Γ. Κύρτσος-Δύσκολη η κάθαρση

Δύσκολη η κάθαρση

Γιώργος Κύρτσος

18-05-2010

Η κυβέρνηση Παπανδρέου κάνει στο θέμα της αναγκαίας κάθαρσης του δημοσίου βίου το ίδιο λάθος που έκανε με την οικονομία σε διεθνές επίπεδο. Οι κυβερνητικοί παράγοντες μιλάνε περισσότερο απ’ ό,τι πρέπει και θέτουν εξωπραγματικούς στόχους σε μια περίοδο κατά την οποία οφείλουν να είναι διακριτικοί και αποτελεσματικοί.

Ύστερα από ένα μπαράζ προπαγάνδας κατά της φοροδιαφυγής, χωρίς αυτό να συνοδεύεται σε όλες τις περιπτώσεις από την αποτελεσματική αντιμετώπισή της, αποκαλύφθηκε ότι η κ. Γκερέκου πραγματοποιεί με το σύζυγό της, γνωστό τραγουδιστή, Τόλη Βοσκόπουλο ρεκόρ οικογενειακής φοροδιαφυγής. Ο κ. Βοσκόπουλος οφείλει πάνω από 5 εκατομμύρια στο ελληνικό Δημόσιο και επικαλείται αδυναμία πληρωμής, ενώ αγοράζει μαζί με τη σύζυγό του ακίνητα μεγάλης αξίας.

Έμφαση στο αποτέλεσμα

Με την οριστική αθώωση των κατηγορούμενων μελών του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΚΑ κατά την περίοδο του σκανδάλου του χρηματιστηρίου παύει οριστικά, σε κρατικό επίπεδο, η αναζήτηση ευθυνών για το σκληρό παιχνίδι που παίχτηκε σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος και των μικροεπενδυτών.

Από τη στιγμή που η Δικαιοσύνη έκρινε ότι δεν υπάρχει καμία ποινική ευθύνη για κρατικούς λειτουργούς για το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, που κορυφώθηκε επί κυβέρνησης Σημίτη, υπονομεύεται, στην αντίληψη της κοινής γνώμης, η καμπάνια της κάθαρσης που αναπτύσσει η κυβερνητική ηγεσία.

Τα νέα είναι ιδιαίτερα άσχημα για την κυβέρνηση και στο θέμα της παραγγελίας άλλων τριών γερμανικών υποβρυχίων. Η κυβερνητική ηγεσία βάζει τη χρυσή υπογραφή, η οποία θα επιβαρύνει τους Έλληνες φορολογούμενους με άλλα 1,3 δισ. ευρώ, με έναν τρόπο που την εκθέτει ανεπανόρθωτα.

Πρώτον, έχει αποδειχθεί από τις αρμόδιες γερμανικές Αρχές ότι η πρώτη παραγγελία τεσσάρων υπερσύγχρονων γερμανικών υποβρυχίων του ίδιου τύπου -που πραγματοποιήθηκε επί κυβέρνησης Σημίτη και με υπουργό Άμυνας τον κ. Τσοχατζόπουλο- συνοδεύτηκε από καταβολή μιζών που ξεπερνούν τα 90 εκατομμύρια ευρώ. Πώς, λοιπόν, μια κυβέρνηση που φιλοδοξεί να επιβάλει την κάθαρση στο δημόσιο βίο επαναλαμβάνει μία κατά τεκμήριο «αμαρτωλή» προμήθεια, και μάλιστα σε πολύ πιο δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες απ’ ό,τι το 2000; Τα κυβερνητικά λάθη και οι παραλείψεις αλλά και γνωστά θεσμικά προβλήματα τείνουν να μετατρέψουν και τη νέα επιχείρηση κάθαρσης σε ακόμη ένα πολιτικό φιάσκο.