25 Μαΐου 2013
Β. Βιλιάρδος-ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ
ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ: Κατά τα φαινόμενα, όλοι θα συνεχίσουν να ιππεύουν το κύμα, αναλαμβάνοντας όλο και μεγαλύτερα ρίσκα - ελπίζοντας να καταφέρουν είτε να το ελέγξουν σταδιακά, είναι να αποβιβαστούν, πριν ακόμη σκάσει με δύναμη στα κοφτερά βράχια της ακτής
Η βασική ερώτηση, η οποία κυριαρχεί το τελευταίο χρονικό διάστημα, αφορά το πότε θα σταματήσουν οι κεντρικές τράπεζες να εκτυπώνουν νέα χρήματα, με τα οποία έχουν στην κυριολεξία πλημυρίσει το σύστημα - με αποτέλεσμα να έχει προκληθεί ένας πληθωρισμός παγίων στοιχείων, μία χρηματιστηριακή φούσκα μεγατόνων καλύτερα, άνευ προηγουμένου.
Κατά την άποψη μας βέβαια, η απάντηση είναι προφανής - με την έννοια ότι η παραγωγή χρήματος από τις κεντρικές τράπεζες του πλανήτη δεν πρόκειται να σταματήσει, πριν αναλάβουν τα ηνία οι εμπορικές τράπεζες.
Ειδικότερα, οι εμπορικές τράπεζες, σε αντίθεση με τις κεντρικές, έχουν σταματήσει σχεδόν εντελώς την παροχή δανείων - άρα, την εκ μέρους τους δημιουργία νέων χρημάτων (ανάλυση). Επομένως, εάν οι κεντρικές τράπεζες σταματούσαν επίσης, η μείωση της ποσότητας χρήματος θα ενέτεινε ακόμη περισσότερο τις συνθήκες ύφεσης ή αναιμικής ανάπτυξης, οι οποίες επικρατούν σε ολόκληροι τον πλανήτη - αν και στις περισσότερες χώρες είναι καλυμμένες.
Εάν όμως επικρατούσε η ύφεση, τότε η υπερχρέωση τόσο των κρατών της Δύσης, όσο και των ιδιωτών, ειδικά δε του τραπεζικού συστήματος, θα ήταν αδύνατον να αντιμετωπισθεί - με τις χρεοκοπίες να διαδέχονται η μία την άλλη, μεγεθυνόμενες από την αλυσιδωτή εξάρτηση όλων των χωρών μεταξύ τους (σαν αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης, καθώς επίσης της απελευθέρωσης των χρηματοπιστωτικών αγορών).
Εν τούτοις το παιχνίδι δεν μπορεί παρά να έχει κάποια όρια - αφού δεν είναι δυνατόν να αυξάνεται επ' αόριστον η ποσότητα χρήματος, αλλά ούτε και το ρίσκο εκ μέρους εκείνων των κεντρικών τραπεζών, οι οποίες κάθονται στο στρογγυλό τραπέζι του πόκερ, παίζοντας με τρισεκατομμύρια, καθώς επίσης με τις ζωές όλων μας.
Το ενδεχόμενο αυτό φάνηκε χθες όπου, μετά τις αντιφατικές δηλώσεις του κ. Bernanke, οι αγορές θεώρησαν πως θα σηκωθεί από το τραπέζι του πόκερ, έχοντας μπλοφάρει και αφήνοντας στην τύχη τους όλους τους υπόλοιπους - ειδικά τον κ. H.Kuroda από την Ιαπωνία, καθώς επίσης τον κ. Draghi της Ευρωζώνης.
Το αποτέλεσμα ήταν μία δραματική πτώση του ιαπωνικού χρηματιστηρίου, συνοδευόμενη από μία ραγδαία αύξηση της ισοτιμίας του γεν, καθώς επίσης από ένα παρ' ολίγο κραχ των ιαπωνικών ομολόγων - με οδυνηρά επακόλουθα για το Χονγκ Κονγκ, για τις χώρες που εξαρτώνται από τις αγορές εμπορευμάτων (Αυστραλία, Καναδάς κλπ.), για τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, για τα αμερικανικά, καθώς επίσης για όλο σχεδόν τον υπόλοιπο πλανήτη.
Αν και το μεγάλο θύμα λοιπόν φαίνεται πως θα είναι η χρεοκοπημένη ουσιαστικά Ιαπωνία (ανάλυση), τίποτα δεν μπορεί να αποκλεισθεί - μεταξύ άλλων, μία καταστροφική εξέλιξη για τη Μ. Βρετανία, η οποία απέφυγε την τελευταία στιγμή την τριπλή ύφεση.
Όλα πάντως δείχνουν ότι, τόσο οι κεντρικές τράπεζες, όσο και οι επενδυτές, θα συνεχίσουν να ιππεύουν το συνεχώς μεγαλύτερο κύμα, αναλαμβάνοντας όλο και πιο επικίνδυνα ρίσκα - ελπίζοντας να καταφέρουν είτε να το ελέγξουν σταδιακά, είναι να αποβιβαστούν έγκαιρα, πριν ακόμη σκάσει με δύναμη στα κοφτερά βράχια της ακτής.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου