ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 3 Μαΐου 2010
Μας τιµωρούν!
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη
ΛΥΠΑΜΑΙ, ΑΛΛΑ πολύ δύσκολα µπορώ να χαρακτηρίσω τα χθεσινά µέτρα «σχέδιο διάσωσης». Αντιθέτως, πολύ φοβούµαι ότι µάλλον πρόκειται για «σχέδιο τιµωρίας».
ΕΝΑ «ΣΧΕΔΙΟ τιµωρίας» της ελληνικής κοινωνίας, η οποία µπορεί να έχει πολλά στραβά, να διέπραξε πολλά σφάλµατα, να έκανε τεράστιες κουτσουκέλες, αλλά δεν είναι µικρό παιδί για να τη δέρνουν µε τον χάρακα.
ΚΑΙ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, αυτό το πνεύµα αποπνέουν τα χθεσινά µέτρα.
Αναγκαία; Χρήσιµα; Απαραίτητα; Αναπόφευκτα; Πείτε τα όπως θέλετε. Προσθέστε, όµως, και κάτι άλλο: άδικα και ασυνάρτητα. ΑΔΙΚΑ ΕΠΕΙΔΗ ρίχνουν όλο το βάρος στους µισθωτούς και τους συνταξιούχους. Ολόκληρες κατηγορίες ελλήνων πολιτών - οι αγρότες, οι ελεύθεροι επαγγελµατίες, οι έµποροι, οι καταστηµατάρχες... - δεν θα συνεισφέρουν στην κοινή (υποτίθεται) προσπάθεια ούτε δεκάρα. Μόνο αν είναι καπνιστές και τότε θα τσοντάρουν.ΑΣΥΝΑΡΤΗΤΑ ΕΠΕΙΔΗ δεν υπηρετούν αυτό που εξαγγέλλουν. ΘΕΛΟΥΝ, ΛΕΕΙ, να κάνουν «αποπληθωρισµό». Μάλιστα! Και την ίδια στιγµή αυξάνουν (για δεύτερη φορά µέσα στο 2010!) τον ΦΠΑ και τους έµµεσους φόρους, ένα κατ’ εξοχήν πληθωριστικό µέτρο. Τι σόι «αποπληθωρισµός» είναι αυτός που θα επιδιωχθεί διά της τόνωσης του πληθωρισµού;
ΘΕΛΟΥΝ, ΛΕΕΙ, να µειώσουν το κόστος της εργασίας στο όνοµα της «ανταγωνιστικότητας». Μάλιστα! Αλλά τότε γιατί κόβουν τις συντάξεις; Μετέχουν οι συνταξιούχοι στην παραγωγική διαδικασία; Πού ξανακούστηκε να περιορίζεις το κόστος εργασίας κόβοντας τις αποδοχές αυτών που δεν εργάζονται;
ΘΕΛΟΥΝ, ΛΕΕΙ, να εξυγιάνουν την αγορά εργασίας. Μάλιστα!
Κι όχι µόνο απελευθερώνουν τις απολύσεις, αλλά περικόπτουν και την αποζηµίωση. Αυτό είναι άραγε εξυγίανση ή πριµοδότηση των απολύσεων; Και πόσο υγιής θα είναι η αγορά εργασίας σε µια χώρα µε οκτακόσιες χιλιάδες ή ένα εκατοµµύριο ανέργους;
ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ µένει τελικά από αυτήν την ιστορία; Μια γεύση πίκρας. Διότι τον λογαριασµό θα τον πληρώσουν περισσότερο από όλους τα γεροντάκια. Δεν υπήρξε ούτε µια στοιχειώδης πρόνοια της κυβέρνησης ώστε οι περικοπές των συντάξεων να µην είναι γενικές αλλά να εξαιρούνται όσοι έχουν περάσει µια ηλικία ή όσοι βγήκαν στη σύνταξη έπειτα από έναν µεγάλο αριθµό ετών εργασίας. ΜΕ ΑΛΛΑ λόγια, το γεροντάκι που δούλεψε µια ολόκληρη ζωή για µια σύνταξη ή η χήρα του έµειναν απροστάτευτοι απέναντι σε εκείνους που θέλησαν να τιµωρήσουν όσους συνταξιούχουςµαϊµούδες κυκλοφορούν ανάµεσά µας.
ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΤΙ; Θα µπορούσα ίσως να δεχτώ µια χώρα που αποδεικνύεται ανίκανη να προστατεύσει τον εαυτό της. Θα µπορούσα ακόµη να δεχτώ µια κυβέρνηση που αποδεικνύεται αδύναµη να προστατεύσει τη χώρα της.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ έχω σε καµία υπόληψη τη χώρα και την κυβέρνηση που δεν καταφέρνουν να προστατεύσουν τα γεροντάκια τους.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4572717ΕΝΑ «ΣΧΕΔΙΟ τιµωρίας» της ελληνικής κοινωνίας, η οποία µπορεί να έχει πολλά στραβά, να διέπραξε πολλά σφάλµατα, να έκανε τεράστιες κουτσουκέλες, αλλά δεν είναι µικρό παιδί για να τη δέρνουν µε τον χάρακα.
ΚΑΙ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, αυτό το πνεύµα αποπνέουν τα χθεσινά µέτρα.
Αναγκαία; Χρήσιµα; Απαραίτητα; Αναπόφευκτα; Πείτε τα όπως θέλετε. Προσθέστε, όµως, και κάτι άλλο: άδικα και ασυνάρτητα. ΑΔΙΚΑ ΕΠΕΙΔΗ ρίχνουν όλο το βάρος στους µισθωτούς και τους συνταξιούχους. Ολόκληρες κατηγορίες ελλήνων πολιτών - οι αγρότες, οι ελεύθεροι επαγγελµατίες, οι έµποροι, οι καταστηµατάρχες... - δεν θα συνεισφέρουν στην κοινή (υποτίθεται) προσπάθεια ούτε δεκάρα. Μόνο αν είναι καπνιστές και τότε θα τσοντάρουν.ΑΣΥΝΑΡΤΗΤΑ ΕΠΕΙΔΗ δεν υπηρετούν αυτό που εξαγγέλλουν. ΘΕΛΟΥΝ, ΛΕΕΙ, να κάνουν «αποπληθωρισµό». Μάλιστα! Και την ίδια στιγµή αυξάνουν (για δεύτερη φορά µέσα στο 2010!) τον ΦΠΑ και τους έµµεσους φόρους, ένα κατ’ εξοχήν πληθωριστικό µέτρο. Τι σόι «αποπληθωρισµός» είναι αυτός που θα επιδιωχθεί διά της τόνωσης του πληθωρισµού;
ΘΕΛΟΥΝ, ΛΕΕΙ, να µειώσουν το κόστος της εργασίας στο όνοµα της «ανταγωνιστικότητας». Μάλιστα! Αλλά τότε γιατί κόβουν τις συντάξεις; Μετέχουν οι συνταξιούχοι στην παραγωγική διαδικασία; Πού ξανακούστηκε να περιορίζεις το κόστος εργασίας κόβοντας τις αποδοχές αυτών που δεν εργάζονται;
ΘΕΛΟΥΝ, ΛΕΕΙ, να εξυγιάνουν την αγορά εργασίας. Μάλιστα!
Κι όχι µόνο απελευθερώνουν τις απολύσεις, αλλά περικόπτουν και την αποζηµίωση. Αυτό είναι άραγε εξυγίανση ή πριµοδότηση των απολύσεων; Και πόσο υγιής θα είναι η αγορά εργασίας σε µια χώρα µε οκτακόσιες χιλιάδες ή ένα εκατοµµύριο ανέργους;
ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ µένει τελικά από αυτήν την ιστορία; Μια γεύση πίκρας. Διότι τον λογαριασµό θα τον πληρώσουν περισσότερο από όλους τα γεροντάκια. Δεν υπήρξε ούτε µια στοιχειώδης πρόνοια της κυβέρνησης ώστε οι περικοπές των συντάξεων να µην είναι γενικές αλλά να εξαιρούνται όσοι έχουν περάσει µια ηλικία ή όσοι βγήκαν στη σύνταξη έπειτα από έναν µεγάλο αριθµό ετών εργασίας. ΜΕ ΑΛΛΑ λόγια, το γεροντάκι που δούλεψε µια ολόκληρη ζωή για µια σύνταξη ή η χήρα του έµειναν απροστάτευτοι απέναντι σε εκείνους που θέλησαν να τιµωρήσουν όσους συνταξιούχουςµαϊµούδες κυκλοφορούν ανάµεσά µας.
ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΤΙ; Θα µπορούσα ίσως να δεχτώ µια χώρα που αποδεικνύεται ανίκανη να προστατεύσει τον εαυτό της. Θα µπορούσα ακόµη να δεχτώ µια κυβέρνηση που αποδεικνύεται αδύναµη να προστατεύσει τη χώρα της.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ έχω σε καµία υπόληψη τη χώρα και την κυβέρνηση που δεν καταφέρνουν να προστατεύσουν τα γεροντάκια τους.
Θέλουν, λέει, να µειώσουν το κόστος της εργασίας στο όνοµα της «ανταγωνιστικότητας». Μάλιστα! Αλλά τότε γιατί κόβουν τις συντάξεις;Μετέχουν οι συνταξιούχοι στην παραγωγική διαδικασία;
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου