Σ. Λυγερός-Το στοίχημα της κάθαρσης

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_54_11/06/2010_404126

Hμερομηνία δημοσίευσης: 11-06-10

Το στοίχημα της κάθαρσης Του Σταυρου Λυγερου Εγκλωβισμένη στη μέγγενη της «θεραπείας σοκ», η κοινή γνώμη απαιτεί να μπει επιτέλους κάποιος διεφθαρμένος πολιτικός φυλακή. Μέχρι πρότινος, αυτό εμποδιζόταν από το σύνδρομο αλληλεγγύης - συγκάλυψης, το οποίο κυριαρχούσε στα κόμματα - «φυλές». Τώρα, όμως, που το πολιτικό σύστημα κλυδωνίζεται συθέμελα, το εν λόγω σύνδρομο είναι αφόρητη πολυτέλεια. Στην προσπάθειά της να διασωθεί, η κυβέρνηση Παπανδρέου το κατάλαβε καλύτερα από τη Ν.Δ. Στην αρένα των ΜΜΕ ρίχνονται κηλιδωμένοι πολιτικοί για να κατευνασθεί η λαϊκή οργή. Τις προηγούμενες ημέρες η επικαιρότητα ξεχείλισε από τις (ήδη γνωστές στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ») αποκαλύψεις για τα σπίτια του πολιτικά νεκρού Ακη Τσοχατζόπουλου. Η κάθαρση είναι αναγκαία. Ακόμα και όταν είναι πια αδύνατος ο ποινικός κολασμός των επίορκων πολιτικών, είναι επιβεβλημένη η ηθική μομφή. Οι εξεταστικές επιτροπές πρέπει να αποκαλύψουν όχι μόνο τους ερασιτέχνες, αλλά και τους επαγγελματίες του «πολιτικού χρήματος».  Η κάθαρση, όμως, ακυρώνεται ως διαδικασία εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος όταν, όπως όλα δείχνουν, χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση σαν μέσο αποπροσανατολισμού και εκτόνωσης της κοινής γνώμης. Η δικαιολογημένη έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς έχει ήδη καταστήσει τον δρόμο ολισθηρό. Η κάθαρση δεν πρέπει να εκφυλισθεί σε ένα ισοπεδωτικό κυνήγι μαγισσών. Ουδείς αναμάρτητος, αλλά δεν έχουν όλοι τις ίδιες αμαρτίες. Η εξίσωση πταισμάτων και κακουργημάτων στον δημόσιο βίο βολεύει πολύ τα «λαμόγια», επειδή δημιουργεί σύγχυση και διαχέει την λάθος εντύπωση ότι όλοι είναι ίδιοι. Είναι αξιοσημείωτο ότι η λαϊκή οργή έχει στραφεί αποκλειστικά εναντίον των πολιτικών. Αναμφίβολα, έχουν βαρύτατη ευθύνη, επειδή έχουν εκλεγεί για να υπηρετούν τον λαό.  Από την άλλη, όμως, ο βουλευτής ουσιαστικά έχει μικρότερη εξουσία και ευθύνεται λιγότερο για τη σημερινή κατάντια από ΜΜΕ, που ανερυθρίαστα σήμερα παριστάνουν τους τιμητές. Μπορεί θεσμικά να μην ασκούν εξουσία, αλλά συχνά έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε παιχνίδια εξουσίας και διαπλοκής. Ασκησαν, επίσης, καθοριστική ιδεολογική επιρροή, διαμορφώνοντας νοοτροπίες και συμπεριφορές. Από το κάδρο σχεδόν απουσιάζει η ισχυρότερη κορυφή του αμαρτωλού τριγώνου της διαπλοκής, οι βαρώνοι του χρήματος. Εχοντας «υπαλληλοποιήσει» πολιτικούς και εξαρτήσει ΜΜΕ, οικειοποιήθηκαν νομοτύπως ένα σημαντικό μέρος αυτού που σήμερα εμφανίζεται ως δημόσιο χρέος.