Παν. Μαρίνης
Ο ΛΑΪΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ
Χθες βράδυ είχε ανάψει εδώ η συζήτησις διά το τί είδους ηγέτη χρειάζεται ο Ελληνισμός και μιλούσαμε γιά τον λαϊκό ηγέτη:
Υπάρχουν πολλοί τρόποι διά να εμφανισθή σε μία χώρα ένας "ηγέτης". Αυτός μπορεί να είναι "παιδί του κομματικού σωλήνα", όπως ο κ. Κουτσούμπας, ή δημιούργημα συστηματικής προπαγάνδας των ΜΜΕ, όπως ο κ. Σημίτης, ή γόνος της "κληρονομικής βασιλείας" όπως ο κ. Γ. Παπανδρέου ή ο εκλεκτός της Ξενοκρατίας, όπως πλείστοι όσοι Έλληνες "ηγέτες" κ.ο.κ. Στην σημερινή Ευρώπη έχουν εφευρεθή δύο νέοι και ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ τρόποι, πρώτον "ηγέτες" που δημιουργούν, εγκρίνουν ή σκαιώς αποπέμπουν οι σκοτεινοί οπισθόδομοι της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, πρόσφατον παράδειγμα η σύγχρονη αποπομπή των πρωθυπουργών Ελλάδος (Γ. Παπανδρέου), Πορτογαλίας, Ισπανίας, και δεύτερον ο αιφνίδιος διορισμός "ηγέτου" από την πυγμή της διεθνούς υπερεξουσίας των Τοκογλύφων, όπως έγινε στην Ιταλία με τον κ. Μόντι και τώρα με τον κ. Λέτα.
Όταν το "σύστημα της Δημοκρατίας" λειτουργεί ομαλώς τότε ο λαός εκμαυλισμένος και αλυσσοδεμένος με τεχνικά δεσμά όπως η υποχρεωτική πελατειακή σχέσις ή η καταλυτική και εκφοβιστική επιρροή των ΜΜΕ, επινεύει στις προεπιλεγμένες υποψηφιότητες μέσω της καθαρώς τελετουργικής διαδικασίας των εκλογών της καθολικής ψηφοφορίας.
Όπως αντιλαμβανόμεθα οι "ηγέτες" αυτοί ουδεμίαν σχέσιν έχουν με τον λαόν, τους πόθους του, τις ανάγκες του και τις βουλήσεις του, δι' αυτούς ο λαός αποτελεί εμπόδιον και διοικείται διά διαφόρων "μηχανών" χειραγωγήσεως και εξαπατήσεώς του, π.χ. γνωστόν και πανθομολογούμενον ότι τα κόμματα άλλα λέγουν στο προεκλογικό πρόγραμμά τους κι άλλα κάμνουν μετά· ο λαός το γνωρίζει και με δουλικήν υποταγήν το ανέχεται!
------
Όμως, όταν το "σύστημα" αρχίζει να χάνη την συνοχήν του, όπως εις περιπτώσεις οικονομικής κρίσεως τότε τα πράγματα αλλάζουν και διά τούτο λέγουν οι πολιτειολόγοι ότι τα σύχρονα ευρωπαϊκά πολιτεύματα έχουν ως βάσιν λειτουργίας των την "απάθειαν των πολιτών" η οποία εξαγοράζεται με την παροχήν "ευημερίας". Όταν λοιπόν το "σύστημα" αρχίζει να μην παρέχει πλέον υλικά αγαθά τότε λύονται τα δεσμά του λαού, η πίστις στην πανσοφία των ΜΜΕ, στην κρατική προπαγάνδα, η προσκόλλησις στην πελατειακή σχέσι. Τότε εις αυτάς τας καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης ο λαός απελευθερωμένος πλέον από τους δοτούς "ηγέτες" του αναζητεί ιδικόν του ηγέτη, τον εξ ορισμού "λαϊκό ηγέτη"! Ο οποίος ονομάζεται "λαϊκός ηγέτης" ακριβώς διότι τον γεννά ο λαός και αυτός εκφράζει τους πόθους του λαού και ό,τι πιό ωραίο και αγνό κρύβει ο λαός στην ψυχή του.
------
Εδώ αξίζει να αναφερθή παρενθετικώς ότι το εξουσιαστικόν σύστημα ΔΕΝ ενοχλείται από τας αλόγους εκρήξεις της λαϊκής οργής, αντιθέτως τας επιδιώκει και πολλάκις διά προβοκατόρων τας δημιουργεί! Αποτελεί δικλείδα ασφαλείας του συστήματος η εκτόνωσις της οργής δι' "επαναστάσεως" όπου αφού ο λαός κάψει 5-6 καταστήματα συμπολιτών του και 2-3 πολυκατοικίες και αποκτείνει 3-4 υπουργούς και κοπωθεί, το σύστημα θα του "φορέσει" τεχνηέντως έναν από τους αρκετούς "κατεψυγμένους πρωθυπουργούς" (όπως ελέγαμε και το '64) που έχει στό ψυγείον του! Μόνον ένα φοβάται το "σύστημα", τον λαϊκό ηγέτη και δια τούτο καθημερινώς και τελετουργικώς τον καταράται και τον εξορκίζει και δημιουργεί επαναστατικάς ομάδας και κινήματα τα οποία διαλαλούν ότι "δεν έχουμε ανάγκη από ηγέτη" και αυτό αποτελεί την λυδία λίθο την αποδεικνύουσα την "στημένη" και προβοκατόρικη φύσι τους.
------
Τίνι τρόπω αναδεικνύεται ο λαϊκός ηγέτης; Με έναν απλούστατο τρόπο, με τις λαϊκές ζυμώσεις: Καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι, συζητούμε, λέμε π.χ. να μοιράζουμε φυλλαδια στο μετρό, μεγαλώνουμε, αποφασίζουμε, να βάλουμε τον φίλο μας τον Τάδε να μας εκπροσωπεί, κάποτε γινόμαστε 100 άτομα, κάνουμε μά πρώτη εμφάνισι, ο φίλος μας μιλάει, εκφράζει τις σκέψεις μας. Αυτά, την εποχή των λαϊκών ζυμώσεων συμβαίνουν ταυτοχρόνως σε πολλά σημεία και κάποια στιγμή όλες αυτές οι λαϊκές ομάδες συνενώνονται υπό μία ηγεσία που αυτές έχουν μ' αυτόν τον απλούστατο τρόπο αναδείξει! Προσοχή!Ο λαϊκός ηγέτης εξ ορισμού αναδύεται από την ψυχή του λαού! Δεν είναι κάποιος που ο λαός τον δέχεται!
=======
Ο ΛΑΪΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ
Χθες βράδυ είχε ανάψει εδώ η συζήτησις διά το τί είδους ηγέτη χρειάζεται ο Ελληνισμός και μιλούσαμε γιά τον λαϊκό ηγέτη:
Υπάρχουν πολλοί τρόποι διά να εμφανισθή σε μία χώρα ένας "ηγέτης". Αυτός μπορεί να είναι "παιδί του κομματικού σωλήνα", όπως ο κ. Κουτσούμπας, ή δημιούργημα συστηματικής προπαγάνδας των ΜΜΕ, όπως ο κ. Σημίτης, ή γόνος της "κληρονομικής βασιλείας" όπως ο κ. Γ. Παπανδρέου ή ο εκλεκτός της Ξενοκρατίας, όπως πλείστοι όσοι Έλληνες "ηγέτες" κ.ο.κ. Στην σημερινή Ευρώπη έχουν εφευρεθή δύο νέοι και ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ τρόποι, πρώτον "ηγέτες" που δημιουργούν, εγκρίνουν ή σκαιώς αποπέμπουν οι σκοτεινοί οπισθόδομοι της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, πρόσφατον παράδειγμα η σύγχρονη αποπομπή των πρωθυπουργών Ελλάδος (Γ. Παπανδρέου), Πορτογαλίας, Ισπανίας, και δεύτερον ο αιφνίδιος διορισμός "ηγέτου" από την πυγμή της διεθνούς υπερεξουσίας των Τοκογλύφων, όπως έγινε στην Ιταλία με τον κ. Μόντι και τώρα με τον κ. Λέτα.
Όταν το "σύστημα της Δημοκρατίας" λειτουργεί ομαλώς τότε ο λαός εκμαυλισμένος και αλυσσοδεμένος με τεχνικά δεσμά όπως η υποχρεωτική πελατειακή σχέσις ή η καταλυτική και εκφοβιστική επιρροή των ΜΜΕ, επινεύει στις προεπιλεγμένες υποψηφιότητες μέσω της καθαρώς τελετουργικής διαδικασίας των εκλογών της καθολικής ψηφοφορίας.
