Δωδώνη: Το ιστορικό της πώλησης, οι θορυβώδεις διαμαρτυρίες, η ταυτότητα των νέων μετόχων, η οφειλόμενη επαγρύπνηση και η ψυχρή πραγματικότητα.

Δωδώνη: Το ιστορικό της πώλησης, οι θορυβώδεις διαμαρτυρίες, η ταυτότητα των νέων μετόχων, η οφειλόμενη επαγρύπνηση και η ψυχρή πραγματικότητα.

Με την «Αγροτική Βιομηχανία Γάλακτος Ηπείρου ΔΩΔΩΝΗ Α.Ε.» είχαμε ασχοληθεί πριν από δύο και πλέον χρόνια (10/9/2010) στο άρθρο μας με τίτλο «Δωδώνη: Το πολύτιμο κόσμημα της Ηπείρου σε διαδικασίες εκποίησης – η εναλλακτική λύση», τονίζοντας μεταξύ άλλων:

(α) Ότι αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα του «Κρατικο-Συνεταιριστικού» αγροτικού τομέα το οποίο όχι μόνο πέτυχε αλλά αποτελεί και λαμπρό «παράδειγμα για μίμηση»

(β) Ότι μέχρι σήμερα, στην «διαχείριση» της εταιρίας η διείσδυση του κομματικού κράτους, των πελατειακών σχέσεων και των παρεμβάσεων των πολιτικών πρέπει να θεωρείται περιορισμένη, γιατί αυτό «κρίνεται εκ του αποτελέσματος»: Τα τελευταία 27 χρόνια η «Δωδώνη» είναι συνεχώς κερδοφόρα διατηρώντας το κοινωνικό της πρόσωπο με την μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του εισοδήματος των κτηνοτρόφων της Ηπείρου μέσα στα πλαίσια μιας ελεύθερης αγοράς.

(γ) Ότι η εναλλακτική λύση της «αλλαγής ιδιοκτησίας» θα μπορούσαν να είναι Ενώσεις Συνεταιρισμών – μέτοχοι, φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, 9.000 περίπου συνεργάτες της Γαλακτοβιομηχανίας (κτηνοτρόφοι, πελάτες εσωτερικού και εξωτερικού, εργαζόμενοι κ.α.) και (εάν δεν αρκούσαν) ιδιώτες Ηπειρώτες σε μια εταιρία λαϊκής βάσης. 

(δ) Ότι η λύση θα έπρεπε να μείνει μακριά από εύκολες (αριστερές) λύσεις «δωρεάν κοινωνικοποίησης» που θα παραδώσουν εκ του ασφαλούς το πολύτιμο κόσμημα της Ηπείρου μας στο αδιόρθωτο πελατειακό κράτος, την κομματική εκμετάλλευση και τους επαγγελματίες συνδικαλιστές ή τις επίσης εύκολες (φιλελεύθερες) λύσεις της εκποίησης σε έλληνες ή ξένους επενδυτές, όπως διατάζουν οι επικίνδυνοι σύνδικοι των πιστωτών μας, δηλαδή το ΔΝΤ και η ΕΕ.

Έκτοτε πέρασαν δύο χρόνια αναποτελεσματικών «διεργασιών». Η ΑΤΕ, σύμφωνα με τις εντολές των δανειστών μας, έπρεπε να περιοριστεί στον χρηματοπιστωτικό τομέα (είναι τράπεζα και όχι επιχειρηματίας – βιομήχανος σύμφωνα με την λογική τους). Άρα έπρεπε να πουλήσει όλες τις εταιρίες του χαρτοφυλακίου της, άσχετα αν ήταν κερδοφόρες (πράγμα σπάνιο) ή ζημιογόνες, που είναι και το πλέον συνηθισμένο. Μέσα στα πλαίσια αυτά, έγινε η προκήρυξη του διαγωνισμού πώλησης της «Δωδώνη» και τον Μάρτιο του 2012 κατατέθηκαν οι πρώτες προσφορές για την απόκτηση ποσοστού 67,77% που κατείχε η ΑΤΕ.

Περισσότερες από 10 προσφορές τόσο από το εξωτερικό (Friesland, Aria, Lactalis, Chobani κ.α.) όσο, φυσικά, και από το εσωτερικό (ΕΑΣ της Ηπείρου, Όλυμπος-Τυράς, Ήπειρος, Όμιλος Ρέστη κ.α.) οδηγήθηκαν στους συμβούλους αξιολόγησης (Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και Alpha Bank) προκειμένου να υποβάλλουν τις αξιολογήσεις τους στον εκκαθαριστή της ΑΤΕ, σύμφωνα με την αναλυτική διακήρυξη του διαγωνισμού που έγινε αργότερα (26 Απριλίου 2012).

Λίγα εικοσιτετράωρα πριν την ανακοίνωση των εταιριών που προκρίθηκαν στην τελική φάση του διαγωνισμού (24 Αυγούστου 2012), οι Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηπείρου ανακοίνωσαν (όπως είχαν δεσμευτεί με την αρχική προσφορά του Μαρτίου) την εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή – συνεργάτη που δεν ήταν άλλος από την ΒΙΚΟΣ ΑΕ του Πέτρου Σεπετά, ένα άλλο διαμάντι της Ηπείρου, μια από τις πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις της χώρας μας, μέσα στις Top-25 όσον αφορά το ΕΒΙΤΑ και την καθαρή κερδοφορία, με ευρύτατο δίκτυο διανομής μέσα στην Ελλάδα, καταθέτοντας και «βεβαίωση» της Εμπορικής Τράπεζας για την διαθεσιμότητα των χρημάτων της προσφοράς.

Παρά την ύστατη αυτή προσπάθεια των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηπείρου (που είναι και μέτοχοι της «Δωδώνη») η ανακοίνωση των τριών προτάσεων που προκρίθηκαν στην δεύτερη φάση του διαγωνισμού (31 Αυγούστου 2012) δεν συμπεριλάμβανε την δική τους. Αιτιολογία απόρριψης των υπόλοιπων προτάσεων δεν υπήρχε (δεν προβλεπόταν από την προκήρυξη) - άλλωστε, η επιλογή των υποψηφίων δεν είχε την λογική της πλειοδοτικής προσφοράς, αλλά άγνωστων στο ευρύ κοινό (πιθανόν και στους «μνηστήρες») κριτηρίων επιλογής. Έτσι οι τρείς προτάσεις που προκρίθηκαν για την δεύτερη φάση του διαγωνισμού ήταν:

 (1)   Η Κοινοπραξία Simos Foods (10%) και (90%) του Ρωσικού Επενδυτικού Ομίλου SI Capital Partners (SICP) που πρότεινε 20 εκ. Ευρώ μετρητά ή (εναλλακτικά) 25 εκατομμύρια Ευρώ – 7 εκατ. σε δόσεις και 18 εκατ. μετρητά.

(2)   Η Ελληνική Γαλακτοβιομηχανία «Όλυμπος Τυράς ΑΕ» (Αδελφοί Σαράντη) που πρότεινε 28 εκατομμύρια Ευρώ εκ των οποίων τα 18 εκατομμύρια με τραπεζικό δανεισμό.

(3)   Ο Γαλλικός Όμιλος Lactalis, με ετήσιο κύκλο εργασιών 15 δισεκατομμυρίων Ευρώ, πρόσφερε 11 εκατομμύρια Ευρώ μετρητά.

Η πρόκριση των παραπάνω υποψηφίων προκάλεσε την έντονη αντίδραση των Ενώσεων Συνεταιρισμών – μετόχων με την «υποβοηθητική» παρέμβαση διαφόρων πολιτικών, δημοσιογράφων, συνδικαλιστών, συνεταιριστών, κομματικών παραγόντων, τοπικών φορέων κ.ο.κ.ε.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι οι Ενώσεις Συνεταιρισμών - μέτοχοι επιχείρησαν σειρά επαφών με τις εταιρίες που προκρίθηκαν στην δεύτερη φάση του διαγωνισμού, αλλά σύμφωνα με τον Πρόεδρο της ΕΑΣ Ιωαννίνων (του μεγαλομετόχου από πλευράς Ενώσεων με ποσοστό 24,78%) «δεν βρέθηκε κοινός τόπος συνεννόησης για μελλοντική συνεργασία».

Το ίδιο άλλωστε είχαν κάνει οι ΕΑΣ - μέτοχοι της «Δωδώνη» από τον Μάρτιο του 2012 που προκηρύχτηκε ο διαγωνισμός, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν στρατηγικό συνεργάτη – επενδυτή από τον χώρο των μεγάλων Συνεταιρισμών του εξωτερικού, χωρίς όμως να υπάρξει ενδιαφέρον. Ίσως για τον λόγο αυτό, την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, έπεισαν τον Πέτρο Σεπετά να αποτελέσει στρατηγικό εταίρο αφού αν ο ίδιος ο Π. Σεπετάς είχε πραγματικό επενδυτικό ενδιαφέρον, αυτό θα είχε οπωσδήποτε εκδηλωθεί (ή έστω διαφανεί) πολύ νωρίτερα.

Είναι επίσης πιθανό ο Π. Σεπετάς να αποθαρρύνθηκε από την νοοτροπία μερικών Συνεταιριστών που δείχνουν να βρίσκονται σε άλλο κόσμο: Ο Πρόεδρος των Κτηνοτρόφων Ιωαννίνων (και μέλος της ΕΑΣ Ιωαννίνων) κατηγόρησε τον Αύγουστο τις Ενώσεις – μετόχους της «Δωδώνη» για «ξεπούλημα της Γαλακτοβιομηχανίας σε ιδιώτη» επειδή πρότειναν την τελευταία στιγμή την ΒΙΚΟΣ ΑΕ σαν στρατηγικό συνεργάτη τους. Είναι πιθανό ο συγκεκριμένος Πρόεδρος να έχει κάποιο πρόβλημα που η «Δωδώνη» για ολόκληρες δεκαετίες ισορροπεί ιδανικά την χρηστή διαχείριση με την υποστήριξη των κτηνοτρόφων και να προτιμάει το γνωστό πλιάτσικο που έγινε από πλήθος «Συνεταιριστών» σε δεκάδες χρεωκοπημένους συνεταιρισμούς σε ολόκληρη την Ελλάδα!

Οι επίσημες θέσεις πάντως των Ενώσεων – μετόχων της «Δωδώνη» στις επαφές τους με τις τρείς επιχειρήσεις που προκρίθηκαν στην δεύτερη φάση του διαγωνισμού, σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα, ήταν οι αγοραστές να πληρώσουν την λογιστική αξία της επιχείρησης με τις Ενώσεις να εμφανίζονται διατεθειμένες να μην διεκδικήσουν νομικά ένα ποσοστό 7,7% που πούλησαν το 2005 στην ΑΤΕ εξ αιτίας οικονομικών τους προβλημάτων και το οποίο, αν είχαν στην κατοχή τους, θα τους μετέτρεπε σε ρυθμιστές της κατάστασης. 

Με τα χρηματοοικονομικά δεδομένα της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας η θέση αυτή των Ενώσεων – μετόχων είναι απόλυτα σωστή. Σε άλλες εποχές ευδαιμονίας που πλήρωναν υπεραξίες, το 67,77% της «Δωδώνη» ίσως και να πωλείτο προς 70 ή και 80 εκατομμύρια Ευρώ. Η σημερινή, ψυχρή πραγματικότητα που οδηγεί στο ξεπούλημα επιχειρήσεις - φιλέτα μέσω του χρηματιστηρίου στο 20% ή το πολύ στο 50% της λογιστικής τους αξίας, χωρίς ίχνος «υπεραξίας», η εξασφάλιση του 100% της λογιστικής αξίας της «Δωδώνη» φαντάζει απόλυτα σωστή.

Τον Σεπτέμβριο του 2012 έγιναν οι αξιολογήσεις των τριών προτάσεων που πέρασαν στην δεύτερη φάση του διαγωνισμού και στις 2 Οκτωβρίου 2012 «διέρρευσε» η πληροφορία ότι νικητής του διαγωνισμού αναδείχτηκε η Κοινοπραξία Simos Food Group -SI Capital Partners.

Λίγες μέρες αργότερα (9 Οκτωβρίου 2012) ανακοινώθηκε η υπογραφή συμφωνίας για την εξαγορά ποσοστού 67,77% της «Δωδώνη» που κατέχει η ΑΤΕ από το κοινοπρακτικό σχήμα  Simos Food Group - SI Capital Partners έναντι 21 περίπου εκατομμυρίων με συγκεκριμένες συμβατικές υποχρεώσεις (Η ανάπτυξη της «Δωδώνη»  στην Εγχώρια και στη Διεθνή Αγορά με διατήρηση της έδρας της στα Ιωάννινα, η αξιοποίηση του προσωπικού,   οι επενδύσεις στις υποδομές, στις εγκαταστάσεις της εταιρίας και στην προώθηση των προϊόντων, η διατήρηση και η ανάπτυξη της τοπικής ζώνης γάλακτος, η ενδυνάμωση των σχέσεων της εταιρίας με τους κτηνοτρόφους και γενικά με τους προμηθευτές της με σεβασμό στο περιβάλλον και η υποστήριξη της Τοπικής Κοινωνίας).

Ένα περίπου μήνα αργότερα (2 Νοεμβρίου 2012) ανακοινώθηκε η ολοκλήρωση της πώλησης έναντι καταβληθέντος τιμήματος που ανήλθε σε 20.851.800 ευρώ.            

Όπως αναφέρεται στην σχετική ανακοίνωση, η ολοκλήρωση της συναλλαγής «είναι αποτέλεσμα μιας διαφανούς, ανταγωνιστικής διαδικασίας που διήρκεσε περίπου ένα χρόνο. Η συναλλαγή αυτή αποτελεί μία άμεση ξένη επένδυση σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο για την ελληνική οικονομία».

Ο τελευταίος δημοσιευμένος ισολογισμός της «Δωδώνη» (2011) περιλαμβάνει τα παρακάτω οικονομικά στοιχεία που αναφέρονται στον πίνακα 1 που ακολουθεί:

ΠΙΝΑΚΑΣ 1: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ «ΔΩΔΩΝΗ ΑΕ»

ΔΩΔΩΝΗ ΑΕ	31/12/2011	31/12/2010
Κύκλος Εργασιών	96.681.951	112.788.985
Κέρδη προ φόρων, τόκων, αποσβέσεων	9.246.963	7.138.390
Ίδια Κεφάλαια (Μετ. Κεφ., αποθεματικά, συσ/να κέρδη)	31.496.221	28.941.587
Μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία	11.868.817	16.640.862
Κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία	70.618.156	65.021.392
Σύνολο απαιτήσεων (πελάτες και λοιπές)	46.161.881	48.332.860
Απαιτήσεις σε καθυστέρηση πέραν των 6 μηνών	2.990.572	4.424.186
Προβλέψεις (Επισφάλειες κλπ)	8.300.670	6.232.940
Μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις	7.807.141	8.897.004
Βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις	46.727.192	43.823.664
Σύνολο υποχρεώσεων	54.534.333	52.720.668
Δείκτης Μικτού κέρδους	15,39%	12,93%
Δείκτης Καθαρού κέρδους	3,42%	2,24%
Απόδοση ιδίων κεφαλαίων	11,41%	7,85%
Απόδοση συνολικών κεφαλαίων	7,95%	5,80%

Πίνακας: Λ. Κουμάκης

Η μετοχική σύνθεση της «Δωδώνη» μετά την ολοκλήρωση της πώλησης διαμορφώνεται ως εξής:

ΠΙΝΑΚΑΣ 2: ΜΕΤΟΧΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ

ΜΕΤΟΧΟΙ	ΠΟΣΟΣΤΟ
SI Capital Partners (SICP)	60,99%
Simos Foods AE	6,77%
Σύνολο Κοινοπραξίας αγοραστών (TODYRO Ltd)*	67,77%
Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ιωαννίνων	24,78%
Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Πωγωνίου	2,90%
Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Πρέβεζας	2,40%
Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσπρωτίας	1,60%
Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Άρτας - Φιλιππιάδας	0,55%
Σύνολο Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών	32,23%
Γενικό Σύνολο	100,00%

Πίνακας: Λ. Κουμάκης  -  *Σημείωση: Ο μέτοχος που αγόρασε τις μετοχές από την ΑΤΕ είναι η TODYRO Ltd στην οποία συμμετέχουν με αναλογία  90-10 αντίστοιχα οι SI και SIMOS FOODS GROUP.

Η «ταυτότητα» των νέων μετόχων της «Δωδώνη» σκιαγραφείται παρακάτω ως εξής:

Η εταιρία SI Capital Partners (SICP), όπως προκύπτει από τα στοιχεία που παραθέτει στην ιστοσελίδα της (http://www.si-cp.com) είναι μια ανεξάρτητη εταιρεία επενδύσεων σε διάφορους τομείς δραστηριότητας, με ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο. Επενδύει σε μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, ιδίως στην αρχή περιόδων οικονομικής ανάκαμψης, ψάχνοντας για ευκαιρίες σε περίπλοκες και δύσκολες περιοχές. Παρέχει τοπική και παγκόσμια υποστήριξη κατά την αγορά ή την πώληση εταιρειών καθώς και την παροχή συμβουλών σχετικά με την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων και των εταιρικών οικονομικών συναλλαγών. Η διοικητική ομάδα αποτελείται από πεπειραμένες προσωπικότητες στο οικονομικό και πολιτικό πεδίο και έχει σαν στόχο να εντοπίσει πιθανές συνέργιες και κατάλληλες επενδυτικές ευκαιρίες για να προσφέρει λύσεις που ελαχιστοποιούν τους κινδύνους και μεγιστοποιήσουν τα οφέλη. Διαθέτει μεγάλη εμπειρία στον τομέα των γαλακτοκομικών προϊόντων και την ευρύτερη γεωργική βιομηχανία με τους εταίρους της να είναι ιδιοκτήτες ή να λειτουργούν γαλακτοκομικές επιχειρήσεις ή να συμμετέχουν στην Wimm-Bill-Dann, έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς γαλακτοκομικών προϊόντων στην πρώην Σοβιετική Ένωση (To 66% της εταιρίας αυτής πουλήθηκε το 2010 στην PepsiCo).

Όπως προκύπτει από την παραπάνω ταυτότητα των Ρώσων επενδυτών,  ψάχνουν να αγοράσουν «ευκαιρίες σε περίπλοκες και δύσκολες περιοχές» και μάλιστα στην «αρχή περιόδων οικονομικής ανάκαμψης»! Με τα δεδομένα αυτά η «Δωδώνη» αποτελεί μια πολύ καλή περίπτωση, αφού μπορούν να της προσδώσουν σημαντική υπεραξία με την εξειδίκευση που διαθέτουν και να την πουλήσουν στην συνέχεια σε μια μεγαλύτερη εταιρία – πολύ πιθανόν την PepsiCo με την οποία ήδη «συνεργάστηκαν».   

Η εταιρία SI Capital Partners (SICP) διατηρεί γραφεία σε Μόσχα (7 Ulitsa Znamenka, Building 3, Moscow 119019), Παρίσι(1, avenue du President Wilson, 75116 Paris), Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (Al Bateen Area, C-6 Tower, Suite C-801, AbuDhabi), Αθήνα (Λ. Ποσειδώνος 17, Άλιμος), Φιλανδία (Keilaranta 15, 02150 Espoo), Ιράκ (79 English Village, Golan Street,Erbil) και Χόνκ-Κόγκ (Suite 1604-5, Wilson House, 19-27 Wyndham Street, Central).

Στο Διοικητικό Συμβούλιο συμμετέχουν ο Πρόεδρος ΔΣ Yuri Zektser (Chairman SICP, Board Member Delta Auto Group OY), οιΔιευθύνοντες Μέτοχοι Dmitry Razorenov, Arnaud Lelouvier και Rudy Amirkhanian (Managing Partners, Board Members SICP & SI), η μέτοχος Elena Lokteva (Partner, CFO) και οι Alain Dassas, (Board Member SI, Head of European Operations), Mikhail Dubinin (Board Member, SICP & SI), Jean Durand-Ruel (Director MENA Operations), David Herman (Board Member SI), Francois-Xavier Lovat (Advisor MENA Operations), Alexander Orlov (Partnerm, Chief Legal Officer), Tom Seepers (Director Advisory Services), Emad Sharghi (Executive-in-charge, MENA Operations) και Lionel Zinsou (Board Member SI).

Ο Όμιλος Simos Food Group προέκυψε από την συγχώνευση τεσσάρων εταιριών – δύο ΑΕ και δύο ΕΠΕ («Σίμος τυροκομικά Α.Ε.», «Πλαταιών ΑΕ», «Σίμος Διανομές Ε.Π.Ε» και «Nutree Tales Ε.Π.Ε») οι οποίες εκπροσωπούσαν περισσότερα από 20 παραδοσιακά εργοστάσια παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων από ολόκληρη την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων «Δωδώνη», «Φάρμα Κουκάκη», «ΕΒΟΛ», «ΕΑΣ Ρεθύμνης», «ΕΑΣ Τήνου», «Μπίζιος ΑΕ», «Ν. Νάκας & Υιοί» κ.α.  

Στις αρχές του 2011 ο Όμιλος μεταφέρθηκε σε νέες υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις γραφείων και αποθηκών στον κόμβο του Αγ. Στεφάνου (Λεωφ. Κρυονερίου & Κολοκοτρώνη 1, 145 68 Κρυονέρι Αττικής). Ο Όμιλος «Simos Food» (η ιστοσελίδα του  http://www.simosfood.com βρίσκεται υπό κατασκευή) διανέμει με ιδιόκτητα αυτοκίνητα γαλακτοκομικά προϊόντα σε διάφορα σημεία πώλησης (αλυσίδες σούπερ μάρκετ, παντοπωλεία, εστιατόρια, φούρνους, εργαστήρια ζαχαροπλαστικής, εταιρείες catering, κυλικεία, δημόσιους φορείς κ.α.).  Σταδιακά, προσθέτει στο πρόγραμμα του και άλλα προϊόντα όπως βιολογικά, χυμούς, ελαιόλαδο και διάφορα delicatessen. Παράλληλα δραστηριοποιείται στην εξαγωγή παραδοσιακών ελληνικών προϊόντων σε χώρες του εξωτερικού όπως είναι η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ουκρανία κ.α.

Ο συνολικός κύκλος εργασιών του 2011 ήταν 43 εκ Ευρώ με συνολικές υποχρεώσεις 45,9 εκ. Ευρώ, όπως προκύπτει από τον Πίνακα 3 με οικονομικά στοιχεία του Ομίλου που ακολουθεί:

ΠΙΝΑΚΑΣ 3: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΙΜΟΣ FOOD GROUP AE (ΑΡΜΑΕ 65018/04/Β/07/10)

SIMOS FOODS AE	2011	2010	2009
Κύκλος Εργασιών	43.082.654	45.015.314	32.006.431
Μικτά Κέρδη	6.849.733	6.519.898	4.250.922
Καθαρά κέρδη προ φόρων	39.529	440.144	850.925
Σύνολο υποχρεώσεων	45.948.176	37.944.001	15.498.322

Πίνακας: Λ. Κουμάκης

Πρόεδρος Δ.Σ και Διευθύνων Σύμβουλος της «ΣΙΜΟΣ FOOD GROUP AE» είναι ο Νικόλαος Κων. Νιάκαρος και Αντιπρόεδρος ΔΣ ο Ιωάννης Ζαβραδινός. 

Αμέσως μετά την ανακοίνωση της ολοκλήρωσης της πώλησης της «Δωδώνη» ξέσπασε θύελλα διαμαρτυριών από τις ΕΑΣ – μετόχους μειοψηφίας της γαλακτοβιομηχανίας  με σωρεία καταγγελιών:

-   Σύμφωνα με το άρθρο 8, του καταστατικού της «Δωδώνη» υπάρχει περιορισμός στην μεταβίβαση των μετοχών που κατέχει η ΑΤΕ σε τρίτα πρόσωπα (οι μετοχές είναι ονομαστικές και μη μεταβιβάσιμες).

-   Η Simos Food Group οφείλει στην «Δωδώνη» ποσό 11 εκ. Ευρώ περίπου από τα οποία 2,5 εκ. Ευρώ με εγγυήσεις, 3,7 εκ. με δεύτερη υποθήκη και τα υπόλοιπα 4,8 εκ ανοιχτά.

-   Η νικήτρια κοινοπραξία υπέβαλε επικαιροποιημένη δεσμευτική προσφορά με την οποία μείωσε την αρχική της προσφορά (αντί να την αυξήσει όπως θα ήταν λογικό) από «εσωτερική πληροφόρηση».

-   Κατά την διάρκεια της διαδικασίας διεξαγωγής του διαγωνισμού ο (τότε) Διοικητής της ΑΤΕ Θ. Παντελάκης επηρέαζε φορτικά την επιτροπή αξιολόγησης με την άποψη πως «η καλύτερη προσφορά είναι της κοινοπραξίας Σίμος – SIC».

-   Η προσφορά των ΕΑΣ – μετόχων με τον στρατηγικό συνεργάτη τους (ΒΙΚΟΣ) ήταν 21,3 Ευρώ – στα ίδια σχεδόν επίπεδα με το τελικό τίμημα που καταβλήθηκε, αλλά ο εκκαθαριστής Ν. Μαράντος (πρώην Πρόεδρος της εταιρίας στοιχημάτων Avenir ο οποίος παραιτήθηκε από την θέση του στις 26/7 για να διοριστεί δύο μέρες αργότερα από τον τότε Διοικητή της ΑΤΕ εκκαθαριστής της «Δωδώνη») έκανε την τελική επιλογή τελείως αυθαίρετα.

-    Η «Δωδώνη» ξεπουλήθηκε έναντι πινακίου φακής με σκανδαλώδεις και αδιαφανής διαδικασίες.

Ο Χριστόδουλος Μπαλτογιάννης, Πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ιωαννίνων σε άρθρο με τίτλο Γιατί διαφωνούμε με την πώληση της «Δωδώνη ΑΕ» που δημοσιεύτηκε στο Βήμα στις 26/10/2012 αναλύει τους λόγους για τους οποίους οι μέτοχοι μειοψηφίας αντιδρούν στην πώληση της «Δωδώνη» στους συγκεκριμένους επενδυτές.

Μέσα σε αυτό το καθόλου ήρεμο κλίμα, με εμπρηστικές «διακηρύξεις» διαφόρων σχετικών αλλά και άσχετων συνδικαλιστών, συνεταιριστών, πολιτικών με κατηγορηματικές απόψεις που διακρίνονται για το «αλάθητο του Πάπα», με συγκεντρώσεις, πορείες και καταλήψεις συνέρχεται (μετά από αλλεπάλληλες αναβολές), η Γενική Συνέλευση των μετόχων της «Δωδώνη» την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012.

Συμπέρασμα: Εάν θέλουμε υγιείς αποκρατικοποιήσεις, τις οποίες χρειαζόμαστε είτε μας αρέσει, είτε όχι, εάν θέλουμε υπεύθυνα και αξιοκρατικά ξένες επενδύσεις για τις οποίες όλοι μιλάμε, οι σοβαρές καταγγελίες που είναι φυσικό να υπάρχουν σε μια έντονα «ανταγωνιστική» διαδικασία, πρέπει να ερευνώνται αμέσως και ταχύτατα από δικαστικές αρχές με ειδική διαδικασία. Όχι φυσικά οι «καταγγελίες» που είναι ξεκάθαρο πως γίνονται μόνο και μόνο για να δυναμιτίσουν την διαδικασία, φορώντας με ιδιαίτερη ευκολία όποιο «κοστούμι» βολεύει την περίσταση (αγανακτισμένοι πολίτες, ακραίοι συνδικαλιστές, οικολόγοι-πράσινοι, αναρχικοί, κομμουνιστές,  φασίστες κ.ο.κ.ε.)

Δεν χρειάζονται π.χ. ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις για να καταλάβει κανείς ότι πριν επιτραπεί στην Simos Food Group να συμμετέχει στον διαγωνισμό έπρεπε να ζητηθεί η εξόφληση του χρέους της για να μην αγοράσει μερίδιο της Γαλακτοβιομηχανίας με χρήματα από την πίστωση της, δηλαδή δωρεάν. Όλα όμως αυτά κάτω από μια βασική προϋπόθεση: Ότι οι οφειλές ΔΕΝ είναι ληξιπρόθεσμες. Γιατί όταν υπάρχει πίστωση σε ένα μεγάλο πελάτη (όπως ο συγκεκριμένος) αυτό σημαίνει ότι η παρεχόμενη πίστωση μεταφέρεται στην αγορά και η οφειλή προς την βιομηχανία δεν είναι ληξιπρόθεσμη. Τα πράγματα αλλάζουν τελείως αν η οφειλή είναι ληξιπρόθεσμη γιατί αυτό σημαίνει πως τα χρήματα εισπράχτηκαν από την αγορά και «παρακρατούνται» από τον οφειλέτη, οπότε οι καταγγελίες αποκτούν καταλυτική αξία!

Το επιχείρημα για το καταστατικό (άρθρο 8) δεν ευσταθεί γιατί κάθε μέτοχος με ποσοστό κοντά στο 70% έχει την άνεση να κάνει τροποποίηση του σχετικού άρθρου του καταστατικού ανά πάσα στιγμή. Η ανάμειξη όμως, στις καταγγελίες των ΕΑΣ, του ονόματος του πρώην Διοικητή της ΑΤΕ (πρόσφατα έγινε γνωστό ότι φυγάδευσε στο εξωτερικό 8 εκ. Ευρώ «από τα φορολογημένα εισοδήματα της οικογένειας» όπως δήλωσε ο ίδιος) και η επιλογή του συγκεκριμένου εκκαθαριστή, προβληματίζει έντονα για τον ρόλο που ενδεχομένως να έπαιξαν στην υπόθεση αυτή. 

Τέλος, όσον αφορά τις διαμαρτυρίες για «ξεπούλημα έναντι πινακίου φακής» αν και στην θεωρητική βάση τους πολύ σωστές, βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου αφού η πώληση γίνεται στην χειρότερη μεταπολεμικά στιγμή της εθνικής μας οικονομίας. Επί πλέον όσο και να πουλιόταν η «Δωδώνη», το τίμημα της πώλησης πάλι στα ταμεία της Τράπεζας θα κατέληγαν, είτε ήταν 20, είτε ήταν 80 εκατομμύρια Ευρώ!

Όταν η πολυεθνική Lactalis των 15 δισεκατομμυρίων ετήσιου τζίρου, «σεβόμενη» πλήρως την ευκαιρία που της παρουσιάστηκε, προσέφερε μεγαλόψυχα … 11 εκατομμύρια Ευρώ μετρητοίς ή την μισή λογιστική αξία της επιχείρησης, όταν οι ίδιες οι ΕΑΣ – μέτοχοι ζητούσαν από τους άλλους να προσφέρουν (και πρόσφεραν και οι ίδιες) ολόκληρη την λογιστική αξία της εταιρίας, αντιλαμβανόμαστε ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορούσε να επιτευχτεί κάτι καλύτερο.

Το μόνο «καλύτερο» θα ήταν να γίνει ότι έγινε με την Carrefour – βλπ. Σχετικό άρθρο μας 15 Ιουνίου 2012 με τίτλο Carrefour – Μαρινόπουλος: Η συμφωνία που μας αποκαλύπτει πως η οικονομική κρίση προσφέρει και μεγάλες επιχειρηματικές ευκαιρίες όχι μόνο από «έξω» προς τα «μέσα» αλλά και το αντίθετο!

Από την στιγμή που αυτό δεν κατέστη δυνατόν εγκαίρως πρέπει, κατά την γνώμη μας, οι Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών που σήμερα κατέχουν το 32,23% της «Δωδώνη» να προετοιμάζονται πυρετωδώς από τώρα να συμμετέχουν οπωσδήποτε σε πιθανές, μελλοντικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου ώστε να διαφυλάξουν σαν «κόρη οφθαλμού» το ποσοστό που κατέχουν και να επωφεληθούν από την πολύ πιθανή ανάπτυξη και την υπεραξία που θα αποκτήσει στο μέλλον η «Δωδώνη».

Καλά κάνουν και ανησυχούν για τα αποθεματικά, καλά κάνουν και παραμένουν σε εγρήγορση αλλά οι υπερβολές δεν προσφέρουν και πολλά πράγματα: Μόνο σεσημασμένοι απατεώνες θα έδιναν 21 εκατομμύρια Ευρώ μετρητά για να «ληστέψουν» τα αποθεματικά μιας εταιρίας, να την απαξιώσουν και να την πουλήσουν σε κάποιο «κορόιδο» όσο-όσο πριν εξαφανιστούν! Και αυτά τα πράγματα στις μέρες μας «εν κρυπτώ» σίγουρα δεν γίνονται!

Στο κάτω-κάτω είναι χρέος τους να έχουν τα μάτια τους ορθάνοιχτα αφού επί πλέον γνωρίζουν πολύ καλά πως Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, Κτηνοτρόφοι και «Δωδώνη» είναι άρρηκτα και ασφυκτικά συνδεδεμένοι μεταξύ τους με την μια πλευρά να εξαρτάται απόλυτα από την άλλη.

Καλύτερο μέλλον για χιλιάδες οικογένειες της Ηπείρου χωρίς την ύπαρξη και την πρόοδο της «Δωδώνη» (στην οποία είναι και μέτοχοι με ένα πολύ σημαντικό ποσοστό) δεν υπάρχει όπως ακριβώς δεν υπάρχει και μέλλον για κανένα σωστό επενδυτή που δεν θα εξασφαλίσει την συνεργασία των ανθρώπων που του προσφέρουν την πολύτιμη πρώτη ύλη για την επένδυση του! 

Λεωνίδας Κουμάκης *

23 Νοεμβρίου 2012

lk@kbanalysis.com