Ἐγὼ τώρα ἐξαπλώνω ἰσχυρὰν δεξιὰν καὶ τὴν ἄτιμον σφίγγω πλεξίδα τῶν τυράννων δολιοφρόνων . . . . καίω τῆς δεισιδαιμονίας τὸ βαρὺ βάκτρον. [Ἀν. Κάλβος]


******************************************************
****************************************************************************************************************************************
****************************************************************************************************************************************

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

****************************************************************************************************************************************

TO SALUTO LA ROMANA

TO SALUTO  LA ROMANA
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
****************************************************************************************************************************************

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΕΥΡΗΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΜΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ! ΙΔΕ:
Οι γίγαντες της Αιγύπτου – Ανήκε κάποτε το δάχτυλο αυτό σε ένα «μυθικό» γίγαντα
=============================================

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

8 Απριλίου 2013

H Τουρκολαγνεία των «μεγάλων» μας καναλιών


H Τουρκολαγνεία των «μεγάλων» μας καναλιών για μια χούφτα ….. Ευρώπουλα! - Ένα απίστευτο άρθρο Τούρκου διανοούμενου για την Άλωση της Πόλης.


Εδώ και χρόνια το Ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο έχει καταληφθεί από τούρκικα σήριαλ σε ατέλειωτες ώρες υψηλής τηλεθέασης σε βαθμό που όταν ανοίγουμε πλέον τα «μεγάλα» μας κανάλια τις ώρες αυτές να ακούμε συνεχώς την τούρκικη γλώσσα. Γι΄ αυτό «φροντίζουν» δύο συνήθως τουρκικά σήριαλ (καμιά φορά και τρία… με έναρξη από τις 11 το πρωί!!!) σε κάθε «μεγάλο» κανάλι που ενίοτε επαναλαμβάνονται και σε άλλες ώρες χαμηλότερης τηλεθέασης. Η θεματολογία τους είναι επιφανειακά «ανώδυνη» με εξαίρεση τον «Σουλειμάν» που μεταμορφώνει ένα ψυχρό δολοφόνο σε άκακο αρνάκι για τις ανάγκες εξοικείωσης του ανίδεου τηλεοπτικού κοινού με το «οθωμανικό μεγαλείο» (Σχετικό είναι το άρθρο μας  11ης Σεπτεμβρίου 2012 με τίτλο Σύγχρονα γιουσουφάκια και Σουλειμάν ο μεγαλοπρεπής).
Το «φαινόμενο» αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές άλλες χώρες για τον απλούστατο λόγο ότι τα σήριαλ αυτά είναι επιδοτούμενα από το «Τουρκικό Υπουργείο Πολιτισμού» και διατίθενται είτε σε εξευτελιστικές τιμές είτε εντελώς δωρεάν, με την απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση να μεταδίδονται στην τουρκική γλώσσα.
