Marine Le Pen: ΠΡΩΤΗ ΟΜΙΛΙΑ - "Γιατί είμαι υποψηφία Πρόεδρος"

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Ομιλία – video της Marine Le Pen: "Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με το φόβο"

Η Marine Le Pen σε ομιλία της την Τρίτη στην πόλη Hénin-Beaumont στο τμήμα της περιφέρειας Nord-Pas-de-Calais, αφού ανήγγειλε το τέλος της έκκλησης για την συγκέντρωση των απαραίτητων υπογραφών και την αρχή μιας νέας φάσης της εκστρατείας της, τόνισε την ανάγκη να νιώθουν ασφαλείς οι Γάλλοι μέσα στη χώρα τους. Στο παρακάτω 13λεπτο βίντεο παραθέτει τις βασικές αρχές της. Επισήμανε την ανάγκη να βοηθηθούν τόσο οι φτωχοί όσο και οι επιχειρηματίες, ενώ η αναφορά της στις τράπεζες είχε να κάνει περισσότερο με το μεγαθήριο της παγκοσμιοποίησης και όχι με τις μικρότερες προσωπικές τράπεζες. Ο στόχος όσον αφορά την οικονομία βασίζεται στην απελευθέρωση δημιουργικής ενέργειας και την απελευθέρωση των ανθρώπων από το φόβο και την αίσθηση της υποβάθμισης.

Δείτε το βίντεο με αγγλικούς υπότιτλους και μετά ακολουθεί η μετάφραση στα ελληνικά:

Η μετάφραση όλης της ομιλίας:

Η παρουσία μου στις προεδρικές εκλογές είναι το αποτέλεσμα ενός σκληρού αγώνα που έχουμε κερδίσει ενάντια σε κάθε σεκταριστική ομάδα, ενάντια σε όλες τις πιέσεις, για τη δημοκρατία και για τη Γαλλία. Ξεκινώντας σήμερα, εκατομμύρια πολίτες θα αισθάνονται αισιόδοξοι και πάλι, θα είναι σε θέση να ενταχθούν σε αυτήν την εκστρατεία, και επιτέλους, θα εκπροσωπηθούν στις εκλογές. Ελπίζω να είμαι άξια της εμπιστοσύνης τους. Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη σε μένα, ότι έχω επίγνωση του τεράστιου έργου, των ανήκουστων θυσιών που είναι απαραίτητες να γίνουν για την αποκατάσταση της χώρας, κάτι για το οποίο ότι είμαι έτοιμη, όπως και εκείνοι είναι, για να πολεμήσω για την πατρίδα μου. Ξέρω ότι ο αγώνας μας είναι ο αγώνας των παιδιών καθώς αντικρίζουν τους γονείς και τους παππούδες μας. Αλλά είναι επίσης ο αγώνας ημών των γονέων και των ευθυνών μας, καθώς αντικρίζουμε τα δικά μας παιδιά. Δεν πρέπει να ανησυχούν για τα εμπόδια, την περιφρόνηση, τις ύβρεις, την κόπωση. Θα πρέπει να τους υπενθυμίσω, όταν τα πράγματα γίνουν δύσκολα, αυτά τα διάσημα λόγια του Ερρίκου του 14^ου : "Η απέραντη αγάπη που έχω για τη Γαλλία κάνει τα πάντα εύκολα."

Ήρθε η στιγμή να πούμε σε όλους τους Γάλλους το νόημα της υποψηφιότητάς μου. Πρόεδρος ενός πολιτικού κόμματος, γυναίκα, μητέρα τριών παιδιών, παλεύω. Παλεύω ενάντια σε όλα αυτά στη Δημοκρατία που βλάπτουν τη Γαλλία σήμερα, ενάντια σε όλα αυτά που αδυνατίζουν τη Γαλλία σήμερα και υπερασπίζομαι το όραμα της Γαλλίας που αγαπώ. Είμαι μια Γαλλίδα πολίτης, αλλά είμαι επίσης μια μητέρα. Όπως όλες οι μητέρες θα ήθελα η οικογένειά μου να ζήσει με ασφάλεια και τα παιδιά να είναι σε θέση να επιστρέψουν στο σπίτι το βράδυ, χωρίς το φόβο της ληστείας, του ξυλοδαρμού, ή της εμπορίας ανθρώπων όλων των ειδών. Όπως όλες οι μητέρες ανησυχώ για τα παιδιά μου και για όλες τις μητέρες θέλω να αποκαταστήσω την ειρήνη και την τάξη στη χώρα μας. Αλλά βλέπω ότι αυτό δεν συμβαίνει, και ότι είμαστε σε λάθος δρόμο. Θεωρώ ντροπή το γεγονός ότι τόσο η Αριστερά όσο και η Δεξιά, βρισκόμενες στην εξουσία εδώ και δεκαετίες ψεύδονται ανοιχτά για το θέμα αυτό. Ο αριθμός των εγκληματικών επιθέσεων έχει αυξηθεί, ο αριθμός των μεταναστών που εμπλέκονται σε αυτές τις επιθέσεις ανεβαίνει συνεχώς! Σε αυτό το θέμα, τα ψέματα βρίσκονται παντού, έχουν γίνει το τελευταίο προπύργιο των πολιτικών για την προστασία τους από μια πραγματικότητα που είναι συχνά αβάσταχτη για τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων, αλλά και της υπαίθρου. Ένα ταξίδι σε οποιοδήποτε Γαλλικό νοσοκομείο θα μπορούσε να κάνει τους τυφλούς και τους κουφούς που μας κυβερνούν να συνειδητοποιήσουν την αλήθεια για τον εαυτό τους.

Ως μητέρα, ελπίζω, όπως και όλες οι Γαλλίδες μητέρες, τα παιδιά μου να έχουν μια επιτυχημένη ζωή. Θέλω τα σχολεία να τους μεταδώσουν τη συσσωρευμένη γνώση από τις λαμπρές γενιές που προηγήθηκαν πριν από εμάς, και την επιθυμία να είναι ο εαυτός τους, ως εκ τούτου, διαφορετικοί από τους άλλους. Δεν θέλω μια ισοπέδωση στον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή, δεν θέλω μια πολιτική ορθότητα στα δευτεροβάθμια σχολεία μας που θα επιβάλει μια δικτατορία των χαμηλότερων επιδόσεων ή των πιο βίαιων. Δεν θέλω ένα σχολείο που καταργεί τους βαθμούς επειδή αρνείται να κοιτάξει την αλήθεια κατάματα και αποτυγχάνει να αντισταθεί και να πολεμήσει την δραματική μείωση των ακαδημαϊκών προτύπων. Δεν θέλω ένα σχολικό σύστημα που κάνει να περνούν μόνο εκείνοι που έχουν ένα ορισμένο επίπεδο πλούτου. Είναι αυτή η κοινωνική δικαιοσύνη που θέλουμε; Το να προσλάβουμε 60.000 νέους εκπαιδευτικούς προκειμένου να βελτιωθεί η εκπαίδευση είναι ένας παραλογισμός. Χρειαζόμαστε πραγματικά 60.000 περισσότερους καθηγητές – που έχουν συναισθήματα κατάθλιψης και αηδίας και είναι ανίκανοι να διοικήσουν ζητώντας υπακοή από τα παιδιά;

Οι καθηγητές μας υποφέρουν από εκείνη την αρρώστια την οποία η κοινωνία μας έχει ανεχθεί για πολύ καιρό: την άρνηση να χρησιμοποιήσουν οποιαδήποτε εξουσία για συγκεκριμένους μαθητές. Καμία επένδυση σε υλικά ή σε ανθρώπινο δυναμικό δεν μπορεί να επισκευάσει τη ζημιά σε μια κοινωνία που παράγει σε μόνιμη βάση, απείθαρχα άτομα και βίαιες μειονότητες. (...) Λένε ότι είμαι έντονα αντι-μεταναστευτική. Είναι αλήθεια. Τολμούν να λένε ότι είμαι ξενοφοβική και ρατσίστρια. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια για τη ζωή μου. Θέλω απλώς να πω ότι αρνούμαι εντελώς τους μετανάστες οι οποίοι αρνούνται την εξουσία του γαλλικού δικαίου και τη γαλλική κουλτούρα. Ο γαλλικός πολιτισμός είναι ένα υπέροχο κράμα της τέχνης μας, των νόμων μας, της λογοτεχνίας μας, των θεμελιωδών δικαιωμάτων μας, που αποκτήθηκαν με τίμημα, των πεποιθήσεών μας, των αξιών μας, των παραδόσεών μας, των συνήθειών μας, των ηθών μας, του κώδικα ζωής μας, του δικού μας τρόπου ζωής. Και τώρα πρέπει να γυρίσουμε σελίδα ...

Αγαπώ τη Γαλλία και τον πολιτισμό της με πάθος. Πιστεύω ότι έχουμε απομακρυνθεί από αιώνες τραγικού σκοταδισμού, μερικές φορές άχρηστων πολέμων, απόλυτης εξουσίας, αιματηρών επαναστάσεων των οποίων το αποτέλεσμα δεν βοήθησε πάντα τους φτωχούς, εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο, ώστε να οδηγηθούμε σε μια άκρως πολιτισμένη αντίληψη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη. Δεν θέλω αυτός ο πολιτισμός να λυγίσει κάτω από τα χτυπήματα οικονομικών συμφερόντων ή φανατικών ιδεολογιών οι οποίες μας γυρνούν πίσω στην εποχή της Ιεράς Εξέτασης.

Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με το φόβο. Μαζί με άλλους Γάλλους, θέλω μια Γαλλία η οποία θα αποτελεί μέρος του σύγχρονου κόσμου, υπερήφανη για τον πολιτισμό της και ανυποχώρητη σε όσους θέλουν να της επιβάλουν αρχές οι οποίες δεν είναι δικές της. Σε όλη την διάρκεια της ιστορίας μας, ήμασταν σε θέση να κινηθούμε προς τη βελτίωση των ανθρωπίνων σχέσεων και η εξέλιξη αυτή αποτελεί μια πρόοδο για τον πολιτισμό μας. Μπορούμε να θέσουμε αυτή την πρόοδο σε κίνδυνο κάτω από την πίεση των θρησκευτικών μειονοτήτων; Ο καθένας μπορεί να ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα και να σέβεται τα δικά του έθιμα - Χριστιανοί, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι, Βουδιστές. Με μία όμως προϋπόθεση: να σέβονται το γαλλικό Σύνταγμα.

Είμαι Ευρωπαία - με την προϋπόθεση ότι η Ευρώπη δεν επιβάλλει τους νόμους και τους κανονισμούς της στη Γαλλία. Σήμερα διοικούν οι Βρυξέλλες, και με αυτές ο πανίσχυρος χρηματοοικονομικός κόσμος διοικεί σε ολοένα μεγαλύτερο βαθμό την παγκόσμια οικονομία από την οποία εξαρτάται το εργατικό δυναμικό μας και η αγοραστική μας δύναμη. Οι δυνατότητες διαχείρισης των υποθέσεων της Γαλλίας από τους πολιτικούς της έχουν περιορισθεί τόσο πολύ που αναρωτιόμαστε ποιο είναι το νόημα της εκλογής τους. Δεν μπορούν πλέον να κάνουν κάτι ουσιαστικό. Μπορούν μόνο να παρακολουθούν τους ανθρώπους να βυθίζονται στη φτώχεια, την ανασφάλεια και το άγχος. Θεωρώ ντροπή το ψέμα των πολιτικών που ισχυρίζονται ότι έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τη μοίρα της Γαλλίας, όταν στην πραγματικότητα είναι ανίκανοι. Υποτεταγμένοι οι ίδιοι θέλουν να υποτάξουν όλους τους άλλους και αρκούνται στην αφαίρεση ατομικών δικαιωμάτων σε δευτερεύοντα ζητήματα, όπως το κάπνισμα, το ραντάρ οδικής κυκλοφορίας, κλπ ...

Είμαι αγανακτισμένη που το περίφημο απόφθεγμα «οι υποσχέσεις αφορούν μόνο εκείνους που πιστεύουν σε αυτές» έχει γίνει το πιστεύω όλων των πολιτικών μας. Σε τι είδους κοινωνία ζούμε όταν δεχόμαστε τέτοιο κυνισμό; Θέλω εντιμότητα στην πολιτική. Προτιμώ εκείνους που, όπως εγώ, βλέπουν τα πράγματα όπως είναι και δίνουν λίγες υποσχέσεις, αλλά αποφασίζουν να πολεμήσουν σπιθαμή προς σπιθαμή μαζί με το γαλλικό λαό στο όνομα της ελευθερίας μας και της ευημερίας μας ενάντια στις δικτατορίες της Ευρώπης και των μειονοτήτων. Σας υπενθυμίζω επίσημα ότι το μοντέλο της κοινωνίας που προτείνεται από την υπέρμαχο της παγκοσμιοποίησης ("affairiste") Αριστερά είναι διαμετρικά αντίθετο με τις πεποιθήσεις μου. Ούτε θέλω μια δικτατορία της ατυχίας, που έρχεται σε μας από την Αριστερά. Δεν θέλω να δω τους πάντες να μετατρέπονται σε αποδέκτες προνομίων, με μοναδικό στόχο την κατάληψη της εξουσίας πάνω από την επιβίωσή τους, τη ζωή τους, τα όνειρά τους, την ψυχή τους και τη συνείδησή τους. Δεν θέλω ένα σύστημα όπου κανείς δεν κερδίζει από τις δικές του προσπάθειες, και όπου υπάρχει μόνο το κέρδος των τραπεζών. Έχουν ήδη επωφεληθεί αρκετά (οι τράπεζες) από την έκρηξη του χρέους μας και το ενδιαφέρον που τους δείξαμε για σαράντα χρόνια. Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Ούτε θέλω αυτή την τροτσκιστική Αριστερά που υπόσχεται ένα ρόδινο αύριο, για το οποίο γνωρίζουμε ότι θα πρέπει να πληρωθεί με πικρά δάκρυα σαν εκείνα που χύθηκαν στην Ανατολική Ευρώπη και στην Καμπότζη. Θέλω μια Γαλλία, όπου κάθε διαφορά θα μπορεί να εκφραστεί, όπου το να κερδίζει κάποιος τα προς το ζην δεν θα είναι αμαρτία, όπου οι φτωχοί άνθρωποι θα υποστηρίζονται και θα βοηθιούνται, όπου κάθε επιτυχία, είτε πρόκειται για υλική είτε πρόκειται για πνευματική, θα ενθαρρύνεται.

Θα κάνω ό, τι μπορώ για να μεγαλώσει η δυνατότητα δημιουργίας αξιών για τη Γαλλία. Για να το κάνω αυτό, θα αντιταχθώ στο νόμο της ζούγκλας, όπου ο αθέμιτος ανταγωνισμός έχει γίνει ανυπέρβλητος, όπου η οικονομική καταστροφή, η φτώχεια και η μαζική ανεργία έχουν γίνει ανυπέρβλητα όρια. Θα δώσω πίσω στους επιχειρηματίες την ελευθερία να παλέψουν επί ίσοις όροις. Αλλά είμαι επίσης μια γυναίκα που παλεύει ενάντια στην αναληθή Δεξιά, την Δεξιά που εγκατέλειψε τις αξίες της. Έχω βαρεθεί τα ψέματα, το κυνισμό της προεκλογικής περιόδου. Το θεωρώ ντροπή να υπόσχομαι κάθε πέντε χρόνια το αντίθετο από αυτό που θα κάνω το υπόλοιπο του χρόνου. Είμαι κάποια που πιστεύει ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, ότι η αξία ενός ανθρώπου μετριέται λιγότερο από τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν με ό, τι μέσα χρησιμοποιήθηκαν για την επίτευξη αυτού του στόχου, ότι δεν μπορούμε να διαλύσουμε τους κανόνες της ακεραιότητας, της εντιμότητας, της πίστης, του θάρρους μόνο και μόνο για την επίτευξη της εξουσίας. Αλλά εκτός από αυτό, η επίτευξη της εξουσίας δεν έχει καμία σημασία αν αρνηθούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Λέω ότι η Γαλλία δεν μπορεί να σπαταλήσει ακόμη πέντε χρόνια, ότι οι ισχυροί κυβερνούν για πάρα πολύ καιρό και είναι καιρός για τους Γάλλους να σηκωθούν και πάλι, και να γίνει πάλι απαιτητικοί με τους ηγέτες τους.

Είμαι μια Γαλλίδα μεταξύ Γάλλων, έχω ισχυρές πεποιθήσεις τις οποίες δεν θα επιβάλω σε κανέναν, αλλά θα τις τηρήσω, επειδή αισθάνομαι ότι είναι οι πεποιθήσεις της πλειοψηφίας των Γάλλων. Νομίζω ότι οι Γάλλοι πρέπει, επιτέλους, να έχουν το θάρρος να ψηφίσουν για τον εαυτό τους, για τα παιδιά τους, και όχι να ψηφίσουν για να δώσουν τα πάντα στους άλλους. Λέω ότι οι πολιτικοί έχουν αποκλειστεί από τις υποθέσεις του κράτους, ο λαός πρέπει να μιλήσει, και για άλλη μια φορά να ακουστεί. Λέω ότι το πνεύμα της Γαλλίας δεν είναι νεκρό.

Βεβαιώνω ότι η Γαλλία μπορεί να επανέλθει στο δρόμο της επιτυχίας και του μεγαλείου. Ο λαός μπορεί και πάλι να αισθάνεται υπερήφανος, να έχει αξιοπρέπεια και ελευθερία. Καλώ τους Γάλλους να με ακολουθήσουν σε αυτή την πορεία, όλους τους Γάλλους, ό, τι απόσταση έχουν διανύσει, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους, άνδρες ή γυναίκες, νέοι ή ηλικιωμένοι, είτε είναι πιστοί είτε μη πιστοί, επειδή οι Γάλοι αξίζουν, επειδή η Γαλλία αξίζει.

Vive la République! Vive la France!

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