Όπως αντιλαμβανόμεθα οι "ηγέτες" αυτοί ουδεμίαν σχέσιν έχουν με τον λαόν, τους πόθους του, τις ανάγκες του και τις βουλήσεις του, δι' αυτούς ο λαός αποτελεί εμπόδιον και διοικείται διά διαφόρων "μηχανών" χειραγωγήσεως και εξαπατήσεώς του, π.χ. γνωστόν και πανθομολογούμενον ότι τα κόμματα άλλα λέγουν στο προεκλογικό πρόγραμμά τους κι άλλα κάμνουν μετά· ο λαός το γνωρίζει και με δουλικήν υποταγήν το ανέχεται!
------
Όμως, όταν το "σύστημα" αρχίζει να χάνη την συνοχήν του, όπως εις περιπτώσεις οικονομικής κρίσεως τότε τα πράγματα αλλάζουν και διά τούτο λέγουν οι πολιτειολόγοι ότι τα σύχρονα ευρωπαϊκά πολιτεύματα έχουν ως βάσιν λειτουργίας των την "απάθειαν των πολιτών" η οποία εξαγοράζεται με την παροχήν "ευημερίας". Όταν λοιπόν το "σύστημα" αρχίζει να μην παρέχει πλέον υλικά αγαθά τότε λύονται τα δεσμά του λαού, η πίστις στην πανσοφία των ΜΜΕ, στην κρατική προπαγάνδα, η προσκόλλησις στην πελατειακή σχέσι. Τότε εις αυτάς τας καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης ο λαός απελευθερωμένος πλέον από τους δοτούς "ηγέτες" του αναζητεί ιδικόν του ηγέτη, τον εξ ορισμού "λαϊκό ηγέτη"! Ο οποίος ονομάζεται "λαϊκός ηγέτης" ακριβώς διότι τον γεννά ο λαός και αυτός εκφράζει τους πόθους του λαού και ό,τι πιό ωραίο και αγνό κρύβει ο λαός στην ψυχή του.
------
Εδώ αξίζει να αναφερθή παρενθετικώς ότι το εξουσιαστικόν σύστημα ΔΕΝ ενοχλείται από τας αλόγους εκρήξεις της λαϊκής οργής, αντιθέτως τας επιδιώκει και πολλάκις διά προβοκατόρων τας δημιουργεί! Αποτελεί δικλείδα ασφαλείας του συστήματος η εκτόνωσις της οργής δι' "επαναστάσεως" όπου αφού ο λαός κάψει 5-6 καταστήματα συμπολιτών του και 2-3 πολυκατοικίες και αποκτείνει 3-4 υπουργούς και κοπωθεί, το σύστημα θα του "φορέσει" τεχνηέντως έναν από τους αρκετούς "κατεψυγμένους πρωθυπουργούς" (όπως ελέγαμε και το '64) που έχει στό ψυγείον του! Μόνον ένα φοβάται το "σύστημα", τον λαϊκό ηγέτη και δια τούτο καθημερινώς και τελετουργικώς τον καταράται και τον εξορκίζει και δημιουργεί επαναστατικάς ομάδας και κινήματα τα οποία διαλαλούν ότι "δεν έχουμε ανάγκη από ηγέτη" και αυτό αποτελεί την λυδία λίθο την αποδεικνύουσα την "στημένη" και προβοκατόρικη φύσι τους.
------
Τίνι τρόπω αναδεικνύεται ο λαϊκός ηγέτης; Με έναν απλούστατο τρόπο, με τις λαϊκές ζυμώσεις: Καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι, συζητούμε, λέμε π.χ. να μοιράζουμε φυλλαδια στο μετρό, μεγαλώνουμε, αποφασίζουμε, να βάλουμε τον φίλο μας τον Τάδε να μας εκπροσωπεί, κάποτε γινόμαστε 100 άτομα, κάνουμε μά πρώτη εμφάνισι, ο φίλος μας μιλάει, εκφράζει τις σκέψεις μας. Αυτά, την εποχή των λαϊκών ζυμώσεων συμβαίνουν ταυτοχρόνως σε πολλά σημεία και κάποια στιγμή όλες αυτές οι λαϊκές ομάδες συνενώνονται υπό μία ηγεσία που αυτές έχουν μ' αυτόν τον απλούστατο τρόπο αναδείξει! Προσοχή!Ο λαϊκός ηγέτης εξ ορισμού αναδύεται από την ψυχή του λαού! Δεν είναι κάποιος που ο λαός τον δέχεται!
=======
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου