Η
πρωτοφανής οικονομική κρίση, η ύφεση και τα (πολλά) άλλα προβλήματα που
επιβαρύνουν την Ελληνική οικονομία έχουν ένα πολύτιμο και κοινά
αποδεκτό (από όλους) διαχρονικό «φάρμακο»: τις Ελληνικές εξαγωγές.
Οι Ελληνικές εξαγωγές
αποτελούν το πραγματικό οξυγόνο της ελληνικής οικονομίας η οποία
«έμαθε» (μεταξύ πολλών άλλων) να καταναλώνει για ολόκληρες δεκαετίες τα
πιο απίθανα (και πολλές φορές άχρηστα) εισαγόμενα προϊόντα δημιουργώντας
στο εμπορικό μας ισοζύγιο ένα ετήσιο «άνοιγμα» της τάξεως πολλών δισεκατομμυρίων Ευρώ
το οποίο έσπευδαν να καλύψουν «πρόθυμοι δανειστές» οδηγώντας την
Ελληνική οικονομία με μαθηματική ακρίβεια στα σημερινά επώδυνα αδιέξοδα.
Παράλληλα,
τις δεκαετίες που ακολούθησαν την κατάρρευση της δικτατορίας στην
Ελλάδα (1974) δημιουργήθηκε σταδιακά μια πανίσχυρη ελίτ συνδικαλιστών η
οποία με την καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος της απεργίας αλλά και
άλλων παράνομων και υπερβολικών «πρακτικών» (κυριολεκτικά για πύλλου πήδημα)
κατάφερε μεν να εξασφαλίσει θεαματική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου
του μέσου Έλληνα, κατέστρεψε όμως εντελώς κάθε στοιχειώδη
αναταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας με την απόλυτη ανοχή (αν όχι «συμπαράσταση») της πολιτικής εξουσίας για ψηφοθηρικούς λόγους. Με άλλα λόγια η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής όμως πέθανε!
Σαν συνέπεια, η Ελλάδα σταδιακά αποβιομηχανοποιήθηκε, μεγάλα και σημαντικά εργοστάσια έκλεισαν (μεταξύ ενός ατέλειωτου κατάλογου ξεχωρίζουν οι περιπτώσεις Λιπασμάτων στην Δραπετσώνα, Pirelli στην Πάτρα, Goodyear στην Σίνδο, NAMKO -έβγαζε το μοναδικό ελληνικό αυτοκίνητο, το Pony-, που έκλεισε μετά από «κατάληψη» 130 ημερών με αίτημα .... αυξήσεις 30%!!!)
αφήνοντας άνεργους χιλιάδες εργαζομένων που παρασύρθηκαν από τα φλογερά
κηρύγματα της ακραίας αριστεράς η οποία ονειρεύεται ακόμα και σήμερα
τις «δικτατορίες του προλεταριάτου» που θα αναδείξουν τους διαδόχους του Στάλιν, του Τσαουσέσκου ή του Μάο-Τσε Τούγκ.
Η χώρα μας έφθασε στο σημείο να εισαγάγει σπίρτα από την Σουηδία (την Πυρκάλ βλέπετε ουσιαστικά την «κλείσαμε»), να καταναλώνει τσάι Lipton (λες και τα βουνά της πατρίδας μας δεν μοσχοβολάνε με αυθεντικό και υγιεινό τσάι του βουνού), να πίνει, παρακαλώ, νερό Perrier (το Σουρωτή, το Ζαγόρι, η Υδρία, το Κορπί, το ΗΒΗ και τόσα άλλα θαυμάσια ελληνικά μεταλλικά νερά μας ... «ξυνίζουν»),
να απαξιώνει πολύτιμα και υγιεινά τρόφιμα από την ελληνική γη
υποκαθιστώντας τα με πολυδιαφημιζόμενα και .... εισαγόμενα, να
αντικαθιστά τον θησαυρό των ελληνικών αποσταγμάτων με ουίσκυ, βότκα και
τζιν (τρομάρα μας!) και να υποκαθιστά με (υποτίθεται φθηνότερα) προϊόντα εισαγωγής το συντριπτικό ποσοστό χιλιάδων άλλων προϊόντων (προσωπικής υγιεινής, καθαριότητας, ένδυσης, υπόδησης, επίπλων, οικιακών σκευών και πολλών, πολλών άλλων!)
Στο
τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα που ζούμε στις μέρες μας
υπάρχει ένα πολύτιμο «φάρμακο» που σίγουρα ανακουφίζει λυτρωτικά την
ελληνική οικονομία και δεν είναι άλλο από τις εξαγωγές. Οι εξαγωγές όμως για να σταθεροποιηθούν και να αυξηθούν χεριάζονται κάποια «προαπαιτούμενα» που ξεφεύγουν εντελώς από την ικανότητα του κάθε εξαγωγέα ή την ποιότητα και την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων του.
Τα «προαπαιτούμενα» αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από την συνεχή και στοιχειώδη λειτουργία της «κρατικής μηχανής» η οποία εδώ και δεκαετίες συνηθίζει πολύ συχνά να παραλύει κάτω από το βάρος των κινητοποιήσεων διαφόρων εργαζομένων (κυρίως του ευρύτερου δημόσιου τομέα)
υπό την καθοδήγηση των συνδικαλιστών οι οποίοι συνήθως βρίσκονται κάτω
από την «υψηλή προστασία» των διαφόρων κομμάτων από τα οποία ενίοτε
«ανταμείβονται» (μεταξύ άλλων) με βουλευτικά ή υπουργικά αξιώματα.
Κρίσιμοι
τομείς της εθνικής μας οικονομίας όπως ηλεκτρική ενέργεια, λιμάνια,
αεροδρόμια, τελωνεία, εθνικοί δρόμοι και οδικές μεταφορές μαζί με πολλές
κατηγορίες δημοσίων και δημοτικών φορέων πραγματοποίησαν (και
πραγματοποιούν) απεργιακές κινητοποιήσεις που ξεκινούν από πολύ σοβαρούς
και βάσιμους λόγους μέχρι την ... κατά παράδοση συνήθεια!
Αν
παρ΄όλα αυτά που ζούμε για ολόκληρες δεκαετίες με διάφορες απεργίες που
ιεραρχούνται από πολιτικές σκοπιμότητες και όχι από πραγματικές
ανάγκες, εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως τα «φαινόμενα» αυτά δεν αποτελούν πολύ σοβαρά αντικίνητρα εξαγωγών ή επενδύσεων, τότε απλά .... είμαστε βαθειά νυχτωμένοι!
Σήμερα, η Ελλάδα βρίσκεται με το πιστόλι στον κρόταφο (και όχι στο τραπέζι, όπως μας έλεγε κάποιος από τους επίδοξους σωτήρες μας) και πρέπει να επιβιώσει. Για να επιβιώσει όμως πρέπει να βάλουμε στο περιθώριο κακές συνήθειες και πρακτικές ολόκληρων δεκαετιών. Δύσκολο, αλλά απόλυτα αναγκαίο.
Και το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να προστατέψουμε σαν κόρη οφθαλμού τις ελληνικές εξαγωγές. Δεν αρκούν τα (συνήθως) κούφια λόγια των πολιτικών για «ενίσχυση» των εξαγωγών. Χρειάζονται συγκεκριμμένα πράγματα:
Απρόσκοπτη λειτουργία όλων των τομέων (δημοσίων αλλά και ιδιωτικών) που είναι απαραίτητοι στην διαδικασία διεκπεραίωσης των εξαγωγών. Αυξημένη ευαισθησία από όλους μας (εργαζόμενους,
επιχειρηματίες, πολιτικούς, φορείς του δημοσίου & ιδιωτικού τομέα,
συνδικαλιστές, τραπεζικό σύστημα, κόμματα κ.α.) ώστε η αλυσίδα της εξαγωγικής διαδικασίας να λειτουργήσει επιτέλους απρόσκοπτα χωρίς κανένα από τα «συνηθισμένα» εμπόδια που μας καταδίκασαν για ολόκληρες δεκαετίες και μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση.
Στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία κάθε ανεύθυνη συμπεριφορά αποτελεί κίνδυνο για τους πολλούς και πρέπει να αντιμετωπίζεται τελείως διαφορετικά από ότι στο παρελθόν. Οι εποχές που διαλύαμε τα πάντα για (δήθεν) «συμπαράσταση στην Νικαράγουα» αποτελούν παρελθόν για το οποίο πρέπει να ντρεπόμαστε.
Με πραγματική αγωνία, ένας δραστήριος εκπρόσωπος εξαγωγικών επιχειρήσεων, ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ), επισημαίνει για τα σημερινά προβλήματα των εξαγωγών, με ανακοίνωσή του στις 6/12/2011, τα εξής:
Νέο
πλήγμα στις εξαγωγικές επιχειρήσεις θα επιφέρουν οι εξαγγελθείσες
επαναλαμβανόμενες στάσεις των τελωνειακών υπαλλήλων που ξεκινούν αύριο,
τονίζει σε σημερινή δημόσια ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου
Ελλάδος (ΣΕΒΕ).
Ο
ΣΕΒΕ ζητά να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μη κλείσει κανένα
τελωνείο ούτε για ένα λεπτό καθώς αυτό θα αποτελέσει ένα επιπλέον πλήγμα
για την εξωστρέφεια. Δεδομένης της στάσης πληρωμών του δημοσίου και του
στενέματος της ρευστότητας από τiς
τράπεζες οι εξαγωγικές, παραγωγικές και εμπορικές επιχειρήσεις
οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια προς ζημιογόνα πορεία, η οποία, εάν
επιδεινωθεί από επιπλέον προσκόμματα σε αυτό το δυσμενές οικονομικό
κλίμα, θα μαραζώσει ακόμη και τα πιο ζωντανά κύτταρα της παραγωγικής και
εξαγωγικής κοινότητας, oδηγώντας τα σε ασυνέπεια προς τους δανειστές, τους εργαζόμενους αλλά και προς το κράτος.
Τα
μέτρα θα πρέπει να αφορούν πρωτίστως τη με κάθε τρόπο και μέσο
διασφάλιση της απρόσκοπτης λειτουργίας των τελωνείων και όλων των άλλων
υπηρεσιών του δημοσίου που σχετίζονται με τις εξαγωγές όπως των
υπηρεσιών αγροτικής οικονομίας, κτηνιατρικής και αλιείας των περιφερειών
της χώρας, ώστε να συνεχιστεί χωρίς προβλήματα η επιχειρηματική,
παραγωγική, εισαγωγική και εξαγωγική δραστηριότητα.
Παράλληλα
ο ΣΕΒΕ ζητά να επιταχυνθούν όλες εκείνες οι διαδικασίες και οι θεσμοί
που προβλέπονται στις κοινοτικές διατάξεις προς διευκόλυνση του διεθνούς
εμπορίου και της ανταγωνιστικότητας, αφορούν τουλάχιστον τις καλά
οργανωμένες επιχειρήσεις με συστηματική εξαγωγική δραστηριότητα και
εφαρμόζονται εδώ και χρόνια σε άλλες χώρες μέλη της ΕΕ όπως οι θεσμοί
του εγκεκριμένου εξαγωγέα και του εγκεκριμένου εμπόρου νωπών και η
πλήρης ηλεκτρονικοποίηση των σχετικών διαδικασιών ώστε να μειωθεί ο
φόρτος εργασίας των δημόσιων υπηρεσιών με παράλληλη ανάληψη αυξημένης
ευθύνης εκ μέρους των αξιόπιστων επιχειρήσεων. Κατανοούμε τις θυσίες που όλοι έχουμε κληθεί να κάνουμε για τη βελτίωση του δημοσιονομικού
προβλήματος της χώρας και την έξοδό της από την ύφεση και την κρίση,
αλλά εκφράζουμε την αγωνία των επιχειρηματιών, των βιοτεχνών, των
επαγγελματιών και του προσωπικού τους που έχουν αποθέσει τις τελευταίες
τους ελπίδες στην εξωστρεφή δραστηριότητά τους, για τη διεκπεραίωση
μάλιστα της οποίας επιβαρύνονται οι ίδιοι (ΔΕΤΕ, ανταποδοτικά τέλη για
ποιοτικούς και φυτοϋγειονομικούς ελέγχους, κ.λ.π.).
Δυστυχώς, οι επιχειρηματίες και ιδίως οι εξαγωγείς είναι αυτοί που θα υποστούν για
μια ακόμη φορά τις συνέπειες των κινητοποιήσεων άλλων ομάδων
συμφερόντων, με άμεσες και έμμεσες ζημίες, πολλές από τις οποίες δεν
είναι δυνατό να αποτιμηθούν όπως η απώλεια πελατών εξωτερικού ούτε
βεβαίως να διεκδικηθούν με αξιώσεις στο μέλλον. Ζημίες που μπορεί να
κλονίσουν ακόμη και την επιβίωση μιας επιχείρησης με ό,τι αυτό
συνεπάγεται για τον επιχειρηματία, την οικογένεια και τους εργαζομένους
του. Η κατάσταση πλέον είναι τραγική. Ας μην τη χειροτερεύουμε άλλο και
ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες που μας αναλογούν.
Όλα
αυτά την φετεινή, πολύ δύσκολη για όλους μας χρονιά, κατά την οποία για
πρώτη φορά μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ελληνικές εξαγωγές
παρουσιάζουν σημαντική αύξηση (με κινητήριο δύναμη τα πετρελαιοειδή) και
πολύ αξιόλογες επιδόσεις στην κρίσιμη κατηγορία «βιομηχανικών προϊόντων» και τροφίμων.
Το έλλειμα του εμπορικού μας ισοζύγιου το εννεάμηνο το 2011 σε σχέση με
το αντίστοιχο εννεάμηνο του 2010 μειώθηκε κατά 35,8%, αλλά οι εισαγωγές παραμένουν διπλάσιες από τις εξαγωγές, όπως προκύπτει από τον πίνακα που ακολουθεί:
ΠΙΝΑΚΑΣ 1 : ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ – ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΕΤΩΝ 2010 & 2011 (ΑΞΙΕΣ ΣΕ ΕΥΡΩ)
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ /ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
|
2010
|
2011
|
ΜΕΤΑΒΟΛΗ %
|
ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΑΓΩΓΩΝ
|
11.227,6
|
16.571,0
|
47,6%
|
ΣΥΝΟΛΟ ΕΙΣΑΓΩΓΩΝ
|
36.129,3
|
32.566,6
|
-9,9%
|
ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ
|
-24.901,7
|
-15.995,6
|
-35,8%
|
Πηγή: Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων
Σύμφωνα
με τα προσωρινά στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, η ίδια εικόνα
διατηρήθηκε και τον μήνα Οκτώβριο. Με μια σημαντική όμως διαφορά: Οι
εξαγωγές μας χωρίς τα πετρελαιοειδή υποχώρησαν για πρώτη φορά φέτος
(Οκτώβριος 2011) κατά 11,6%! Στο εννεάμηνο πάντως οι εκτός
πετρελαιοειδών εξαγωγές μας, σημείωσαν αύξηση κατά 14,7%.
ΠΙΝΑΚΑΣ 2 : ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ / ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011
|
ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ
|
ΕΞΑΓΩΓΕΣ
|
Σύνολα με πετρελαιοειδή
|
|
|
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010
|
3.986,7
|
1.605,3
|
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011
|
2.638,3
|
1.775,8
|
Διαφορά
|
-33,8%
|
+10,6%
|
|
|
|
Σύνολα χωρίς πετρελαιοειδή
|
|
|
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010
|
3.045,5
|
1.463,1
|
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011
|
2.402,0
|
1.293,3
|
Διαφορά
|
-21%
|
-11,6%
|
Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ
Η
αρνητική εξέλιξη τον μήνα Οκτώβριο 2011 των (εκτός πετρελαιοειδών)
εξαγωγών που έχουν τεράστια σημασία για την εθνική μας οικονομία,
αποτελεί ένα «κώδωνα κινδύνου»
που μας δείχνει πόσο μεγάλη ευαισθησία διακρίνει τον τομέα των εξαγωγών
και πόσο επικίνδυνες είναι πλέον οι διάφορες και ποικιλόμορφες
«πιέσεις» που εξακολουθεί να δέχεται.
Από αυτά έχει απόλυτη ανάγκη η Ελλάδα μας. Και της τα οφείλουμε όλοι!
Λεωνίδας Κουμάκης*
20 Δεκεμβρίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου