Β. Βιλιάρδος-ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΔΙΑΓΡΑΦΗ, ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΔΙΑΓΡΑΦΗ, ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: H Ευρωζώνη καταπολεμά τη λάθος κρίση – αφού θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι τα δημόσια χρέη και όχι η μη ισορροπημένη κατανομή ελλειμμάτων και πλεονασμάτων, στα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών των χωρών-μελών της

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

“Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ευρωζώνης έχει προβλεφθεί στα χαρτιά – αλλά μόνο σε αυτά, αποτελώντας ουσιαστικά «ασκήσεις επί χάρτου». Για τη Γερμανία είναι σημαντικότερο το ίδιο όφελος, από την Ευρωπαϊκή Ιδέα.

Το Φθινόπωρο η Κομισιόν δημιούργησε έναν πίνακα με οικονομικούς συντελεστές, με στόχο τη μελλοντική καταπολέμηση των ανισορροπιών εντός της Ευρώπης. Ο πίνακας αυτός τοποθετεί ανώτατα όρια για την παροχή πιστώσεων, για την αύξηση των τιμών των ακινήτων, καθώς επίσης για τα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών.

Εν τούτοις, οι «διαπραγματευτές» του Βερολίνου κατάφεραν να επιβάλλουν μία εξαίρεση: ενώ οι πλεονασματικές εισαγωγές θα τιμωρούνται, εάν ξεπερνούν το 4% του ΑΕΠ, οι πλεονασματικές εξαγωγές θα αντιμετωπίζονται ανάλογα, θα επιβάλλεται πρόστιμο δηλαδή, μόνο όταν ξεπερνούν το 6% του ΑΕΠ. Κατά σύμπτωση(!), οι πλεονασματικές εξαγωγές της Γερμανίας είναι σήμερα 5,7% του ΑΕΠ” (Die Zeit).

Κατά την άποψη μας, η Ευρωζώνη καταπολεμά τη λάθος κρίση – αφού θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι τα δημόσια χρέη και όχι η μη ισορροπημένη κατανομή ελλειμμάτων και πλεονασμάτων, στα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών των χωρών-μελών της. Οι αγορές το έχουν προφανώς κατανοήσει και δεν πρόκειται να ηρεμήσουν, εάν δεν διαπιστώσουν την υιοθέτηση τέτοιων λύσεων.

PSI  (ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ)

Η παγίδα του PSI, με «δόλωμα» τη διαγραφή και το επιτόκιο, είναι η αποδοχή του αγγλικού Δικαίου – όχι λόγω της επιβολής αναγκαστικών κατασχέσεων επί των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου κλπ. αλλά, κυρίως, λόγω της αδυναμίας της Ελλάδας να υιοθετήσει πλέον εθνικό νόμισμα, μετατρέποντας το δημόσιο χρέος της σε αυτό.

Στην περίπτωση της αποδοχής του αγγλικού Δικαίου (μάλλον αυτό προετοιμάζεται, ενώ η προσοχή όλων μας είναι στραμμένη στη διαγραφή, στο επιτόκιο, στις δόσεις κλπ.), τυχόν υιοθέτηση της δραχμής αφενός μεν θα μείωνε το ΑΕΠ μας (εκπεφρασμένο σε Ευρώ) κατά το ποσοστό της υποτίμησης, αφετέρου θα παρέμενε το χρέος σε Ευρώ – κάτι που θα το εκσφενδόνιζε έως και στο 700% του ΑΕΠ, καταδικάζοντας την Ελλάδα στη χρεοκοπία και στην υποδούλωση, για πάρα πολλές δεκαετίες.

Ας μην ξεχνάμε εδώ το ιδιωτικό χρέος (τράπεζες, επιχειρήσεις, νοικοκυριά), το οποίο μάλλον θα «καταναγκαζόταν» στην ίδια αντιμετώπιση – με συνέπεια την πλήρη οικονομική καταστροφή της Ελλάδας.

Παραθέτουμε μέρος από το κείμενο του νομικού κ. Μ.Σ. Μαρινάκου «Όλα τα παραπάνω είναι υποθετικές ασκήσεις επί χάρτου, οι οποίες όμως, αποδεικνύουν το πόσο σημαντικό είναι το διακύβευμα, σχετικά με το δίκαιο των ομολόγων.

Αντίθετα, αν το δίκαιο των ομολόγων παραμείνει το Ελληνικό, ως έχει δηλαδή σήμερα, ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα της επιτρέψει να προχωρήσει μονομερώς (με νομοθετική πράξη της Βουλής των Ελλήνων, σύμφωνα με το τεκμήριο της αρμοδιότητας) σε αναδιάρθρωση του χρέους της με νόμιμο τρόπο ή να το αποπληρώσει σε νέο εθνικό νόμισμα νομίμως, ενώ δεν θα κινδυνεύει από επίσπευση κατά της περιουσίας της».

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Παραθέτουμε μέρος του άρθρου: «Η χρεοκοπία της Αργεντινής», ως απάντηση σε ορισμένες απορίες:

Λόγω των καταστροφικών συνεπειών από την τεράστια υποχώρηση της τιμής του «Πέζος» για τις τράπεζες, η κυβέρνηση αποφάσισε τη λήψη έκτακτων μέτρων, τα οποία ονομάστηκαν «Corralon». Σύμφωνα με τα μέτρα αυτά,

(α) όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί, πάνω από ένα ορισμένο ύψος, μετατράπηκαν «καταναγκαστικά» σε βιβλιάρια καταθέσεων, με χρονικό όριο ανάληψης χρημάτων έως και το 2010 (ουσιαστικά κατασχέθηκαν για ορισμένο χρόνο).

(β) οι τραπεζικοί λογαριασμοί σε συνάλλαγμα (δολάριο), αποφασίσθηκε να αντιμετωπισθούν σαν λογαριασμοί σε «Πέζος», με αξία ανταλλαγής 1:1,40 και να αποδοθούν στους ιδιοκτήτες τους μόνο μετά από την πάροδο αρκετών μηνών – οι υψηλότεροι, αυτοί που εμφάνιζαν δηλαδή μεγάλο πιστωτικό υπόλοιπο, μετά από πολλά έτη.

(γ) οι οφειλές, τα δάνεια δηλαδή, μπορούσε κανείς να τα αποπληρώσει - κατ’ αρχήν με αξία ανταλλαγής Πέζο/Δολάριο 1:1 (συνέφερε επομένως η πληρωμή των χρεών).

Η επονομαζόμενη αυτή «ασύμμετρη Πεζοποίηση», απασχόλησε τα δικαστήρια της Αργεντινής για πάρα πολλά χρόνια – το αποτέλεσμα ήταν τελικά η υιοθέτηση ενός καινούργιου σχεδίου ομολόγων, με το όνομα «BODEN». Επίσης, ο υπολογισμός των χρεών με την ισοτιμία 1:1,40 - συν τον επίσημο πληθωρισμό (από το 2003 όμως και μετά, άρχισαν να ξεπληρώνονται οι τραπεζικοί λογαριασμοί Corralon, λόγω της, καλύτερης του αναμενομένου, πορείας της Οικονομίας της χώρας).