Ἐγὼ τώρα ἐξαπλώνω ἰσχυρὰν δεξιὰν καὶ τὴν ἄτιμον σφίγγω πλεξίδα τῶν τυράννων δολιοφρόνων . . . . καίω τῆς δεισιδαιμονίας τὸ βαρὺ βάκτρον. [Ἀν. Κάλβος]


******************************************************
****************************************************************************************************************************************
****************************************************************************************************************************************

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

****************************************************************************************************************************************

TO SALUTO LA ROMANA

TO SALUTO  LA ROMANA
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
****************************************************************************************************************************************

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΕΥΡΗΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΜΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ! ΙΔΕ:
Οι γίγαντες της Αιγύπτου – Ανήκε κάποτε το δάχτυλο αυτό σε ένα «μυθικό» γίγαντα
=============================================

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

11 Οκτωβρίου 2010

Το λουκετάκι του Γιώργου

Το λουκετάκι του Γιώργου
 
Tου Στεφανου Kασιματη / kassimatis@kathimerini.gr

Αν ξεχάσουμε για λίγο την κρίση και τα σοβαρά ζητήματα της διακυβέρνησης και, επίσης, αν αφήσουμε παράμερα τις σκέψεις μας για τις ποικίλες ευθύνες των κυβερνώντων, νομίζω ότι ελάχιστοι θα ήσαν εκείνοι που δεν θα συμφωνούσαν με τη διαπίστωση ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει ένα είδος αθωότητας, η οποία τον κάνει ακαταμάχητα συμπαθητικό. Αυτή την πλευρά του Γιώργου, την αξιαγάπητη παιδικότητά του, ένιωσα ξαφνικά και πλημμύρισα από ένα αίσθημα τρυφερότητας, όταν πάνω στην κουβέντα με ένα φίλο που παραθέριζε το περασμένο καλοκαίρι στην Πάρο, μου είπε ότι, τις νύχτες, για να προστατεύσει από τους κακούς ανθρώπους το πιο αγαπημένο του απόκτημα, δηλαδή το κανό του, ο Γιώργος το έδενε σε κάποιο σταθερό σημείο, ασφαλίζοντάς το με ένα τοσοδούλι, μικρούλι, γλυκούλι λουκετάκι – σαν αυτά, ας πούμε, που έχουν οι βαλίτσες.
Το κακό είναι, βέβαια, ότι εκεί πάνω όπου γλυκαίνεις μέσα σου και λες «αχ, το χρυσό μου!», συνειδητοποιείς ξαφνικά ότι αυτός ο άνθρωπος (ο καλός και γλυκύτατος, κατά τα άλλα) έχει τις τύχες μας στα χέρια του και σε λούζει ο κρύος ιδρώτας...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_10/10/2010_418250

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου