Στο μυαλό του Βαγγέλη |
Καθείς παρουσιάζει τα γεγονότα όπως τον βολεύουν. Ετσι έγινε και με τα εκλογικά αποτελέσματα. Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος είπε ότι παραλαμβάνει κόμμα επιπέδου 13%. Γρουσούζικος αριθμός, αλλά, ως άνθρωπος του Διαφωτισμού, απέφυγε την επισήμανση. Στην πραγματικότητα, το κόμμα το παρέλαβε πολύ πιο πριν, όταν αντικατέστησε το μειράκιο Οικονομικών, τον Ιούνιο του 2011. Τότε, με μια συγκινητική ομιλία, διαβεβαίωνε ότι θα σταθεί στο πλευρό των καταφρονεμένων – ανέργων, συνταξιούχων και λοιπών ακροατών.
Πριν αλέκτορα φωνήσαι είχε επινοήσει τα μέτρα που θα έσωζαν προσωρινά τη χώρα, θα συνέθλιβαν, όμως, τους αδυνάτους. Η εισφορά αλληλεγγύης άρπαξε χρήματα από τις τσέπες των κορόιδων, εκείνων δηλαδή που δηλώνουν όλα τα εισοδήματά τους. Το έκτακτο τέλος για τις γκαρσονιέρες και λοιπά ακίνητα, εμπνεύσεως Βενιζέλου, ήταν το coup de grâce για τα μεσαία και χαμηλά στρώματα. Το τέλος επιτηδεύματος, ένα ακόμη ανερμάτιστο και άδικο μέτρο. Ολα μαζί απέφεραν (δηλαδή άρπαξαν) 4,38 δισ. ευρώ.
Ο κ. Βενιζέλος στην καινούργια τουρνέ του υιοθετεί εκ νέου τη ρητορική του περυσινού Ιουνίου: «Οχι νέες περικοπές στα εισοδήματα, όχι νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Δεν το αντέχει η κοινωνία, δεν το αντέχει η οικονομία, χρειαζόμαστε ζήτηση για την ανάπτυξη». Οχι, δεν μονολογεί, τα λέει στον κόσμο με τη βεβαιότητα ότι είτε έχουν ξεχάσει ή έχουν συγχωρήσει (τόσες συγγνώμες άρθρωσε προεκλογικά...). Παρουσιάζει πρόταση έξι σημείων.
Μία από αυτές θυμίζει το καρτούν «Βρέχει κεφτέδες», όπου ένας ονειροπόλος δήμαρχος κατασκευάζει μηχάνημα το οποίο βρέχει γεύματα. Κάπως έτσι θα πέσει από τον ουρανό το μάννα σε μορφή 50 δισ. ευρώ «για ανάπτυξη και απασχόληση». Το γιατί παρέμειναν στα σύννεφα αυτά τα χρήματα από την κυβέρνηση του ΠαΣοΚ παραμένει ερώτημα για δυνατούς λύτες. Ο κ. Βενιζέλος υποστηρίζει, επίσης, τις συλλογικές συμβάσεις, «ώστε η αγορά εργασίας να λειτουργεί σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα» – χωρίς να διευκρινίζει αν τα πρότυπα αναφέρονται στη Γερμανία ή στη Βουλγαρία.
Για την ανεργία των νέων ευρέθη διέξοδος στο Κοινωνικό Ταμείο της Ευρώπης. Ωραία όλα αυτά, ελπιδοφόρα, ειδικά όταν τα ακούμε αποκομμένα από την πραγματικότητα. Δεν ξέρουμε πόσοι θα είναι του χρόνου οι άνεργοι, ούτε βάζει κανείς το χέρι του στη φωτιά για την ύφεση. Μπορούμε, όμως, να προβλέψουμε την εξέλιξη. Τα έκτακτα μέτρα που οδήγησαν στην ύφεση δεν είναι και τόσο έκτακτα, αφού επιβάλλονται και πάλι. Τα χρήματα που δίδονται απευθείας στο κράτος στερούν την αγορά από το ρευστό. Οσο περιορίζεται το χρήμα που κινείται, τόσο μικραίνουν τα κέρδη των επιχειρήσεων, άρα τόσο λιγοστεύει ο φόρος που αποδίδουν. Οσο περιορίζεται το χρήμα που κινείται, τόσο αυξάνονται οι άνεργοι.
Ανάλογο κακό προκύπτει από τους έμμεσους φόρους. Ετσι όπως ακρίβυνε το πετρέλαιο, έγινε μόδα να κυκλοφορεί ο κόσμος με το παλτό στο σπίτι. Μειώθηκαν κι από εκεί τα έσοδα του κράτους. Με τον ΦΠΑ, τα ίδια. Ενώ, δηλαδή, αυξήθηκαν τα πάντα κατά 2%, η κατανάλωση μειώθηκε τόσο ώστε οι απώλειες το πρώτο τετράμηνο του 2012 να φθάσουν τα 800 εκατ. ευρώ. Τα μέτρα, λοιπόν, έκαναν κακό σε χρονικό βάθος μικρότερο του ενός έτους.
Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος χάνει πολλή ενέργεια μιλώντας για την καταστροφή που θα φέρει άμεσα ο ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάει για τους πόλους και για τις πολιτικές των άλλων. Θα ήταν πιο χρήσιμο να συσχετίσει δημόσια τα πλάνα του με τα μέτρα που εφαρμόζονται. Πώς θα ξεκινήσει η βροχή των 50 δισ. στην αγορά, όταν οι μηχανισμοί του Δημοσίου παραμένουν οι ίδιοι, οι υπάλληλοι στη θέση τους (κακοπληρωμένοι και θυμωμένοι), όταν η φορολόγηση της επιχειρηματικότητας θυμίζει, ας μας επιτραπεί η λέξη, νταβατζιλίκι; Το «πώς» αφορά συγκεκριμένες αποφάσεις για τη δημόσια διοίκηση, συγκεκριμένες ιδέες για την ανάπτυξη. Αν θέλουμε βιοτεχνίες ρούχων, χρειάζονται σχολές μοδιστρικής. Αν θέλουμε τεχνολογία, χρειάζεται επαναπατρισμός επιστημόνων. Αν θέλουμε να βρέξει κεφτέδες, χρειάζεται απλώς παλιμπαιδισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου