ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΤΟΥ ΑΚΗ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Ο ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΣ ΚΑΙ ΣΑΠΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΘΝΟΚΤΟΝΟΥ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΕΩΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ (ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩΜΕ ΕΝΑ: ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΗΤΟ Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ κ. ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΜΑΖΙ, ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ!) ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΑΠΛΑ: Ο ΧΑΧΟΛΟΣ ΛΑΟΣ ΘΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΔΗ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΕΝΑΣ, ΚΑΠΟΙΟΣ! ΑΙ!! ΛΟΙΠΟΝ! ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ, ΤΟΝ ΠΙΟ ΚΑΜΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΦΕΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ!!! Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΗ ΤΑ ΛΕΓΕΙ ΟΛΑ!!!
Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ κ. ΑΚΗ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Από το ίδιο βήμα εδώ στις 28 Απριλίου δήλωσα ότι «τριάντα συνεχή χρόνια συμμετοχής μου στο Κοινοβούλιο, η συνείδηση και η ιστορία μου, μου επιβάλλουν να ανταποκριθώ στο αίτημά του και να συνδράμω με όλες μου τις δυνάμεις στον κοινό μας στόχο», που για μένα είναι «η ανυστερόβουλη αναζήτηση της αλήθειας».
Επίσης, έχω χρέος υπερασπιστώ τις προοδευτικές πολιτικές και το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ που υπηρέτησα, το κύρος και την αξιοπιστία των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και την προσωπική μου διαδρομή, τιμή και αξιοπρέπεια.
Σήμερα, στη συγκυρία που ζούμε, η αλήθεια για όλα και για όλους είναι....
η ασπίδα όλου του Ελληνικού λαού, κάθε πολίτη ξεχωριστά. Σε αυτή θα συντριβούν η σκευωρία, οι σκευωροί, τα ψεύδη και οι συκοφαντίες.
Δυστυχώς όμως η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ οδηγήθηκε από κάποιους, -όχι χωρίς την έγκριση της πολιτικής της ηγεσίας-,με σκοπό να αποπροσανατολίσουν τη κοινή γνώμη και το λαό μας, σε μια πρωτοφανή διχαστική, ανήθικη πολιτικά και απαράδεκτη νομικά πρόταση. «Δεν ήταν πρόταση προς διερεύνηση της συνολικής αλήθειας για όλο το έργο, που εξελίσσεται από το 2000 έως σήμερα, αλλά ήταν ένα αυθαίρετο κατηγορητήριο για έναν», δήλωσα τότε.
Από την αρχή οφείλω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου:
Η παρουσία μου εδώ δεν σημαίνει νομιμοποίηση όλης αυτής της παρωδίας κάθαρσης και ευτελισμού των θεσμών. Το αντίθετο. Βρίσκομαι σήμερα εδώ για να αποκαλύψω τα βασικά στοιχεία αυτής της σκευωρίας. Για να απογυμνώσω αυτό το διάτρητο και προκατασκευασμένο πόρισμα, που αντί να δώσει πειστικές απαντήσεις με βάση την εντολή σας, κάνει ακόμα πιο φανερή την κραυγαλέα σκοπιμότητα και το πολιτικό σχέδιο της εκ των προτέρων ενοχοποίησής μου.
Αυτή η βολική για κάποιους εικονική πραγματικότητα που σας παρουσίασαν, είναι ολότελα κάλπικη. Είναι μνημείο πλαστογράφησης της αλήθειας!
ΔΙΑΤΡΗΤΟ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ
Όποιος διάβασε το πόρισμα αντιλαμβάνεται από την πρώτη στιγμή, ότι άλλη εντολή έλαβαν τα μέλη της και άλλη εκτέλεσαν. Είναι σαφές ότι αντίθετα με το περιεχόμενο και της πρότασης του ΠΑΣΟΚ και της απόφασης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αντί να αναδείξουν την αλήθεια και να αναζητήσουν ενδείξεις για πιθανές ποινικές ευθύνες του ΥΕΘΑ στην περίοδο 1996-2001, αυτοί παραχάραξαν την αλήθεια προκειμένου να την προσαρμόσουν στο κατηγορητήριο. Ζητούν ποινικές ευθύνες για άλλο διάστημα, από 1/1/99 έως 27/9/2009. Δηλαδή να ασκηθεί ποινική δίωξη για άλλα πραγματικά περιστατικά και για άλλη περίοδο, κατασκευάζοντας μάλιστα δήθεν ενδείξεις από το πουθενά.
Είναι τόσο κραυγαλέα η απόσταση μεταξύ των στοιχείων, των καταθέσεων όλων των μαρτύρων, των αποδεικτικών μέσων που εξέτασε η Επιτροπή, από τα συμπεράσματά της, ώστε βάσιμα θεωρεί κανείς, ότι οι συντάκτες του ήταν εκτός της Επιτροπής, αλλά και ότι το διάτρητο αυτό κείμενο ήταν διαμορφωμένο ήδη πριν τη συγκρότηση της.
Το μεγάλο κόλπο που με την πρώτη ματιά μπορεί ο οιοσδήποτε να διαπιστώσει, είναι ότι η Επιτροπή θεωρεί ως δεδομένο αυτό που καλείται να αποδείξει. Αυτό είναι πρωτοφανές, ανήκουστο! Και αυτό διατρέχει όλο το κείμενο του πορίσματος.
Αντί να υπάρξει υπαγωγή των πραγματικών στοιχείων στα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης, ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα που ανταποκρίνονται στην αλήθεια, επιχειρείται αντίστροφα η υπαγωγή των πραγματικών δεδομένων της υπόθεσης, στο προαποφασισμένο σενάριο της δικής μου ενοχοποίησης!
Έτσι, η αυθαίρετη υιοθέτηση του πρώτου υποθετικού συλλογισμού ως αποδεδειγμένου, εξυπηρετεί το διαδοχικό «βάφτισμα» όλων των περαιτέρω συλλογισμών ως δεδομένων, προκειμένου να τους βγει το σενάριο.
Επιχειρούν αγωνιωδώς να αποδείξουν ότι δωροδοκήθηκα. Δεν το κατάφεραν και δεν θα μπορούσαν να το καταφέρουν. Γιατί; Γιατί είναι ένα τεράστιο ΨΕΥΔΟΣ. Είναι κάτι ανύπαρκτο. Για αυτό και η Επιτροπή δεν είχε άλλο δρόμο και προχώρησε με πραξικοπήματα σε βάρος της αλήθειας.
Α. Δεν ασχολήθηκε καθόλου με αυτή καθ αυτή τη σύμβαση των Υ/Β.
Αντ αυτού, στη βάση των παραπάνω, θεωρεί από την αρχή δεδομένο το αδίκημα της δωροδοκίας για τη σύμβαση και την ίδια στιγμή ξεπερνά το θέμα της σύμβασης λέγοντας ότι «η νομιμότητα δεν αμφισβητήθηκε» αλλά και ότι «δεν ήταν αντικείμενο της Επιτροπής»! Πώς δεν ήταν αντικείμενο διερεύνησης της Επιτροπής μια σύμβαση που σύμφωνα με το σενάριο τους θα έπρεπε να έπασχε, να ήταν επιβλαβής για το δημόσιο, να ήταν «λεόντειος», όπως κατά κόρον ειπώθηκε, ώστε να δικαιολογηθεί η δωροδοκία;
Β. Θεωρεί ότι η υπογραφή της νόμιμης -και κατά τους ίδιους- σύμβασης των Υ/Β ήταν η μεγαλύτερη ένδειξη ότι υπήρξε δωροδοκία…!
Βγάζουν δηλαδή το πρωτοφανές συμπέρασμα, ότι η σύμβαση αποτελεί την ισχυρότερη ένδειξη για τη διαδικασία επηρεασμού των φορέων λήψεως των αποφάσεων!
Το πόρισμα συνάγει ότι δήθεν χρηματίστηκε ο υπουργός Άμυνας, από τη διαπίστωση της εισαγγελίας του Μονάχου περί ύπαρξης μιας ομάδας επηρεασμού, της «ομάδας Α». Συμπέρασμα αυθαίρετο και παράνομο. Αυθαίρετο, γιατί δεν παρέχεται το οποιοδήποτε αποδεικτικό υλικό που να συνδέει τη δραστηριότητα αυτής της ομάδας με τον υπουργό. Δηλαδή χρησιμοποιείται το αποτέλεσμα στο οποίο κατέληξε η Επιτροπή ως απόδειξη των κατηγοριών της.
Προσέξτε τη λογική: Εφόσον υπήρχε μια τέτοια ομάδα και κινητοποιήθηκε για την ανάθεση των Υ/Β στη γερμανική εταιρεία, και εφόσον τα Υ/Β ανατέθηκαν τελικά στην κοινοπραξία ΕΝΑΕ-HDW, άρα ο υπουργός δεν μπορεί παρά να χρηματίστηκε! Αυτός ο εκπληκτικός συλλογισμός όμως δεν αποτελεί ούτε απόδειξη, ούτε καν ένδειξη. Εξάλλου, θα μπορούσε να εφαρμοστεί για οποιονδήποτε τύχαινε να είναι ΥΕΘΑ, διότι δεν περιέχει κανένα στοιχείο που να πιστοποιεί χρηματισμό του συγκεκριμένου υπουργού.
Είναι και παράνομο συμπέρασμα όμως, διότι η ανάθεση του προγράμματος δεν μπορούσε να γίνει και δεν έγινε με απόφαση του υπουργού Άμυνας. Με βάση εισηγήσεις των αρμόδιων οργάνων της ιεραρχίας αποφασίστηκε από το, ανώτερο του υπουργού, συλλογικό όργανο ΚΥΣΕΑ. Αν έστεκε ο συλλογισμός του πορίσματος, -που δεν στέκει- τότε θα ίσχυε για όλα τα μέλη του συλλογικού οργάνου που έλαβε τις αποφάσεις.
Δηλαδή, μας λένε με περισσό θράσος ότι η τότε κυβέρνηση μέσω του ΚΥΣΕΑ και κατόπιν εισήγησης του Πολεμικού Ναυτικού και όλων των άλλων αρμόδιων κατά το νόμο θεσμικών οργάνων του ΠΝ και του ΥΠΕΘΑ, αποφάσισε το πρόγραμμα των υποβρυχίων για να εξυπηρετηθούν τα σχέδια των μιζαδόρων!
Γ. Μου απευθύνει τη βαρύτατη κατηγορία της δωροδοκίας, αλλά αποφεύγει όπως ο «διάβολος το λιβάνι» να καλέσει τους ουσιώδεις μάρτυρες που αν ήταν έτσι τα πράγματα θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν το συλλογισμό της. Ενώ υπονοεί ότι υπήρξε επηρεασμός των φορέων λήψης των αποφάσεων, δεν επιχειρεί καν να τεκμηριώσει αν επηρέασα τα συλλογικά όργανα που είτε εισηγήθηκαν, όπως το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο, είτε αποφάσισαν, όπως το ΚΥΣΕΑ, που χωρίς την απόφασή του δεν μπορούσε να προχωρήσει τίποτα.
Ζήτησα εγγράφως να κληθούν να καταθέσουν τα μέλη του τότε ΚΥΣΕΑ. Το αίτημα μου το επανέλαβα και προφορικά κατά την κατάθεσή μου στην Επιτροπή. Η Επιτροπή, με πρωταγωνιστικό ρόλο των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, το «έθαψε» αναιτιολόγητα και ποτέ δεν συζητήθηκε. Οι βουλευτές της Ν.Δ. ενώ αρχικά επέμεναν στην ανάγκη να κληθούν τα μέλη του ΚΥΣΕΑ, -όπως και οι εκπρόσωποι των κομμάτων της Αριστεράς-, στη συνέχεια, -μπροστά στα «πλακάκια» που είχαν κάνει με το ΠΑΣΟΚ-, συμβιβάστηκαν με τα πρακτικά των συνεδριάσεων του οργάνου, γιατί όπως οι ίδιοι ομολογούσαν: «αλλιώς, πώς θα βγάλουμε πόρισμα;».
Τα πρακτικά δεν ήρθαν ποτέ. Το πόρισμα, όμως, βγήκε με απόλυτη δικομματική συναίνεση.
Αν δεν ήταν ουσιώδεις μάρτυρες τα μέλη του τότε ΚΥΣΕΑ, η τότε ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού, τότε ποιοι ήταν;
Γιατί φοβήθηκαν τις καταθέσεις τους; Θα σας πω εγώ γιατί:
Γιατί φοβήθηκαν την αλήθεια.
Γιατί για μια υπόθεση που αφορά προμήθεια των υποβρυχίων δεν εκλήθησαν οι πιο αρμόδιοι, η τότε και η νυν ηγεσία του Ναυτικού για να διαφωτίσουν την Επιτροπή;
Θα σας πω εγώ γιατί: Γιατί ήξεραν, όπως φάνηκε από τον έναν και μοναδικό αξιωματικό που κάλεσαν, ότι η αλήθεια που θα κατέθεταν θα ανέτρεπε το προαποφασισμένο σχέδιο.
Μια και συζητάμε υπεύθυνα και ανοιχτά, όμως, στη Βουλή, θα πρότεινα, όσοι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης ήταν υπουργοί την περίοδο 1998-2004, μέλη του τότε ΚΥΣΕΑ, να μιλήσουν στην Ολομέλεια και να ενημερώσουν τους βουλευτές πριν αυτοί ψηφίσουν, αν έγινε ουσιαστικός διάλογος τότε στο ΚΥΣΕΑ, πώς συμφωνήσαμε, αν αισθάνθηκαν ότι παγιδεύτηκαν ή όχι, αν παραπλανήθηκαν ή επηρεάστηκαν από εμένα για εκείνες τις αποφάσεις. Αυτό θα ήταν μια πράξη ευθύνης απέναντι στους βουλευτές, που θα κληθούν σε λίγο κατά συνείδηση να σηκώσουν το βάρος μιας άδικης και αναιτιολόγητης απόφασης.
Προτείνουν την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος μου για παθητική δωροδοκία «για την διευκόλυνση της εταιρείας Φέροσταλ προκειμένου να αναλάβει το έργο των υποβρυχίων, λαμβάνοντας για τον εαυτό του παράνομα περιουσιακά ωφελήματα» λένε.
Πώς, όμως, εγώ «διευκόλυνα» την εταιρεία; Σε τι συνίσταται αυτή η διευκόλυνση; Ποια είναι τα πραγματικά περιστατικά της διευκόλυνσης, αν δεν είναι ο επηρεασμός των μελών του ΚΥΣΕΑ, και των άλλων αρμόδιων συλλογικών οργάνων του Πολεμικού Ναυτικού; «Διευκόλυνση» χωρίς επηρεασμό των μελών του ΚΥΣΕΑ και του Α.Ν.Σ. δεν γίνεται!
Καταλάβατε, πώς γίνεται δεδομένο το ζητούμενο;
Δ. Όχι μόνο δεν βρήκαν και δεν αναζήτησαν να βρουν στοιχεία επηρεασμού από την πλευρά μου που να δικαιολογούν το ασύστολο ψεύδος περί δωροδοκίας, αλλά ούτε και μπόρεσαν να προσδιορίσουν την υποτιθέμενη ζημία που υπέστη το Δημόσιο από την αρχική σύμβαση. Υπέστη ζημία το Δημόσιο και ποια είναι αυτή;
Και επειδή δεν μπόρεσαν να τεκμηριώσουν ζημία, ακολούθησαν το δρόμο ότι δεν χρειάζεται ζημία για το αδίκημα!
Με τον ίδιο τρόπο η Επιτροπή «ξεμπερδεύει» και με τη νομιμότητα –ή μη- της απευθείας ανάθεσης που, όπως θυμάστε, αποτελούσε την αιχμή του δόρατος των πάσης φύσεως σκανδαλολογούντων. «Ως προς την απευθείας ανάθεση, κατά τα στοιχεία τυπικής νομιμότητας δεν φαίνεται κατ αρχήν να πάσχει…» λένε. Επομένως, δεν διαπιστώνουν κανένα πρόβλημα ούτε «κατ αρχήν», ούτε «περαιτέρω» για τη σύμβαση της απ ευθείας ανάθεσης. Και ορθώς, αφού ήταν η μόνη επιβεβλημένη από το νόμο οδός με βάση το τότε ισχύον θεσμικό πλαίσιο, καθώς είχαμε έργο απόρρητο, επείγον και συμπαραγωγή με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, φορέα που η μετοχική πλειοψηφία του ανήκε στο δημόσιο.
Δηλαδή προσπαθούν να σας πείσουν ότι εδώ έχουμε τη μοναδική στον κόσμο περίπτωση δωροδοκίας που έγινε χωρίς ο δήθεν δωροδοκούμενος να επηρεάσει κανέναν, χωρίς να έχει υπάρξει παράνομη ή επαχθής σύμβαση, χωρίς να πάσχει η απευθείας ανάθεση και χωρίς να έχει υπάρξει ζημία του δημοσίου !
Σε ένα πόρισμα 150 σελίδων δεν απαντάται πουθενά το βασικό ζητούμενο: Για ποιο λόγο υποτίθεται ότι δωροδοκήθηκα, όπως υποστηρίζουν! Και επειδή πουθενά δεν απαντάται, το ζητούμενο μετατρέπεται σε δεδομένο: Δωροδοκήθηκα, γιατί έτσι το θέλει η Επιτροπή!
Ε. Οι επιμελείς θα ανακαλύψατε ίσως ότι σε κάποια υποπαράγραφο του πορίσματος αναφέρεται πως «η επανειλημμένη αναφορά του ονόματος του πρώην υπουργού σε δεκάδες δημοσιεύματα δεν συνδέεται με ρητή και συγκεκριμένη μαρτυρία, για συγκεκριμένη χρηματική καταβολή προς τον φερόμενο ως δωροδοκηθέντα πρώην υπουργό». Αυτό σημαίνει σε απλά ελληνικά ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΕΡΙ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑΣ .
Η υποτιθέμενη τεκμηρίωση της κατηγορίας για παθητική δωροδοκία βασίζεται κυρίως στη γερμανική εισαγγελική πρόταση, στις καταθέσεις κατηγορουμένων στη γερμανική δικαιοσύνη και στις καταθέσεις των μαρτύρων στην Επιτροπή.
Το Γερμανικό κατηγορητήριο, που θεωρείται επιλεκτικά «ευαγγέλιο» από την Επιτροπή, μιλάει για δωροδοκία φορέων λήψης αποφάσεων και τη «διακριτική ευχέρεια που είχαν κατά την ανάθεση των συμβάσεων», «χωρίς να λάβουν υπόψη τις ισχύουσες στην Ελλάδα για τις αναθέσεις διατάξεις».
Για ποια «διακριτική ευχέρεια», όμως, μιλάμε εδώ; Όποιος εξετάσει τα πραγματικά στοιχεία της υπόθεσης διαπιστώνει ότι δεν υπήρχε καμία διακριτική ευχέρεια του υπουργού. Το θεσμικό πλαίσιο υλοποίησης του προγράμματος επελέγη από το αρμόδιο κυβερνητικό συλλογικό όργανο, ΚΥΣΕΑ. Οι διατάξεις του θεσμικού πλαισίου για την ανάθεση και την υλοποίηση του προγράμματος εφαρμόστηκαν απολύτως και κατά γράμμα.
Άρα, αφού εγώ δεν είχα καμία «διακριτική ευχέρεια» ή ο κύκλος των επηρεαζόμενων προσώπων θα πρέπει να περιλάμβανε όλα τα μέλη του κυβερνητικού οργάνου που έλαβε όλες αυτές τις κρίσιμες αποφάσεις ή δεν υπήρχε λόγος δωροδοκίας αφού το θεσμικό πλαίσιο ήταν δεδομένο, μονόδρομος, με βάση την κυβερνητική πολιτική και εφαρμόστηκε χωρίς παρεκκλίσεις.
ΣΤ. ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ
Ο βασικός πυλώνας του πορίσματος είναι η γερμανική εισαγγελική πρόταση. Για κάποιον που δεν έχει εξειδικευμένες γνώσεις η αναφορά του ονόματος μου σε αυτήν δημιουργεί εντυπώσεις. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική!
Κατ αρχήν, το γερμανικό δίκαιο στην άσκηση δίωξης προστατεύει κάθε εισαγγελέα εντός της υπόθεσης που χειρίζεται. Όμως, όπως βεβαιώνεται και από την γνωμοδότηση που σας καταθέτω, η εισαγγελική πρόταση δεν έχει ούτε δεσμευτικό, ούτε αποδεικτικό χαρακτήρα. Αποτελεί μια διατύπωση συλλογισμών προς εσωτερική χρήση και μόνο στο πλαίσιο της διεξαγόμενης εισαγγελικής έρευνας. Για αυτό και δεν επιτρέπεται η χρησιμοποίηση της για άλλους σκοπούς όπως γίνεται εδώ. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μέσο πίεσης, ενισχύοντας τη βαρύτητα των κατηγοριών για τους κατηγορούμενους, ώστε να συμβιβασθούν με όσο γίνεται μεγαλύτερο πρόστιμο. Δηλαδή, η εισαγγελία μπορεί να ισχυρίζεται διάφορα προκειμένου να πιέσει και να εκβιάσει καθοριστικά, χωρίς να προσκομίζει αποδείξεις, για να εξασφαλιστεί ο αναγκαίος συμβιβασμός στο υψηλότερο επίπεδο. Πόσο μάλλον που εδώ το ζήτημα αφορά την αντιδικία μιας μεγάλης εταιρείας με το γερμανικό δημόσιο. Ο πρωταρχικός στόχος του εισαγγελέα ήταν να ανεβάσει όσο γίνεται τον πήχη για το πρόστιμο κατά της εταιρείας, που αρχικά ήταν στα 277 εκατομμύρια ευρώ.
Οι παντελώς αυθαίρετες και αστήρικτες αναφορές σε βάρος μου που περιέχονται στην εισαγγελική πρόταση δεν προκύπτουν από πουθενά, δεν βασίζονται σε κανένα απολύτως στοιχείο, ούτε καν στις καταθέσεις των Γερμανών κατηγορουμένων. Στις έξι-επτά καταθέσεις που έδωσαν με την προσδοκία της αποφυλάκισής τους, ουδέποτε ανέφεραν ότι είχαν την οποιαδήποτε έκνομη συναλλαγή μαζί μου.
Η επιβεβαίωση για όλα τα παραπάνω ήρθε μόλις προχθές. Όπως δημοσίευσε το τελευταίο Spiegel και διαβάσατε ίσως και στα ελληνικά ΜΜΕ, ο πολυπόθητος συμβιβασμός για τη συγκεκριμένη υπόθεση μεταξύ της Γερμανικής εισαγγελίας και της Φέροσταλ επιτεύχθηκε με διακανονισμό για καταβολή προστίμου 177 εκ. ευρώ από την πλευρά της εταιρείας. Οι δύο βασικοί κατηγορούμενοι αναμένεται να καταδικαστούν σε διετή φυλάκιση με αναστολή και καταβολή προστίμου. Βλέπετε ποιος ήταν ο στόχος των συγκεκριμένων εισαγγελικών αναφορών;
Σύμφωνα με το Spiegel, ο παραπάνω διακανονισμός διευκολύνει και την εισαγγελία προστατεύοντάς την από ενδεχόμενη αποτυχία στο δικαστήριο, διότι, όπως γράφει: «οι ανακριτές δεν μπόρεσαν να προσκομίσουν αποδείξεις για αποδέκτες των μιζών από το χώρο του ελληνικού στρατού ή της πολιτικής». Αυτό αποτελεί απόλυτη παραδοχή για το αυθαίρετο των εισαγγελικών αναφορών και απόλυτη επιβεβαίωση αυτού που από την αρχή φωνάζω: Δεν έχω καμία σχέση με αυτή την υπόθεση. Για αυτό και δεν υπάρχει ούτε απόδειξη, αλλά ούτε καν ένδειξη που να οδηγεί σε οποιαδήποτε δική μου συσχέτιση με όποιες έκνομες ενέργειες για τα υποβρύχια.
Έτσι, ο πυλώνας του πορίσματος κατέρρευσε και το θεωρούμενο ως μεγαλύτερο όπλο της Επιτροπής μετατράπηκε σε μπούμερανγκ.
Όμως ακόμη και από αυτό το φάσκον και αντιφάσκον γερμανικό κατηγορητήριο η Επιτροπή αποσιωπά την αναφορά ότι «δεν προκύπτει πως υπήρξε ροή πληρωμών στον πρώην υπουργό» ή την κατάθεση Γερμανού μάρτυρα πως «το μεγαλύτερο τμήμα των χρημάτων δεν χρησιμοποιήθηκε για το ελληνικό δίκτυο, αλλά επέστρεψε στις τσέπες των Γερμανών κατηγορουμένων…», κάτι που φαίνεται και από τις τελευταίες εξελίξεις. Αυτά όμως θα έδιναν άλλη τροπή στην υπόθεση και θα έβγαζαν τελείως την Επιτροπή από το προαποφασισμένο σενάριο.
Επιπλέον, το παντελώς αβάσιμο των εισαγγελικών αναφορών για μένα, αποδεικνύεται και από δύο άλλα γεγονότα: α) την αποδοχή από τη γερμανική Δικαιοσύνη των ασφαλιστικών μέτρων που άσκησα κατά του Σπίγκελ, το οποίο είχε δημοσιεύσει τμήμα του περιεχομένου της εισαγγελικής πρότασης χωρίς να αποδεικνύεται η βασιμότητά της, ενώ εκκρεμεί και η αγωγή μου κατά του περιοδικού,
β) από το ότι ούτε καν κλήθηκα να καταθέσω στη Γερμανική Δικαιοσύνη στο πλαίσιο της διεξαγόμενης έρευνας. Και φυσικά ουδέποτε υπήρξε κατηγορία σε βάρος μου. Αν πίστευε ή είχε οποιαδήποτε ένδειξη για τους ισχυρισμούς του ο εισαγγελέας, θεωρείτε ότι δεν θα με καλούσε ούτε καν για μάρτυρα;
Ζ. Όσο για τις καταθέσεις των μαρτύρων στην ίδια την Επιτροπή, δεν υπάρχει ούτε ένας -με εξαίρεση τον συκοφάντη εκδότη που έχω ενάγει στην Ελληνική Δικαιοσύνη- που να ισχυρίστηκε οτιδήποτε μεμπτό για μένα. Αντίθετα, όλοι όσοι κατέθεσαν δήλωσαν ξεκάθαρα ότι δεν διαθέτουν το οποιοδήποτε στοιχείο ή ένδειξη που να στηρίζει το περιβόητο «κατηγορητήριο».
Έτσι, στην Επιτροπή έμειναν πια μόνο συγκεκριμένα δημοσιεύματα για να στηρίξει τις κατηγορίες. Όμως, ακόμη και αυτή αναγκάζεται να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τις πρωτοσέλιδες «αποκαλύψεις» του συγκεκριμένου εκδότη περί του δήθεν «ταμία» μου. Το πόρισμα λέει ότι «δεν προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας και η εκτίμηση του στηρίζεται σε ανασφαλές εύρημα». Από την άλλη, καθόλου εκ παραδρομής αναφέρει ότι ο Γ. Μπέλτσιος διετέλεσε Γ.Γ. του ΥΠΕΣΔΔΑ κατά την περίοδο υπουργίας μου το 1995-1996. Άλλο ένα ψεύδος, καθώς τότε ήταν στην Επιτροπή μεγάλων έργων, αρμοδιότητας άλλων υπουργών, ενώ ΓΓ του ΥΠΕΣ ήταν τη δεκαετία ’80 (1987-89). Η προφανής σκοπιμότητα του «λάθους» είναι να τον φέρει πιο κοντά στην περίοδο θητείας μου στο ΥΠΕΘΑ, που άρχισε το 1996…
Η. Το απόγειο της αυθαιρεσίας από την Επιτροπή καταγράφεται στην απαραίτητη για να δεθεί το κατηγορητήριο υπόθεση της δικής μου δήθεν διασύνδεσης με διάφορες εταιρείες και διάφορες χρηματικές καταβολές.
Κατ αρχήν, καθαρές κουβέντες: Από τότε που άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της σκευωρίας δήλωσα επανειλημμένα: Ούτε είχα, ούτε έχω οποιαδήποτε σχέση με οποιαδήποτε εταιρεία εξωχώρια ή μη. Στην κατάθεσή μου είπα στα μέλη της Επιτροπής ότι το όνομά μου είναι «Τσοχατζόπουλος» κι αν έχουν οποιοδήποτε στοιχειό που να διασυνδέει εμένα με κάποια εταιρεία να μου το πουν ευθέως. Εκείνοι ρωτούσαν άλλα αντί άλλων. Ίσως γιατί είχαν ήδη αποφασίσει χωρίς να με ακούσουν. Τούτο αποδείχτηκε άλλωστε και από το ότι στο 152 σελίδων πόρισμά τους αποσιωπάται σχεδόν η εξάωρη κατάθεσή μου.
Σας το λέω ευθέως: σε όλο αυτό το πολυσέλιδο μυθιστόρημα δεν υπάρχει ούτε ένα, μα ούτε ένα πραγματικό στοιχείο, ή έστω ένδειξη ότι έχω την οποιαδήποτε σχέση με κάποια εταιρεία. Αντίθετα χρησιμοποιούνται κατά κόρον κάθε είδους υποθετικοί συλλογισμοί, που εμφανίζονται ως αποδεδειγμένοι! Χρειάστηκαν τόσες σελίδες για να καλύψουν την απόλυτη γύμνια πραγματικών στοιχείων, αποδείξεων ή έστω ενδείξεων.
Ο συλλογισμός τους θυμίζει εκείνο το παλιό «ράβδος εν γωνία άρα βρέχει»…
Χρησιμοποιούν τις δραστηριότητες διαφόρων εταιρειών και επιχειρούν να τεκμηριώσουν σχέση τους μαζί μου, με ένα φοβερό και τρομερό «στοιχείο». Επειδή, λένε, ένας από τους εμπλεκόμενους στον κύκλο των μιζαδόρων κατέθετε χρήματα στην Τράπεζα Μόργκαν Στάνλει και επειδή από την ίδια τράπεζα υπήρχαν εμβάσματα προς την εταιρεία ΤΟΡΚΑΖΟ, αυτό σημαίνει ότι έκανε καταβολές στην ΤΟΡΚΑΖΟ, η οποία δήθεν συνδέεται μαζί μου. Τι προσπαθούν να μας πουν δηλαδή; Ότι στην τράπεζα αυτή δύο πελάτες υπήρχαν: Αυτός και η ΤΟΡΚΑΖΟ;…
Η Επιτροπή προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αποδείξει ότι υπήρξαν καταβολές ποσών για δωροδοκία δική μου πριν την υπογραφή της αρχικής σύμβασης τον Φεβρουάριο του 2000. Επειδή η πραγματικότητα, όπως προκύπτει από τις καταθέσεις των ίδιων των εμπλεκομένων, δεν ταιριάζει με το σενάριο τους, αποφάσισαν να αλλάξουν την πραγματικότητα. Ενώ ο ίδιος ο εκπρόσωπος της Φέροσταλ καταθέτει ότι έκανε καταβολές τον Δεκέμβριο του 2002 –εποχή που είχα φύγει από το ΥΠΕΘΑ- η Επιτροπή μιλάει για καταβολές το 2000!
Παντελώς αυθαίρετα δηλαδή λέει ότι η αναγραφή της ημερομηνίας 5/12/2002 στο γερμανικό κατηγορητήριο -την αξιοπιστία του οποίου αυξομειώνει κατά περίπτωση- γίνεται εκ παραδρομής. Διότι αλλιώς καταρρέει ένας βασικός πυλώνας του σεναρίου της ότι η δωροδοκία αποδεικνύεται διότι οι μετακινήσεις των ποσών εξελίχθηκαν προ της υπογραφής της σύμβασης.
Υιοθετείται στο πόρισμα αναφορά του γερμανικού κατηγορητηρίου περί υποσχεθεισών οικονομικών χορηγιών προς τον τότε ΥΕΘΑ από τον επιχειρηματία Αβατάγγελο, τον οποίο ούτε γνωρίζω, ούτε τον συνάντησα ποτέ. Από πού τεκμηριώνεται τέτοια διαδρομή χρήματος; Έχει εντοπίσει η Επιτροπή καταβολή από αυτόν, που υποτίθεται θα με δωροδοκούσε, προς εμένα; Δεν έχει εντοπίσει απολύτως τίποτα όχι μόνο προς εμένα, αλλά ούτε καν προς τις εταιρείες που κατά τρόπο αυθαίρετο επιχειρεί να ταυτίσει με εμένα!. Άλλο ένα ασύστολο ψεύδος που το περιλαμβάνουν για να δημιουργήσουν εντυπώσεις.
Από τις αναφορές των κατηγορουμένων στη Γερμανική Δικαιοσύνη προκύπτει ότι οι ύποπτες πληρωμές ξεκίνησαν μετά την υπογραφή της σύμβασης. Πώς μπορούσαν να έχουν σχέση λοιπόν με τις πληρωμές της Μόργκαν Στάνλει προς την ΤΟΡΚΑΖΟ, που έγιναν τις ημερομηνίες 1/11/1999, 11/1/2000, 7/3/2000, πριν δηλαδή τη σύμβαση των Υ/Β που υπογράφηκε 15 Φεβρουαρίου 2000 και ενεργοποιήθηκε 15 Μαρτίου 2000; Αποδεικνύεται επίσης ότι καμία σχέση δεν μπορούν να έχουν αυτές οι πληρωμές με την πρόοδο κατασκευής του έργου των υποβρυχίων. Προκύπτει ξεκάθαρα δηλαδή ότι ο συσχετισμός των αναφερομένων στο πόρισμα εμβασμάτων της ΤΟΡΚΑΖΟ με τις παράνομες πληρωμές της Φέροσταλ είναι άλμα στο κενό, παντελώς αυθαίρετος.
Πρόκειται λοιπόν για μια απέλπιδα, αλλά καθοριστική για την αξιοπιστία της Επιτροπής, προσπάθεια να εξαπατήσει εσάς, αλλά και ολόκληρο το λαό.
Από κανένα απολύτως στοιχείο δεν αποδεικνύεται ότι συνδέομαι με οποιαδήποτε εταιρεία, με οποιοδήποτε ύποπτο τραπεζικό λογαριασμό, με οποιαδήποτε καταβολή ή είσπραξη χρηματικών ποσών. Έτσι η Επιτροπή καταφεύγει πάλι στη γνωστή τακτική της, να θεωρήσει ΔΕΔΟΜΕΝΟ αυτό που απέτυχε να αποδείξει. Με πραγματικό θράσος οι συντάκτες του πορίσματος ισχυρίζονται ότι πίσω από όλες τις εταιρείες είμαι εγώ. Από πού προκύπτει αυτό; Από πουθενά. Ακόμη και στο ίδιο το πόρισμα η Επιτροπή παραδέχεται ότι πρέπει να υπάρξει περαιτέρω διερεύνηση για να επιβεβαιωθούν οι υποθέσεις της… Παρά ταύτα όμως, υιοθετούνται ως αποδεδειγμένες με ένα και μόνο στόχο: Να δεθεί το κατηγορητήριο!
Η ΤΟΡΚΑΖΟ βέβαια είναι η εταιρεία «πασπαρτού» για κάθε σκάνδαλο των τελευταίων ετών. Η Ν.Δ. προσπάθησε να την μπλέξει με το Βατοπέδιο, μετά με τη Ζίμενς. Ήρθε ο ίδιος ο προϊστάμενος της Αρχής για το ξέπλυμα κ. Νικολούδης και κατέθεσε στην εξεταστική για τη Ζίμενς ότι καμία σχέση δεν είχε αυτή η εταιρεία με την υπόθεση. Αλλά προφανώς το πρόβλημα της εταιρείας είναι ότι κάποτε ανήκε στον ξάδελφό μου. Και φαντάζομαι ότι κανείς από εσάς εδώ δεν επιτρέπει σε αδελφούς, εξαδέλφια, θείους και λοιπούς συγγενείς να διαθέτουν εταιρείες, γιατί φαίνεται ότι κάτι τέτοιο «απαγορεύεται». Αν λοιπόν το δικό μου «αμάρτημα» είναι ότι ο ξάδελφός μου είχε κάποτε αυτή την εταιρεία, τότε καταδικάστε με..!
Και επειδή το σκόπιμα προβαλλόμενο ως «παλάτι του Άκη», δεν αγοράστηκε από αυτή, αλλά από άλλη, αμερικάνικη εταιρεία, η Επιτροπή βρήκε τη λύση: και αυτή η αμερικάνικη εταιρεία, παρά το γεγονός ότι έχει ιδιοκτήτη, νομικό εκπρόσωπο κλπ, είναι δική μου! Παρά την ύπαρξη συμβολαίων, αποδείξεων, δικαιολογητικών και παραστατικών, τραπεζικού δανείου και υποθήκης επί του ακινήτου, η αγορά του διαμερίσματος της Δ. Αρεοπαγίτου από την αμερικανική εταιρεία θεωρείται εξ ορισμού «εικονική» και όλα τα πρόσωπα «παρένθετα».
Με ποια στοιχεία; Κανένα! Από πού προκύπτει; Από πουθενά! Ποιον μάρτυρα κάλεσαν από όλες αυτές τις εταιρείες και ανακάλυψαν κάποια ένδειξη; Κανέναν! Ποιος από τους εξετασθέντες μάρτυρες το επιβεβαίωσε; Κανείς!
