Β. Βιλιάρδος - ΕΣΤΙΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ

ΕΣΤΙΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ: Οι εγγυητές του Ευρώ, η Γαλλία και η Γερμανία δηλαδή, είναι δυστυχώς πολύ αδύναμοι πυλώνες για να διατηρήσουν ανέπαφο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα - εάν βέβαια υποθέσουμε ότι πραγματικά το επιθυμούν Μας στενοχωρεί ιδιαίτερα που το αναφέρουμε, αλλά τα πράγματα στην Ελλάδα, μετά τις εκλογές, δεν εξελίσσονται σωστά.Με μία κυβέρνηση "παιδική χαρά" και με μία αντιπολίτευση που δεν έχει καταλάβει ότι, πρέπει να ασκεί έντονη κριτική στα "κακώς κείμενα" αφού εξασφαλιστεί μία κάποια σταθερότητα στην πατρίδα μας και όχι προηγουμένως, οι προοπτικές επιδεινώνονται ραγδαία. Περαιτέρω, η υποτίμηση της Κύπρου, η προβλεπόμενη υπαγωγή της Ισπανίας (και της Κύπρου) στο μηχανισμό στήριξης, τα προβλήματα της τρίτης μεγαλύτερης τράπεζας της Ιταλίας (Banco Monte), καθώς επίσης η νέα προσφυγή Ισπανίας και Ιταλίας αυτή την εβδομάδα στις αγορές, για αναζήτηση δανεικών (ομόλογα), δεν αποτελούν ιδανικές εξελίξεις - πόσο μάλλον αφού κινδυνεύει η κυβέρνηση Monti, με τον Berlusconi να αναφέρεται στην έξοδο της Ιταλίας από το κοινό νόμισμα.      Σύντομα δε οι αγορές, ενδεχομένως αμέσως μετά την προσεχή συνάντηση κορυφής (στις 28.06, ως συνήθως με μηδενικές προσδοκίες) θα καταλάβουν ότι, οι εγγυητές του Ευρώ, η Γαλλία και η Γερμανία δηλαδή, είναι δυστυχώς πολύ αδύναμοι πυλώνες για να διατηρήσουν ανέπαφο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα - εάν βέβαια υποθέσουμε ότι πραγματικά το επιθυμούν. Ήδη τα επιτόκια δανεισμού της Γερμανίας, καθώς επίσης τα ασφάλιστρα κινδύνου αυξάνονται - γεγονός που αναδεικνύει πρακτικά τους φόβους των αγορών.    Σύμφωνα τώρα με τον διοικητή της κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας: "Λόγω της κρίσης χρέους τα σκοτεινά, μαύρα σύννεφα της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας έχουν σκεπάσει τον ουρανό μας - όχι μόνο τον ουρανό της Ευρωζώνης ή της υπόλοιπης ΕΕ, αλλά τον ουρανό ολόκληρου του πλανήτη". Η διάλυση της Ευρωζώνης λοιπόν είναι ένα εξαιρετικά πιθανό σενάριο - ενώ οι Η.Π.Α. κινδυνεύουν ακόμη περισσότερο, μεταξύ άλλων επειδή οι Αμερικανοί φαίνεται να έχουν επιστρέψει στις παλιές τους συνήθειες, αφού δανείζονται πλέον πολύ περισσότερα χρήματα, από όσα τα τελευταία δύο χρόνια, συνεχίζοντας να χρηματοδοτούν έτσι ένα πλασματικό βιοτικό επίπεδο. Επίσης, απειλούνται πολύ σοβαρά οι χώρες της Α. Ευρώπης, αφού το 90% περίπου των δανείων τους προέρχεται από τις εξαιρετικά προβληματικές ευρωπαϊκές τράπεζες.   Όσον αφορά τις χώρες της BRICS, είναι ίσως απαραίτητη μία αναφορά στα τεράστια προβλήματα της Ινδίας - ιδιαίτερα στο νόμισμα της, τη ρουπία, το οποίο ευρίσκεται σε μία ασταμάτητη πτωτική πορεία (η χώρα απειλείται με πιστοληπτική υποτίμηση στο χαμηλότερο επίπεδο). Επίσης στη Ρωσία, η οποία δύσκολα θα ανταπεξέλθει με ακόμη χαμηλότερες τιμές πετρελαίου (κυριότερος πελάτης της η Γερμανία, το 40% περίπου των ενεργειακών αναγκών της εισάγεται από τη Ρωσία - γεγονός που την κάνει απόλυτα εκβιάσιμη). Τέλος στη Βραζιλία, η οικονομία της οποίας έχει ακινητοποιηθεί - με τις επενδύσεις να καταρρέουν από την αρχή του έτους.         Κατά την άποψη μας βέβαια χρειάζεται ψύχραιμη αισιοδοξία, ρεαλιστική προετοιμασία και μεθοδικός προγραμματισμός για την αντιμετώπιση όλων αυτών των προβλημάτων - κάτι που είναι φυσικά πάρα πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.    Ολοκληρώνοντας, υπενθυμίζουμε το παρακάτω μέρος από προηγούμενο κείμενο μας:  “Κατά τον Αϊνστάιν, «ο ορισμός της ηλιθιότητας είναι το να επιχειρείς για δεύτερη φορά το ίδιο πείραμα, ελπίζοντας και αναμένοντας να έχεις διαφορετικό αποτέλεσμα». Για παράδειγμα, το να βάζεις τρεις κουταλιές ζάχαρη στον καφέ, διαπιστώνοντας ότι είναι πολύ γλυκός και να επιμένεις στην ίδια συνταγή (τρεις κουταλιές ζάχαρη), περιμένοντας να είναι, αυτή τη φορά, πικρός. Στην περίπτωση της Ελλάδας, να ελπίζεις ανόητα ότι, με την ίδια συνταγή (κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα κλπ.), θα καταφέρεις να διορθώσεις τα σφάλματα της χώρας σου - ή/και ότι, με την ίδια μέθοδο (μνημόνια, ΔΝΤ, αποικιοκρατικές συμβάσεις), θα ξεφύγεις από την συνεχιζόμενη καταστροφική ύφεση που προκλήθηκε. Απλούστερα ότι, με την ίδια «συνταγή» και με τα ίδια «διεφθαρμένα, σάπια υλικά», θα επανέλθει ως εκ θαύματος η χώρα σε πρωτογενή πλεονάσματα, θα μειωθεί η τρομακτική ανεργία, θα αναβιώσουν οι επιχειρήσεις, θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, θα υπάρξουν πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και θα ακολουθήσει ανάπτυξη - με την παράλληλη καταπολέμηση της διαπλοκής και της διαφθοράς, χωρίς να λεηλατηθεί η δημόσια και η ιδιωτική περιουσία.”