Η ιδιαιτερότητα που χαρακτηρίζει τις σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας με τον διαχρονικό επεκτατισμό των γειτόνων μας σε όλη την διαδρομή της σύγχρονης ιστορίας, ανεξάρτητα εάν στην εξουσία βρίσκονται στρατιωτικοί ή νεο-οθωμανοί,  δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τους ιδιοκτήτες των «μεγάλων» μας καναλιών που περιορίζουν τα κριτήρια τους αποκλειστικά και μόνο στα χρήματα που κερδίζουν τα τελευταία χρόνια από την συνεχή και αδιάκοπη προβολή τουρκικών σήριαλ. Το γεγονός αυτό, στην σημερινή εποχή της ανάδειξης του χρήματος σε υπέρτατη αξία, του ευτελισμού των αξιών, την ανάδειξη της αρπαχτής σε επαγγελματικό «άθλημα» και την επιδίωξη του κέρδους χωρίς καμιά «ενοχλητική» προϋπόθεση, κατάντησε να θεωρείται όχι μόνο απόλυτα φυσιολογικό, αλλά και επιβεβλημένο!
Στην περίπτωση όμως των «μεγάλων» μας καναλιών που κυριολεκτικά άρπαξαν, και μάλιστα «εν λευκώ», από το Ελληνικό κράτος ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες με την πασίγνωστη μέθοδο της διαπλοκής σε όλη της την μεγαλοπρέπεια, θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη ευαισθησία σαν στοιχειώδη υποχρέωση απέναντι στην χώρα που τους επέτρεψε, με τους διεφθαρμένους μηχανισμούς της, να αναδειχθούν σε αυτόκλητους φωστήρες με καλοπληρωμένους δημοσιογράφους οι οποίοι, μαζί με τους ιδιοκτήτες των καναλιών, δίνουν την εντύπωση πως επηρεασμένοι από την αδιάκοπη προβολή τούρκικων σήριαλ άρχισαν να θεωρούν τους εαυτούς τους σύγχρονους πασάδες μέσα σε μυθικά παλάτια!  
Οι άνθρωποι αυτοί δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή αν μετατρέπονται σε άβουλα όργανα της τουρκικής προπαγάνδας, αρκεί να στηρίζουν με το απαραίτητο φρέσκο χρήμα, το εικονικό τους «βασίλειο». Και τα τουρκικά σήριαλ τους το προσφέρουν άφθονο, ανταμείβοντας γενναιόδωρα την προθυμία τους να «διδάσκουν» συνεχώς το τουρκικό «μεγαλείο» σε κάθε ελληνικό σπίτι. Φυσικά, το «μεγαλείο» αυτό είναι τελείως φανταστικό και δεν έχει την παραμικρή σχέση με την σύγχρονη τουρκική κοινωνία. Οι ήρωες της καλοστημένης τουρκικής προπαγάνδας των σήριαλ, δεν αντιπροσωπεύουν ούτε το 0,5% της σημερινής τουρκικής κοινωνίας, αλλά μεταδίδουν πολύ αποτελεσματικά μια φανταστική εικόνα στα εκατομμύρια των θεατών που τα βλέπουν.
Η οργανωμένη και στοχευμένη στρατηγική της Τουρκίας επιβεβαιώνεται και από την συστηματική προβολή, μέσα στην Τουρκία, άλλων τηλεοπτικών σήριαλ που ταυτίζουν τους «στιγματισμένους» ήρωες τους (απατεώνες, δολοφόνους, κλέφτες, πόρνες, προδότες κ.ο.κ.ε.με τους ….. Έλληνες! Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις στην σημερινή Τουρκία  ώστε προκάλεσε την έντονη διαμαρτυρία της ελληνικής μειονότητας ενώπιον του Τουρκικού Ανώτατου Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου (RTUK) την οποία υπογράφουν ο εκπρόσωπος των μειονοτήτων στη διεύθυνση βακουφίων Λάκης Βίγκας και η Γενική Γραμματεύς Ελληνικών Μειονοτικών Ευαγών Ιδρυμάτων Κατερίνα Πρόκου.
Στην διαμαρτυρία, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της τουρκικής (αγγλόγλωσσης) εφημερίδας Today’s Zaman, επισημαίνεται ότι όλοι οι κακοί χαρακτήρες των τούρκικων σήριαλ, όπως προδότες και πόρνες, εμφανίζονται σαν Έλληνες. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι ελληνικής καταγωγής πολίτες της Τουρκίας θεωρούν - και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου- ότι επαναλαμβάνεται  μια ατμόσφαιρα παρόμοια με εκείνη της δεκαετίας του 1950 και του 1960, η οποία δημιουργήθηκε από τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης για να δυσφημιστεί η ελληνική κοινότητα για πολιτικούς λόγους. Η εκπομπή «Ustura Κemal» αναφέρεται σαν το πιο πρόσφατο παράδειγμα της τάσης αυτής.
Υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία, μετά από πολύ έντονη ανθελληνική προπαγάνδα των κατευθυνόμενων ΜΜΕ, αποδεκάτισε την οικονομικά και αριθμητικά ανθούσα ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης με πογκρόμ (1955), απελάσεις (1964) και δεκάδες άλλα «πρακτικά» και απάνθρωπα μέτρα (Σχετικό με το θέμα αυτό είναι το συγκλονιστικό, διαχρονικό βιβλίο με τίτλο «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία»). Η σημερινή ευαισθησία των «τελευταίων Μοϊκανών» που απέμειναν στην Κωνσταντινούπολη να φυλάνε Θερμοπύλες είναι απόλυτα δικαιολογημένη: Οι «κακοί» χαρακτήρες των κινηματογραφικών ή τηλεοπτικών σήριαλ που προβάλλονται μέσα στην Τουρκία και εξάγονται (επιλεκτικά) σε ορισμένες μόνο χώρες είναι συνήθως Έλληνες, τα επικριτικά ή ειρωνικά σχόλια του τουρκικού τύπου εναντίον της Ελλάδος γίνονται ολοένα και συχνότερα – με όλα αυτά «χτίζεται» σταδιακά μέσα στην τουρκική κοινή γνώμη, μια ολοένα και πιο έντονα αρνητική εικόνα για τους Έλληνες που μπορεί πολύ εύκολα να γίνει επικίνδυνη.
Αυτοί που έζησαν «από πρώτο χέρι» την απίστευτη τουρκική βαρβαρότητα, έχουν κάθε λόγο να προβληματίζονται από τα «συμπτώματα» των ημερών μας: «Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προσβάλει κατ’ αυτό τον τρόπο την ελληνική μειονότητα τα μέλη της οποίας ζουν στην Τουρκία ως νομοταγείς πολίτες. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προσβάλει την ελληνική κοινότητα την οποία απαρτίζουν άνθρωποι  που εργάζονται ως νομοταγείς πολίτες αυτής της χώρας ως γιατροί, ακαδημαϊκοί, αρχιτέκτονες, μηχανικοί, δικηγόροι, καλλιτέχνες και επιχειρηματίες» δήλωσε ο εκπρόσωπος των μειονοτήτων στη διεύθυνση βακουφίων Λάκης Βίγκας.
Το Τουρκικό Ανώτατο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο που δεν διακρίνεται για την αφασία του δικού μας Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, είναι απόλυτα βέβαιο, πως θα διέκοπτε αμέσως την προβολή μιας ταινίας τύπου «Σουλειμάν» που θα αναφερόταν στον Βυζαντινό ΑυτοκράτοραΙουστινιανό ή τον Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο, ανεξάρτητα από την «ακροαματικότητα» που ενδεχομένως θα εξασφάλιζε. Αμφιβάλλουμε όμως αν θα δείξει την παραμικρή ευαισθησία στις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες των λιγοστών Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.


Σε μια εποχή που η «πολιτισμένη» Τουρκία με αποφάσεις της κυβέρνησης των ισλαμιστών δεν κρατάει μόνο πεισματικά κλειστή την ιστορική Θεολογική της Χάλκης αλλά μετατρέπει μεθοδικά μνημεία του Βυζαντινού πολιτισμού σε τζαμιά (ο Ναός της Αγίας Σοφίας Νικαίας, με ιστορία 1.500 χρόνων που λειτουργούσε ως μουσείο, μετατράπηκε από τον Νοέμβριο του 2011 σε τζαμί, ο Ναός της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντος και ο ιστορικός Ναός της Μονής Στουδίου βρίσκονται ήδη στην πορεία μετατροπής τους σε τζαμιά ενώ η επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας σαν τζαμί θα εξεταστεί προσεχώς από την Τουρκική Βουλή μετά από αίτημα που υποβλήθηκε τον Μάρτιο 2013 από κάποιον άγνωστο ισλαμιστή της Ανατολίας!), σε μια εποχή που ο Υπουργός των Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου (κατά πολλούς επώνυμους απλώς… βλάκαςαπαιτεί με αέρα και θρασύτητα πανίσχυρης νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας από γενναία «μερίδια» στα ελληνικά και κυπριακά ενεργειακά αποθέματα με καινοφανείς θεωρίες, μέχρι την δημιουργία τζαμιού και στην Ελληνική πρωτεύουσα λες και πρόκειται για επαρχία της νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας, σε μια εποχή που ο ελληνισμός δυσφημείται επικίνδυνα μέσα και (επιλεκτικά βέβαια) έξω από την Τουρκία με ταινίες επιδοτούμενες από το Τουρκικό κράτος,  εμείς εδώ παρακολουθούμε αμέριμνοι την τουρκική προπαγάνδα, μέσα σε ειδικά φροντισμένη συσκευασία βιτρίνας, την οποία σερβίρουν σε κάθε ελληνικό σπίτι σύγχρονα γιουσουφάκια του χρήματος για …….μια χούφτα Ευρώπουλα!
Είναι αδιανόητο, εμείς που διδάξαμε την διπλωματία στην Υψηλή Πύλη να δεχόμαστε σήμερα «μαθήματα» από τους μαθητές μας με «όπλα» μια επιφανειακή στρατιωτική υπεροχή, τον τσαμπουκά, την νοοτροπία της επιβολής του «δίκαιου του ισχυρότερου» και με την «επίδειξη» μιας εφήμερης φούσκας οικονομικής ευημερίας.
Είναι αδιανόητο να επιτρέπουμε την τουρκολαγνεία των «μεγάλων» μας καναλιών που δέχονται για τριάκοντα αργύρια, χρόνια ολόκληρα, να μετατρέπονται σε φερέφωνα του τουρκικού επεκτατισμού με την συστηματική ωραιοποίηση ενός ανύπαρκτου «τουρκικού πολιτισμού» στον μέσο Έλληνα πολίτη.
Και για μην παρεξηγηθούμε: Πιστεύουμε πως πρέπει να έχουμε μόνιμα απλωμένο το χέρι φιλίας στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου, με ειλικρίνεια.
Πιστεύουμε πως πρέπει να εξαντλούμε κάθε προσπάθεια ειρηνικής συνύπαρξης με τους αντιφατικούς και προβληματικούς μας γείτονες.
Πιστεύουμε πως πρέπει να αξιοποιούμε με κάθε μέσο την «απόσταση» που είναι φυσικό να κρατάει η νέα τουρκική γενιά, παρά την μεθοδική και όπως πάντα ύπουλη, προσπάθεια να «δηλητηριαστεί» από τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της εκάστοτε τουρκικής εξουσίας. Η νέα τουρκική γενιά, όπως και η νέα γενιά της πατρίδας μας, απαλλαγμένες από νοοτροπίες και στρατηγικές ολόκληρων δεκαετιών, για να περιοριστούμε στην σύγχρονη εποχή που αλλάζει με διαστημική ταχύτητα, έχουν βάσιμες ελπίδες να χαράξουν ένα πολύ καλύτερο και ειρηνικό μέλλον από αυτό που χάραξαν οι προηγούμενες γενιές και στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί πρόσφατο άρθρο του Τούρκου συγγραφέα και δημοσιογράφου Engin Ardic που παρατίθεται στο υστερόγραφο του άρθρου*
Πιστεύουμε πως πρέπει να συνεχίσουμε με κάθε τρόπο την ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων με τους  γείτονες στον επιχειρηματικό, τον τουριστικό και σε κάθε άλλο τομέα που προκύπτει δίκαιο και αμοιβαίο όφελος.
Όλα αυτά όμως στην βάση της ισότητας. Σε καμιά περίπτωση στην βάση της θυσίας ζωτικών συμφερόντων, σε καμιά περίπτωση στην βάση της «προσαρμογής» διεθνών κανόνων στις ανάγκες επεκτατισμού της αντίπερα όχθης, σε καμιά περίπτωση σε συμπεριφορές «υποτέλειας» στους νεόπλουτους νέο-οθωμανούς γείτονες που έχουν κυριολεκτικά καβαλήσει το καλάμι σχεδόν σε όλα τα επίπεδα της ισλαμικής εξουσίας.
Τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδος και της Κύπρου σε συνδυασμό με τις προσωρινές «ρυθμίσεις» της Τουρκίας στα μέτωπα των Κούρδων και του Ισραήλ, «ανοίγουν την όρεξη» των πιο ακραίων, των πιο εξτρεμιστικών στοιχείων της νέο-οθωμανικής εξουσίας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο οι καρχαρίες έλκονται από το αίμα τραυματισμένων ναυαγών στον απέραντο ωκεανό. (Σχετικό με την πρόσφατη συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο είναι το άρθρο μας 8ης Ιανουαρίου 2013 με τίτλο Η Τουρκική Δημοκρατία το 2012: Τα αδιέξοδα της νέο-οθωμανικής μεγαλομανίας, τα προβλήματα με όλους τους γείτονες και η διαρκής ανάπτυξη των διμερών οικονομικών σχέσεων με την Ελλάδα)


Συμπέρασμα: Μια κατ΄ εξοχήν συμπεριφορά έμμεσης «υποτέλειας» αποτελεί, κατά την γνώμη μας, η παθητική αποβλάκωση από τις  τουρκικές προπαγανδιστικές σειρές οι οποίες μπαίνουν ανενόχλητες σε κάθε ελληνικό σπίτι με την βοήθεια των «μεγάλων» μας καναλιών ΑΝΤ1 και MEGA, που θησαυρίζουν με την διαφημιστική «υποστήριξη» κυρίως πολυεθνικών (Σχετικά είναι τα άρθρα μας 22ης Σεπτεμβρίου 2012 με τίτλο Γάλα ΝΟΥΝΟΥ: Συνεχίζει ακάθεκτο να ταΐζει . … τον «Σουλειμάν»και 2 Οκτωβρίου 2012 με τίτλο Procter & Gamble: Η πολυεθνική με τα πανάκριβα εισαγόμενα προϊόντα, εξακολουθεί να στηρίζει… τον Σουλεϊμάν!).
Κατά την γνώμη μας αποτελεί υποχρέωση μας να αποφεύγουμε συστηματικά να παρακολουθούμε τούρκικες σειρές και να αλλάζουμε αμέσως κανάλι, όταν τύχει και πέσουμε στην τούρκικη προπαγάνδα των «μεγάλων» μας καναλιών.
Μόνο τότε θα πάψουν να έχουν «μεγάλες ακροαματικότητες» από το ανυποψίαστο τηλεοπτικό κοινό της Ελλάδος και δεν θα μπορούν να θησαυρίζουν προσφέροντας άφθονη νέο – οθωμανική αποβλάκωση που επιμελείται, με μεγάλες επιδοτήσεις, το Τουρκικό Υπουργείο Προπαγάνδας, συγνώμη το Υπουργείο «Πολιτισμού» της Τουρκίας!
Μην παρακολουθείτε τουρκικές σειρές στον ANT1 ή στο MEGA!
Αλλάζετε αμέσως κανάλι αν πέσετε στις πολλές ώρες μετάδοσης τους!
Αποφεύγετε συστηματικά σαν συνειδητοποιημένοι πολίτες όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που υποστηρίζουν με διαφημιστικά χρήματα τις σειρές αυτές, αποτελώντας τον οικονομικό στυλοβάτη τους!
Όσο κι αν μερικοί «φωστήρες» θα μας θεωρήσουν και πάλι αιθεροβάμονες, όλοι ανεξαιρέτως γνωρίζουν πολύ καλά πως τα τουρκικά σήριαλ πρέπει να απαξιωθούν από την χρυσοφόρα τηλεθέαση εδώ και τώρα γιατί σκάβουν ύπουλα και μεθοδικά, εδώ και πολλά χρόνια, τα θεμέλια  της ελληνικής κοινωνίας με την συνεχή «πλύση εγκεφάλου» της τούρκικης γλώσσας και την συστηματική «ωραιοποίηση» της τουρκικής κοινωνίας με ανύπαρκτα πρότυπα την ίδια ακριβώς στιγμή, που οι ίδιοι άνθρωποι του Τουρκικού Υπουργείου Προπαγάνδας, επιδοτούν παραγωγές για το εσωτερικό της Τουρκίας και για πολλές άλλες χώρες, που μας παρουσιάζουν απατεώνεςεγκληματίεςληστές και προδότες!
Αποτελεί κατ΄ εξοχήν συμπεριφορά έμμεσης «υποτέλειας» να γνωρίζουμε ότι επιδοτούνται ταινίες που μας βρίζουνε προκλητικά για «χρήση» μέσα και έξω από την Τουρκία σε γειτονικούς μας λαούς και εμείς να συνεχίζουμε να προσφέρουμε «μεγάλες ακροαματικότητες» και μπόλικο χρήμα στα γιουσουφάκια της τούρκικης προπαγάνδας μέσα στην Ελλάδα!
Η δύναμη που κρατάμε στα χέρια μας με το τηλεκοντρόλ είναι ανίκητη. Ας την χρησιμοποιήσουμε επί τέλους συνειδητά, μεθοδικά και αποφασιστικά για να απαξιώσουμε τις «ακροαματικότητες» των τούρκικων σήριαλ που μας σερβίρονται σε «ειδική συσκευασία» βιτρίνας! Στο κάτω – κάτω θεωρούμε πολύ πιο πρακτικήαποτελεσματική και συνειδητή την αντίδραση αυτή, από τις διαμαρτυρίες που καταλήγουν σε δημόσιο κατούρημα μπροστά σε κάμερες και δημοσιογράφους για εφήμερο εντυπωσιασμό! 

Λεωνίδας Κουμάκης**
2 Απριλίου 2013


       
O Τούρκος δημοσιογράφος Engin Ardic γράφει στην Εφημερίδα SABAH
*Η έγκυρη τουρκική εφημερίδα SABAH δημοσίευσε, με την αφορμή την 556η επέτειο από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (29 Μαίου 2009), ένα πολύ χαρακτηριστικό άρθρο του ιδιαίτερου τρόπου με τον οποίο σκέπτεται η νέα τουρκική γενιά διανοουμένων με μεγάλες αποστάσεις από την καθιερωμένη «πρακτική» κεμαλιστών και ισλαμιστών. Το άρθρο υπογράφει ο Engin Ardic, γνωστός συγγραφέας και δημοσιογράφος της Τουρκίας, έχει ένα κάπως «προκλητικό» τίτλο «Hatirlamayin sunu kefereye» (Μην το θυμίζετε αυτό στους άπιστους), είναι σε μετάφραση Αμαλίας Κ. Ηλιάδη και αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε:
Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πια τις φανφάρες και τις γιορτές για την Άλωση, αρκετή βία έχουμε δώσει στην Ανατολή µε τις πράξεις µας...
ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα ένα συνέδριο µε θέμα : «Θα πάρουμε πίσω την Πόλη»...
ΑΝ έφτιαχναν μακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη... (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !)  
ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας  έπιανε τον δικό µαςUlubatlι Hasan και τον γκρέμιζε κάτω...
ΑΝ ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έμπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης... (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !)
ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά Σταυρό....
ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα µας άρεσε;
Δεν θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη µας από την Ελλάδα.  Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο;
Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες;  
Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, (µ΄ αυτές τις γιορτές πού κάνετε) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι:  
«Αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη βία».
Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη μνήμη µια υπόθεση 6 αιώνων;  
Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια μέρα θα δοθεί πίσω;  
Μην φοβάστε, δεν  υπάρχει αυτό που λένε μερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919.
Μη φοβάστε, τα 9 εκατομμύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατομμυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την κατοικήσουν.
Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα.
Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις μέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε;
Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς;
Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν.
Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µε την βία κατακτημένη...
Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=µανα, dolu=γεµάτη) αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη η Ανατολή.
Ακόμα και η ονομασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» τραβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».
Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαμε μόνιμη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδική ζωή και γι' αυτό ο λαός αγοράζει πέντε - πέντε τα διαμερίσματα. Κανείς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πια...  Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες...»
****  
Κατά τα άλλα, η τουρκική «βιομηχανία παραγωγής» διέθεσε περισσότερα από 17 εκατομμύρια δολάρια και τρία χρόνια εντατικής δουλειάς για να παρουσιάσει την αλα-Τούρκα υπερπαραγωγή «Άλωση της Κωνσταντινούπολης» (Fetih 1453) που προβάλλεται στην Τουρκία – μέχρι τα μέσα Μαρτίου 2013 την είχαν παρακολουθήσει 5 εκατομμύρια Τούρκοι θεατές – και «εξάγεται» ήδη σε Αμερική και Βρετανία. Με έντονες πολεμικές σκηνές, η ταινία δείχνει την «γενναιότητα» των Τούρκων και τους Έλληνες υπερασπιστές της πόλης να σκύβουν το κεφάλι μπροστά στην τουρκική «υπερδύναμη». Η ταινία συμπληρώνεται με περιπλεγμένους έρωτες από μέσα και έξω από τα τείχη πριν από την άλωση. Δεν περιμένει βέβαια κανείς καμιά ιστορική ακρίβεια από καθαρά προπαγανδιστικές παραγωγές, αλλά μην εκπλαγείτε καθόλου αν κάποιο εγχώριο γιουσουφάκι μας την σερβίρει σαν μια ιστορική ταινία … μεγάλης αξίας!   Λ.Κ.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου