Πραίτορες του Καθεστώτος κατά της Χρυσής Αυγής

Το πλέον εύκολο πράγμα στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, είναι να παριστάνεις τον ιδεολόγο επαναστάτη και να είσαι ένα υπάκουο πιόνι του συστήματος. Έχουμε αμέτρητα τέτοια ‘’φρούτα’’ στη χώρα μας. Δεν έχει κανείς παρά να ελέγξει το πολιτικό παρελθόν της πλειοψηφίας του δημοσιογραφικού κόσμου, για να διαπιστώσει του λόγου το αληθές.

Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο βουλευτής Καστοριάς του Σύριζα, Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, δήλωσε αναρχικός, συντασσόμενος με την ανομία και ασυδοσία των συντρόφων του οι οποίοι επί 20ετία και πλέον, εκκινούσαν τις εγκληματικές τους δραστηριότητες από τη Βίλλα Αμαλίας. Ο ίδιος αυτός ‘’προλετάριος’’, αποκαλύφθηκε πως είναι διορισμένος στο Δημόσιο και είναι προφανές, ότι δε διορίστηκε από τους Δεξιούς. Αυτά για να μη παραμυθιάζουν τη κοινή γνώμη κάποιοι επιτήδειοι, πως τάχα η Αριστερά δε κυβέρνησε ποτέ. Επιπλέον, ο κρατικοδίαιτος αυτός κύριος, σε μια κρίση ειλικρινούς ιδεολογικής ομολογίας ξεκαθάρισε πως η κατάργηση των βουλευτικών προνομίων, είναι επικίνδυνη και αναιρεί ουσιαστικά τη Δημοκρατία!

Στα χνάρια του κατά φαντασίαν προλετάριου βουλευτή, βαδίζει ο δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης Κώστας Αρβανίτης. Στρογγυλοκαθισμένος πάνω στον παχυλό μισθό της ΕΡΤ, την ώρα που το 1/3 του Ελληνικού Λαού βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας, ο κύριος Αρβανίτης, ‘’πουλά’’ αντι-εθνικισμό, αντιφασισμό και αντιρατσισμό, για να κερδίσει τα εύσημα του Καθεστώτος και του ερυθρού παρακράτους.

Είναι δικαίωμα του καθενός βεβαίως, να πιστεύει όπου θέλει και να είναι περήφανος για τις ιδέες του. Αποτελεί όμως πρόκληση, να πληρώνει ο Ελληνικός Λαός ένα στρατευμένο δημοσιογράφο, ο οποίος στρέφεται καταφανώς εναντίον 500.000 Ελλήνων, οι οποίοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή στις τελευταίες εκλογές.

Ο κύριος Αρβανίτης λοιπόν, του οποίου την αντικειμενικότητα έχουμε κάθε λόγο να αμφισβητούμε, στηρίζει τη διοργάνωση ενός αντιφασιστικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα. Όπου αντιφασιστικού, εννοούν φυσικά αντιχρυσαυγίτικου… Παρέα ο κύριος Αρβανίτης, με τα θλιβερά κι επιδοτούμενα ορφανά του Μαρξ και μερικές δεκάδες λαθροεισβολείς να απαιτούν να μη μπορεί ο Λαός μας, να εκφράσει δημοκρατικά τις πολιτικές του πεποιθήσεις!

Πέφτουν καθημερινά οι μάσκες της συνδιαλλαγής κράτους και παρακράτους. Κάτω από το προσωπείο της δημοκρατίας, κρύβουν το μπολσεβίκικο μίσος τους προς κάθε τι ελληνικό. Τώρα όμως είναι αργά για εκείνους. Ο Ελληνικός Λαός ορθώνεται κάτω από τα Εθνικιστικά Λάβαρα, αναζητώντας την Ελευθερία του από τα δεσμά της σύμπραξης καπιταλιστών και μαρξιστών. Περαστικά κύριε Αρβανίτη, μια μέρα και η κρατική τηλεόραση θα ξαναγίνει ελληνική!