Ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΠΕΤΑ ΤΟΥΣ.

Ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΠΕΤΑ ΤΟΥΣ.


Μια έντονη μυρωδιά αναδύεται κι όσοι καταλαβαίνουν… Σάπιοι τύποι στο προσκήνιο και πάλι. Κάλπικα όντα, αδηφάγα, που με το «χρίσμα» των κομμάτων αποτυπωμένο στα ολόχρυσα δόντια τους, θα συνεχίσουν να ροκανίζουν ότι έχει απομείνει σ’ αυτόν τον δύσμοιρο τόπο.

Η αδιατάραχτη βαναυσότητα της κυβερνητικής χούντας, τα ζαρωμένα λόγια και οι μυκηθμοί των υπόλοιπων κομμάτων, η πανομοιότυπη φιλαργυρία των περισσότερων «υποψηφίων», οι βρώμικοι σχεδιασμοί των «δανειστών» μας, μαζί με τα συμφεροντολογικά χέρια και τα γανιασμένα μυαλά των υπάκουων ψηφοφόρων, θα συνθέσουν το σκηνικό της χωρίς προηγούμενο βρώμικης επιχείρησης, που λέγεται «Καλλικράτης».
.......

Μπορούμε να τα βάλουμε με το τέρας που λέγεται πολιτικό σύστημα; Ν’ αντιπαλέψουμε τη Νέα Τάξη που γκρεμίζει σκόπιμα ότι υπάρχει όρθιο σ’ αυτόν τον τόπο;

Μπορούμε ν’ αποκηρύξουμε όλο το καλοταϊσμένο και πάντα λιμασμένο κομματικό σκυλολόι της λεγόμενης «Τοπικής Αυτοδιοίκησης»; Να ξεφύγουμε απ’ το εφιαλτικό δόντι της τηλεόρασης; Μπορούμε τέλος ν’ αντισταθούμε;

Ποιοι είναι λοιπόν οι νέοι τύραννοι που θα κληθούν να «κυβερνήσουν» τις τοπικές κοινωνίες;

Ποια θα είναι τα ανατριχιαστικά κοράκια πάνω απ’ το γκρίζο φέρετρο των Κοινοτήτων και κατ’ επέκταση της Ελλάδας; Ποιοι θα νεκροφιλήσουν και ποιοι θα συνοδέψουν ως τον τάφο το ατιμασμένο πτώμα της τοπικής αυτοδιοίκησης;

Τούτη τη φορά δε θα είναι μόνο οι «αυτοδιοικητικοί», γνωστά ανθρωπόμορφα υπο-είδη τερμιτών, που χρόνια τώρα ροκανίζουν τον τόπο. Τούτη τη φορά τον πρώτο λόγο θα έχουν οι Ελληνοχαλαστές Φασουλήδες, με αρχηγό τους το Νέο Τσολάκογλου.

Αυτή τη φορά προπομποί νεκροθάφτες θα είναι όλα τα χλιδάτα αρπαχτικά της πολιτικής, όλα τα παλαίμαχα σόγια της βρώμικης συναλλαγής, όλα τα φριχτά κομματικά ερπετά τούτης της άμοιρης χώρας.

Όλοι αυτοί θα ενωθούν με τα κατά τόπους θεριά, σε μια πανστρατιά κολασμένων. Ήδη οι γνωστές συμμορίες ξαναβγήκαν παγανιά. Δεν υπάρχει πλατεία. Δεν υπάρχει «λαϊκή» που να μην την ελέγχουν, που να μην την οργώνουν. Λες και δεν έχει αλλάξει τίποτα. Λες και το τραπέζι εν μέσω «κρίσης» είναι πλούσιο κι ανεξάντλητο.

Κανείς απ’ αυτούς δεν ντρέπεται. Κανείς δεν κοκκινίζει. Όλοι αυτοί έριξαν την κοινωνία στο λάκκο των λεόντων και τώρα ετοιμάζονται για έναν καινούργιο γύρο.

...........
Ποιος λοιπόν περιμένει να βγει σώος μέσ’ απ’ αυτή τη μαυρίλα; Ποιος περιμένει να πάει μπροστά ο τόπος όταν τον διαγουμίζουν αιώνια οι κλέφτες και οι απατεώνες, όταν χωρίζουν τα βιλαέτια τους ανάλογα με το πολιτικό τους συμφέρον;

Δεν υπάρχει ένας τίμιος πολιτικός χώρος που να πει ΟΧΙ σε όλη αυτή την ατιμία;

Δεν υπάρχει ένα κόμμα για να καταγγείλει αυτή την παρωδία εκλογών, αυτή την κτηνωδία;

Τόσο φτηνοί, τόσο πουλημένοι, τόσο ξεφτιλισμένοι είμαστε που δε μπορεί να συγκροτηθεί ένας πολιτικός χώρος να συντροφέψει την οργή μιας σημαντικής μερίδας πολιτών;

Κι αν αυτό δε μπορεί να γίνει, δεν υπάρχει ένας τίμιος πολιτικός που να πει ΝΑΙ στην αποχή; Να μη νομιμοποιήσουμε με την ψήφο μας το τερατούργημα που λέγεται «Καλλικράτης»;

Δεν υπάρχει έστω ένας δήμαρχος ή ένας βέρος βλαχοδήμαρχος, απ’ τη λαϊκή ρήση ν’ αρπαχτεί, να σκούξει, να φωνάξει: «Αφού σκουληκιασμένο είναι το δεντρί, σκουληκιασμένοι είναι και οι καρποί του»; .......