Συνέντευξη του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν

«Οι περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν χάσει την πίστη τους σε ό, τι έκανε την Ευρώπη μεγάλη». Συνέντευξη του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν

"Τα έθνη χωρίς χαρακτήρα και φιλοδοξίες δεν είναι σε θέση να κάνουν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα μεγάλη"

Σχ. ΚΟ: Διαβάστε την συνέντευξη του Ούγγρου πρωθυπουργού. Δύσκολα Έλληνας πολιτικός να μιλήσει έτσι. Όσο για πρωθυπουργός; Ούτε στα όνειρά μας. Συλλογίζομαι τα νεοεποχίτικα μάντρα του στυλ “we need global governance” και με πιάνει …. Συνέντευξη στην γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung, (4 Μαρτίου 2012) / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ. Όλη η συνέντευξη ΕΔΩ. Στα αγγλικά ΕΔΩ.

Κύριε Πρωθυπουργέ, έχετε επικριθεί από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ στις Βρυξέλλες, όπως κανένας άλλος επικεφαλής κυβέρνησης. Θα συζητήσουμε για αυτό λίγο αργότερα. Αλλά πρώτα μας ενδιαφέρει να μας πείτε πώς βλέπετε την κατάσταση στην Ευρώπη.

Μέσα στη σκέψη μου έχω ένα χάρτη μπροστά μου. Και αυτό που βλέπω με γεμίζει με εξαιρετική ανησυχία. Όταν κοιτάζω την ανάπτυξη του κόσμου μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια, βλέπω σε αυτό το χάρτη μια Ευρώπη αδύνατη όσο ποτέ. Χάνουμε συνεχώς τον σημαντικό μας ρόλο και υποβαθμιζόμαστε σε αριθμούς σε σύγκριση με το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά και σε σύγκριση με την προηγούμενη Ευρώπη. Το μερίδιό μας στο παγκόσμιο εμπόριο και το παγκόσμιο ΑΕΠ εξακολουθεί να μειώνεται. Στην ευρωπαϊκή δημοκρατία μας και στο οικονομικό και κοινωνικό μας σύστημα όλο και περισσότεροι άνθρωποι χάνουν την Ευρωπαϊκή τους αυτοπεποίθηση, επειδή βλέπουν ότι εκείνοι που έφτιαξαν την οικονομία και την κοινωνία τους με διαφορετικό τρόπο από ό, τι εμείς είναι πιο επιτυχημένοι σε κάθε επίπεδο από ό, τι είμαστε εμείς.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Έχω αυτή την αίσθηση ότι η πλειοψηφία των ηγετών της Ευρώπης έχουν χάσει την πίστη τους σε ό, τι έκανε την Ευρώπη μεγάλη και ισχυρό παράγοντα επιρροής στον κόσμο. Επιπλέον, φαίνεται σαν να είναι κάτι ντροπή ή κάτι απαγορευμένο να μιλάμε για αυτό το θέμα. Δεν μπορούμε να μην δούμε ότι αυτοί που έρχονται τώρα, υποστηρίζουν σταθερά την πνευματική ταυτότητά τους: οι μουσουλμανικοί λαοί το Ισλάμ, οι ασιατικοί λαοί τις ασιατικές τους παραδόσεις και το πνευματικό σύστημά τους. Δεν έχει να κάνει μόνο με το Θεό, αλλά και με τον πολιτισμό που έχει επηρεαστεί από τις παραδοσιακές πεποιθήσεις τους. Εμείς από την άλλη πλευρά απορρίπτουμε τη δύναμη που προέρχεται από το γεγονός ότι αυτός είναι ένας κόσμος χριστιανικής κουλτούρας. Εκείνοι που είναι πετυχημένοι βεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει μέλλον χωρίς παιδιά και οικογένεια.

Πιστεύετε ότι η Ευρώπη αρνείται τις ρίζες της;

Εμείς δεν θεωρούμε ως κάτι αξιέπαινο το να μιλάμε για τους παραδοσιακούς τρόπους ζωής, είναι κάτι που είναι ήδη έξω από τη μόδα ή είναι ξεχασμένο. Έχω αυτή την αίσθηση ότι για χάρη της συζήτησης πάνω στον πολιτισμό και την πολιτική ορθότητα δεν μιλάμε πλέον για τα θέματα που είναι αναγκαία ώστε να μπορούμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως ένας σημαντικός πολιτισμός. Υπάρχει κάτι που καλώ μια κρυφή ή μια μυστική Ευρώπη. Αυτό είναι κάτι που σπάνια συζητείται ως θέμα στο κοινό. Και αυτό δεν συμπίπτει με την ευρωπαϊκή αξίωση, να αποκτήσουμε και πάλι μια καθοριστικής κατεύθυνσης νοοτροπία στον πολιτισμό και την πολιτική.

Αναζητάτε υποστήριξη στη θρησκεία, το έθνος και την οικογένεια. Δεν έχει προχωρήσει η πρόοδος σε μια διαφορετική κατεύθυνση; Μακριά από το έθνος, μακριά από την οικογένεια, μακριά από τη θρησκεία;

Αυτός είναι ένας από τους λόγους για την πρόκλησή μου. Υπάρχει στην πραγματικότητα μια ερμηνεία για την ευρωπαϊκή ιστορία, το ευρωπαϊκό μέλλον, στο οποίο προχωρούμε από τη θρησκευτικότητα στην εκκοσμίκευση της θρησκείας, από το παραδοσιακό μοντέλο οικογένειας προς την κατεύθυνση των διαφόρων μοντέλων οικογένειας, και από τα έθνη προς τον διεθνισμό και την ενσωμάτωση διαφορετικών πολιτισμών. Αυτό που έχω στο μυαλό είναι σαφώς προς την άλλη κατεύθυνση. Το επίμαχο σημείο είναι αυτό που είναι μπροστά και αυτό που είναι πίσω. Αμφισβητώ ότι αυτό που εκφράζεται στον Ουγγρικό Σύνταγμα ερμηνεύεται ως κάτι που ανήκει στο παρελθόν. Διότι, όταν κοιτάζω τον παγκόσμιο χάρτη, τότε τα πράγματα για τα οποία μιλώ είναι εκείνα που μπορούν να προσφέρουν μια λύση στη συρρικνωμένη ευρωπαϊκή επιρροή στον κόσμο.

Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ ορίζει ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη. Περιλαμβάνει όλα τα επιτεύγματα του ευρωπαϊκού δικαίου. Άλλωστε όλα αυτά είναι η κληρονομιά της δυτικής χριστιανικής μας παράδοσης. Πώς γίνεται αυτό να μην σας είναι αρκετό;

Όλα αυτά είναι υπέροχα και καλά. Σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, και για να γίνει σωστή δουλειά πρέπει να υπάρχει ένα ορισμένο συνταγματικό πλαίσιο που δεν πρέπει να αμφισβητείται. Αλλά πού είναι η ζωή; Εγώ δεν την βλέπω στα Ευρωπαϊκά έγγραφα, αλλά και στον πολιτισμό της καθημερινής ζωής. Μερικές φορές φουντώνει, δεν θέλω να το αρνηθώ. Στη συνέχεια, αυτό προκαλεί πολλές συζητήσεις. Για παράδειγμα, όταν ο Σαρκοζί εμφανίστηκε ένιωσα μια λάμψη του Ντε Γκωλ, αυτή τη δόξα, και δεν χρειάζεται να είσαι Γάλλος για να έχεις την αίσθηση ότι υπάρχει κάτι σοβαρό εδώ. Ή όταν είδα μια θάλασσα από γερμανικές σημαίες σε ένα διεθνές αγώνα ποδοσφαίρου για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό - με το μήνυμα: Είμαστε οι Γερμανοί και θα επικρατήσουμε γιατί είμαστε οι ισχυρότεροι. Δεν πρέπει κάποιος να έχει φόβο, επειδή μπορεί να το δει: κάτι σοβαρό αναπτύσσεται στη Γερμανία. Ή αν οι Πολωνοί πουν: Εμείς οι Πολωνοί έχουμε μια τόσο ισχυρή χώρα που οι ευρωπαίοι ιθύνοντες δεν μπορούν να μας αγνοήσουν. Υπάρχει βούληση, υπάρχει ενέργεια, υπάρχει μια αξίωση που περιμένει.

Πώς μπορεί ένα ευρωπαϊκό πνεύμα να αναπτυχθεί μακριά από εθνικισμούς;

Δεν θα ήθελα να φανούν αυτές οι δηλώσεις ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως αντίδραση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ολοκλήρωσή της. Θα ήθελα, να δω στις Βρυξέλλες και αλλού να μην αντιδρούν σαν η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση να βρίσκεται υπό απειλή από αυτό. Τα έθνη χωρίς χαρακτήρα και φιλοδοξίες δεν είναι σε θέση να κάνουν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα μεγάλη. Ως Ευρωπαίος χαιρετίζω αυτές τις περιστασιακές εξάρσεις.

Η Ευρώπη έχει συγχωνευθεί, γιατί τα έθνη τους έχουν παραιτηθεί από μέρος της κυριαρχίας τους. Αυτό ήταν ένα μάθημα από δύο παγκόσμιους πολέμους, σήμερα αποτελεί την απαίτηση για την παγκοσμιοποίηση. Νομίζετε ότι τα κράτη που έγιναν κυρίαρχα μετά το 1989, μπορούν να αντισταθούν;

Δεν ξέρω αν η απάντησή μου θα είναι κάτι για το οποίο εγώ θα με επέπλητταν στην Γερμανία. Αλλά αφού αναφερθήκατε στην ιστορία: οι παγκόσμιοι πόλεμοι μπορεί να θεωρηθούν ως πόλεμοι μεταξύ εθνών. Ωστόσο, φοβάμαι ότι η τραγωδία είναι μεγαλύτερη. Ήταν ο εσωτερικός εμφύλιος πόλεμος του πολιτισμού μας. Ότι ο πολιτισμός έχει τραυματιστεί τόσο, που θα μπορούσε να επιφέρει την πτώση μας. Η δημογραφική επίδραση είναι σαφής, οι συνέπειες της οικονομικής πλευράς είναι σαφείς. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ευρωπαίοι στερήθηκαν τα μέσα για να διαμορφώσουν το δικό τους μέλλον, τόσο στην ανατολή όσο και στην δύση. Αυτό που συνέβη σε εμάς, τους Ευρωπαίους του 20ου αιώνα, ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος μέσα στο Χριστιανισμό. Ο καλός Θεός έχει δημιουργήσει κάθε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική Του εικόνα. Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να καταστρέφουμε ο ένας τον άλλον. Αυτή είναι η πηγή του ευρωπαϊκού πνεύματος. Κατά συνέπεια, ο Schuman, δήλωσε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ότι η Ευρώπη ή πρέπει να είναι χριστιανική ή δεν θα υπάρχει.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