Καμιά ερώτηση δεν υποβλήθηκε ούτε σε μένα, ούτε σε άλλον μάρτυρα (π.χ. του ΣΔΟΕ) που να ανταποκρίνεται ευθέως ή πλαγίως στην δεδομένη πεποίθηση των μελών της Επιτροπής ότι πίσω από όλα αυτά κρύβομαι εγώ. Το μέγεθος της σκοπιμότητας αποδεικνύεται από το γεγονός ότι αν και ο εκπρόσωπος του ΣΔΟΕ που ερευνούσε την υπόθεση και είχε εξετάσει όλα τα πρόσωπα ως ουσιώδεις μάρτυρες, δεν προχωρά σε τέτοιες διαπιστώσεις, η Επιτροπή το έκανε.
Θ. Μου αποδίδουν τη βαρύτατη κατηγορία νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.
-χωρίς κανένα, μα κανένα στοιχείο, χωρίς καν το πόρισμα του ΣΔΟΕ
-παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένα σχετικό πόρισμα της Αρχής για την καταπολέμηση εσόδων από ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, και παρά την κατηγορηματική δήλωση στην Επιτροπή του επικεφαλής της Αρχής κ. Νικολούδη ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο σε βάρος μου για τα δύο αδικήματα, καθώς αν είχε υποπέσει οτιδήποτε στην αντίληψή του θα είχε πρώτος κινηθεί ως ο πλέον αρμόδιος. «Δεν έχω στοιχεία να βεβαιώσω εγώ την τέλεση βασικής αξιόποινης πράξης», καταθέτει ο κ. Νικολούδης.
-παρά το γεγονός ότι οι μάρτυρες του ΣΔΟΕ και της Αρχής για το ξέπλυμα κατέθεσαν στην Επιτροπή ότι η περιουσία μου τελεί σε πλήρη αντιστοιχία με τα εισοδήματά μου, και ότι δεν διαθέτουν κανένα στοιχείο σε βάρος μου, ούτε καμία ένδειξη σύνδεσής μου με παράνομες πράξεις.
-παρά το γεγονός ότι ο εκπρόσωπός του ΣΔΟΕ κατέθεσε ότι δεν προκύπτει κανένα πρόβλημα σχετικά με την απόκτηση του διαμερίσματος όπου διαμένω, και ότι από την έρευνα της υπηρεσίας του προκύπτει ότι δεν διαθέτω ούτε 10, ούτε 15, ούτε 25 ακίνητα, όπως γραφόταν επί μήνες από κάποιους, αλλά μόνο αυτά που έχω δηλώσει στα πόθεν έσχες και στις φορολογικές δηλώσεις μου.
-παρά το γεγονός ότι από τα στοιχεία που έχω προσκομίσει στην επιτροπή πόθεν έσχες της Βουλής από το έτος 1981 δεν προκύπτει τίποτα περίεργο.
Η Επιτροπή δεν αξιολογεί τίποτα από όλα αυτά. Τα αποσιωπά πλήρως.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το περιεχόμενο του πορίσματος δεν αντιστοιχεί στο αποδεικτικό υλικό, στις καταθέσεις των μαρτύρων, των εγγράφων, ακόμη και στα στοιχεία που περιλαμβάνει και το γερμανικό κατηγορητήριο.
Αποτελεί προϊόν υποθέσεων, επαγωγικών συλλογισμών και αυθαίρετων προσωπικών συμπερασμάτων. Μέχρι και ο επικεφαλής της Αρχής για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος κ. Νικολούδης, κατέθεσε στην Επιτροπή ότι «λαμβάνετε ως δεδομένο το ζητούμενο»…
Θα με παραπέμψετε «εκ παραδρομής», όπως επικαλείται το πόρισμα, όπου η σκευωρία συγκρούεται με την πραγματικότητα; Υπάρχουν παραπομπές με ημερομηνίες «εκ παραδρομής»;
Θα με παραπέμψετε ενώ τα συγκεκριμένα υποβρύχια αποδείχθηκε ότι είναι και τα καλύτερα και τα φθηνότερα και τα πιο ισχυρά;
Ενώ τηρήθηκαν κατά γράμμα δεσμευτικά όλες οι προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες.
Ενώ και η Γερμανική Δικαιοσύνη ουσιαστικά παίρνει πίσω αυτά που έλεγε, βεβαιώνοντας ότι δεν έχει την οποιαδήποτε απόδειξη για αποδέκτες μιζών στο χώρο του στρατού και της πολιτικής στην Ελλάδα;
Ενώ δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο, ούτε μία μαρτυρία ότι δωροδοκήθηκα ή ότι επηρέασα οποιονδήποτε, ώστε να δωροδοκηθώ;
Η ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ
Η «επιχείρηση» στήθηκε, σκηνοθετήθηκε και εκτελέστηκε με αποφάσεις που πάρθηκαν έξω από την Επιτροπή, από τα γνωστά κέντρα και παράκεντρα της σημερινής εξουσίας, που εντέλλονται αυθαίρετες και παράνομες αποφάσεις.
Προχώρησαν πραξικοπηματικά στο διαχωρισμό της ενιαίας υπόθεσης παραγωγής των 4 Υ/Β, παρότι, τούτο, όπως οι περισσότεροι πια υποστηρίζουν, όχι μόνο δεν οδηγεί στην αποκάλυψη της μίας και ενιαίας αλήθειας για όλους και για όλα, αλλά αντίθετα, εξασφαλίζει έτσι αποτελεσματικά την συμφωνημένη από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συγκάλυψη της αλήθειας. Διαχώρισαν, επίσης, αυθαίρετα τον έλεγχο της υπόθεσης σε δύο χρονικές περιόδους, τη δική μου μέχρι το 2001 και στη μετέπειτα μέχρι το 2009. Δηλαδή, αποφάσισαν και στοχοποίησαν επιλεκτικά μόνο ένα πρόσωπο και μόνο μία περίοδο. Αναιτιολόγητα και αστήρικτα αγνόησαν προκλητικά την παραγγελία της Δικαιοσύνης, του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που ζήτησε ξεκάθαρα: να γίνει έρευνα για τυχόν ευθύνες του πρώην ΥΕΘΑ, των μελών του ΚΥΣΕΑ και όλων των ΥΕΘΑ, -του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.- μετά τη δική μου θητεία μέχρι και σήμερα.
Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ως υπεύθυνη και σοβαρή κατηγορούσα αρχή, επειδή στην έρευνά της είχε καταλήξει στο συμπέρασμα της, ότι αρμόδιο όργανο για την προμήθεια των υποβρυχίων δεν ήμουν εγώ, αλλά το ΚΥΣΕΑ στο σύνολο του, ζήτησε τον ποινικό έλεγχο όλων των μελών του ΚΥΣΕΑ, γνωρίζοντας ότι θα ήταν προδήλως παράνομη η παραγγελία της αν εξαιρούσε από τον έλεγχο της Βουλής τα μέλη του ΚΥΣΕΑ, που, όπως γνωρίζετε, ασχολήθηκαν και αποφάσισαν τέσσερις φορές, σε τέσσερις διαφορετικές συνεδριάσεις του, για το σημαντικό αυτό πρόγραμμα.
Στις 24/7/1998, αποφάσισαν την ανάθεση και κατανομή όλων των ναυπηγήσεων του Πολεμικού Ναυτικού στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας. Σε ότι αφορά τα νέα Υποβρύχια επέλεξε τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.
Στις 9/10/1998, που αποφάσισαν την επιλογή της Ferrostaal/HDW ως συνεργάτη των Ε.Ν.Α.Ε.
26/7/1999, που αποφάσισαν την ανάθεση της ναυπήγησης των τριών νέων Υποβρυχίων τ. 214 στα Ε.Ν.Α.Ε. με την συνεργασία της FERROSTAAL/HDW.
12/2/2002, που αποφάσισαν την ανάθεση ενός επιπλέον Υποβρυχίου τ. 214 στα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.
Χωρίς αυτές τις αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ, που ήταν όλες ομόφωνες, δεν μπορούσε να προχωρήσει τίποτα.
Αντί αυτών που ζήτησε η Δικαιοσύνη, αυτοί έστειλαν μόνο εμένα στην Προκαταρκτική Επιτροπή ως «ύποπτο» για δύο συγκεκριμένα εγκλήματα, όπως οι ίδιοι αποφάσισαν «ελέω εξουσίας», της παθητικής δωροδοκίας και του ξεπλύματος, παρά το γεγονός ότι τα εγκλήματα αυτά δεν είχαν διατυπωθεί καν στην παραγγελία του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Και παρά το γεγονός ότι στο πόρισμα του ΣΔΟΕ για τα υποβρύχια, -μετά από έναν χρόνο έρευνας-, δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στο όνομά μου. Είναι βέβαιο ότι αν ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου είχε διαπιστώσει στη δικογραφία οποιαδήποτε ένδειξη περί τέλεσης αυτών των αδικημάτων, θα ήταν υποχρεωμένος να τα αναφέρει στο διαβιβαστικό του προς τη Βουλή.
Η αναφορά επομένως σε αυτά τα εγκλήματα έγινε για πρώτη φορά από αυτούς που έδωσαν την εντολή και κατάρτισαν την πρόταση για να κατευθύνουν την υπόθεση εκεί που η δική τους σκοπιμότητα επιβάλει.
Για αυτό,
Καταγγέλλω την παραχάραξη της εντολής της Δικαιοσύνης.
Καταγγέλλω την κατασκευή μιας «βολικής» για κάποιους εικονικής πραγματικότητας, μέσω της επιλεκτικής στοχοποίησής μου.
Καταγγέλλω τον υποβιβασμό του Κοινοβουλίου σε ρόλο απλού επικυρωτή προειλημμένων αποφάσεων.
Καταγγέλλω τη διαστρέβλωση και συκοφάντηση ενός μεγάλου έργου που επιτελέστηκε στις Ένοπλες Δυνάμεις και -είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι- φέρει τη σφραγίδα μου.
Θα αρκούσε κανείς να διαβάσει μια φορά τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Επιτροπής για να αντιληφθεί ότι το πρώτο μεγάλο σκάνδαλο αφορά τη λειτουργία της ίδιας.
Για να δει, πώς απέφυγε με κάθε τρόπο να καλέσει, όπως δύο φορές ζήτησα, όλους τους ουσιώδεις μάρτυρες. Πώς απέφυγε να καλέσει την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. Πώς απέφυγε να καλέσει τα μέλη του τότε ΚΥΣΕΑ.
Για να δει, πώς πιέζονται οι μάρτυρες να ψελλίσουν έστω μια λέξη για «ενδείξεις», το μόνο που δείχνει να ενδιαφέρει την Επιτροπή.
Για να δει, πώς επιχειρείται να παραχαραχθεί η κατηγορηματική κατά τα άλλα, τοποθέτηση του αρμόδιου μάρτυρα από το ΣΔΟΕ, που δηλώνει ότι η πραγματική «περιουσία του Άκη» είναι τα εξής τρία ακίνητα, που απέκτησε από το ’74 μέχρι σήμερα, με νόμιμο και δικαιολογημένο από τα εισοδήματά του τρόπο.
Για να δει, πώς για μια κατά τα άλλα υποτίθεται απόρρητη, εισαγγελικού χαρακτήρα, διερευνητική διαδικασία, τα μέλη της Επιτροπής, όχι μόνο να εκφράζουν εξαρχής τη βεβαιότητά τους για το ζητούμενο, αλλά και την διατυμπανίζουν για λίγα λεπτά δημοσιότητας σε διάφορα κανάλια.
Για να δει, όχι απλά προκατάληψη και μεροληψία, αλλά -το χειρότερο-, εχθρότητα και προθυμία στην εκτέλεση μέχρι τέλους του διεκπεραιωτικού σκέλους μιας σκευωρίας.
Για αυτό εξάλλου προσφεύγω στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Είναι χρέος μου να αποκαλύψω ότι για να κρυφτούν οι ίδιοι ντύνουν την πολιτική δίωξη εναντίον μου με νομικό μανδύα.
Σας βεβαιώ ότι αυτή η παράσταση θα έχει απρόσμενο τέλος για τους αφανείς και εμφανείς πρωταγωνιστές της. Τούτο είναι δέσμευση αποκάλυψης της αλήθειας και όχι απειλή. Εκτός αν οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων θεωρούν την αλήθεια απειλή.
Είπε πρόσφατα ο πρωθυπουργός, στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο αίτημα του λαού «κλείστε, επιτέλους κάποιον στη φυλακή», διότι δεν είναι ο ίδιος δικαστής. Την ίδια ώρα έβριθε ο Τύπος από σωρεία δημοσιευμάτων και σχολίων ότι «το Μαξίμου, με εντολή του πρωθυπουργού «κλειδώνει» την υπόθεση Άκη», ότι δίνει εντολές «να βρεθούν στοιχεία για τον Άκη», και μάλιστα ζήτησε και χρονοδιάγραμμα. Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται, ότι κάποιοι επιχειρούν να τον κάνουν τελικά «δικαστή»;
Επίσης, έχω χρέος υπερασπιστώ τις προοδευτικές πολιτικές και το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ που υπηρέτησα, το κύρος και την αξιοπιστία των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και την προσωπική μου διαδρομή, τιμή και αξιοπρέπεια.
Σήμερα, στη συγκυρία που ζούμε, η αλήθεια για όλα και για όλους είναι....
η ασπίδα όλου του Ελληνικού λαού, κάθε πολίτη ξεχωριστά. Σε αυτή θα συντριβούν η σκευωρία, οι σκευωροί, τα ψεύδη και οι συκοφαντίες.
Δυστυχώς όμως η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ οδηγήθηκε από κάποιους, -όχι χωρίς την έγκριση της πολιτικής της ηγεσίας-,με σκοπό να αποπροσανατολίσουν τη κοινή γνώμη και το λαό μας, σε μια πρωτοφανή διχαστική, ανήθικη πολιτικά και απαράδεκτη νομικά πρόταση. «Δεν ήταν πρόταση προς διερεύνηση της συνολικής αλήθειας για όλο το έργο, που εξελίσσεται από το 2000 έως σήμερα, αλλά ήταν ένα αυθαίρετο κατηγορητήριο για έναν», δήλωσα τότε.
Από την αρχή οφείλω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου:
Η παρουσία μου εδώ δεν σημαίνει νομιμοποίηση όλης αυτής της παρωδίας κάθαρσης και ευτελισμού των θεσμών. Το αντίθετο. Βρίσκομαι σήμερα εδώ για να αποκαλύψω τα βασικά στοιχεία αυτής της σκευωρίας. Για να απογυμνώσω αυτό το διάτρητο και προκατασκευασμένο πόρισμα, που αντί να δώσει πειστικές απαντήσεις με βάση την εντολή σας, κάνει ακόμα πιο φανερή την κραυγαλέα σκοπιμότητα και το πολιτικό σχέδιο της εκ των προτέρων ενοχοποίησής μου.
Αυτή η βολική για κάποιους εικονική πραγματικότητα που σας παρουσίασαν, είναι ολότελα κάλπικη. Είναι μνημείο πλαστογράφησης της αλήθειας!
ΔΙΑΤΡΗΤΟ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ
Όποιος διάβασε το πόρισμα αντιλαμβάνεται από την πρώτη στιγμή, ότι άλλη εντολή έλαβαν τα μέλη της και άλλη εκτέλεσαν. Είναι σαφές ότι αντίθετα με το περιεχόμενο και της πρότασης του ΠΑΣΟΚ και της απόφασης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αντί να αναδείξουν την αλήθεια και να αναζητήσουν ενδείξεις για πιθανές ποινικές ευθύνες του ΥΕΘΑ στην περίοδο 1996-2001, αυτοί παραχάραξαν την αλήθεια προκειμένου να την προσαρμόσουν στο κατηγορητήριο. Ζητούν ποινικές ευθύνες για άλλο διάστημα, από 1/1/99 έως 27/9/2009. Δηλαδή να ασκηθεί ποινική δίωξη για άλλα πραγματικά περιστατικά και για άλλη περίοδο, κατασκευάζοντας μάλιστα δήθεν ενδείξεις από το πουθενά.
Είναι τόσο κραυγαλέα η απόσταση μεταξύ των στοιχείων, των καταθέσεων όλων των μαρτύρων, των αποδεικτικών μέσων που εξέτασε η Επιτροπή, από τα συμπεράσματά της, ώστε βάσιμα θεωρεί κανείς, ότι οι συντάκτες του ήταν εκτός της Επιτροπής, αλλά και ότι το διάτρητο αυτό κείμενο ήταν διαμορφωμένο ήδη πριν τη συγκρότηση της.
Το μεγάλο κόλπο που με την πρώτη ματιά μπορεί ο οιοσδήποτε να διαπιστώσει, είναι ότι η Επιτροπή θεωρεί ως δεδομένο αυτό που καλείται να αποδείξει. Αυτό είναι πρωτοφανές, ανήκουστο! Και αυτό διατρέχει όλο το κείμενο του πορίσματος.
Αντί να υπάρξει υπαγωγή των πραγματικών στοιχείων στα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης, ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα που ανταποκρίνονται στην αλήθεια, επιχειρείται αντίστροφα η υπαγωγή των πραγματικών δεδομένων της υπόθεσης, στο προαποφασισμένο σενάριο της δικής μου ενοχοποίησης!
Έτσι, η αυθαίρετη υιοθέτηση του πρώτου υποθετικού συλλογισμού ως αποδεδειγμένου, εξυπηρετεί το διαδοχικό «βάφτισμα» όλων των περαιτέρω συλλογισμών ως δεδομένων, προκειμένου να τους βγει το σενάριο.
Επιχειρούν αγωνιωδώς να αποδείξουν ότι δωροδοκήθηκα. Δεν το κατάφεραν και δεν θα μπορούσαν να το καταφέρουν. Γιατί; Γιατί είναι ένα τεράστιο ΨΕΥΔΟΣ. Είναι κάτι ανύπαρκτο. Για αυτό και η Επιτροπή δεν είχε άλλο δρόμο και προχώρησε με πραξικοπήματα σε βάρος της αλήθειας.
Α. Δεν ασχολήθηκε καθόλου με αυτή καθ αυτή τη σύμβαση των Υ/Β.
Αντ αυτού, στη βάση των παραπάνω, θεωρεί από την αρχή δεδομένο το αδίκημα της δωροδοκίας για τη σύμβαση και την ίδια στιγμή ξεπερνά το θέμα της σύμβασης λέγοντας ότι «η νομιμότητα δεν αμφισβητήθηκε» αλλά και ότι «δεν ήταν αντικείμενο της Επιτροπής»! Πώς δεν ήταν αντικείμενο διερεύνησης της Επιτροπής μια σύμβαση που σύμφωνα με το σενάριο τους θα έπρεπε να έπασχε, να ήταν επιβλαβής για το δημόσιο, να ήταν «λεόντειος», όπως κατά κόρον ειπώθηκε, ώστε να δικαιολογηθεί η δωροδοκία;
Β. Θεωρεί ότι η υπογραφή της νόμιμης -και κατά τους ίδιους- σύμβασης των Υ/Β ήταν η μεγαλύτερη ένδειξη ότι υπήρξε δωροδοκία…!
Βγάζουν δηλαδή το πρωτοφανές συμπέρασμα, ότι η σύμβαση αποτελεί την ισχυρότερη ένδειξη για τη διαδικασία επηρεασμού των φορέων λήψεως των αποφάσεων!
Το πόρισμα συνάγει ότι δήθεν χρηματίστηκε ο υπουργός Άμυνας, από τη διαπίστωση της εισαγγελίας του Μονάχου περί ύπαρξης μιας ομάδας επηρεασμού, της «ομάδας Α». Συμπέρασμα αυθαίρετο και παράνομο. Αυθαίρετο, γιατί δεν παρέχεται το οποιοδήποτε αποδεικτικό υλικό που να συνδέει τη δραστηριότητα αυτής της ομάδας με τον υπουργό. Δηλαδή χρησιμοποιείται το αποτέλεσμα στο οποίο κατέληξε η Επιτροπή ως απόδειξη των κατηγοριών της.
Προσέξτε τη λογική: Εφόσον υπήρχε μια τέτοια ομάδα και κινητοποιήθηκε για την ανάθεση των Υ/Β στη γερμανική εταιρεία, και εφόσον τα Υ/Β ανατέθηκαν τελικά στην κοινοπραξία ΕΝΑΕ-HDW, άρα ο υπουργός δεν μπορεί παρά να χρηματίστηκε! Αυτός ο εκπληκτικός συλλογισμός όμως δεν αποτελεί ούτε απόδειξη, ούτε καν ένδειξη. Εξάλλου, θα μπορούσε να εφαρμοστεί για οποιονδήποτε τύχαινε να είναι ΥΕΘΑ, διότι δεν περιέχει κανένα στοιχείο που να πιστοποιεί χρηματισμό του συγκεκριμένου υπουργού.
Είναι και παράνομο συμπέρασμα όμως, διότι η ανάθεση του προγράμματος δεν μπορούσε να γίνει και δεν έγινε με απόφαση του υπουργού Άμυνας. Με βάση εισηγήσεις των αρμόδιων οργάνων της ιεραρχίας αποφασίστηκε από το, ανώτερο του υπουργού, συλλογικό όργανο ΚΥΣΕΑ. Αν έστεκε ο συλλογισμός του πορίσματος, -που δεν στέκει- τότε θα ίσχυε για όλα τα μέλη του συλλογικού οργάνου που έλαβε τις αποφάσεις.
Δηλαδή, μας λένε με περισσό θράσος ότι η τότε κυβέρνηση μέσω του ΚΥΣΕΑ και κατόπιν εισήγησης του Πολεμικού Ναυτικού και όλων των άλλων αρμόδιων κατά το νόμο θεσμικών οργάνων του ΠΝ και του ΥΠΕΘΑ, αποφάσισε το πρόγραμμα των υποβρυχίων για να εξυπηρετηθούν τα σχέδια των μιζαδόρων!
Γ. Μου απευθύνει τη βαρύτατη κατηγορία της δωροδοκίας, αλλά αποφεύγει όπως ο «διάβολος το λιβάνι» να καλέσει τους ουσιώδεις μάρτυρες που αν ήταν έτσι τα πράγματα θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν το συλλογισμό της. Ενώ υπονοεί ότι υπήρξε επηρεασμός των φορέων λήψης των αποφάσεων, δεν επιχειρεί καν να τεκμηριώσει αν επηρέασα τα συλλογικά όργανα που είτε εισηγήθηκαν, όπως το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο, είτε αποφάσισαν, όπως το ΚΥΣΕΑ, που χωρίς την απόφασή του δεν μπορούσε να προχωρήσει τίποτα.
Ζήτησα εγγράφως να κληθούν να καταθέσουν τα μέλη του τότε ΚΥΣΕΑ. Το αίτημα μου το επανέλαβα και προφορικά κατά την κατάθεσή μου στην Επιτροπή. Η Επιτροπή, με πρωταγωνιστικό ρόλο των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, το «έθαψε» αναιτιολόγητα και ποτέ δεν συζητήθηκε. Οι βουλευτές της Ν.Δ. ενώ αρχικά επέμεναν στην ανάγκη να κληθούν τα μέλη του ΚΥΣΕΑ, -όπως και οι εκπρόσωποι των κομμάτων της Αριστεράς-, στη συνέχεια, -μπροστά στα «πλακάκια» που είχαν κάνει με το ΠΑΣΟΚ-, συμβιβάστηκαν με τα πρακτικά των συνεδριάσεων του οργάνου, γιατί όπως οι ίδιοι ομολογούσαν: «αλλιώς, πώς θα βγάλουμε πόρισμα;».
Τα πρακτικά δεν ήρθαν ποτέ. Το πόρισμα, όμως, βγήκε με απόλυτη δικομματική συναίνεση.
Αν δεν ήταν ουσιώδεις μάρτυρες τα μέλη του τότε ΚΥΣΕΑ, η τότε ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού, τότε ποιοι ήταν;
Γιατί φοβήθηκαν τις καταθέσεις τους; Θα σας πω εγώ γιατί:
Γιατί φοβήθηκαν την αλήθεια.
Γιατί για μια υπόθεση που αφορά προμήθεια των υποβρυχίων δεν εκλήθησαν οι πιο αρμόδιοι, η τότε και η νυν ηγεσία του Ναυτικού για να διαφωτίσουν την Επιτροπή;
Θα σας πω εγώ γιατί: Γιατί ήξεραν, όπως φάνηκε από τον έναν και μοναδικό αξιωματικό που κάλεσαν, ότι η αλήθεια που θα κατέθεταν θα ανέτρεπε το προαποφασισμένο σχέδιο.
Μια και συζητάμε υπεύθυνα και ανοιχτά, όμως, στη Βουλή, θα πρότεινα, όσοι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης ήταν υπουργοί την περίοδο 1998-2004, μέλη του τότε ΚΥΣΕΑ, να μιλήσουν στην Ολομέλεια και να ενημερώσουν τους βουλευτές πριν αυτοί ψηφίσουν, αν έγινε ουσιαστικός διάλογος τότε στο ΚΥΣΕΑ, πώς συμφωνήσαμε, αν αισθάνθηκαν ότι παγιδεύτηκαν ή όχι, αν παραπλανήθηκαν ή επηρεάστηκαν από εμένα για εκείνες τις αποφάσεις. Αυτό θα ήταν μια πράξη ευθύνης απέναντι στους βουλευτές, που θα κληθούν σε λίγο κατά συνείδηση να σηκώσουν το βάρος μιας άδικης και αναιτιολόγητης απόφασης.
Προτείνουν την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος μου για παθητική δωροδοκία «για την διευκόλυνση της εταιρείας Φέροσταλ προκειμένου να αναλάβει το έργο των υποβρυχίων, λαμβάνοντας για τον εαυτό του παράνομα περιουσιακά ωφελήματα» λένε.
Πώς, όμως, εγώ «διευκόλυνα» την εταιρεία; Σε τι συνίσταται αυτή η διευκόλυνση; Ποια είναι τα πραγματικά περιστατικά της διευκόλυνσης, αν δεν είναι ο επηρεασμός των μελών του ΚΥΣΕΑ, και των άλλων αρμόδιων συλλογικών οργάνων του Πολεμικού Ναυτικού; «Διευκόλυνση» χωρίς επηρεασμό των μελών του ΚΥΣΕΑ και του Α.Ν.Σ. δεν γίνεται!
Καταλάβατε, πώς γίνεται δεδομένο το ζητούμενο;
Δ. Όχι μόνο δεν βρήκαν και δεν αναζήτησαν να βρουν στοιχεία επηρεασμού από την πλευρά μου που να δικαιολογούν το ασύστολο ψεύδος περί δωροδοκίας, αλλά ούτε και μπόρεσαν να προσδιορίσουν την υποτιθέμενη ζημία που υπέστη το Δημόσιο από την αρχική σύμβαση. Υπέστη ζημία το Δημόσιο και ποια είναι αυτή;
Και επειδή δεν μπόρεσαν να τεκμηριώσουν ζημία, ακολούθησαν το δρόμο ότι δεν χρειάζεται ζημία για το αδίκημα!
Με τον ίδιο τρόπο η Επιτροπή «ξεμπερδεύει» και με τη νομιμότητα –ή μη- της απευθείας ανάθεσης που, όπως θυμάστε, αποτελούσε την αιχμή του δόρατος των πάσης φύσεως σκανδαλολογούντων. «Ως προς την απευθείας ανάθεση, κατά τα στοιχεία τυπικής νομιμότητας δεν φαίνεται κατ αρχήν να πάσχει…» λένε. Επομένως, δεν διαπιστώνουν κανένα πρόβλημα ούτε «κατ αρχήν», ούτε «περαιτέρω» για τη σύμβαση της απ ευθείας ανάθεσης. Και ορθώς, αφού ήταν η μόνη επιβεβλημένη από το νόμο οδός με βάση το τότε ισχύον θεσμικό πλαίσιο, καθώς είχαμε έργο απόρρητο, επείγον και συμπαραγωγή με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, φορέα που η μετοχική πλειοψηφία του ανήκε στο δημόσιο.
Δηλαδή προσπαθούν να σας πείσουν ότι εδώ έχουμε τη μοναδική στον κόσμο περίπτωση δωροδοκίας που έγινε χωρίς ο δήθεν δωροδοκούμενος να επηρεάσει κανέναν, χωρίς να έχει υπάρξει παράνομη ή επαχθής σύμβαση, χωρίς να πάσχει η απευθείας ανάθεση και χωρίς να έχει υπάρξει ζημία του δημοσίου !
Σε ένα πόρισμα 150 σελίδων δεν απαντάται πουθενά το βασικό ζητούμενο: Για ποιο λόγο υποτίθεται ότι δωροδοκήθηκα, όπως υποστηρίζουν! Και επειδή πουθενά δεν απαντάται, το ζητούμενο μετατρέπεται σε δεδομένο: Δωροδοκήθηκα, γιατί έτσι το θέλει η Επιτροπή!
Ε. Οι επιμελείς θα ανακαλύψατε ίσως ότι σε κάποια υποπαράγραφο του πορίσματος αναφέρεται πως «η επανειλημμένη αναφορά του ονόματος του πρώην υπουργού σε δεκάδες δημοσιεύματα δεν συνδέεται με ρητή και συγκεκριμένη μαρτυρία, για συγκεκριμένη χρηματική καταβολή προς τον φερόμενο ως δωροδοκηθέντα πρώην υπουργό». Αυτό σημαίνει σε απλά ελληνικά ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΕΡΙ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑΣ .
Η υποτιθέμενη τεκμηρίωση της κατηγορίας για παθητική δωροδοκία βασίζεται κυρίως στη γερμανική εισαγγελική πρόταση, στις καταθέσεις κατηγορουμένων στη γερμανική δικαιοσύνη και στις καταθέσεις των μαρτύρων στην Επιτροπή.
Το Γερμανικό κατηγορητήριο, που θεωρείται επιλεκτικά «ευαγγέλιο» από την Επιτροπή, μιλάει για δωροδοκία φορέων λήψης αποφάσεων και τη «διακριτική ευχέρεια που είχαν κατά την ανάθεση των συμβάσεων», «χωρίς να λάβουν υπόψη τις ισχύουσες στην Ελλάδα για τις αναθέσεις διατάξεις».
Για ποια «διακριτική ευχέρεια», όμως, μιλάμε εδώ; Όποιος εξετάσει τα πραγματικά στοιχεία της υπόθεσης διαπιστώνει ότι δεν υπήρχε καμία διακριτική ευχέρεια του υπουργού. Το θεσμικό πλαίσιο υλοποίησης του προγράμματος επελέγη από το αρμόδιο κυβερνητικό συλλογικό όργανο, ΚΥΣΕΑ. Οι διατάξεις του θεσμικού πλαισίου για την ανάθεση και την υλοποίηση του προγράμματος εφαρμόστηκαν απολύτως και κατά γράμμα.
Άρα, αφού εγώ δεν είχα καμία «διακριτική ευχέρεια» ή ο κύκλος των επηρεαζόμενων προσώπων θα πρέπει να περιλάμβανε όλα τα μέλη του κυβερνητικού οργάνου που έλαβε όλες αυτές τις κρίσιμες αποφάσεις ή δεν υπήρχε λόγος δωροδοκίας αφού το θεσμικό πλαίσιο ήταν δεδομένο, μονόδρομος, με βάση την κυβερνητική πολιτική και εφαρμόστηκε χωρίς παρεκκλίσεις.
ΣΤ. ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ
Ο βασικός πυλώνας του πορίσματος είναι η γερμανική εισαγγελική πρόταση. Για κάποιον που δεν έχει εξειδικευμένες γνώσεις η αναφορά του ονόματος μου σε αυτήν δημιουργεί εντυπώσεις. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική!
Κατ αρχήν, το γερμανικό δίκαιο στην άσκηση δίωξης προστατεύει κάθε εισαγγελέα εντός της υπόθεσης που χειρίζεται. Όμως, όπως βεβαιώνεται και από την γνωμοδότηση που σας καταθέτω, η εισαγγελική πρόταση δεν έχει ούτε δεσμευτικό, ούτε αποδεικτικό χαρακτήρα. Αποτελεί μια διατύπωση συλλογισμών προς εσωτερική χρήση και μόνο στο πλαίσιο της διεξαγόμενης εισαγγελικής έρευνας. Για αυτό και δεν επιτρέπεται η χρησιμοποίηση της για άλλους σκοπούς όπως γίνεται εδώ. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μέσο πίεσης, ενισχύοντας τη βαρύτητα των κατηγοριών για τους κατηγορούμενους, ώστε να συμβιβασθούν με όσο γίνεται μεγαλύτερο πρόστιμο. Δηλαδή, η εισαγγελία μπορεί να ισχυρίζεται διάφορα προκειμένου να πιέσει και να εκβιάσει καθοριστικά, χωρίς να προσκομίζει αποδείξεις, για να εξασφαλιστεί ο αναγκαίος συμβιβασμός στο υψηλότερο επίπεδο. Πόσο μάλλον που εδώ το ζήτημα αφορά την αντιδικία μιας μεγάλης εταιρείας με το γερμανικό δημόσιο. Ο πρωταρχικός στόχος του εισαγγελέα ήταν να ανεβάσει όσο γίνεται τον πήχη για το πρόστιμο κατά της εταιρείας, που αρχικά ήταν στα 277 εκατομμύρια ευρώ.
Οι παντελώς αυθαίρετες και αστήρικτες αναφορές σε βάρος μου που περιέχονται στην εισαγγελική πρόταση δεν προκύπτουν από πουθενά, δεν βασίζονται σε κανένα απολύτως στοιχείο, ούτε καν στις καταθέσεις των Γερμανών κατηγορουμένων. Στις έξι-επτά καταθέσεις που έδωσαν με την προσδοκία της αποφυλάκισής τους, ουδέποτε ανέφεραν ότι είχαν την οποιαδήποτε έκνομη συναλλαγή μαζί μου.
Η επιβεβαίωση για όλα τα παραπάνω ήρθε μόλις προχθές. Όπως δημοσίευσε το τελευταίο Spiegel και διαβάσατε ίσως και στα ελληνικά ΜΜΕ, ο πολυπόθητος συμβιβασμός για τη συγκεκριμένη υπόθεση μεταξύ της Γερμανικής εισαγγελίας και της Φέροσταλ επιτεύχθηκε με διακανονισμό για καταβολή προστίμου 177 εκ. ευρώ από την πλευρά της εταιρείας. Οι δύο βασικοί κατηγορούμενοι αναμένεται να καταδικαστούν σε διετή φυλάκιση με αναστολή και καταβολή προστίμου. Βλέπετε ποιος ήταν ο στόχος των συγκεκριμένων εισαγγελικών αναφορών;
Σύμφωνα με το Spiegel, ο παραπάνω διακανονισμός διευκολύνει και την εισαγγελία προστατεύοντάς την από ενδεχόμενη αποτυχία στο δικαστήριο, διότι, όπως γράφει: «οι ανακριτές δεν μπόρεσαν να προσκομίσουν αποδείξεις για αποδέκτες των μιζών από το χώρο του ελληνικού στρατού ή της πολιτικής». Αυτό αποτελεί απόλυτη παραδοχή για το αυθαίρετο των εισαγγελικών αναφορών και απόλυτη επιβεβαίωση αυτού που από την αρχή φωνάζω: Δεν έχω καμία σχέση με αυτή την υπόθεση. Για αυτό και δεν υπάρχει ούτε απόδειξη, αλλά ούτε καν ένδειξη που να οδηγεί σε οποιαδήποτε δική μου συσχέτιση με όποιες έκνομες ενέργειες για τα υποβρύχια.
Έτσι, ο πυλώνας του πορίσματος κατέρρευσε και το θεωρούμενο ως μεγαλύτερο όπλο της Επιτροπής μετατράπηκε σε μπούμερανγκ.
Όμως ακόμη και από αυτό το φάσκον και αντιφάσκον γερμανικό κατηγορητήριο η Επιτροπή αποσιωπά την αναφορά ότι «δεν προκύπτει πως υπήρξε ροή πληρωμών στον πρώην υπουργό» ή την κατάθεση Γερμανού μάρτυρα πως «το μεγαλύτερο τμήμα των χρημάτων δεν χρησιμοποιήθηκε για το ελληνικό δίκτυο, αλλά επέστρεψε στις τσέπες των Γερμανών κατηγορουμένων…», κάτι που φαίνεται και από τις τελευταίες εξελίξεις. Αυτά όμως θα έδιναν άλλη τροπή στην υπόθεση και θα έβγαζαν τελείως την Επιτροπή από το προαποφασισμένο σενάριο.
Επιπλέον, το παντελώς αβάσιμο των εισαγγελικών αναφορών για μένα, αποδεικνύεται και από δύο άλλα γεγονότα: α) την αποδοχή από τη γερμανική Δικαιοσύνη των ασφαλιστικών μέτρων που άσκησα κατά του Σπίγκελ, το οποίο είχε δημοσιεύσει τμήμα του περιεχομένου της εισαγγελικής πρότασης χωρίς να αποδεικνύεται η βασιμότητά της, ενώ εκκρεμεί και η αγωγή μου κατά του περιοδικού,
β) από το ότι ούτε καν κλήθηκα να καταθέσω στη Γερμανική Δικαιοσύνη στο πλαίσιο της διεξαγόμενης έρευνας. Και φυσικά ουδέποτε υπήρξε κατηγορία σε βάρος μου. Αν πίστευε ή είχε οποιαδήποτε ένδειξη για τους ισχυρισμούς του ο εισαγγελέας, θεωρείτε ότι δεν θα με καλούσε ούτε καν για μάρτυρα;
Ζ. Όσο για τις καταθέσεις των μαρτύρων στην ίδια την Επιτροπή, δεν υπάρχει ούτε ένας -με εξαίρεση τον συκοφάντη εκδότη που έχω ενάγει στην Ελληνική Δικαιοσύνη- που να ισχυρίστηκε οτιδήποτε μεμπτό για μένα. Αντίθετα, όλοι όσοι κατέθεσαν δήλωσαν ξεκάθαρα ότι δεν διαθέτουν το οποιοδήποτε στοιχείο ή ένδειξη που να στηρίζει το περιβόητο «κατηγορητήριο».
Έτσι, στην Επιτροπή έμειναν πια μόνο συγκεκριμένα δημοσιεύματα για να στηρίξει τις κατηγορίες. Όμως, ακόμη και αυτή αναγκάζεται να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τις πρωτοσέλιδες «αποκαλύψεις» του συγκεκριμένου εκδότη περί του δήθεν «ταμία» μου. Το πόρισμα λέει ότι «δεν προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας και η εκτίμηση του στηρίζεται σε ανασφαλές εύρημα». Από την άλλη, καθόλου εκ παραδρομής αναφέρει ότι ο Γ. Μπέλτσιος διετέλεσε Γ.Γ. του ΥΠΕΣΔΔΑ κατά την περίοδο υπουργίας μου το 1995-1996. Άλλο ένα ψεύδος, καθώς τότε ήταν στην Επιτροπή μεγάλων έργων, αρμοδιότητας άλλων υπουργών, ενώ ΓΓ του ΥΠΕΣ ήταν τη δεκαετία ’80 (1987-89). Η προφανής σκοπιμότητα του «λάθους» είναι να τον φέρει πιο κοντά στην περίοδο θητείας μου στο ΥΠΕΘΑ, που άρχισε το 1996…
Η. Το απόγειο της αυθαιρεσίας από την Επιτροπή καταγράφεται στην απαραίτητη για να δεθεί το κατηγορητήριο υπόθεση της δικής μου δήθεν διασύνδεσης με διάφορες εταιρείες και διάφορες χρηματικές καταβολές.
Κατ αρχήν, καθαρές κουβέντες: Από τότε που άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της σκευωρίας δήλωσα επανειλημμένα: Ούτε είχα, ούτε έχω οποιαδήποτε σχέση με οποιαδήποτε εταιρεία εξωχώρια ή μη. Στην κατάθεσή μου είπα στα μέλη της Επιτροπής ότι το όνομά μου είναι «Τσοχατζόπουλος» κι αν έχουν οποιοδήποτε στοιχειό που να διασυνδέει εμένα με κάποια εταιρεία να μου το πουν ευθέως. Εκείνοι ρωτούσαν άλλα αντί άλλων. Ίσως γιατί είχαν ήδη αποφασίσει χωρίς να με ακούσουν. Τούτο αποδείχτηκε άλλωστε και από το ότι στο 152 σελίδων πόρισμά τους αποσιωπάται σχεδόν η εξάωρη κατάθεσή μου.
Σας το λέω ευθέως: σε όλο αυτό το πολυσέλιδο μυθιστόρημα δεν υπάρχει ούτε ένα, μα ούτε ένα πραγματικό στοιχείο, ή έστω ένδειξη ότι έχω την οποιαδήποτε σχέση με κάποια εταιρεία. Αντίθετα χρησιμοποιούνται κατά κόρον κάθε είδους υποθετικοί συλλογισμοί, που εμφανίζονται ως αποδεδειγμένοι! Χρειάστηκαν τόσες σελίδες για να καλύψουν την απόλυτη γύμνια πραγματικών στοιχείων, αποδείξεων ή έστω ενδείξεων.
Ο συλλογισμός τους θυμίζει εκείνο το παλιό «ράβδος εν γωνία άρα βρέχει»…
Χρησιμοποιούν τις δραστηριότητες διαφόρων εταιρειών και επιχειρούν να τεκμηριώσουν σχέση τους μαζί μου, με ένα φοβερό και τρομερό «στοιχείο». Επειδή, λένε, ένας από τους εμπλεκόμενους στον κύκλο των μιζαδόρων κατέθετε χρήματα στην Τράπεζα Μόργκαν Στάνλει και επειδή από την ίδια τράπεζα υπήρχαν εμβάσματα προς την εταιρεία ΤΟΡΚΑΖΟ, αυτό σημαίνει ότι έκανε καταβολές στην ΤΟΡΚΑΖΟ, η οποία δήθεν συνδέεται μαζί μου. Τι προσπαθούν να μας πουν δηλαδή; Ότι στην τράπεζα αυτή δύο πελάτες υπήρχαν: Αυτός και η ΤΟΡΚΑΖΟ;…
Η Επιτροπή προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αποδείξει ότι υπήρξαν καταβολές ποσών για δωροδοκία δική μου πριν την υπογραφή της αρχικής σύμβασης τον Φεβρουάριο του 2000. Επειδή η πραγματικότητα, όπως προκύπτει από τις καταθέσεις των ίδιων των εμπλεκομένων, δεν ταιριάζει με το σενάριο τους, αποφάσισαν να αλλάξουν την πραγματικότητα. Ενώ ο ίδιος ο εκπρόσωπος της Φέροσταλ καταθέτει ότι έκανε καταβολές τον Δεκέμβριο του 2002 –εποχή που είχα φύγει από το ΥΠΕΘΑ- η Επιτροπή μιλάει για καταβολές το 2000!
Παντελώς αυθαίρετα δηλαδή λέει ότι η αναγραφή της ημερομηνίας 5/12/2002 στο γερμανικό κατηγορητήριο -την αξιοπιστία του οποίου αυξομειώνει κατά περίπτωση- γίνεται εκ παραδρομής. Διότι αλλιώς καταρρέει ένας βασικός πυλώνας του σεναρίου της ότι η δωροδοκία αποδεικνύεται διότι οι μετακινήσεις των ποσών εξελίχθηκαν προ της υπογραφής της σύμβασης.
Υιοθετείται στο πόρισμα αναφορά του γερμανικού κατηγορητηρίου περί υποσχεθεισών οικονομικών χορηγιών προς τον τότε ΥΕΘΑ από τον επιχειρηματία Αβατάγγελο, τον οποίο ούτε γνωρίζω, ούτε τον συνάντησα ποτέ. Από πού τεκμηριώνεται τέτοια διαδρομή χρήματος; Έχει εντοπίσει η Επιτροπή καταβολή από αυτόν, που υποτίθεται θα με δωροδοκούσε, προς εμένα; Δεν έχει εντοπίσει απολύτως τίποτα όχι μόνο προς εμένα, αλλά ούτε καν προς τις εταιρείες που κατά τρόπο αυθαίρετο επιχειρεί να ταυτίσει με εμένα!. Άλλο ένα ασύστολο ψεύδος που το περιλαμβάνουν για να δημιουργήσουν εντυπώσεις.
Από τις αναφορές των κατηγορουμένων στη Γερμανική Δικαιοσύνη προκύπτει ότι οι ύποπτες πληρωμές ξεκίνησαν μετά την υπογραφή της σύμβασης. Πώς μπορούσαν να έχουν σχέση λοιπόν με τις πληρωμές της Μόργκαν Στάνλει προς την ΤΟΡΚΑΖΟ, που έγιναν τις ημερομηνίες 1/11/1999, 11/1/2000, 7/3/2000, πριν δηλαδή τη σύμβαση των Υ/Β που υπογράφηκε 15 Φεβρουαρίου 2000 και ενεργοποιήθηκε 15 Μαρτίου 2000; Αποδεικνύεται επίσης ότι καμία σχέση δεν μπορούν να έχουν αυτές οι πληρωμές με την πρόοδο κατασκευής του έργου των υποβρυχίων. Προκύπτει ξεκάθαρα δηλαδή ότι ο συσχετισμός των αναφερομένων στο πόρισμα εμβασμάτων της ΤΟΡΚΑΖΟ με τις παράνομες πληρωμές της Φέροσταλ είναι άλμα στο κενό, παντελώς αυθαίρετος.
Πρόκειται λοιπόν για μια απέλπιδα, αλλά καθοριστική για την αξιοπιστία της Επιτροπής, προσπάθεια να εξαπατήσει εσάς, αλλά και ολόκληρο το λαό.
Από κανένα απολύτως στοιχείο δεν αποδεικνύεται ότι συνδέομαι με οποιαδήποτε εταιρεία, με οποιοδήποτε ύποπτο τραπεζικό λογαριασμό, με οποιαδήποτε καταβολή ή είσπραξη χρηματικών ποσών. Έτσι η Επιτροπή καταφεύγει πάλι στη γνωστή τακτική της, να θεωρήσει ΔΕΔΟΜΕΝΟ αυτό που απέτυχε να αποδείξει. Με πραγματικό θράσος οι συντάκτες του πορίσματος ισχυρίζονται ότι πίσω από όλες τις εταιρείες είμαι εγώ. Από πού προκύπτει αυτό; Από πουθενά. Ακόμη και στο ίδιο το πόρισμα η Επιτροπή παραδέχεται ότι πρέπει να υπάρξει περαιτέρω διερεύνηση για να επιβεβαιωθούν οι υποθέσεις της… Παρά ταύτα όμως, υιοθετούνται ως αποδεδειγμένες με ένα και μόνο στόχο: Να δεθεί το κατηγορητήριο!
Η ΤΟΡΚΑΖΟ βέβαια είναι η εταιρεία «πασπαρτού» για κάθε σκάνδαλο των τελευταίων ετών. Η Ν.Δ. προσπάθησε να την μπλέξει με το Βατοπέδιο, μετά με τη Ζίμενς. Ήρθε ο ίδιος ο προϊστάμενος της Αρχής για το ξέπλυμα κ. Νικολούδης και κατέθεσε στην εξεταστική για τη Ζίμενς ότι καμία σχέση δεν είχε αυτή η εταιρεία με την υπόθεση. Αλλά προφανώς το πρόβλημα της εταιρείας είναι ότι κάποτε ανήκε στον ξάδελφό μου. Και φαντάζομαι ότι κανείς από εσάς εδώ δεν επιτρέπει σε αδελφούς, εξαδέλφια, θείους και λοιπούς συγγενείς να διαθέτουν εταιρείες, γιατί φαίνεται ότι κάτι τέτοιο «απαγορεύεται». Αν λοιπόν το δικό μου «αμάρτημα» είναι ότι ο ξάδελφός μου είχε κάποτε αυτή την εταιρεία, τότε καταδικάστε με..!
Και επειδή το σκόπιμα προβαλλόμενο ως «παλάτι του Άκη», δεν αγοράστηκε από αυτή, αλλά από άλλη, αμερικάνικη εταιρεία, η Επιτροπή βρήκε τη λύση: και αυτή η αμερικάνικη εταιρεία, παρά το γεγονός ότι έχει ιδιοκτήτη, νομικό εκπρόσωπο κλπ, είναι δική μου! Παρά την ύπαρξη συμβολαίων, αποδείξεων, δικαιολογητικών και παραστατικών, τραπεζικού δανείου και υποθήκης επί του ακινήτου, η αγορά του διαμερίσματος της Δ. Αρεοπαγίτου από την αμερικανική εταιρεία θεωρείται εξ ορισμού «εικονική» και όλα τα πρόσωπα «παρένθετα».
Με ποια στοιχεία; Κανένα! Από πού προκύπτει; Από πουθενά! Ποιον μάρτυρα κάλεσαν από όλες αυτές τις εταιρείες και ανακάλυψαν κάποια ένδειξη; Κανέναν! Ποιος από τους εξετασθέντες μάρτυρες το επιβεβαίωσε; Κανείς!
Καμιά ερώτηση δεν υποβλήθηκε ούτε σε μένα, ούτε σε άλλον μάρτυρα (π.χ. του ΣΔΟΕ) που να ανταποκρίνεται ευθέως ή πλαγίως στην δεδομένη πεποίθηση των μελών της Επιτροπής ότι πίσω από όλα αυτά κρύβομαι εγώ. Το μέγεθος της σκοπιμότητας αποδεικνύεται από το γεγονός ότι αν και ο εκπρόσωπος του ΣΔΟΕ που ερευνούσε την υπόθεση και είχε εξετάσει όλα τα πρόσωπα ως ουσιώδεις μάρτυρες, δεν προχωρά σε τέτοιες διαπιστώσεις, η Επιτροπή το έκανε.
Θ. Μου αποδίδουν τη βαρύτατη κατηγορία νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.
-χωρίς κανένα, μα κανένα στοιχείο, χωρίς καν το πόρισμα του ΣΔΟΕ
-παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένα σχετικό πόρισμα της Αρχής για την καταπολέμηση εσόδων από ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, και παρά την κατηγορηματική δήλωση στην Επιτροπή του επικεφαλής της Αρχής κ. Νικολούδη ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο σε βάρος μου για τα δύο αδικήματα, καθώς αν είχε υποπέσει οτιδήποτε στην αντίληψή του θα είχε πρώτος κινηθεί ως ο πλέον αρμόδιος. «Δεν έχω στοιχεία να βεβαιώσω εγώ την τέλεση βασικής αξιόποινης πράξης», καταθέτει ο κ. Νικολούδης.
-παρά το γεγονός ότι οι μάρτυρες του ΣΔΟΕ και της Αρχής για το ξέπλυμα κατέθεσαν στην Επιτροπή ότι η περιουσία μου τελεί σε πλήρη αντιστοιχία με τα εισοδήματά μου, και ότι δεν διαθέτουν κανένα στοιχείο σε βάρος μου, ούτε καμία ένδειξη σύνδεσής μου με παράνομες πράξεις.
-παρά το γεγονός ότι ο εκπρόσωπός του ΣΔΟΕ κατέθεσε ότι δεν προκύπτει κανένα πρόβλημα σχετικά με την απόκτηση του διαμερίσματος όπου διαμένω, και ότι από την έρευνα της υπηρεσίας του προκύπτει ότι δεν διαθέτω ούτε 10, ούτε 15, ούτε 25 ακίνητα, όπως γραφόταν επί μήνες από κάποιους, αλλά μόνο αυτά που έχω δηλώσει στα πόθεν έσχες και στις φορολογικές δηλώσεις μου.
-παρά το γεγονός ότι από τα στοιχεία που έχω προσκομίσει στην επιτροπή πόθεν έσχες της Βουλής από το έτος 1981 δεν προκύπτει τίποτα περίεργο.
Η Επιτροπή δεν αξιολογεί τίποτα από όλα αυτά. Τα αποσιωπά πλήρως.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το περιεχόμενο του πορίσματος δεν αντιστοιχεί στο αποδεικτικό υλικό, στις καταθέσεις των μαρτύρων, των εγγράφων, ακόμη και στα στοιχεία που περιλαμβάνει και το γερμανικό κατηγορητήριο.
Αποτελεί προϊόν υποθέσεων, επαγωγικών συλλογισμών και αυθαίρετων προσωπικών συμπερασμάτων. Μέχρι και ο επικεφαλής της Αρχής για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος κ. Νικολούδης, κατέθεσε στην Επιτροπή ότι «λαμβάνετε ως δεδομένο το ζητούμενο»…
Θα με παραπέμψετε «εκ παραδρομής», όπως επικαλείται το πόρισμα, όπου η σκευωρία συγκρούεται με την πραγματικότητα; Υπάρχουν παραπομπές με ημερομηνίες «εκ παραδρομής»;
Θα με παραπέμψετε ενώ τα συγκεκριμένα υποβρύχια αποδείχθηκε ότι είναι και τα καλύτερα και τα φθηνότερα και τα πιο ισχυρά;
Ενώ τηρήθηκαν κατά γράμμα δεσμευτικά όλες οι προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες.
Ενώ και η Γερμανική Δικαιοσύνη ουσιαστικά παίρνει πίσω αυτά που έλεγε, βεβαιώνοντας ότι δεν έχει την οποιαδήποτε απόδειξη για αποδέκτες μιζών στο χώρο του στρατού και της πολιτικής στην Ελλάδα;
Ενώ δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο, ούτε μία μαρτυρία ότι δωροδοκήθηκα ή ότι επηρέασα οποιονδήποτε, ώστε να δωροδοκηθώ;
Η ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ
Η «επιχείρηση» στήθηκε, σκηνοθετήθηκε και εκτελέστηκε με αποφάσεις που πάρθηκαν έξω από την Επιτροπή, από τα γνωστά κέντρα και παράκεντρα της σημερινής εξουσίας, που εντέλλονται αυθαίρετες και παράνομες αποφάσεις.
Προχώρησαν πραξικοπηματικά στο διαχωρισμό της ενιαίας υπόθεσης παραγωγής των 4 Υ/Β, παρότι, τούτο, όπως οι περισσότεροι πια υποστηρίζουν, όχι μόνο δεν οδηγεί στην αποκάλυψη της μίας και ενιαίας αλήθειας για όλους και για όλα, αλλά αντίθετα, εξασφαλίζει έτσι αποτελεσματικά την συμφωνημένη από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συγκάλυψη της αλήθειας. Διαχώρισαν, επίσης, αυθαίρετα τον έλεγχο της υπόθεσης σε δύο χρονικές περιόδους, τη δική μου μέχρι το 2001 και στη μετέπειτα μέχρι το 2009. Δηλαδή, αποφάσισαν και στοχοποίησαν επιλεκτικά μόνο ένα πρόσωπο και μόνο μία περίοδο. Αναιτιολόγητα και αστήρικτα αγνόησαν προκλητικά την παραγγελία της Δικαιοσύνης, του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που ζήτησε ξεκάθαρα: να γίνει έρευνα για τυχόν ευθύνες του πρώην ΥΕΘΑ, των μελών του ΚΥΣΕΑ και όλων των ΥΕΘΑ, -του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.- μετά τη δική μου θητεία μέχρι και σήμερα.
Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ως υπεύθυνη και σοβαρή κατηγορούσα αρχή, επειδή στην έρευνά της είχε καταλήξει στο συμπέρασμα της, ότι αρμόδιο όργανο για την προμήθεια των υποβρυχίων δεν ήμουν εγώ, αλλά το ΚΥΣΕΑ στο σύνολο του, ζήτησε τον ποινικό έλεγχο όλων των μελών του ΚΥΣΕΑ, γνωρίζοντας ότι θα ήταν προδήλως παράνομη η παραγγελία της αν εξαιρούσε από τον έλεγχο της Βουλής τα μέλη του ΚΥΣΕΑ, που, όπως γνωρίζετε, ασχολήθηκαν και αποφάσισαν τέσσερις φορές, σε τέσσερις διαφορετικές συνεδριάσεις του, για το σημαντικό αυτό πρόγραμμα.
Στις 24/7/1998, αποφάσισαν την ανάθεση και κατανομή όλων των ναυπηγήσεων του Πολεμικού Ναυτικού στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας. Σε ότι αφορά τα νέα Υποβρύχια επέλεξε τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.
Στις 9/10/1998, που αποφάσισαν την επιλογή της Ferrostaal/HDW ως συνεργάτη των Ε.Ν.Α.Ε.
26/7/1999, που αποφάσισαν την ανάθεση της ναυπήγησης των τριών νέων Υποβρυχίων τ. 214 στα Ε.Ν.Α.Ε. με την συνεργασία της FERROSTAAL/HDW.
12/2/2002, που αποφάσισαν την ανάθεση ενός επιπλέον Υποβρυχίου τ. 214 στα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.
Χωρίς αυτές τις αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ, που ήταν όλες ομόφωνες, δεν μπορούσε να προχωρήσει τίποτα.
Αντί αυτών που ζήτησε η Δικαιοσύνη, αυτοί έστειλαν μόνο εμένα στην Προκαταρκτική Επιτροπή ως «ύποπτο» για δύο συγκεκριμένα εγκλήματα, όπως οι ίδιοι αποφάσισαν «ελέω εξουσίας», της παθητικής δωροδοκίας και του ξεπλύματος, παρά το γεγονός ότι τα εγκλήματα αυτά δεν είχαν διατυπωθεί καν στην παραγγελία του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Και παρά το γεγονός ότι στο πόρισμα του ΣΔΟΕ για τα υποβρύχια, -μετά από έναν χρόνο έρευνας-, δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στο όνομά μου. Είναι βέβαιο ότι αν ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου είχε διαπιστώσει στη δικογραφία οποιαδήποτε ένδειξη περί τέλεσης αυτών των αδικημάτων, θα ήταν υποχρεωμένος να τα αναφέρει στο διαβιβαστικό του προς τη Βουλή.
Η αναφορά επομένως σε αυτά τα εγκλήματα έγινε για πρώτη φορά από αυτούς που έδωσαν την εντολή και κατάρτισαν την πρόταση για να κατευθύνουν την υπόθεση εκεί που η δική τους σκοπιμότητα επιβάλει.
Για αυτό,
Καταγγέλλω την παραχάραξη της εντολής της Δικαιοσύνης.
Καταγγέλλω την κατασκευή μιας «βολικής» για κάποιους εικονικής πραγματικότητας, μέσω της επιλεκτικής στοχοποίησής μου.
Καταγγέλλω τον υποβιβασμό του Κοινοβουλίου σε ρόλο απλού επικυρωτή προειλημμένων αποφάσεων.
Καταγγέλλω τη διαστρέβλωση και συκοφάντηση ενός μεγάλου έργου που επιτελέστηκε στις Ένοπλες Δυνάμεις και -είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι- φέρει τη σφραγίδα μου.
Θα αρκούσε κανείς να διαβάσει μια φορά τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Επιτροπής για να αντιληφθεί ότι το πρώτο μεγάλο σκάνδαλο αφορά τη λειτουργία της ίδιας.
Για να δει, πώς απέφυγε με κάθε τρόπο να καλέσει, όπως δύο φορές ζήτησα, όλους τους ουσιώδεις μάρτυρες. Πώς απέφυγε να καλέσει την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. Πώς απέφυγε να καλέσει τα μέλη του τότε ΚΥΣΕΑ.
Για να δει, πώς πιέζονται οι μάρτυρες να ψελλίσουν έστω μια λέξη για «ενδείξεις», το μόνο που δείχνει να ενδιαφέρει την Επιτροπή.
Για να δει, πώς επιχειρείται να παραχαραχθεί η κατηγορηματική κατά τα άλλα, τοποθέτηση του αρμόδιου μάρτυρα από το ΣΔΟΕ, που δηλώνει ότι η πραγματική «περιουσία του Άκη» είναι τα εξής τρία ακίνητα, που απέκτησε από το ’74 μέχρι σήμερα, με νόμιμο και δικαιολογημένο από τα εισοδήματά του τρόπο.
Για να δει, πώς για μια κατά τα άλλα υποτίθεται απόρρητη, εισαγγελικού χαρακτήρα, διερευνητική διαδικασία, τα μέλη της Επιτροπής, όχι μόνο να εκφράζουν εξαρχής τη βεβαιότητά τους για το ζητούμενο, αλλά και την διατυμπανίζουν για λίγα λεπτά δημοσιότητας σε διάφορα κανάλια.
Για να δει, όχι απλά προκατάληψη και μεροληψία, αλλά -το χειρότερο-, εχθρότητα και προθυμία στην εκτέλεση μέχρι τέλους του διεκπεραιωτικού σκέλους μιας σκευωρίας.
Για αυτό εξάλλου προσφεύγω στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Είναι χρέος μου να αποκαλύψω ότι για να κρυφτούν οι ίδιοι ντύνουν την πολιτική δίωξη εναντίον μου με νομικό μανδύα.
Σας βεβαιώ ότι αυτή η παράσταση θα έχει απρόσμενο τέλος για τους αφανείς και εμφανείς πρωταγωνιστές της. Τούτο είναι δέσμευση αποκάλυψης της αλήθειας και όχι απειλή. Εκτός αν οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων θεωρούν την αλήθεια απειλή.
Είπε πρόσφατα ο πρωθυπουργός, στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο αίτημα του λαού «κλείστε, επιτέλους κάποιον στη φυλακή», διότι δεν είναι ο ίδιος δικαστής. Την ίδια ώρα έβριθε ο Τύπος από σωρεία δημοσιευμάτων και σχολίων ότι «το Μαξίμου, με εντολή του πρωθυπουργού «κλειδώνει» την υπόθεση Άκη», ότι δίνει εντολές «να βρεθούν στοιχεία για τον Άκη», και μάλιστα ζήτησε και χρονοδιάγραμμα. Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται, ότι κάποιοι επιχειρούν να τον κάνουν τελικά «δικαστή»;
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου