Το ΔΝΤ ήλθε για να μείνει χρόνια στην Αθήνα!

Το ΔΝΤ ήλθε για να μείνει χρόνια στην Αθήνα!

Δευτέρα, 11 Οκτώβριος 2010---
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-10-10-22-51-52-2010101028641/
Η σκληρή επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όχι μόνο δεν τελειώνει το 2014, αλλά όλα δείχνουν ότι θα παραταθεί αρκετά χρόνια ακόμη! Όπως αποκάλυψε ο Ιταλός κεντρικός τραπεζίτης Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, μιλώντας στο περιθώριο των εργασιών της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ, ήδη άρχισαν οι προεργασίες για να μετατραπεί το πρόγραμμα βραχυχρόνιας χρηματοδότησης της Ελλάδας από το Ταμείο σε μακροχρόνιο.

Η παράταση του δανείου του ΔΝΤ (30 από τα 110 δις. ευρώ του μηχανισμού διάσωσης της Ελλάδας), όπως έχει τονίσει το “S10” σε προηγούμενα σχετικά δημοσιεύματα είναι αναπόφευκτη, καθώς η Ελλάδα το 2014 θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα… τερατώδη λογαριασμό τοκοχρεολυσίων, της τάξεως των 90 δις. ευρώ, που καθιστούν βέβαιη τη χρεοκοπία της χώρας.

Έτσι, το ΔΝΤ κάνει ήδη το πρώτο βήμα για την παράταση των δικών του δανείων, τα οποία πιθανότατα θα μετατραπούν από τριετούς σε επταετούς διάρκειας, δηλαδή η λήξη του τελευταίου δανείου θα μεταφερθεί το 2020! Αναπόφευκτα, στην ίδια κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση, επιμηκύνοντας τη διάρκεια εξυπηρέτησης και των υπόλοιπων δανείων που έχουν χορηγηθεί στην Ελλάδα από το διεθνή μηχανισμό, καθώς χωρίς την αναδιάρθρωση του συνόλου των υποχρεώσεων της χώρας στο διεθνή μηχανισμό, η απειλή χρεοκοπίας της Ελλάδας θα είναι ισχυρή.

«Το ΔΝΤ σίγουρα σκέφτεται αυτά τα θέματα», τόνισε σε μια ομιλία του στην Ουάσιγκτον ο «ειλικρινής» κεντρικός τραπεζίτης της Ιταλίας, τονίζοντας ότι «υπάρχουν μηχανισμοί στο ΔΝΤ για να επιμηκύνονται τα πακέτα».  «Υπάρχει μια σταθερή διαδικασία που έχει εφαρμοσθεί πολλές φορές, βάσει της οποίας το ΔΝΤ μετατρέπει τα βραχυχρόνια σε μακροχρόνια προγράμματα δανεισμού, όταν βλέπει ότι μια χώρα είναι συνεπής στην εφαρμογή του προγράμματός της», εξήγησε αργότερα στους δημοσιογράφους το μέλος του συμβουλίου της ΕΚΤ.

Πράγματι, παραδείγματα μακροχρόνιας παραμονής του ΔΝΤ σε χώρες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα υπάρχουν πολλά και όχι πάντα ιδιαίτερα «ευχάριστα»: η γειτονική Τουρκία υποχρεώθηκε να προσφύγει στο ΔΝΤ το 2001 και το «βραχυχρόνιο» πρόγραμμα διήρκεσε μέχρι το 2009. Το ΔΝΤ επέμενε να ανανεωθεί η συμφωνία, αλλά η κυβέρνηση Ερντογάν «ξεπροβόδισε» ευγενικά τους εκπροσώπους του και έκτοτε άρχισε διεθνώς να γίνεται λόγος για το «τουρκικό θαύμα».

Χώρα με χρόνια… πελατειακή σχέση με το Ταμείο είναι και η Ουγγαρία από τη δεκαετία του ’80: ύστερα από συνεχείς «βουτιές» του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού, παρά τις υποσχέσεις για «έξοδο από το τούνελ», οι Ούγγροι εξέλεξαν πριν από λίγο καιρό με μεγάλη πλειοψηφία μια συντηρητική κυβέρνηση, που δεσμεύθηκε να απομακρύνει τη χώρα από τα δεσμά του Ταμείου και, πράγματι, από τις πρώτες ημέρες της στην εξουσία ήλθε σε ανοικτή σύγκρουση με το ΔΝΤ.

Παρότι στο διεθνή χώρο έχει γίνει πλέον σαφές ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να ξεφύγει από την επιτήρηση του Ταμείου και των άλλων διεθνών δανειστών το 2014, αλλά προετοιμάζεται το νέο μνημόνιο που θα ισχύσει τουλάχιστον ως το 2020, ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, επιμένει ότι το πρόγραμμα του μνημονίου θα εφαρμοσθεί στην αρχική του μορφή, χωρίς παρατάσεις. Δηλαδή, ότι με κάποιο «μαγικό» τρόπο, η Ελλάδα θα έχει αρκετή ανάπτυξη, δημοσιονομικά πλεονάσματα και αξιοπιστία στις αγορές, για να αντιμετωπίσει χωρίς «δεκανίκια» και διεθνή επιτήρηση τους… τρελούς λογαριασμούς τοκοχρεολυσίων που έρχονται από το 2014 και μετά.

Προφανώς ουδείς στις διεθνείς αγορές λαμβάνει υπόψη αυτές τις δεσμεύσεις, που επαναλαμβάνονται για εσωτερική κατανάλωση. Δεν είναι τυχαίο, ότι ακριβώς στη μακροχρόνια δέσμευση της χώρας από τη διεθνή επιτήρηση «ποντάρουν» τώρα και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, που ανακαλύπτουν και πάλι τις υψηλές αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων.

Το ερώτημα, που απασχολεί περισσότερο από κάθε άλλο και τους διεθνείς διαχειριστές της ελληνικής χρεοκοπίας, είναι αν και πότε θα εξαντληθεί η ανοχή των Ελλήνων στην επιτήρηση. Από αυτή την άποψη, τα μηνύματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά: σχεδόν 66% των ερωτηθέντων στην τελευταία έρευνα της Kappa Research για το «Βήμα της Κυριακής» δηλώνουν ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να μην είχε ζητήσει τα διεθνή κεφάλαια διάσωσης…