Χ. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ: ΤΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ»

ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ

ΔΗΛΩΣΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ»

Ὁ πρῴην Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας Κύριος Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης προέβη, μὲ ἀφορμὴ τὶς διαγραφόμενες ἐξελίξεις ἐπὶ τοῦ ψευδωνύμου «Μακεδονικοῦ, στὴν ἀκόλουθη δήλωσι :

1.-  Στὴν μακρόχρονη ἱστορία της χιλιετηρίδων οὐδέποτε ἡ Ἑλλὰς ὑπέστη τόσον ἀπροσχημάτιστον ἐμπαιγμὸ καὶ τόση κοροϊδία ὅσο τώρα μὲ τὶς κατάπτυστες προτάσεις Νίμιτς ἐπὶ τῆς Ἑλληνοσκοπιανῆς διαφορᾶς. Μόνον ἀθεράπευτη ἠλιθιότης ἠμπορεῖ νὰ μαστίζει ὅλους μας, τὸν ἁπανταχοῦ  Ἑλληνισμό, γιὰ νὰ μὴ καταλαβαίνουμε, ὅτι οἱ προτεινόμενες, ἁπλῶς πρὸς παρηγορία μας, γιὰ τὸ γειτονικό μας κρατίδιο, - ποὺ μὲ πρωτοφανῆ στὰ παγκόσμια χρονικὰ ἀπάτη νοσφίζεται τὸ ἑλληνικὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας, -  ὀνομασίες «Λαϊκὴ ἢ Συνταγματικὴ ἢ Ἀνεξάρτητη Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας» ἢ «Νέα Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας ἢ Δημοκρατία τῆς Ἄνω Μακεδονίας» καὶ ὅσες παρόμοιες κατὰ τίποτε δὲν διαφέρουν ἀπὸ τὸ καταφανέστατα ἀπαράδεκτο σκέτο «Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας».

2.-  Ἡ ἔλλειψι διαφοροποιήσεως ὑπηρετεῖ τὸν ἀμετακίνητο σκοπὸ τῶν ἐπιβούλων, ἀπὸ τῆς δημιουργίας, ἤδη κατὰ τὰ τέλη τοῦ 19^ου αἰῶνος ἀπὸ ἐξωβαλκανικὲς δυνάμεις, κυριολεκτικῶς ἐκ τοῦ μηδενός, τοῦ, γι' αὐτὸ μόνον ψευδωνύμου, «Μακεδονικοῦ» ζητήματος. Σκοπός, ποὺ συνίστατο μέχρι μὲν τῶν βαλκανικῶν πολέμων τοῦ 1912 -1913 στὴν παρεμπόδισι ἀπελευθερώσεως τῆς ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια καὶ πάντοτε ἑλληνικῆς Μακεδονίας, μετὰ δὲ τοὺς πολέμους ἐκείνους,  - ποὺ συνετέλεσαν στὴν ἀπελευθέρωσι ἑλληνικῶν περιοχῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τοῦ 71 % τῆς ἱστορικῆς Μακεδονίας, -  στὴν σταθερὴ ἐπιδίωξι ὑποβιβασμοῦ τῶν βορείων ἑλληνικῶν συνόρων μέχρις Ὀλύμπου.

Τὴν σκυτάλη τῆς ἀνόμου ἐπιβουλῆς κατὰ τὴν δεύτερη αὐτὴ περίοδο ἀνέλαβεν ἡ, διάδοχος τῆς Τσαρικῆς Ρωσίας στὶς πανσλαβιστικὲς ἐπιδιώξεις της καθόδου στὸ Αἰγαῖο, Σοβιετικὴ Ἕνωσις ὑπὸ τὴν σταλινικὴ καθοδήγησι, μὲ ὄργανο κυρίως τὴν ἐκσλαβισθεῖσα τουρκομογγολικὴ φυλὴ τῶν Βουλγάρων, χωρὶς νὰ λείψουν παράλληλες φιλοδοξίες καὶ τῶν, ἐπίσης σλάβων, Σέρβων, καίτοι οἱ Σλάβοι γενικῶς ἀνεφάνησαν στὸν Δούναβι μόλις κατὰ τὸ τέλος τοῦ 6^ου μ.Χρ. καὶ ἄρχισαν κατερχόμενοι στὴν Βαλκανικὴ μόλις ἀπὸ τοῦ 7^ου μ.Χρ. αἰῶνος. Ἡ ἐπιβουλὴ ἀνεπτύχθη ἀρχικά, κατὰ τὸν μεσοπόλεμο, μόνον διὰ τῆς προπαγάνδας∙ ἀκολούθως ὅμως καὶ μὲ τὸν κατὰ τῆς Πατρίδος μας συμμοριτοπόλεμο τῆς περιόδου 1946-1949, μὲ διακηρυγμένο, μεταξὺ ἄλλων, σκοπό του καὶ τὴν αὐτονόμησι τῆς Μακεδονίας∙συμμοριτοπόλεμο, τὸν ὁποῖον ὠργάνωσαν, ἐξώπλισαν καὶ κατηύθυναν οἱ βόρειοι ὑπὸ κομμουνιστικὸ τότε καθεστὼς γείτονές μας, ὅπως διεπίστωσε μὲ τὴν ἀπὸ 23.5.1947 ἔκθεσί της καὶ Διεθνὴς Ἐξεταστικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε. Καὶ σύσσωμη ἡ Ἑλλὰς ἀπέτρεψε τότε, μὲ τὴν τελειωτικὴ Νίκη τοῦ Ἔθνους τὸ 1949  καὶ τὸ ἄφθονο αἷμα τῶν ἡρωϊκῶν παιδιῶν της, τὴν ἀνίερη ἐπιβουλή.

3.-  Μετὰ ὅμως τὴν κατάρρευσι τοῦ σοβιετικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, πρωταγωνιστοῦν στὴν ἐπιδίωξι ὑποβιβασμοῦ τῶν συνόρων μας μέχρις Ὀλύμπου κυρίως οἱ Η.Π.Α. Οἱ ἴδιες Η.Π.Α., οἱ ὁποῖες, ὅταν ὁ νοτιοσλάβος ἡγέτης Τίτο τὸν Αὔγουστο τοῦ 1944 συνεκρότησε τὴν χώρα του σὲ Ὁμοσπονδία καὶ ἀνέδειξε μὲ μετονομασία τὴν μέχρι τότε γνωστὴ ὡς «Βαρδαρία» νοτία περιοχή της σὲ «Ὁμόσπονδη Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας», εἶχαν διακηρύξει μὲ δήλωσι τῆς 26^ης Δεκεμβρίου 1944 τοῦ Ὑπουργοῦ των Ἐξωτερικῶν Edward Stettinius, κατὰ λέξιν, ὅτι «Ἡ Κυβέρνησις τῶν Η.Π.Α. θεωρεῖ, ὅτι συζήτησις περὶ «Μακεδονικοῦ ἔθνους, Μακεδονικῆς πατρίδος καὶ Μακεδονικῆς ἐθνικῆς συνειδήσεως» ἰσοῦται μὲ δημαγωγία, ποὺ δὲν ὑποκρύπτει ἐθνικὴν ἢ πολιτικὴν πραγματικότητα, ἀλλὰ ὑποκρύπτει ἐπεκτατικὲς διαθέσεις κατὰ τῆς Ἑλλάδος».  Ἡ κατάπτυστη, μετὰ 50 τώρα χρόνια, μεταβολὴ τῆς ἐπὶ τοῦ θέματος πολιτικῆς τῶν Η.Π.Α. εἶναι βεβαίως ἐξηγήσιμη. Οἱ Η.Π.Α. καὶ οἱ ἀφανεῖς διατάκτες της τῶν σκοτεινῶν πολυεθνικῶν ἑταιρειῶν, μόνη τώρα ὑπερδύναμι τῆς οἰκουμένης, ἐργάζονται πυρετωδῶς γιὰ τὴν ἀναδιάταξι τῶν συνόρων στὴν νευραλγικὴ περιοχὴ ἰδίως τῶν Βαλκανίων καὶ τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, μὲ προφανεῖς γεωπολιτικοὺς σκοπούς. Ποὺ ὑλοποιοῦνται μὲ τὴν δημιουργία προτεκτοράτων καὶ ὑποτελῶν κρατιδίων (ὅπως τοῦ Σκοπιανοῦ καὶ τοῦ Κοσσόβου), ὑπηρετούντων τὴν δημιουργία ἀσφυκτικοῦ κλοιοῦ ἔναντι τῆς ἀναδυομένης ἀπὸ τὸν πολυετῆ κομμουνιστικό της λήθαργο Ρωσίας, πρὸς διαιώνισι τῆς παγκοσμίου κυριαρχίας των. Ἔτσι καὶ δὲν διστάζουν νὰ θυσιάζουν ἀκόμη καὶ τὴν Ἑλλάδα, τὴν μόνη σταθερὴ καὶ ἀποδεδειγμένη σύμμαχό τους στὴν περιοχὴ καὶ πρόμαχο τοῦ ἀνθρωπισμοῦ.

4.-  Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὴν ἐδαφικὴ ἀναπόσπαστα ἐπέρχεται καὶ ἡ ἐθνική μας συρρίκνωσι. Διότι μὲ τὴν ἀναγνώρισι σὲ ἄλλους τοῦ ἑλληνικοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας, ἐπιτρέπουμε στοὺς ἄλλους αὐτοὺς τὴν οἰκειοποίησι ὅλης τῆς ἱστορίας της, πρᾶγμα ποὺ τὸ κάνουν ἤδη οἱ σκοπιανοί, διεκδικοῦντες καὶ αὐτὸν τὸν Μέγαν Ἀλέξανδρο καὶ αὐτοονομαζόμενοι «Μακεδόνες» !  Ἔτσι ἀποκόπτεται ἀπὸ τὴν Ἱστορίαν μας ὁλόκληρος ἡ περίοδος τῶν ἕξη ὁλοκλήρων αἰώνων, ἀπὸ τοῦ 3^ου  π.Χρ. μέχρι καὶ τοῦ 3^ου μ. Χρ. αἰῶνος, τῶν ὀνομαζομένων ὑπὸ τῆς διεθνοῦς ἐπιστήμηςἑλληνιστικῶν χρόνων, κατὰ τὴν ὁποίαν  καὶ κυρίως ἐπετέλεσεν ὁ Ἑλληνισμός, μὲ τὴν πρωτοπορίαν τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καὶ τῶν Μακεδόνων, τὸ πανανθρώπινον εἰς οἰκουμενικὴν κλίμακα  ἐκπολιτιστικόν του ἔργον, τὴν ἀδιαμφισβήτητη αὐτὴ κρηπίδα τοῦ συγχρόνου πολιτισμοῦ.

5.- Ὁ Ἑλληνισμὸς ὅπου τῆς γῆς δὲν παραπλανᾶται μὲ τὶς ἀνοησίες γιὰ δῆθεν ἀδιέξοδα ἐπὶ τοῦ ζητήματος μὲ ἑτοιμόρροπες πάντοτε δικαιολογίες : π.χ.  (α)  ὅτι δῆθεν οἱ Σκοπιανοὶ δὲν ἠμποροῦν νὰ ἀλλάξουν τὸ συνταγματικό τους ὄνομα∙  ἀλλὰ τότε, ἀφοῦ αὐτοὶ δὲν ἠμποροῦν νὰ ἀλλάξουν ὀνομασία, καὶ μάλιστα προϊὸν κλοπῆς καὶ ἀπάτης, ποὺ τὴν ἔχουν λίγα μόνον χρόνια,  πῶς καλούμεθα ἐμεῖς νὰ ξεχάσουμε ἱστορικά, ἀρχαιολογικά, γλωσσικά, γεωγραφικά, κλπ  δεδομένα καὶ νὰ ἀλλάξουμε τὴν ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια Ἱστορία μας ; -   (β) Ἢ, ὅτι δῆθεν, πρέπει νὰ μᾶς ἱκανοποιεῖ  ἡ ἔστω ψευδώνυμη ἀπὸ τοὺς σκοπιανοὺς ὀνομασία «Μακεδονία», ἐὰν ἡ χρῆσι της γίνεται ὑπὸ γεωγραφικὴ μόνον ἔννοια∙ ἀλλὰ πῶς δικαιολογεῖται τέτοια χρῆσις ἀπὸ αὐτούς, ὅταν εἶναι δεδομένο, ὅτι τὸ σκοπιανὸ κρατίδιο κατέχει μὀνον τὸ 17 % τῆς ἱστορικῆς Μακεδονίας, τὸ ὁποῖο πάλι καλύπτει μόνον τὸ 1/3 τῆς ἐκτάσεώς του ; Ἀκόμη, πῶς θὰ διαχωρισθοῦν οἱ δύο ἔννοιες, ὥστε νὰ γίνεται χρῆσις τοῦ ὀνόματος μόνον ὑπὸ γεωγραφικὴ καὶ ὄχι ὑπὸ ἐθνολογικὴ ἔννοια ; Καὶ μάλιστα, ὅταν τὸ λεγόμενον «Μακεδονικὸν» ἐδημιουργήθη καὶ καθ' ὅλες τὶς μέχρι τώρα δεκαετίες συνετηρήθη ὡς καθαρῶς ἐθνολογικὸ πρόβλημα ; Καὶ κυρίως, γιατὶ λησμονεῖται τὸ αὐτονόητο, ὅτι, ὅταν τὰ ἱστορικὰ ἀποσιωπῶνται, τότε τὰ ἀρχικῶς ἄχρωμα γεωγραφικὰ ἐπεκτείνονται καὶ καλύπτουν συνειρμικῶς καὶ αὐτομάτως καὶ ἐκεῖνα ; -  (γ)  Ὅπως τὸ ἴδιο προφανέστατα συμβαίνει καὶ μὲ τὴν ἐφευρεθεῖσα κωμῳδία τῶν συνθέτων ὀνομασιῶν, μὲ ὅλα ἀνεξαιρέτως τὰ κατὰ καιροὺς προταθέντα σύνθετα ὀνόματα.-  (δ)  Ἢ,  ὅτι 120 ἄλλα κράτη ἀνεγνώρισαν ἤδη τὰ Σκόπια ὑπὸ τὸ κλοπιμαῖο τους ὄνομα∙  ἀλλὰ ἔχει σημασία ἡ ἀναγνώρισις αὐτή, ὅταν ἔγινε γιὰ θέμα παντελῶς ἄσχετο πρὸς τὰ κράτη αὐτὰ καὶ μάλιστα στὸ πλαίσιο προθυμίας των νὰ ἱκανοποιήσουν ἐπ' αὐτοῦ τὴν ἐπιθυμία τῆς μεγάλης ὑπερδυνάμεως (Η.Π.Α.) χωρὶς καμμιὰ ἰδική τους θυσία ;  Ἐξ ἄλλου, ἐὰν σᾶς ἐκδιώξω ἀπὸ τὸ σπίτι σας καὶ τὸ καταπατήσω, καὶ ὅλοι οἱ γείτονες  ἀναγνωρίσουν ὡς παραδεκτὴ τὴν αὐθαίρετη αὐτὴ πρᾶξι μου, σεῖς θὰ ἐξακολουθήσετε νὰ εἶσθε κύριος τοῦ σπιτιοῦ σας, θὰ παύσετε  μόνον, ἐὰν ἐγὼ ἀναγνωρίσω τὴν πρᾶξι σας. Ἔτσι καὶ στὸ προκείμενο :  ἡ ἀναγνώρισις τῶν Σκοπίων ὡς «Μακεδονίας» ἀπὸ ὁσαδήποτε κράτη στερεῖται κάθε σημασίας, μόνον ἡ ἰδική μας ἐνδιαφέρει νομικῶς καὶ οὐσιαστικῶς, γι' αὐτὸ καὶ ἐπιδιώκεται ἐμμανῶς ἀπὸ τοὺς ἐπιβούλους ἡ ἑλληνικὴ ἀναγνώρισις, δηλαδὴ οὐσιαστικῶς ὁ ἐδαφικὸς καὶ ἐθνικός μας αὐτοχειριασμός.-

6.-  Τὸν αὐτοχειριασμὸν αὐτὸν ἀδιστάκτως ἀπορρίπτει σύσσωμος ὁ Ἑλληνισμός, ὅπου τῆς γῆς. Καὶ φυσικὰ περισσότερο ὅλων ὅσοι ἔχουμε τὴν ὑπερηφάνεια τῆς ἐξ αἵματος Μακεδονικῆς καταγωγῆς καὶ ἔτσι αἰσθανόμαστε ἴσως βαθύτερα τὸ χρέος νὰ μὴ προδώσουμε τὴν Ἱστορία μας, καὶ μάλιστα τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς ἀμέτρητες θυσίες τῶν ἀνὰ τὶς χιλιετηρίδες προπατόρων μας ὑπὲρ τῆς  Ἑλληνικῆς ἐλευθερίας.

Ἀπορρίπτουμε λοιπὸν ὁλοκληρωτικῶς, ὅπως σύσσωμος ὁ Ἑλληνισμός, κάθε χρῆσι ἀπὸ ὁποιονδήποτε τρίτο τοῦ ἰδικοῦ μας ὀνόματος «Μακεδονία», ἁπλοῦ ἢ ἐν συνθέσει. Καὶ ἡ ἐπίσημος Ἑλλάς, ἑπομένως, πρέπει νὰ ἐμμείνῃ μὲ ὅλα τὰ εἰς τὴν διάθεσί μας νόμιμα μέσα ( συμπεριλαμβανομένης τῆς ἀρνήσεώς μας εἰσδοχῆς στὸ Ν.Α.Τ.Ο. καὶ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἔνωσι τῶν Σκοπίων ὑπὸ τὴν ψευδωνυμία τους), καὶ νὰ μὴ ἀποστῇ ἀπὸ τὴν κατ' Ἀπρίλιον 1992 εἰς κοινὴν σύσκεψιν ὑπὸ τὸν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν σχετικὴν ἀπόφασιν τῶν Πολιτικῶν Ἀρχηγῶν. Τίποτε δὲν ἄλλαξε ἀπὸ τὴν ἀπόφασιν αὐτή. Διότι ἡ Ἱστορία δὲν ἀλλάσσει. Ἐγιγαντώθη μόνον ἡ σκοπιανὴ ἰταμότης καὶ τὸ θράσος τῶν ἐπιβούλων, ἀμφότερα στὸ πλαίσιο τῆς ἰδικῆς μας παγίας ἐθελοτυφλότητος, ἐνδοτικότητος, ἀβουλίας καὶ ἀπραξίας.

7.-  Νὰ μὴ συνθηκολογήσουμε, λοιπόν, παρασυρόμενοι σὲ ἐθνικῶς ἀπαράδεκτο, ἐπαίσχυντο συμβιβασμό,  Καὶ κυρίως οἱ ταγοί μας νὰ συνειδητο-ποιήσουν  ὅλοι τὴν στοιχειώδη ἀλήθεια, ὅτι καμμιὰ ἀπολύτως Κυβέρνησις, καμμιὰ πολιτικὴ παράταξις, κανεὶς ἀπολύτως δὲν δικαιοῦται νὰ βλάψῃ τόσον καιρίως  τὸν Ἑλληνισμό.

Καμμία Κυβέρνησις, κανένα κόμμα δὲν νομιμοποιεῖται νὰ ἐκφράσει συγκατάθεσι  τοῦ Ἑλληνισμοῦ στὸν ἐπαπειλούμενο ἐδαφικὸ καὶ ἐθνικό του ἀκρωτηριασμό.

Ὡς Ἕλλην πολίτης, ἐνδιαφερόμενος διὰ τὸ μέλλον τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος καὶ τὴν ἠθικὴν ἀκεραιότητα τῆς ἀγαπημένης ἰδιαιτέρας μου Πατρίδος Μακεδονίας, ἐπαναλαμβάνω τὸ ἀπὸ  δεκαετίας καὶ πλέον σταθερὸν ἐπὶ τοῦ θέματος αἴτημά μου, τὸ ὁποῖον καὶ κατέστη αἴτημα τῆς πλειονοψηφίας τῶν Ἑλλήνων.

Ζητῶ δημοψήφισμα, διὰ νὰ ἀποφανθῇ ἐπὶ τέλους ὁ λαός, ὡς μόνος κυρίαρχος, ἐὰν συγκατατίθεται στὴν ἐθνικὴ καὶ ἐδαφικὴ συρρίκνωσι τοῦ Ἑλληνισμοῦ μὲ τὴν οὐσιαστικὴ ἀπόσπασι τῆς Μακεδονίας ἀπὸ τοὺς κόλπους του, τὴν ὁποίαν ἀπεργάζεται ὁ ἐπιχειρούμενος συμβιβασμός.

http://www.sartzetakis.gr/points/makedoniko17.html