ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 25/05/2012, 06:16 |
Η περίπτωση του Τσοχατζόπουλου σαν την μπουλντόζα που γκρεμίζει το σύστημα εντελώς. Πλήρης διάσταση υποσχέσεων και έργων. Οσο πιο προοδευτικός τόσο διαπλεκόμενος. Οπως ο Ινοχ Νάκι Τόμσον. Ο ήρωας ενός άγνωστου για το ελληνικό κοινό, αμερικανικού σίριαλ του Μάρτιν Σκορσέζε με τον τίτλο «Boardwalk Empire» Ο τύπος λοιπόν, που αναφέρεται σε πραγματικό πρόσωπο και που έδρασε στο Ατλάντικ Σίτι της δεκαετίας του '30, από τη μια εξαπέλυε μύδρους εναντίον Μαφίας και από την άλλη έκανε χοντρές μπίζνες μοσχοπουλώντας και διοχετεύοντας στην Αγορά της ποτοαπαγόρευσης, ατελείωτες ποσότητες εμφιαλωμένου αλκοόλ. Ετσι με τον Ακη. Για τη μεγάλη, σοσιαλιστική Αλλαγή κι αυτός. Από τον κλειστό κύκλο τουΑνδρέα Παπανδρέου. Από τα πρώτα παιδιά του ΠαΣοΚ. Η ζωντανή ντουντούκα του συνθήματος «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Ενα το κρατούμενο αυτό. Η μετάλλαξη είναι της εξουσίας το μεγάλο προνόμιο το λαχταριστό.
Ετσι από τις υπόγειες συναλλαγές αποταμιεύτηκε χρήμα με ουρά. Οχι μόνο προς το ταμείο του Ακη αλλά και προς όλο το σύστημα. Γιατί κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι μόνο ο Ακης είναι ο απόλυτος κακός. Γιατί τέτοια μπίζνα απαιτεί την υποστήριξη μιας ευρύτερης παρέας. Γιατί απ' αυτό το χρήμα έπρεπε να σφραγιστούν πολλά στόματα. Γιατί από τις αναθέσεις των οπλικών συστημάτων και κάτω από την ομπρέλα της «Εθνικής Αμυνας, για την σωτηρία της πατρίδας ρε γαμώτο» έχουν διαπραχθεί οι χειρότερες διαπλοκές, έχει διακινηθεί το πιο μαύρο πολιτικό χρήμα και έχει συντελεστεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα όλων των ελληνικών εποχών.
Επομένως τρία τα κρατούμενα:
Κάτω από τον πέτσινο σοσιαλισμό λειτουργούσε μια πολιτική μαφία που στήριζε και αναπαρήγαγε το σύστημα το γνωστό.
Κάτω από τον οίστρο τον πατριωτικό, για την Αμυνα της χώρας, λειτουργούσε η μαφία της διαπλοκής και το ροκάνισμα του πλούτου του ελληνικού Λαού.
Και κάτω από την περίπτωση του Ακη, λειτουργούσε και αποταμίευε χρήμα ζεστό η πολιτική μαφία με την πράσινη και με την γαλάζια σημαία. Ο Ακης είναι ο αληθινός καθρέφτης κάθε κυβερνητικού κόμματος. Απλώς αυτός αποδείχτηκε ο πιο εύθραυστος κρίκος της αλυσίδας. Ισως ο πιο αχόρταγος ίσως και ο πιο ατζαμής.
Αυτά τα συμπεράσματα εξάγονται από κάθε έλληνα πολίτη. Γιατί η περίπτωση του Ακη συμπυκνώνει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα κάθε μαφίας. Με άλλα λόγια, με την περίπτωσή του πιστοποιείται στην συνείδηση του Ελληνα ότι αντί για κόμματα, μάς διοικούν μαφίες. Οτι τα λεφτά του σκληρά φορολογούμενου πολίτη έχουν γίνει οικόπεδα, σπίτια, βίλες, λίρες και τουαλέτες. Οτι τα ταμεία άδειασαν επειδή επί σειρά ετών εμπιστευτήκαμε τα λεφτά μας και το μέλλον των παιδιών μας σε τύπους που προσομοιάζουν με τον Αλ Καπόνε και τον Λάκι Λουτσιάνο. Οτι, επομένως, δεν είμαστε μαλάκες για να στηριχτούμε, τώρα πάνω στην μεγαλύτερη κρίση της μεταπολεμικής Ελλάδας, στους συνεργάτες και τους ομοίους του Τσοχατζόπουλου. Και ότι, τέλος, για να μην αποκαλύπτει ο Ακης από την φυλακή, ονόματα πολιτικών του συνεργατών, μαφιόζων δηλαδή, δύο τινά συμβαίνουν: Είτε το σύστημα έχει εγγυηθεί την απελευθέρωσή του, όταν φυσικά οι συνθήκες ηρεμήσουν. Είτε τον απειλούν να κλείσουν το στόμα του ίδιου και της οικογένειάς του.
Ετσι από τις υπόγειες συναλλαγές αποταμιεύτηκε χρήμα με ουρά. Οχι μόνο προς το ταμείο του Ακη αλλά και προς όλο το σύστημα. Γιατί κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι μόνο ο Ακης είναι ο απόλυτος κακός. Γιατί τέτοια μπίζνα απαιτεί την υποστήριξη μιας ευρύτερης παρέας. Γιατί απ' αυτό το χρήμα έπρεπε να σφραγιστούν πολλά στόματα. Γιατί από τις αναθέσεις των οπλικών συστημάτων και κάτω από την ομπρέλα της «Εθνικής Αμυνας, για την σωτηρία της πατρίδας ρε γαμώτο» έχουν διαπραχθεί οι χειρότερες διαπλοκές, έχει διακινηθεί το πιο μαύρο πολιτικό χρήμα και έχει συντελεστεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα όλων των ελληνικών εποχών.
Επομένως τρία τα κρατούμενα:
Κάτω από τον πέτσινο σοσιαλισμό λειτουργούσε μια πολιτική μαφία που στήριζε και αναπαρήγαγε το σύστημα το γνωστό.
Κάτω από τον οίστρο τον πατριωτικό, για την Αμυνα της χώρας, λειτουργούσε η μαφία της διαπλοκής και το ροκάνισμα του πλούτου του ελληνικού Λαού.
Και κάτω από την περίπτωση του Ακη, λειτουργούσε και αποταμίευε χρήμα ζεστό η πολιτική μαφία με την πράσινη και με την γαλάζια σημαία. Ο Ακης είναι ο αληθινός καθρέφτης κάθε κυβερνητικού κόμματος. Απλώς αυτός αποδείχτηκε ο πιο εύθραυστος κρίκος της αλυσίδας. Ισως ο πιο αχόρταγος ίσως και ο πιο ατζαμής.
Αυτά τα συμπεράσματα εξάγονται από κάθε έλληνα πολίτη. Γιατί η περίπτωση του Ακη συμπυκνώνει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα κάθε μαφίας. Με άλλα λόγια, με την περίπτωσή του πιστοποιείται στην συνείδηση του Ελληνα ότι αντί για κόμματα, μάς διοικούν μαφίες. Οτι τα λεφτά του σκληρά φορολογούμενου πολίτη έχουν γίνει οικόπεδα, σπίτια, βίλες, λίρες και τουαλέτες. Οτι τα ταμεία άδειασαν επειδή επί σειρά ετών εμπιστευτήκαμε τα λεφτά μας και το μέλλον των παιδιών μας σε τύπους που προσομοιάζουν με τον Αλ Καπόνε και τον Λάκι Λουτσιάνο. Οτι, επομένως, δεν είμαστε μαλάκες για να στηριχτούμε, τώρα πάνω στην μεγαλύτερη κρίση της μεταπολεμικής Ελλάδας, στους συνεργάτες και τους ομοίους του Τσοχατζόπουλου. Και ότι, τέλος, για να μην αποκαλύπτει ο Ακης από την φυλακή, ονόματα πολιτικών του συνεργατών, μαφιόζων δηλαδή, δύο τινά συμβαίνουν: Είτε το σύστημα έχει εγγυηθεί την απελευθέρωσή του, όταν φυσικά οι συνθήκες ηρεμήσουν. Είτε τον απειλούν να κλείσουν το στόμα του ίδιου και της οικογένειάς του.
Ελάτε λοιπόν στην θέση των εκατομμυρίων πολιτών που τα πιστεύουν όλα αυτά. Και πέστε μου ειλικρινά με το χέρι στην καρδιά: Θα ψηφίζατε ποτέ ένα από τα δύο αυτά κόμματα που στην συνείδησή σας έχει χαρακτηριστεί πράσινη η γαλάζια Μαφία; Σαν να λες «φέρτε μας τον Αλ Καπόνε να σώσει την χώρα»!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου