ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Σαν τρόλεϊ εκτός λειτουργίας
Tης Mαριας Kατσουνακη
Ηταν όλοι κι όλοι έξι επιβάτες. Περασμένες δέκα το βράδυ και το τρόλεϊ της γραμμής 15 (Πετράλωνα - Δικαστήρια - Ελ. Βενιζέλου), καθυστερημένο ήδη ένα 20λεπτο από το προγραμματισμένο δρομολόγιό του, μόλις είχε στρίψει στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Στη στάση Πεδίον του Αρεως σταματάει. Ο οδηγός μιλάει στο κινητό με κάποιον, προφανώς συνάδελφό του, και διαπραγματεύεται την αντικατάστασή του. Είναι περισσότερο από σαφές ότι δεν επιθυμεί να ολοκληρώσει τη βάρδια και αναζητάει κάποια εσπευσμένη λύση. Το τρόλεϊ ακινητοποιημένο. Οι επιβάτες καθηλωμένοι. Υστερα από λίγη ώρα ανοίγουν οι πόρτες, τα φώτα σβήνουν. Ολα δείχνουν την έξοδο. Χωρίς λόγια. Μία μεσήλικη, εμφανώς ταλαιπωρημένη, γυναίκα ξεσπάει. Πηγαίνει για δουλειά σε άλλη περιοχή της Αττικής και η καθυστέρηση αυτή της στερεί τη δυνατότητα της μετεπιβίβασης. Διαμαρτύρεται. Ο οδηγός έχει έτοιμη την απάντηση: «Χάλασε το τρόλεϊ και έρχεται άλλο να σας πάρει». Η γυναίκα διαμαρτύρεται διπλά. «Μας κοροϊδεύεις τώρα... Σε ακούμε τόση ώρα να τηλεφωνείς για να βρεις τρόπο να την κοπανήσεις...». Ενας άλλος κύριος, ασπρομάλλης, κομψός, καλοντυμένος, απευθύνεται με ελεγχόμενο θυμό: «Δεν νομίζετε ότι δικαιούμαστε μία ενημέρωση για το τι ακριβώς συμβαίνει;». Η απάντηση του οδηγού αμυντικά επιθετική, ενοχική. Το επιχείρημα της βλάβης μάλλον εξεγείρει παρά κατευνάζει. Οι επιβάτες, όσοι μίλησαν και όσοι δεν μίλησαν, εγκαταλείπουν το τρόλεϊ αποκαμωμένοι.
Περιστατικό από αυτά που ο καθένας βιώνει και μπορεί να αφηγηθεί σε δεκάδες παραλλαγές: στον δρόμο, σε συναλλαγές με το Δημόσιο, σε ουρές αναμονής (από αυτές που σχηματίζονται σε εφορείες, ταμεία κ.ο.κ.), παντού. Εκδηλώνονται διαρκώς, ανανεώνονται μέσα από συγγενείς διαδικασίες, σπάνια αιφνιδιάζουν. Συμπεριφορές σμιλεμένες στην αυθαιρεσία, στην αντίληψη ότι οποιαδήποτε θέση εξουσίας αποτελεί και διαβατήριο στην τυραννία του άλλου, του άμεσα εξαρτώμενου από τον παρέχοντα την υπηρεσία. Εργασία που ασκείται δύσθυμα, ενίοτε τιμωρητικά. Οι αιτίες έχουν καταγραφεί ποικιλοτρόπως. Ο κακός επαγγελματίας, όπου κι αν απασχολείται, δεν γεννιέται, γίνεται και είναι αποτέλεσμα σύνθετο, στο οποίο δρουν πολλοί παράγοντες: αναξιοκρατία, φαυλοκρατία, έλλειψη ελέγχου, επιβίωση διά της συναλλαγής, απαξίωση της υπευθυνότητας, επιβράβευση της λούφας...
Στο τρόλεϊ εκείνης της βραδιάς επαναλήφθηκε ένα από τα αναρίθμητα σενάρια της Ελλάδας της χρεοκοπίας. Με το εισιτήριο, ακυρωμένο, στην τσέπη.
Σαν τρόλεϊ εκτός λειτουργίας
Tης Mαριας Kατσουνακη
Ηταν όλοι κι όλοι έξι επιβάτες. Περασμένες δέκα το βράδυ και το τρόλεϊ της γραμμής 15 (Πετράλωνα - Δικαστήρια - Ελ. Βενιζέλου), καθυστερημένο ήδη ένα 20λεπτο από το προγραμματισμένο δρομολόγιό του, μόλις είχε στρίψει στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Στη στάση Πεδίον του Αρεως σταματάει. Ο οδηγός μιλάει στο κινητό με κάποιον, προφανώς συνάδελφό του, και διαπραγματεύεται την αντικατάστασή του. Είναι περισσότερο από σαφές ότι δεν επιθυμεί να ολοκληρώσει τη βάρδια και αναζητάει κάποια εσπευσμένη λύση. Το τρόλεϊ ακινητοποιημένο. Οι επιβάτες καθηλωμένοι. Υστερα από λίγη ώρα ανοίγουν οι πόρτες, τα φώτα σβήνουν. Ολα δείχνουν την έξοδο. Χωρίς λόγια. Μία μεσήλικη, εμφανώς ταλαιπωρημένη, γυναίκα ξεσπάει. Πηγαίνει για δουλειά σε άλλη περιοχή της Αττικής και η καθυστέρηση αυτή της στερεί τη δυνατότητα της μετεπιβίβασης. Διαμαρτύρεται. Ο οδηγός έχει έτοιμη την απάντηση: «Χάλασε το τρόλεϊ και έρχεται άλλο να σας πάρει». Η γυναίκα διαμαρτύρεται διπλά. «Μας κοροϊδεύεις τώρα... Σε ακούμε τόση ώρα να τηλεφωνείς για να βρεις τρόπο να την κοπανήσεις...». Ενας άλλος κύριος, ασπρομάλλης, κομψός, καλοντυμένος, απευθύνεται με ελεγχόμενο θυμό: «Δεν νομίζετε ότι δικαιούμαστε μία ενημέρωση για το τι ακριβώς συμβαίνει;». Η απάντηση του οδηγού αμυντικά επιθετική, ενοχική. Το επιχείρημα της βλάβης μάλλον εξεγείρει παρά κατευνάζει. Οι επιβάτες, όσοι μίλησαν και όσοι δεν μίλησαν, εγκαταλείπουν το τρόλεϊ αποκαμωμένοι.
Περιστατικό από αυτά που ο καθένας βιώνει και μπορεί να αφηγηθεί σε δεκάδες παραλλαγές: στον δρόμο, σε συναλλαγές με το Δημόσιο, σε ουρές αναμονής (από αυτές που σχηματίζονται σε εφορείες, ταμεία κ.ο.κ.), παντού. Εκδηλώνονται διαρκώς, ανανεώνονται μέσα από συγγενείς διαδικασίες, σπάνια αιφνιδιάζουν. Συμπεριφορές σμιλεμένες στην αυθαιρεσία, στην αντίληψη ότι οποιαδήποτε θέση εξουσίας αποτελεί και διαβατήριο στην τυραννία του άλλου, του άμεσα εξαρτώμενου από τον παρέχοντα την υπηρεσία. Εργασία που ασκείται δύσθυμα, ενίοτε τιμωρητικά. Οι αιτίες έχουν καταγραφεί ποικιλοτρόπως. Ο κακός επαγγελματίας, όπου κι αν απασχολείται, δεν γεννιέται, γίνεται και είναι αποτέλεσμα σύνθετο, στο οποίο δρουν πολλοί παράγοντες: αναξιοκρατία, φαυλοκρατία, έλλειψη ελέγχου, επιβίωση διά της συναλλαγής, απαξίωση της υπευθυνότητας, επιβράβευση της λούφας...
Στο τρόλεϊ εκείνης της βραδιάς επαναλήφθηκε ένα από τα αναρίθμητα σενάρια της Ελλάδας της χρεοκοπίας. Με το εισιτήριο, ακυρωμένο, στην τσέπη.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου