Ο Ολάντ «τελειώνει» την Ευρώπη;

Οι πολιτικοί της Ευρώπης δεν «εξαπατούν» πλέον τις αγορές, διαπιστώνουν οι Financial Times. Ένα σύστημα όπου οι ρυθμιστές λειτουργούν κυρίως υπό την πίεση των αγορών, ενώ παράλληλα πιστεύουν ότι οι αγορές είναι μυωπικές και μπορούν να τις ξεγελάσουν, είναι όχι μόνο ασταθές αλλά και ανεπαρκές. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα τις τελευταίες εβδομάδες, όπου η κρίση έχει ενταθεί και απειλεί για μια ακόμη φορά τον πυρήνα του ευρώ.

Το κόστος δανεισμού της Ισπανίας βρίσκεται στην επικίνδυνη ζώνη του 6%, ενώ ανοδικά κινούνται και τα spreads των ιταλικών ομολόγων. Όμως, το πλέον ανησυχητικό είναι ότι αυτή η πίεση στις αποδόσεις διαχέεται πλέον και στην καρδιά του ευρώ, στην «αυλή» της Γαλλίας. Τα γαλλικά CDS κινούνται σε υψηλό 3 μηνών εν όψει του α’ γύρου των προεδρικών εκλογών αλλά και των φημών για υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της χώρας. Υπενθυμίζεται πως στα μέσα Ιανουαρίου η Γαλλία έχασε την άριστη αξιολόγηση ΑΑΑ από την Standard & Poor’s. Την Πέμπτη το Παρίσι άντλησε 10,5 δισ. ευρώ από δημοπρασίες ομολόγων έναντι στόχου για 11 δισ. ευρώ. Τα επιτόκια ήταν «τσιμπημένα» στις εκδόσεις, και συγκεκριμένα το μέσο yield στην 5ετή έκδοση ήταν 1,83% σε σχέση με το 1,78% στη δημοπρασία του Μαρτίου.

Οικονομικοί και επενδυτικοί κύκλοι τονίζουν πως οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία έχουν τεράστια σημασία για την το μέλλον του κοινού νομίσματος. Σύμφωνα με τις ίδιους κύκλους μία νίκη του Φρανσουά Ολάντ, του εκπροσώπου των Γάλλων Σοσιαλιστών θα προκαλέσει αναταραχές στις αγορές μετοχών, ομολόγων και νομισμάτων. Και αυτό διότι ο Ολάντ στις προεκλογικές του εξαγγελίες έχει υποστηρίξει πως θα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του φορολογικού συστήματος και σε υιοθέτηση αυστηρότερων κανόνων κατά της κερδοσκοπίας, των φορολογικών παραδείσων και των υψηλών αμοιβών. Αν στα παραπάνω προστεθεί και η επιθετική στάση που κράτα ο Ολάντ απέναντι στη Γερμανία, τότε γίνεται σαφές γιατί κάποιοι στην Ευρώπη και κυρίως ο γερμανικός άξονας δεν θέλουν τον Ολάντ στα Ηλύσια Πεδία.

Φυσικά η πρώτη που δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι το ενδεχόμενο διαδοχής του δεξιού Νικολά Σαρκοζί -τον οποίο δείχνει ότι ξέρει πως να «χειριστεί»- από τον σοσιαλιστή Ολάντ, είναι η γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ. Εξάλλου ο Ολάντ έχει κατακρίνει ανοικτά το Βερολίνο για τη στάση του. Μάλιστα ο Ολάντ έχει σχολιάσει με πολύ αρνητικό τρόπο τη γερμανική άρνηση για το ευρωομόλογο λέγοντας: «Και επειδή δεν το θέλουν οι Γερμανοί; Η Μέρκελ τι ακριβώς αποφάσισε λοιπόν να υποστούν οι Έλληνες;». Παράλληλα, απέναντι στη λιτότητα της Μέρκελ αντιτείνει μέτρα ανάπτυξης, αλλαγή του ρόλου της ΕΚΤ και επαναδιαπραγμάτευση του δημοσιονομικού συμφώνου. Ένας από τους αντιπροέδρους του γερμανικού αριστερού κόμματος Die Linke υποστήριξε πως ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών βρίσκεται πιο κοντά στις θέσεις του κινήματός του απ' ό,τι σε εκείνες των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD). Οι παραπάνω λόγοι εξηγούν γιατί η Άνγκελα Μέρκελ εξέφρασε δημοσίως τη στήριξή της στον Σαρκοζί ενόψει των προεδρικών εκλογών.

Ο ειδικός αναλυτής της Natixis, Eric Chaney, υποστηρίζει πως οι γαλλικές εκλογές είναι ίσως το πολιτικό γεγονός της χρονιάς. «Και οι δύο υποψήφιοι έχουν τονίσει ότι θα σεβαστούν το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ που προβλέπει έλλειμμα στο 3%, όμως ο Σοσιαλιστής υποψήφιος, Φρανσουά Ολάντ, έχει τονίσει επανειλημμένως ότι θα επαναδιαπραγματευτεί το νέο σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας που συμφώνησε ο Σαρκοζί με τη Μέρκελ», επισημαίνει. Και συνεχίζει: «Αν χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να επιτύχει το 3% του ελλείμματος, αυτό θα εκληφθεί αρνητικά από τις αγορές». Όπως υποστηρίζει, σε περίπτωση που η Γαλλία διαφοροποιηθεί από τη Γερμανία, τα spreads θα εκτοξευθούν.

Φαίνεται λοιπόν πως εκλογές στη Γαλλία μπορεί να εξελιχθούν σε βόμβα στα θεμέλια του ευρώ, η οποία ένα εκραγεί θα προκαλέσει πτωτικό ντόμινο στα χρηματιστήρια και θα θέσει σε κίνδυνο την ενότητα της Ευρωζώνης. Ενδεικτικό της ανησυχίας που επικρατεί είναι το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Fοcus, το οποίο υποστήριξε πως η 6η Μαΐου –ημέρα που θα γίνουν οι εκλογές σε Ελλάδα και Γαλλία- μπορεί να αποβεί μοιραία για το ευρώ.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ 10