ΔΕΚΟ με αδιευκρίνιστο έργο λαμβάνουν ακόμη και σήμερα που υποτίθεται ότι βουλιάζουμε,μισθούς πολύ,πολύ υψηλότερους από αυτές των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων. 2.500 ευρώ παίρνουν οι Αρχηγοί. Μπορεί να μας πει πόσοι υπαλληλοι ΔΕΚΟ εισπράττουν περισσότερα;

•Δεν είναι βία ότι αντί οι περικοπές να αρχίσουν από αυτά τα πραγματικά ρετιρέ,ξεκίνησαν και συνεχίζονται στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους;

Κι ενώ η ένταση που είχε προκαλέσει η “εισβολή” των απόστρατων και η εμπρηστική ομιλία Μπεγλίτη στη Βουλή,πήγαινε προς εκτόνωση, ο ΥΕΘΑ με μία εξίσου εμπρηστική ανακοίνωση ζητούσε τη παρέμβαση του Εισαγγελέα του Στρατοδικείου για να αναζητηθούν ευθύνες για την είσοδο των αποστράτων! Δηλαδή αφήνει να εννοηθεί ότι κάποιοι στη πύλη του ΥΕΘΑ ...έκαναν τα στραβά μάτια για να μπουν οι απόστρατοι!


Γιατί ο ΥΕΘΑ θέλει να συντηρήσει την ένταση στο χώρο των ΕΔ; Τι προσπαθεί να πετύχει; Γιατί δεν επιδιώκει όπως οφείλει την ηρεμία και οδηγεί στην κλιμάκωση; Δεν έχει καταλάβει τόσους μήνες στο ΥΕΘΑ ,είτε ως αναπληρωτής, είτε ως υπουργός ότι η πίεση που έχει ασκηθεί στο προσωπικό των ΕΔ είναι πλέον δυσβάσταχτη και κάνει ζημιά στην εύρυθμη λειτουργία τους;


Είχε γραφτεί ότι στο υπουργικό συμβούλιο που είχαν ανακοινωθεί τα πρώτα οικονομικά μέτρα, ο κ.Μπεγλίτης δεν είχε αντέξει και είχε κλάψει; Δεν ξέρουμε αν είναι αλήθεια,πάντως δεν το διέψευσε. Όπως δεν γνωρίζουμε και τι τον άλλαξε τόσο πολύ μέσα σ΄ αυτούς τους μήνες ώστε από ένας μετριοπαθής και φέρελπις πολιτικός να γίνει ο υπουργός που θα “πατάξει δια της βίας”, συνταξιούχους.

Β. Βιλιάρδος-Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΗΚΑ

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΗΚΑ: Δεν θα ήταν καλύτερα να σταματήσουν οι ανοησίες περί μείωσης του χρέους μας, δια μέσου της λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας μας και να μας εξοφλήσει η Γερμανία αυτά που μας χρωστάει;

Η Ελλάδα είναι αναμφίβολα μία πλούσια, πολλαπλά προικισμένη χώρα, με δημόσια περιουσία αξίας άνω των 300 δις € (χωρίς να υπολογίσουμε τον ορυκτό πλούτο της) – σε πλήρη αντίθεση με τις λοιπές ανεπτυγμένες οικονομίες, οι οποίες έχουν κυριολεκτικά λεηλατηθεί από το Καρτέλ.

Για παράδειγμα, οι Η.Π.Α. έχουν ιδιωτικοποιήσει τα πάντα, μετά την άνοδο των παιδιών του Σικάγου στην εξουσία, χωρίς φυσικά να περιορίσουν το δημόσιο χρέος (υπερβαίνει ήδη το 100% του ΑΕΠ), ή τα δίδυμα ελλείμματα τους (προϋπολογισμός και ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών).

Το ίδιο συμβαίνει και με τη Μ. Βρετανία, η οποία έχει σχεδόν μηδενική δημόσια περιουσία, ενώ το συνολικό χρέος της αντιστοιχεί σχεδόν στο 550% του ΑΕΠ της – καθώς επίσης με πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η Γερμανία. Συνεχίζοντας, η Ελλάδα δέχεται αναμφίβολα πάρα πολλές επιθέσεις, μεταξύ άλλων τις εξής:

(α)  Από τη Γερμανία - η οποία τη χρησιμοποιεί σαν «παράδειγμα προς αποφυγή» για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, με στόχο να επιβάλλει την ηγεμονία της στην Ευρώπη.

(β)  Από τις Η.Π.Α. - για τον ίδιο σκοπό, για τη σταθεροποίηση του δολαρίου, καθώς επίσης για την υφαρπαγή του τεράστιου φυσικού πλούτου της.

(γ)  Από το ΔΝΤ και τους εντολείς του (Καρτέλ), με απώτερο στόχο τη λεηλασία των επιχειρήσεων της, σε συνδυασμό με την είσοδο του «Ταμείου» στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης,

(δ)  Από τη χρηματοπιστωτική μαφία - με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας της, κυρίως μέσω των συνεχώς αυξανόμενων επιτοκίων δανεισμού των χωρών της Ευρωζώνης.

Περαιτέρω, το πρόβλημα της Ελλάδας επικεντρώνεται στην αδυναμία της πολιτικής της να διαχειριστεί σωστά τον Ελληνικό πλούτο. Ειδικότερα, στο άρθρο μας από τον Ιούνιο του 2010 (Έλλειμμα διακυβέρνησης), αναφέραμε μεταξύ άλλων τα εξής:

Έχουμε την έποψη ότι, μόνο ένας περιορισμένος αριθμός Ελλήνων είναι σχεδόν απόλυτα πεπεισμένος, σε σχέση με το ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει τα συγκριτικά μικρότερα οικονομικά προβλήματα, μεταξύ των «δυτικών» κρατών – όπως επίσης τα πλέον «προσιτά» στην επίλυση τους.

Γνωρίζοντας όμως πως το συνολικό χρέος μας (δημόσιο και ιδιωτικό), είναι από τα χαμηλότερα στις ανεπτυγμένες Οικονομίες,  πιστεύουμε ότι,

(α) εάν η κυβέρνηση μας  κατόρθωνε να δημιουργήσει έγκαιρα ένα σταθερό, ορθολογικό «επενδυτικό πλαίσιο» - απορρίπτοντας αμέσως το «ΔΝΤ-πρόγραμμα χρεοκοπίας», όπως και το «μνημόνιο», τη σύμβαση υποτέλειας καλύτερα),  καθώς επίσης 

(β) εάν κατάφερνε να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των Πολιτών της, αφενός μεν θα λύναμε πολύ γρήγορα τα προβλήματα μας, προφανώς χωρίς καμία «ΔΝΤ-βοήθεια», αφετέρου η Ελλάδα θα γινόταν μία από τις καλύτερες χώρες του κόσμου. Ο Πίνακας Ι που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικός:

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό – Προβλέψεις 2010

Χώρα
Συνολικό Χρέος*
Δημόσιο Χρέος**
Ιδιωτικό Χρέος




Ελλάδα
252%
128,90
123,1%
Γερμανία
285%
76,70
208,3%
Ιταλία
315%
116,70
198,3%
Γαλλία
323%
82,50
240,5%
Πορτογαλία
323%
84,60
238,4%
Μ. Βρετανία
466%
80,00
386,0%
Πηγή: Συνδυασμός στοιχείων από Κομισιόν, McKinsey Global Institute και μελέτη της Deutsche Bank, σύμφωνα με την οποία το ιδιωτικό χρέος της Ελλάδας είναι 123% του ΑΕΠ, ενώ της Πορτογαλίας 239%
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος
*    Δημόσιο και ιδιωτικό, εσωτερικό και εξωτερικό
**   Πρόβλεψη 2010

Όπως φαίνεται καθαρά από τον Πίνακα Ι, το προβλεπόμενο συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) της Ελλάδας, θα παραμείνει πολύ χαμηλότερο, από το αντίστοιχο των υπολοίπων επιλεγμένων κρατών - τα οποία όμως έχουν καλύτερη αξιολόγηση από τη χώρα μας. Θεωρούμε λοιπόν ότι, η Ελλάδα θα μπορούσε να επιλύσει σχετικά εύκολα τα προβλήματα της – για παράδειγμα ως εξής:

(α)  Με τις προβλέψεις 2010 (Πίνακας Ι), το δημόσιο χρέος θα είναι περίπου 129% του ΑΕΠ - οπότε το ιδιωτικό 123% του ΑΕΠ (240 δις € ΑΕΠ). Εάν λοιπόν οι Έλληνες επιχειρηματίες (τράπεζες κλπ.) επένδυαν το 40% του ΑΕΠ σε κρατικά περιουσιακά στοιχεία (θεωρητικά), τότε το δημόσιο χρέος θα περιοριζόταν στο 89% του ΑΕΠ - ενώ το ιδιωτικό θα αυξανόταν στα 163% του ΑΕΠ (στα επίπεδα του Καναδά).

Σε μία τέτοια περίπτωση, η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας θα ήταν σχετικά ικανοποιητική, οπότε η πιστοληπτική της ικανότητα (αξιολόγηση) θα επανερχόταν σε φυσιολογικά επίπεδα. Επομένως, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα δανεισμού ή «εμπλοκής» του ΔΝΤ στα εσωτερικά της – πόσο μάλλον εάν απευθυνόταν για δανεισμό σε νέες «πηγές» (Κίνα, Ρωσία, Αραβία κλπ.). 

(β)  Με δημόσιο χρέος στο 89% του ΑΕΠ, απέναντι στο οποίο ευρίσκονται ανάλογα περιουσιακά στοιχεία, η Ελλάδα θα χρειαζόταν δάνεια ύψους 214 δις €. Εάν οι Έλληνες Πολίτες αγόραζαν το 50% αυτών των δανείων (ομόλογα δημοσίου), τότε θα απαιτούνταν μόλις 107 δις € από τις «αγορές» - ενώ οι καταθέσεις τους στις τράπεζες θα συνέχιζαν να είναι ικανοποιητικές (πάνω από 100 δις €), ακόμη και αν έπρεπε να μειωθεί ο υπερβολικός αριθμός των πιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.  

Φυσικά, η χώρα θα έπρεπε πλέον να λειτουργεί με ελλείμματα κάτω του 3%, έτσι ώστε να μην αυξάνεται το δημόσιο χρέος της – αν όχι να εξοφλείται σταδιακά (πλεονάσματα). Κατά την άποψη μας, υπό προϋποθέσεις, η δυνατότητα αυτή είναι  απόλυτα εφικτή - πόσο μάλλον όταν «συνοδευθεί» από μία υγιή φορολογική συνείδηση, με βάση την οποία θα αυξανόταν τα δημόσια έσοδα.

Συνεχίζοντας, ειδικά όσον αφορά τον προβληματισμό «δημόσιο χρέος-συνολικό χρέος», είναι ίσως σκόπιμο να αναφέρουμε ότι κατά κανόνα, στο «βαθμό χρέωσης» ενός κράτους, δεν υπολογίζονται καθόλου τα περιουσιακά στοιχεία ή οι απαιτήσεις του έναντι τρίτων - αλλά μόνο ο δανεισμός του, σε σχέση με το παραγόμενο προϊόν (ΑΕΠ). Δηλαδή, όσον αφορά το ποσοστό δημοσίου χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ, «δείκτης» με τον οποίο «αξιολογούνται» τα κράτη, έχουμε το παρακάτω «παράδοξο» γεγονός (Πίνακας ΙΙ):

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Παράδειγμα αξιολόγησης κρατών

Κράτος
ΑΕΠ
Χρέος
Χρέος/ΑΕΠ
Πάγια
Αξιολόγηση






Χώρα Α
300
300
100%
300,00
Μέτρια
Χώρα Β
300
300
100%
0,00
Μέτρια
Χώρα Γ
300
200
66%
0,00
Εξαιρετική
Χώρα Δ
300
200
66%
300,00
Εξαιρετική
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Όπως φαίνεται από τον Πίνακα ΙΙ, οι χώρες Α και Β αντιμετωπίζονται εξ ίσου, σε σχέση με το βαθμό χρέωσης τους, παρά το ότι η πρώτη διαθέτει πάγια περιουσία ύψους 300 δις, ενώ η δεύτερη καθόλου. Το ίδιο συμβαίνει και με τις χώρες Γ και Δ, αν και διακρίνουμε μία τεράστια διαφορά στα πάγια περιουσιακά στοιχεία τους.

Πολλές φορές μάλιστα τα περιουσιακά στοιχεία μίας υπερχρεωμένης χώρας, όχι μόνο δεν συνιστούν «ελαφρυντικά» του χρέους της αλλά, αντίθετα, προσελκύουν «επιθετικά» δανειστές (τοκογλύφους), οι οποίοι επιθυμούν να τα αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές - λεηλατώντας στην κυριολεξία το ανήμπορο να αντισταθεί κράτος”. 

ΤΟ ΔΗΘΕΝ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ Β ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Το δήθεν μυστικό σχέδιο  της γερμανικής καγκελαρίας (αν είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι, από το δεύτερο μετά την Κίνα περισσότερο αστυνομικό κράτος του πλανήτη είναι δυνατόν να διαρρεύσουν στοιχεία), με βάση τις «καταχωρήσεις» των ΜΜΕ, χωρίζεται σε έξι φάσεις:

“(α) Η Ελλάδα πρέπει να καταγράψει το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων του κράτους (τράπεζες, ακίνητα, τηλεφωνία, λιμάνια κτλ.), σε μία εταιρεία ειδικού σκοπού - όπως ακριβώς συνέβη το 1990 στη Γερμανία για να ιδιωτικοποιηθούν τα περιουσιακά
στοιχεία της Ανατολικής Γερμανίας μετά την Ένωση. Τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού κράτους εκτιμώνται τουλάχιστον στα 125 δις € (δηλαδή, σε λιγότερο από το 50% της πραγματικής αξίας τους!!).

(β)  Η εταιρεία αυτή θα εξαγοραστεί από έναν ευρωπαϊκό «θεσμό», ο οποίος θα χρηματοδοτείται από τις χώρες της ΕΕ – ενώ η έδρα του θα βρίσκεται στο Λουξεμβούργο
(φορολογικός παράδεισος). Θα έχει επίσης τη δυνατότητα να οργανώσει τις ιδιωτικοποιήσεις των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων, διαδικασία που θα έχει ολοκληρωθεί έως το 2025.

(γ)  Τα 125 δις € θα δώσουν τη δυνατότητα στην Ελλάδα να αποπληρώσει σημαντικό μέρος των υποχρεώσεών της στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Μηχανισμό Στήριξης (EFSF), με συνέπεια το χρέος να διαμορφωθεί μόλις στο 88% του ΑΕΠ από το 145% που είναι ήμερα.

(δ)  Η εταιρεία με έδρα το Λουξεμβούργο θα έχει επίσης τη δυνατότητα να επενδύσει τα 20 δις €, με στόχο να αποφέρουν άμεσα περί τα 50 δις €.

(ε) Οι διαδικασίες ιδιωτικοποίησης θα έχουν ολοκληρωθεί έως το 2025. Σε τυχόν περίπτωση που θα υπάρξει υπεραξία, θα αποδοθεί στην Ελλάδα, αφαιρουμένων των τόκων και των εξόδων διαχείρισης. Αν είναι μειωμένα, τότε η Ελλάδα θα αναλάβει το κόστος!!

(στ) Το σχέδιο αυτό μειώνει δραματικά τις πιθανότητες κερδοσκοπίας εις βάρος της Ελλάδας ή της ζώνης του ευρώ, καθώς οι κερδοσκόποι θα δυσκολευτούν να στοιχηματίσουν, μέσω των CDS, σε χρεοκοπία είτε της Ελλάδας είτε κάποιας άλλης χώρας, όπως η Ισπανία, η Ιταλία ή η Ιρλανδία.

Το σχέδιο αυτό βέβαια, πέραν των τεχνικών δυσκολιών εφαρμογής που εμπεριέχει (μεταφορά κινητών και ακίνητων αξιών σε εταιρεία στο Λουξεμβούργο, επιλογή και αξιολόγηση των εμπράγματων εγγυήσεων, αποδοχή απώλειας συνταγματικής δημοσιονομικής κυριαρχίας, κλπ.), είναι μία πρόταση που δεν μπορεί να επεκταθεί η εφαρμογή της σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Το κεντρικό θέμα που εξακολουθεί να απασχολεί πολιτικούς και τραπεζίτες, ενώ δεν έχει λυθεί, είναι το πώς θα βρεθεί «εγγυητής» του ευρωπαϊκού χρέους χωρίς αυτό να καταστρέφει την υψηλή αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και των άλλων χωρών που έχουν επίπεδο αξιολόγησης “ΑΑΑ”. 


Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, τα μεγέθη που αναφέρονται δεν διαφέρουν σημαντικά από τα δικά μας – με τη διαφορά φυσικά ότι, εμείς δεν είχαμε προτείνει ξένους διαχειριστές των δικών μας περιουσιακών στοιχείων αλλά Έλληνες, θεωρώντας ότι δεν είναι ορθολογικό να επιτρέπει κανείς στο «λύκο να φυλάει τα πρόβατα».

Επομένως, το σχέδιο της Γερμανίας επιβεβαιώνει ακλόνητα ότι, είναι δυνατή η διάσωση της Ελλάδας, με βάση τις δικές μας προτάσεις (άρθρο), οπότε θα μπορούσαν να εκδιωχθούν από την Ελλάδα όλοι οι επίδοξου μνηστήρες και δήθεν διασώστες της – όπως το ΔΝΤ, η Τρόικα, η Γερμανία και όλοι οι άλλοι.      

ΟΙ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

Από την όλη μεθοδολογία διαπιστώνουμε μάλλον με έκπληξη ότι, αντί η Ελλάδα να γίνεται γερμανική, η Γερμανία «Ελληνοποιείται» υιοθετώντας, όπως οι κυβερνήσεις μας, τις διαρροές και «υπεξαιρώντας» πνευματική ιδιοκτησία – μέσω μίας εταιρείας συμβούλων, σαν τη R.Berger. Χωρίς τώρα να αναλωθούμε σε λεπτομέρειες,  θα λέγαμε «επιγραμματικά» τα εξής για το συγκεκριμένο σχέδιο:

(α)  Τεκμηριώνει το ότι, η σωστή πώληση απαιτεί τουλάχιστον 15 έτη – ενώ εμείς πιεζόμαστε σε άμεσες «εκποιήσεις», σε εξευτελιστικές τιμές λεηλασίας. Φυσικά δεν μας προστατεύει ούτε από τη διαπλοκή, ούτε από τη διαφθορά – αφού ο χρηματισμός, συνήθως προϊόν της πώλησης περιουσιακών στοιχείων από τρίτους, θα ήταν μάλλον δεδομένος από την εταιρεία στο Λουξεμβούργο.  

(β)  Είμαστε εντελώς αντίθετοι με την πώληση των κοινωφελών (νερό, ενέργεια κλπ.), των στρατηγικών (λιμάνια), καθώς επίσης των κερδοφόρων επιχειρήσεων. Οι τελευταίες μειώνουν βραχυπρόθεσμα το χρέος, αλλά αυξάνουν τα ελλείμματα – τα οποία στη συνέχεια εκβάλλουν ξανά στο χρέος (αναλυτικά στο κείμενο μας «Η παγίδα των ιδιωτικοποιήσεων). Για τις ζημιογόνες, μη κοινωφελείς και μη στρατηγικές επιχειρήσεις, δεν νομίζουμε ότι θα είχε κανένας αντίρρηση.

(γ)  Δεν εμπιστευόμαστε τη Γερμανία στο συγκεκριμένο θέμα, αφού είναι πιθανόν να εντάσσεται στα σχέδια μετατροπής της Ελλάδας σε προτεκτοράτο της – γεγονός που θα διευκόλυνε τις ηγετικές της βλέψεις στην Ευρώπη.

(δ)  Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι τόσο το χρέος, όσο τα επιτόκια δανεισμού της, τα οποία δεν της επιτρέπουν να περιορίσει τα ελλείμματα (οι τόκοι υπολογίζονται στα 28 δις € το 2015, στο μεσοπρόθεσμο έγκλημα της κυβέρνησης, έναντι περίπου 54 δις € εσόδων του κράτους – υπερβαίνουν δηλαδή το 50% των συνολικών εσόδων της Ελλάδας).

Επίσης βέβαια είναι πρόβλημα και η σπατάλη του δημοσίου (περιττές δαπάνες), η οποία φαίνεται ότι δεν έχει μειωθεί καθόλου (επιλέχθηκε δυστυχώς η κατάλυση της ατομικής ιδιοκτησίας, αφού οι συνεχώς νέοι, υπερβολικοί φόροι στα ακίνητα, αποτελούν «καταναγκαστικά» μέτρα). 

(ε)  Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να διαπραγματευθεί λογικές λύσεις, αφού αποτελεί αναμφίβολα μία βόμβα μεγατόνων στο παγκόσμιο σύστημα, υπολογιζόμενη σε επίπεδα των 5 τρις € (προφανώς από κάποια ικανή ηγεσία, όπως της Γερμανίας το 1953, η οποία διέγραψε μεγάλο μέρος του χρέους και αναδιάρθρωσε το υπόλοιπο για περίπου 40 έτη - με χαμηλά επιτόκια και χωρίς να εκποιήσει καθόλου τη δημόσια περιουσία της, παρά τα προηγούμενα «εγκλήματα πολέμου»).

Το μεγαλύτερο μέρος των χρεών της Ελλάδας (80%) προέρχεται από τους τόκους - με το υπόλοιπο 20% να είναι «προϊόν» διαφθοράς κάποιων πολιτικών και λοιπών «εκλεκτών» του μάλλον φεουδαρχικού μας συστήματος. Οι σημαντικότεροι δε διαφθορείς των Ελληνικών «συνειδήσεων» ήταν δυστυχώς Γερμανοί – γεγονός που μεταξύ άλλων κλονίζει ξανά την εμπιστοσύνη μας στο «Εύρηκα».   

(στ) Εξυπηρετεί «τα μέγιστα» την Ευρώπη των τραπεζών, ενώ εμείς θα επιθυμούσαμε μία Ευρώπη των Πολιτών της. 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ολοκληρώνοντας δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε, μήπως η ανεπαίσθητη, ξαφνική «στροφή» των Γερμανών σημαίνει ότι, η δίκη του Διστόμου στη Χάγη είχε αρνητική εξέλιξη για τους ίδιους. Σε μία τέτοια περίπτωση πάντως, με ένα δικαστικό προηγούμενο δηλαδή, η Γερμανία θα ήταν υποχρεωμένη να πληρώσει τεράστια ποσά και σε άλλους λαούς – «οπότε δεν θα της έμενε ούτε το πουκάμισο», όπως την έχει ήδη προειδοποιήσει δικός της οικονομολόγος.

Άλλωστε, σύμφωνα με έγκυρη γερμανική εφημερίδα (Welt), η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα πάνω από 95 δις €. Δεν θα ήταν καλύτερα λοιπόν να σταματήσει τις ανοησίες περί μείωσης του χρέους μας δια μέσου της λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας μας και να μας εξοφλήσει αυτά που χρωστάει;   

Αθήνα, 29. Σεπτεμβρίου 2011