Νίκος Καζαντζάκης - Η Ράτσα

Γιά να μην ξεχνιόμαστε: η ράτσα αποτελεί το υλικό από το οποίο δημιουργούνται οι πλίνθοι που λέγονται έθνη και κατόπιν ένα ή περισσότερα από αυτά πάνω σε ένα ορισμένο έδαφος κτίζουν την ιστορική οντότητα που λέγεται "πολιτισμός".

Η Ράτσα

Νίκος Καζαντζάκης, από την Ασκητική 

"Η Κραυγή δεν είναι δική σου. Δε μιλάς εσύ, μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι με το στόμα σου. Δεν πεθυμάς εσύ, πεθυμούν αρίφνητες γενεές απόγονοι με την καρδιά σου. Οι νεκροί σου δεν κείτουνται στο χώμα. Γένηκαν πουλιά, δέντρα, αγέρας. Κάθεσαι στον ίσκιο τους, θρέφεσαι με τη σάρκα τους, αναπνές το χνότο τους. Γένηκαν Ιδέες και πάθη, κι ορίζουν τη βουλή σου και την πράξη.

Οι μελλούμενες γενεές δε σαλεύουν μέσα στον αβέβαιο καιρό, μακριά από σένα. Ζουν, ενεργούν και θέλουν μέσα στα νεφρά και στην καρδιά σου.

Το πρώτο σου χρέος πλαταίνοντας το εγώ σου είναι, στην αστραπόχρονη τούτη στιγμή που περπατάς στη γης, να μπορέσεις να ζήσεις την απέραντη πορεία, την ορατή και την αόρατη, του εαυτού σου.

Δεν είσαι ένας. Είσαι ένα σώμα στρατού. Μια στιγμή κάτω από τον ήλιο φωτίζεται ένα από τα πρόσωπα σου. Κι ευτύς σβήνει κι ανάβει άλλο, νεώτερο σου, ξοπίσω σου.

Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σώμα, το περασμένο, το τωρινό και το μελλούμενο. Εσύ είσαι μια λιγόστιγμη έκφραση, αυτή είναι το πρόσωπο. Εσύ είσαι ο ίσκιος, αυτή το κρέας.

Δεν είσαι λεύτερος. Αόρατα μυριάδες χέρια κρατούν τα χέρια σου και τα σαλεύουν. Όταν θυμώνεις, ένας προπάππος αφρίζει στο στόμα σου. Όταν αγαπάς, ένας πρόγονος σπηλιώτης μουγκαλιέται. Όταν κοιμάσαι, ανοίγουν οι τάφοι μέσα στη μνήμη και γιομώνει βουρκόλακες η κεφαλή σου.

Ένας λάκκος αίμα είναι η κεφαλή σου, και μαζώνουνται κοπάδια κοπάδια οι γίσκιοι των πεθαμένων και σε πίνουν να ζωντανέψουν.

-"Μην πεθάνεις, για να μην πεθάνουμε!" φωνάζουν μέσα σου οι νεκροι. "Δεν προφτάσαμε να χαρούμε τις γυναίκες που πεθυμήσαμε, πρόφτασε συ, κοιμήσου μαζί τους! Δεν προφτάσαμε να κάμουμε έργα τις Ιδέες μας, κάμε τις έργα εσύ! Δεν προφτάσαμε να συλλάβουμε και να στερεώσουμε το πρόσωπο της ελπίδας μας, στερέωσε το εσύ! Τέλεψε το έργο μας! Τέλεψε το έργο μας! Μέρα νύχτα μπαινοβγαίνουμε στο κορμί σου και φωνάζουμε. Όχι, δε φύγαμε, δε ξεκορμίσαμε από σένα, δεν κατεβήκαμε στη γης. Μέσα από τα σωθικά σου ξακλουθουμε τον αγώνα. Λύτρωσε μας"!

Δε φτάνει ν' ακούς μέσα σου τη βουή των προγόνων. Δε φτάνει να τους νιώθεις να παλεύουν μπροστά από το κατώφλι του νου σου. Όλοι χύνουνται να πιαστούν από το ζεστό μυαλό σου, ν' ανέβουν πάλι στο φως της μέρας.

Μα εσύ να ξεδιαλέγεις. Ποιος πρόγονος να γκρεμιστεί πίσω στα τάρταρα του αίματου σου και ποιος ν' ανηφορίσει πάλι στο φως και στο χώμα. Μην τους λυπάσαι! Κάθου άγρυπνος στην καταβόθρα της καρδιάς σου και ξεδιάλεγε. Τούτος ο ίσκιος, να λες, είναι ταπεινός, σκοτεινός, σα ζώο. να φύγει! Τούτος είναι σιωπηλός και φλεγόμενος, πιο ζωντανός από μένα. Ας πιει το αίμα μου όλο! Φώτισε το σκοτεινό αίμα των προγόνων, σύνταξε τις κραυγές τους σε λόγο, καθάρισε τη βούληση τους, πλάτυνε το στενό τους ανήλεο μέτωπο. Αυτό είναι το δεύτερο σου χρέος.

Γιατί δεν είσαι μονάχα σκλάβος. Ευτύς ως γεννήθηκες, μια νέα πιθανότητα γεννήθηκε μαζί σου, ένας λεύτερος σκιρτημός τρικυμίζει τη μεγάλη ζοφερή καρδιά του σογιού σου.

Φέρνεις, θες δε θες, ένα νέο ρυθμό. Μια νέα επιθυμία, μια νέα Ιδέα, μια θλίψη καινούρια. Θες δε θες, πλουτίζεις το πατρικό σου το σώμα.

Κατά που θα κινήσεις; Πώς θ' αντικρίσεις τη ζωή και το θάνατο, την αρετή και το φόβο; Όλη η γενεά καταφεύγει στο στήθος σου και ρωτάει και προσδοκάει με αγωνία. Έχεις ευθύνη. Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή ασήμαντη ύπαρξη σου. Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου. Κάθε σου πράξη αντιχτυπάει σε χιλιάδες μοίρες. Όπως περπατάς, ανοίγεις, δημιουργός την κοίτη όπου θα μπει και θα όδέψει ο ποταμός των απόγονων. Όταν φοβάσαι, ο φόβος διακλαδώνεται σε αναρίθμητες γενεές και εξευτελίζεις αναρίθμητες ψυχές μπροστά και πίσω σου. Όταν υψώνεσαι σε μια γενναία πράξη, η ράτσα σου αλάκερη υψώνεται και αντρειεύει.

-"Δεν είμαι ένας! Δεν είμαι ένας!" Τ' όραμα τούτο κάθε στιγμή να σε καίει. Δεν είσαι ένα άθλιο λιγόστιγμο κορμί. πίσω από την πήλινη ρεούμενη μάσκα σου ένα πρόσωπο χιλιοχρονίτικο ενεδρεύει. Τα πάθη σου κι οι Ιδέες σου είναι πιο παλιά από την καρδιά κι από το μυαλό σου.

Το σώμα σου το αόρατο είναι οι πεθαμένοι πρόγονοι κι οι απόγονοι οι αγέννητοι. Το σώμα σου τ' ορατό είναι οι άντρες, οι γυναίκες και τα παιδιά που ζουν της εδικής σου ράτσας.

Μονάχα εκείνος λυτρώθηκε από την κόλαση του εγώ του που νιώθει να πεινάει όταν ένα παιδί της ράτσας του δεν έχει να φάει, και να σκιρτάει πασίχαρος όταν ένας άντρας και μια γυναίκα του σογιού του φιλιούνται. Όλα τούτα είναι μέλη του μεγάλου ορατού κορμιού σου. Πονάς και χαίρεσαι σκορπισμένος ως τα πέρατα της Γης μέσα σε χιλιάδες ομοαίματα κορμιά. Όπως μάχεσαι για το μικρό σου το σώμα, πολέμα και για το μεγάλο. Πολέμα όλα τούτα τα κορμιά σου να γίνουνε δυνατά, λιτά, πρόθυμα. Να φωτιστεί ο νους τους, να χτυπάει η καρδιά τους φλεγόμενη, γενναία, ανήσυχη.

Πως μπορείς να 'σαι δυνατός, φωτεινός, γενναίος, αν οι αρετές τούτες δε τρικυμίζουν αλάκερο το μεγάλο σου το σώμα; Πώς μπορείς να σωθείς, αν δε σωθεί αλάκερο σου το αίμα; Ένας από τη ράτσα σου να χαθεί, σε συντραβάει στο χαμό του. Ένα μέλος του κορμιού και του νου σου σαπίζει.

Να ζεις βαθιά, όχι σαν Ιδέα, παρά ως σάρκα κι αίμα, την ταυτότητα τούτη. Είσαι ένα φύλλο στο μέγα δέντρο της ράτσας. Να νιώθεις το χώμα ν' ανεβαίνει από τις σκοτεινές ρίζες και ν' απλοκαμιέται στα κλαριά και στα φύλλα.

Ποιός είναι ο σκοπός σου; Να μάχεσαι να πιαστείς στέρεα από το κλαρί κι είτε σα φύλλο είτε σαν άνθος είτε σαν καρπός να σαλεύει μέσα σου, ν' ανανεώνεται και ν' αναπνέει αλάκερο το δέντρο.

Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους πρόγονους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.

Αγωνία μέσα σου. Κάποιος παλεύει να φύγει, να ξεσκιστεί από τη σάρκα σου, να γλιτώσει από σένα. Ένας σπόρος στα νεφρά σου, ένας σπόρος στο μυαλό σου δε θέλει πια να 'ναι μαζί σου, δε χωράει πια στο σπλάχνο σου, μάχεται για ελευτερία.

-"Πατέρα, δε χωρώ στην καρδιά σου, θέλω να τη συντρίψω, να περάσω Πατέρα, μισώ το σώμα σου, ντρέπουμαι που είμαι κολλημένος μαζί σου, θα φύγω! Κατάντησες άλογο οκνό, τα πόδια σου πια δεν μπορούν ν' ακλουθούν το ρυθμό της καρδιάς μου. Βιάζουμαι. Θα πεζέψω, θα καβαλήσω άλλο κορμί και θα σε αφήσω στο δρόμο"! Κι εσύ, ο πατέρας, χαίρεσαι γρικώντας την καταφρονετικιά φωνή του παιδιού σου. -"Όλα, όλα για το γιο μου!" φωνάζεις. "Εγώ δεν είμαι τίποτα. Εγώ είμαι ο πίθηκος, αυτός ο άνθρωπος. Εγώ είμαι ο άνθρωπος, αυτός ο γιος του ανθρώπου"!

Μια δύναμη μέσα σου, ανώτερη σου, διαπερνάει συντρίβοντας το κορμί σου και το νου σου και φωνάζει: -"Παίξε το τωρινό και το σίγουρο, παίξε το για το μελλούμενο κι αβέβαιο! Μη κρατάς τίποτα για υστερνή. Μου αρέσει ο κίντυνος. Μπορεί να χαθούμε, μπορεί να σωθούμε. Μη ρωτάς! Απίθωνε κάθε στιγμή στα χέρια του κίντυνου τον κόσμον όλο! Εγώ, ο σπόρος του αγέννητου, τρώγω τα σωθικά της ράτσας σου και φωνάζω"!

================

Πως οι «αντιρατσιστικοί νόμοι» στην Ευρώπη γίνονται εργαλεία στα χέρια των ισλαμιστών. Η περίπτωση του Imran στην Ισπανία

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Πως οι «αντιρατσιστικοί νόμοι» στην Ευρώπη γίνονται εργαλεία στα χέρια των ισλαμιστών. Η περίπτωση του Imran στην Ισπανία

Στις 29 Απριλίου 2013, ένα ισπανικό δικαστήριο απάλλαξε τον Imran Firasat από την κατηγορία για «ρητορική μίσους». Αν και αυτό είναι μια σημαντική νίκη για την ελευθερία της έκφρασης, στην περίπτωση του Imran δεν αρκεί αυτό. Ο άνθρωπος αυτός εξακολουθεί να είναι υπό την απειλή της ανάκλησης του καθεστώτος του πρόσφυγα, από την ισπανική κυβέρνηση για την κριτική του στο Ισλάμ. Εάν απελαθεί στο Πακιστάν, ο Imran είναι σίγουρο ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με την ποινή του θανάτου επειδή εγκατέλειψε το Ισλάμ και έγινε χριστιανός.

Οι ευρωπαϊκοί νόμοι περί «ρητορικής μίσους» έχουν γίνει ένα εργαλείο για τους ισλαμιστές που θέλουν να φιμώσουν την οποιαδήποτε φωνή συζητά οποιοδήποτε θέμα σχετικό με το Ισλάμ και να θεωρηθεί ο άνθρωπος αυτός «βλάσφημος» ή ότι επιτίθεται κατά του Ισλάμ ή του Μωάμεθ. Συνήθως ένας τοπικός μουσουλμάνος ηγέτης καταθέτει μήνυση υποστηρίζοντας ότι μια συγκεκριμένη δράση ή δήλωση είναι "προσβλητική". Η αστυνομία στη συνέχεια διαβιβάζει την μήνυση στον εισαγγελέα ο οποίος έχει την διακριτική ευχέρεια να προβεί σε ποινική δίωξη. Σε περίπτωση που η υπόθεση προχωρήσει σε δίκη, ο κατηγορούμενος μπορεί να καταδικαστεί σε πρόστιμο ή φυλάκιση.

Η υπόθεση του Imran του ξεκίνησε όταν ο Helal Jamal Abboshi Khaledi, εκ μέρους της Ένωσης των Μουσουλμανικών Κοινοτήτων της Ισπανίας, υπέβαλε την αρχική μήνυση για «ομιλία μίσους» στις 27 Νοεμβρίου 2012. Ενόρκως, ο Khaledi ενημέρωσε την αστυνομία ότι «υπάρχει ένα άτομο από το Πακιστάν που εξαπλώνει την προπαγάνδα κατά του Ισλάμ και του Προφήτη του», η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε «αντιπαράθεση μεταξύ των Μουσουλμάνων και των άλλων θρησκειών». Δύο ημέρες αργότερα, ο Khaledi επανήλθε κατηγορώντας εκ νέου τον Imran ότι είχε προσβάλει την ισπανική μουσουλμανική κοινότητα συνδέοντας το Ισλάμ με τις επιθέσεις της 11^ηςΣεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους, την επίθεση της 11ης Μαρτίου στη Μαδρίτη και την επίθεση της 7^ης Ιουλίου στο Λονδίνο. "Ο Αρχηγός Αστυνομίας διαβίβασε την καταγγελία στο γραφείο του εισαγγελέα με την έγκριση του να προχωρήσει σε ποινική δίκη.

Το γεγονός ότι ο Khaledi μπορεί να χρησιμοποιεί τους νόμους «περί μίσους» και να οδηγεί «αντιφρονούντες» σε ποινική δίωξη, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του παραλόγου της υπόθεσης. Ενώ ο Khaledi φρόντισε να αναφέρει στην καταγγελία του ότι ο Imran γεννήθηκε στο Πακιστάν, ο Khaledi είναι μετανάστης που ήρθε στην Ισπανία από την Ιορδανία. Μετά τη βομβιστική επίθεση στη Μαδρίτη, ο Khaledi βγήκε σε κάποια εφημερίδα και πήρε αποστάσεις από την τοπική ισλαμική κοινότητα και τους ισλαμιστές βομβιστές και συν-συνωμότες, επαινώντας την αντίδραση της Ισπανίας ως πιο «ώριμη» από της Αμερικής, στις 5 Απριλίου του 2004 στη Chicago Tribune. Μια εβδομάδα αργότερα, ο ισπανικός τύπος ανέφερε ότι ο Khaledi δέχθηκε 5.890 ευρώ από τον "φερόμενο ταμία της Αλ Κάιντα στην Ισπανία," για να χρησιμοποιηθούν ως «δωρεές για την Παλαιστίνη». Σε δύο καταγγελίες της αστυνομίας, ο Khaledi έκανε επανειλημμένες αναφορά σε "συγκρούσεις", "οργισμένες αντιδράσεις" και «συνέπειες που θα μπορούσαν να γίνουν βίαιες», τις οποίες ο Αρχηγός της Αστυνομίας θεώρησε αρκετά σοβαρές ώστε ξεκίνησε δίκη.

Ο Firasat αντιμετώπισε κατηγορίες για το έργο του "Ο Αθώος Προφήτης", το οποίο έγινε με τον πάστορα Τέρι Τζόουνς ο οποίος υποστήριξε την αμφιλεγόμενη ταινία «Η Αθωότητα των Μουσουλμάνων».

Η ποινική υπόθεση ήταν ολέθρια για τον Imran. Σύμφωνα με το υποκεφάλαιο 1 του ισπανικού ποινικού κώδικα, που ειρωνικά έχει το τίτλο «Σχετικά με κακουργήματα που διαπράχθηκαν κατά την άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των δημοσίων ελευθεριών που διασφαλίζονται από το Σύνταγμα», το άρθρο 510 αναφέρει "εκείνος που προκαλεί διακρίσεις ... τιμωρείται με ποινή φυλάκισης από ένα έως τρία έτη και χρηματική ποινή". Η εταιρία Legal Project, μια δραστηριότητα του Φόρουμ Μέσης Ανατολής, συντόνισε το έργο του συνηγόρου υπεράσπισης του Imran, Claudio Lobos Villanueva. Ο κ. Villanueva υποστήριξε ότι η κατηγορία ήταν αβάσιμη καθώς ο Imran είχε επανειλημμένως ενημερώσει την αστυνομία για τις δραστηριότητες του, και συγκεκριμένα την ιστοσελίδα πάνω στην οποία στηρίχτηκε η ποινική δίωξη. Περαιτέρω, ο Khaledi απέτυχε να καταθέσει στο δικαστήριο που τον απέκλεισε από την κατ’ αντιπαράσταση εξέταση. Σε αυτή τη βάση, ο δικαστής Vega Cueva Esteban απέρριψε γρήγορα τις κατηγορίες στις 29 Απριλίου, ένα μήνα μετά την απαγγελία των κατηγοριών.

Η απόφαση του δικαστή Estaban έχει επίσης τη δυνατότητα να ανατρέψει την ανάκληση του καθεστώτος του πρόσφυγα για τον Imran από το ισπανικό υπουργείου Εσωτερικών. Η απόφαση του δικαστή Estaban αναφέρει ότι ο Imran "δεν αποτελεί εθνικό κίνδυνο για την ασφάλεια" στην Ισπανία. Η ανάκληση του υπουργείου Εσωτερικών έγινε με το σκεπτικό ότι ο ακτιβισμός του Imran αποτελεί κίνδυνο για τα ισπανικά συμφέροντα. Η έφεση της απόφασης του Υπουργείου, την οποία η Legal Project συντονίζει επίσης, μπορεί να επικαλεστεί την απόφαση του δικαστή Εστέμπαν ως βάση για την ανατροπή της κατάπτυστης ανάκλησης του υπουργείου. Επίσης, η περίπτωση απέλασης του Imran έχει αποκτήσει διεθνή προβολή, με υπογραφές από όλο τον κόσμο προκειμένου να "διατηρηθεί το καθεστώς πρόσφυγα του Imran".

Η περίπτωση Imran είναι η πρώτη επίθεση κατά της ελευθερίας εκφράσεως στη συζήτηση για την ισλαμιστική απειλή που απλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Ενώ ο Imran δεν είναι πλέον αντιμέτωπος με την φυλάκιση, ο ίδιος εξακολουθεί να βρίσκεται υπό την απειλή του θανάτου στο Πακιστάν, επειδή ασπάστηκε τον χριστιανισμό. Σε περίπτωση που το ισπανικό Ανώτατο Δικαστήριο επαναφέρει το καθεστώς του πρόσφυγα στον Imran, η νίκη του δεν θα σώσει μόνο τη ζωή του, αλλά και θα διασφαλιστεί το δικαίωμα στη Δύση να συζητά ελεύθερα την ισλαμική απειλή.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ /

Ομολογία Μπάιντεν: Οι Εβραίοι είναι πίσω από τον αγώνα για τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων, τα ‘ανοικτά σύνορα’, τον φεμινισμό, και άλλα. Αυτοί άλλαξαν την κουλτούρα της Αμερικής

Ομολογία Μπάιντεν: Οι Εβραίοι είναι πίσω από τον αγώνα για τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων, τα ‘ανοικτά σύνορα’, τον φεμινισμό, και άλλα. Αυτοί άλλαξαν την κουλτούρα της Αμερικής

Ο Joe Biden, ο αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών εξήρε τους Αμερικανο-Εβραίους για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχαν στον αγώνα για τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων, για τα «ανοικτά σύνορα», το φεμινισμό, την «κοινωνική δικαιοσύνη», και πολλά άλλα. Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι οι Εβραίοι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες, αν όχι ο μεγαλύτερος, στο να έρθουν «κοινωνικές αλλαγές» στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μιλώντας σε εκδήλωση για τον ‘Μήνα Εβραϊκής Κληρονομιάς’ (Jewish American Heritage Month) της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής, ο Τζο Μπάιντεν απέδωσετην αλλαγή της κουλτούρας της Αμερικής στην συμμετοχή των Εβραίων του Χόλιγουντ. Είπε ότι οι Εβραίοι ευθύνονται για το 85% της αλλαγής στάσης της Αμερικής σχετικά με τον«γάμο» των ομοφυλοφίλων. "Σκεφτείτε ότι όλα αυτά, στοιχηματίζω το 85 τοις εκατό αυτών των αλλαγών, είτε πρόκειται στο Χόλιγουντ ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι συνέπεια των Εβραίων ηγετών στη βιομηχανία του θεάματος." 

"Η εβραϊκή κληρονομιά έχει διαμορφώσει αυτό που είμαστε - σε όλους μας, σε μας, σε μένα - όσο ή περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα τα τελευταία 223 χρόνια.Και αυτό είναι ένα γεγονός", δήλωσε ο Μπάιντεν.

Ο Τζο Μπάιντεν επίσης αναγνωρίζει τον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν οι Εβραίοι στο φεμινιστικό κίνημα και στην αλλαγή των πολιτικών για τη μετανάστευση που επέτρεψε την μαζική μετανάστευση από χώρες του τρίτου κόσμου. Ο Μπάιντεν επαίνεσε επίσης τους Εβραίους που διαδραμάτισαν έναν ηγετικό ρόλο στο να περάσουν οι Νόμοι για τα Πολιτικά Δικαιώματα που έφερε τις πολιτικές της «θετικής δράσης» (affirmative action) και τα ειδικά προνόμια για τις μειονότητες.

Μιλώντας στην εβραϊκή πολιτική εξουσία, ο Μπάιντεν δήλωσε ότι «οι Εβραίοι έχουν συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην Αμερική. Καμία άλλη ομάδα δεν έχει μια τέτοια υπερμεγέθη επιρροή κατά κεφαλήν όπως όλοι εσείς που στέκεστε εδώ και όλοι αυτοί που ήταν πριν από μένα και για όλοι εκείνοι που ήταν πριν από σας."

Ο Μπάιντεν επαίνεσε επίσης τους τρεις Εβραίους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου με το όνομά τους. Ο Μπάιντεν τέλειωσε την διάρκειας είκοσι λεπτών ομιλία του στους Εβραίους ηγέτες λέγοντας «σας χρωστάμε πολλά, χρωστάμε σε γενιές που ήρθαν πριν από εσάς».

* ΚΟ:  Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα τα παραπάνω, εάν τα έλεγε κάποιος άλλος Αμερικάνος – χωρίς όμως να ευχαριστήσει τους Εβραίους και να τους πει «σας χρωστάμε» – θα χαρακτηριζόταν «αντισημίτης» και «συνομωσιολόγος». Απίστευτο;

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ 

Την πλήρη αποτυχία της πολυπολιτισμικότητας δείχνουν οι ταραχές στη Σουηδία

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Σουηδοί εθνικιστές άρχισαν περιπολίες στους δρόμους της Στοκχόλμης, ενώ συνεχίζονται οι ταραχές και η αστυνομία δηλώνει αδυναμία

Μετά την ανακοίνωση του επικεφαλής της αστυνομίας της Στοκχόλμης ότι δεν πρόκειται να πολεμήσουν με τους ταραξίες που καίνε εδώ και πέντε ημέρες τα πάντα, οι εθνικιστές της Σουηδίας αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και άρχισαν να οργανώνουν περιπολίες. Μουσουλμάνοι μετανάστες, κυρίως Σομαλοί, βάζουν συνέχεια φωτιές από το βράδυ της Κυριακής. Έκαψαν εκατοντάδες αυτοκίνητα, πέταξαν βόμβες μολότοφ σε πυροσβέστες, επιτέθηκαν με πέτρες σε ασθενοφόρα, επιτέθηκαν σε αστυνομικούς και σε περαστικούς και προξένησαν βανδαλισμούς σε σχολεία και καταστήματα.

Οι αναφορές λένε ότι μεγάλος αριθμός νεαρών Σουηδών περιπολεί τώρα την Στοκχόλμη και μάχεται με τους μουσουλμάνους ταραξίες.

Τα σουηδικά μέσα μαζικής ενημέρωσης λένε ότι ένας μεγάλος αριθμός αστυνομικών έχει κινητοποιηθεί για να αποτρέψει «50 ακροδεξιούς» από περιπολίες στους δρόμους της Tumba, ένα προάστιο της Στοκχόλμης.

Περίπου 200 Σουηδοί έχουν συγκεντρωθεί στην περιοχή Älvsjö της Στοκχόλμης, αυτό το βράδυ για να υπερασπιστούν την πόλη τους, και όσο περνάει η νύχτα ενώνονται μαζί τους περισσότεροι άνθρωποι.

Η ομάδα απαρτίζεται από μέλη που προέρχονται από τη Νορδική Νεολαία, το Κόμμα των Σουηδών και το Σουηδικό Κίνημα Αντίστασης, αλλά και πολλούς άλλους που δεν είναι μέλη κάποιας οργάνωσης και οι οποίοι έχουν ενταχθεί κι αυτοί στις περιπολίες.

Σύμφωνα με το σουηδικό εθνικιστικό site ειδήσεων Realisten, οι άνδρες πήγαν στην κοντινή περιοχή Tumba, όπου λέγεται ότι υπάρχουν συνεχιζόμενες αναταραχές και αρκετές μεγάλες πυρκαγιές.

Οι συμμετέχοντες στις περιπολίες έχουν γράψει στο Facebook ότι οι προθέσεις τους είναι να τερματιστεί η αναταραχή, να προστατέψουν τα μέλη των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης και να υπερασπιστούν τους ανθρώπους που δέχονται επιθέσεις από τους ταραξίες.

Πρόσφατες εκθέσεις της Realisten λένε ότι η αστυνομία είχε επιτεθεί σε μερικές από τις εθνικιστικές ομάδες, αλλά οι περιπολίες συνεχίζονται μέσα στη νύχτα.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

==================================

Την πλήρη αποτυχία της πολυπολιτισμικότητας δείχνουν οι ταραχές στη Σουηδία

Εκατοντάδες «νεαροί» (έτσι λέγονται οι - υποτίθεται - «ενσωματωμένοι» μουσουλμάνοι μετανάστες) πετούν πέτρες, καίνε αυτοκίνητα και σπάνε παράθυρα -  ήδη για πέμπτη συνεχόμενη ημέρα - στη Στοκχόλμη και αλλού, λέγοντας ότι διαμαρτύρονται ενάντια στην αστυνομική βία και την ανισότητα. 

Στη Σουηδία, οι επικριτές των πολιτικών της πολυπολιτισμικότητας επιτίθενται στους νόμους για τη μετανάστευση.

Δεκάδες αυτοκίνητα έχουν πυρποληθεί, ενώ στο Όλβσγε εκδηλώθηκε πυρκαγιά σ’ ένα αστυνομικό τμήμα. Πυρπολήθηκαν ακόμη δύο σχολεία, το πρώτο στην Τένστα και το δεύτερο στην Κίστα, κοντά στο Χούσμπι (Husby), απ’ όπου ξεκίνησαν οι ταραχές, Οι πυρκαγιές τέθηκαν γρήγορα υπό έλεγχο. Όπως και την περασμένη νύχτα, αστυνομικοί πετροβολήθηκαν στο Σοντερτέλγε.

Όλοι όσοι συνελήφθησαν ήταν ηλικίας μεταξύ 15 και 19 ετών.

Η αστυνομία προχωρά σε συλλήψεις αντί όμως η κατάσταση να περιοριστεί, τα επεισόδια που ξεκίνησαν από το Husby επεκτείνονται και σε άλλα προάστια Σουηδικών πόλεων, όπου υπάρχει παρουσία μουσουλμάνων μεταναστών.

Η «αφορμή»

Αφορμή για τα όσα λαμβάνουν χώρα ήταν ένα επεισόδιο κατά το οποίο ένας 69χρονος - μάλλον αραβικής καταγωγής- έπεσε νεκρός από τις σφαίρες αστυνομικών, τους οποίους οι μετανάστες κατηγορούν για "ρατσισμό".

Ο πρωθυπουργός κάνει «εκκλήσεις»

Ο Σουηδός κεντροδεξιός πρωθυπουργός Fredrik Reinfeldtτην Τρίτη «έκανε έκκληση» να σταματήσει η βία, αλλά αναγνώρισε ότι αυτό μπορεί να είναι απίθανο να συμβεί σε σύντομο χρονικό διάστημα!

"Έχουμε ομάδες νεαρών ανδρών που πιστεύουν ότι μπορούν και πρέπει να αλλάξουν την κοινωνία με τη βία. Ας είμαστε σαφείς: Αυτό δεν είναι εντάξει. Δεν μπορούμε να οδηγηθούμε από τη βία», είπε ο κ. Reinfeldt, ο οποίος «προέτρεψε» επίσης "ο καθένας, συμπεριλαμβανομένων των γονέων και των ενηλίκων" να βοηθήσει για την αποκατάσταση της ηρεμίας.

"Οι κάτοικοι του Husby πρέπει να πάρουν τη γειτονιά τους πίσω," τόνισε ο Ράινφελντ, μιλώντας για την περιοχή, όπου περίπου το 80 τοις εκατό των περίπου 11.000 κατοίκων είναι πρώτης ή δεύτερης γενιάς μετανάστες. Η συγκεκριμένη περιοχή έχει δει αύξηση της απασχόλησης και πτώση της εγκληματικότητας τα τελευταία επτά χρόνια, πρόσθεσε ο Reinfeldt, μιλώντας για την "σωστή κατεύθυνση" που έχει πάρει η περιοχή.

Αποτυχία των δαπανηρών πολιτικών «ενσωμάτωσης»

Αλλά δεν συμφωνούν όλοι με την εκτίμηση του Ράινφελντ για τις κατοικημένες από μετανάστες περιοχές, με τους κριτικούς να λένε ότι οι πολιτικές «ένταξης» - στην χώρα και στο σύνολο της Δυτικής Ευρώπης - "δεν λειτουργούν".

"Αυτό είναι ένα σαφές αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών υπέρ της πολυπολιτισμικότητας που η Σουηδία υιοθέτησε περίπου τη δεκαετία του '80 και αυξήθηκαν στη δεκαετία του '90 ... Και αυτό δεν είναι η μια και μοναδική φορά ... που έχουμε δει αυτές τις εθνοτικές ταραχές εναντίον των σουηδικών αρχών. Το έχουμε δει αυτό στη Δυτική Ευρώπη, και δυστυχώς πιστεύω ότι θα δούμε περισσότερα από αυτό, αν δεν αλλάξουμε πολιτική", είπε στο Russia Today, ο Marc Abramsson, πρόεδρος του Κόμματος Εθνικών Δημοκρατών,(κομμάτι που αποσχίστηκε από τους Σουηδούς Δημοκράτες, το εθνικιστικό κόμμα που είναι 4^ο δε δύναμη στη Σουηδία).

Οι τρέχουσες ταραχές, λέει ο Abramsson και τα ανάλογα περιστατικά έχουν ένα κοινό "πρόβλημα" ως βάση – το οποίο είναι, ότι οι ίδιοι οι μετανάστες δεν ταυτίζονται με την κοινωνία της χώρας, ούτε αποδέχονται τις αρχές της χώρας, και μένουν κολλημένοι μόνο με την δική τους εθνική ομάδα.

«Η Σουηδία έχει προσπαθήσει σκληρότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Ευρώπη να πετύχει την «ενσωμάτωση». Έχουμε επενδύσει σχεδόν δισεκατομμύρια από τα χρήματα των φορολογουμένων σε αυτό, έχουμε δοκιμάσει τα πάντα που οι επιστήμονες έχουν παρουσιάσει - και ακόμα δεν λειτουργεί", υποστήριξε ο πολιτικός.

"Άβατο" οι περιοχές που ζουν μετανάστες

«Ζουν στην περιοχή τους, και αισθάνονται ότι η περιοχή είναι δική τους. Και όταν φτάνει η αστυνομία, αισθάνονται ότι είναι απρόσκλητη στην «χώρα» τους. Η αστυνομία ... που εργάζεται σε αυτούς τους τομείς, πρέπει να έχει δύο αυτοκίνητα, το ένα να προστατεύει το άλλο. Άνθρωποι που προσπαθούν να διατηρήσουν τα κτίρια, να έχουν φρουρούς ασφαλείας, η πυροσβεστική υπηρεσία δεν μπορεί κανένας να δουλέψει, γιατί δέχονται επιθέσεις από εξαγριωμένους νεαρούς μετανάστες που αισθάνονται ότι όλοι αυτοί είναιαπρόσκλητοι στη δική τους περιοχή, παρόλο που αυτοί προσπαθούν να τους βοηθήσουν", είπε ο Abramsson.

Η αλήθεια είναι ότι οι "ετοιμοπόλεμοι" μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς καθόλου ... ευχαριστημένοι δεν είναι από αυτά που τους προσφέρει το Σουηδικό κράτος.

H "ανεκτική" Σουηδική κοινωνία, αδυνατεί να καταλάβει πώς μπορούν αυτοί στους οποίους έχει δώσει τόσα (το Husby που είναι η αραβική γειτονιά της Στοκχόλμης κυριολεκτικά πλημμυρίζει από κρατικές δομές υποστήριξης των μεταναστών, όπως κέντρα νεότητας, ιατρικές εγκαταστάσεις, παιδικοί σταθμοί και πολλά άλλα) στρέφονται με αυτό τον τρόπο εναντίον της. Και όμως, αυτό ακριβώς συμβαίνει καθώς εκατοντάδες νεαροί κάθε βράδυ βγαίνουν στους δρόμους καίγοντας αυτοκίνητα και κτήρια.

Τι πήγε στραβά;

H Σουηδία από καιρό είναι το προπύργιο ενός γενναιόδωρου συστήματος κοινωνικής πρόνοιας και μιας εξισωτικής πολιτικής κουλτούρας.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο πραγματικός λόγος για την αναταραχή είναι η υψηλή ανεργία και η απομόνωση των νέων στα νότια και δυτικά προάστια της Στοκχόλμης, όπου ξέσπασε η βία - αυτοί που βλέπουν να μην έχουν πρόσβαση στην ευημερία της Σουηδίας.

«Ο διαχωρισμός στη Στοκχόλμη αυξάνεται όλη την ώρα» λέει η Νίνα Edstrom, κοινωνική ανθρωπολόγος που προωθεί την «ενσωμάτωση» σε ένα κέντρο για την πολυπολιτισμικότητα στην Fittja. «Υπάρχουν πολύ μεγάλες κοινωνικές διαφορές. Υπάρχουν πολλοί άνεργοι, απογοητευμένοι νέοι. Δεν είμαι έκπληκτη που συμβαίνει κάτιτέτοιο», είπε.

Παρόλα αυτά, η Edstrom πρόσθεσε, ότι θα ήταν λάθος να δούμε τους νεαρούς που συμμετέχουν στις ταραχές, ως πολιτικούς ακτιβιστές.

Συνολικά, περίπου το 15 τοις εκατό των 9,5 εκατομμυρίων ανθρώπων στη Σουηδία έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό, σε σύγκριση με το 10 τοις εκατό που ήταν πριν από 10 χρόνια. Η εισροή μεταναστών ως επί το πλείστον προέρχεται από εμπόλεμες χώρες, όπως το Ιράκ, η Σομαλία, η πρώην Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν και η Συρία.

Το 2012 μόνο, η Σουηδία δέχθηκε 44.000 αιτούντες άσυλο,σημειώνοντας αύξηση κατά σχεδόν 50 τοις εκατό από το προηγούμενο έτος.

Καμία σχέση με υποβαθμισμένη περιοχή

Στο Husby, τη δυτική συνοικία της Στοκχόλμης, όπου η βία ξεκίνησε την Κυριακή, περίπου το 80 τοις εκατό των κατοίκων είναι είτε πρώτη είτε δεύτερη γενιά μεταναστών. Παρόλα αυτά, η περιοχή φαίνεται να διατηρείται καλά και σε τίποτα να μη θυμίζει φτωχογειτονιά.

"Έχουμε τόσο θαυμάσια πράγματα. Έχουμε ένα μείγμα πολιτισμών. Βγαίνουμε έξω στους δρόμους και γνωρίζουμε τους γείτονές μας», λέει ο Soruco, 26 ετών, ο οποίος ζει στο Husby.

Έξω από ένα μανάβικο, ο Shain Akbari, προπονητής ποδοσφαίρου τοπικής ομάδας στάθηκε μιλώντας σε μια ομάδα νεαρών. Είναι αναστατωμένος που οι νεαροί πέταξαν πέτρες σε αστυνομικούς και πυροσβέστες, έκαψαν κτίρια και αυτοκίνητα.

«Είναι τραγικό ... είναι λάθος», είπε. Αλλά ο Akbari, ιρανικής καταγωγής που μεγάλωσε στο Husby, είπε ότι η γειτονιά έχει αλλάξει δραστικά τα τελευταία 10 χρόνια.

"Πριν δεν ήταν έτσι. Πριν είχαμε Σουηδούς φίλους που έπαιζαν στην ίδια ομάδα ποδοσφαίρου. Πήγαμε στο σχολείο μαζί και μας βοήθησαν να ενσωματωθούμε στην κοινωνία. Βρήκαμε μια δουλειά μέσω φίλων. Αλλά δεν είναι έτσι τώρα . Τώρα είναι κλειδωμένοι εδώ. Δεν εγκαταλείπουν την περιοχή .... Δεν έχουν δυνατότητες".

Φωτο: "Σουηδέζα"αστυνομικός μιλάει με κατοίκους του Χούσμπι..

Ζουν στη Σουηδία αλλά δεν έχουν γνωρίσει Σουηδό!

Η Camilla Salazar, η οποία εργάζεται στο Κέντρο Νεότητας του Fryshuset, συμφώνησε.

«Έχω μιλήσει με νέους σε ορισμένα προάστια που λένε, ‘Θα ​​ήταν διασκεδαστικό να γνωρίσω έναν Σουηδό’, είπε.

«Να διαχωριστεί η λευκότητα από την σουηδικότητα»!

Η Σουηδία χρειάζεται μια νέα ιστορία καλύτερα εξοπλισμένη για να αντιμετωπίσει και να περιλαμβάνει τη σημερινή δημογραφική πολυμορφία και να δημιουργήσειμια νέα Σουηδικότητα που να είναι κάτι ξεχωριστό από την λευκότητα, λένε οι εκπρόσωποι από το Πολυπολιτισμικό Κέντρο (Mångkulturellt centrum) στο Botkyrka κοντά στη Στοκχόλμη.

«Αλλάχ Ακμπάρ!»  

Δείτε τα βίντεο:

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / 

Β. Βιλιάρδος-ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ: Κατά τα φαινόμενα, όλοι θα συνεχίσουν να ιππεύουν το κύμα, αναλαμβάνοντας όλο και μεγαλύτερα ρίσκα - ελπίζοντας να καταφέρουν είτε να το ελέγξουν σταδιακά, είναι να αποβιβαστούν, πριν ακόμη σκάσει με δύναμη στα κοφτερά βράχια της ακτής

Η βασική ερώτηση, η οποία κυριαρχεί το τελευταίο χρονικό διάστημα, αφορά το πότε θα σταματήσουν οι κεντρικές τράπεζες να εκτυπώνουν νέα χρήματα, με τα οποία έχουν στην κυριολεξία πλημυρίσει το σύστημα - με αποτέλεσμα να έχει προκληθεί ένας πληθωρισμός παγίων στοιχείων, μία χρηματιστηριακή φούσκα μεγατόνων καλύτερα, άνευ προηγουμένου.

Κατά την άποψη μας βέβαια, η απάντηση είναι προφανής - με την έννοια ότι η παραγωγή χρήματος από τις κεντρικές τράπεζες του πλανήτη δεν πρόκειται να σταματήσει, πριν αναλάβουν τα ηνία οι εμπορικές τράπεζες.

Ειδικότερα, οι εμπορικές τράπεζες, σε αντίθεση με τις κεντρικές, έχουν σταματήσει σχεδόν εντελώς την παροχή δανείων - άρα, την εκ μέρους τους δημιουργία νέων χρημάτων (ανάλυση). Επομένως, εάν οι κεντρικές τράπεζες σταματούσαν επίσης, η μείωση της ποσότητας χρήματος θα ενέτεινε ακόμη περισσότερο τις συνθήκες ύφεσης ή αναιμικής ανάπτυξης, οι οποίες επικρατούν σε ολόκληροι τον πλανήτη - αν και στις περισσότερες χώρες είναι καλυμμένες.   

Εάν όμως επικρατούσε η ύφεση, τότε η υπερχρέωση τόσο των κρατών της Δύσης, όσο και των ιδιωτών, ειδικά δε του τραπεζικού συστήματος, θα ήταν αδύνατον να αντιμετωπισθεί - με τις χρεοκοπίες να διαδέχονται η μία την άλλη, μεγεθυνόμενες από την αλυσιδωτή εξάρτηση όλων των χωρών μεταξύ τους (σαν αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης, καθώς επίσης της απελευθέρωσης των χρηματοπιστωτικών αγορών).      

Εν τούτοις το παιχνίδι δεν μπορεί παρά να έχει κάποια όρια - αφού δεν είναι δυνατόν να αυξάνεται επ' αόριστον η ποσότητα χρήματος, αλλά ούτε και το ρίσκο εκ μέρους εκείνων των κεντρικών τραπεζών, οι οποίες κάθονται στο στρογγυλό τραπέζι του πόκερ, παίζοντας με τρισεκατομμύρια, καθώς επίσης με τις ζωές όλων μας.  

Το ενδεχόμενο αυτό φάνηκε χθες όπου, μετά τις αντιφατικές δηλώσεις του κ. Bernanke, οι αγορές θεώρησαν πως θα σηκωθεί από το τραπέζι του πόκερ, έχοντας μπλοφάρει και αφήνοντας στην τύχη τους όλους τους υπόλοιπους - ειδικά τον κ. H.Kuroda από την Ιαπωνία, καθώς επίσης τον κ. Draghi της Ευρωζώνης.

Το αποτέλεσμα ήταν μία δραματική πτώση του ιαπωνικού χρηματιστηρίου, συνοδευόμενη από μία ραγδαία αύξηση της ισοτιμίας του γεν, καθώς επίσης από ένα παρ' ολίγο κραχ των ιαπωνικών ομολόγων - με οδυνηρά επακόλουθα για το Χονγκ Κονγκ, για τις χώρες που εξαρτώνται από τις αγορές εμπορευμάτων (Αυστραλία, Καναδάς κλπ.), για τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, για τα αμερικανικά, καθώς επίσης για όλο σχεδόν τον υπόλοιπο πλανήτη.   

Αν και το μεγάλο θύμα λοιπόν φαίνεται πως θα είναι η χρεοκοπημένη ουσιαστικά Ιαπωνία (ανάλυση), τίποτα δεν μπορεί να αποκλεισθεί - μεταξύ άλλων, μία καταστροφική εξέλιξη για τη Μ. Βρετανία, η οποία απέφυγε την τελευταία στιγμή την τριπλή ύφεση.  

Όλα πάντως δείχνουν ότι, τόσο οι κεντρικές τράπεζες, όσο και οι επενδυτές, θα συνεχίσουν να ιππεύουν το συνεχώς μεγαλύτερο κύμα, αναλαμβάνοντας όλο και πιο επικίνδυνα ρίσκα - ελπίζοντας να καταφέρουν είτε να το ελέγξουν σταδιακά, είναι να αποβιβαστούν έγκαιρα, πριν ακόμη σκάσει με δύναμη στα κοφτερά βράχια της ακτής.   

Πέμπτη, 23 Μαΐου 2013

Β. Βιλιάρδος-Η ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΕΚΛΕΚΤΩΝ

Η ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΕΚΛΕΚΤΩΝ: Μετά τη συνθήκη του Ντιτρόιτ, καθώς επίσης μετά τη συναίνεση της Ουάσιγκτον, βαδίζουμε ολοταχώς προς την απόλυτη επικράτηση μίας παγκόσμιας ελίτ χωρίς πατρίδα – με τον «επιτάφιο» της δημοκρατίας να είναι προ των πυλών.

“Οι Έλληνες έθεσαν τα βάθρα της πνευματικής εξέλιξης του δυτικού κόσμου – έθεσαν τις «πρώτες αρχές» της επιστημονικής σκέψης, ήταν οι πρώτοι που ανέδειξαν τη «θεωρία» ως βάση της επιστήμης και ανέπτυξαν μία συστηματική φιλοσοφία, σε βαθμό που δεν υπήρχε σε κανέναν προγενέστερο πολιτισμό.

Διατύπωσαν τη θεωρία του κράτους και της κοινωνίας, με βάση την εμπειρία τους από τη ελληνική πόλη κράτος – συνεχιστής της οποίας ήταν η Ρώμη, επάνω στην κοινωνική βάση μίας απέραντης ενιαίας αυτοκρατορίας. 

Η ανικανότητα όμως της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας να εξασφαλίσει μία συνεχή κοινωνική και πολιτική εξέλιξη, την οδήγησε σε αποτελμάτωση (ύφεση) – με αποτέλεσμα να μετασχηματισθεί βαθμιαία στο φεουδαρχικό απολυταρχικό σύστημα, το οποίο επέζησε στην Ευρώπη πάνω από χίλια χρόνια (E.Fromm).

Σήμερα, ο πλανήτης αντιμετωπίζει μία ανάλογη απειλή – ενδεχομένως πολύ πιο επικίνδυνη. Ελπίζουμε, ευχόμαστε καλύτερα να είναι οι Έλληνες, αυτοί που θα αντισταθούν συλλογικά, ανατρέποντας την επιδιωκόμενη επιβολή μίας «νέας τάξης πραγμάτων»”.     

Κείμενο

Η «συνθήκη του Ντιτρόιτ» ήταν μία πενταετής σύμβαση, στην οποία κατέληξαν μετά το «new deal» (Bretton Woods), το 1950, η συνδικαλιστική ένωση εργατών της αυτοκινητοβιομηχανίας στις Η.Π.Α., με τους τρεις μεγάλους κατασκευαστές αυτοκινήτων. Η συμφωνία αυτή προστάτευε τις αυτοκινητοβιομηχανίες από απεργίες, με αντάλλαγμα τη γενναιόδωρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη, καθώς επίσης την παροχή συντάξεων στους εργάτες.

Εκείνη την εποχή εδραιώθηκαν στις Η.Π.Α. τα ισχυρά συνδικάτα, οι υψηλοί φόροι και ο ικανοποιητικός κατώτατος μισθός –σηματοδοτώντας τη χρυσή εποχή για τη μεσαία τάξη, κατά τη διάρκεια της οποίας συρρικνώθηκε το «χάσμα» ανάμεσα στο 1% των υπερβολικά πλουσίων και στους υπόλοιπους άλλους.

Η εξαιρετικά θετική αυτή εξέλιξη για τους Αμερικανούς εργαζομένους, καθώς επίσης η πολύ πιο «γενναιόδωρη» παραλλαγή της στην Ευρώπη έγινε κατά πολλούς εφικτή, κυρίως λόγω του «κόκκινου φόβου» - ειδικότερα, του κομμουνιστικού πολιτεύματος, το οποίο είχε επικρατήσει στη Σοβιετική Ένωση και στην Κίνα.

Στις αρχές όμως της δεκαετίας του 1980, η «συνθήκη του Ντιτρόιτ» άρχισε να καταρρέει – σαν αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της M.Thatcher στη Βρετανία, καθώς επίσης του R.Reagan στις Η.Π.Α. Τη θέση της πήρε η «συναίνεση της Ουάσιγκτον» - με τη μείωση των φόρων εισοδήματος από το 70% στο 28%, με το πάγωμα των πραγματικών αμοιβών των εργαζομένων, με την «καθαίρεση» του κοινωνικού κράτους, με τον ανώτατο φόρο υπεραξίας στο 20%, με την «απελευθέρωση» των αγορών μέσω ευρέων αποκρατικοποιήσεων, με τον «αποδεκατισμό» των συνδικάτων με τη μέθοδο χρηματισμού των ηγετών τους, με τη χειραγώγηση των μαζών από «διατεταγμένα» ΜΜΕ, με την έντεχνη διασπορά συναισθημάτων ενοχής στους Πολίτες κλπ.

Η «συναίνεση της Ουάσιγκτον» εξήχθη στον υπόλοιπο πλανήτη σταδιακά, υιοθετούμενη από πολλές χώρες είτε εκούσια, είτε ακούσια - με τη βοήθεια του ΔΝΤ, το οποίο έκτοτε είναι όργανο της εξωτερικής πολιτικής των Η.Π.Α. Στη αρχή εγκαθιδρύθηκαν ή χρησιμοποιήθηκαν δικτατορικά καθεστώτα, ενώ αργότερα φιλελεύθερα - σήμερα επιλέγονται πλέον τα «σοσιαλιστικά», επειδή έτσι εξουδετερώνονται σχεδόν εξ ολοκλήρου οι αντιδράσεις των Πολιτών.    

Η διαδικασία αυτή εξελίχθηκε θετικότερα, μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού στο «σοβιετικό μπλοκ», καθώς επίσης μετά την υιοθέτηση της οικονομίας της αγοράς από την Κίνα – όπου ο καπιταλισμός αναδείχθηκε ως το μοναδικό σύστημα, το οποίο έχει επινοήσει ο άνθρωπος και λειτουργεί στην πράξη.

Το αποτέλεσμα της ήταν οι τεράστιες εισοδηματικές ανισότητες στις πλουσιότερες χώρες, η καταστροφή της μεσαίας τάξης σε πολλές άλλες, η υπερχρέωση του δημοσίου, η χρεοκοπία των χαμηλότερων εισοδηματικών τάξεων, καθώς επίσης η δημιουργία μίας νέας, παγκόσμιας τάξης - της τάξης εκείνων των υπερβολικά πλουσίων, οι οποίοι ανήκουν στο 1% του πληθυσμού της εκάστοτε χώρας: της μειοψηφίας των εκλεκτών.

Για να κατανοήσει κανείς το «χάσμα» μεταξύ της ελίτ αυτής και των υπολοίπων, αρκεί ίσως να αναφέρουμε ότι, το 2005 η συνολική περιουσία των δύο πλουσιότερων Αμερικανών, του B.Gates και του W.Buffet, ήταν 90,5 δις $ - όσο δηλαδή περίπου το μισό ΑΕΠ της Ελλάδας. Εκείνη την εποχή οι 120.000.000 Αμερικανοί πολίτες, οι οποίοι αποτελούσαν το 40% του πληθυσμού των Η.Π.Α., είχαν συνολικά περιουσιακά στοιχεία ίσα με 95 δις $ - ελάχιστα περισσότερα δηλαδή από τους δύο μόνο «εκπροσώπους» της ελίτ.   

Περαιτέρω, οι αλλαγές αυτές επιταχύνθηκαν σε μεγάλο βαθμό, όταν η τεχνολογική επανάσταση συνδυάσθηκε με την παγκοσμιοποίηση – όπου προηγήθηκαν οι χρηματοπιστωτικές αγορές, καταφέρνοντας να γίνουν ανεξέλεγκτες, καθώς επίσης να αναλάβουν τα ηνία στον πλανήτη, θέτοντας στην υπηρεσία τους την Πολιτική.

Η συνεχής «επέκταση» των πολιτικών ελευθεριών, παράλληλα με την άμεση ή έμμεση μείωση των εισοδημάτων της πλειοψηφίας των Πολιτών, προς όφελος της ελίτ του 1%, ήταν το «δόλωμα». Ο στόχος φυσικά δεν ήταν η Δημοκρατία, αλλά η οικονομική επικράτηση της συγκεκριμένης ελίτ - η οποία έχει ουσιαστικά πατρίδα ολόκληρο τον πλανήτη.

Ειδικότερα, επιτρέποντας στη «μάζα» να διαμαρτύρεται «δημοκρατικά», δημόσια και σε υψηλούς τόνους, «εκτονώνονται» οι πιέσεις, «φεύγει ο ατμός από την κατσαρόλα» χωρίς να κινδυνεύει να εκραγεί, ενώ διευκολύνεται τα μέγιστα το «διαίρει και βασίλευε» – όπως επίσης η τοποθέτηση της μίας κοινωνικής ομάδας εναντίον της άλλης, έτσι ώστε να εκμηδενίζεται ο κίνδυνος της συλλογικής εξέγερσης των Πολιτών.       

Η τεχνολογική εξέλιξη λοιπόν, σε συνδυασμό με την παγκοσμιοποίηση, επέτρεψαν στην ελίτ να ευημερήσει – παρέχοντας της παράλληλα εκείνα τα οικονομικά όπλα, με τα οποία θα επιχειρήσει αφενός μεν την κατάληψη ολόκληρου του πλανήτη, αφετέρου την εγκατάσταση απολυταρχικών κυβερνήσεων στη Δύση, παρόμοιων με αυτές που υπάρχουν ήδη σε πολλές άλλες χώρες (Κίνα, Σιγκαπούρη κλπ.).

Αυτή τη φορά, η συρρίκνωση των πολιτικών ελευθεριών, με τη βοήθεια του φόβου, της αύξησης της εγκληματικότητας, της ανασφάλειας των πολιτών, της ανάμιξης των πληθυσμών κλπ. θα αποτελέσει το μέσον, με το οποίο θα επιδιωχθεί ο ακόμη μεγαλύτερος πλουτισμός της ελίτ – εκτός εάν δημιουργηθεί ξανά ένα αντίπαλο δέος, όπως κάποτε ο κομμουνισμός, ικανό να λειτουργήσει ως «φράγμα» στη νέα τάξη πραγμάτων.

Η υιοθέτηση της άμεσης δημοκρατίας, όπου οι Πολίτες ψηφίζουν οι ίδιοι εκείνους τους νόμους, με τους οποίους λειτουργεί ολόκληρη η κοινωνία, μίας ουσιαστικά «αναρχικής» ιδεολογίας με τη σωστή της έννοια, θα μπορούσε να αποτελέσει τον «κυματοθραύστη» - ο οποίος θα εμπόδιζε τον «πνιγμό» των εκατομμυρίων φτωχών θυμάτων εκείνης της μορφής του νεοφιλελευθερισμού, η οποία λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο προς όφελος της ελίτ.

Φυσικά υπάρχουν πολλές άλλες λύσεις του προβλήματος, εάν υποθέσουμε ότι δεν είναι ακόμη πολύ αργά για να αντιστραφεί η τάση – αρκεί να κατανοήσουν οι πολίτες ότι, η κρίση που βιώνουν σήμερα είναι το μέσον επιβολής της νέας τάξης πραγμάτων και όχι το αποτέλεσμα εσφαλμένων επιλογών ή/και λανθασμένων οικονομικών μεθόδων αντιμετώπισης της υπερχρέωσης.

Υστερόγραφο: Το ΔΝΤ δεν είναι μόνο όργανο της εξωτερικής πολιτικής των Η.Π.Α., αλλά και σύνδικος πτώχευσης - ο μπράβος καλύτερα των διεθνών τοκογλύφων. Στα πλαίσια αυτά, ο σκοπός του δεν είναι βέβαια η εξυγίανση των κρατών, στα οποία εισβάλλει, αλλά η είσπραξη των απαιτήσεων των εντολέων του - αφενός μεν άμεσα, μέσω της μεταφοράς της ιδιωτικής περιουσίας στο δημόσιο και από εκεί στους δανειστές του (υπερβολικοί φόροι, χαράτσια ακίνητης περιουσίας κλπ.), αφετέρου έμμεσα, με τη βοήθεια της λεηλασίας των επιχειρήσεων του δημοσίου (αποκρατικοποιήσεις σε τιμές εκποίησης). Όπως φαίνεται δε, το ESM προορίζεται να αναλάβει το ρόλο του ΔΝΤ στην Ευρώπη, να το διαδεχθεί δηλαδή, υπό την απολυταρχική ηγεσία της πρωσικής Γερμανίας.     

Όσον αφορά τώρα την «ασύδοτη δημοκρατία» των εκλεκτών ή, καλύτερα, τον κοινοβουλευτικό απολυταρχισμό, με την έννοια της υφαρπαγής της εξουσίας από έναν διεφθαρμένο κομματικό μηχανισμό, μέσω της υπεξαίρεσης της ψήφου των Πολιτών με τη βοήθεια προεκλογικών δεσμεύσεων που ποτέ δεν τηρούνται, θεωρούμε ότι η «συμβατική» δικτατορία είναι προτιμότερη - αφού, στην περίπτωση της δικτατορίας, γνωρίζει κανείς επακριβώς τον εχθρό του και ξέρει πως να αντιδράσει συλλογικά, εκδιώκοντας τον βίαια από την εξουσία.

Δευτέρα, 20 Μαΐου 2013